Didymi Chalcenteri Grammatici Alexandrini: Fragmenta Quae Supersunt Omnia (Cambridge Library Collection - Classics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Author: Didymus Chalcenterus | Moritz Schmidt (editor)

209 downloads 947 Views 7MB Size Report

This content was uploaded by our users and we assume good faith they have the permission to share this book. If you own the copyright to this book and it is wrongfully on our website, we offer a simple DMCA procedure to remove your content from our site. Start by pressing the button below!

Report copyright / DMCA form

DOWNLOAD PDF

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value

Classics From the Renaissance to the nineteenth century, Latin and Greek were compulsory subjects in almost all European universities, and most early modern scholars published their research and conducted international correspondence in Latin. Latin had continued in use in Western Europe long after the fall of the Roman empire as the lingua franca of the educated classes and of law, diplomacy, religion and university teaching. The flight of Greek scholars to the West after the fall of Constantinople in 1453 gave impetus to the study of ancient Greek literature and the Greek New Testament. Eventually, just as nineteenth-century reforms of university curricula were beginning to erode this ascendancy, developments in textual criticism and linguistic analysis, and new ways of studying ancient societies, especially archaeology, led to renewed enthusiasm for the Classics. This collection offers works of criticism, interpretation and synthesis by the outstanding scholars of the nineteenth century.

Didymi Chalcenteri Grammatici Alexandrini Moritz Wilhelm Constantin Schmidt (1823–88) published this work in 1854. It is a collection of the fragmentary Greek texts of Didymus Chalcenterus (63 BCE–10 CE), a grammarian and compiler who lived and taught in Alexandria and Rome. Didymus was perhaps the most prolific writer of antiquity: it is suggested by other ancient sources that he wrote between 3,500 and 4,000 books. Because he borrowed heavily from other authors, he is an important source for the lost work of writers such as Aristophanes and Aristarchus. Most of Didymus’s own work has perished, but what remains is collected here by Schmidt. The fragments cover topics including lexicography; grammar and orthography; the style and language of authors such as Homer, Pindar, and Demosthenes; and ancient historical writing. The final group of fragments includes a number of texts of which the attribution to Didymus is uncertain.

Cambridge University Press has long been a pioneer in the reissuing of out-of-print titles from its own backlist, producing digital reprints of books that are still sought after by scholars and students but could not be reprinted economically using traditional technology. The Cambridge Library Collection extends this activity to a wider range of books which are still of importance to researchers and professionals, either for the source material they contain, or as landmarks in the history of their academic discipline. Drawing from the world-renowned collections in the Cambridge University Library, and guided by the advice of experts in each subject area, Cambridge University Press is using state-of-the-art scanning machines in its own Printing House to capture the content of each book selected for inclusion. The files are processed to give a consistently clear, crisp image, and the books finished to the high quality standard for which the Press is recognised around the world. The latest print-on-demand technology ensures that the books will remain available indefinitely, and that orders for single or multiple copies can quickly be supplied. The Cambridge Library Collection will bring back to life books of enduring scholarly value (including out-of-copyright works originally issued by other publishers) across a wide range of disciplines in the humanities and social sciences and in science and technology.

Didymi Chalcenteri Grammatici Alexandrini Fragmenta Quae Supersunt Omnia E dited by Moritz S chmidt

C A M B R I D G E U N I v E R SI T y P R E S S Cambridge, New york, Melbourne, Madrid, Cape Town, Singapore, São Paolo, Delhi, Dubai, Tokyo Published in the United States of America by Cambridge University Press, New york www.cambridge.org Information on this title: www.cambridge.org/9781108016247 © in this compilation Cambridge University Press 2010 This edition first published 1854 This digitally printed version 2010 ISBN 978-1-108-01624-7 Paperback This book reproduces the text of the original edition. The content and language reflect the beliefs, practices and terminology of their time, and have not been updated. Cambridge University Press wishes to make clear that the book, unless originally published by Cambridge, is not being republished by, in association or collaboration with, or with the endorsement or approval of, the original publisher or its successors in title.

DIDYMI CHALCENTERI GRAMMATTCI ALEXANDRIA FRAGMENTA QUAE SUPERSUNT OMNIA

DIDYMI CHALCENTERI GRAMMATICI

ALEXANDRIA

FRAGMENTA QUAE

S U P E R S U N T

COLLEGIT ET

OMNIA

DISPOSUIT

MAURICIUS SCHMIDT

LIPSIAE SUMPTIBUS ET TYPIS B. G. TEUBNERI. MDCCCLIV.

CAROLO GOETTLINGIO FREDERICO GUILELMO SCMEIDEWINO PHILOLOGIS ILLUSTEIBUS

s.

PRAEFATIO. -Thomae Reinesii si aetatem tulissent supplementa quattuor librorum historicorum Graecorum G. I. Vossii, in quibus grammaticos etiam in ordinem a se receptos esse ipse scribit a. 1640 in epistula ad Gasparem Hofmannum p. 33, dudum, opinor, extitisset alter Carolus Muellerus, qui, ut Francisci Titzii in diatribe de Moschopulis p. 15 verba mea faciam, negotium nostrorum temporum genio dignum ad finem perduceret, ut Graecorum grammaticorum vetustiorum atque classicorum opera uno maiore corpore collecta probeque ordinata emitteret in lucem publicam, id quod ex parte molitum esse Fredericum Georgium Thryllitium compertum habemus e miscell. Lips. II p. 550 et C. A. Klotzii praef. ad Straton. epigr. p. 16. Atque esset profecto, quod eiusmodi corpus sibi gratularetur, si quis aut Frederici Osanni aemulus (vid. C Suetonii Tranquilli de gramm. et rhett. lib. ed. Fr. Osannus p. v) grammaticorum, qui Alexandriae Romae Byzantii docuerunt, concinnare chronologiam, a Laurentio Lerschio in annall. Marburg. 1840 p. 118 suo hire desideratam, aut, quod Lobeckium in parergis ad Phrynichum p. 481 inchoare memini, eruditionis grammaticae rationem, qualis singulis deinceps temporibus inter Graecos obtinuit, e reliquiis percipere vellet.

VI

PRAEFATIO.

Ut vero mine comparata res est ; neuter locus hac aetate pertractari poterit nisi alb eo, qui molestissinium illud grammaticorum reliquias colligendi componendique negotium ipse sibi imposuerit, inque singulos grammaticos ab ipsis principibus exorsus singulari scriptione commentatus fuerit ea usus diligentia, qua in coniponendis Polemonis Eratostlienis Zenodoti Aristophanis Aristarchi Cratetis Aristonici Apionis Herodiani Ori reliquiis usi sunt Prellerus Bernhardyus Duentzerus Kibbeckius Nauckius Lehrsius Wegenerus Friedlaenderus Ritschelius, et qua alii nostri saeculi viri doctissimi aliorum studia adumbrare conati sunt, quos inter Ottonem Schneiderum Meierum Osannum Schoemannum Graefeiihanium Velsenium Langium Scrzeczkam Beccardum Glerhardum Radulfum Schmidtium nominasse satis habeo. Longum enim est omnes enumerare. Ac Ritschelius quidem sitne etiamnunc tenax consilii historiam graecae grammaticae perscribendi, quam moliri se in prolegg. ad Theodul. p. IX et in comment, de Oro § 1 significabat, haud satis scio, K. Lehrsium vero7 quamvis enixe rogatum, ut gramnaaticorum componeret historiam, cui operi perficiendo neque exstitit ipso neque exstabit unquam, sive scientiae copiam sive acumen ingeniique dotes spectaveris, paratior alter, hoc ipsum negotium deti-ectasse, hunierisque iuvenilibus impositum maluisse fando accepimus. Itaque hie locus cum etiamnunc philologorum studiis posset derelictus appellari — nam quam Graefenhanio debemus philologiae classicae historiam immaturiore partu in lucem esse editam iuxta cum aliis iudicamus — meorum quoque studiorum vestigia hunc premere tramitem iussi, professusque sum documentis nonnullis deinceps publice datis, commentationibus, inquam, de Seleuco Homerico de Philoxeno Alexandrino de Tryphone de Dionysio Thrace inscriptis. Atque eiusdemmodi exercitationum vi-

PRAEFATIO.

VII

ces explet etiam TO TKZQOV jiifiMov ' D i d y m i Chalcent e r i quae s u p e r s u n t ' inscriptum, Aristarchi reliquiarum editionis quasi praecursor; de cuius consilio et compositione ut in hac praefationis parte paucis mihi exponendum sumam, his Friedlaenderi in praef. ad Ariston. p. VI effectuin verbis est: — crestat ut quis Didymi librurn eodem modo restituat. Quod omitti potuisse, si quis nunc de Didymo scriberet, ut nuper factum est, id inter mirabilia referendum erit, quae in hoc genere his annis multa acciderunt.' Pace enim viri egregie docti dixerim, magis etiam mirum videri, quod omnino hucusque neglectus iacuit Didymus, grammaticorum, ut qui tanquam in confiniis Graecae Romanaeque grammaticae natus, facile gravissimus, quam quod, qui de Didymo vocabulorum interprete commentatus est, opera hominis ad Homerica studia pertinentia omisit. Erat nimirum via atque ordine procedendum. Itaque cum de commentariis Didymi, quibus scenicos poetas illustraverat, quaestio absolvi mihi non posse videretur, priusquam de lexicis comico tragicoque conditis inque Hesychium receptis constaret (vid. p. 272), neque quidquam excogitari absurdius potuisset, quam membra libri natura cohaerentia temere divellere, nempe ordiri a recensione Homerica, dein ad lexica aberrare, rursumque cursum relictum iterare, primum ks^sog, deinde commentarios, tertio capite opuscula grammatica, quarto miscellanea absolvi, quinto denique incertae sedis fragmenta comprehendi. Neque secundo capite constanter eum paragraphorum ordinem tenui, cui p. 11—13 librorum conspectus adstringendus erat, sed paululum mihi immutandum sumpsi. Schoiiis enim in Iliadem Venetis Didymi diopftcnrixK contineri indice illo singulis rhapsodiis subscripto certiores fimus, at carent subscriptionibus his scholia in Odysseam Harleiana et Mediolanensia: itaque ex his excerptas Di-

VIII

PRAEFATIO.

dymi SioQfraTixtiiv particulas post commentariorum Homericorum reliquias demum exhibui, quippe quae certa testimoniorum fide niterentur. Homericae recensioni poteram equidem Hesiodea, Pindaricis hypomnematis Bacchylidea, Sophocleis Euripideisque exercitationibus commentaria Aehaei Ionisque fabulas illustrantia, Aristophaneis studiis animadversiones ad reliquos socci poetas conscriptas subiungere, sed tamen alteram rationem amplioribus operibus excussis a p. 299 usque ad p. 310 breviter de commentariis arctioris ambitus in poetas quos dicunt minores disserendi vel ideo praeoptandam duxi, ne quae de Didymo scenicorum poetarum interprete scholiorumque principali fonte disputanda mihi essent p. 261—299 male discerpere cogerer. Ad illustrationem fragmentorum quod attinet parcum me plerumque interpretem fuisse confiteor, ut explicandi rationem istam, quam indoctam ct puerilem increpat Bernhardyus in Eratosthenicis p. V, quoad fieri posset, caver em; haud negaverim tamen, quod factum nollem, caeca quadam uberius exspatiandi libidine aliquotiens me hue illuc devium abreptum liberius evagatum esse. Sed quae Homericae Pindaricaeque recensionum supersunt reliquiae eas fere indotatas dimisi. Hue enim Aristarcliea compositurus brevi tempore vela retrorsum dabo. Denique quod Didymi opuscula ilia a Francisco Eittero auctori sua restituta Coloniaeque a. 1845 edita (cf. Alois. Capellmann. in annall. Marburg. 1S46 Nr. 58) dedignatus sim, non vereor equidem ne in vituperationem incurram prudentiorum hominum, qui spero fore ut consensu suo comprobent argumenta, quibus ad refutanda Ritteri somnia passim usus sum, cf. p. 92. 272. 275. 327. 333. Oeterum quid me impulerit, ut prae ceteris grammaticis hac ipsa aetate, quae Apollonium Dyscolum eiusque filium Herodianum potissimum in deliciis habere videatur,

PEAEFATIO.

IX

Didymum mihi edendum elegerim, respondebit sciscitantibus Fredericus Ritschelius in corollario ad ipsius librum de bibliothecis Alexandrinis deque Pisistrati studiis Homericis Bonnae 1840 edito p. 25: f Non potest obscurum esse immane quantum in hac parte grammaticae' (literarum dicit historiam), cquae ad describenda disponenda iudicanda literarum monumenta sjnectat, veteres illos Alexandrinos praestitisse, sed multo etiam tenuiorem horem studiorum memoriam per insecuta saecula Byzantinorumque barbariem ad posteritatem esse propagatam, quam eoruni, quibus ipsa TE%vt] fQa^iatinri perficiebatur. Qui locus spcramus fore ut dedita opera (dignus est enim) hac aetate pertractetur.' Verum enim vero ne lianc quidem quamvis tenuem studiorum memoriam, absque Didymo fuisset, ad nos propagari potuisse, quicunque viri laboriosissimi merita aequa lance perpenderit, profecto non ibit infitias. Didymi enim ore loquuntur quotquot evolvimus lexica glossarumve congeries, quotquot manu versamus scholiorum lectissimorum collectiones, Didymi est, quod Philocliori Timaei Polemonis Mnaseae aliorumque haud indignorum lectione scriptorum opera quadamtenus possunt restitui, Didymum tacite expilatum esse ab Herodiano Athenaeo Plutarcho Plinio vidimus. I nunc et laude sua dignum esse virum nega! Superest ut pauca quaedam, quae in emendandis plagulis diligentiam et aciem oculorum fugerunt, corrigantur, e. c. p. 110, 32 scripseram c o n i c i a s pro eo, quod nunc legitur c i a s , p. 184 pro KVTIQO. exarandum erat KvnaQa, p. 289 1. ult. 'AkniL&VL, p. 319 s. f. haud pro h a n d exprimi debebat. Denique suis locis haec inseras additamenta: p. 7, 3 Agatharchides Cinnaei (KLVEOV) d-QSTttog Phot. bibl. 213, Persaeus Zenonis alumnus Suida teste, ' G a n y m e d e s n u t r i c i u s ' schol. Vratisl. Lucan. Phar-

X

PKAEFATIO.

sal. X 519. — p. 81, 14 cf. L. Preller. Griech. Mythol. I p. 471. — p. 1S6, 12 leg. 254 pro 275. — p. 221, S possis etiam A r b i o coll. Steph. Byz. I l l , 9. — p. 224, 25 Sic "AQad-Q-og et "jlQaffiog pronunciasse veteres docent I. N. Oekonomides et L. Rossius in eAlte Lokrische Inschrift' Lips. 1854. 8° p. 39. — p. 291, 11 de permutatione nominum 'Ajtokkdviog et 'Hfaodagog egit etiam Muellerus ad Lycophr. v. 208. — p. 305, 2 confundi "lava et T<6(la monuit Iungermannus ad Polluc. V 88. — p. 340 De more cot pro a scribendi haud reiectaneo cf. L. Ahrens. ap. A. Kuhn. in Zeitschr. f. vergl. Sprachk. Ill 2 p. 82 sqq. — p. 387. Adde Aeschyl. Ag. 415 ed. Franz. GtevovGt d' EV Xsyovrsq avSQCI HTS. — Fragmentis dubiis accedat et. Gud. s. v. Scribebam Olsnae xi ante calend. Octobr. a. MDCCCLIV.

JM. Terentio Varroni, quem nuncupare Romanum polyhistorem possumus, quantum litterae debeant, ut accuratius perspici iudicarique possit; haud in ultimis laudum est Frederici Ritschelii, qui, cum rarissimas pariter atque pretiosissimas schedas ' C o l l e c t a n e a i n e d i t a per T. P h i lipps B a r ' ' inscriptas feliciter nactus esset, primus -hoc reperto litterario in Museo Rhenano VI p. 481 sqq. ita usus est ; ut plurimis librorum Varronianorum inscriptionibus e tenebris in lucem vocatis fragmenta haud pauca diutius domo exulantia in veterem quasi sedem remigrare iuberet. Sed in adunibranda imagine Alexandrini, Varronis fere aequalis, quo nemo plura scripsit, grammatici, a Rufino his verbis merita laude exaggerati: c Graeci Ebalterum (h. e. Chalcenteruni) miris efferunt loudibus, quod lanlos libros composuerit, quantos quivis nostrum alienos sua manu describere

non polest,' Didymi, inquam, Chalcenteri Alexandrini, nemo dum quod sciam inventus est qui periculum ingrederetur. Si qui vero in transcursu grammatici laboriosissimi imaginem delinearent, quod post Ritteri Wolffii aliorumque conatus nuperrime Theodorus Beccardus in diss. de scholl. in Horn. II. Venet. (A) p. 26 — 35 aggressus est, ii sulcos potius in pulvere duxisse quam doctrinam Didymi in solem atque pulverem protraxisse putandi sunt. Itaque cum ego nullus dubitarem, quin operae pretiuni essem facturus, si, quae Didymus Alexandrinae eruditionis horrea constituit, quasi cum pulvisculo auferrem, Didymi quae supersunt omnia collegi, disposuique ita, ut in commentatione quadripartiti opusculi prima lexicographum, secunda criticum et scriptorum interpretem, tertia grammaticum, quai'ta denique historicum adumbrarem. DIDYMUS.

1

Suiclas igitur vol. I p. 1330 de grammaticis, qui Diclymi nomine innotuerunt, haec tradit: JCdvpog- zlM^iov xagt%O7taXovl) 'AgiGxdg%siog2) 'AXs^avSgsvg, ysyovag en' 'AvxavCov3) xal Kbxegcovog xal sag Avyovaxov, XaXxEvxsgog xXq&els*) dca XTJV itsgl xa fiifiXCa Eiafiovrjv. cpcasl yag avxov Gvyysygatps'vai, vnsg xa y(p fiiftXia. Eadem fere refert Hesych. Miles. §. 19 vol. IV p. 161 ed. Mueller: di§v\iog 6 'Aks^avdQsvg dia xrjv jtpog5) xa j3t/5At'a ETti^iovr\v XccAxe'vxEQog E7t£xX^Q"rj. cpaal de avtov civyysyQatpEvat, V7CEQ xa xQig%ilia itEvxaxoGia $i$Ha: neque dissentit Eudocia p. 133, nisi quod nominum sui aevi propriorum exitu ? qualia sunt Mo6%6novlos 'AQyvQonovXog Sav&oicovkog 'AQiisvoTiovhog decepta, xuQi%OTiovhov viov appellat, verbaque xal sag AvyovSxov omisit. Pergit Suidas: AiSviiog vEog'Als^avSQEvg yQafi^anxog, og EQO^CGXEVGEV iv 'Pd^irj, EygaipE m&avd, negl OQ&oyQaipiag*) xal akla nXslSxa xal aQiGxa: cui adstipulatur Macrembolitissa, recisis tamen ultimis verbis Ttlsloxa xal CCQIOXK, additisque xal avxog post AXE^avd'QEvg et xai post og. In his turbata esse multa nemo non videt, quae facilius in ordinem suum adducerentur, nisi iunioris Didymi obliterata fere memoria esset. Nullum enim equidem, qui eius testimonio usus sit, scriptorem novi praeter et. Grud. 8 1 , 4 3 : agxriQiaAi8vfiog 6 vsaxEQog (pi]6i. iaxQcov naidsg (pXsfia aifiaxog, agXfigiav ds 7Cvev[iaxog ayyslov. Cf. comment, meam de Didym. voc. interp. I Olsn. 1851 p. 12. Hoc video, sine impedimento locum lectum iri, hunc in modum si scriptus esset: zUdvpog, Ztidv^ov — Eni^ovr\v (<pa6l yag avxov GvyyEygatpivai vneg xa. yy fiifiXla) o? EGO(pi6Tsv6£v iv S eygaipsv . . . . ni&avd, negl og&oygacplag xal aXka 1) K(t>[icpSovjj,8voi. salsamentorum venditoros fuerunt Cliaerephilus Euthynes Phidippus. De salsamentis Alexandrinis conf. Athen. I l l p. 87. Poll. VII, 27. 2) E aQLGrdxiiQ. 3) BE edd. ante Kuster. 'Avxtavlvov, deinde 4) E 8Ttl%lTj&£iq. 5) Sic. De confus. TtQog et itsqi vid. Bast. comm. palaeogr.p. 838. G) cod. Paris, ap. Brequing-y p. ]0

xal ctQitixa. ztiSvpog 6 vs'og 'Ale%av8Q£vg xal avxbg y^a^axixog [yscoQyixa sv (iifilioig is] cuius mutatio-

nis caussam ac rationem reddidi in comment, tertia p. 1. 2. Tertium etiain et quartum Didymum Suidas novit: o KlavSiog vav

i^ri^axCGag ygafi^iaxixog.

Ttagcc XTJV avaloyCav

®OVXV8L8T].

TISQI xav

Q^f

TISQI tijg

HUQU 'Pco-

[laioig avaloyiag, £7tt,xo[ir]v xcSv 'HQtxxXscovog xccl alia xiva (h. v . defit Eudoc.) 4i$v(iog 6 xov 'HQaxXsitSov yQ 'g, 6g diexQiipe naga NEQCOVI xal i%Q7]^.axiaaxo ( ? ) f x' r{v Kiav xal agog (lEkrj Eiuxrjdeiog. H u n c Suidae

ordinem quod invertit Eudocia: 6 XQixog 6 xov 'HQuxksidov sill NsQavog ov fioVov ygafifiaxtxog, alia xal sg xo KXQOV (iov6ixdg xal itQog fielrj liav STUxrjdsiog. 6 xEtUQxog 6 xal Klavdiog ovoftK^dftsvog — 'Hqaxlecovog xal alia, habet,

quo se commendet. Non possumus enim in eo non offendere ; quod Didymus Heraclidis filius sine libris dimittitur, neque tamen hie tamquam ex formula additur (lifikla 8s ovx el%s. Quae cum ita sint, verosimile est unum hominem verbis 6 tixaQxog interiectis, in dvio quasi corpora divulsum, neque Didymum, cui Claudio fuit cognomen, a Tiberio Claudio Caesare vel Nerone Claudio acceptum, ab Heraclidis filio distinguendum esse. Quod eo confirmatius erit, quo cui probabilior videbitur mea qualiscunque coniectura, pro EiuxoiLr\v xav 'HQaxls'avog scribendum esse ijtixopriv xc5v 'Hga l£%, quam primus proposui in comment. IV, 2 p. 13. Heraclidis enim leschas si quis, lit mea fert opinio, breviavit Didymus, non poterat alius esse nisi Heraclide natus, Chalcenteri amantissimo. — Agmen cognominum grammaticorum apud Suidam claudit, quem Eudocia nescit: zUSvyLog 'Als^avdQSvg, ysaQyixiic iv (lifilioig is. Hie fortasse accipiendus est qui supra 6 va'og (6 vsaxsQog) audit et scripsisse dicitur nsyl ysaygacpiag, pro quo facilis erit restitutio ysoiQyiag. [rj yacoQyuxd.] De eo cf. Hecker Gesch. der Heilkund. II p. 255. C. G:. Kuelm. additam. ad elench. med. vett. a Io. A. Fabricio in bibl. Gr. Vol. XIII p. 17 — 456 exhibitum no. XIII (1827) p. 5—6. Henschelius medicorum, qui Vratislaviae ad Via1 *

drum artem exercent, historiae artis inter coaevos facile peritissimus, de hoc ipso Didymo consultus haec mihi, qua est lvumanitate, rescripsit: «Der Alexandriner Arzt gen. Namens gchorl zu den spaten landwirthschafllichen Sclmftstellern (des Romano- Graecismus), die ich zum Unterschiede von der rorchristlichen Alexandrinischen Zeit der Melalexandrinischen Epoche zumeise, die noch nicht ganz arm ist an Capacitaien, wie eben dieser, der vermuthlich ins IV. Jahrhundert fMi. Er hat ein Werk in acht Biichern geschrieben vnd daher Octatomus genannt: ob bios medizinischen oder zugleicli nalurwissenschaftliclien Inlwlis wissen wir nicht; das von Aetius mid Trail/an von Him citirte ist bios medizinisch. Auf die Beantwortung dieser Frage miisste die undre gegrundet werden, ob der belreffende Didymos von dem in den Geopon. offers citirlen, mid dann wetter rviederum von dem gleichnamigen bei Suidas verschiedcn set. Im IV. Jahrhundert war aber kaum mehr erne Trcnnung zwischen medizinisclier vnd landwirthschaftlichmedizinischer Liter at ur vorhanden. Was Aetius von dem Einen oder Andern anfnhrt, ist medizinisch und enthdlt den aberglaubischen Rath, einen Epile-ptischen dadurch aus dem Anfall zu erwecken, dftss man das Blul der grossen Zehe Him auf die Lippen slreicht. Die bekannlen Stellen bei Alex. Tralliamis beziehen sich nach Hecker vur auf minder wichtige Gegenstande. Der in den Geoponicis Citirte beschreibt L. XIX c. 7 die Hahenlzilndung der Schweine und ebendas. L. XVI c. 22 die Haulilbel der Kameele, konnte daher rvohl derselbe mil dem in den Hippiatr. Citirten sein, tvenn nicht alle diese Didymi, me ich fast glauben mochte, Erne Person iviircn, die zugleicli, wie im IV. Jahrhundert nicht selten, Arzt, Thierarzt, medizinisclier und oconomischer Naturforscher und Landwirth war. Wie bei den aus Kiilin entlehnfen Stellen erhelll, behandelt auch der in den Geopon. Erwahnie medizinische sowohl ah oconomisch-rutiurhisiorische Gegcnslande. Auf welchen Grund hin nun aber Kiihn den Geopon. X c. 87 Citirten und den Verfasser von Georg. libb. XV wiederum von eben diesem univrscheidei, weiss ich nicht' Haec hactonus.

Aetateni Didymi Chalcenteri Suidas 1. 1 his circuniscripsit finibus ysyovcog in' 'Avzaviov

nal Ki%£Qwvog xal

sag AvyovGtov. Sed forte fortuna accidit, ut praeter hunc locum tribus aliis nostri commemorandi occasionem arriperet ad computandas tomporum rationes utilioribus. I, I p. 582 'Aitimv 6 Ilk sio tovlxov •— ZtiSvfiov tov [leydkov d-QSTtxog. I , 2 p. 879 'llQaxkEidfjg IJovtixog, aito 'HQcatkeiccg trjg IJovtov, yQapputixog, oatig /Ii8v\ia ta TCavv %uta trjv 'Aks£,avdQe'cov aq)Oi'tt]0EV xti. I, 2 p. 998 '1613«g, Aijivrjg xal Mavgovouag (iaCiksvg — GvvrjKfia^s d' avT(3 /USvpoq 6 %ukx£vt£Qog 6 xal nokkd y^drpug Hat' av-

rov. Ac Ciceroni eum supparem vixisse ut pro certo sumas facile eo induci possis, quod Ammiani Marcellini testimonio constat parturivisse eum aut, ut Plinii verbis utar, abortus fecisse adversus Ciceronis de republica libros, XXII, 16, 16: c Inter qi/os eminuil Didijmus mulliplicis scientiae copia memorabilis, qui in illis VI libris in quibus nonnumquam imperfecte TuUium reprehend it sillographos imilatus scriptores maledicos iudicio doctornm aurium incusatur, ut immania fremenlem leonem putredulis vocibusl) catulus longius circumlalrans.' Suidas s. v. TqdyKv I log — 7tE(H trig KixEQwvog ttolvttiag. ccvtiXeyei 8s tm z/iSv^iw. Atqui Ciceronis de re-

publica libros sex c. a. u. DCC compositoss) si fieri potuisse damus ut Didymus grammaticus recens emissos exagitaret, vereor ne Heraclides Ponticus, quern Suidas testis est et Alexandriae Didymum audivisse et imperatore Nerone Romae scholae praefuisse, ad incredibiles neque homini concessos annos pervenisse videatur. Neque vero Phlego nee Ijucianus Heraclidem inter longaevos retulit. Accedit, quod ex Ammiani verbis grammaticum nostrum cum catulo comparantis minime efficitur, ut adulescentulus grammaticus in aetatem oratoris senescentis inciderit: denique plus quam viginti annis ante Cicero e vita decessit, quam Didymus aliquo numero esse coepisset. Eodem enim tempore hie et Iuba Mauritaniae rex fuerunt ipso Suida auctore, quamquam huius aetati ilium successisse inde pa1) Post v. ' v o c i b u s ' sunt qui v. ' c a n u s ' inseraut, Lindenbrog.: v a n us. 2) Cf. ep. art Q. fr. II 14 III 5 A. Mai praef. p. XXIII ed. Moser.

tet, quod, cum multa adversus eum scripsisse dicatur, eras quasi vestigia legisse videtur, ut haud sciam an proxime a vero sit afuturus, qui decem fere annorum inter eos discrimen esse statuerit. Itaque, quuin Iubae natales incidant in a. u. 703, Didymum a. u. 713 natum esse efficitar, quod cum Suidae verbis iid KiXEQCovog quam possit egregic conciliari quivis intelleget, qui quae de vocabuli ysyovcog apud Suidam usu observavit Ritschel. in libro Alex. Biblioth. p. 79 meminerit. Spondeo a. u. 712 (41 a. Ch.), quo Cicero luce privatus est, Didymum in lucem esse editum, h. e. novem annos post lit bam natum. Quinquagenarium igitur si nono post Chr. anno vicenarius audivit Ponticus Heraclides, hie C. Caesare Caligula Augusto II Cos. AC 39 quinquagesimum, AC 54 regno ad Neronem redeunte annum agebat sexagesimum sextum. Neque his temporum notationibus indicia reliqua non respondent: primum Claudius Didymus, qui apud Neronem vixit Heraclidis filius, turn Heraclidi cum Anterote sive Apollonio Archibii (Archebuli), Apionis discipulo, sub imperatore Claudio susceptae inimicitiae, deinde Apio Plistonices, Didymi &Qen%6g, Tiberio, C. Caesare, Claudio imperatoribus tota circulatus Graecia, successor Theonis grammatici, aequalis vero Dioiiysii Halicarnassensis, quarto Trypho, Ammonii filius, nostri discipulus'), ysyovcog naza tovg AvyovGtov %QOVovg xal HQOTSQOV, quinto Aristonicus2) .Strabonis aequalis in libris suis HEQI GT^ISICOV compositis Didymi de diorthosi Homeri Aristarchea opere saepissime usus (citat eum ® 535. O 86), deniquc Theo, nisi coniectura fallit, Didymi in lexicis condendis tragico comicoque operis consors3), Apionis in Museo Alexandrino antecessor. Atque de Apionis et nostri coniunctione ne in erro1) Vid. Lehrs. de Arist. stud. Horn. p. 341. — Velsen. de Tryphon. p. 2. 2) Lehrs. 1. 1. p. 5. Miitzell. de emend. Theog. Hesiod. p. 288. Bernhardy Grundr. der yr. Liter. Gescli. II p. 114. Th. Beocard. Wold. Ribbeck. de Zenod. quaest. de scholl. A'enet. p. 11 — 20. p. 13. qui non debebat Bernhardyum castigare. 3) Cf. nostram de lz'%. KCO«. commentat. s. f.

rem inducamur providendum est. Neque enim ille ( j T% vel yvcoQipog erat Chalcenteri, sed distinctius audit d-Qsntog, a l u m n u s , uti Epaphroditum Archiae grammatici %-QSTIXQV appellat Suidas. Quae vero vocabuli ftQentog ad ius pertinentis sit significatio docebit Plinius ep. ad Traian. 71 (Ritterh. 66), per quam iudicium quaerit imperatoris 'super iis, qui liberi nati fuerunt expositi deinde a quibusdam sublati in servitute educati.' Cf. lac. Gothofr. ad tit. Thcod. Cod. de infant, expos. (5, 7) de his qui sanguinol. emptos vel nutriendos ace. (5, 8) Fabrett. Inscr. p. 549-—551. Valcken. Ammon. animadv. p. 172 sq. I. B. de Staud (praes. F. Gottl. Struvio) de iure alumnorum Ien. 1716. Zimmern Geschichte des rom. Privatr. §. 142 (§. 182). Erat igitur Apio in eadem condicione, qua C. Melissus Spoleti natus, ingenuus, sed ob discordiam parentum expositus, qui cura et industria educatoris sui altiora studia percepit ac Maecenati pro grammatico muneri datus est, teste Sueton. de ill. gramm. §.21. Quodsi educator Apionis expositi Didymus erat, fieri potcrat ut hie iuvenis infantem tolleret. Itaque Apio si Claudio imperium tenente fere sexagenarius mortuus est, inclaruit fortasse annum agens quintum et vigesimum Tiberio ad regntim perveniente, ut c. a. u. 742 a Didymo tricenario sublatus sit. — Scriptores librorum foecundissimos enumerat Kitschl. 1. 1. p. 560. E Graecis Alexandrum Milesium polyhistorem Suidas atque Eudocia p. 62 referunt plures numero scripsisse libros, quam sive veritatis superlationem sive sermonis exsuperantiam convincit, quod, qui ante hos decem annos de Alexandri vita scriptisque breviculam scripsit commentationem, Iosephus liauch. (Ileidelb. 1843. 8°) plusquam XXVI librorum inscriptiones reperire non potuit. Quingentos vero et tria milia') librorum noster composuit, fidem faciente Athenaeo IV p. 139 C; supra quam Athenaeus affirm at numerum fert Suidas
eum perfecisse Seneca auctor est in epist. LXXXVIII. Qua in computatione per se patet non opera absoluta sed singula volumhia comprehensa esse. Eitschl. Alex. Bibl. p. 133 sq. Sirnul ex eadem librorum foeranditate facilem explicatum habet Athenaei narratio IV p. 139 C et Quintiliani I, 8, 19, accidisse per oblivionem Didymo, ob id ipsum a Demetrio Troezenio (3t,jiXiokdd-ccg appellato, ut cum historiae cuidam tamquam vanae repugnaret, ipsius proferretur liber, qui earn contineret1). Honoratissima vero multiplicis eius doctrinae mentio, qui ab adsiduitate et perpessione laboris, ut Lipsii verbis utar, laXxsvtEQOg, ferreis visceribus (Sitzefleisch), et 6 novriQog (Fabric. Bibl. Gr. II p. 455) dicebatur, exstat ap. Ammian. Marcell. XXII, 16; 16: ' I n t e r quos Chalcenterus eminuit D i d y m u s m u l t i p l i c i s s c i e n t i a e copia memorabilis.' Macrob. Saturn. V, 18 (p. 548 Zeun.): ' g r a m m a t i c o r u m facile e r u d i t i s s i m u s ' V, 22 p. 576 Z: ' g r a m m a t i c o r u m omnium q u i q u e sint quique f u e r i n t i n s t r u c t i s s i m u s . ' Hieronymum et Rufinum Didymi laudatores disputantes supra exaudivimus, iteratos ab Isidoro Hispalensi episcopo in Orig. VI c. 7 vol. Ill p. 193 Lindem., q. 1. cod. Arev. Chalceniterus, Gudd. 2, 3 pr. va: Oalciterus, Goth. v. 1. Cassiterius exhibet pro eo quod legebatur: Caliterus. Verum tamen quod plerumque evenire solet, ut meritissimis quibusque hominibus malignissimi non desint obtrectatores, idem Didymus quoque expertus est, cuius gloriam diurna nocturnaque circa literas industria partam exagitatorum invidia Timaeorumque malignitas et torvis oculis intueretur et mordaci dente circumroderet. Quod quidem e Suid. II 702) 'H^uxlsidyjg Ilovtixog dilucidius etiam pateret, nisi hie ipse locus pro dolor foedissimis vulneribus putreret, quibus diversis rationibu.s mederi conati sunt Westermannus in biogr. gr. min. p. 369 Meinekius anall. 1) Cf. Comment. Didym. IV, 1 p. 8. Olsn. 1852. 2) Hunc locum fugiente oculo inspexisse videtur Wower Polymath XI §. 21.

9 Alex. p. 378 Bergkius diar. antiq. Marburg, a. 1845 p. 125. At, quidquid attigeris, ulcus est. Hoc unum Meinekio cum Bergkio convenit, quod docti illius, qui Didymum lacessiuit, grammatici nomen, quale quidem Suidas 1. c. exhibet, uterque tutatur. Ceterum Bergkius Meinekio etiam ulterius progreditur. Hie enim dum formam nominis "Ansgog adiecto Boeckh. G. I. n. 1099 a vanis quibusdam dubitationibus vindicasse satis habet, aliunde se nihil quidquam de Apro grammatico, Aristarchi discipulo, compertum habere ingenue confitetur: ille verbosa quadam argumentatione, alienissima componendo, quasi quadam inenodabili rationum improbabilium plaga se irretit, sperans scilicet, nulli non sese persuasurum, Aprum vel Asperum intellegendum esse Claudii Neronisque aequalem (0. Jahn. prol. Pers. p. CXLV) Aristarcheam quidem disciplinam professum, liberiore tamen iudicio usum, quam qui, ut aiunt, 'ullius addictus iurare in verba magistri' vellet. Hunc igitur Didymo fasces submittere noluisse, sed maledictis quasi ad pugnarn quandam in literarum arena dirimendam provocasse. Ab his generi socerique doctissimorum sententiis discedens Westermannus probabilius statuit e Suidae mss. librorum vestigiis ('Ansgag ABE ixrtSQ tag* V), e nomine illo Bernhardyo iure suspecto vix aliud quidquam elici posse, quam 'AvtEgatog') coll. Suid. s. u. 'AvteQcog 6 xcel 'Aitolldviog. Ac profecto, si accuratius etiam hoc perpenderis, quod Suid. addit, Anterotem ilium Heraclidi Pontico supparem vixisse, non possumus non in suspicionem earn incidere, consilio id factum csse. Neque enim, quod Apionis asseclam, quo nomine Suidas Anterotem perstringit, adeo inflatum insolentemque hominem fuisse audimus, ut ex sugillando exagitandoque voluptatem caperet spectatosque in Hteris viros7 qualis quidem apprime fuit Didymus, naso suspenderet adunco, — ne illud quidem, inquam, habet, in quo magnopere offendas. Itaque eo inclinat iudicium, ut Westermanni coniecturam fere palma1) De nomine 'JVTIQCOS cf. Edm. Barker epist. crit. Arcad. adnex. p. 212 — 214.

10 riam habeani, donee meliora edoctus fuero. Restat scrupulus verbum illud %ara
11 nequeo Goerlitzium 1. c. p. 15 Suidae ut diffidat fere, quam ut fidem habeat, propensiorem esse. Extemplo enim mihi cum hunc in locum incidissem primum in mentem venerunt utriusque libri HEQI (p&OQ&g ke'^scog, deinde conclamatus Athenaei XIV 634 E locus, ubi, ni fallor, probabili coniectura pro iv xalg itQog "lava KvxE'fyqyqGtGi restitui sv talg nQog 'Itajiav dvT£^rjyriae6i in Schneidewini Philolog. VII, fasc. 4 p. 750; denique non me fugit, quotiens praeterea Iubae libri &eaTQixfjg idroQiccg, 6iioi,6tf[Tig (Muller histor. Gr. Ill p. 481 fr. 73—91), ac si quas grammaticae Latinae partes Afer iste Varro tractavit, Didymo ansam praebere potuissent, ut adversarii partes ageret. Certe luba Hesychii scholiorumque Aristophaneorum hand scio an uni Didymo debeatur. Itaque missam facio Sevini sententiam qui in Memoir, de l'Acad. des inscr. vol. IV p. 463 coniecit, Didymum in operibus, quae ad historiam naturalem pertinerent, Iubae multa opposuisse et Plinio ea suppeditasse, quae hie parum fide digna a luba tradita commemoraret, missam etiam Vossii opinionem, qui historica ea fuisse suspicatur, quae contra Iubam scripsisse dicatur. Goerlitzium in errorem induxit hoc, quod Didymi fragmenta (nimirum praeter Didymi opuscula a Fr. Rittero edita Colon. 1845 et Lehrsii commentationem de Aristarcho I c. 2 §. 1 nihil cognitum habebat) Iubae fragmentis nihil contrarium continere sibi persuasit. Atqne haec de adversariis nostri dicta sufficiant. — Quos ad annos idem vitam produxerit, ubique supremum diem obierit; non constat. lam vero, antequam de voluminibus a Didymo compositis speciatim dicam, conspectum librorum titulorumque praefigam, ad eum ordinem dispositum, quom ipse, in quantum potuit, in fragmentis tractandis secutus sum. I.

Aslug. 1) TISQI diecp&OQvtccg le^scjg. 2) ITSQI a7COQOV^,Evtjg Xs^scog. 3) As%i j 4) Ae^E

12

II.

5) As%t,g 6) Ai\ig XQaywq sive li'fyg Commentarii poetarumque recensiones. 1) /7«pt rjjs 'AQI6KXQ%SLOV a. Ifoddog. b. 'OdvGGstag. 2) 'Tno^vrifiaTa eis 'Ifodda. 3) 'T%o\xvri\jiu%a ftg 'OSv<36si,av. 4) 'Tit6txvv\\La elg 'HtiioSov. 5) 'T7t6[ivr]nu s(g IJivdaQOV. 6) ?jfttt Bau%vMdov 7) 'Tito^vr^ia etg Al<5%vlov. (?) 8) 'Tn6(ivr][ia etg ZJocpoxleci. 9) 'T7c6}ivr](ia sis EvQntidi]v. 10) 'Tit6{ivr}nu Eig"Iava. 11) ^ t jrpog 'Idfiav avte^yrjasig. 12) 'TnofivrHiata

sig KQUZIVOV.

13) 'TjtofivrjiMXTu s£g EvitoA.iv. 14) 'Tito^vrjiiuTa fit's 'AQi6tO(pctv7j. 15) Tnofivrj^iKta

sig ME'VCIVSQOV.

16) <&(>vvi%ov KQOVOV

17) 'A%aiov s'^rjyrjtixov. (?) 18) 19) 'TTCoaviq^ata sig a.

b. VKEQ KtfjGKpcovvog. c.

d. e. f. gh.

xav' Ai6%lvov. xarcc MsiSCov. XOLX

'AQlGtOXQCCTOVg.

xav' 'AQiGtoysfoovog. itQog Ti[i6&sov. itQog NixoGtQtttov.

1.

k. xaxtx Nsccigag. 1. TtsQi TOW 'Ayviov xkriQC m.

XCCT

OvrjZOQOg.

20) 'T '7to(ivrm,ccTa sig AiG%ivy\v xata

KtvGLweSvtog.

13 21) 'Tit6^vr](ia sig 'TTCSQsidrjv. a. xuxd zJr]{iddov. b. JIQOS 'AitsKKaiov. 22) 'Tnofivrjfia stg 'Iaatov. 23) 'Titopvrjiia stg 'IdoiCQdrrjv. (?) 24) 'TTCo^ivtjfia slg ZJSLVCCQ%OV. (?) 25) Tlsgl XOV dEXKtEV6ai (hfiMov. 26) flegl 'Avncpcovrog. (?) 27) ®ovxvdl8ov fitog. III. O p u s c u l a g r a m m a t i c a . 1) TIEQX oQ&oyQacplag. 2) FIEQI

itad-cov.

3) D e l a t i n i t a t e sive TtSQl'PcafiuLxrjg dvaXoyiag.

4) Tli&ava. [5) USQI ysnygacpiag. (??)

a. a;fpt Kaj5a66ov fiiflliov. h. Srjfiav dvaygacpi].] IV. Opuscula historiam fabularem, antiquitates, literarum historiam spectantia. 1) 2) 3) 4) 5) De Aeneae morte yera. 6) De patria Homeri. 7) Libidinosior Anacreo an ebriosior vixerit? 8) Sappho an publica fuerit? 9) TIEQI %oii\xmv. IIEQI kvQiKav noiijtcov. 10) IIEQI TtuQOL^iav. 11) IIEQI xmv u^ovcov xcav £olcavog avxiygacp 7if)dg 'A6xA.r}nidd7)v. 12) Adversus Ciceronis de republica libros sex. 13) De lignorum mensuris et raarmoribus. [14) TIEQI IIvd-ccyoQLxrjg (piXoGoyiag cf. IV, 3.] V. Dubiae sedis fragmenta.

14 Habes igitur LIV operum titulos, quorum pars minima ita est comparata, ut librorum, quos dicunt, singularium (monographiarum) inscriptiones eas fuisse conicias (II, 11. IV, 5. 6. 7. 8. 11). Sunt quidem praeter hos libros vere singulares nonnulli etiam artioris ambitus, qui quidem citari quasi monographiae videntur, sed quae potius spatiosiores maioris voluminis partes habendae sunt, in tantam amplitudinem extentae, ut iusti fere libri ambitum explere possint (II, 25. Ill, 5 a). Cf. comment. Ill p. 12.

I. JIJYMOY AEZEI2. 1. lie argumento huius operis post Laurentium Lerschium in Sprachph. I p. 75 et A. Graefenhanium in Gresch. der class. Philol. p. 502 (cf. Th. Beceard. de scholl. Horn. Ven. p. 32) novissime dixit A. Nauckius de Arist. Byz. p. 164, 1 cuius verba transcripsisse iuvabit: 'Ceterum Didymi libellum contra Iubae operam directum fuisse haud scio an colligi possit ex Suida v. 'Iofiag xre.' In eo tamen falsus est Nauckius ceteroquin doctissimus, quod Iubam Didymumque in his voluminibus Gxamtixug XaXiag tractasse statuit.

Ad^ig enim jcaQScp&OQVia sive ducp&OQvia quae

fuerit abunde patet e solemni grammaticorum ioquendi usu1) Diod. Sic. I p. 355 Wessel.: KimiEQiovg rovrovg slvav fiQcc%v rov %QOVOV rrjv Ke%iv
F Posidon. ap. Strab. VII 450 C. Primum corrupisse nomina nonnulla Hesiodum Posidonio Apolloniatae asserenti fidem liabet male credulus Ioannes Tzetzes exeg. in Iliad. 4, 10 ed. Herm. JIo6sidaviog

6 'Anokk(ovL<xtr\g 6 rw 'HcioSa fiE^iipiv inayav tog

1) Hunc ipse illustravi in Philolog. I l l p. 342 — 344 N. 2'i Nauckioque persuasi. Sed subitariis istis collectaneis et emendatiora et auetiora stint ea, quae suprn scripsi. Consulto delevi locorum par, Phot, praef. lex. p. 5 ( = 3 , 8) scliol. Theocr. p. 964 Kiessl.

16

Q p Q l xivag tav Xs%ecov, xov 'Ol'lsa 'ikia xov vqdvjiov Tjdv^iov xccl akka ixxxa toiavxa. coll. Tzetz. I. c. p. 19 3. Sed ipsa voce naoaipQ-ELQEiv grammaticorum quos novimus primus usus est Aristophanes Byzantius, hunc nisi parentem comminiscitur doctissimum scholium. R N ad Eur. Tro. 89 p. 9 Kampm. = p. 52 ed. Witzsch.: IQOVOV ds TtQO'Covrog Kag>rjQsvg ixXqQ-rj (sc. Kcc&qQEvg) TtaQaqi&siQcivTCOv rav evoixovvzav xv\v XE%IV. Sequuti sunt

Didymus et Iuba rex; deinde scholii in Apollonium II 709 auctor I I p . 184 ed. Schaef.: St,6 nal AaqvaGGog TCQOXEQOV vGtBQov

ds

-Kara TittQacp&oQav tav

6TOI%£IG>V

IlttQva666g, coll. Steph. Byz. 225; 15 West. = 506, 10 Meinek. et. m. 655 6, sive is Theo fuit sive Lucius Tarrhaeus; Hermogenes ap. Walz. rhett. Gr. Ill 404 xa ccfiaQtrjiiaTa xatcc %r\v As%iv xura dvo TQonovg yiverat,, axvQiuv KCCI TtKQcccp&OQixv — oiov o xaXovGo diat,c3^ia sdv rtg el'7tt] §iat,CQ6tQav. rj to aifirndstv a^rndsiv xal xa xoiavxcc. Hinc Eustath. ad Dionys. Perieg. 140 xata XTJV HKQCC toig QTJXOQGI inquit Asyo^Evr^v naQccy&OQav. P h r y -

nichus Arabs passim 7taQaq>Q-. passim dia(p&. usurpavit, illud in app. soph. ap. Bekk. anecd. Gr. I 150, 31 s. v. Xa&aQyog xvcov, hoc 1. c. 67, 15: "TQi6%og o 8LU(P%-ECgovxEg of idimxaL fiQiGypv nalovOiv cf. Lob. Aglaoph. 876 et in epit. p. 398 ed. Lob.: Uxvicpog xctxcc Sbaqi&oQuv OL nollol Xiyovai xov yXt,6%Qov ntL Adde p. 300 6ilyY\ p.

311 icgaxag. Nee non Artemidorus Daldianus de somn. II. c. 3 per dieccp&OQccv Tr\$Evvov a Temeno factum esse censet. vid. Reisk. ad Dion. Hal. AR. I p. 569. Reiff. ad Artemid. II p. 312. O. Mueller Etrusk. I p. 26, 2. Zenobius porro haud dubio is qui Apollonii Dyscoli Qfj^iaxixov in brevius contraxit ap. et m. 712, 43 Nicandrum forma inMt,ovxag oWxovg usum vituperat, quod TOT; Uy\E %6 &ifia Q-EX^aag EITIEIV scpd-siQE TTJV xov v\%ov fiifirjGiv.

pissime numero Stephanus Byzantius vv. xtttu

Sae-

nagatpd'EiQEiv

itttQcupfroQav itaQEcp&aQHEvcog u t i t u r : 4 , 18

Meinek.

decessorem secutus Sophoclem iuniorem, Apoll. Rhod. I 932 interpretem; 143, 18 M. (64, 21 W.) coll. et. m. 167, 10; 236, M. (105, 30 W.) 180, 22 (81, 3) 217, 17 (97)

17 390, 9 (172, 33) 439, 7 (194, 25) 592, 11 (263, 25) unde ap. schol. Lucian. IV p. 149 Jacbz. pro doxsi 8e pot, xal 4 TO sv 6vvr}d-fia XOXXI&LV ) aito tovrov (toti xoxta^aiv) /Jappagixug (sic Marc. exc. G; /3apj3«pov editor) xal •xaqa(sic V; Jcbz. cum C %u§axsxo\i\Livag) eiQrjG&ai aut xaxa naQCMp&OQuv aut xal nccQscp&aQiievag praeoptaverim. Vin

etiam plura exempla e recentioribus grammaticis petita? en tibi primum in rem nostram citabo testem praetextatum Ioannem Laurentium Lydum de magg. 1 8 p. 127 Bekk. •xaXovGi Ss ccvxag o[ (t«v Pa[iatoi lovpag, oi de /Jap/japot xovcpag {iQU%v xt, naQucp&aQeiOrig xy\g Aaijsrag: quo loco cave

ne abutare, emendatione egere suspicans eundem Lydum de menss. p. 84, ubi jiaQuxQKTteiOrjs eodem quo 7taQcc&0Qcc xov ovxag.

Simplici

exemplo a Iuba et Zenobio sumpto, unus e sequioribus grammaticis usus est et. Gud. 268, 50 "l$vt, — Z&av yeyove xo i'^vaog, ev&sv iya'vsxo xo L$VIILVC6(U, b'nsQ xaxa (p&OQav yiyvsrui fiovxiviGca. Hinc in et. m. 464, 45 pro xaxa iisxa(poQav reponendum esse xaxa 7taQa
nanti Sclmeidewino Ibyc. fr. p. 3 imprudentius adsentatus 1) De cottabo Suidae testimonium citat Stephanus in Arist. rhet. ap. Cram. A. P. I 272 (cod. 1869 aov, 1957 rj aoviSa), cuius aetatem C. A. Brandisius in Philol. IV 1 p. 39 saeculum XI p. C. non superare e schol. ad Arist. p. 1373, 25 evicit. Decimo igitur saeculo, non, ut vulgo ereditur, undecimo vixit Snidas, quem praeter Eudemum rhetorem, Helladium cett. Hesycliii etiam Milesii ovofiaroloyov (non dico suppositicium Meursii, sed genuinum deperditum) compilasse, id quod dudnm suspicatus eram, constat mine ex anonymi exec, in cod. Teller, uunc Paris. 2677 ap. Cram. A. P. I p. 11. — Eudemo Argivo rlietore uti licuit etiam Io. Sicel. Dox. ap. Walz. rhett. Gr. VI 384, 12 (de v. TtttQi'ug [sic] oipsig). 2) 1133, 12 lege: hovyiadtv Si ti&rjvai pro ixovrpi'a&rjoav et 1133, 14: KCU f ogcofiiv dv&ovv xi-luyoq 'Jqyet'cav VCKQOIS.'

o DIDYMUS.

•*

18

sum in Philol. I l l p. 343. Leviorem enim medelam sufficere xaxa (lexatpd-OQav et in et. m. 1. 1. et in Bekk. anecdd. I 435, 17 postea intellexi e Constant. Porphyr. de adm. imp. c. X X I X t. I l l 136 ed. Bonn, ij de Y.oivr\ Gvvy\^£ia r] nokkaxig

(lexatp&eiQOvGa xa 6vo[iccxu xfj ivaXXccyt] rcov

yQKfijidrcov. Vulgarem loquendi usum sequitur Tzetzes ad L y c o p h . 433 I I 604 M. ot de idicoxat, naxa ldicdXL6[i,6v •jiccQttfp&OQttv xov ovopccxog e%oir\<5av ( T O ? ) ccvxl xov elneiv

"Tag Botatiog

vg Boicoxiog et Philem. 3 62 Osann. Phavor.

1714, 36 TSQSTQOV TO XQvnavov, o ds'kexQOv xai xe'XexQov 'Aniav"i\ rig ylatioa q)f)Gi. naQcicp&eiQOvGcc (Villois. dutqid1.) E u s t a t h . Odyss. 1550, 25 vnsQtsQCa — ^SQTSQTJV XCCTK

TtuQcxpftoQav. Evolvas etiam Athen. I l l 90 A. Philostr. V. S. II 7 p. 553 ed. Olear. = 238, 14 Kays. Apulei. min. de orthogr. p. 94 Osann. Eustath. 956, 5 ^vyaargov. Denique cf. quae infra disputabimus de Harpocr. 180, 26. Phot. G40; 3. 8. Eustath. Odyss. 1935, 16. Idem quod . est iisralXoi,ov6&iu ap. Steph. 15, 22 W. ituQUap. Const. Porph. p. 64 ed. Bonn. Eustath. 1. c. — Aliquammulta vocabula, quae occulto nominis indicio recens aetas corrupit, congeri e Dion. Halic. possunt AR. I 31 p. 83 Rsk. 129. I 35 p. 90. OviTuliav. psxaneGsiv de ava %Q6VOV xr\v 6vo^,a6iav eig xo vvv <3%r\\ia ovdev d-uv[iu6x6v, eael xecl xav'Eklrjvcxcov jroAAa to TtaQa%Xy\Giov ne'jcovd-ev ovo^idxcov. Forsitan igitur Didymi ' de corrvplis vocibus' opusculum pars fuerit amplioris de passionibus (itEQi Ttcc&ap) voluminis. — Dion. Halic. II p. 251 Rsk. — Alius ordinis sunt Ttgaxoxvitot, dL%oyQa<povp,evoi xeov i&vixav, quae libri ab Oro Milesio compositi est inscriptio (cf. F . Ritschel. de Oro p. 59) et nexovo^iaaiai Nicanoris. Exemplo sint ZlaQiov et z/omov ap. Steph. Byz. 2.r,S, 2, 3 Meinek. (114, 37 W.) Asclep. Myrl. schol. Theocr. I 118 p. S44 Kiessl. Steph. 72, 12. 81, 13. 83, 18. 90, 35. 95, 9. 101, 2. 121, 6. 163, 36. 226, 37. 288, 2 W. Quinct. I. O. I 5, 13. Latinorum grammaticoi'um loquendi usum cognosces ex Varron. LL. IV p. 4 vetusHts pauca nominu rfepraval multa tollil. Quinctil. I. O. I 1, 1,'j hinc enim aecidunt el or is ph/rima vitiu in peregrinum so-

19 num corrvpti el sermonis coll. I 6, 44. 45. Serv. Verg. Aen. XI 265 eosque inilio Nisammones postea corrupte Nasamones appellatos. Macrob. Sat. VI 9: Ergo bidennes primimi clictae siint, quasi biennes el longo vsu loquendi corrupta esl vox in bidentes. Symmach. epp. I 1 p. 14 ed. Parei Inde recens ae/as corrupta Boalia Baulos nuncupat; occullo nominis indicio. Quaecumque vocabula igitur aut longus loquendi usus aut barbari in peregrinum sonum corruperant aut imperitorum rudiumque hominum inscitia depravaverat, aut denique vulgus prout aliud veriloquium sequebatur aliter pronunciabat, hae 7taQS£itQ(xxr)v avccqjEQopevov enl {jSvG^iaxog •t] TtaQoiplg xsixcci, xal ov%, a>g JCdvpog EV TW TIEQI itaQEcp&oQviccg ke&ag, inl xov ayysiov (p-qol ydg Nri xov AL\ . . . citiTtsQ al TtaQO^idsg xrjv alxiav Eyovs" aito tcov r}dv0(iaxa)v, oil's o xalog ovxog «|tot xov (irj^svog. Hesych. naQOipig- 6%v^d,(pi,ov ij Efifiacpiov. 2. Schol. Ar. A w . 768 (769) 'EKitEQdixlGcu] J EV xa KEQI dt,£(p&o(fvwg Xs'&cog ovxcog • sitav I'drj xov 2*

20

gsvxrjv 7} itEQdit, jtQOxvXLvdslrat, avxov, EitiGitaiis'vr] ngog savxrjv. <x>g ds yivExai itegl TO aygsvGai avxrjv, oi VEOGaol (psvyovGuv, slxa xal avxrj dtadgaGa, vGxsgov avxovg Gvvdysi. Hesych. ixitsgdixrjGai (Palmer. ixTCsgdcxiGau) xo dioHiGQ-rjvai xal SiaSgavau ano tav Ttepdixav [istcccpoQixag. navovgyov yag to t,aov xal diadidgaOxov tovg d-rjgavrag.

Cf. Aelian. h. a. I l l ]6. Abr. Gronov. animadv. ad h. 1. p. 1005. 3. Schol. Ar. Plut. 388. cf. indd.

2. '^TtoQov^idvfjg le'&ag libri VII. 1. Testis est unus Harpocr. 54; 25 /IEgfirjGT^g AvGiag sv TCO Ttgog EvTtsi&rjv. ZlCSv[log (t£v anodidrnGi, tov Gnaovta kiy£G&a.L TCO ZtorpoxltZ sv Ntojir] sv t, trig anoIs'^scog. '^4giGtag%og dh zo 2o
21 AristarchoDidymoque dissentiens, qui fieri potuerit, ut vocem deQfifjSt^s significari tin earn statueret, in propatulo est. Nimirum veriloquium originationemque ctTtoQOvitEvrjg illius Is^scog aucupanti cum memoria ipsi vocabulum eadem nota signatum cofi^tfTjfg suppeditaret, quod quidem grammaticorum fere omnium consensu e vocibus oofiog et Mm compositum esse legeret, ipsum quoque quaesitum illud deQ[ir}Gvqg eiusdem fabricae esse facillime sibi persuasit. Atque habet profecto ista derivandi ratio quibus se tueatur quamvis paucissima nonnulla tamen baud imparilia exempla. Ut enim missum faciam tritum illud, de quo diximus, ojfMjOnfs, quode videsis et. m. 822 (745), Herodian. pros. II. A 454 X 67 p. 266 ed. Lehrs. Lehrs. Arist. stud. p. 311, anonymi sententiae favent primumttlrprjGrrjg,quode nuperrime acutissime atque erudite ut solet C. F. Hermannus edisseruit in Philol. II 3 p. 428—40 437, turn quod idem in testimonium evocavit vocabulum vrJ6rr]g (Herodian. epim. cod. Par. 2630 in Bekk. anecdd. I l l 1402 A. Wettin Herodian. p. 29 Schneidew. Simon, p. 128), denique /Jpra/tij6rr\g et. m. 215, 58 (%o$to(payog Piers. Moer. p. 98 B). Quod si verum vidit anonymus, eorum codd. auctoritatem, qui d£Q(ii6tqg exhibent, inferiorem esse habendam altera dsQiirjGzrig in aperto est, veroque proxime accessisse illud librariorum par, quod deg^aiSvi^g (? deQ^tjGT^g) vel 8SQ(iccTMjtijg h. e. SsQiiccrrjGttjg exaravit: quamquam nullus equidem dubito quin recte Hermannus 1. c. iudicaverit his usus verbis: c Doch ist es auch so nicht einmal noethig eine eigentliche syncope anzunehmen, tun aus al ot ' ^s 6x®A.rjxct 7taQO0ov degfiiGt^g ourog. (ieXriov de tov %akxovv £%ovta degree vositv. toGel slays %aA.xodeg-

• • > • )

rd yccQ Gaxxr} ini%alxa ks'ysi (1. — stai). Contra Palmerium, qui ocpig (Saxog e%av correxit, et Albertium, otpiv odxog e%ovta suspicatum, editam Hesychii lectionem tuetur Fritzschius his verbis p. 46 eImmo Aristarchus verissime perspexerat 6uxodsQiu<3trjg a Sophocle suo dici serpentem, cuius imago in summo clypeo expressa sit, quasi vernacule dicamus cSchildschlange' coll. Aesch. Sept. 495.' Atqui hoc si voluisset Aristarchus, dixisset opinor tfaxog ocpiv e%ov ((Srjfistov) ut est in schol. Taur. Eur. Phoen. 1108 vol. V p. 232 Matth. 67}(i£iov E%SI yuQ iv tfj dsniSi. Ego haud scio an hue pertineat alia quaedam Hesychii glossa: Elkv6izd6&ui to TtaQanlrjGiag tolg otpsGiv xal (leg. ijj) rotg 6%G)lrj!~iv isvca cf. Hes. 'HvGndaQ-ai. Animadvertas, quaeso, prae ceteris ad illud oysGiv rj GKaXrfy,v. Fieri igitur potest, ut tales fere Sophoclis versus Aristarchus Didymusque ante oculos habuerint: ag GaxxodsQU'riGZ'rjg Ttg sdvGndfievog et — og silvGnato SeQfiyjotov dexfjv. Namque formas etiam has: sllvGncoiisvog et tiXvGTtuto interpretatur Hesychius, quern de dkv'iog quoque consulas. Quod si probabiliter coniecimus, GaxodsQiirjGr^g idem fere animal intellegere debemus atque ds^^irjGTrjg, e tinearum genere, quae hirtos setososque pelles roderent. Videsne quae tandem caussa grammaticorum facile doctissimos in tam diversas sententias distraxerit? Scilicet cum tantum perspicerent, in Sophoclis 11. cc. de animali quodam sermonem inici, quod, ne comparatio minus apta evaderet, ita fingeretur oporteret, ut et formae teretioris esset et tortus segniter daret; Aristarchus de serpente, Didymus de lumbrico, Orus vero, aut si quid video Cassius Longinus, utriusque opinatione posthabita, de tineis suo quisque iure cogitavit. Cui quidem rei comparandae Sophocles vocc. dsQfi. et oaxxod. usus sit, haud facile enucleaveris. Licebit tamen i'ortasse de eo undarum agmine cogitare, quod, cum lentiore movimine fluitaret, Aeoles Gxatiqxag, reliqui Graeci xoloxvtiatcc vocitabant; itaque vocabuli GaKxodsQ^irjGtyjg (de geminato x cf. Lobeck Aglaoph. S45) veriloquio facile excusso, 'qui hirtum pellem 6axx68aQ^ia, (similiter formatum est Apollodori Carystii ap. Poll. X 161 p. 443 Bekk Guxxo-

23

et GaxxoysvEioxQoyoi, in epigrammate ap. Athen. p. 162) comedit (ad'm),' longe valerc iubcbimus vitiosam scripturam d quantumlibet Fritzscliius obstrepat1).

3. Tertio loco nominamus Didymi XQOTttxrjv le\iv , qua de Meierus in comm. Andocid. VI 3 p. XIX 210 hunc in modum disputat: cQuod in Bekk. anecdd. I 334 exeitatur Didymus iv rfj XQomxfj AE^EI. fortasse verum est. Namque XQOTIIK^V A.£%i,v et alii commemorant et Dionys. Halic. de vett. scriptorr. censur. p. 422, de iis quae Thucyd. propr. sunt II 1 p. 790 = p. 221 Krueg. 2 ); earn autem singular! libro complecti certe minus miruni, quam singularia lexica xccftuQug aut 6E^ivfjg ideug aut Koyov itofoxixov scribere, id quod factum esse docet Phot. codd. 146 sqq. Videndum tamen est, sitne XQccyixy reponendum.' At fidem babet lectio lex. S. Germ. ms. Quid enim? nonne xvQicog Attici aya&osQyovg dixerunt beneficos, xgoTtmag vero Lacedaemonii quinos quotannis ex equitum ordine egressos? 1. Bekk. 1. c. ayad-oEQyoi 'Axxixol roi)g aya&ov EQyaGa[isvovg xi. EGXI, 6E xul ttQ%rj xig iv AcMEdaipovi ot ayuL aQiov6i dh nal xmv iv xfj jro'/Ut xcd tav h%a xrjg 7taQavofir]6avxo3v, ag q>Y\(5i /ii8vpog iv xfj xQOitucfj

Cf. de his Lacedaemoniorum benefactoribus doctum Anglum in Steph. thes. G. L. I 1 p. 112, 143 ed. Didot. Manso. Spart. I 1 p. 153 0. Mueller. Dor. II 241 (add. L. Bachmann. anecdd. I 18, 19 et 'schol. Aristid. II p. 172' e Schneid. lex. I p. 4). IEZ,EI.

1) Eeiskius ap. Schaef. app. crit. Dem. IV p. 28, qui Harpocr. s. v. o ndtca&sv v6(iog e Didymi volumine TTSQI aTtoQOVfiivrjs /I^EWJ fluxisse suspicatur, erroris manifestus est. 2) Adde Dionys. Hal. ep. ad Cn. Pomp. II 6 = p. 18 Krueg. II 13 p. 23,
24

4. Scripsit idem A£§«g 'initoxQaxovg teste Erotiano p. 12 ed. Frz. xcSv 8s yga^i^axixav ovx k'tsxiv b'uxig sAXoyipog vslg nagr^k^s xov avdga. "Exi d' 'AqiGxaqiog TIBQI av ygdqiaGiv 'AQHjtoxXrjg xal 'AQiGxoxeag oC 'Podioi. xal navxag 'Avxiyovog xal
cpccye(isxa miro

modo turbatus est, nee nisi audaeius transpositis verbis facile sanandus. Equidem non dubito quin huic meae coniecturae assensum praebituri sint lectores: — xbv CCVSQCC. Kcd yuQ 6 avake^a^ievog avxov EvyoQicov naGav ianovdaOE Af|tv i^rjyrjaaad-Ki, dux §i^Uav s%, itsgl cbv ysyQacpaGtv 'AQIGXOxkrjg xal 'AgiOxiag oi 'Podioi. ho Ss 'AQCoraQ%og xal {isxa navxag 'Avxtyovog xal zfidviiog ot 'A^s^avdQslg. Pro uva-

Xsi,. Meinek. anall. Alex. p. 29 rescribi iubet avade%. avxov subauditque Lysimaclium Coum: fortasse recte, fortasse non recte. Etenim praelegendi notio nonnumquam verbo avaXeyEG&ai exprimitur: cf. Lucian. enc. Dem. XXVII t. Ill 510 Rz. F. Iacobs. ad epigr. Callim. 60 schol. Dion. Thr. 725, 31. Aelian. v. h. XIV 20. Xenoph. anab. II 1, 17 ed. Krueg. p. 61 a. 1845. Asclepiad. epigr. inter Iensian. n. 757 p. 157 Rsk. Itaque Erotianus hoc fortasse voluit, ut Hippoeratem ab Euphorione non modo sex le%ecov libris illustratum, sed etiam cum discipulis lectum esse innueret. Ut vero largiar, Erotianum avads^ctfievog scripsisse, tamen avxov ad Lysimaehum respicere nullus umquam erediderim, sed Avxov correxerim, ut Lycus intellegatur Neapolitanus medicus nobilissimus, quo de vid. Plin. h. n. XX 20 XXX 1 Erotian. p. 216. Neque vero criticis inaudita est permutatio vocc. avxog et Avxog vid. R. Unger Theb. paradd. 384 (coll. et. m. 593; 27). Idem mendum tolle ex Steph. Byz. 173, 10 M Bouaxia •— yevs6Q-ai ds cpaGi Boiaxov Ixavov xov 'Aficpixxvovog xov xax' avxov VBCOXSQOV xav A.

xal II. naiSav. A. Meinek. c 10. xaxa xov? ut exciderit scriptoris nomen [?]'; imrno xaxa Avxov. Schol. Apoll. Rhod. I 741 6 d' avxog xal 0£Qixvdrjg; leg. me iudice 6 ds Avxog xal <&e$. Suid. II 1 p. 8. ag de avxog 6 xa

25 ®r](ic5v 6 w r a ^ j ; immo ag ds Avxog. Evolvas de Lyco G. I. Voss. scr. hist. gr. p. XII p. 112 ed. A. Westerm. A. Nauck. in cens. Muell. h. Gr. II 370 add. IV 657 Tycho Mommsen. in Ztschr. f. AW. 1848 n. 17 p. 129 I. Resler. de schol. Pind. Isthm. Vrat. 1847. 8° p. 13sqq. In Dionis Chrys. or. VII §. 17 I 117 ed. Emper. cod. Vat. 91 H pro "JtQog av&Q03jcov (h. e. avov) i^,a%ovto exhibet itQog avxov;

voluit IVKOV. — In seqq. intellegi non poterant hi d' A. USQI av xte. itaque transpositio lenissima visa est mutatio. •— Aristeam grammaticum qui TISQI M§-aQ(pdV). Neque vero improbabilis

haec est v. d. opinatio. Ut enim ap. Ammon. 1. c. Tryphoni Aristocles Rhodius adiungitur, ita Athenaeus IV 174, postquam Aristoclis sententiam exposuit, Tryphonem loquentem introducit. Neque ille Aristocles alius videtur, ad quern data epistula respondit Apollodorus nescio quis'), unde Athen. XIV 636 F nonnulla haud indigna relatu visa excerpsit. Aristocli grammatico libros ICSQI diaXsztav (zov?) vindicare non dubito, quos excitat Horodian. n. §L%Q- 370 Lehrs. Cram. ann. Oxx. I l l 299, 1 Drac. de metr. poet. 41, 16 Herm. (vid. G. Koen. Greg. Cor. p. XVII ed. Schaef.) ann. Oxx. I 231, 28 et, m. 545, 5 et. Gud. 353, 36 schol. Opp. hal. I 223. Deinde haud dubie idem Ho1) Sunt enim qui Atheniensem, suiit qui Cyrenaeum intellegere malint, cuius memoriam resuscitaverunt Galeus diss. de scr. myth. 3 Heyn. ad Apoll. IV p. 1174 Thrig-ius in Cyrenaic. p. 369 sqq.

26

merum rccensuit scliol. Horn. II. T 218 p. 523; et siquidem Proclum in Tim. p. 27 recte interpretor, ubi Bergkius Aristoclis nomen restituendum esse vidit, iis etiam scriptoribus accenscri debet, qui de diebus festis data opera inquirerent. Praeterea Aristoclis nomen passim occurrit, ita tamen ut Rhodium innui pro certo affirmare vix ausis. Meursius quidem in notis ad Aristox. p. 145 sq. historiae scriptorem (EV y 'Irahnav), quem Clemens Alex. VI p. 267 et Plut. p. m. c. 25, 41 in testimonium vocarunt, a Rhodio diversum non esse putat. De A. paradoxographo cfr. A. Westerm. praef. p. XXIV et 161. Huiusce notitiam debemus P]ut. p. m. 29 II p. 312 E Stob. floril. LXIV 37 (EV a naQccdotnv) Aelian. h. a. XI 4 schol. Pind. 01. VII 66 Apost. prov. 14; 70 Arsen. viol. 3S5 coll. Voss. hist. gr. praef. X et 402 ed. West.') Librorum par de rep. Lacedd. compositum (Ath. IV 140 B) equidem ut ab A. Rhodii studiorum ratione alienissimum arbitror, ita Aristocli Messonio peripatetico aptissime mihi convenire videntur, nisi forte nomen depravatum est, et Athenaeus hoc quoque loco ad Aristocratis Laconica respexit, ut III p. 82. cf. Westerm. ad Voss. p. 403. Ac peripatetici quidem philosophi cum summo cum studio de rebus musicis commentati sint, possit aliquis hoc argumento fretus ex iis etiam operibus opusculisque, quae supra in Rhodii officina excusa esse suspicati suinus, nonnulla ad Messenium peripateticum2), incertae aetatis homi1) Hunc fortasse usurpavit Phot. 270, 24 Mlv&ct — 'AQIBTOKITJS Se iv TCO TCSQI yiyavrcav Sbanlao&fivai xov eiz ccvvfj pv&ov 3ta TO xaQizcoStg (1. KO7i(jcoS8g) svQB&hv [ra] HetTctcpQOvri&fjvat, TO
gigantibus teste Cram. AP. II380,10, si credere dignum est, etiam Seraeus librum singularem composuit. Cramerus 1. c. Stgyiog scripsit pro cod. UtQcciog coll. Symeon. Logotli. Chron. reg. 1712. At Sergium Atheniensem, quo de cf. et. m. 2T1 Choerob. Bekk. 1288 Phot. Myriob. 283b, 28 Bekk., de gigantibus scripsisse, qnis est qui credat? Fortasso commendabit sese emeudatio IZsQivog h. e. Ssyijvog. Apud Io. Antioch. 2, 13 Muell. p. 5-11 legitur Si-Q^iog e coniectura. 2) Huius fragmentis, quae Ions. scr. h. phil. IV n. 8 p. 250 ed. Dorn. et Westerm. ad Vo.ss. Ill p. 402 collegerunt, adde duo ex Ioanne Alex, gramm. ap. A. Mai. in spic. Rom. vol. II p. 302 coll. praef. p. XX.

27

nem, referre malle. Sod res non extra dubitationis aleam posita, satiusque videtur ab Heynii ad Apoll. IV 1172 pendere iudicio in liunc fere modum disserentis: 'poterat de Ar. peripatetico in mentem venire, de quo egit Ionsius IV p. 330; verum Aristoclem sv TCO jtsgl %OQCOV laudat ipse Athen. IV p. 174C, ubi de organis hydraulicis agit, ut adeo de grammatico libello super nominibus musicorum instrumentorum agi putem. Epistulae eiusmodi grammaticis de quaestionibus fuere multorum, v. c. Lyncei Samii ap. Ions. II 2 p. 123 1 ).' — Antigonus grammaticus, quem in praef. 1. c. laudat Erotianus, recurrit p. 312 itriviQa. Iterum Antigonus in contubernium Didymi venit ap. schol. Ar. A w . 299 coll. Hesych. II 217 xslgvlog. Schol. Eur. Phoen. 150 V Cob. Hie est procul dubio Antigonus, quo nemo frequentius citatur in scholl. ad Nicand. ther. 94, 215, 377, 575, 585, 748, 781, 849. Schol.Hom.il. «F319. Didymum, opinor, Erotianus innuit Chalcenterum: quamquam moram inicit et. Gud. 81, 43 aQrrjQia — zlidvpog 6 vsdxsQog (pr\0iv latQtiv rtaldsg ykijlu aifiuTog, UQtrjQiuv de nvevfiarog

ayyslov. Didymum Alexandrinum iuniorem (%6v viov) etiam Suidas novit. Tenebras non pellit Fabricius B. G. XIII 141. Cf. Schol. Soph. Trach. 1056. aQtriQtag) tag ykifiag.

5. Ai£,ig xcofuwrj. 1. Didymi k££,iv xafiiiajv adhibitam esse ab Hesychio ipso fatente in epistula ad Eulogium2) [p. 22 ed. Ranke), 1) A. noster, cum post Euphorionem Aristarcliuin aliosque huius gregis grammaticos vixisse tradatur ap. Erot. I. c., Carystius, qui sub Ptolemaeis Lagida et Philadelpho vixit (Voss. p. 111W) intellegi nequit. Cf. etiam Clinton, fast. hell. 3 p. 33, 513 et Westerm. paradox, praef. p. XIX. •>) 'Ignolum hominem' dicit Rank, comment, de Hesych. p. 8. Sed Eulogii scholia usurpavit, qui de voc. atpiyp.sQ'a exposuit ap. Cram. A. P. IV p. 21. Scholasticum huic cognominem expilabat et. m. p. 638, 32 oi% amouui, 809, 30 %eoi, unde et dnoQiag xal Ivaeig et Jtfpl SVGKXITCDV Q/jiidtcov eum scripsisse discimus, et. Gud. 165, 2 ltv.r.y\v. cf. Fabric, bibl. Gr. t. X p. 34.

28 ol de tag xcopixag ISCK xal tag tQayixdg, ag @e'av xal /lidvfiog xal etegot TOIOVTOL, Meinekius statuit in quaest. sc. I l l p. 5, quem Bergk. in comm. de reliqq. com. Att. p. 66 sequitur, iusto hoc quidem fretus auctore, ut videtur, cupidius. Ita enim hie locus comparatus est, ut ne hoc quidem dignosci possit, utrum Hesychius Didymi adsiduam illam atque ferream industriam omnino in lexico comico condendo positam fuisse dicat, an tortuosiorem quandam verborum structuram aucupatus, priora ilia verba tag xcofiixag ad Theonem solum, posteriora, quae tamquam ex adverso ponuntur, tag tgayixag, ad unius Didymi memoriam referri voluerit: namque tqayixr\v XB^LV Didymi, opus spatiosissimum, laudant Harpocrat. 134, 2 Bekk. et Bekk. aneedd. p. 349, 6. Sed ne comicorum quidem vocabulorum supellectilem neglectam disiectamque iacere voluisse Didymum, id quod ex Hesychii verbis erui nulla arte potest, forte fortuna Orus Milesius auctor gravissimus edite testatur in et. msc. bibl. reg. ap. Ruhnk. in praef. ad Hes. p. IX. xaQvxrj] 6 de /diSvfiog AvSiov (iQm^icc <pri<Siv •— (pr\6l yaQ sv tfi xco^iixij Acg£t ex TColvtekovg 6xeva<5iag (Svyxeifievov eya de (sc. Orus) ol^ai xte. coll. cod. Par. 2630 ap. Bekk. aneedd. Ill 1386, quode F. Eitschel. de Oro p. 70. et. m492, 52. KCCQVXXI] "E^mia rt do' aifiatog xal aQtvftdtcov itavtoicov. 6 de ztidvpog Avdiov (tQeSpd (py\<5iv ex noXvtiAoug GxevarSiag Gvyxeipevov eya de olpai xagvxrjv (sic) avto le'yeG&at, ineidrj (ii'Xav eotC. Or\
29 nianum utramque Didymi farraginem perlergopenetibus suis intexuisse, indeque singulas quasque glossas amplissimo suo glossarum corpori inseruisse Hesychium. — Ipse Hesychius Didymo terdecies1) testimonium demmciat s. vv. *AvMg [?] QQCXSUOI *inafi£Ma (perperam Ioannes Pricaeus et ed. LB 1668 ina>t,SLv) xogadxig * ACMEQOUI KBGTIIV AtfioSaQielg MoOvvbxa iia&vopna MvxsQiva oiamcox-rj Ualuaxog xQoitog 6I6V^LQQIOV 6XIV&CCQI££IV. E X his glossis,

quas stellulis notavi, prima Homerum (II. A 38), secunda Demosthenem (de coron.), tertia Soplioclem (Strab. VIII p. 364) spectare videntur. Ambigi etiam de v. hitiniv possit. At reliquarum ea est facies, ut socco eas originem suam debere confestim tibi vel non monitus persuadeas, etiamsi singularum sedes accurate indicari non possit. lllustremus singulas. 2. Hes. I 767 Bgixehkoi oi fisv xovg lotonoSag aizo xov (iccQOvg x.a.1 xov %vXov, oi Sh (iaQJiaQOvg. Aidvfiog ds xu XQuytxtt [? (iagflttQiictt] ngoGansta nuQa KQaxCva, oiov BQOxol'xshoi iv 2JsQi(poig (•—qo/,'otg). Accuratius et. m. 213 = 194, 40 BgixEkkog. saxi BaQfiuQixov xo ovopa. xC&txai de xal irii itQooc&ncov BaQJ3aQixc5v xal sl'Qijxac oiovel (igoxa tlxslog q BQIQV ELXElog. Bgiysg yap eQ-vog alkoi Ss ($QLxiXkovg tovg xslsvovxag (1. xsXiovxag) 1) Manifesti enim erroris sunt Io. Pricaeus in ind. Hesycli. edit. Apulei. adnex. p. 745 et Albertius Hes. II p. 224 quartum decimum locum addentes: v-elsxai SiSvfiog.

naQin<vzTO ri il>v%ii. Fugit enim

VV. DD., prava cod. leetione deceptos, notus Homeri versus II. K 534 ipEVBOficti ^' etvfiov IQ£(O ; «fXsTai Ss fif &vfiog, id quod dudum animad-

verternnt Sopin^. Heins. Brun. Is. Voss. I. F. Gronov. Similiter lapsus est I. Eieliter de Aeseh. et Soph, interpp. gr. p. 93 qui lectionem Snidae II 1 p. 83 v.aQxa snatpQoSixoq, a L. Kustero ex optinio cod. Par. A revocatam, infelieiter demxo aggressus perturbat, ut Epaphroditum grammaticnm in Xe^scov opere Sophocleas quoque glossas traetasse demonstret. At verba v.aqta sncccpQodttog Cl. Aeliani esse iuxta cum doctioribus fug-it Richterum. Valent i. q. Xlav inigcxBTog. Cf. nunc Dindorf. Schol. Soph. Ai. 554. Sclmeidewin. in lahn. Ialirb. f. Phil. n. Paedag. LXVII 5 p. 509.

30

TO /3(>i xal TO xslofiai r\ xovg iGxonoSccg. Cum Didymo Hesychii facit Pausanias ap. Eustath. 1395, 49 R Odyss. A p. 26, qui nostro utitur etiam ap. Eustath. 1039, 37. Sub oi (lev fortasse Lycophro, sub of de Eratosthenes latet. Cyrenaei enim Hesychio teste (igixdv vocitabant /Jap/3apov. Phoenices teste Steph. Byz. 340, 14 xilla nominabant idxov (malum). •— De textorii mali, unde stamina deducuntur, pedibus, sive telae statuminibus vid. Xyl. Berk, et Verheyk. ad Anton. Lib. p. 51 Teuch., Valck. et Heinrich. ad Theocr. XVIII 34 Valck. Adon. 35 p. 337 I. Cr. Schneider, in hid. scr. r. r. iela et Lex. Gr. I 74 aficpixe'Xsnvog. •— Etiam fiQExag nuQa to (iQoxa soixdvai derivat et. Gud. 114,10. AddeCreuz. Symb. II 343 (a 1820) N. Sparschuh kelt. studien I p. 122. Synonyma sat multa congessit Eustath. in Ion. Damasc. hymn, pentec. ap. A. Mai. spic. Rom. V p. 315 (ipe'tug, (ips'tog, ^Qsre'tag, OWJMJAOV, (Welcker syllog. epigr. p. 3, 214) sl'SaXov, sixcov, %£Qa[i(ir)Xov (Lobeck. Aglaoph. II 972). — Cfr. Meinek. Com. I p. 140 N. Sparschuh in Schneidew. Philol. V 2 p. 272. 3.

Hes. II 321 KoQ6<xxig. zQayog. (Bergk. comoed. Att. p. 66 xd QGaxig tQayog) itaytx KQuxiva. zlidvpog tfnovsv ccno tfjg xoQarjg. KoQOai yaQ zfjg Kifoxiag. e Forsan quoniam tondei'i hirci solent et inde fieri cilicia.' H. Steph. 'Lid. L. xoQadtrjg. Cl. Salm.' Albert, p. 322. Cf. Hesych. KccQLXog tgdyog. Verum vidisse Stephamxs videtur. c De caprarum pilis in usum caslrorum el vestimentorum adhibilis' v. Plin. h. n. VIII 76 Callisth. Olynth. ap. Cl. Aelian. h. a. XVI 30 Verg. Geo. I l l 313 Serv. et Philarg. 1. c. II 278 Lion., Procop. B. P. II 26 = t. I p. 271 Ddf. Colum. r. r. VII 6 Varr. r. r. II 11, 11 Prudent. Cathem. I 7, 151 p. 30 Heins. (Amst. 1667) Suid. II I p. 254 Bhdy. Diogen. V 54 Vat. App. II 32 Arsen. p. 319 Hes. II 258 et 141 et. m. 513 — 465, 41. Fabr thos. LL. cUichmi Ducang. Gloss, xilixia. Iungerm. ad Long. past. p. 259 ed. Seil. Tournef. voyag. du levant 1 337 Lupar., = II 22 LB. C. Dufresne nott. ad Io. Cinnam. p. 349, :!50 ed.

31

Bonn. Psell. de re med. ap. Ideler. phys. et med. Gr. I p. 202. Corsae si Ciliciae oppidulum fuerunt, reconditiorem. doctrinam eruit Didymus: aliunde certe Corsas non novimus. Inaudivimus tantum fluvium Cersum (KSQGOV, V. 1. KaQffav) ex Xen. exp. Cyr. I 4 , 4, cui nunc H. Kieperto teste Merces nomen est. jcopffoih/ Hes. explicat xeiQSiv et cui primo abrasa fuit barba KoQOfjv dictum esse Athen. X I I I 565 B testatur. •— Num xoQ6qxr)g ut £,vQrjxr]g ? an XOQGCC I C : tQayoig, ut alterum IC e dittographia prognatum sit? — De K et IC confusis v. Schaef. Apoll. Rhod. II p. 280 Bast. comm. pal. 720. Greg. Cor. p. 167, 244 Sclif. 4.

Hes. II p. 454 Xe6itLV (isyciXrjv vdQTjXrjv. A id vfiog ti\v xaradvo^is'vrjv etg ne'Xayog netQetv. o[ de votEQav. aXXog 8s OniXdda (iaQ-sZav. ol de l6%\x,t\v. Sic enim locus milii scribendus videtur. Cod. CSQVX^V et deGitidu1). Guyetus XiGitiv pro XC6nriv i. e. Xeiav 2.t6(jccdcc ne'xQT\v accepit. Scaliger volebat akloi d' uGnidu, Salmasius Xe6%C8a et Xsv^firiv. Schneider lex. Gr. I p. 391 'aus der slelle irgend eines alexandrinischen dichters, wo Ke6nida oder ekEGicCSa ne•cgav vorkam.' (v. c. Theocr. 22, 37 vitb ki66adi ns'tQrj). Non accedo. Apte tamen contendit Schneiderus 1. c. eXsGitlSag Ap. Eh. I 1266, dictionem solitariam, ubi schol. Pariss. (at vid. H. Keilii obss. critt. in Cato. et Van*, p. 86) haec adnotant: eXs67tideg de alcstv oi TtetQcadeig %6%oi TtaQu TO Xe'jisGd-cu v%6 ts avdficov xal i\Xiov. z/to %ul XsTtag to TOU oQovg axgcotriQiov Xe'yetai. EvQiTtidrjg • xccl Kid-cciQc5vog Xenag. Copiosiora sunt edd. scholl. II p. 439 Schf., quae iterum passim mutat et. m. 328, 22 (cf. Bourdel. Ileliod. p. 4 Valck. Ammon, p. 139). Hue pertinere ]) Cave ne dsoiu'Sa ferri posse statuas, in comparationem vocatis quae Maittair. p. 376 A 379 C collegit, permutatorum zf et A exemplis. Pergaeornm enim dialectum hano permiitationem poscere adnotat Salmas, .art Hesych. I 911. Sequitur sub /J~ECHI/1A latere nihil aliud nisi /IE CTITAA dA. [Ap. Long. Past. I l l 10 leg. dg rcapa ry\v (yvvctiKOs) Halvfiiqv tr]V TTJJ riKTOVOijg, nisi yvvat%u TOVCCCV mavis,

cod.

v.acdl^!qv rr)v T/'X-

32 suspicor etiam Hes. xkirtagVOTSQOV arjAaSeg $ vygov et xXinog, quo de loco cf. Schneid. lex. Gr. I p. 674. Lobeck. teclm. p. 315. Verbis illis poetae anonymi scopulum descriptum fuisse puta, qualem adurubrat Ov. Met. IV 524 sqq. IV 729 sqq. Mittimus vocabuli originationem. Hoc constat, si Buttmanno fidem habes (lexilog. I 195, 7), genuinam illius formam litera g non caruisse, quam usus poeticus abiecisset. Eenim verborum initio, nisi ab s ordiantur, non abundat. Itaque hue in comparationem venire non debent ssixoGt- EE'QGI] sedvu isAdcog cett., de quibus Maittairius p. 298 A = 397 St. neque %Qrjv avtl TOV ESEI %G>Q\S row e schol. p. 448 Bekk. Sed parilitatem agnoscunt primum in vulgus nota: £%&£g %&sg, i%&eGiv6g %&it,og Trypho ap. Apoll. d. adv. 556, 30, ubi p. 557, 26 inter alia minus uti diximus apta comparantur E&EKCO &e'lco (Dionys. ap. Eustath. p. 800, 28 Moschop. p. 10) EQVtfjQsg Qvrrjgsg (coll. Bekk. aneedd. II 937, 23 et. m. 405, 22 Piers, ad Moer. p. 296 [402]) ifreHrjiioi et. m. 318, 42; ixsZvog xrjvog nipog ixei&Ev et. m. 58, 23—54 similia; EQEvysiv, ructare, Ei6r\ i6og, EVE'QXEQOL VSQTEQOI,, EVEQ&SV VS'QQ-EV Hes. II 670, itoxco i'Gxa; deinde rariora io^rt] OQtrj Hes. I I 7 9 0 ; £vi}
vfjg H e s . 11 6 7 9 ; EQivsog

QIVECU

(islaivai

i0%adEg Hes. II 11)5, quod minus feliciter tentavit Alberti. EKVEtplag xvicpag id., sgcodiog (jcpdiog Herod, diet. sol. 13, 10; £<jp£Tju.at qpetfiKi.'Hes. II 1501; iqtetivda cpEvvCSa Hes. II1499 (Palmer. cpccivCvda); ETC66LOV tfjvdiov, Alb. ad Hes. II 1383; iAsyaivEiv, unde 'EAsyrjig et. m. 152, 59 et 'Ettyri Ael. v. h. I l l 42, — Hyat yvvaZxsg Archil, fr. 168 Bgk., siquidem Epaphroditus Archilochum recte intellexit; Etrjrvfia trjtv(ia Hes. II 1383; iitEiya %dt,a Buttmann. lexil. I p. 275; rjitedccva — itsdavip Io. Chius Xvyrj, Agera. fr. 4; Eg tcogaxccg GXOQCCXI&LV, rjlvyy] 7}^KIOV rjftQEtccgfiQErag, 'HfiLficckXovsg Mifidllovsg, r^iva fivco, r\EkEov6Lv HEOVGLV Hes.; rjEQEd-ovzai EQ£&Ct,ovtm schol. Horn. II. <X> 12. Deinde fuerunt, qui %ECQ quasi E%EIQ ab E%a, VLX7] ab svuxr] derivarent, quod indicasse satis habeo: cf. et. Gud. 409, 40 et. m. 605, 50, quem locum ex Apoll. Dysc. fluxisse apparet. At Hesychii inscitiae

33

originem debent ECTPHNEC CEIPHNEC I p. 1471 atque in capite mutilata mihi videntur Hes. iloyov et itavrjXsyeog fiaxgoKoi^riTov. Lege xrJQE %. Horn. II. © 70. Etiam xfjvvsaofiTjv • slSalov iyev6[i7jv (Hes.) in '%r\vv6G6\LV\V mutandum est. Cf. Aesch. Cho. 192. — Hes. 'ttmdlav spectat ad Aesch. Cho. 152. Glossa Didymi est. Hes. 966 iti%i\x,ia tug <x%iccg ttfttapiag jrm'fuor cpaGiv respexit integrum vocabulum imtC^iia, etiam Sopingio arbiti*o: 'respexit nimirum ad locum Sophoclis Elect. 1396 (al. 1383) zc( 'jrm^ta vel ad Aesch. Pers. 825. Sept. 1005. Prom. 77. Neque TI(%EIQK Hes. II p. 968 ullus umquam Graecorum dixit, sed tec 'jiC%siQa Aesch. Prom. 819 Didymus in lexicon tragicum recepisse videtur.' (SCHR.) Byzantii quidem dicunt pro 'E£,ddt,og schol. Horn. II. 25b, 15. 22. M pro 'EnlduvQog (Constant. Porphyr. I l l p. 136 ed. Bonn.) TtLyKEQVfis i. e. pincerna pro ^%iy%£^vi\g (EIIIMQVUV) Goar. ad Codin. p. 24 n. 14 Ducang. Gloss. Gr. s. v. Reisk. ad Const. Cerim. II p. 172 ed. Bonn. Cf. de I abiecta vocali initiali L. Kuster. diatr. Anti-Gronov. p. 50 I. Taylor, lectt. Lys. p. 701 A. Salmas. HA II p. 99 Hemst. ad Ar. Plut. p. 159 Reisk. 1. c. p. 671 Boeckh. ad Plat. Min. p. 148 Buttm. lexil. I p. 145 Matth. gr. gr. I p. 50 sq. §.11. lam si veriloquium quaesiveris, primum se obfertHes. leTtslv xvTttEiv. HE now olov EA.S7U£OV, STVTttov, E\iaGxiy(av. E hsnaa sive integriore iKsTtco nascitur verbum paragogicum A.EJII£SIV unde, qui eo praeter et. m. 328, 2 utitur, Orus et. m. 724, 4 derivat %E%Cg^ inserta literula G in Aeffjttj, iAsGrtig mutatum. Cum ipsa radice AEII cohaeret ks'itog et kinag, quae subinde in capitibus K prostheticum adsumpserunt: xXinog et %Xinag. Cave tamen ne indidem Mip quoque derivare audeas. Hip enim uti rupem significat vel imbribus vel fluctibus marinis libatum, ita aperte descendit a JIB kEijia. Memoria tamen dignum est, quod etiam Gnildg a \E%1%EIV originem duxisse Ori Milesii sententia est ap. et. m. 724, 4 (Ritschl. p. 27). Ac fuit sane Gnilag vtpulog tig TtitQa, quo nomine Ionem vituperat grammaticus nescio quis eruditus ( ? D i d y m u s : v. Meinek. Steph. Byz. 529 coll. schol. Soph. Trach. 680 p. 161 Elmsl.) ap. Hes. DIDYMUS.

3

34 TlaQva0Giav. Transpositione literarum solemni facta ex Msnog (i. e. Xsiog) subnascebatur Ojrt'Aog, i\. aitbkov, TO. g, oL omkdg, rj, quemadmoduni f. kupsQvovvxsg pro

adoptarunt lies. II 490, k'knog pro klnoq lies. I 1184 (i. q. skiuov,

GXE'CCQ) G^rjvog pro sG(iog.

Quae si

vera disputavimus, Gnikdg proprie erit saxum in mare prospiciens, perpetua undarum adluvie et laevigatum et exesum (Hes. HEXQCC ncoQcodrjg), kiip rupes aut imbribus aut humoris marini adspergine quasi libata; kog, de qua voce vid. Eustath. 1713, 25 Hes. II 486, (Odyss. ft 79 coll. E 412 x 4) quivis scopulus, i. q. kiGGcig, ksGnig denique sive EliOTiig scopulus aequori imminens idernque undarum aut marinarum aut aeriarum verberibus sine fine percussus. Synonyma novimus plura SQ^idv Phot. p. 15 EQfiuxsg £Q[iaxcc (Blomfield. gloss, in Agam. 977 c scopulus s u b m a r i n u s ' Th. Bergk. Anacr. XXXVI p. 144, 5), vygidsg Hes. II 678 c a vqQog humidus liquidus' Guyet., yQuoa, ygavr] Hesych. schol. Eur. Androm. 1241. 5. Hes. II4S1 AifiodaQiElg — z / i S v f t o g 3i roi)g TVEQI TY\V Ol'rrjv XKzoixovvrag OIJTB ks'ytO&ai dice TO kifidttEiv xal (10%0-fj^ai' E%EIV lavxiqv (? diairav) cf. C. 0 . Mueller Dor. I p. 40, 4. 102, I.

Vid. cap. IV 10 n. 4. 6.

Hes. II 623 MoaGvvixa ^.a^ovojiEta vel [ voiMtca ^a^ovojiEia. TIovtiKa 6 4tdvfiog ^KOVEV. of Q MO6GVVQIXOL iv IIovxcp ELGI. XiyEi 8\ 'ivkivovg nivaxag. cfr. Hesych. MO66VVOLXOL. Spectat ad Aristoph. fr. CCCCIXDe Mosynoecis cfr. Herod. Ill 94 VII 78 Xen. exp. Cyr. V 4, 2 Dion. Hal. AR t. I p. 70 Rsk. (I 26) Diod. Sic. XIV 30 Strab. XI 14 p. 340 Steph. Byz. 456, 13 M. Aram. Marc. XXII p. 231, 15 Lindbg. Meet. Ann. XV 7 Wesseling. ad Hierocl. Synecd. p. 450 ed. J5onn. Apoll. Rhod. II 379. 1016 schol. t. II p. 156 Schf. Dionys. Perieg. 766 et Eustath. h. 1. Reiff. ad Artemid. I c. 8 vol. II p. 227 Hesych.

ZJagitovg Bi&vvol %vkivovg olxiag.

35 7. Hes. I I 629 MVUEQIVCC rj Mepyig, ZtiSvpog xrjv . xccvxrjg yug liysi 'Hgodoxog flaGilEVGcu MVKEQIVOV. Id. supra MovxsQtvaino fog ev Alyvnxa, rj 2<xig. Herodoti locus est II 129 sqq. 8.

Hes. II 733 OiG%axv\ (cod. otGttctxr^ 6 gvnog, 6 SE ^JiSvjiog xov rav ngofiaxav (XOTIQOV add. Salm.)? b'v&ov nQoficnav. Spectat ad Ar. Lys. 575 et Cratin. Dionysalex. fr. X p. 17 ed. Runk. Male et vitiose Kulenkampius ad etym. Gud. p. 9S4 Hesychii locum sic immutat oiondtri o rav 7tQoficcTG)v,
Hes. II 1146 Ua^iiaxog XQonog dvo SykoZ rj A,s%ig, 'sv (IEV xo ETtl diafiokfi xav ZJafiiav, fi-Qvlhovfisvav ag xaxsuyoxciv, SXSQOV de OXL mr Iey6{i£vai. Hupaivcu, (vid. Schneidew. ad Bergk. com. Att. p. 439) %O.XEGXQCOVXO di,' oXov. z / i d v f t o g ds xag Zla^iaCvag iduuxEgav TIUQU xag ttk'kag vavg rrjv xaxccGKEvrjv £%siv. EVQVXSQUI (IEV yccg xag yaGXEQag. rovg ds ifijiolovg GEGi^icovxat, ag vcov ofioiag %uxE0x£vdG&cu, olov [t%&] vonoagovg 3*

36

dvm. Sib Hal inl tavttjg liyztui- Navg ds us a ,2«fua, vbg elSog £%OV6K. Glossa pertinet ad Cratini Archilochos. Cf. schol. Ar. Pac. 143') et Phot. 498, 10, ubi pro pivvvavuvGi legendum videtur Z'ificova. vol. Nomen ZXybav similein depravationem perpessum est ap. Tzetz. Oliil. VII 123, cui pro Mtjico'v verum Zipcav restituit Lobeck. Aglaoph. II 1199. — An i%iGx6itxmv TO ai^cofia. vol? Compares Bergk. de rell. com. Att. p. 28, 29 Naek. Choer. p. 158 Coraen ad Plut. Pericl. XXVI p. 187, 188 ed. min. Sinten. R. Stiehlium de Lysimach. in Philol. IV 1 p. 106. 10. didvpog av&vkfoov Hes. II 1194 Zi6vp,fiQL0v. xi. &s6(pQa6rog de a. yriQccdxov ft£T«/3«AA«v. o C ds and y\8vo0iiov nlarv (pvXoQgoovv. Glossa spectat ad Cratini Effeminates Ath. XV 685 C. Theophrasti locus exstat de od. sect. XXVII p. 741. 11.

Hes. II 1212 2J%IVQ-CCQI£SLV. [o] svioi GnagC^siv (tfjcaiAfrttpt^tvlTingerm. Kuster. et Nauck. p. 224 coll. Poll. IX 126 p. 391 Bekk.). TO yap ta fie6a> TOV [ivxtiJQu naCsiv dijAof, cog zJidvpog. Cfr. fr. Paris. §. 18 Eustath. II. 86J, 10. — Neque hoc vocabulum quisquam invidebit comicis. Itaque ex his decem glossis; quas Didymo se debere confitetur Hesychius, quinque Cratini elocutioni explanandae inserviunt fiQinslog xoQ<3axi,g rgdyog oiejccorr] TQonog 6L<jvfi(iQiov, u n a vel duae MOGUVVLXCI

oiOTCcotrj interpretation! Aristophanis: ut hebetioris profecto ingenii sit negare velle, Didymi hi\iv xm^ixriv ab Hesychio sedulo versatam esse. Immo ulterius etiam progredi licebit. Docet enim instituta Hesychii cum Phot. 68, 19 Athen. XI 501 schol. Ar. Vespp. 151 Phot. 507, 1 comparatio, ea etiam, quae s.vv. (iuXavHOiMpalovg ruisQoaullsg Kanviag 0SQq>oi leguntur — sunt vero haec Cratineae in1) ecofinov rpo'irog TQUKCOV. F . Zafiia-nov TQOTILS (vel TQQ7IOV.

37 cudis vocabula — Didymum auctorem agnoscere. Quid igitur? nonne sponte fere subnascitur suspicio, r e l i q u a rum etiam, q u o t q u o t C r a t i n u m s p e c t a n t , glossarum i n t e r p r e t a m e n t a eiusdem grammatici industriae deberi, Didymi inquam; cuius ab arbitrio octies, ut Cratineae elocutioni lucem afferat, pendere vidimus Hesychium? Ac profecto interpretem et egregie doctum et adparatu haud spernendo instructum produnt v. c. Hes. glossae: I 952 docclaog (of (isv-aXloL ds) 1997 dbXoy%ov (ji OTI-OL ds) I 1001 /liovvG oxovgoTtvQcovfjv (sialv oi tdvovtsg) xrjtiov II 252 (svioi-o[ de) II 638 (OL fisv-i] cog-cog tiveg ds) vid. supra s. v. (IQIXSIIOL et infra s. v. (iaXavEio^Kpaloi de notabili Didymeo ot {iev — ot ds usu. Diximus in Didymi lexico comico extitisse etiam vv. Tj^isgoxaXXsg et Gs'gyoi, indeque profecta Hesychii farraginem locupletasse. Audiamus testes. 12. Phot. 68, 19 'Hp, SQOXCI Ikeg (sic accinit Lobeck. ovx s'<Sxi Aglaoph. 702) avQ-og 67tsiQ6{i£vov 6 Aidv[log. (haec Ori videntur) av&og xri. Eadem et. m. 439, 43.

Hes. I 1631 f] (is QO%a.Xksg- xmv GitOQi^icov av&og iq 6xsq)dvG)[ia XTE (of SS-OL di). Spectat ad Cratini Effeminatos ap. Ath. XV 681 E 685 C (v. Bergk. I. c. p. 66). De Theodoro Panage quem Photius adhibet cfr. Westerm. ad Voss. h. Gr. p. 503 et Meier comm. Andocc. VI 3 p. IX. 13. Phot. 507, 1: SsQfpoi- oi mfgcatol fivQ(ifjXEg, ovg r][iflg vvfupag. ovtw ziidvfiog. KaGGiog de Aoyylvog %%s. Hes. II 1171 6£Qq)0i- oi ntEQcatol [ivQ(ir]xsg, quem compilarunt gl. Viet, ad Ar. Vespp. 351 id. I I 1318 6vQq>og ?j <3E'Q(pog- frfiQidiov [iiitQov olov i^iTtig. Voce usus est Cratinus

ap. schol. Ar. Vespp. 1. 1. Aristoph. A w . 82. 570 (v. scholl.), Nicopho ap. Suid. II 2 p. 719 (Meinek, Com. II p. 848). Praeterea ad Didymi testimonium saepissime provocant Photius et Harpocratio; sed duumviri hi, cum non id agerent,

38 ut socci cothurnique elocutionem illustrarcnt, sed iudicialem, X imprimis quos classicos haberent oratorum pro instituto suo vocabulorum collectiones Didymi non ita frequenter adierunt, diligentissime vero, uti par fuit, QfjtoQixu zt. vnopvripaxa excusserunt, atque etiam, ni fallor, sicubi verbum aliquod scenae cum rostris commune nostri verbis adpositis interpretantur, Didymum Didymo teste laudant. Quae cum ita sint, suboritur suspicio, ea vocabula, quae Didymi testimonio munita apud Photium et Harpocrationem exstant, verbisque aut totidem aut in brevius contractis animadversionibus illustrata apud Hes. reeurrunt, de scena quondam recitata esse, quotque soccum sapiunt e Didymi lexico comico, quot cothurnum, e tragico ad nos pervagata esse. Aliter decernit Meier comm. Andoc. VII, part. XIII p. 69, cui in comico lexico explicationes tantum vocum d"iJTES et 06tog exstitisse videntur. •— Itaque zcofiixrj ks%Et haec iure mihi vindicare videor, quibus Rankianis copiis p. 134 sq. cumulus accedet. 14. Phot. 321, 23 OLvontat- ijti^is^srcd trotJ tovg cpQuro7}dvv OLVOV £%eiv. zHdvpog ovrcog a7todidco6iv evtsri S 'j4&ii}vrj6iv (321, 20) TtaQs%ov6a Av^vouj xal g iv aoQtalg tiGiv. Of. Poll. VI 22 p. 233 Bekk. Hes. I I 730 olv6%%(XL

a. sv. ^a©1' vjv (1. 'A&Y\vr\6iv)1)

1) Vooc. 'A&rjvai et'Atf-rjvei librariorum socordia saepissime corrupit: e. g. ap. Lucian. muse, encom. 5 III p. 242 Icbz. pro 'A^rjvav cod. A. (Gorlic.) exhibet v.a^aqdv, idem lib. ms. I l l p. 118 'A9r\aiv pro 'A&rjvrjaiv praebet. AOIINAC, quod in cod. Apoll. Dysc. de pron. p. 100 A 3 [of. p. 196 Bekk.] apparet, editor recte in A&HNAC mutavit. r'AtpiSvag pro 'A&ijvag scribendum esse in promptu est ap. Paus. I 4 1 , 5 ex ipso Pausan. II 22 Herod. IX 73 Diodor. IV s. 6 3 ' Facii sunt verba t. I p. 157. Heyn. ad Apollod. II 7, 1 p. 449: ' di' 'A&T]vav, vix sanum hoc.' Solemnis est confusio vocc. 'A^vai et ®fj§ai, P. Wesseling. Diod. I p. 311 Scalig. Euseb. Chro. DCCCX. Meinek. exx. phil. 1846 p. 4. Atlien. II 44 C schol. Ar. Ach. 862 schol. Pind. 01. II 48. De permutatis 'A&r\vnv et ucfthviai, 'Arrival et uo&ijvca et oiv&Qanoi, anjvris et 'A9tjvr)s cfr. E. Unger parad. Thebb.' p. 452. Confimduntur adeo azi^ov et A&rivuiov ap. Dion. Chrys. or. LXXX

39 xai lv%vovg %al tec xoiavxa del xbv Q

aQ%ovTK naQB%ELv. — Kespexit Didynius Eupolidis Urbes: cf. Ath. X 425 B, unde Philinum quoque oratorem h. v. usum esse discimus. Vid. Geopon. VII7, 1. Sigon. de rep. Ath. IV p. 147. — Plura reporiuntur vocabula ab eomposita, e quibus notissima sunt avxo%xr\g STtOTtxrjg e(po7ixi\g xazoTttyg, rarioris usus dionxrjg Hes. I 1002 LSQOTtxtjg

Phrynich. I p. 44, 7 Bekk. AafiOTixrjg Hes. 422 livo%xr\g id. II 483 Phot. II 225, 7 Polluc. V 17 p. 194 Bekk. navortxrjg id. I I 855 navxEn6itxr\g I I 855 vitEQOTtxrig schol. Plat,

p. 409 Bekk. d-eonxrjg Georg. Sync. Chron. I p. 23 Bonn. 15. Phot. 340, 10 'O%vd"V(ita—zli§v\iog ds (alia enim Aristarchi fuit explicatio, ut Harpocr. 54, 25. cf. nos p. 21) tprfiLV 6£,v&v[iiccv xa xad-aQfiaxa XiysG^Kv xal cmoXvpoLXtt. xavxec yaQ a.7io
xu&aiQco6t,v. Avxoxksidov

Harpocratio 138, 11 Bekk. post /I. 8. addit

AE%LV

TtaQayQa^ag in xcov i%IY\yit\xi'xviv [quo

de cf. Meier comm. Andoc. VI p. "vn n. 131]. — Hes. II 766 o ^ v&v fi i a T(J |v'Aa, £
. (Imcusque Aristarchi sententia) oi dl xa xaxai

cntoxQoitiiia

xu&uiQovxEg

t,vla,

UTZEQ slg xag xQiodovg CCTIO-

xag oiKtag.

xa ovv avccxa&d()[iuxcc

xa Iey6(ieva 6£,vd-vjj,ia (haoc Didymca). Haec quoque vox teste Photio 340, 18 est Eupolidea. Hes. QatpuviSca&rivai. Ofr. Bekk. AG. I 2S7, 21, 288, 7 Poll. II §. 231 p. 106 (Schleiermacher in Wolf. Mus. d. Alterth. IV. p. 473, 4. Lob. Aglaoph. p. 633). V §. 163 p. 228 et. m. 568 = 626, 44 Suid. II 1 p. 1137 Piers. Moer. p. 284 ~ 209 Lips. §. 6 ex A. Emper. in ohss. p. (io sententia, me iudice a&^oiiiov et vaiov. In Colutho 180 MV Bekk. JA&rjvai, vulg. 'A&rjvri; Lennep. lyi.uvui. Male. Locus, siquis alius, est integerrimus, egetque interpretatione, non emendatione. Devius errat etiam F. P. H. Passow. p. 17. — Recte F. 6. Wagner: weisst du nicht dass solche Athenen viel ohnmachtiger sind, welche mit ruhmvollen Kriegen sich briisten, und wenn man die Glieder genau untersucht, weder Mann noch Weib sind?'

40 16.

Phot. 352, 19. Harp. 140, 9 "Oaiov — JiSvfiog tf^rag <pr\Gu isyEa&ai, TO o6t,ov,

SE

xo XE IEQOV xul TO IStcoxt-

xov. Hes. II 794 otftoug &ald[iovg p. 397.

xxi. schol. Plat,

17. Harp. 149, 22. Phot. 406, 17. Suid. II 2 p. 170 Tlikavog— zJiSvpog SE xvQiag cprj6l xo EX xijg iKuadXyjg jti(i[ia — £%l xov 6x6[iaxog dqiQov ST}AOL. Hes. I I 903 II sXavog %ityiv s%(ov Qvuagdv (cf. schol. Ap. Rh. 1. c.) rj TO ex TJJS itoilrjg (1. TiaindlTjg) — TO3 Gxoyiaxv acpQOv.

Sannyrionem e comicis hoc vocabulo usum esse scimus. Cf. schol. Horn. II. E 560 schol. Apoll. Rhod. I 1077 IV 712 schol. Aesch. Perss. 203. Poll. VI 9 Timae. lex. p. 211 Phot, ad Amphil. in A. Mai Scr. vett. nov. coll. I p. 229 sq. et. m. 659 = 597, 15 Suid. II 2 p. 169 Bachm. anecdd. I 235, 20. — Horn. 1. c. Odyss. x 520 Aesch. Eum. 262 Choe. 82 Pers. 519 Eur. Or. 220. Ale. 851. Iph. 300 Hipp. 147. Tro. 1063 Rhes. 130. 18. Phot. 436, 14. Harp. 154, 22, Suid. II 2 p. 324 %oSo— T] xaxa GvyxoTtrjv, cog yr\Gi z/t'dvftog, olov itodoxaxo%rj. Hes. II 987 — tf xaxd 6vyxojtfjv 7toSoxuxo%rj.

XKXXT]

Platonis testimonium unus adposuit Hes., comici an philosophi incertum. Bekk. anecdd. I 292, 21 (Bachm. anecdd. 344, 16) schol. Demosth. Bav. 103 Lucian. Lexiph. 10. 19. Phot. 455, 10. Harpocr. 158, 12. Suid. II, 2 p. 443 IlQoxdvva — zJiSv^tog SE rtQoxdviu, <pr]0£, TCVQOI xE%Qi6yiEvu. 'AQiSxotpdvTjg SE 6 ygaii^iaxixog xal

xxi. Hesychius II J034 ex Aristophane quidem solo profecit ; at huius Cratetisque testimonia Didymum adscripsisse perquam probabile est. Cf. quae collegit Nauck. Ar. Byz fr. p. 223.

41 20. Phot. 483, 24 Pu%stov (1. TQOV) TO omad-Ev xov XQd%s(Dg. zitdvfiog ds XISVQOV.

Quid de familiari Graecis inconstantia generis praeceperit Didynras, docet Hesychius II 1194 QajsxQ ov QK%^, <x>g •JIKSVQOV xal nXsvQa. (vid. Lobeck. ad Phryn. p. 762) OL ds TfjV Qa%lV XOV ISQStOV.

Denique de xevxd&iv conferas, quae infra exponemus. 21. 22. 23. Etymologus magnus plurima Diogeniano accepta refert, Diogenianus Pamphilo, Pamphilus ac Zopyrio Didymo. Tamen non sunt plus quam tris loci, qui quidem a reliquis lexicographis absunt omnibus, quos e comico Chalcenteri lexico in et. m. immigrasse non sine specie veri dixeris. Et. m. 146, 39 = 133, 39 'JQVSIU: xa Ua. di8v [iog. Hes. I 542 <x: xa HQSoitaksla xmv tcov. Et. m. 345, 3 : 'EvanCdeg: ai d-eQanaivai. naQa TO

e7ts6&ai.. zlCdvfiog. Locus affectus; rescribe Hes. I 1413 auctore S7ta)7iideg snCoaonoi, a%6lov&ot nuQa viotg coll. et. m. inamida. Fuerunt igitur qui vocabulum compositum {inl-mili) arbitrarentur, alii qui eitanideg accinerent, derivarentque ab STteGd-at,. Of. Lycoph. 1179 Lobeck. Aglaoph. I p. 224. Adde STidpovsg. —Et. m. 347 snifiduL coll. Hes. I 1041 Ruhnk. Tim. p. 119. Aristid. I p. 352. At vero in suscepta hac de Didymi voluminibus commentatione cum non hoc solum consilium moliamur, ut, quae adposito viri laboriosissimi nomine circumferantur, librorum reliquias in unum cogamus, sed etiam, quaecumque nomine non adiecto ad eundem auctorem revocanda esse videntur, dispicere et suo quaeque auctori vindicare studeamus, video iam nostris humeris hoc imponi negotium, ut, quod Meinekius I.e. dudum coniecit, cdubitari non posse, quin multa, quae apud Hesychium, Harpocrationem, Eustathium ceterosque grammaticos tacito auctoris nomine legantur, ex eodem fonte fluxerint,' id rectissime coniecisse virum omni laude maiorem adcuratius nobis demonstrandum sumamus.

42

Nam C F. Rankius, vir et ingeniosissimus et huic potissiniiun labori si quis alius doctrina copiisquo par, in comm. de Hesych. p. J35 cursu viaque, ut videtur, fessus, reliquum hoc itincris spatium, assumptis alarum remigibus, sublimis praetervoians, humili pede permetiri supersedit. Ac video profecto longis me erroribus actum iri, quern, quominus cursum constanter teneat, ignoto pelago subfusae noctis caligines impediturae sint: utut est, ancoris solutis proras iam in mare prospicere iubebo. 24. Sed iam recisa praefationis inora fundum disputationis faciam locum Athen. Deipnos. X I p. 501 D Kgativov d' Einovxog iv Aqa%ixiGf */H%EG$E cpidXag xdgde (iaXavsio^iipdlovg' 'EQuxo6&svr]g iv ta TCSQI xo3[updiccg (cf. Bernhard. Erat. p. 228) xr\v ls%t,v dyvoeiv y>y\(5i Avxo(pQOVK. xcov yccQ (piaXmv oi OftgowAot nccl xcav fiaXavsCcov ol &0X01 HaQOfioioi, sig ds TO siSog ovx a^QV&ficog nait,ovT
Toupius; de voce nctQaxi&sxca cf. Hemst. ad Ar. Pint. 720) AvxotpQOVog ovtcog E%ovxa • ' txno tc5v oficpaXav xav iv rolg -yvvaineLOig %viXoig, od-ev xolg Gxayloig dgvoveiv.' Quam

quidem sententiam suam, ubi tandem explanaverit Didymus, utrum in commentario in Cratini Fugitives an in lexico comico, ex Atlienaeo colligere non possumus, tamen, ut earn in iusto commentario aperuerit, neque a lexico comico afuisse, nemo, opinor inficiabitur, qui modo haec Hes. I p. 681 contulerit: BccXccvet,o(iq)dXovg, ovxco Kguxlvog G)vo[iu0E xdg i%ovGag o^qjaXovg avEV Tigogaitav bitoiug oi y &6XOL ) sid xcov oty&ccXfiaiv iv nviXoig iv xoig fiaXavEioig 1) Locum lranc explanat etiara Lobeck. Ag-laoph. II p. 1004 adscripto in adnotatione [d] loco Caesarii Dial. I l l p. 652 C bibl. Bign.

43

quae lecta continue iu hunc fere modnm mecum emendatum ibis: avofiaos qua lug tag i%ov6ag ccvev 7tQ06co7tcov, bnoioi of -9-oAot iv rofg fiaXaveioig. rj an6 tmv 6[icpaXmv %mv sv tolg yvvtt.i%doic, nve'loug, coll. Eustath. p. 1291 Bekk.

aneedd. I 225, 6. Atque oqptfaAfiajv iamdudum explosit Sopingius, Guyetus. Ceterum de confus. vocc. o/xqpaAot et oqDxhzAfW cf. Gesner. ad Agath. ap. Stob. flor. tit. C §. 10 n. e. Iacobs. ad Ach. Tat. p. 403 C Philostr. imag. p. 774; de conf. inl et ano Wesseling. ad Diod. I p. 203, 721 Markl. ad Eur. suppl. 644 Schaef. ad Ap. Rhod. I 326, 344 meletem. critt. p. 93. Quid igitur? habes Hesychium et Athenaeum in summa rerum non modo ad verbum concinentes, sed lexicographum etiam aliquot verbis locupletiorem Deipnosophista. Ac profecto verborum ccvev nQogCQTICOV ea est condicio, ut hominem haud indoctum tibi exaudire videare, qui, ne cui jrpogco^ovTTKt (cf. Hes. II 1056 et Poll. p. 66 Bekk.) in mentem venire possent, his ipsis verbis adiectis cautum esse voluit. Hunc ut Eratosthenem fuisse credam aut Asclepiadem Myrleaimm, reluctante Naucratitae testimonio, a me non obtineo; Didymi nos additamentum legere persuasissimum habeo, priorum sententias non modo in ordinem redigentis, sed obiter etiam emendantis. Nam aut Pamphilum aut Diogenianum aut denique Hesychium haec de suis addidisse parum est credibile. Accedit, quod totum Hesychii locum e Didymi copiis profectum esse in unum conflatae Eratosthenis, Asclepiadis et Lycophronis, quem silentio praeterire Didymum noluisse Athenaeus testis est, clamant sententiae. Sed quid attinet hoc verbis amplecti, cuius vis tanta est, ut nemini non primum haec inter se conferenti testimonia eandem so insinuasse sententiam spoponderim. Ceterum illi Athenaei Hesychiique loci vel eo maxime memorabiles sunt, quod, quale tandem fuerit Didymi in lexico condendo ininisterium, inde perspicue cognoscimus. Videlicet, principum in hoc commentandi genere grammaticorum sententias t. XI p. 04, uncle in Dione Chrys. II p. 773 Emp. = or. LXXIX §. 2 oorrigas: TCOV oQO
44

in brevius contractas ita componebat, ut fere ei, quam primo loco poneret, suum calculum addidisse videretur, indigno tamen ne ea quidem oppressa silentio, cui minorem ipse probabilitatem tribueret. Itaque Eratosthenem Lycophronemque prae ceteris eum consuluisse, cum per se probabile sit, turn compluribus ad liquidum me perducere posse argumentis confido, dummodo hoc mihi concedatur, non excerpta quaedam e Didymi nescio quibus commentariis amplioribus, sed praeter XQayixag etiam xcofiixag ls%fLg Didymi, quas composuisse eum Orus auctor est, omncs in Hesychii congerie inesse. 25. Age, ut geminum exemplum promam, audiamus Didymum Atlien. IV p. 139 C sqq. xavxa ftav 6 IloXeficav. oV avxilsyav ACdvfxog 6 yQa^^iaxino g— Idycov, (id£ag sv tcdg xoititii naQaTi&EC&ca — tovro yag ot fiaQKKEg di]lovGi,v, ovyl toXvitccg, ag (py\6i Avxoy gav ij 1 T« 7tQO(pvQcc(iata tcav [MX^COV, cog 'EQaroGd-Evrjg ). Consentit Hes. 1691 BaQaxsg ta nQO(poQyifiaxa trig \ictyv\g, A%XIKOX 8\ (iriQixag. 8n]lol Ss ocal xov lv%r\v, cui loco impactas maculas detergere studet Salmas. exx. Plin. p. 90, rescribendo jtgocpvQa[iaxec, ftagijg, xr\v xoXvjirjv*). Succedat tertium exemplum simillimum. 26. In scholiis ad Ar. Vespp. 239 citatur Lycophro ex Eratosthenis auctoritate: Tov XOQXOQOV itQog xov AVKO1) Cf. Bernhardyi Eratosth. XLVII p. 233 sqq. — Praeterea hue pertinet Hesych. I p. 691 §dQ§a£ I p. 724 fifea^, Bekk. aneedd. I p. 226, 1 et. m. 1 8 8 = 171, 39. Eustath. 1414, 29. — Vid. Steph. Thes. Par. II fasc. I p. 115 Lobeck. Aglaoph. II p. 1064—9. 1071. 1076, qui cum (3ap?j^i aptissime contendit fridyovag Hes. Ath. Ill p. 114 B. — Fluxit quidem Didymi satis verbosa adnotatio, quam Athen. 1.1. ad verbum transscripsit, ex ampliore quadam hominis disputatione, qua Polemoncm grammaticum (vid. Preller. Polem. p. 137) exagitavit; sed summam eius in comicum lexicon transmigrasse fidem facit instituta Athenaei Hesyschiique compai'atio. zolvnaq. 2) In Hes. I 054 pro ajjea'ag. Ivnug lego a%aia$

45 i

XOQXOQOV leyovxa 1%%"6§L6V XI. r\%dx'Y\xai 8E, cog 'EQaxo0&£vr)g. £0xi ydo Xdyavov xi ayqiov xal iv Il£Xo7tovvr\0(p, cog xal v\ naooi^ia. 5[jcai] XOQXOQog iv la%dvoig.' Atque utraque vocabuli explicatio etiamnunc exstat apud Hes. I I 320: XOQXO Qog- ddog lyftvog rj ld%avov. [Bernh. Erat. p. 213 sq.]

cpQova

27. Neque iis Hesychivis caret ; quae ex duumvirum illorum copiis depromsit schol. ad Ar. Vespp. 724 (702) 'EniGi^rj Avx6cpQcov xal (Bernli. XVIII p. 217 cog lacuna post S7Ciai^ei,v indicata) of nsQI 'EQCCXO0&SV7](V) XO iitacpie'vai TOI)J xvvag iTtiGit,£iv xxs. vid. Hes. I 13S3 inio~i%at en<,0i%ag. SHIOLXXELV. S7it,(>(jv£,eiv. De re cf. Piers,

ad Moer. p. 157 A. Nauck. Arist. Byz. p. 161. 28. Quintus procedat schol. ad Ar. Pac. 703 (701) 'SlQaKtaOag- oiov co%Qia0agtfilxvci&elg (1. exlv&eCg) ^ 4>v%ri0ug i] cc&v(irj0a.g. ag q)ilo7toxriv Se nufav

Isino-

xov KQUXIVOV (isxa sxAvosag £0X,OX(X)[IEVOV, CJ i'0ag a

&£b xal xo coQaxiccdag, XOLOVXOI ds oi }.EL7iOTpv%ovvxEg. XQEitsxcci yccQ avtcav rj %QOid. AvxoyQtov de xo COQUXIUV avxl xov ca%Qiav, 'EQccxo0d-sviqg de xo vno £xhv0E(ag £0xox(o6d-ui %xi. Quibuscum conf. Hes. I I p. 1594 CJQCC%ia0ag et agaxiav et. m. 823 [747], 33 Piers. Moer. p. 415 Tittm. Zonar. I I c. 1892 sq. 29. In partem veniat etiam schol. ad Ar. Pac. 198 Ven. AvxofpQOvu <prj0iv 'EgaxoGd-ivr\g xo XVXXCCQOV Xiystv, iv a ov
46

schol. Ar. Thesm. 523 et Vespp. J 106, quorum locorum posterior aperte e Didymi lexico comico transscriptus est. Facit hue Hes. II 383 xvnuQog II. p. 290 xvxxctQot, (coll. F. Q. Wagner, fragm. trag. I l l p. 72). Cf. Phot. Iil2, 19 Polluc. I 254 VII 147 Suid. Vol. II 1 p. 476 et. in. 193, |.—13, qui Lycophronis animadversionem non omisit, testemque insuper excitat Aristotelem, ut videri possit Didymi verba adcuratius excerpsisse. V. Schneid. L. Or. I p. 717. 30.

Postremo loco dignus est, quo utamur, ipsius Hesychii locus II 194 ad id, in quo cardo rei versatur, comprobandum aptissimus xaxEilv6%a\i£vviv (Ar. Lys. 723). 6 (isv AvnocpQfav xataQxco^isvrjv, 'EQaxo6d-s'vrjg de 6vyK£i6$ctL xrjv \£%iv ix tov ELIBLV xcel 6%5.%ai. Audis igitur editis vcrbis ipsum testantem lexicographum id quod diximus, Lycophronis atque Eratosthenis de vocabulis e comoedia petitis intellectu difficilioribus sententias in unum conflatas in ipsius farraginem transmigrasse, conflatas vero a Didymo esse, ex Athenaei auctoritate penderites haud improbabili opinor coniectura statuimus. Quod si hanc meam sententiam lectoi'ibus probavi, spero fidem fore verbis meis, cum eas quoque Hesychii glossas, in quibus aut Eratostheni aut Lycoplironi denunciatur testimonium, ex eodem fonte (Didymo) fluxisse dicam. Agmen ducatHes. II1376 x£vxat,£i- axsvagsl(\. — eixui), ri0v%cct,£i, diatQi^Et,, o[ de (pQovxit,£i: quae sunt quattuor grammaticorum conglutinatae interpretationes, Lycophronis Artemidori Didymi et quarti nescio cuius, qui Aeijetg pijroQtxdg vel composuerat vel compilaverat. 31.

Testantur Phot. 571, 16 xavxut,tiv (cf. Lobeck. technol. p. 222) 583, 10 = Mich. Apost. Cent. XVIII 40 p. 227 LB. Elz. et. m. 755 (685), 38 rsvta&iv TZQuypuxsvacd-ui xcd GxsvaQElad-ai. rj axQay£V£09-m xal nolv diaxQijiEiv iv TCJ avxa. AvxocpQav ovxag. xal / ' d l

47 <m

EVLOXS aiqfiaivEi

%al TO cpQovrifeiv.

KcctafiE^iipdiiEvog AVH6
'HQCCKIE'COV 8E ' ) ,

cprjelv sivcu xo E%iGxQE(piaq xi

TIQUXXELV fj SVEQyELV. ICCCl '^QXEfltdcOQOS ( a d d . 6E) XO (fQOVXl-

1) Idem Heraoleo sic Didymo socius adiungitur ap. Harpocr. 124, 17 iioctqvXsiov. Tamen Didymum in lexico comico hoc Heracleone nsum esse diffido. Neque enim in Hesychio II 1376 xsvxd&i Heracleonis vocabuli interpretatio comparet adiecta, neque s. v. [iciTQvXetov vestigia eum Heracleonis legisse ex Hesychio ulla arte concludas. Itaque cum in Hesychio haud raro Heracleonis mentio iniciatur — quinque enim in locis nomen adiectum legitur I 824 yetpvQi'g (ubi cckIOL opponuntur) II 1352 xavXrjqov II 1356 TEabjcErari II 1385 •ciyyuficiQi II 1423 TQix&cidss (ubi ipse alterius sententiam refutat) — et quidquid apud Athenaeum ex Heracleonis Ephesii glossis Iegitur, apud Hcsychium quoque conspiciatur (vid. F. Rank. 1. c. p. I l l sq.), certe non integrum videtur, ut ea quoque, quae Pliotio et Ilarpocratione testibus Heracleo aliquis de vv. TSVTCC&LV et (IUTQUIZIOV coinmentatua est ad

Ephesii /U'|£ts referamus, quamquam ea ab Aegyptio cognomine profecta esse non dixerim. Verisimilius est utramque sententiam in singularibu.s quibusdam Heracleonis Ephesii libris expositam fuisse. — Ceterum de H. Aegyptio sive Tilotensi, quode complura comperta habemus, cf. Spitzn. ad II. XVI 228. Meier comm. Andocc. VI 2 p. XII XIII not. 100, a quo omissa testimonia veterum adde sis haec: Stepli. Byz. 11, 34. 75, 24. 171, 4. 52, 36. Schol. Apoll. I 769 III 37 (unde Antiaristarcheum deprehendimus) et. m. 421, 53, ubi lectionem depravatissimam 'HQCCKISCOV ivodi'oig (cf. et. Gud. 334, 12 'AvSqoviv.ov fig TO Sog ubi Beccard. 1. 1. p. 21 legit 'JQIOZOVLXOV slg TO

W. Kibbeck. male de Zenod. p. 8. coll. Ath. 584D. ftff xovg 'AVSQOVIY.ov imyovovg) persanatum eas sic mecum emendando: 'HQUKI£B>V IV v (sc. vnopvijiiuTi.) 'OSvaasLag, quamquam nescio, quae tandem Heracleonis scholia innuat Gataker ad Anton, p. 103 col. 1, 31. Neque audiendus Sopingius est, cui, cum Eustathium p. 210, 30 (vid. Meier 1, c. VI p. 35) videret lexici cuiusdam rhetorici veteris, tacito nomine auctoris, iisdem fere verbis, quibus Hesychius utitur s. v. xiyyufiaQi, meminisse, Heracleo istius lexici conditor esse videtur. Suidas quid sibi voluerit II 1 p. 597 Aoyyivog: — is'lstg Avxifid%ov v.al ' Klscovog haud facile dixeris. Langbaen. Kliwvog, Hemsterhusius ^Hqanlicovog, D. Ruhnkenius nihil mutat. Equidem Hemsterhusii coniecturam ncc&' HQav.licovog, necessariam censeo, verba tamen, procul dubio suo loco mota, antecedentibus le&cov S' adnectere malim, nisi praestat intellegere li^sig 'AVTI\I,U.%OV i. e. lectiones ab Antimacho in editione Homcri admissas, de quibus fortasse tractavit Heracleo (cf. schol. BL. II. A 208 iiaxrjaofiat.) adversarium nactus Longinum. Coterum in eodem Suidae loco pro tiara cpfiSCov quamquam Rulinkcn.

48

t,siv. Qvin%og MvGxatg- MaGxiya 8' iv %EQ6\V £%av XEVxaa&ui (cf. Bergk. rell. comm. Att. 375) TlXdxav Sdvxaig (cod. et. ms. Par. Bavxgiag) 'Hv drj doQvfiog xsvxat,6vxcov (xav£,uvx<m>) CCVTI XOV 7tQay[iuxevo(iEVG3v r] diaxgi^ovxcov (xal iv TipaCco [opp. t. I l l p. 90 B] ta psv ovv %EQI xdg ETtid'V^iag rj cpLXoxi^iag xsxsvxaxoxi. olov diaxExgicpoxi. ygucpetca xal xexavxccxoxt, [xsxovxanoxt]) Ti^XsxXsS^g • TCCCVxeg dh XEVxatpvGiv oi SLUXOVOI. avxl xov itQuypuxsvovxca, GxEvaQOVvxau <%>EQ£XQ(ix'r]g- 6 dh nalda xaXet xal xsvxufei, xovxa SEITCVOV nctQa&eivcu. SruiaCvsi ds xal xo Gitovdu&iv. nolixEtag t,- (vitiosa rell. libb. lectio ^£ cf. Schneider ad Plat. Civ. VII p. 52J E = vol. II p. 277) xal xo ^6v%d%Eiv- xal xavxtt^av, xo avxo dsl Xs'yav, (pXvaQcav. Eadem fere habet et. m. 1. c , nisi quod primum pro 'HQaxls'av exhibet 'Hgadiavog (Valcken. Eur. Phoen. p. 744 Ruhnk. Tim. Lex. p. 182), pro Avxocpgova: Avxocpgovog, deinde Artemidori Phrynichi Pherecratisque testimonia omisit inque fine additum habet Qfjxogcxrj. [cf. schol. Plat, p. 42 Ruhnk. Mich. Psell. in cod. Taur. CLXV fol. 61 ap. Am. Peyron. ad et. m. 1. c. post et. Ghid. p. 1047] Quaenam ilia grjxoQiXT} Af'ltg intellegenda sit, hodie non magis colligi potest, quam quota observationis ap. Photium et et. m. exstantis pars ad rhetoricum lexicon, quota ad alios quosdam fontes referenda sit. Hoc tamen scimus Aelii Dionysii longe pi-aestantisshnum opus hoc loco a neutro adhibitum esse, quippe ex quo Eustathius p. 968, 3 haec excerpserit: xsvxd%siv ha'ysxai xaxd Ailiov jdiovvGiov TO iitl noli) TCQOGESQEVELV TCO avxco Ttgdy^iaxi. Vid. Meier de lexx. rhet. p. 14 coll. p. 41. Deinde, siquidem lexicographorum morem scribendique genus non funditus ignoro, diss. §. XIV p. XLI. II ed. Egger Langbaenii coniecturam %ccta MeiSiov probat, codicum ABVE vestigia: nara cpv@LOV pressius secutus, baud cunctanter rescribo : KSQI XOV v.axa cpvGivfiiov.Cf. Muson. ap. Stob. flor. CVII 8 vol. Ill p. 387 Gf. TO TE Kara cpvobv (5iow.

vel cp, vocabuli cpvatg compendium esse, cum in vulgus notum sit, turn A. Nauckius in Aristoph. Byz. p. 60 n. 83 egregie demonstravit. Corruptum est Heracleonis nomen ap. Prob. Verg. Eel. V 31 Vol. II p. 352, ubi inepte Empedoeli iimgitur Heraclco.

49

alius auctoris sunt verba 7iQccyfiUTev£6d-cci — dttnvov itaQCC&EIVUI, alius Grjiiuivei, — cplvaqav. Quaerendum igitur

est, priora sintne ab uno auctore profecta an non. In quo primum hoc velim animadvertas, quod quae apud Hesychium exstat tertia verbi persona revrd^SL aperte Pherecratis comici poetae locum a Photio excitatum intuetur, ut, cuicui auctori Hesychius sua debet, hie aperte ad versum ilium Pherecratis suam explicationem aptasse et accommodasse videatur. Hunc igitur ipso Photio auctore agnosco Didyrnum, a Pamphilo sive Diogeniano cum aliis in condendo amplissimo illo lexico adhibitum. Ac Didymus quidem idem Lycophronem commemoratione dignum esse censuit, idem Artemidorum, cuius memoriam clariorem reddidit Rankius de Hesych. p. 103 sqq. 105. Nam de suo eum tertiam addidisse verbi TSVTU&IV notionera, OZL iviots 6ri^,aivsi xal TO yQovxi^eiv, quominus credamus obstat vocabuli TtQOG&eig usus frequentissimus; •— tamen quod Artemidori nomen adiectum hodieque apud Photium legimus, id Pamphili, quem Diogenianus exscripsit; religioni nos debere persuasum habeo, ad quem Heracleonis quoque Ephesii mentionem referendam esse probabile facit Rankii iudicium sane firmissimum (de Hesych. p. I l l sq.). Supersunt tamen nonnulla, quae cum in Photii atque etymologi locis turn in Hesychio male me habeant. Namque ubi primum Hesychii verba relegi, maximopere me offendit vocabulum i\6v%dt,Ei inter Lycophronis explicationes importune interiectum, quo lexici rhetorici auctorem v. xsvtat,siv interpretatum esse coniecimus, ut h. 1. vi expellendum esse videatur. Sed attentius inspicienti Photium atque ^' particulam disiunctivam animadvertenti hoc in mentem veniat necesse est, Lycophronis haec tantum verba esse atgayyevsti&ca xal %oXv diarQiflsiv iv z<5 avza.

Quod si ita

est, Didymus praecedentia verba aut omnino non scripsit, aut si scripsit, quod ad credendum proclivem me esse fateor, aliunde apposuit, fortasse Eratosthenis copiis usus, ad quas ne lexici quidem rhetorici conditori aditus praeclusus esset. Tantum de Hesychio. Photii explorare fontes, ut ab hoc loco re aliena, supersedeo, insiticia tamen DIDYMUS.

4

50 esse aut loco non suo posita verba xal sv Tifiahp — xsxavtaxott rnonuisse satis habeo. Forsitan fluxerint ea e Timaei vel Boethii lexico Platonico. Vidimus igitur, quod hue usque pro certo sumpsimus magis, quam cui demonstrando pares fuimus, etiain in comico lexico condendo Didymuin decessorum vestigia sequi, ut exemplo utar paratissimo, Lycophronis atque Artemidori. Ut enira constat, Pherecratis fabulas accuratissime explorasse Eratosthenem ; ita Didymum in easdem commentatum esse nemo unquam dixit, unde efficitur, ut et Photius et Hesychius s. v. tsvtat,siv comicum Didymi lexicon compilaverint. Volentes igitur in earn suspicionem abripi nos patiemur, quotquot apud Hesychium aliosque exstant loci comici sermonis colorem renidentcs ; quorum gratia Lycophroni denuncietur testimonium, ad unum omnes e Didymi scriptis percrebruisse, neque, cum ubique fere Lycophroni fidissimum viae comitem sociumque laborum adhaerere videamus Eratosthenem, Eratosthenicas sententias de vocibus, quae quidem humiliorem socci sermonem resonant, expositas alia via in lexicorum spatia nisi per Didymum patefacta intrasse nostro iure suspicabimur. Prementibus igitur Lycophronis vestigia hae eius animadversiones occurrunt. 1) Phot. p. 507, 9 coll. Suid. I I 2 p. 708, 720 Gt6slli,Gaiiidtrjv snrJQGai, an AlG%lvov rov Zlellov, off ?jv xo(i7Ca0Trjg xai alat,av sv rs tip yaGd'ai, xal iv ta JtQoGTtoisiO&ut, nAovttiv. 6 ds pQ uitedcoxe TO 6sXM££<3d-at, avxl xov i>tlMt,£Gd-ai. Utrumque, quamquam locis diversum, habet Hesychius I I 1186 GsXliil>EkMt,eG&ca. tiveg - aka^ovevsGd'ui

Si GEIMQKI dla&vevn.

I I 1171

xal GxconraLv, KTT,6 AIG%LVOV

Prior igitur explanatio Lycophronis, posterior vide ne ex Eratosthenis de comoedia libris promanaverit, integriore cultioroque habitu servata apud Hesychium I I J162 GsakkiGcci 0Qvvi,%og sv Kgovoa "Aya\Lui zliovvaov G%6\xaxog cog GtslliGai xsxofifjLs'va noXldxig- AiG%lvrig rig VTtfiQiE Zs'Uov xaXovfxsvog, akat,av xal iv xa dialeysG&ai, xal sv tip nQOGnoiElGd-at nlovxaiv TCEvo^isvog xu&' VTCEQjiolijv, mg roug naQajiXrjaHovg ovtco xulEtGd-ai. Cf. schol.

TOV HE'XIOV.

51 Ar. Vespp. 457. Meinek. Com. vol. II p. 584 sq. Auget fidem, Hesychiana e Didymi comico lexico profecta esse, quod hie Athenaeo IX p. 371F teste in Phryniclii KQOVOV commentarium scripsit, unde in eiusdem comicum lexicon atque Hesychium etiam haec transmigrasse verisimile est, a^nsloitQaGa.

of 8s yrj&vUiSctg.

of 8xs (isydlcc

alXot, ilwQa. Memoratu dignum est hoc loco Hesychium Athenaeo esse accuratiorem, singulis interpretibus singulas attribuentem explicationes. Deipnosophista enim in brevius contraxit: ZTIEQ i%r]yov[isvog dga^ia 4 Idvpog 6'jtotK cpijGiv sivui xa yr\%va rotg ksyo^Evoug or^insXoTtQcxGoig, tu 8 avra xal ini&vkklSag hiys6&a.L (leg. cum Dalec. yy\-

&vlM8ag; cum Athen. codd. facit Eustath. 1155, 20). Sub of 8s, of 8s vide ne lateant Lycophro et Eratosthenes. 2) Phot. p. 497, 1 SaKit,SLV tov TQvyco8rj 8ia Gaxxov xal 6tQE(iXyig ^^v oivov. ovrco AvxoyQcav. At horum in Hesychio nee vola nee vestigium superest, ut susceptus totus exantlatusque labor ad irritum cecidisse videatur. Non vereor. Succurrit enim ipse Hesych. II 1140 6cc%Kit,Eiv (leg. 6a.%i%EiV coll. Piers. Moer. p. 261 ed. Lips.) i%\ xov sxxsvttGai Siu %'ho%y]v tovg Gccuxovg bitolov (paGi, tolg igyatavg (o Ttoislv <pa6L tovg EQydtag I. Voss.) a>6sl

shsyE lalxoSsQiiiGtrig xri., quibus summo iure haec adscripserunt Sopingius et Palmerius 'In voce EaxxClsLV et iis quae sequuntur multa mihi videntur turbata.' Quid igitur? quae tanta erit iudicii perversitas, ut loco manifeste corrupto adversus nos uti quis audeat? Quin tantum abest, ut h. 1. nostra infringatur sententia, ut re accuratius perpensa non modo Hesychio opem ferre possimus, sed efficere etiam, ut nostro consilio respondeat eventus. Audi mihi Phrynichum1), quern merita laude extollit Bernhar1) Ac Phrynichum qnidem si argnmento opus est Didymo nonnulla sublegisse, conferas licet app. soph. ap. Bekk. aneedd. I p. 42, 1 cum Didymo ap. schol. Ar. Vespp. 1033. Phrynichus enim haec: 'HniulrjS 6 inntiitzaiv yial scptQ-mav zoig jtotfirafifVots Sccificov. to Si Sid roii o ersqov xi arjfiai'vsi. TO -nalovfiBvov QiyOTtvQSrov. Scholia vero haec: rjn i dXoigrJTtiaXog TO TOV TIVQETOV KQiiog — diSvpog St w-qoi Saificov, ov'HitiaXy\v %a\ TCqivv wxl Evonav -nalovai KT!. (Evonuv

4*

52 dyus Grrundr. d. gr. Lit. Gesch. II p. 966, in apparatu sophistico sic dispixtantem ap. Bekk. anecdd. I p. 68 vno6axit,sxai xa iQr^iata avxl xov vitavaXiGxexai, vJIOXEVOVxai • aito xav xa 6uxla xsvovvxav, 7} onto xav xoig 6axioig dir)&ov{isvcav, olov ol'vov r\ xivog TOKW'TOU. V7to6axit,txui ovv xa %Qr\^axa, olov vito§{)Ei. lam evolvas Hesychium II p 1474 s. v. vito 6axCt,£tv V7ir\%-siv xa a^xxa xal xo ngogxonxaiv (jrpo — Salmas. in Capitol, p. 246 B). Quod si Lycophronis sententiam ad verbum in Hesychio non inesse negari quidem non potest, huic tamen simillima inde proferri posse animadvertendum est. De v. Gaxvt,nv et v%oda%it,Etv cf. Phot. p. 630, 9 et. m. 783, 27 Ael. Dionys. ap. Eustath. p. 940, 20. Perquam igitur probabile est ap. Hes. 1. c. post ilia xovg oaxxovg cum pluribus etiam Lycophronis interpretationem et mentionem excidisse. quid sit, nescio. Aut legendum Evgvuoav, quod Hesychius explicat ftfyo: !a%vcov, aut restituendum Kv%l(ana coll. Artemid. 13, 7 Kvvliona iSnv rj to avzqov avrov — TzccQulElvo&ai rj voaeov cf. Eeisk. Constant, cerem. II p. 358 ed. Bonn., nisi latet vox similiter formata atque Epfionav, 'AvzCnav, Tixavoitav, de quibus Choerob, Bekk. I l l p. 1198.) Hinc apparet Hesychium nos hoc quoque loco habere male dilaceratum. Nempe quae Hesych. I 1340 EmLaX-rjg exhibet 6 ieX7]s. (TtCaXxog. I 1414 Into tpsXrj g- 6 v.aXovfisvog scpidXtrjg. I 1551 iq)idXt7]g 6 inm7jdrov. II p. 85 'icpCalog. 6 irpidXTrjg, ubi leg. i'cpia fijj/lK- [isydla, la%vqd. itpiaXog- 6 icpLulxrjg and TO-W levai ccpoSqcog «at OKiqzav. II 1395 Ticpvg 6 icpidlrrjg. vsdXvg Piers. Moer. p. 373. — Hes. 'Sltpslrjg. 6 itpidXzTjg. Eundem morbum UviyaXiava vocat Themiso ap. Paul. Aegin. 3, 15. Latini dicebant incubonem, ut Scribon. Larg. compos. 100 Tertullian. de anim. c. 44 Plin. h. n. XXVII 10 Verg. Aen. XII 908 Serv. ad Aen. VI 775 Vol. I p. 403 Lion. Voss. Idol. Ill c. 3."i I. C. Zeunius animadv. in Macrob. Somn. Sc'ip. c. Ill p. 15 (p. 703). Declinatur vox tniul-qg teste Bekk. anecdd. Ill p. 1198, 31 i d

53 Sed Hesychius 1. 1. ut sanissimus sit, quem depravatissimum iudicamus, ne turn quidem multum nos morabitur. Nam, tametsi probabile sit, id quod diximus, Lycophroneas verborum explicationes densissimo agmine in Didymi lexicon receptas esse, vix ut aliunde, quotquot apud Hesychium inveniuntur, irrepsisse videantur, tamen reeeptas esse omnes non modo evinci non poterit, sed etiam eo ipso refutabitur, quod inveniuntur nonnullae, eaedemque nempe reiecticiae, quae quidem in Hesychio Didymi copias continente non exstant. Itaqiie nude ut dicam, non tecte, quid sentiam, Eratosthenis Lycophronis Asclepiadis Myrleani Polemonis quotcumque nomine vel tacito vel adposito apud Hesychium inveniuntur interpretationes verborum, e Didymo hue promanarunt; aliorum, quae ab Hesychio absunt, omnium multitudinem satis amplam si Didymus memoria dignatus est, in singulari potius commentario, quam in lexico comico commemoravit. Quamquam in tanta Hesychii testimoniorum penuria aliquid sapere difficile est. His evictis rectius iudicabimus de Lycoph. ap. schol. Ar. Vespp. 91 OvSs ita6TtaXr\v avxl xov ovde fiQa%v. nQog AvxocpQovu de, OXL u8LOQL6xag ane'Saxsv SIU%L6T6V xi. XLVsg 8s <pa6iv, OXL puyvixrpj %iy%QOv naandX^v (pct6l (Aid. {iccyvijxiv USTQOV. Nihil quod hue faciat inveni in Ph. Buttmanni diss. inserta museo antiq. 1808 vol. II.) De titivillitiorum significationibus Graecorum cf. Lobeck. Aglaoph. II 1332. In Hes. II p. 8&8 coll. Phot. 401, 9 ex his explicationibus sola xs'yxQov sine ullo additamento apparet. Schol. Ar. Vespp. 103 aitb doQitrjGxov- Avx6(pQ(ov ano a.Qi6Tov. ot 8s allot itccvxsg dooitu xa dsi-iiva. Hesych. s. v. SoQna- del-jtvu. 86QniCxog- SQCC xov Sslnvov. Post SOQTIIGXOS facile excidere poterat a^iGxov. Schol. Ar. Thcsm. 574 OXL ini yvvaiudav xqiypv, cog to nolv, Hal OXL nccgsxvfioloyEl" xov itoxov ov xajcraig. AvxoyQav 8s an lag xag XQL%ag. ifiJtloicrj 8s Ttg cpaivsxcu. xal 7tloHa[iZdeg Gnavicog ttoxs iitl avSgog liysxai. Hes. II 982. Athen. XI 4S5D Avxoygcov 8s iv xa svvdxa nsqil

54 xafAadiccg jtttQK&s^Evog xa 0£QfxQ(itovg xal avxog eivai tprfii ysvog xvXixog xrjv Xsnaax^v. Hes. II 450 Xe7ta6trj

KVU\.

II 451 XsTtaoxig

n. 61 corr. Xenaoxqg)-

(A. Nauck. Ar. Byz. p. 221

olvo%6r] xal elSog xvXixog.

Haec

apposui magis, ne quid deesse videretur, quam quod in his Didymi fragmentum latere putarem. Prior enim glossa Nicandrum, secunda Ameriam Macedonem, tertia praeter Lycophronem Apollodorum etiam atque Aristophanem Byzantium habet auctores. Vid. Rank, de Hesych. p. 10.1 Heyn. Apoll. IV p. 1167 Nauck. Ar. Byz. p. 220. Notandum tamen in Phot. 215, 1 citari Cratinum. Fieri igitur potcst, ut Didymus quoque vocabulum Xs%aGxr\ quid sit explicarit. Teste Eustath. 782, 52 de proverbio '^Q%rj ZXVQCCC dixerat Lycophro. In Hesych. I 563 exciderunt quae Lycophro narravit. E contrario Didymum sapiunt quae habet Hesych. II 1082 itvnnai, (nvnnui, accinit Winckelm. e cod. Bodlei.) TO vvv ^6jz./3a| Xsyo^ievov %v%%a\ eXeyov, cog AvxocpQav ov% s6ti di. TO [isv yag jio^fia^ ttd-stcci xal inl xal sitl yeXarog, to Sh itvitxah, ov%C. Cf. Hes. II 1350 (pvitTtat, oitSQ rjfistg (36n(3u%. Eadem habent scholl.

ad Plat. Euthyd. p. 303 A Steph. nisi quod pro ysXcotog exhibent iyxcofiiov,

pro nvTinaS, zC&sxcu- {i6[i(ic(£, x. et sic

vice versa, quod verum videtur coll. Phot. 475, 15 Phrynich. Bekk. p. 69, 7. Observes velim correctoris notam frequentissimam OVK SGXI de, quae verba sequentia aut Eratosthenem aut Didymum habere parentem coarguit. Multo laetior observationum seges in Eratosthenicis arvis foecundissimis prognata Didymca horrea implevit. Hesychius novies ipsi denunciat testimonium I 66 s. v. <xyQr\vov

I 237

CCXKBOV I 700 fiaGiMSsg I 1558

itpoiSiov I

1605

i]dvvxrJQeg II 194 y.axuXv(3%(o\i£vY\v. II 654 vaQQ-rjxoTiXriQaxov. II 861 TCUQ' Jiysigov &m. II 1121 'Potxov XQid-O7to[i7t£cc.

Ac de loco II 194 maxime memorabili nobisque favente diximus. E reliquis nihil nostram in rem facit II 654 vox Aeschylea (Prom. 199) vagd:, in cuius gratiam versus ex Erigone laudatur adiecto poetae nomine (coll. Osann. de Eratosth. Erigon. p. 16 sq.). Neque ad hanc

55 quaestionem pertinet ayQrjvov, quae quidem glossa, si Th. Bergkio fidem habes, fluxit ex libris de comoedia (vid. Bergk. anall. Alex. spec. II p. 6 coll. Winckelm. monum. ined. p. 212 Schoen. de pers. in Eur. Bacch. liabitu p. 54 Wieseler in diar. antiq. 1845. p. 14), si God. Bernhardyo de Eratosth. p. 155, e libro histrionio, si denique F . Osanno 1. c. p. 32 fr. XII, ex Erigone profecta est [cf. Hes. ccyavaOayrjvTjv • KVHQIOV. Engel. de Cypro Vol. I p. 558]. — Aperte e comodumenis fluxerunt haec akxeov (rescr. ukxulov) Bernh. p. 233 fr. X L I I I , icpcoduov Bernh. p. 220 fr. X X I . (Pap. lex. Gr. I l l p. 152 'Eyovdfov), nag' ulyEiQov ftscc p. 229. fr. X X X V I I . (Hes. i'xQicc. &sa TICCQ' aiyeigov. aiyeiQov d-aa. Phot. 81, 16 Bekk. anecdd. I 354, 25 Bachm. anecdd. I 42, 25, unde glossam ad Cratinum spectare rescimus.), 'Poixov XQid^ono^ntLa (Bernh. p. 231 G. Engel. Kypros I p. 10). At Eratosthenes, ut Meieri verbis utar in comm. Andocc. VI, 2 p. XI, in spatioso opere quod de comoedia condidit non lantum e.rposuit, quaecunque ad didascaliam comoediarum perlinerent, sed verba quoque exp/icavil, quae non vulgaria usu ant Alexandrinorum iudicio obscura viderenlur. Itaquo factum, ut calccamentoruin quoque et ciborum nomina insolentiora explanaret, veluti quae ap. Hesychium etiamnunc exstant Ba6ilideg vitodrftia yvvcansiov

xccl avXrjtiKov,

tog 'EQaroed-svrjg-

Kito TTOI> /3a(?t-

keaq ulrfoivto^ vid. Bernhardyus p. 206 fr. V. Poll. onom. VII 85 p. 294 Bekk. Hes. II 1530 (pvlopaatXsts Eustath. 1425, 10. Balduin. de calc. antiq. 203. Steph. Thes. L. G. II fasc. I p. 172., 'HSvvrFjQsgot ccAsg. 'EQUTO<3&evqg, vid. hort. Adon. p. 239 A Phot. 62, 21 tivlg ds UyovGiv rjdvvtrjteg Poll. VI 71 p. 215 Bekk. Hesych. s. v. (pvlltag Lobeck. Aglaoph. II 879. Bernhardyus 1. c. p. 142 in Mercurio pocmate hoc vocabulum lectum esse parum probabiliter opinatur. Photius in lexico Eratosthenea, quae quidem apud Hesychium recurrunt, haec continet p. 34, 6 evxlsia xccl %k o^iota fiaxQa rj televrcu'cc xccl jtecQoh,vverai, ragjrap xal 'EQaTOG&Evrig iv t/3 TCSQI [nco^mdiag om. cod., add. Bernh. p. 233 fr. XLIV]. Eratostheni sua debet Aelius

56 Dionys. ap. Eustath. 1579, 29 = p. 498, 3. 2Jd f i « « • 'E$aTOG&Evtjg (fr. XLV) cntsdaxe xbv cpoQpov. a[i£ivov dh xov tol,ixov xdkapov. ovxco Avoimtog. Suspectum mihi est Avaunnog. Malo AvxocpQav vel zlidvfiog. Didymum sapit correctors nota apeivov ds. Hes. II 1145 consentit: Zap at,- vli] rig dQvcSdyjg, olov (iovxofiov oi ds y>OQ[i6v, xal o( itkslovg aito xov 6uxxs<5%ai. svioi ds XOV (iovxopov xalstsdai edpaxa. xul to^ixog 3c«A«ftog, «qp' oi! xa TIOLOV 6IV. Fortasse Xtitxu 6 vv dyovt sg Gxifiddu Lycophronis interpretatio erat $ovro\iov. Cf. Phot. 497, 8 Poll. onom. X 4o p. 410Bekk. Ineptit Fritzschius de poett. gr. bucol. p. 35 (Giss. 1844.8.), Eratosthenem scholasticum intellegens coll. Theocr. X X I J3 XIV 34 et. m. 529, 39.') — Quae Erotianus 2 ) lex. Hipp. p. 394 Frz. Eratosthenis testimonio comprobat Xsiai'Eitixlr[g (pTjOi, ipvxaC (leg. vel 6vx%oi), ova opting. %elai yaQ eiOuv vnodriyvvcuxsiov eidog. xaQ-d yrfiiv EQaxoaQ-Bvqg xxs, eadem literis consignavit Hes. II 1553 Xlcu- v7toSrj[iaxog cevdgeiov eidovg (1. elSog). De soccis vid. Poll. onom. VII 86 p. 295 Bekk. Casaub. Athen. X I I I sub fin. Salmas. ad Tertull. de pall. p. 283 I. G. Schneid. anall. II p. 52. Exploremus Bekk. anecdd. p. 215, 19 a7Zox7J(>vxxog sxTtsaav xrjg naxpaag oixiag, ixTtoirjtog 6 STII afiagx^adtv de 6 ixsQtp d'ofrslg eignoif](}a6d-ccL. ovzcog 'Egatoa&evqg. Haec ipsa Hesychius I p. 465 usurpavit, ne verbo quidem breviora, nisi quod posteriore loco exhibet 6 ixdo&dg s(g viO7toirjat,v; cf. Valcken. Ammon. I c. 6 p. 25—28 1) E contrario in Hes. non comparent Erat. ap. Phot. 437, 10 Jtoi"32, 12 ev&v Avnsiov (de quo loco v. Meinek. quaest. sc. II p. 33 Lobeck. Phrynich. p. 144 Bernh. p. 230 fr. XXXIX. XL.) 64, 3 rjia (p. 235 fr. XLIX) 61, 21 rt 8' og (p. 217 XIX; coll. Phot, in epist. ad Amphiloch. quaest. XXI in A. Mai scr. vett. nov. coll. I 231.) 2) Erotian. yoraixa'oti, Hes. CCVSQSIOV. Similis est confusio vocc. aQ6fvix<£g et &rjXviia>s, quam notat G. Schaef. ad schol. Ap. Rh. II p. 329. Vocem %i[a in Erigone explicasse Eratosthenem valcle dubito, Sophoclis testimonium ex Erigone ajiposuisse suspicor: nisi legendura 'EyaTOO&ivrjg. KsxQrjrai rtj le&i

Zo(f>o%lrjg iv 'Hqiyovrj v.al

KalUexQazog XTE. Suphoclea fabula iterum us us est Erotianus s. v. vrtotpQog, ubi scribo ovvrj-tpt Srjqiv vnocpqov,

f| uvxoiv stog %%£.

57 Sallier Moer. p. 83 = p. 61 Lps. Bernhardy Erat. p. 205 fr. L. Harpocratio libris Eratosthenicis de comoedia scriptis ter est usus. P. 53, 5 8sxdt,av (Bernh. p. 214), quocum facit Hesych. II 509 Jvxov dexdg, cf. Zenob. V 2. I p. 115 Phot. 235, 23—236, 3 Suid. II 1 p. 635 et. m. 254, 29, qui addit 7tQcarov de tpi\Gi (sc. Erat.) dixaGai Mekrixov (vulg. — xa) Poll. p. 350 ed. Bekk., Bekk. anecdd. I 236, 3 Bachra. anecdd. I 190, 21 anonym, mscr. ap. Langb. ad Longin. ind. v. dexa6Q"£ig; Fritzsch. de sort. iudd. p. 36 Meier, de bon. damn. p. 114 Meier, et Schoem. p. 150. Utrum vero Eratosthenem Harpocrationis p. 125 {isiov xal peiayoayog (Bernh. p. 224) respexerit Hesych. II 559 {ieiaycjyog, quae glossa pertinet ad Ar. Rann. 810, necne, incertum remanet. Denique quae de v. ft£r«A/l£?s (Meinek. quaest. sc. II p. 33) iudicabat Erat. Harp. p. 126, 25 curHesychius lexico insereret caussa non erat. Tribus etiam locis libri Eratosthenis histrionii meminit Athenaeus IV 140 A, quode supra sententiam nostram aperuimus; XI 501 D, unde disputationis initia fecimus, et II 41 D -.= III 123 C appositis Sophili Alexidis Philemonis Amphidis testimoniis haud dubie ex Eratosthene Didymi petitis: 'A$"r\valoi de p EXaxEQag xalovGi, TO %A.I,CCQOV, tag 'EQaxo6&e'vr\g tprjGiv (Bernhardyus LII p. 237) Hesych. II 582 pet ax SQug' xo evxQaxov VSCOQ rj %XbaQov. Ventura est ad etym. magnum. Sexies hie Eratostheni testimonium denunciat, p. 286, 35 SQCC^COV [416, 31 ^ d' og] 529, 40 xaxa xoQQrjg [547, 1 KvitQig] 547, 50 xvQ^eug [573, 31 (iu£d t' d\x,oXyair\ (vid. Erat. ap. Procl. Hesiod. opp. 588)J 682, 55 not xrj%og. Alieni ex his sunt loci uncis inclusi. Videamus reliquos. P. 286, 35 z / p a | r a v 'r\ keyo{is'vt} Hixefoxq. 0rj(iaivei de xovg xax' dyoQccv xmv ctXcpixav 7] tovg alhav xivtov SQaxxo^iivovg xal a^nci^ovtag. ovxcog 'Egaroed's'v'rig xany\da.Kovg xakei. itaQct ovv TO Eig TO Aioyevovg BVQOV eyto dpaijcov 6r\\ialvuv (ioGxov. Valde iam pridem hie locus vexavit F. Rankium de Hes. p. 40. Non habet enim Hesychius, quod mireris, Dioge-

58 nianea. Hoc certe minus minim, quod Eratosthenicis caret, cuius de v. Spd^av sententiam aut opinationein in Dioge niani farraginem non immigrasse ex et. m. 1. c. patere videatur. Sagacissima est de h. 1. Lobeckii coniectura in Aglaoph. E'V II p. 1031. Hesychius I 1031 habet liaec: /J$a\av ZJixsXCa LEQOV, Eig o yecoQyol sv%ag fjtajurov, o&sv xal dga£,ovxsg (ins. Marc. dQaaovteg teste N. Sehow., § M. Musuro debetur, SQccGGovreg Bernli. Erat. p. 166, qui post LEQOV lacunam statuit) exfofoqaav [OL aQrtd&vTeg?]. Pro z E'TX'AC malo O'TA'JC vel ovlovg mergites'. Bernhardyus coniecerat anctQ%ag. Lacunam post LEQOV statuit etiam Lobeckius, supplens TL rjv Kotvxtovg. Etymologi verba • &v6oa vel EOQtr^ priora sic emendari poterunt: AQa^av•') ETiLTslovybEvri (cf. Hesych. SLtvidsg)

£IKEILKY\

O&EV

KUI 6Q(X£,OVTEg. Or^iaCvEi, xti. Deinde Lobeckius ovxmg 'EQUTOGd-Evrjg. Z!c6q)Qcav ds xcnpLXidalovg leysL. Possit tamen sub XCCAEZ, ut locis innumeris, laterc Callimachus; cf. 0 . Schneider, in diurn. ant. stud. 18 IS p. 786. An scribendum ovteog 'EQaro69-e'vr]g. t^tSL sig to nanridulovg. TiuQa ovv TO SQatTEG&ttL UUIELZCCI. HOC supplementum suadet Hesychius xaipixrfd a log 6 p,£tu %av %a al(pLta jiij 8L86VXC3V cchofisvog, ubi Lobeck. 1. c. corrigit diadLdovxcov aXcofiEvog; malo [isxadLdovzatv EiXovfiEvog. Atque h. v. aptissime cum dp«§cov contulisse censendus est et. m. auctor. Alteri enim vocabulo cum pro naturali sua originatione et raptor is et moechi notio et nota inusta sit, in altero hoc e comica quadam iocandi ambiguitate faceta inesse potest. Sic Latinis furtum significat utrumque Diebstahl et verstohlene Liebe. Etenim, uti nunc Luciani contextus nostri comparati sunt7 forma iyxa^MiSulog utitur in lexiph. c. 10 t. I I p. 336 Iacbz.; sed cod. A omnium praestantisa qua lectione forsimus et E praebent iyxa^Lx^SaXog, tasse non debebant recedere editores. Hesychio enim teste XQ6(Ix rj d a I o v est UL'doZov, xsQag, axuka&Qov. xidalov (ivov. Itaque ad comici nescio cuius locum aliquem obscuriorem tris exstitisse lectiones variae videntur, 2iY.tXiY.ri.

59 xr[dcd.og, syxaipixidalog

et syxuipiTtrjdttAog vel librorum

auctoritate firmatae vel partim e criticorum coniecturis prognatae. Itaque ut cum his conciliemus Diogenianum, ap. et. m. 1. c., praestabit noQvoxonov vel noQVO6xoiiov moechum. Unum moneo, accentum voeis dga^cov in pentiltima positum mihi non videri probari posse, sed promovendiun in ultimam, e nEQiExtixav analogia. z/pa£ enim est pugnus pugillus manipulus, vel quantum manus capere potest. AQUXU. igitur cum agricolae obferunt, primitias spicarum mergetem colligatam consecrant, atque sacer ille numini cui cerealia ilia munera condonarent locus, inde non nisi dga^dv appellari iure poterat. —• P. 529, 40 xatcc KOQQYJS XiyEtai TO xr\v Ciayova nlrfeai. 6 ds 'EQato6&Evr\g aitvGav (1. anaGav vel uitoSidaOiv) tr\v tijg XEfpakijg nXy\yrjv %T£. Hesych. I I 171 xat cc xoQQfjg- XCCTU %OV XQOTU(pov 7] %ata tijg Giuyovog nlffeai. XOQGTJ- nB^aXiq. cf. et.

Gud. 303, 31 Bekk. anecdd. I p. 255 Ael. Dionys. ap. Eustath. II. N p. 947, 25 Bernhard. p. 233 fr. XLVI. — P. 547, 50 et. Gud. 355, 44 KvQ^aug-

'EQCCTO<5&evrjg

TQiydvovg avrag cprjOiv eivcu, ov tstQaydvovg coll. schol. q)7]6iv a^cov 'yid-rivyjNubb. 447 — r] ag 'EQarood-evijg 6iv ovtco xccJ.ov[i£vog, sv

Ap. Rhod. IV 280 schol. Plat. Ruhnk. p. 38 Suid. II 1 p. 466 sqq. ed. Bernh. Nauck. Arist. Byz. p. 220 cuius haec verba sunt c Minus accurate sequitur Aristophanem Hesychius II p. 385.' Scilicet Eratosthenem sequitur, quem Didymus exscripserat, cuius lexicon comicum, ut aliis locis plurimis, hoc quoque loco adhibuit schol. Apoll. Rhod. 1. 1. (Bernh. Eratosth. p. 211.) — Herodian. ap. et. m. 6 8 2 , 55 Floi xrj%og- t;r\%£i xal TOTJTO- not %rj%og; s(g tov OVQUVOV — xal'AQi6toq)ttvrignol Krj%og; ev&vg (recte V a l c k . Ammon. p . 91 ev&v) ZtiKEllag. xal jta^cc <J>EQ£XQ<X.TEf nol xrj%og; xal ei [ilv TtuQS&vyiie'vov evgrjCeig TO nol TOJ XTq%£b . . . 'Egato6Q'EV7js 6s (Bernh. p . 227) Xapficcvei EX TCtvtrjg trig <jvvTa£,E(og • nov iyyvg xal sig xiva xoitov; 71:01! ay%og, nov %rj%og; TO Ttrj xij. nrj iyyvg, nrj ay%og. OTIEQ E0rlv sv TO) Evay%og- xr\%og. iXlEiipig aga tov ~y. N o n

60

discedit Photius 437, JO Hesych. not xfj%og olov nov yrjg; sig xiva ZOTCOV; nov xrj%og- iirj yrjg, e(g xiva zonov xal (1. avzl) zov ay%i. xij%og- zonog, xal not xrj%og not yrjg, allot, xrjy%og (postremum hoc ex Eratosth. sententia) cf. Piers. Moer. p. 227 Apoll. de adv. 596,29 et. m. 512, 23. Haec quo tandem loco praeceperit Eratosthenes obscurum non est. Contendenti enim inter se Phot. 32, 12 et 437, 11 non potest non extra dubitationem esse positum, lacera ilia frustula consuenda esse. Nempe personatus ille Pherecrates sive Nicomachus, cuius fraudem Cyrenaeus primus detexit, vituperationem acutissimi iudicis non effugit, haec Pherecratem scripsisse simulans not xij%og; sv&vg Avxsiov. Tantum de Eratosth. apud et. m. — E x eodem scholia ad Plat. Soph. p. 220 Steph. haec proferunt "Axxa — 'EgciToG'&evyg ds %Qovixc5g avro tprfii Ilv&ov xshdcav %y\vix axta (palv£t[ii,xoig [lolyrjg 6 ^ox&rjQog aGiteg yotjg4 OVTCO UaxQccrrjg ). — "Allcog- Molyov • nvsg ply ylav1) Bernliardyus TO CCVTO. Non opus.

2) Phrynich. p. 216 nag 'Jttixoig. Eecte. Hoc reponere debebat Dindf. vol. II p. 291 1. 17, ubi dicit ' TOVTOIS] Atticos dicit'; et sic saepius in sclioliis ovzoi ex oi 'Jz-uxoi corruptum. Solennis omnino haec confusio cf. Gesner. ad Aelian. h. n. p. 981 Gron. F. Boissonad. ad Theophyl. Simoc. Q. Phys. p. 288. Moschop. n. 6%sd. p. 135. 3) 'Supplendum 7ioifi.sviv.6v.' 4) lovxtas 6 KQKtriq. Ceterum de Socrate (Coo?) grammatico, qui Orum Milesium infestavit, cf. et. m. p. 389, 14 Ev@otg Eitschel. de Oro p. 52. Eius inixlrjasig laudat Diog. Laert. II 5, 47 Athen. I l l p. 111B schol. Ap. Eh. 1906 et tacito nomine Herodian. diet. sol.

61 xov'), o[ 8s xov fJQctdvv, oiov a^iolyov nal y,XiTtxr\v xmv drj\k,oGla>v. poXyovg yaQ slsyov Tovg £%cc(i£'A.yovxag ncd fc/Unxovxag xa xoivd.

De schol. Nubb. 447 KvgfisLg paulo ante exposuimus; schol. Nubb. 549. 966 hue non in censum veniunt; de scholl. Vesp. 239 xoQKOQog et 3S8 Avxov dsxug suis locis dictum est. Ad propositum nostrum nihil facit schol. Vespp. 500 de Pisistratidarum tyrannide. Quae schol. Vespp. 702 de ETtiGifyj dicta sunt; in Didymi lexin comicam indeque in Hesycliium transiisse, denionstrandi periculum supra fecimus. Eratosthenis a schol. Ar. Vespp. 1027 inscitiae insimulati studiosus causidicus exstitit Bernhardyus p. 218 sq. neque me in suam sententiam non traxit. Hes. II 380 Kvvvcc ovo^ia,

ovofia TtoQvrjg. I I 1142 EaKa§ax%a noQvqg airo ds %avxv\g a at xccg xccxcocpSQels eig xa 'ArpQoSt-

Gia ovxcog sksyov 'Axxixoi, cf. schol. Ar. Pac. 754. Schol. Vespp. 1186 de Ephudione supra attigimus. Ceterum Polemo Eratostheni oppositus apud Hesycliium documento est glossam ad Didymum redire, Polemonis pertinacem nunc p. 15 Lehrs. = p. 6 Dindf. via. Westerm. ad Voss. hist. Gr. I l l 499 Valck. Phoen. p. (308. I. Geel. Bibl. crit. nov. I p. 02 Meinok. q. sc. I p. 28 Euphor. p. 175 not. Schneider, de scholl. Arist. font. p. 58 n. 4. 1) Haec pertinent ad usum tragici sermonis. Cf. Eurip. Alcmen. fr. 107 ed. Paris, p. 643 et Blaesum Hesych. s. v. fioiyro. — De vv. fioXyos, afioXyog, afiolyairi cf. et. m. 573, 23 (519) dfioXyafyv Ss xovxioTi yiQariarrjv, dnfiaiav. to yag ccfiolyov inl rov axfiULOV zl&£TCCI. EQctzoG&svrjg Ss Ttoiiisvitujv. Gemina habet Procl. Hesiod. opp. 588 ed. Gaisf. Ath. I l l p. 115 A Cram. epim. Horn. p. 82 cf. R. Schmidt, de Callistr. p. 323 ed. Nanek., qui lectores ad Button, lexil. II 44 relegat. Ah Eratosthene scholiastae Aristophanii pendet Suid. II 1 p. 872, 14, ubi vid. Bernh., et Suid. v. ipcoXog. Hesychius haec habet: AfioXyoi of dfisXyovrig TK Srnioaa. MoXyog 'AQiatocpdvt\q. Tu%tt d' Sv ti'jj in 7tXijQ0vg dfioXyog (1. afi.) 6 Si afiiXycov ra cxjioXyos. ivioi 8\ jioXyog (— ovg Guyet.) dxovovai rovg \io%g, tovg a^iiXyovrag id v.oiva vliicxag ncd TO afiolyog (1. v.a\ ilg TO afioXyog sc. fr;Tfi) alXoi $e fioXyov rov Rostov KGKOV, Si v.al STII xmv ctfi«%(Sv. Extrema illustrant Hesych. v. fiogyog Pollux X 187 p. 450 Bekk. — Denique vid. Eustath. II. O p. 1018, 24 c-1022, 24 Odyss. i p. 1625, 5 = p. 349, 20. Hesychinm sua debere Didymi lexico comico apparet, Didymum Eratostheni.

62

asseclam mine adversarium. [Schol. Vespp. 1 102 fortasse respicit Hes. Uifiavtdrjg vtog SeoTiQe'itovg.] Arg. Ar. Pac. hue non facit, sed schol. Pac. 70J de v. aQaxiaGag supra in rem nostram convertimus. Schol. Ar. Av. 122 = vol. I l l p. 157 Dindf. (Bernh. Eratosth. p. 222 XXV) EiavQUV: ZUGVQVU xal GcGvga xal GiGvg diacpe'govGi. GiGvQa (iev yag EGXI TO e% aiyeCmv dsQfidxav en, tag XQi%ag e%ov GxinaGxQOv (GxanaG^ia V.), ttjv de GiGvQvav of xata Ai(ivfjV

K&yOVGlV TO EX TC3V XwdiCOV QajtTO[lEVOV CC(llTE%6viOV.

GiGvg §E EGXI %a%v i^idxiov xal evxele'g, itgog de xal juxgov, eTttXTqdsiov eig ?v anxeGQ-ab olov e£,03{ii8iov. [GiGvga iXaivqg eidog Evrslovg olov anlotSog rj e^eoptdog ^ xoiovxov XLVog. ^Agi6xo(pavt\g ev Necpekaig • iv TCE'VTE GiGvQaig V.] 6 de 'EQttxoG&e'vYjg, Sg eGri $uix\\. xa%aaeg xo de'vdQov TO avxo xal av8oa%vov xal avdQO%vifjv xalovpev, ovrcag CJOVTO GiGvQav xal GiGvv enl xov avxov Exde'ieG&ai, xal TQirqv nQogka^ifiavovGi GiGvqvv\v ot xara Aiftvrjv TO EX tmv xmdicov TO a.(t7te%6viov xalovfisvov. [xal xrjv GLGVQUV fiaixrjv vits'lafiov sivai xive'g. to Ss ovx eGxiv dXfj&Eg, dlla %kaivr\g eldog aiJrfAotig otov di-eafiida ij diitXoiStt fj xoiovxov xi. ovxag iv xci Xe%ix(p. V.J In scholl. vulg. 'EoaxoG&Evrjg de yrfiiv y b'ti legitur, minus recte. Pro exde'%eG&ai legobatur o&ai, quod Bernh. mutabat in ovopaxog XsyscQ-ai. Idem post xmdiav xo addi iussit QanxopEvov et pro xahovfievov tentavit xalovfis'vrjv. De dvdod%vcf> vid. Schneider. Theophr. V p. 311. Aperit Eratosthenis sententiam cod. Taurin. n. 179 fol. 270 auctore Amad. Peyrone post et. Grud. p. 1030 'EQaxo6%-Evrig
63 1194 GIGVQCC- TO itayv [{luriov GLGVQVQV xrjv GIGVQVTJV OI xara

and aiysiav Ai^vr\v TO SX XCOV xcodiav Qanxo^LSvov a^,7CE%6viov ualovGiv. TO avro xcd GiGvgm. GiGvg xal avxrj fiuixv]. ot ds fido'g xi %kaiv!t\g svtslEg. akloi yixtova. aiyslov isiQudaxov. Quae fere omnia ad

Eratosthenem redeunt. Ceterum iuvabit hos locos paululum inspexisse accuratius. Ac Dindorfii quidem haec stint verba vol. IV t. I l l p. 157 1. 7 < Ceterum non intellegere me fateor; quomodo Eratostheni in mentem venire potuerit, hoc nomen sc. uv8Qa%vov cum illis comparare, de quibus hie agit scholiasta.' Ad quam solvendam quaestionem aliquatenus responsuni sumi poterit ex Bernhardyi Eratosthenicis p. 223 ; Iam si perpendas, ccvd(>a%vov et av8Qa%vriv inter se componi, statim conficias, accedente praesertim schol. V e s p p . 737 xv]i> avxrjv de xal GiGvQav KUXOVGL xcel GIGVQVCIV,

pro GiGvv ap. schol. Avv. GiGvgvav, vice versa GtGvv deinde hie et ap. schol. Plat, et Hes. 1.1. esse restituendum, siquidem Eratosthenes, cuius iudicium etiam Hes. sequitur, recte GiGvqav inter et GiGvgvav non distinxerat.' Mihi tamen res longe aliter se habere videtur. Quis enim est, qui sibi persuadeat Eratosthenem avdQ<x%vriv et avdQa%vov, GiGVQav et GLOW potius inter se composuisse, qviam av8Q<X%V7\V et av§ga%vov eo consilio in comparationem advocasse, ut demonstraret, inter GLGVQVTJV et GIGVQVOV interque GLGVQCCV et GCGVQOV {GLGVV) non esse discrimen aliud, nisi quod diverso genere exituque proferantur. Vid. Lobeck. Phrynich. p. 861 Graefenhan. Gesch. d. class. Philol. vol. I p. 17J. Hoc sibi vult Hesychius: GLGVQVOV %V\V (addo %ca) GiGvgvrjv oo xaxec Ai$m\v xre. Cui neque deest GiGvQog- yQU[i(iccxog (1. Qti^^axog) sidog. Distinxit igitur

Eratosthenes inter GiGvgav, a quo vocabulo forma non significations diversa censebat vocabula GiGVQog et GiGvg, et GLGVQVTJV, quod vestimenti genus fuerunt qui GLGVQVOV dicere mallent. Differentiam hinc profecti etiam alii agnoscunt, veluti qui omnium instar est Ammon. p. 128 Valck. ab Eratosthenis iudicio totus pendens, nisi quod xQOXvdav legit pro xeodieov. Neque dissentit Hesychius sive auctor lexici tragici s. v. 6iGvQvadi]g GxoXi\. Ex parte Eratostlie-

64

nem sequitur, partim suis pedibus nititur Timaeus lex. Plat, p. J65 n. 4 (p. 232A), quern recoquunt et. m. 714, 26 et interpolator Moeridis p. 225 Lps. = 346 Piers, (nam a cod. Coisl. pannus abest). E x alio fonte sed liraosiore hauserunt et. m. 714, 28 SCGVQVCC Bachmann. anecdd. I p. 365; 4 Phot. 513, 17 sq. 513, 19, quorum locorum prior luxatus ac mutilus videtur. Cum Photio tamen quadrant quae interpretes ad Theocr. V 15 p. 884 Kiessl. commentantur fialxav — OiOvgCvia q>u[iev, et schol. Arist. Vespp. 737 UiGvgav GIGVQCC xaXelxai naga ps'v xiGiv r\ fiaCxtj (male vulg. fiantri). SGXL SE itEgifioXmov ex degficcrav Gvvsg'g'ufi(IEVC0V ttQ0{iuXElC3V £%6vXC0V XK SQICC. 01 dh

CCXQl^S0XEQOi

(pa6iv %Xatvav %aXaiav Elvai aitXotdu. xi\v avrrjv ds xul 6i6vQuv xahov6i %cd 6i6vQvav. Praeterea in schol. Ar. Vespp. 1133 agitur de sisyra: GLGvQav — %lavig et ad Rann. 1507 GiGVQa ilaivn]q sidog EVtEkovg, oiov •1] aitlo'iSu ij XL xoiovxov. xal akhct%ov • %EHMavog ovxog aysLlixco (Eccl. 421). xivsg ds [{IUXLOV XQCC%V xul uygoixixov Sovkixbv %alai6v. rj %Lxav c BOQE'I] [SE] XiyovGiv 'HXia XE xoiavxv\v | "EQLV oitoxsQog avdgog aygoixov | 'OdotnoQovvxog xrjv GLGVQKV ixdvGr].' 6 ds vovg %tX. Ftgog 6E XI\V dicccpoQccv i'v nGi xul G10VQU xa\ GLGVQVU. ix XQCXOV TO CCVXO, itlrjv 6'rt 7} [IEV GI6VQCC doxsl fiaixtj sivai e% 8EQ^<XXC3V aiysicav, rj db %Xalva ccxb EQICOV. Adnotatione dignum est verba %Xuivv\g — ixdvGfj omitti in Ravennate cod., qui 6 di vovg — (psgsi in fine scholii ponit; in codd. V et © omitti xal aXXa%ov — sxSvarj. Verba BOQE'TJ —- ixdvGt] sunt Babrii Fab. XVIII p. 12 Lachm., ubi Meinek. in v. 3 et 13 Gvgav scribere mavult. Apparet igitur haec verba, quibus gemina habent Phot. 513, 19 Bachm. anecdd. I p. 365, 4 et. m. 714, 28, recens scholion esse, antiquiora praebere cod. Venet. 474, antiquissima Ravennatem, sed mutila nee nisi verborum Eratosthenicorum ope emendabilia. Forsitan scripserit interpres graecus 77pog SE (hoc v. male om. R. ®, habet V.) xr\v dicapogav SGTL GiGvgog (GiCvg) xul GiGvga xo avxo xcel GiGvQva EX XQOXOV, nkr\v 6'rt rj (IEV GiGvga doxsi fiuCxr] (legebatur (iunxri; male Dindf. ganxrj) EIVCCI EX

65 alysicov, TJ dl GIGVQVK [adde h. v.] %lulva uno

. Ipsius Eratosthenis afferuntur verba, differentiam illam ab a-liis statutam non magni facientis. Verba praemissa jrpog ds tr]v §LU
66

Schaef. 'EgaxoG&Evijg 8s — uniSaxEV — /ICSvpog 8s ovx slvai xovxo <pr\GLV Kkrj&sg, alK' sGxiv xxi. Ad schol. ad A w . 557 Bernhardyus apte conferri iubet Hesych. II28 LSQOVrtokspov.Diximus de schol. ad A w . 1513 Rann. 810 (axxa et xaxEiXvGna}xivr\v). Nostra nihil interest schol. adRann. 1060 de Aeschyli Persarum didascalia. In schol. ad Rann. 1294 xa tprjcpG} Xafiav Eratosthenis ipsvSatxixav sugillatio ad Nicomachum mihi pertinere videtur Pherecratis personam, ut MsxaXKelg fabulae opificis, mentitum, in qua sententia nunc video etiam Dindorfium esse scholl. vol. II p. 136 1. 22; neque eorum aliquid, quae in schol. ad Plut. 797. 1195 leguntur, exspectari potest apud Hesychium inventumiri. — Cum schol. ad Pac.70 avs$(ji%u%o ... JiQog xo vtpog avificuvs. Ttgog SE'VSQU xal Tot^ovg r\ 6%olvi,ov xalg t %EQGI xal xolg ito6l avufiuivELV ava^Qi%a6d ai kiysxai. fprfil 8s 'EQKrocS&s'vfjg rovg KvQrjvaiovg ovxco leysLV cf. Hesych. s. v v . txvccQi%a0&eti. ctQ>(jb%aG&uL.

Cum schol. ad Pind. 01. IX 1 ipse Bernhardyus p. 226 confert Hes. xaXXivixog; adde xt]vs(5Xa et xrjvE'fiXog coll. schol.

Ar. Eqq. 276. Denique idem non sine veri specie p. 231 ad Eratosthenem refert Hesychii II 1284 ortatxoi coll. Diog. Laert. VII 5 et xo^sCa II 310 •— ij ot 6x6hvfioi evLoi xcc xav xoGGixpav XQETJ (sic) • oi ds ys'vog la%dvav, OJISQ xiveg innoGshvov rj G^VQVLOV (vid. Eratosth. ap. Plin. h. n. X X I I 43 fr. XLVIII p. 234 Bernh.). 32. Postremo loco non alienum erit apposuisse schol. Ap. Rhod. II 43 vol. II p. 121 louAog ds teysxui xal r] i\dvfrijGig xav ysvslav xal %aov xi itoktmovv xal slSog aSijg, rag (puGLV 'EgaxoG&Evrjg. Schol. Par. Ap. Rh. I 972 vol. II p. 78 EQttxoG&Evrjg 8h xal ovopa adrjg EQI&OV anidcaxsv sv x

67

r] GxolonEvdga. Tovxo de ©socpgaGxog iv xij ngog (baviav EmGxolrj xal ovov xalEiG&ai q>rjGiv, cog xaga UocpoxXsl sv Kmcpoig Gaxvgoig KvhG&slg caGitsg

(scholl. edd. cog rig) ovog iGongiog. Itaque Didymum parentem agnosci par est eorum, quae leguntur apud Hesychium Iovkogai 3igc5xa<, tav TQL%COV sxyvGEig (dno TOtJ IE'VUI avxag ovA«g), t'ovAot SE xal ouAot ai ix twv SQay^iatcov 6vvay6(iEvui de's^ca. xal £
milia habent Phot. lex. 109, 4 et. m. 472, 26 Clitarch. ap. et. in. 111,9 schol. ad Hes. opp. 522 ed. Gaisf. cf. Arist. h. a. IV 6 Athen. p. 304 F 305 A XIV p. 618 D schol. ad Aesch. 97. Eustath. p. 1162, 39. — Cum Eratosthene ap. Tzetz. Chil. XIII 563 et schol. ad Eur. Tro. 1165 p. 29 Kampm. de v. xrpiog- xovgug sldog XTE, quae non dubito quin per Didymum ad nos pervenerint, conf. Hesych. s. v. xr\nog Schneider, lex. Gr. II p. 47 \x,a%aiQ0L. Respicit lexicographus ad Arist. Ach. 849 A w . 807. Nihil contra ad nostras quaestiones pertinet, quamquam Didymi et Eratosthenis memoriam sociatam exhibet, Steph. Byz. 32, 17 z/tdvftog ds naQarCQ-Etau

%QTJGI,V

it-

'EQK-

ToGd-£vovg'4kE£,avdQiTr]g, quod ad E. geographiam referendum videtur. Ibidemne an in alio E. opere exstiterint, quae Pausan. ap. Eustath. II. B p. 302, 27 de qoe/Uog 'Agnag eiusdem testimonio munit, incertum manet. Neque quidquam ad libros de comoedia facit fragmentum Cyrenaei recens ex Herodiani diet. sol. p. 102 a Lehrsio erutum de Araxe fluvio, siquidem non sagacius quam verius hie vir doctus ex corruptis ductibus naQari&Evai elicuit jrap' 'EQUxoGd-BVEL. Atque haec hactenus. Si quas igitur observationes haud inutiles salubri sobrii iudicii aura vecti, non praecipite quodam coniiciendi turbine acti, quasi quaedam Didymi bona tamquam e scopuloso lexicographorum pelago reportata in litore reposuimus, placet eas in hoc disputationis quasi portu literarum ordini adstrictas constipare. (Sigl. E denotat Eratosthenem, L. Lycophronem, D. Didymum.) 5*

68

6v E. E. aitoxrjQvxtog E. uQvsla D. E.

xonig D .

E. LED. ij L.

D. Ai[io8(OQt,Eig D . p r o v .

fiaXuv£io(i
Avxov dsxug E. E. E. o's E . fi.«Sovoft£r« D .

LED. D. E. L. E. E. D. siv LED. ? cett. LED. ctdeg D. ?EvxlEia E. 'Equaduov E. (Poleino.) E. D. E. E. D. xakMvixog E.

iva D. ? ovdf itu67tdlr}v L. olvontai D. oienmtf] D. oj-U'iH'fUK D .

o6iov D . n:«p' AlyslQOv &£a E. jtsXavog D .

E. D. •JtQOXCQVUK D .

KI

L. D. Ql&OTtOlMlU E .

f 6axxit,Ew f L. 6«ft«| E alii. D.

XUQVXf] D .

L.

cett. D. Qoog D. D.

XUQVXIVOV

OSQCpOt, D .

D.

LED. L. •LCI (6x6A,V{lOl)

6I6VQVOV > E E.

6t6vg

[D].

)

LED.

EIV

Qrjg E . UXLQ D .

E. l"xot E.

D.

69 L D alii. ? yvnual L. trivspiog E. %Etuv E. aQav.16.0ai cett. L E D . f vno0axit,Biv f L. At haec de Lycophrone et Eratosthene, Didymi fontibus hactenus. XEVXCI&I

33. Ipse Didymus laudatur in schol. ad Ap. Rh. vol. II p. 94 ad I 1138. 9 pofi/Jog da iazi XQOxtaxog, ov 6t(ii<povBLV i[iaGi xvnxovteg xal ovzco xvnov anoxslovGiv. ds (>v[i(5ov xakovGiv, tag Evitolig e'v Bdntaig xal lio g. Conf. vol. II p. 280 IV 144 dio xal xov xivovpevov TQO%L6XOV V7to rav (paQpaxidoov Q"6[I(}OV xaXovGiv. Kal iv Evnofodt, Ss tag 7isQi(p£QSig xwrfitig ovtag E^rjyovvrai ' ov xal 6tQay%, t] (isxa (}Qa%v TtQosGig. GXQEvyei TtQoGdiaxQv^Ei II1276 OxQccyt,6xayav. Vocabulo OxqayZ, usus est Menander in thesauro fabula teste Photio 541, 2. Noli igitur dubitare quin uterque locus e Didymi lexico comico repetitus sit. Meinekio quoque (quaest. sc. I l l p. 5) ex hoc opere ducta videbantur. At nondum totum curriculum emensi sumus. Quaerendum enim est, laudandusne an falsus sit 0 . Schneiderus in comm. de vett. in Arist. scholl. font. p. 95, cui quidem admodum probabilc videtur, 'cum in schol. ad Ar. Plut. 313 et schol. ad Ap. Rh. IV 1614 ap. Invernizzium praef. ad

70

Arist. p. XXVII et schol. ad Ar. Pac. 922 (vel potius ad 924), ubi est ovtca Sice tov I 6 TJJV xa^uxriv UILV ygafag avayiyvaaxei, turn alibi saepe in scholiis Aristophaneis, ubi vel nominatur Didymus vel eius reticetur nomen, Didymi lexicon comicum intellegi oportere.' Certe Xe\iv xajiox^v interpretis Aristophanei manibus tritam T. Hemsterhusius ad Plut. p. 98 ad Palamedem onomatologum Alexandri Severi aequalem referre maluit, quo de nuperrime disputaverunt 0 . Schneider. 1. c. p. 95 (qui de schol. ad Vespp. uti poterat Reisk. ad Constant. Porphyr. de ceremon. t. II p. 504 ed. Bonn.) Meinek. quaest. seen. I l l p. 6 Boeckh. Pind. torn. II p. X I X O. Iahn. diss. de Palamede p. 58 seqq. (Hamb. 1836. 8.) et epist. ad Nitzsch. in Ztschr. f. Alt. Wiss. 1841 n. 20 p. 168. Rem tamen, de qua agimus, in medio reliquerunt. Ab Hemsterhusio Meinekius 1. c. p. 7 in eo discedit, quod in schol. ad Plut. 313 li$iv xco^iixriv 6v(i(iixtov intellegit, quam schol. ad Ap. Rh. IV 973 se inspexisse narrat. 34 a. Quae scholiasta Apollonii h. 1. profert, haec sunt: 'O de oQEl%alxog etdog \x,ev iari %alxov. dvofiaSxai de aitb 'Slgeiov tivog evgetov yevo^iivov. ^AgiGtoxilr^g de iv TsXerccig firjSh vnaq%eiv (prj6l TO OVOJXK, {irjds TO TOVTOV elSog. TOV yuQ OQEi%ttkKov, (prjGiv, e'vioi VTtoXa^avovGi leysa&at, {is'v, fiij eivcu de. Tcov elxrj diadedo^iivcav xal TOVTO. Mvrj[iovev£L de avtov xal Zxr\oC%OQog xal Bax%vkidr]g xal 'Agiatotpuvrig 6 ygafifiatixog enLGrniaCvetai. Ol de avdQbavtojioiov Ie'yov6iv 6'vopa, cog ZtcoxQcctTjg (? 6 Kgarrjg) xal OeoTCOfinog iv Ke. Ovtag ovv xm^iixfj Ag'|«t T^ Gv(ifiixxa. In scholl. edd. 'Ogeiov; post TOVTO pergunt oi yaQ rtolvnQayfiovE6xeQOt (paGiv vitaQ%£iv. (Searjiieicotat, TO£>TO. OVtag r\v iv rfj xcofiixfj /le'get trj Gvfifiixta. Pro ovv et
71 corrupta

OQei,%cclxav tav etxrj diadedofie'vav slvai of de ltXelovg VTCKQ%EIV avtcov. e6tt, de xal vXr^ Deinde 6$i%akxog%akxog %QvSa soixcog rj xQrjvrj ap^cdttog. Quae in hunc fere modum re-

dintegiari posse videntur: 'OQei%alxog • *'* tav eixij diadsdoiiivav [xal routo]. of de jiXsHovg vnccQ%ELV [cpaalv] avro'v. eGtt de vl.v\ o^ioia %aAxai. [of dh avdQiavronoiov XiyovGiv] slvai rovvofia. Vides igitur x&\ii,xv\v le-

%iv Gvyb\xixtov ad verbum in Hesychio inesse, unde apparet integrum eorum iudicium fore7 qui O. Schneiderum Nauckiumque secuti verba ilia ad nobilissimum Didymi opus referenda esse statuent. De vocabulo Gvynilxrw vero sic iudico, ut emendandum esse in <5v^Cxtav statuam, ut Didymus duobus locis de aurichaico exposuerit, in lexico comico et libro 0v(i[iixta {pv^.noGta'x.d) inscripto, quem breviavit Alexio teste Ammonio v. ysQcav. Lego xconixfj Af'|£t rtj T' fj 6v\n,\xixxav. Quod si cui minus placuerit, huic fortasse arridebit vocabula xatfiixrj AE%SI, trj 6v^ijiixtip explicandi haec ratio, ut, si qua re vera exstitit A«|tg xcofiixri (jvufiixrog a xcajiixrj ks%et, diversa, illam ea tantum

complexam esse vocabula dicamus, quae comicis familiaria ne tragici quidem poetae prorsus respuerint. Sic schol. ad Ar. Ach. 270 xoiva de ta xoiavxa ovo^iarcc. Hoc patet, errasse Fabricium in ind. scr. in scholl. Ap. Rh. a Schaefero vol. II p. 641 repetito 6v\K\iiixTfx> vertentem csecundum ordinem alphabeticum non disposituin.' 35. Neque aliter de altero scholiastarum in Ap. Rh. loco iudicandum erit IV 1614 Kvgiag ^£V ovv rj tov hs'ovtoq OVQCC bXy.aCa (1. aXxata) Ksyetai. iv de ta xapixa Ae%ixa ov fiovov Y[ tov kiovtog OVQ<X oXxaia heyttcu, akhu xal tov Lititov xal TOV (iodg %al tmv i^icpeQcov, oOaiteQ ale^rjtr}Qi(p tfj OVQU xQrjrai. Rectius in scholl. edd. ubique dk-

xaiu editur. Vid. Method, ap. et. m. 66, 5 (60, 5) Herodian. et Epaphrod. in Hesiod. sc. ap. et. Gud. p. 36, 13 Bekk. anecdd. I 384, 24 Bachm. anecdd. I 76, 19. Plum, ad A. Persii satir. p. 94 citat II. T 170 Lucan. 1205

72

Alex. Aphrod. probl. — .Vid. Aelian. h. a V 1 Hesych. I 237 uXxaia-

xsQxog OVQCC TJ row ke'ovtog (? [xvQicas

j)]). Ceterum lectores hoc monitos volo, imperitiori sequiorique interpreti vel scribae deberi TCS xcofiixn le&xa pro rfj »c»fttx?j KB%EI. Vid. Osann. Philem. p. XIX coll. et. m. 492, 48 et Oro cod. Par. 2630 ap. Bekk. anecdd. Ill p. 1386. 36. Minus expedita res est, de schol. adPlut. 313 quid statuendum sit, cuius vix minima pars apud Hesychium reeurrit. Miv&m6o^ev] ^LV&OV oi [isv %bv ridvoO(ioi>, oi ds %y]v ivyya, ag xshat, iv tfi xco^iixfj Ad£st. oi ds eldog av&ovg iv zfj xo'jrpra (pvops'vov, OJ %aiQOV0iv oi TQKyoi . . . ol 8\ \niv\fov cpcc6l trjv av&QC3Tiivr\v [?J XOTCQOV. In Hesychio non nisi haec invenio II 604 Mivftu- TO yidvoOpov nal av&QaTtEiu (imo alyeia) nongog.

Interpre-

tem tamen Aristophanis illustrat, quern multa lexico Didymi mutuatum esse Meinekio iudice coniecerunt Ruhnk. Auct. Hesych. ad II p. 390 cens. Phot. Herm. p. 741 ed. Lps. Photius 270,

c comico verissime Blomfield. 24 MCv-

#•«• TO ICKQ' EvCag 7jdvo6{iov, s£g o "ALSOV ncchXaxriv, acp' rjg xal TO nsgl

^,Exa^akksi,v <paGl %i\v xr\v 'Hfov b'gog. 7Lr[vobotog ds trjv"Ivyya VTI ivimv Mivftuv leysa&ai, &vyuTE'QK ftev ovoav TlsiQ-ovg, vatda de vvnq>rjv xte. Zenodoti

intellegendae videntur epitomae mythicae, de quibus H. Duentzer de Zenod. p. 28. Cf. Ovid. Met. X, 729 Strab. VIII p. 344 Oppian. Hal. 3, 4S6 Sext. Hyp. I l l , 24. 184 et. m. 588 (533, 3) et. Gud. 395, 1 Poll. VI 68 Suid. II I p. 856, 7 Bachm. anecdd. I 302, 3 schol. Nicand. Alex. 374 schol. ad Ar. Eccl. 644 (673) Ran. 1107 Olear. ad Philostr. V. A. I c. 25 p. 34 n. 24 Lobeck. Aglaoph. t. II p. 3>>3 sq. O. Iahn. nEWSl dissert, archaeol. p. 16. 8. Quae ciim ita sint, aut Photius anonymi cuiusdam lexico comico utebatur, quod nemo facile in animum inducet, aut, quod probabilius est, Didymum Diogcniaiii Hesychius in brevius contraxit ac corrupit; quamquam ea est Ilesychiani loci condicio, ut transpositis et loco suo motis, quae sequuntur MHNic • £%&Qtt7 in praecedentibus quoque s. v.

73

turbata nonnulla esse atque adeo excidisse a verisimilitudine baud abhorreat. 37. Neque de schol. ad Ar. Pac. 959 liquet, quod omissa vocis Sakiov explicatione cum Hesychio comparatio institui nequit, quamquam Hesych. s. v. ddkiov aperte hunc Aristophanis locum rcspicit. Haec enim schol. xo ddkiov xo vdaQ idoxovv xu&uiQSiv ava^diixovxig xt, XOV nvQog. axk. ovxa diet xov k 6 TTJV xanwrjv ki\iv yQcMpug1) ava-

yiyvaGKSi. Hesychius vero, cum dAidlON, quod h. 1. nonnulli praeoptabant; non habeat, sed /1AAI0N exhibeat sic apte enarratum Sakov sv xalg leQonod'cug EIG>Q'(X.6L XOV dakov i{i(3cckkeiv etg xrjv %iQvifiu %<xi itsQi^q&ivsiv xov /3o»-

fidv, istum comici lexici conditorem aut Theonem aut re vera Didymum intellegendum esse suspicor toties ab Hesychio expilatum, neque de Palamede amplius cogitandum esse; e quo Methodii fonte fortasse nihil in Hesychii farraginem transiit. Didymi lexicon intellegendum esse etiam ap. schol. ad Ar. A w . 122 (cod. Venet. 474) ovtag iv xa ke%ix

74

Mavrjg notfjQiOv siSog. Nixeov xb&aQaSa- xal %dvv tig svxaiQag itQonivav (prjGi *** navQtaxa. {idvrjv S' EI%E xEQafiEOvv, CCSQOV, %coQovvxa xoxvXag itsvx' I'Ccog. iSe^d^iTjv. IlaQEd-ETO xa LCt{i(}Eia xal z/tdvfiog xal 77a{x
7iQoG7]yoQia xal

alX
jtoXXcav XsyofiEvav

ov6\x,axv.

fioXav. Viam emendandi monstrant Diogenianus Photii p. 246, 6. 7 Mdvr\g\ TtorrjQiov slSog. Mdvrjg] (ioXog tpavAog. xal dyysiov, £ig o xag Xdxayag rjtpiEGav et schol. Horn. II. E 185 L. Mdvrjg yaQ SovXixov ovopa TICCQCC trotg •naXmolg, it, ov pszrjxxai, xal sl'g %i naiGxixov %aXxovv •jtQoGcmov, o xal avxo Mdvrjv sxdXovv. Inter Mdvrjg igitur et «'g apud Hesychium excidisse videntur Didymea 7tc3xrjQ(ov

Eid'og

7] dyyatov,

deinde

scribendum

sig

[3]

xdg Xdxayag [rj(piE<3av]. Similiter emendaverat locum Kusterus. BoX . . . habet cod. Marc, teste N. Schow. p. 517, Musixrus ovofiaxa /So'Awv. Lego jioXcov ovofiaxa xal dovXov b'vofia fiuQfiaQLxov. Novissima verba spectant ad Arist. Avv. 523, ubi cf. scholl. Perperam enim in verba praecedentia immigrarunt xal (iaQJiaQixov. Denique suspicor antiquitus scriptum fuisse XV(IEVXIXOV j3o'Aov jiQOGtjyoQia. Quid multa? scripsit Hesychius Mdvrjg] {noxi]Qiov 1) Sic Bentlei. ep. ad Mill. p. 59 (502 ed.Lips.); libri aqp' ov. De ludo hoc v. schol. ad Luc. lexiph. c. 3 vol. IV p. 148 Icbz., ubi verba iazv Si — iiiGuzai inserenda surit supra post xr^v y.a%a§al\o\x,ivr\v •nlaariyyci.

75 sidog q dyystov), sig (o) rag kdxayag (fjq>£s
Succedat Athen. X I p. 481 sq. nvyLfiiov z/tdi>fiog xal Gtsvhv

6 y Q a [i (i at ixo g i%i\xii\y,Bg tivcci to rtorrjQiov rot (5%r\\x,axi ituQO[ioiov nloico adscriptis testi-

moniis ex Anaxandride et Alexide comicis et Eratosthene petitis. Hesych. II p. 376 xv^^iov sidog noxi]QCov xai nloiov. Macrob. Saturn, p. 561 sq. ed. Zeun. schol. Horn. II. O 536 TO didxsvov xo VTISQ tr\g xogvcprjg xsycdrjg, b'&ev xcd xv\i$iv. Toiovtcodr] TtotrjQia. BLV. Phot. 186, 12. 41. Denique hue pertinet Athen. X I p. 484 F Xa^Qmvua — /JC8v\iog ds ofioiov ccvxov livai cprjGi fioyLfivkia r\ /3axiaxia. Hes. II p. 406 IK^QOVIOV sidog 7Coxr)Qiov nlaze'og. Eadem Photius 200, 23 adscripto Menandri testimonio. Cf. schol. ad Clem. Alex. Paedag. II, 3 ap. Sylb. in ind. 42.

Athen. II p. 56 D "EXsyov ds zcig dyvTCSTtetg ildug xai i6%ddag xal ysQyEQL(iovg, cog tpypi
76

43. Athen. II 67 D 'jQiGroqxxvrjs di ev IHovza ( "O1~EI diEfievog Zlyrjzuip.' zJidvfiog d' i£,r)yov[isvog TO iccfijiELOv cpi]Gi,v *"l
Insignis

est alterius

45. vocabuli explicatio I p. 138

(leg. £
77

GiaXsvdgig-

srotog Sgvig jcaga KaXXi^ct%a.

Schneiderus

lex. Gr. II p. 391 signum dubitationis adpinxit. Etiam ogxvyo^xga vocem a Cratino usurpatam habet Hesychius II 790 Phot. 350, 23. 47. Athen. I p. 30 D
A 936 p. 325 b. Eustath. A 64 i p. 871, 23 Phot. 446, 11. Ceterum non est, quod multis moneam lectores, magnam testimoniorum partem ab Athenaeo appositorum, deipnosophistam debere Pamphilo, qui ea Didymo accepta refert. Sic, ut exemplo e multis uno utar, nescio quid Didymei dicendi generis resonant Ath. XI p. 1086 Ddf. Ili,d-Qav(itrj xal aXXa yivq xataXeycov notrjgiav coll. Hesych. II p. 537 xad-aneQ EvfiovXos iv xv(ievrixoZg xal akkav xaxa'Kiymv (iohcov 6v6[iata.

Apud Hesychium plurima recurrunt, quae in scholl. ad Aristophanem Didymea insunt. Redintegrari lexicographus s. v. xoficdog potest e schol. ad Rann. 104. Schol.adAr.Rann.223.o^ox'] Hesych. II 788 (Phot. 350, 2) KaXXiGrgatog (R. Schmidt p. o^gog-

326 ed. Nauck.) —

rj tgd(it,g,

4idvpog

xv[v tgafirjv (1. tgci^iv), ov% cjg tivsg TO i6%vov (Kust. O6%EOV). sv&sv xal TO 6$gcodslv xov o^gov idgovv "Ofirjgog' ' I'diov cog ivor\Ga'

ov% Sg tivsg to l6%vov, srsgot (leg. sv&sv) ds etvpoXoyovGi xo oggmbslv. ol yccg SsSoixoxsg idovv (iSovOi.) xov o$gov, o sGxiv ISgovGt.

TOUTO yag %a,G%ovGi,v ol (po-

Cf. et. m. 574, 46 Orio. 121, 29 Suid. Vol. II, 1 p. 1170, 4 Galen, expl. Hipp. p. 536 Frz. Bekk. anecdd. I p. 284, 30. Schol.adAr.Ran.231.A"epo- Hes. II 236 KeQo§dxi]g 6 jidxTjg] sdCdvpog Ss tprfiiv IJdv, r\xoi b'xi, xsgaxa e%ei (jq) rj oxi xsgaxa s%si, t] olov xe- [6] oCovsl xsgafidxrjg xr\v /3«go(idxi]g, xi\v jid;6tv s%
78

gtltai tec xtxtco tgdyov E%ELV, MOTS ano rav noScav XSQOfiutr]g. cf. Phot. 158, 5. Schol. ad Ar. Rann. 992 &OQ[ii0io g xts. In Hesychio II 1520 legitur prioris glossae explicationi adhaerens (Pop(iifriov; corr. CE>OQ[IL(}LOV ***. Ceterum hinc patet ad Didynmm redire Hesych. I 534 'AQL6todrjiiov oi xmfnxol tov ngaxtov, xal &E6SK>QOV xal Ti\ir\6iavaxxa £A,eyov «TCO %av ^taLQrjxotav. <&OQpi6iovg 8s ra yvvaiKEiu. aidoZcc xal BaGiXCSag xal Aa%a.Qag. Cf. Ar. Eccl. 97 et schol. ad h. 1. Cum schol. ad Ar. Rann. 1332 cf. Hes. Schol. adAr. Rann. 1017 MujipccxovQ-o i — ort Mupiiciiiov&og xal Mshrudrig iitl ILCOQLO xaQ-dnsQ xal 6 BovtuXicav xal 6 ifdpot/3og. [ignore Ss ygaTCTSOV sir] Ma[i[icc)cv&ov Sia tov Otiyov. Hes. I I 535 MapILuxv&og (sic dice TOV V) [Magog. Cf. eundem s. vv. Mshxl8i]g et Kogoifiog. Phot. p. 245 ; 11. Cum schol. ad A w . 13 bvx xmv 'OQVSCOV cf. Hesych. 'OQvsiai' itokiq. "Ogvea- ogveoncaha. Ad comicum lexicon redit fortasse Hesych. II 451 AETIQSOI ij AETIQ eutaitrjg TQV
— diSvpog

ds

(iixoov [sQaxd (prjai. H e s y c h . I I 1009 noQ(pvQIOV sldog OQVEOV xal i%%vg xal b'gvig noiog. Q u a e v e r b a cor-

ruptelae suspicionem movent. Lege itoQfpvg(gsidog OQVEOV. IloQcpvQtav (%&vg xal oQvig noiog. Vid. Tzetz. Chil. IX 7 110. Schol. adAr. Avv. 816 ^idv^iog cprjGi—%cc(ievvrj

79 Ss ransLvij xklvv\. Hesych. I I 1541 %aybEVvr]' Gxifidg tj XttitEivi] xkivig (1. xkivi\). Schol. ad Ar. Avv. 1113 7tQ7]yoQS(5vog — ^Jidvfiog ds tovg (5()6y%ovg xav OQVSMV rovg ksyo^ivovg Ttgokofiovg, ozi Gvkkiyexai iv avxoig xd Gixia. kiysxai 8s xal ETII av&Q(D7t(ov itQTjyoQsav %dkiv 6 (5()6y%og. EXUXEQOV de duo xov GVVK&QOL^SLV SKst xv\v XQO<pr]v. Hesych. I I 1018 TTpijyogsav xav oQveav 6 TtQokofiog, b'xi evkksysxca iv avxoig xa Qixia. rorg Schol. ad Ar. Avv. 1284 'O de ZliSv^iog Oxvxdkta /3«3CTjjpt«£, aig xa GKVxaku xvnxovGiv, 6'g (1. o) £6xi Toug xQa%rilovg *7] navGai (1. JICCIGEL) fidxxoa xaUvat Gxvxuka Q>QV% avrJQ.' Hes. II 1224 Uxvxdkat. (1. -Ata) • puxzr]Qiai xal ijinixal llai (vcpal itomikai Wernsdorf. PLM. t. IV p. 869)" xal o(p£mv eiGi (eidog idem 1. c. recte; cf. Tzetz. xov xod%r[kov. SIXEChil. I X 7 155) xxi. ibid. 2xvxa[v]kot- Vid. Mus. Rhen. V I , 4 p. 605. — Aliam vocis significationem eruit Needhamus ap. Niclas. ad Geopon. IV, 3, 11. Cum schol. ad Ar. Plut. 1130 conf. Hes. aGxcokid&iv. [?] Schol. ad Ar. Pac. 742 (759 = 757) Aapiag op#«g Hesych. Aapia. Adpog respicit. cog Al8vSchol. a d A r . Pac. 1220(1253) 2vQ{iala] fiog, akpaia ix Qa(paviS
E'GXL, nag

xal

XQLXTJV xal

[iEGr]v ti-

%EV (vid. vol. I l l p. 427 Ddf.) confer Hesycliium II 1420 TQLXTI %EGpoyoQiav t^xEixai, %ag a\xa (ihv ksysi XQIxr\v &£G[io<poQic3v EIVKI , dpa SE (lEGyv XEtxdocov ovGav 48. Comico lexico non sine veri specie adscripsevis etiam Bekk. anecdd. I p. 471, 19 Bachm. I 172; 10 a(pkuGxa xd

80 dxQOGxoha 'AnolkodcoQog. 6 Sa zJtdvfiog TO irii tfjg 7iQV[Lvrjg sig vxpog EX xavovav nAaxs'av iiuxExapiiBvov, quae fluxerunt e Pausania lexicographo ap. Eustath. 1039? 37, ubi animuin advertunt inprimis verba tag dij JCCCQCC xa xeopiMp. Cf. Hes. I p. 645 a,cp laGxov xo Gxohoov (add. 7] auctore Rankio p. 135, quam literam v absorpsit) TO CCXQOV xrjg ngvfivrjg dnoxEXaybivov (1. s'mxsx«ftft£Vov) sig vipog. Schol. ad Horn. O 717 schol. Apoll. Kh. I 1089 Poll. I 90 p. 21 Bekk. et. m. 161 (177), 42 Tzetz. Lye. 26 p. 11 Lex. Herod, p. 604 Frz. coll. Herod. VI, 114 Basilii Patricii naumach. ap. Fabric. V c. 19 vol. VIII p. 140. 49. Idem suspicor de Didymo ap. et. Glud. 98, 50 exc. GKHC Koes. e cod. Par. 2630 ap. Sturz. post Orion. 185, 32 et. Angl. p. 12. 13 ap. Ritschel. 1846/1847 p. VIII, 19 'A%cua' rj Z/TJ^XTJQ TIKQCC 'Atzixoig (-OV Rl.) si'Qfjxai, itaQu TO a%og xrjg Ivnrjg- (xogrjg pro Xv%r\g probaliter cod. Par. 2630) ovxa 4idv(iog. xal [ij] oxi {IEXCC xvpfiulcov i\%ovGa xv\v KOQTIV E^r\xEi. 7], cog <&ik"qxci.g1 T«g iqi%ovg a%caa,g ixaXOVV.

EViOl

§E EXXEVVOVXEg TO «

(«3TO TO R ) CC7C0 XOV

0V[l-

jidvx (og R) racpvQcdoig • xal TtaXiv • 'A%uia 7] zJtjfi^XfjQ • (g R) (iE(iv7jxai, xov ovofiaxog 'AQiOxocpdvrjg. [El'Qfjxai, add. R] uito xov a%ovg TOW snl IIsQGEcpovr] (y R —• cod. Sturzii E7cl7t£Q7t£^c5v) • o[ SE (puolv (et. Gud. tag q>r]0iv) ano lexoQiug xoiavxrjg4 xotg TavayQaioig (cod. ~yx) (IEXCCGXKGIV Big Tavayqiag rj AqfirjxijQ ovap (pavsiGa BXEKEVGEV uvxovg axoXov&rJ6cu xa yiyvo\nEva 7]%

v. xal TtavGafiBvov {mv Orio) IVEQI (nagee R) 'Axxixoi>g (Sturz. xy\v 'Axxixijv) ExxiGav noXiv. xal idyvGayxo ISQOV 'A%aiag (-oi R) z/ijftijTpog. Summam huius narrationis delibavit schol. ad Stob. eel. phys. p. 1044 Heer. cod. Fames. A margini adscriptum, vol. I l l p. 461 ed. Heeren., ubi male legitur ri%ovGav XTJV xcigrjv pro v\%ovGa XTJV XOQTJV, deinde xrjv TavayQBav pro Tofg Tavaygaioig et (pavslGav pro ovag denique navGrj pro %avGr\xai et EXEIGE pro EXEI.

81 In lectione bis

OTTOV av

cum Orione facit. Eadem inde a ver-

'A%aCa iq zfr}^,i]rr}Q •

fiE^ivrjrai

usque

ad

Orio p. 18 ed. St. exhibet, sub finem adiectis verbis SVQOV iv viio[ivrjficcxi a'g 'AQtaxoqxxvrjv. Integrioribus igitur commentariis in Aristophanem Orio utebatur, quam nobis hodieque uti licet ad Ar. Ach. 708. 9 vol. I I p. 189 Ddf. (Ruhnk. ad Vellei. p. 15). Cum et. Gud. facit et. in. 183, 34, nisi quod testimonia scriptorum omittit. Ceterum cf. Herod. V 6 1 Strab. 1X2 scliol. Nicand. ther. p. 42 Bekk. anecdd. I p. 473, 28 Bachm. anecdd. I p. 174, 23. — H e s y c h . I 654 'A%aia EJII&ETOV zlijfirjXQog ano xov nsQi rrjv K6QT]V a%ovg, OTCEQ EHOLEIXO ccvccfyxovGu uvtrjv. Auxavsg Se ayad'a. o[ ds SQICC (IUXKXCC. I d e m I 659 'Ai&etw

VJ zJrj{ii]Tr]Q [iv6Tixc5g: cf. Lobeck. Aglaoph. I I p. 1225 [x] Voss. hymn. Ger. p. 21 Elmsl. ad Ar. Ach. 709 Creuzer. melet. I p. 26 Buttm. lexil. I I p. 120 Bach. Philet. fr. 37. 50. Neque aliter statuo de Didymo ap. Choerob. ad Theodos. fol. 66 ap. Bekk. anecdd. I l l p. 1432 (vol. I p. 81/33 Gaisf.) Wd X v | , ipdAvyog. ziveg jihv tug rQi%ag ida^avto 0r}[iULV£iv trjv XE%IV, Ai8v\iog 8E q>r]6i roiig uO&Evslg 07ii,v&rJQag 8T]IOVV

rr\v

\E"%LV. sati

fth

ano row cpaityaljMpg (sic) [qp£-

ixxXvi,], xccl -xaxa aq>aiQEOi,v Stjkovoxi zijg ngaxrjg 6vXXa(ir}g B e k k e r u s mavult (pEijjctA.v%, p e r s(pvlcc£,ccxo avxo o xuvav.

quern cave ne te in errorem induci patiare. (Sic xiyovtov dixerunt et XExnyoviov, %at.) Vulgatam lectionem suo consensu munit Hesych. II 1573 integris fere Didymi verbis servatis, ut censura ista afistvov ds fidem facit. Walvyav svioi ipdXvyag (cod. ipctyug) xag lEyofisvag i(>v%ccg (Vales. Voss. Heins. ^Ji%ccg 'micas')* a^iaivov 8s (cod. xal) roug do&svstg 67tiv&fjQug. Choerobosco impactum vitium tQi%ag hinc facile ablues, si memiueris i^v%ag dici cicindelas {Leuchtmikken, Iohunniswurmchen), cf. Plin. h. n. XVIII 26 Geopon. XV 1,21 vol. I I p. 1046 ed. Nicl. Piers, ad Moerid. p. 397 Steph. thes. IV p. 751 B. Adde Aelian. h. a. II 2 Arist. h. a. VIII 26 ijjuoAog, rjiuhatrig Plin. DIDYMUS.

6

82 h. n. X I 42 < pyralis a quibusdam pyramid appellata pennalum quadrupes in medio iyni voluns.' Phrynich. Bekk. anecdd. I p. 72? 21 %Qv0oA,a[i,jcig Hesych. s. vv. uTTCxQctyog, Aafijrvpt'g et nvgoka^nig. — Walvyav

vocabulo quis tandem usus sit ignoro, tpsipakv^ (piipakog (peijjsloq (quod tuetur Piers. Moer. 292) ex Archilocho et Aristophane sunt nota. Cf. schol. Lysist. 107 Ach. 270 Suid. (patpaka. Hes. II 1501 Bachm. anecdd. I p. 404, 31 Phot. 645, 12 Eustath. ad Odyss. it 288 Tzetz. ad Lye. 178 Hemst. ad Theodul. 862, 6 schol. ad Aesch. Prom. 362 Pollux VII 110 p. 301 Bekk. — Vocabulum eiusdem significationis est ui% ap. Bekk. anecdd. I p. 361. Vocabulum aXa6rcjQ, quo et coniici poetae et tragici passim usi sunt, num in comico an tragico lexico interpretatus sit Didymus, nescimus. Ego Bekk. anecdd. I p. 374 tragico adscripserim, quod huic loco sirnillima leguntur in scholl. Euripid. Vat. 909.

6. Vero consentaneum esse, quod Hesyehius in epistula ad Eulogium scholasticum data affirmat, Didyinum non modo comicas sed tragicas etiam voces secundum literarum ordinem collegisse, demonstravit D. Ruhnken. in praef. ad Hes. vol. II p. IX X labantem lexicographi fidem appositis Harpoci'ationis et lexici Sangerm. ms. testimoniis fulciens. Utram vero illud lexicon in Hesyehio reperiretur necne, primus sedulo quaesivit F- Rankius de Hesych. p. 134 sq., quamquam rem ita se habere iam sive intellexerat sive odoratus erat L. C. Valckenaer. in diatr. p. 93 r Ex Rheso quoque voces in lexicon suum tragicum receperat Didymus; hinc praebet Hesyehius fopyrajrov edpav et q. s.' et R. Porso ad Eur. Med. p. 349 ed. Lps. et ad Eur. Phoen. p. 216 ed. Lps. de vv. SQSt^c36ai et EizavTeklav. Neque in eadem sententia non fuit censor Photii ab Hermanno editi Anglus in Blomfieldii Rewiew XLII 1813. p. 333 sqq. (p. 749 sqq. ed. Lps.), qui hoc certe intullexit lexica Theonis Didymique et comica et tragica inter Photianarum co-

83 piarum fontes numeranda esse, quamquam nescius, communem utriusque, Photii inquam Hesychiique, fontem Diogenianum fuisse ab utroque candide laudatum. Ceterum hoc velim eos, quibus haec studia cordi sunt, monitos, maiorem in consulendo Photio quam Hesychio cautelam adhibendam esse, ne per Diogenianum ex ipsis Didymi copiis suspicemur hue fluxisse glossas ad unam omnes tragicos poetas comicosque spectantes, quippe quarum non minima pars hue immigraverit e Dionysii Pausaniaeque lexicis, quorum conditoribus licet aditus ad ipsum Didymum patefactus esset, Dionysius tamen Atticista nostrum ita adhibuit, ut parcus eius usus etiamnunc e fragmentis lexici a Meiero (comm. Andocc. VI, iv p. 3 — p. 15) compositi eluceat, Pausanias vero inspexit saepissime (cf. Meier. 1. c. p. 17 ucpkaGtov; add. ^QMBXOL). Fallitur igitur Meierus p. 30 in eo, quod statuit, Pausaniae thesauris usum esse Hesychium s. v. ygov&cav, Hdvovg, aopj/t^srea, ®ETra).Lxa TcrsQa aliis; ita potius res comparata est, ut, quern consultum a se Pausanias Didymum Photio tradidit, eundem compilatum a Pamphilo primurn Diogenianus Periergopenetibus suis intexuerit, deinde Hesychius Photiusque magis etiam breviatum per Diogenianum acceperint. Quo factum est, ut aliquammultis locis Hesychium cum Pausania consentientem deprehendas, veroque simillima sit coniectura, eas glossas, quarum explicatio utrique communis sit, a Didymo esse profectas. Dionysius vero aliquotiens ab Hesychio laudatus Atticista non est, ut opinatur Meierus 1. c. p. 15. Verissime enim Schrewelius p. 198 ad v. fiovxvQoq adnotat cIntellege de Dionysio, qui de re herbaria scripsitPlin. XXV 2 (Martin, p. 209).' Idem valet de KJI./3/IQ/iiovvGioq^ itemque, ni fallor, de yvrjg et quae Pamphilum apposuisse suspicor. Sub vv. latQiuva. alioCai. aKVQxralittg haud dubie unus e maxima Dionysiorum cohorte laudatur, qui ante Didymum vixerunt. Sub v. vdhxog denique scr. diovi>6i,og h. e. bacchicus coll.

84 1. H a r p o c r . 134, 2 e d . B e k k . £ i ; p a A o i ( j p £ f v e'ls'ytxo %<0Q\.g

lovxoav dleicpEG&tti, ag /Jidvfiog EV EixoGxfj oydotj yixrjg Is'^scog. Hesych. II 703 ^rjQdlEi.fiv TO IOVTQOV alElyeod-m iq ijtjpoTpt/Jftedm. Emendabant H. Steph. Heins. Bourdel. ad Lucian. Lexipb. 1.1 p. 823 probante F. Rankio de Hes. p. 134 Lobeck. Phryn. p. 571. 572. Vide praeterea, ne mancum habeamus Harpocrationem. Suidas quidem II 1 p. 1038, 19 addit jirjUoxE ds xal xo ano xcov dleinxav Xsyo^iEvov ^rjQOXQifiEtG&ai ovrcog iliyixo. Extrema haec, quamquam om. A , tonent reliqui libri ct Phot. 309, 5. Cum Didymo facit lex. Bekk. 284, 13 parum sibi constans 2S4, 1 coll. et. m. 612, 20 schol. Lucian. 1. v. Geoi'g. Lecap. in Matth. lectt. Mosq. p. 72 Sch'neid. ad Tlieophr. IV 769 Wyttenb. Plut. VI p. 950. 2. Eundem librum, quom XQayixrjv Xi%Lv inscriptum habuit Harpocratio, xQayaSov^iivrig Xs%acag inscriptione insignitum evolvere licuit Macrobio Sat. V 18 5 Cm milem sic loqui solid shit, Ephorus, notissimus scriptor hisloriarum, libro II ostendil his verbis, rofg [lev ovv cckkoig oi •7T,Xri0u)%aQoi fiovov %-vovCi • xov SI 'A%ek<jiov anavxag avQ-Qaitovg 6v(i^e^tjxs %i\xav ov xolg xoivoig ovo[xuGiv avxl xcov idioav, xov 'A%sl<pov rrjv idCuv ETMovvfiiav inl xo xoivbv (i£xaq>EQOVX£S- To [ilv yaQ vdag b'leog, OTCEQ EOxl y.oivov o'voftK, a.%6 xrjg tdiccg ixeCvov TtQoCYiyoQi kaov xaXovfiEV, xav de akXav ovo^iaxcov xa xoiva xig avxl xav iSiav ovofidt.o^sv, xovg fisv 'y4^rjvaiovg vag, roi)g 61 Aa%e§ai\Loviovg IJsXo7tovvrj6iovg unoxalovvxic;. Tovxov 81 xov aitoQyfiaTog ovdhv S%O{IEV alximxaxov E'MEIV^ tf rovg sx Jadavtjg %oiq6^ovg. ZIIESOV yaQ iy' unu6iv avxalg nQoadyEiv 6 &£og £i'a&£v 'A%£kam &VEIV, COOXE Tiollol vo(i%ovx£g, ov xov noxa^iov xov di' 'Axaovaviag QE'ovra, alia TO Gvvolov vdag 'A%elcoov into xov xaXeis&at,, idiovvxai xdg xov &EOV 7tQo6r]yooiag. jf d's, b'xi 7to6g TO freiov uvatpsoovxig ov'xa liyuv Eid&a(isv. MdXiOxu yao xo vdug 'A%£laov TtQOGttyoQsvofisi' s'i> xolg

85 nal iv xaig %v0iatg, ansQ itdvxa negl tovg &Eovg. Potestne dilucidius ostendi, Acheloum a Graecis veteribus pro quacumque aqua diet solitum? Unde doctissime Vergilius ail vinum Acheloo Liberum patrem miscirisse. Ad quam rent satis teslmm est, cum Aristophanis comici et Ephori hislorici verba prodiderimus, (amen ultra progrediemur. Didymus enim, grammaticorum facile erudilissimus, posita caussa, quam super/us Ephorus dLrit, alteram quoque adiecil his verbis, afisivov Si sxeivo leyELV, on dice TO icavxav noxa\xav TL tivai A%tkaov xtfirjv anovsfiovxag uvxa xovg navxa ankag xa vdfitxxa xa ixeCvov ovofiaxt, 6 yovv 'jy7]GClaog (^AxovoClaog I. Gronov. thes. vol. I ad tab. Err. Unger. Theb. parad. p. 182) dia xrjg ngrixrjg ioxoQiag didrjkaxsi,, on A%Ekaog jiavxmv xcov itoxafiav 7iQE6(ivxuxog. £(pr) d's- 'Qxeavog di yccpeZ TrjQ-vv eavxov adshepyv. xcav 3s yCyvovxca xQiOiilioi, nox/x^ioH, 'A%si.aog ds avxmv 7iQ£6(lvxaxog, (add. og) xal xExi\ir\xai (idhtixu. Licet abunde is/a sufftciant ad probationem moris antiqid, quo ita loquendi units fuit, id Achelous commune omnis aquae tiomen haberetur, tamen his quoque et Euripidis, nobilissimi tragoediarum scriptoris. addetur auctorilas, quam idem Didymus grammaticus in his libris, quos xQuyadovfie'vrjg /U'ijfwg scripsit, posuil his verbis, 'A%ekaov nav vdag EvQMbdrjg yrfilv iv 'Ttpinvhjliyav [isv jtagl vdccxog ovrog GcpodQu TIOQQCO xfjg 'AXCCQVUm'ag, iv fi E0XL noxa^iog 'A%ekaog,
86 Unger. Theb. parad. p. 1S2 Urlichs. ad Achaei fr. XVII p. 47 Wagner, p. 54 ed. Vratisl. tragg. rain. Cum his Macrobii consentiunt, utpote oodem ex fonte derivata, schol. ad Eur. Androm. 167 p. 35 ed. Witzsch. 'A%Ekaov ndv nord^iiov vdag <pa6iv, ag SQVV itav SE'VSQOV xal dxgodgvd itdvtag tovg xaoxovg: — Eustath. 1367, 39 ti \iri &QU tig ag ngosygdiprj 'A%slaog dnkcog xb VSCQQ xal ivxav&a. Schol. Horn. II. 3> 194 'H agxator^t1 'Ekkdg nagl Aadavyv xal ZsXkovg SXELZO, b'&ev 6 'j%El6og sxQs'cav dt.' AltoaMug sig t6v 'A\X,$QU.%IY.OV i^yst xokitov, a%$ig ov 'HQaxXrjg avtov ScntotQEtysv. fis'yiGtog ovv xcav tavtrj %orccficov 6 ^A%elaog, Sib 'j%eka'Cov %av jtrjyatov vdag. xal ro iv zlaSavri de (iccvxeiov aicaoi tolg %Qfj0^oig XSXSVEI &vuv 'A%sX6a. V. schol. Horn. II. i i 616 ijj o n \4%8laog xoivag xaliitat Ttdv VSCOQ. ABU. of <J« 'A%Eh<pov dficovvfiov rc3 Ahalfp slvai xexal dklov -XEQI /iv\i,y]v tfjg 'A%alag xal dkkov 7CSQI Adgiisaav tfjg TQcoddog. xal ndv vdag 'A%Ekai6v (paaiv. 6 yccQ sv zicodcovrj O'fog %agrjvs6sv 'A%ekda d-veiv. o&sv xal A&rjvaloi xal zJv^iatoi xal Podtoi xal ZtixEkicatat cwr6f tipcoGiv. 'AxccQvavsg de xal dycova avtm ETtitskov6iv. — Adde Eustath. II. 500, 43 A 475 schol. Odyss. y 1 ki(ivt}v 6 7ioir\tr\g Ttdv vdcog (piqGiv. In his omnibus Didymeae doctrinae latent vestigia. 3. Bekk. anecdd. Gr. I p. 349, 6 'A rjdova. s6ti (isv r\ ogvig. ix ^LEtatpoQag ds o[ xgayixol xr\v ykcottida xav (ioav. (Riihnk. avkav, cf. Hosych. s. v. s^rjvkrj^Evov.) ion 6' b'nov xal xov avkov. rj ki^ig /Sidvftov. Hesych. I 120 ar]do vam yka<36ida^ [iixacpoQixcog EvQinidrjg OidtTiodi xai rovg avkovg de kativag arjS6 vug nov srprj.

Animadversione dignum est, Diogenianum videri fontem non celasse. Hinc ap. et. m. s. v. dgvEta, quae Diogeniani glossa est, legimus additum Aidvpog. ('f. comra. de Didym. (1851) p. 21. 4°. Fragmentuin Euripidis omisit Wagner. Eur. fragm. p. 755 ed. Did. Hinc fortasse Minerva tibiarum inventrix Pamphyliis Aedon dicta. (Hes.'i

87 4. Hesych. II 426 (Phavorin.) Aansgoai Aa^nsaag (Musur.) ZtvSvfioq tovg diooxovQovg and Aa%tQGr\g -xoltng. (Leg. Jtt(i7i£Q<3ag didvfiog rovg ^loffxovQovg [uxovei] and Ad, nsQftgLtfriq TtoXscog). Lexico tragico adscripsi propter usum vocabuli ap. Sophoclem Strabonis VIII p. 364 obvinm. Apud Lycoph. Alex. 511 Dioscuri AaitsQ6L0i audiunt ot rj^ibd-vrjTOL1) dt7txv%OL Aansgsioi.

Urbis

Laconicae

(rj Act. — 6 Adg) mentionem iniciunt Horn. II. B 585 Lycophr. 95 Thucyd. VIII 91. 92 (ubi male inl rrjg Aaxcavixrjg vulgatur pro «rt Ad [rfjg Aa] xcori,xrjg ut exhibent codd. Vat. Pal. VI.) Liv. XXXVIII :iO Strab. VIII p. 560 B Cas. Pausan. Ill 21, 6. 24, 2 ((1. Ptolem. Geogr. Ill 14 p. 238 ed. Wilbg. et Grash. Steph. Byz. 404, 5 ed. M. 694, 11 M. et. m. 553,4 Bekk. anecdd. Ill p. 1159 Eustath. 23(1, 2 = 2 9 5 , 34 sq. (rf. ind. Devar.) Alex, ab Alex. gen. dier. V 10 vol. II p. 88 Heynius ad Horn. vol. IV p. 331 C. O. Mueller. Dor. I p. 94 II p. 453. Montis Lapersae meminit Steph. Byz. 412,3 ed. Mein., qui Rhiani Eliacorum 1.1 excitat (cf. Meinek. anall. Alex. p. 184). Hinc Iupiter Lapersius dictus Lycoph. 1369 Constant. Porphyr. de adm. imp. c. 29 p. 136, 17 ed. Bonn, cum adn. Ans. Banduri p. 342 sq. Ceterum, ut hoc in transcursu moneam, hominibus etiam Adg (Adag Philemo p. 70 Osann.) nomen inditum erat. Scripsit enim Laas, nescio cuias, de lapidum sculptura, ut Melissum de apibus disseruisse e Servio ad Aen. VII 66 compertum habemus, Bekk. anecdd. Ill p. [182 Ada nsQi Uftav ylvcprjg. Forsitan idem fuerit, qui ap. Tzetz. Chil. 2, 920 h. 59 Ad'iog vocatur, quo loco pro rig q)t,l6oo(pog fortasse ki%oykv(pog rig rescribendum erit; cf. v. 923 et Philol. IV 2 p. 384. Apud Soterich. Gas. 41 A. Nauckius in Philol. IV 4, 621 nlayiov cum Muellero explosit Acd'ov substituens, debebat Aaov e Schneidewini sententia, cui opitulantur Bekk. anecdd. II p. 567, 7. E contrario in Georg. Sync. p. 193 D = I p. 365 ed. Bonn, scriptoris Adag 1) Hoc vocabulum in memoriam revocat Hesych. II 233 s. v. KovQflov JSocpoxXrjs 'Avdf>O(iidu- 'rj fiiovzov %ovqnov TJQS&T] Latet 'IEPO0TTON.

nomen festinans librarii calamus peperit, ibique pro xul Adag xd xrjg 7t aut B duce xa\ Adxrjg irgo xrjg emendandum esse aut xal A xrjg ngmxrjg vidit G. Dindorfius. 5. Hes. II 378 xvvagogcpvtov xi xal \iy\TtoxE r\ jewog (iuxog di.ee TO xgayi) xal dxavQ-adsg. xvva ydg \vUvr\v TTJV KOTOS (idrov o ®EocpQa6xog (num (iatovfrsoipQccdicixig an ro d-soxQfjOxov, TO IlvQ-6%Qr[<sxov'>) liyu. Didymi haec esse evincunt Athen. I I p. 70 C Eustath. ad Odyss. Q 1822, 18 R ^-. 633, 43. De rubo canino (Hagebutten) cfr. Casaub. ad Ath. p. 144 Bodaeus ad Theophr. p. 271. 621 Salmas. exercc. p. 159 et homon. hyl. iatr. c. 59. Fuerunt, qui mvagog scriberent, et de t et v vicem mutantibus vid. Tzschirn. Panyas. p. 3. 6. Eustath. p. 1430,61 xul a.Qy£(iog voGog o^fidxcov, dep' xaxec z/idvfiov xd snl ocpfrahfiaiv ov agysfia mv fii'i^firj xa AloyvXcp iv xa • — itgoG&zv ovr sxeid-tv ttcd dgyavxeg xavgoi itagd TIivdaQip (cf. Fl. Lobeck.

Philol.

VII

1 p . 2 0 5 s q q . ) xal

ugyaivEIV

TO

Itv-

nag Evgiittdy dv AK^aimvi. uccl xavgog dgyiriyovv kevxog <pa6i (1. (prjal) nugd cpgwixa) 6 diaxoKEVxijv EvQKmiqv. Hesych. I 513 'AgyaCvBLV xah'Eiv Evginidrjg'AlxiiaiavL did WcoipZdog (vulg. I 515 'Agye'fiav xav E'V xolg f o( ds ocp&aXpcav, fmalo axlag 6v. 'Eitdgyag Xiyexai xd o.u.jxftta, Zrav fj retvcpkafiEva vno XEVxai nivta ds xd xvcpld xal dtpcixiaxa otJrrag Uyovxai. Cf. Eustath. II. 427, 48 et. m. 135, 36 Erotian. p. 66 ed. Frz.

89 7.

Hesych. s. v. at&EQa

ifinvgiG^ibv onto TOV ul&EG&ai

rjg Tgcouoiv (sic.) Didymus ap. schol. Eur. Tro 1071 p. 27 Kampm. nul tbv ai&s'ga imjiEJiyxcog, 6 /liSv[io s zov ianvgiGiiov anb zov

Hesych. I 880 d antv kcazov sxitcofia xe'gceg, ufieivov de TO ^dovQatov (leg. ccfiycoTOv) i] dice TO COTK E%£LV E^md'sv xul §vva6d-(u Tofg XQa.ZBlGd'KL.

Oi

dttXTvAot,

EVLOI TO

EVElQOVtO.

Haec nostri esse evincit Athen. XI p. 468 D. Verba sunt Ionis ex Agamemnone fabula, in quam Didymus commentatus est. 9. Hesych. II 519 pay did Eig avlol m&-aQi,0trjQiOi. ogyavov ipulrixov, O&EV xal TO tyalkELV p,uyat,Eiv XsyovGiv. olov ("lav Meurs.) 6(icpdA.G)v (Oyupakri idem) ij [iayddr]g avlog !jyr]d-r]j3orjg (1. fiaydSrjg avXog tjysiad-a (iorjg Wagner. I l l p. 30), avrl xov' 6 Gi
Haec etiam Didymum explicuisse cognovimus ex Athen. p. 1409 Ddf. Sophoclis quoque testimonio grammaticum h. 1. usum esse docet Phot. lex. 239, 15 ^idyabig- ipalTIXOV

ogyavov

OII'TW Z!oq>o%A.rjg.

10.

Hesych. II 1079 [TITKNAIAN] %b iv 'J&yvaig dtxaGtriQiov, tr\v 7tvxva,"Icov. Theognost. 23, 1?> llvxviagTO iv 'Jd-tjvaig 6ixa0ri]giov. Bergk. nvxvaiag TITIQCC. Fontem observationis huius aperit Stephan. Byz. p. 529, 5 Meinek. KiyEzai xal nvxvuicc [nag Icavi\ • Ai&v\Log de (fiv\6iv, OTL 'Tr\v nvxva av EIY\ Xiycov XTE.' 11. Ab hoc loco profectus eo usque processit Meinekius, ut in altero Hesychii loco corrupto etiam nomen Didymi restitueret vol. II p. 692 Nv[icpuiov '6%%ov "Icov. 6 no-

90 Qog, (ex emend. Voss.) ov o 'Akysiog %r\v 'AgxaSav (em. Meinek.) jr«p«;i«i/3o'^£?^og [xata addit M.] rag Xsyo^e'vKg ykv<pag SUQ%E%(U. of Sh TISQI ^CSVJIOV (sic Meinekius pro eo quod editur JTOTR^OV) Nvficpaiov (S' delet M) OQog axovovdiv (vulgo ccKuvei) TO ICEQI tYjv 'AQxaduav. Neque dubi-

tat ille, quin ex eo Didymi libro petita sint, quern contra ipsum Ionem scripsisse nostrum ex Athen. XIV p. 634 E probabile sit. At Hesychius neque Didymi avrs^yijesig in partes vocavit, neque in eo peccavit; quod norapov pro zJidvfiov scriberet. Commentariis enim Didymeis quis credat Diogenianum usum esse, quos ipse auctor in brevius contractos in lexica tragicum comicumque constipavisset? vero ut falsum, ita verisimilis est emendatio /7oAccedat hoc fragmentum Arcadicis Polemonis Periegetae, quern saepissime Didymus antestatur. Hnic igitur non postrema tantum verba sed universam verborum Ionis explicationem debet Hesychius. Quae cum ita sint, non dubito quin reliqui etiam Hesychii loci, in quibus Ionis vocabula explicantui', e Didymi quasi fontibus ebulliverint. 12.

Venio ad locum gravissimi momenti, quem tamdiu neglectum jacuisse mireris. Schol. ad Soph. Trachin. 1161 Efiol yap YJV TIQ66qxxvtov) n(}OO^,E(i«vT£V(isvov, nQosiQrjfisvov vno TOV zJtog. Ovrca ds diu TO G iv rf] tQayixy Xe^si. E c q u i s tam

misere caecutiat, ut Didymi respici sic inscripta volumina neget, et falli Brunckium, qui verba novissima h. 1. omittit et addit post Hillmv v. 1169? Locus Sophocleus respicitur in Hesych. II 1062 s. v. nQoyavrov, unde simul patet scholion vitiatum esse restitutione facili sanandum: TCQOO(p aVTOV

• 7tQO0flS(lKVTSV^£VOV

f f

7CQO£lQ7][lg1'OV W O TOV

Jiog. ovitt §C%a xov 6 iv tfj TQayixfj XE'£,SI. Lacunae signa

posui, fortassis verbis ot Si explendae. Discimus hinc interpreti La. praeter Didymi Piique commentaria ad manum fuisse etiam Didymi ki^iv tQayixyv, ut nobis persuasum esse possit, Didymum nos deprehendere, ubicunque

91 vocabulorum ap. schol. La. interpretatio cum Hesychii') explicationibus concinit. Hoc enim Lobeckio certe, ex quo Rankius de genuina Hesychii forma exposuit, concedi non amplius poterit, quod ad Ai. v. 411 et saepissime numero ad scholl. adnotat, transscripsisse Hesychium sua e sclioliis. Quod uti de Suida constat, in Hesychium profecto ipsam Uidymi KE%LV TQayiX7]v continentera non cadit. Equidem hoc vero non est dissimile, interpretem La v in quibus ipsi cum Hesychio convenit, partim ex ipso Didymi hypomnemate, partim e lexico tragico ea transscribere potuisse; at res me hercle eodem redit, cum, quae Chalcenteras noster per commentarios sparsim effuseque ediderat, haec maximam partem collecta breviataque iterum in lexica receperit, ut apparet e. g. e comparatis Athen. II p. 70 C et Hesych. II 378 (fr. 5.). Cf. etiam, quae de lex. com. diximus. Galenus etiam in praefat. ad Hipp. voc. explan. p. 404 ed. Fz. librum praesentem se composuisse dicit Teuthranti roganti, ut per capita haberet quod iudicatum esset et longioribus in Hippocratem commentariis demonstratum. Quamquam tantum abest, hoc ut ita intellegendum sit ; quasi Didymus numquam in lexico tragico unum alterumve vocabulum aliter atque in commentario interpretatus fuerit, idemque in commentario earn usque lectionem secutus sit, quain in lexico explicuei*at: ut pro diverso, quod in utrisque voluminibus sequebatur, consilio, in glossarum tragicarum congeriem reiiculas adeo lectiones, ut varias, nonnullis antiquioribus grammaticis probatas, receperit exposueritque. Exeinplo tibi sit Sophocl. ap. Hesych. I 1730 &Q snx oiot, voftoig •— ivioi de XQtxzoig.

In Antigone v. 80 (Eustath. 723, 28) videtur lectio 1) Per se patet, cum Hesychins perquam male habitus ad nos pervenerit, in censum hie venire reliquos etiam, unde Diogeniaims redintegrari potest, fontes, Photius, inquam, lex. Bekk. p. 319 sqq. et. m. Stephanus Byz. — E. c. Stephanus p. 560, 18 ed. Meinek. exscripsit quae de v. Zzlijvctg e Diogeniano hausit Hesychius s. v. respecto Euripidis Erechtheo (ap. Suid.'v. avdatatoi Wagner, fr. XIV p. 704 ed. Didot.).

92 fluctuassc inter ngovypio et ng6%oio; utrumque habet Hesych. II 1061. 1064. Cornparasse hrvabit etiam Hesych. s. vv. f5v6ccv%rjv (coll. Poll. I I 135) {ie<Sav%e'vag') (ieaOKv%s'vag

et deoav%e'rag (coll. Phot. 250, 13). Transeo ad schol. ad El. 451 akiTtaQfj TQL%<X.- 7[eQLnccd-c5g [iev TO trjg neviag. TO ds a X t. it a Q rj avu rot) uv%(ir]guv. e'v de ta vnofivr^ari, kiTtaQrj, o eSziv, et, rjg avrov A.MaQrj6o(iav, ag at eXsysp

ixe'ziv %Qi%K. Evolvas Hesychium ! en tibi lectio ilia dubia akiTtaQrj- avxpriQav, quam tuetur T. Iohnso, repudiant Schaef. mel. eric. p. 129 Passow. lex. Gr. I p. 84, I. Richterns de Aeschyli Sophoclis Euripidis interpretibus Graecis p. 29 inter eas lectionis varietates recenset, quae ipsi e mala actorum librariorumve sedulitate exortae videntur. Quid igitur? Iccircone Didymi commentarmm significari in sequentibus iv ds zip vnofiv^azt non putabimus? Credamusne Pii innui commentarium nescio quern, ut iv de TCO imofxvii^axi fere idem valeat atque iv Se ta ]} vito[ivrjficczi,, et opponi Didymeo? Gravis hie foret error. Hoc enira significat accuratus interpres La., qui hoc qiioque loco, ut supra ad Trach. 1161 factum vidimus, utrumque Didymi opus consuluit, Didymum in lexico suo affei-re quidem atque exponere lectionem KliTtaQrj, in commentario vero alteram hnagrj interpretari. Falsus igitur est Ritterus Didym. p. 39 adnotans c aXuitaQri vulgatam esse lectionem eainque primum explicari, deinde proferri Didymi ipsius coniecturam [sic!] XtTtaQ^.' Hinc simul lucem nanciscitur schol. El. 488, ubi repugnare sibimet ipsi hypomnematistes videtur. Nimirum Didymus in commentario 7toXvnaig lectionem adoptavit, in lexico tragico vero, quo h. 1. Hesychius usus non est, fortasse de jroAvjroug disputavit. Geminus fere locus etiam legitur in schol. ad Ar. Plut. 1037 Bekk. Qua in disquisitione neque hoc neglegi debet, quod in Hesychio e poetis et comicis et tragicis dumtaxat eorum fere glossae explicantur, quos etiam commentariis illustra1) L. c. pro EVIOL-ypojgjftat lege ev rial sc. dvtiyQacpoic;. Verba fneav%ivaq viv.vag dowTOvg neque ipse, neque Bergleinum secutus Schneidewinus attrectare debebamus.

93 verat Didymus, Cratini, inquam, Eupolidis Aristophanis Phrynichi Menandri Aeschyli Sophoclis Euripidis Achaei Ionis; quodque pro loco aut nobiliore aut inferiore, quern singuli e Didymi aestimatione occuparent, copia glossarum explicatarum, nunc fere in immensum excrescat; mine ab invida quasi manu sparsa esse videatur. Verum esse, quod observaviinus, unicuique patebit Hesychii thesauros exeutienti. Quam enim raro? quaeso, Euripidis mentio fit, quot e contrario Sophoclis glossae enarrantur, e tragoediae Graecae principibus medium tenente Aeschylo! Ecquis est, qui casu hoc factum dicat? an quod lexici auctor maiore Acschylum et Sophoclern, quam Euripidem amore ampleeteretur, idem vero palmam deferret Sophocli? Hoc credo. Audias Didymum ipsum in Cobeti scholiis ad Eur. Hec. 830 Androm. 329. 363. 1054. Quibuscum contulisse iuvabit scholl. ad Soph. O. C. 220 Ant. 155 (quo loco vocabulo etsgog Euripidem significari suspicor, utAi. 1037 nvsg STSQOdo^ovvtsg) Ai. 520 O. T. 264, quibuscum Valckenarius p. 22 contendi iubet scholl. ad Eur. Phoen. 88 Ai. 1169. [cf. schol. ad Soph. Phil. 1 scholl. ad Eur. Phoen. 1. 71.290. (308). 391. 412.] Adde schol. ad Soph. Ai. 134. Quantis contra laudibus in quavis fere pagina Sophoclem suum extollunt scholl. La. fontes! e. g. Ai. 1199 O. C. 17. 668, quam raro vituperant, ut Ai. 1123. 1126. 1184. Atque ut recta via narrem, locos e scholl. La. modo indicatos Didymi esse e similitudine'), quae cum Didymi censura in scholl. Eurip. 1) Cf. etiam Didymum ap. schol. Eur. Phoen. 755 cum schol. Soph. El. 62 £
94 11.11. iis intercedit, concludere milii non absque veri specie videor. Quod si ita est 7 intellegitur, qua de caussa ex Hesychii thesauris tot erui possint Sophocleae, Euripideae glossae perpaucae. His praemissis instituatur exempli gratia glossaruni Sophoclearum, quotquot e VII servatis f'abulis petitae adpositis poetae fabulaeque nominibus apud Hesychium exstant, cum sclioliis comparatio, quantum fieri potest accuratissima, deinde reliquas vocabulorum in scholl. La. ad Ai. El. Tr. expositiones cum Hesychio concinentes colligemus, ut, quantum non modo scholia sed etiam lexicographus nostro debeant, appai-eat. Eundem tenentes cursum Euripideas etiam glossas tantum non omnes ab Hesychio servatas excutere studebimus. Vereor enim, ne et lectoi'es et memet ipsum continuae comparationis taedium capiat. Grlossas e fabulis Sophocleis, quae supersunt, Hesychius nomine et auctoris et fabulae addito exhibet has. (1) 0 . C. 312 Hes. I 177 Aitvaia jrcJAog- r\ £Lxefoxij, r\ {lEyuXy] aito (is'govg. 2Jocpoxlrjg OlSCnoSi STCI Kolava. Schol. La. p. 21 Elmsl. 1 % Si%sh%%, Isysi de avxi TOV {LsyuXrig. (2) 0 . C. 977 Hes. I 196 axav (leg. dxov) anovSiov. ZJocpoxXrjg OidiTiodt, TvQavva (leg. inl Kohava). Schol. La. p. 45 To y' UKOV

To

uxovGiov.

(3) 0 . 0 . J06J Hes. I I 721 Otaridog EX vopovOiSfaoSi snl Kolava- rtjg 7iQo(iatevO[i£vr]c; (sx)j . ot ds aoirov dr][iov. ocaxag. ov yocQ syyvg xEltat,. Of. Meurs. de pop. Attic, p. 85 Eustath. II. 2 p. 1165, 46 R. ano 8s rcav ol&iv xal OiattSog vo^iov \x,£\k,vxi%al ng nctkuiog (sc. grainmaticus) xov vito HQojiatGiv tcatavsfio[LEVQV. L e g o « ot %oi> h. e. ano Ottfg TOW drj[iov. Schol. L a . p . 49 Ol'a (Jijjtog rrjg '^rrtxijg, b'&sv xal TO Ol'rjfrsv. gisse quae scripsit ap. Bekk. anec.dd. I p. 15, H av-9'*vtr\g • o avTO%BIQ — ZJotpOKXrjg Si (Siajlvaag tovvo/ia avzotvztjg i-Inev. (El. 232) taxi Si 7coXixt,xo)T£QOv to av&tvrrjg. Adde schol. ad Eur. Tro. 059. De v. nolizLiiog cf. Schaef. ad Dionys. C. V. p. 6. 7. Idem vide num restituendum sit in schol. ad .Soph. Phil. 1113 pro 7ioirjTt,xug. Nam Xay%uvsiv rarius genetivo (Schaef. ad Soph. Antig. 699), quani accusativo iungitur.

95 ix vo^iav 8E naliv ICOQLOV 'AXXIXOV ovxa xakovfii'vov, iv fi vdfiovGiv, cog V£fi7]<SEC3g naQaxsifiivqg. c Sequitur in MS. diphthongus ov, initium alicuius additamenti, quod non complevit librarius.' P. E. Librarius voluit ovxa [Jtdvjiog ?] — Audisne Didymum confidenter aliorum sententias refutanteni, qui Stephano Byzantio teste de pagis Atticis accuratiorem dvay^aip^v edidit. (4) O. C. 1069 ^AintvxtriQiu xa (pdhufta. ZVxpoxhijg OidCnodi iv Kohavw. Schol. Laur. tacet. (5) A n t i g . 1 xoivov •—TO dl XOLVOV 6 Z!oq>oxXfjg owe%c5g iitl xov adElfpov xi&rjatv, olov xal s'v ralg '

i nolvxoivov ' avxl xov 7io2.vddelq)ov. Haec schol. La. p. 69; in quibus animadvertas usum vocabuli 6vve%dig, ut suspicor, Didy6vve%ag meum; cf. schol. ad Eur. Tro. 82 p. 25 Kampm. b EvQinidi]g [MOQCC XsysL xa a%6ku6xa xal xaxaxpEQij: et vocabuli te'xa%ev obvii in scholl. Eurip. e. g. Androru. 967 p. 41 Witzsch. (male XEXEV%EV cod. Guelf. ap. Matth. vol. V p. 588) schol. Horn. II. p. 374 Bekk. (N 517). Hesych. I I 295 xoivog— adElfpog- UoyoxXrjg 'AVXLyovrj • '£1 xoi.v6v avxu§ek<pov 'I<3{irjvr}g xaqa, xal iv 'T8QOcpoQoig • TCOXVXOLVOV 'A(i(pixQLtrjv. (6) Trach. 94 Hes. I 165 ai6Xr\ vv% v\xoi \x,ikaiva rj itoixCkt] dia xa aaxQU. 2Jo<poxkrjg TQa%ivCaig. Schol. La. p. 133 post [lilaiva addit tog oi VECSXEQOI. Cf. Bekk. anecdd. 359, 3 (Bachm. anecdd. 47, 19) Eustath. 814, 23. (7) 119. Hes. I 453 ctitA.d)trjxov dva^dgxrjxov. Uotpoxlrjg TQa%iv[aig. Schol. p. 133 sub lemraate dXXd xig &EC5V—dvafidQxrjxov xal Stxatov ovxa. Cf. Bekk. anecdd. 425, 17 (121, 27 Bachm.). (8) 216. Hes. I 108 asigofiaiavca ai'^o^iai. SocpoxXrjg TQa%iviaig. Schol. La. p. 139 ne his quidem caret. avtinqooana. (9) 223. Hes. I 402 avxliiQcp $ayuQ TO TCQOGaTtov xal avdQO7iQCQQOv dvdgoTiQOOanov. TQa%iv(aig. Schol. La. p. 139 ij a vit' oipuv oQ(6[ieva.

96 (10) 527. Hes. I 305 afKpLVEixogEvavxiovg e%c3v hoyovg. 2Jo(poxXr\g TQtx%ivi'ai,g. Schol. p. 152 u^fpivixriTOv 6[ipcc vvficprjg avzl rov 7CSQi[iccir]Tog rv^icpr), TtEQiopQccGtixag. Reticere nequeo, offendi me masculmo vocabuli E%COV genere. Fortassis potius hue perJCEQItinet corrupta Hesycliii glossa I 303 aficpi.li%rj (11) 7S5. Hes. I 371 KVEvq)i]}it]GEL naz' avticpQccGcv. Uocpoxlrjg TQa%iv£ais In schol. La. explicatur lectio cocld. nostrorum avEvcprivrjGEv. Bekk. aneedd. I p. 399, 14 habet av£vq>y]jii]os- id'QrjVfjGs nkctrmv. Vide igitur ne mancus sit Hesychii locus sic fere supplendus: avEvq)rj[ir]6E' i&Qt)vrj6£- Illccrav. 'AvEvqxavrjGEI civOifid^Ei; xax avricpQaGiv. ZlocpoxXijg TQaiiviaig. Similem labem perpessus est Phot. 148, 6. 7 xuzEV %E6&UI TO nataQdG&ai • ovzcog TlXaxav. Kaxsv%EG%-ab rcav J A%cn,c5v avtl TOU xaza rav 'Ayuitav Ev%t<5\tai,. ovzag £o
97 A.£v60(icu vulgatur, Lobeckio iudice unice verum. Scliol. La. p. 248 cum Hesychio facit adiciens insuper ixxUva. (16) 905. Hes. I 648 cccpgaxxog- a
678.

Hes. I

286

ccfinvxeg

—

ij XQO%OI. OV-

xa Uotpoxkfjg iv f&iloxxrjxr] dia xo xvx2.OT£QSg. Schol. p. 304 xax' a^iTCvxa) xaxa xov XQO%OV ded£[ievov, cfr. Eustath. p. 1280, 58 Pausaniam, ut solet, compilans, quern Didymo frequenter uti scimus. (19) Elect. 6. Hesych. II 508 Xvxoxxovov Z!o(poxki]g 'HkinxQa.

Q-sov-

AQCoxaQ%og SLCC TO XOV &£OV V6(ILOV

sivai, xal xy\v xc5v ^oGxf]fiaxcav (pvluxrjv Ttotovpevov xov 'Artoklavu avaiQstv xovg /LzJ^ovg. IGXI yccQ 6 Xvxog ISQOV 'AnoXkavog. Schol. La. p. 329 Kvxoxxovov ds xov 'AitokKava oi (lev (h. e. Aristarchus) Sia xo vo^iiov eivat. [xov &eov xal xijv xav /3. ov, cog xal xfj AQXEfiidt. xccg ekutpovg xxe. Hinc apud Hesychium pro isti yaq malim

EVIOL 8E o n .

(20) 98. Hes. I :>95 avxrjQEig' ccvxifrexovg. £oyoxXrjg 'HIE'XXQU and xav SQECGOVXCJV, b'xav xax i6ov s'kecvvaOi xal pi] £nl ftaxsga jiEQLCO&rjxai rj vewg. (Post avxiftixovg excidit avxEQEGGovxag. Sic enim D i o g e n i a n u s ap. et. in. p. 112. 27). — Schol. La. p. 335 'Avx^QEig) avTi&Exovg. — Mstrjxxai ano xcov EQEGCOVXCJV , b'xav xax iGov SQBrj6iv (leg. sitayDIDYMUS.

98 (22)-1158. Hes. I 275 d [i r\ x a p • xaxo^xmQ. Eoq>oxlijg 'HIE'XXQO:. In schol. Laur. non apparent. (23) 1396. Hes. I 158 alfia- - o * ZoyoxXijg iv 'HXsxxga XTJV nd%uiQav scprj. Schol. p. 380 To fycpog xo rjxovr]{iEvov sig alpa xal cpovov. Cf. Bekk. anecdd. I p. 356, 17 (Diogenianus) et. m. p. 35,4 af^idxrj- (ia%cciQartaQaEcxpo-

xXsl. — Kolsterus in Schneidewini Philol. V 4 p. 632 pro AIM A conicit ATM A. Mihi atfidxT] verum videtur: vsaxrj %EQOIV £%cov ai\ia%y\v. Alcman ap. Choerob. Bekkeri III p. 1182 (fr. 55 Bgk.) AOVQX 81 %v6tti ^dfirjvsv Alag ctifiara ts Msfivav leg', ai^iaxa xs. (24) 0 . T. 173. Hes. I I 31, 32 Irjlovg xttfiur o v g * tovg Kara xov xoxov, iv

Qccvvip. — Tivovg, quod fuerunt qui in To'vovg mutarent, e dittographia oi'tum videtur. Schol. p. 12 at 8s yvvalxsg sv xalg avdyaaig xag xoiavxag acpiuOt, cpavdg. ot ds dxovOV6~l. XCOV &QtjVV]XlXK>V.

(25) 391. Hes. I I 1105 p a ^ w d o V ZotpoxMjg OlSUoSi ovxcog k'(pri xfjv Hcpiyya. xal oi xcc 'Ofi^QOv aSovxsg noirjxal Qa^aSol xalovvxai. Phot. p. 484, 19 Qaipaddg xvav i] StpCyt, • ovtco Uocpoxlrjg et schol. p. 20 similia proferunt. (26) 425. H e s . I 306 a fi
(27) 467.

Hes. I

%E'O3V. 2Jocpoxlfjg OiSinoSi

110 aEKlddcov xvQavvm.

'iititav

Schol. p. 22

xadsk-

lonoScov, TU%E'COV. Suid. Phot., qui dshlaSav legunt, Bekk. 346, 20 at xa^eiat. xal xovto xQ ay u o v. (28) 723. Hes. I 677. 67S fiaiov oMyov. [ILXQOV. Uocpuxkijg 6s OiSCnoSi tvodvva dvxi [3ittGxs'A.A.si] xov (leg. TO) d(p%-6vOg (h. e. dcpftovovg) xal nolhOg (h. e. %ollovg). Kal EV Ali^alaxiGiv [ot] yp«fifta [nxol] (laicov (leg. (Laiug) sxfialav (leg. salami(idvovGiv) [dvxl xfjg ^uxgag}. Respk'it versnm i'GjretGa jiatag xvhtxog wGxs dsvxt-ga. Scholia nostra hac quidein obsevvatinne c a r e n t ,

(\id. tamen

O. C.

99 1653) sed ne vcrbo quidem Hesychio breviores sunt ad vers. 1313. (29) Hes. I 493 dnotgonov b'xig av dnorgdnoito. Uoyoxlrjg Oidinodi. Eadem scholia, nisi quod legunt dnoxgixpaito. Itaque hae glossae me iudice ad unara omnes e lexico Didymi tragico ad Hesychium permanaverunt; interpres Laurentianus aut indidem repetiit, ut Trach. 1161 El. 89. 451, aut e Didymi commentariis eruit. Nam cum constet ex epistula ad Eulogium praemissa, Didymi glossarum tragicarum farraginem in Hesychio inesse, eademque una cum commentariis in Sophoclem conscriptis usum Laurentianum esse interpretem, quaenam, quaeso, probabilior hinc coniectura, quam a Didymo auctore profecta esse quaequae Hesychius cum scholiis Laur. habet communia? Sed plures etiam supersunt loci, in quibus Diogenianus Hesychii Photii all. cum scholiis conspirans eo ducit, ut Didymi vestigia persequi possimus. Auspicabimur ab A i a c e , vulgarem fabularum ordinem abhinc sequentes. Insignis locus est v. 56 xvxla Qa%it,av xaxd ndvxa TOJIOV xrjg inavlemg 6itdt,av xal diaxonrav • dice TO rrjv jtgdtrjv xal [isydA.rjv diaxoitrjv xara ga%LV yiv£6&Ki. ex iierKtpogag xal tovg [leydla xaxovgyovvzag gaiiOtag

cpapiv. (p. 201 Elmsl.) Hesych. II 1104 Qailt,av Siaxonrav, did TO xr\v Ttgatrjv xal (leydhrjv diaxonrjv xaru xv\v gd%iv ytvi6%ai. Phot. 484, 7 ga%it,av Siaxontav. xal tovg xaxovgyovg ga%iGtdg. Scholion nostrum transscripsit Suidas Vol. II 2 p. 597.') 1) Phot. 428, I habet etiam Qax%i££iv — 7]xoi SittKoniziv, cog naq' EvQiTtiS-rj. Eadem lex. Bachm. At Suid. 1. c. 597, 5 cog cprjGiv EVQM{ST]S"&S <prjaiv tv S' EvQLJtiSr]g. V. Fortassis excidit

Didymi nomen post EvQiniStj. Ceterum vide, num vocabuhmi §o>xtaxalg, quod etiam Polybio restituere conatus est Toupius in Suid. T. Ill p. 104, locum habuerit in Dione Chrysostomo Or. IX 3 p. 160 Emp. vluiisiv

Si Kal (jid%eo&cu naHOVQyoig v.al Xyataig.

Sic post Jacobsi-

um edidit Emperius progr. p. 27. Cod. Par. reg. 3009 %al Hioroig, reliqui v.al xctKioroig. Nimis enim remotum a librariornm dnctibus ytarKJiovTietaig. quod habet e. g. Zosim. p. 40 ed. Bonn., ineertae vero fidei alterum vocabulum dyiatrje' vpQiorr'is Hes. ay sir rig. dyoitrjg.

7*

100

V. 104 TOV 6ov ivGxttxy\v: 'Y\XOI xaxa navxa ivt6xdfiiv6v cot — xvQiag ds EV6xdxr]g 6 iv rfj oda avxiOxrjxoov xivi, oixs. (p. 205) [slg xo avto] ix&gov, dvxl%aHov. Scholion vetustum est ; cuius prior pars Didymi continere explicationem videtur, (Hesycliius enim I 1257 sv6xdxrjg interpretatur ix^Qog ivcGxa^svog xal pr) dvalaQav) posterior Aristophanem agnoscere parentem (cf. Orum et. m. p. 625) ab ipso Didymo citatum. V. M. Dittricli. in Schneidew. Philol. I p. 226 n. A. Nauck. Arist. Byz. p. 233. 4. V. 119 jtQovvovtixsQOg: xal (om. R. Br.) JIQOvoCag ybuKkov i%6(i£vog. Phot. 465 17 7CQOvvov0xs^og • avxl xov jiQovorjxixdxeQog. Eo<po%krig (cod. Gralean. — bis). Hesycliius non recepit. Ad v. 172 spectant Hesych. II 1352 glossae Tavrj'^QXEftLg xal rj 'Afttjva. Tavgd17 iv TavQOt-g AgxE^ig. V. 220 %Qri<STriQia (p. 217) — drjXol 6E TJ ti£,ig xul xo [iavxsZov xal xov %Qr\6ybov xal x6 LSQSLOV. Haec e tragico lexico transscripsisse int. Laur. suspicor, unde in Hesyclrium II 1565 solum pavxsiov transmigravit. V. 30S iQiTtioig: —- iv xotg nxcofiatit, — itavxa yaQ xa ijtl XTJV EQav %i%xovxa SQinta (igsCniu Br.) xalovvxai. xal ui QiTtal (leg. SQiaval, vid. Eustath. 1280, 33) ivxav&a (ivxsv&Ev cog Br, R.) xal xa. EQiizta. (p. 223). Hes. I 1432 EQiitia- xal xa inl xijv EQav xaza%E6ovxa. I 1432 E'QLTIIOV — 7) nxajxa. Cf. Eur. Auge fr. I l l ed. Wagn. Dc v. E'QBITICO dixit Didymus in orthogi'aphia. V. 361). p. 229 atyoQQov: om.G&oQiirjxov. Eadem Hesych. I 667. Altera glossa atyoQQOv • nalivoQ^rjxov i'E, viioGXQO
101

Simili modo Hes. E%Eyyvog spectare videtur ad Soph. O. C. 284, sequens glossa s%tyyva ad Eur. Androm. 192, quod fugit Albertium. V. 412 p. 232 jro'pot: notafioL Hesych. II 1008. Hue retulit etiam Albertius n. 21. V. 715 p. 252 avuvSrjtov: aTtoQQr^tov, dveXmotov, alExxov. Hesych. I 346 dvavdaxtov dvs^rjyyjtov, aksxtov. Tragici locum ind.icaverunt ante Lobeckium Pergerus et Kusterus. V. 717 p. 253 fiszeyvdcd'rj: fists^Xi]&f] xal TCE'ICCCVTCCI tov &v[iov. Hesych. II 581. 4 fistayvcoa fry (isravsnsi6d-rj. ibid. {lEtavsyvcdG&r)fisravsjisioQ-fj, to dvccTtsiaui dvayvcovai <pa6t. V. 722 xvS dt,Etai: koidoQeitai— ccQOEVLxag de 6 xvdog did T % v(3QEag (p. 253). Hunc locum in Hesychio II 367 Photioque p. 183, 13 184, 1 respici arbitranti Lobeckio non assentior. Explicatur enim verbi infinitivus xvdd&G&ca, qui exstabat apud Aescliylum in Iphigenia. At cum interprete Laur. facit Phot. 1. c. xvdog- hoidogia, aQosvLxcog (Lobeck. l-hemat. p. 298). V. 820 &7}ydvr}: axovrj, o&ev xal to %-qyuv uxovav. Hesych. I 1709 %v\yd.vq- ccxovrj ftyyeiv dxovav. o£,vvsiv. Sophoclis locum adscripsit Sopingius, c Aesch. Ag. 1545 Eumen. 862' Alb. V. 837 TctvvTtodug 'EQ iv v g: cf. p. 262. Hesych. II 1346 xa%VTtoSag- iv rd%ei zLfiogov^evag. V. 907 p. 265 Ttrjxtov itsQinenTjyog cevta. Hesych. II 955 nv}%t6g- fi-a.va.Tog 6 tov UUIUILLVCOV A'Cavtog xov jiavsvtog, og tco \iyu EJiinsGav uns&avEV. Phot. 428, 1 — itEQiaitdyri yccQ ta tycpsi, quod propius ad scholia accedit. V. 954 XE kaivditav: olov ovx ev ta (pavEQa, «AA' ev axotm fjdr] (tlsnouEvov xal {IE'XKVU, xal olov XEXQV{1(ISvov xal dofoov, xal ovx dnlovv &v{i6v. Hesych. II 223 xsAaivo Tiud-Lfiov, to [ir] (pavEQOv. to 80'hov xal zfj ipv%fi dvGvovv. Cf. Lobeck. Ai. p. 375 ed. 1. V. 1025 p. 270 KvcadovTOs: 1% dx[irjg TOV &<povg. Hesych. II 289 xvadcov t] dxfii] row %i(povg xal tov

102

Deinde incertus haereo, nutn hue faciat Hesych. I 455 aitvlypov jtveotfovrog. V. 1406 p. 282 inixcciQOv: avxaiQOv. Hesych. sniXCCIQOS'

SVXCClQOg.

Adde v. 1301 <pr}6l naqatvai, <JOI5(J-&OJ, /Jwrco, 'quod etiam Eustath. II. p. 47, 17 Odyss. it p. 590, 36 citat. Quern Sophoclis locum non potest esse dubium respici ab Hesychio h. v. T. II p. 1238, ubi hodie editur ffovtfoI'&i, oQ(icc. Ac scholiasta Sophoclis similiter 2Jo V6&C3F. Osann. ad Philem. p. 124. Praeterea Sophoclis Aiacem ab Hesychio respici probabile est his glossis I 1523 evQtvog (V. 8) sv(ivovg. *) cLege svjtvovg, plane ut in schol. Apoll. Rh. Arg. Ill, 1298' Lobeck. Sophoclis versum adscripserunt Sopingius, Albertius. I 479 aitontog(V. 17) 6 avco&ev xul lijco i% oxpscag. Schol. aoQurog. II 394 xcodav (v. 17). II 1406 tQavsg (v. 23 cf. Bachmann. aneedd. I p. 389, 18). I 1214 EvaQit,£i,v (v. 26), cuius loci apprime utilis est comparatio. II 1597 tog (v. 39) II 1343 tKfta (100)_ II 262. 3 xivaSog (v. 103) adde xivafisvjiccTa (fig Guyet. d alii) jcavovgysvuaxcc. Schol. xivaSog- itccvovQyov. I 1436 SQXIOV (V. 108) II 432 HafiTtT^Q (v. 285) I 668 uip6<pr)tog (319) I 578 aGit\ay%vog (472) Ssilog. Schol. p. 235 a. 81 aTol(iog, rcc7tsivog, d a t A d g, ipv%Qog, quae aperte e lexico tragico integro fluxerunt. Locum indicavit etiam Albertius p. 579. II 1091 jtaloSajislv (v. 549) nakov dafitxfeiv. Schol. p. 241 cog TtaXov yvfivd^scv, praefixo lemmate naKodap,VEIV. II 410 Avfiecav (v. 573) II 1079 itvxats (581), cf. Eur. Tro. 353. I 970 dia tikovg (685) diccTtavrog. Schol. p. 250 dia rdjpvg^ cf. Eurip. Suppl. Auge fr. VI Wagn. ed. 1. I 1493 evyvaatog (703) d'ij]) Porteutosum svvovg apparet etiam ap. Suid. Vol. I p. 873 Bernli. avxov.uy.ov £om& zaiSe — fvvovg. Sunt qui Cratini e fabula Evveidat fragmentum latere putent. At lectio genuina fuit Phrynichea elocutio [ivjCTNOTC[i'a] XQ(S, vid. Bachmann. I p. 153, 28. Conf. Etym. Angel, ap. Ritschel. p. VIII 12, 9 KQUS yvvuitw avvov.

103

Xog, (puvsQog, schol. p. 252 svyvaatog, (pavsgog av xal drjkog on (pilsl [is. Videsne ut breviatus miserrime sit Hesychius. I 230 aliadav (879) ivaMav. 'Tragici locum notavit etiam Abresch. in misc. obss. V- I p. 88.' Alb. I 1051 dvavQaitshog (913). II S4S Tta^Ttt]drjv (916). II 1002 ltolvxlag [II 935 7ieQLenao%sg (982). I 1049 dv<3ooy og (1017)?] I 1297. 8 i£ ovQLOV (1072). II 1452 v7tccQ%og (1094). I 140 xdnsrog (1165) II p. 1052. TtgoGtQOTtaiog (1173) II p. 1139 tav sv tdlei (1339). I 1203 fynAtjxroi (1358), cf. schol Vat. 909 in Eur. Tro. 1191 p. 29 ed. Kampm. Transitio fiat ad E l e c t r a m . Schol. 135 p. 338 Elmsl. dlvsiv: iv alia (alloig E. Br.) dv6<poo£bv Evlore ds to ysyqd-evui, and tijg alsag xal dia%v6ecog. Qog- (Od. 0 332) H uXveig, OTU "IQOV tvixY\6ag rov aXrjttjv. Didymus ap. Bachm. anecdd. I p. 71 alvsiv mot to lisv inaiQsGd-ai xal %abQEiv Sa6sa>g u£,ioi>6i, TZQOcpEQSG&ai,Ofirjgog • 'H Q' alvsig, on, ~IQOV ivixrj6ag xov akr\ti\v\ TO ds Xvnsl6&ai ijuXag- oiov tag eg/aft' • r\ d' cckvovd' a7ts^i]6aro • ag atagrjnxdv £%ov to a. zJbdvjj,og ds dpcpotsocc SaGe'cog —• aXkoi ds to alvsLV snl TOV %aiQEiv dcc6vvov<Siv KTE. Cf. Dionys. Hal. (?) ap. Eustath. 1636, 24. Suid. s. v. Hes. I 252 dKvEiv aitoQEtv •— drjloi ds xal to %aiQEiv xal El. 451 dXt,7taQrj. vide quae supra p. 92 diximus. V- 673 TtQoaxatriQta: on TIQO ftvocav 'iGtatui. Schol. La. p. 356. Phot. 641, 20 7tQO6tatfJQiog'AnoMcov, siiel itQO tav &VQ&V avtov idovovtai. Uotyoxlrjg. Hes. II 1051 JtQ06TcctiJQiog- tov 'AitoXAavcc ovtca TCKQOGOV 3tgd tav tfvocov avtov dyidovovto. V. 727 BaQxaioig o%oig- xolg Aifivxolg. ydg nofag Ai^vTjg, rj vvv UxoXs\x,dlg xaXov^Evr\. Schol. La. p. 363. Hes. I 695 BdQxrt- nokig Aifivrjg. BaQxul. oig b'%oig' AifivuoZg- ovtoi, yccQ E67tovdat,ov TCSQI lititotQOcpiav. (paol ds avrovg xal nQcotovg agpa t,sv%at, dida-

104 X&evrag vno TIoGeidcovog, xo Ss r]vio%Biv vnb 'A&qvag, rag MvaGe'ag iv xolg TVSQI Ai$vv\g. Cf. Steph. Byz. 159, 15 Meinek., ubi Mnaseae locum, quern haud dubie Diogeniano acceptum refert Stephanus, indicavit Th. Bergkius, et Callimach. aet. ap. Ioh. Malel. p. 174, 18 sq. ed. Bonn. Didymi haec esse et scholiorum cum Hesychio consensus et mentio Mnaseae facta evincit. Of. Preller. de Mnasea in annall. Marburg. 1S46 p. 677. Hinc probabile fit ad Didymum, ut multa, redire etiam quae anecdd. Bachm. I p. 38, 10 referunt 'Afriqva initlai] b'xi ix xijg xov /iibg XEyuhrjg, ag 6 (ivd-og, fie&' innov avr\laxo. ^ ort, rag Mva6sag, TJ IIo6ai,dc3vog xal KoQrjg (leg. KoQvcprjg esse vidit Preller. 1.1.) rijg 'Slxeavov Q'vydrrjQ 'A&Tjvti ro agpa rav 'initcav s^svQev. tt'AAot de cpu6iv, rag "ASQUGZOV aal TIoGeidava TIQCOTOV Innovg £ev%ai, xal yaXivaGai — 6 yaQ Kolmvog imiBvg dvoficcG&t], reap' ag s£,e&£iir]v alxiag xatcc %ov "AdgaGrov (infelix igitur coniectura R. Br. xatcc 'AvdQoricova). Cf. Hes. I I 62 XnTCBLOg IIoGBlSav. V. 732 Schol. L a . p . 363 xavwxaiev

eu-

ctvaGu-

xaxiyfii- uvux
105 xerunt editores, qui non debebant vocabulura Gxr\lY\'e, vel Gxrjki% fingere. Lego titrjXrjv xcc[MTrJQa. vvGGav vel at^lrjxa\x,%xr\q. VVGGCC. Idem %voai vol. I I p. 1558 explicat at %oivix(dsg. a[ xov a%ovog GvQiyysg, uti expositum videmus a schol. La. p. 362 ad v. 711 [coll. 745]. Neque verbi syxQi^nz' v. 721 expositio ngoOTtsXa^s abhorret ab Hesych. v. iy%qC\i%x(av et £y%Qi[MpQ-£ig et iy%Qi{itxitXy\xxo(p&rjvcci. Idem valet de v. 149 avxv£ofis'vafisvrj, quam hand scio an respiciat Hes. 1 601 dtv£o[iEvr],cf.uzv%6iievot;XvnovfiEvog, ix7tXt)Xx6^,svog. Compares eundem lexicographum vol. I I p. 1334 GOSXEI cum schol. El. 119 Gojxa, vol. II p. 350 KQiOa cum schol. cum schol. 181 v. 180 p. 340, vol. I p. 751 (iovvofiov p. 340, vol. I p. 8J8 yivvl cum schol. 195 p. 341, vol. I I p. 115 xax TCOV cum v. 264, unde fortasse ap. Hes. leg. xax rcovds xal ix rovtatv1), vol. II p. 844 %akiv cum schol. 1046, cui versui haud dubie 6r^iEtov erat appictum propter significationem verbi Homericam. Denique luculentus locus est schol. La. p. 351 ad v. 445 Bim%aGiv o[ SQcovteg £[i(pvXiov cpovov axQcatrjQia^eiv tovg avaiQE&evTccg EX navrog fidgovg rov 6c6fiatog aitoxa[ivofisvoi \xai\ TtEQidntEiv iavroig ta KXQCC GvvEbQavtsg dice zovxav w6itEQ xr\v dvva[uv EXELVCOV dtpabQOv^ievoi, dia TO [if] na&stv etg V6XEQOV XI nag' axiivav

SEIVOV. scpoQovv

8E Eig xag iiaG%d.kag xa axga, o xal {ia0%aXi<j cu Eksyov. Fluxerunt haec ex Aristophane Byzantio teste Phot. p. 249, 19 (Suid.) 'jQHSxocpdvrig (Nauck. p. 221 n. 62 add. tpy]6C) itaQa 2oy>oxX£L E'V 'HXE'XXQK xsta&cu xy\v XE\IV sd-og v. oi yaQ cpovsvGavxeg « | ijufiovXrjg xtvag V 1) In his quaestionitras ne leviora quidem omittere fas est. Sic, ut alio exemplo utar, glossa HesycMi I 872 Saeyco oiSa, eniazaftKt spectat, ni fallor, ad Soph. O. C. 452 schol. p. 26. Eescribendum esse [syo>]Sa' syoi oida nemo non semel monitus intellegit. Debet earn observationem Didymo, ut alia plura, Orus Milesius ap. et. m. 315, 10 syroSa- iyco olScc. ovzea Mdijaiog 6 'SIQLCOV, quod emendavit Ritsehel. p. 48. Cave enim, ne cum Oudendorpio daiLco corrigas, quod exstat ap. Horn. II. K 425 Od. i 280. Tamen dWto tolerari possit.

J06

tow (TIJV) [irjviv EXXXCVEIV axQcatrjQiaSavtEg [IOQIK tovtov xal oQpa&iGavtEg ih,exQ£^,a0av tov TQK%YIKOV diet tav pa6%akav dteigavteg xal ^aG%aXt0^ata XQoariyoQEvOav xtL

Hesych. II 547 fere gemma habet, cf. et. m. 118, 22. Usum hac voce etiam in Troilo Sophoclem esse testis est Suidas v. i{ia6%aM6d'r]. Verosimile est h. 1. etiam Didyinum Aristophani sua surripuisse, quem plurimis locis Byzantii vestigia premere animadversum verissime est ab A. Nauckio p. 224 n. 68. Electram suscipiant T r a c h i n i a e . Egregie, ut solet, Augustus Nauckius in Phil. V p. 576 vitium sustulit e Trach. 955 xavQOV efaidovG' aq>ccQ rescribens pro povvov, nisus schol. La. p. 177 xaxag diaxEifisvov et Phot. 151, 14 xavQog' xaxog, ovrcog Z!o<poxkrjg. Itaque ad Sophoclis 1. 1. redit etiam Hesychii glossa II211 xavgo g xaxoq. Ipse ego tentaveram aliquando ft a v Q O V, quod Hesychio idem est atque apavgov, ad&svag, nunc vero Nauckii amplector coniecturam leniter immutatam xavvov. Hes. II 211 xavvog xanog- GxkrjQog. Sed apud Democritum Stob. flor. I 40 pro a %a6%ov6i XCCQTK malim xatga quam xavQa reponere, nisi falsa tradidit Hesych. II 208 xaTQog- xaxog. V. 7 nisvQcavt- nolig Alxmliag, cf. Hes. V. 52 (pQsvov v vov9-£T8lv^ cf. Hes. V- 61 ay£vvr\t(ov dvOyevcSv (p. 129), cf. Hesych. I 43. Fontem glossae Hesychianae adducit H. Stephanus ; I. Albertius. V. 173 vafiEQtsia schol. La. p. 137 in contextu explicat alri&eia, ut Hes. II 652. V. 188 p. 137 iv POV&EQEL XEIJKOVI. Explicationum VI, quas scholia sei'varunt, nulla apud Hesychium I 748 reperitur, sed septima exstat haec fiovfrsQELe'v a /3o'«g frsgovg aya viybovrai. xal (iov&EQoi to avto. Et. m. 207, 20 (Diogenian.?) iv

107 respici animadversum est ab Henr. Stephano Arnaldo lectt. Gr. p. 30 Io. Albertio. V. 228 p. 139 %CI.QX6V a%iov %aQug, cf. Hes. II 1541 %aQxog- %ccQag a&og. V. 264 p. 141 S7t s^QOd'7](j BV • GcpoSgcog V^QIGEV. Hes. I 1328 ETIE^QO frijGEV EGELGEV , SHQK^EV, vyCa-

0EV, Eitolv\(5EV. Nostrum locum innui intellexerunt Kusterus Abreschius obss. misc. VI 2 p. 400 Albertius. Pro vyiaGEV leg. V^QIGEV. V. 308 p. 143 •—• x sxvovGa- XEKVCI s%ovGa. Hes. II 1359 XE'XVOV SII(5QVOV e%ovacc. Ad Trachinias retulit iam Sopingius coll. Cantic. cant. 4 Ozea 9. [Hes. II 887 naQaGag mihi ad Eur. Androm. 30 coll. schol. pertinere videtur, non ad Trach. 358.] V. 520 p. 152 EGTI, ds eidog TialaiG^iatog v\ v,'ki\x,v.t,. Hes. I I 278 xli^iaxEgndXrjg eidog. V. 639 p. 159 £v&' 'Ellavcov ayopul IlvlttzbSEgonov Gvvayovxui ot 'Apfptxtvovsg slg xr\v Xtyoyiivqv Tlvlaiav, UEQI r\g 'JydQ-cov cprjGl %xk. Hes. I I 1081 Ilvlccxidsg ayoQaC- oitov GvvluGiv ot 'A^Kpixxvovsg sig xijv XsyofiEvrjv TLvXaiav EV xfj TcavrjyvQEt, cf. nvAccyoQui. Quo

spectet glossa intellexit Sopingius. Byz. 540, 2.

Cf. Meinek. Steph.

V. 964 p. 162 uoila t,vyaGxQG>- slg tyfavov GopoV, XOVXE'GXI xifinxov. Et. m. p. 412, 28 t,vya6XQ0v xo m(i(6xt,ov, cog (priGi ZJoyoxhrjg- xoCla ivyaGxQta, xvQioag

7] \vXivt\ GoQog. Haec Diogeniano debet etymologus; quae sequuntur Methodius, ni fallor, e lexico rhetorico dcscripsit. Eadem fere leguntur ap. Phot. p. 54, 12, qui similiter Diogenianum et lexicon rhetoricum confiavit, lit fortassis sua e Pausania transscripserit Didymi vestigia sccuto. At apud Photium testis advocatur EvQi%Cdr}g. Itaquc Didymus aut duobus tragicorum locis explicationem suam munivit, aut solemnis Sophoclis et Euripidis nominum confusio h. quoque 1. admissa est. Hesych. I 1588 %vyaGXQOV xifidxiov. t,vyaGXQog- Mfiaxog, opoj, £vyog. Leg. ^t/Sajro's, [ij] GOQog %vfovog. 2^opdg certatim emendaverunt Salmasius Valesius Heinsius Vossius Kusterus

J08 Arnaldus Albertius. Cf. Suid. I , 2 p. 743 Bernh. Mingarell. codd. Nan. Gr. p. 491 Zonaras Eustath. II. N 935, 4S Odyss. & p. 1604 ed. R. Poll. VII 79 X 1381)V. 768 p. 165 SQVV yag ksysi %av dsvdQOv, cf. Hes. I 1037 et Eur. Androm. p. 167. — Cf. fragm. 2. V. 781 kvyCt,srav aQ[i6&Tcu, xafiTCTsrai, 6v0tQS(pstai. Respicit Hes. II 503, ubi fortasse haec tria verba a Diogeniano omissa sunt. V. 793 p. 167 a'AAcog1 s'vdatovfi svog vvv 6cp66ga xaxajg Xsyav, dvecpfjiicov, 0vvs%6g iisficpopsvog, . "Evioi 8\ yg. i[i[iccTov{ievog avtl rov Hesychius I 1218 ivSarovfisvo g- (ISQI,£6(ISxccl oCovsl %a%ag le'yav 6<podQ(5g. a%b njg 6'atTo's. De h. v. dixit Eustath. 1214, 9 1142, 22 Wunder. ad Soph. O. T. 205. Ceteriim Didymus in integra lexi tragica fortasse adscripsit h. 1. etiam Eur. Here. fur. 218 loyovg 6veidL0rfJQag ivSuTov^isvog. Cf. Lobeck. rhemat. p. 247. V. 826 p. 169 iXaxsv — i(p&e'y£,ccro, cf. Hes. 11160. V. 896 p. 175 av soQtog ads vvpepce. Fuerunt qui a vs'oQtog legerent, alii qui avs'oQTog. Priorem lectionem tuetur vocabulum vsoprog, quod Sophocleum dicit Valcken. diatr. p. 221 C, alteram Hesychius potest ante oculos habuisse I 1303 soQragaQSGnovGag, nakag, coll. schol. 1. c. avsogtog Ss av%\ xov ale%Qa xal (XTtQejtiyg. Cf. Lo-

beck. rhemat. p. 126 n. 23, qui sogrdg accinit2). 1) Trach. 193 varia lectio est £vf.uxij£i<x et £v%eQei'u. Fortassis hue respieit Hes. ivfid<} 11« • £v%iqsia. — V. 508 qidepa schol. et Hes. explicant cpdvtaatict. — Schol. v. 500 quadrat cum Steph. Byz. 485, 17, qui saepius Diogeniano usus est, unde pro AhmlCag, quod est in schol., fortasse Olxaiag reponendum. — V. 519 avdfi iydu-

dvafiEfiiyfiivcos. Hes. ava^i^uva[it(iiyii.£va>g. Vide, ne corrigendum sit h, in ySa. — V. 572 afirpiSySTttos non habet lexicographus, sed eomparet ^Qtipainrj£ai, quod schol. La. addit. — V. 645 avrilvQov dvxi^t^ov, dvtraSov. Hesych. avzClvryov avziSorov, quo vocabulo lexica carent. Num dvziXvqov dvzaSov? — V. 662 Hes. navdfisQog videtur nostrum locum innuere. — V. 680 OTtiXdg7CSXQU uterque habet. Haec vero aliunde novimus Didymi esse. — V. 697 v.d%ayy,a- TO aiyuov fiiJQviia, cf. Hes. xatdy^ata. •2) V. 900 Kziacii num respiciatur ap. Hes., quaeri potest. — V.

109 V. 1033 <xvs[ie<jr)Tov

icp' a> ovdeug 0s iisfiipijTai

(schol. p. 182). Hes. 1 362 dvs^serjrov a(i£[iiirov. a%QO6ixov (schol. p. 185). Hie V. 1093 aitAarov fortasse varia lectio exstabat ajrAijrov. Hoc enim ajtQoaixov significare dicunt Hes. et Diogenianus ap. et. m. p. 123. A v. 1161 p. 187 loco maxime memorabili disputandi fecimus initiurn. Agmen claudat v. 1199 aygiov eAaiov KXCCQUOV. (gl. om. E. Br.). Hes. I 67 ayQiskaiogs- Hue spectant Bachm. aneedd. I p. 25, 15 aygiog elaiog- ijv o[ 7cokkol ayQiiXaiov xahovGLv. sGrt nafta IlLV§aQG> iv "Tpvois (Bergk. PLG. I p. 233 ed. 2 fr. 22), quae fortassis e Pausaniae copiis fluxerunt. Aelii certe Dionysii non esse docebit inspectus Eustath. 1944, 8, cui de h. v. utramque Dionysii editionem consulere licuit. Pindari commemoratio de Didymo glossae auctore nos cogitare patitur. lam vero manum, ut aiunt, de tabula. Sufficient enim haec exempla, ut appareat, qua tandem arte sparsa quasi per totum Hesychium Didymi lexis tragica possit recolligi, opus profecto nauseae plenum, futurisque, si qui er'unt, Hesychii editoribus plus profuturum, quam Sophoclis. Itaque nunc de Euripidiis glossis dicturus paucis defungar. Explicatio vocabuli UL&SQCC ap. Hesych. servata, quam schol. Eur. Tro. 1071 testatur a Didymo esse profectam, quin tragicae As%st. assignanda sit, eademque hinc in Hesychium transmigraverit, non est quod dubites. At progrediendum ulterius est, institutaque Hesychii cum scholiorum farragine comparatione ex utriusque libri consensu diiudicandum, quae tandem et scholiorum laciniae et glos927 explicatio vocabuli Xconog et lamCQew concinit cum Hesycliianis. — Hes. I 346 avavSog fortasse ad Tr. v. 970 pertinet, quern ad locum cf. schol. p. 178. — Vocabulum i%6Xa>O£v v. 1037 legitur sane ap. Hes., sed quae schol. p. 182 expositio est tniaacoaev ibidem non apparet. — Hes. av.vnf.za alio spectat, non ad Tr. v. 1044; at v. 1057 Qocpei' ixnivzi non multnm abhorret ab Hes. qocpit'

no sarum Euripidiarum apud Hes. exstantium expositiones a nostro esse profectae videantur. Ale. 92S uhig schol. V p. 537 a/U' iSicag zo akig xixa%BV (nota hunc vocabuli usum) inl zov ft erg tag. Hesych. I 234 SGZI xal f i . £ r p t » s , cog EvQinidrig 'AkxrjGzidt. [Andromachen Euripidis citat Hesych. I 66 s. v. uyQEv^iata, cf. Bekk. aneedd. 380, 16. At recte Piersonem verisim. p. 71 emendasse 'AVSQO(IE'SK testatur N. Schow., qui in cod. invenit 'AVSQO^E . . . cum compendio syllabae $oi. Neque anrjvQov (Hesych. I 45 j) exstat in Eur. Andromache. 'Ajtrjvga tamen legitur in Andromache 1208J. Hecub. 365 Hesych. II p. 160 xaGig — xal snl ftriheinv ovrcog sksyov Aaxtovsg xccl EvQimdrjg 'Except}. Schol. p. 7 Cob., quae breviata habent schol. vol. IV p. S4 ed. Matth., 6t)(i£ia6cci, ozt, rrjv %-r\lEittv xaGiv einev, el fxij KTioxonrj xa6iyvi]zrjg. Fl. 10. Scholia Matthiaei in Heraclidas Supplices Iphigeniam utramque et Ionem cum sint vilissima, frustra quaesiveris, quae ex his ipsis fabulis delibavit Hesychius, vocabula I p. 259 afiakov, I p. 320 dvadQOffq, I p. 130 a&QavGta, I p. 75 uyfttjtovg, I p. 406 avti^cck^ovg, I p. 1106 dksi&v'Cav, I p. 401 dvzi%r\ya, I p. 158 xccQcpyXr}. Med.

19

Hes.

I

174

a?6v{iva-

J}CC(}IA.EVSL, CCQ%EI.

rjg MrjSsCa. Schol. vol. V p. 341 M. aiGvfivuv TO rjyslGd-ai xal UQ%ELV. idicog 8e yqGiv 'AQiGzozeXrjg i)7i6 Kvficcicav aiGv\x,vy\zniv zov aQypvxa kdysGd-ai (cf. et. m. 39, 15 Suid. v. zvQuvvog)- cclGviivrjzcu ds svvEtt [ndvzsg dvs'Gzav (Odyss. & 258), OTCOV 6 STJXOI] roi)g <xQ%ovtag zcov dycovav. Mueller, fragm. hist. Gr. II p. 163 col. 1 conferri iubet arg. Soph. O. T., unde cias hoc quoque Didymi opusculum esse. Med. 284 Hes. I 486 unoGzikksigdneigyeig, xaXveig. EvQLnidrjg MrjdEiu. Schol. Flor. 10 vol V p. 35S tnslysig. iSe^avzo ds xuzu dvaGzQoq)^v and yfjg Matthiaeus emendat dndysig. Immo dnsiQyeig. Med. 665 Hes. I 104 del- dvrl zov £'cog, ^% KQOVG) xcxl EvQiTiidrjg MridsCa. 'dnaig ydq btvQ (slg del.)

m dsl xiv' tig (1. tsivsig) (Uov. Schol. vol. V p. 377 TO SS dsl EvQiniSrjg inl %QOVOV XUGOSI, uvtl xov ecog tov 8EVQO. Cf. Bachmann. synag. 33, 30. Cum hac observatione compares velim alteram aeque futilem, vetustam tamen ap. schol. La. Sophocl. O. C. 1584 p. 62 et ap. schol. Horn. II. JV 517 vol. II p. 374 Bekk. Or. 373 Hes. I 652 dcpvhhov 6x6^iatog' dvsv ixstriQtas- EvQiniSrig 'OQE'SXT]. Cf. schol. vol. IV p. 347, ubi ipsum illud dvxl tov 'dvsv [xsxrjQLug uncinis inclusit Matthiaeus. In eodem scholio laudatur Achaei exAzanibus locus, quern poetam Didymus interpretatus est. Tro. 1303 dyavia Hes. I 79 EvQin£dri$ ds Tgaa<5i jro'/Uftov. T r o . 384. 1177 alo%Qa H e s . I 175 yi,v6aQa, Kctxd, EvQLiii8r}g TQCOCCGLV. H O S a d locos Vaticana cod.

909 scholia nihil adnotant. Sed Hes. I 183 duavog — ietl ds xal tj Q<x%ig xav 6cpovdvX
(3poTofg, novimus

Didymi esse scbol. ad v. 983 p. 25 Kampm., sed misere expilatis inque brevius coactis verbis genuinis. Nihil dico amplius. Hoc enim evicisse mihi videor, ut appareat, Didymi lexicon tragicum in brevius contractum totum in Hesychio inesse, sive, quod eodem redit, glossas Aeschyli Sophoclis Euripidis Ionis cett. dictionem illustrantes maxima ex parte Didymum auctorem agnoscere.

II. COMMENTARII ET RECENSIONES. 1. 'Ex rcSv didvpov

JIEQI

Trjg

'AQIGXCIQ%OV

ScoQ

Schol. ad P 607 Ovxag da povcog (prjislv 6 iv xolg diood-cotixolg • Toi d' i (ioTjGccv. aps'kxEQOv xsXicog xo Toi 3' ecpo(trjd'EV. ov yaQ q>£vyovGiV, xal snl IJaxgoxlov TO 6'ftotov • ETII 8' (a%s diaxovGiv. laog oni6&E TQco'txog (723). A. De -vv. ovxcog (iovag h. e. l e c t i o unice v e r a cf. O 86. <& 110 'AQi6raQ%6g q)r\6i, xv\v iiti avaCTQEipai, Iva 0ri(iaivrj xo ETIEGXIV ofioitog xw 5oc5 (leg. Goi) d' Eiti yisv ETIE'CDV' (Odyss. A 367) — ovxag £%EI xa xrjg uvag. A. Herodian. p. 3J9 Lehrs. Uxixxdov de — ag xal doxEL EV xij dioQ&caGsi,. Cfr. Nicanor p. 261 Friedl. coll. p. 105. 106. 'AQI6XCCQX°S %<*>Qlg *ov G deilr}. A. Hoc est Did. schol. TO 8E dslhri %aQig xov 0, &g <prjOt,
113 nag' O Sr) xal xaxd xiva xav V7to^,vrj(idxav {i£X£iXrjq>Q-ca TO {is'ya dvxl xov psydlag. xo SE ovx £%£i xdxgifisg ovxag. EI ydg xd Gvyygdppaxa xav vjto[ivr)ndxav ngoxdxxopsv, EVEXK yovv xaxgifiovg ygd<po^i£v xaxd 'AgiGxag%ov 'Zsvg jxf ps'yag'. iv yovv ra 7tQog (&i,lr)Tuv 6vyyQa[i(ian vrj yQccyfj x£%(»ijT«t, dvo Xiyav TO psyag arjficciveiv, TO'T£ filv xcc&' avto, xa&uitEQ vvv *ZEvg [is [liyag KgovCdtjg' xal 'xeiro [isyag ^EyaXoaetl XsKaG^Evog i M O S w r o v ' (77 776), TO'T£ 8' av TO JiQog xy\v XUTCC TOP Aiavta xov SXEQOV SICIXQIGIV 'A'iag d' 6 {is'yotg' (77 358). xdv xaig Aixalg H*rjyov(iEvog e CCVZCCQ £7tEix' Alug XE [is'yag' (I 169) k'v xtvi xav ^xpt^co(is'vcov vnoiiVTjfidxav ygutpEi xavxa xaxa XE"%IV OV XUX' iitl&Exov kiysi (isyag, dkka %Qog avxidia6xolrjv xov SXEQOV Al'avxog, b'xav ds Idyrj ' Zsvg [is (is'yag KQOVidrjg', OVXE'XI b'xi xal exEQog (iixgog sGxi. xccl Tovg «JC' ccvxov dh %QCO[is'vovg soxiv svQStv xfj yQccyfi, AIOVVGOSCHQOV XOV'AXE£,CCVSQECC xccl 'Afi^icoviov. siciXsyovGi 8s OVSE'V. dio xal tag {iccQXVQiag avxav ovx iyQccipa^isv. xal KaklCGtQaxog iv rc5 JIEQI 'Ifaccdog ovxcog HQOtpEQExai, &6xs b'poiov sivai xa *£3tsl fiEyag dSv6axo Zsvg' (2 292). ovSs 6 EjtL&s'xrjg di IIxoKEfiaiog xug Zrjvodoxov ygacpug ixxi&s'fisvog XUVXTJV oftoAoysl Zrjvodoxov sivai. Tavxa 6 Aidvfiog. A. Locum hunc egregie illustrat Lehrs. Ar. p. 20—28. B 258 'Ev 6E xij xaxec ^ikr^iova xov Koyxixov xi%r]6oiLCti iv /IavccoZGiv. dvvaixo d' uv TO rag vv %SQ cads CCXOVEG&CU CCZXOVGXEQOV dvxl xov ovxcog, aGavxcag. Tavxa 6 ^idvjiog. A. B 397 Ovxcag ys'vcovxai at ^AQLGXCCQ%OV. TOVTO ds xal o sx xcav VMO[ivrj[idxc3V loyog v%6xsixai s%03v xfjdE inl xcov xvfidxcav Is'yst TO ysvavxai. T « xoiovxa nlsovaxig xs'%Qr\xai, (SGXE xccl inl xav OVSSXE'QCOV xa Tthrfovvxixd itaQakafi^ccvEi. [lExaitoiovGi. ds xivsg ys'vrjxai, ovx 6o-&o5g. Tavxa 6 zHdvfiog. A. B 435 [irjxs'xi, vvv drj&' av&i lEynjis&aovxag ai 'AQLGXKQ%OV XE'l-sig EX TOV /3 T»JS 'IXiddog drj&d ltoXvv %Qovov,avfrt, avxov, XsyoifiE&a Gvva&Qoi^ci^sd'a. odsloyog xoiovxog' (iijxixi vvv Jitl xoXvv %QOVOV avxov GvvrjflEVOL flEVCJ^lEV. ZrjVoSoXOg Si TtOlSi (irjXEXl VVV DIDYMUS.

8

114 zavxu Xsyans&a. KaXXi0rgaxog ds sv xa a ntgl IXiddog ovxag jtgoyegsxai- fiTjxs'xi, dij vvv av&i Xsya/AE&a. xal s0xov evcpgadrjg [idXXov, &XX' ovx 'AQI6XKQ%(si)og. Tavxa 6 ^Jidvpog. A. Vid. Pluygers. p. I I. r JO did xov s au 'Agi0xdg%ov XO evxs xal xo irega&i nov Xsyofisvov *x<x> S' EVXE nxsQCt. ylvExai' (T 386), avxl xov- dg HXEQU iyCvExo slacpQoc xa xov 'Htpaidxov o'%la xa 'A%iXXhi. EV Eviaig Sh xmv ExdoSscsv xfj xs Xia xal xfj xai xiGiv allaig EX nkrjQOvg iyiyQanxo c rjvxE L' %aQa xo EicoQ-og 'OfirjQa. ex TtliyQovg yaq ELGI ds o'i xal sxsQcog axovsxaGxa yQ<x(p£iv oQsog. TO EVXS avxl TOV b'xs, xa&djiEQ xal sv akkoig * EVXE fje'liog (paE&cav' (II. A 735) xal *svx' a6xrjQ V71EQE'0%E' (Od. v 93). Aa^avovGi ds vno (iiav itsQiyQayrjv xo b'Aov. c EVX' OQEog xoQvcpffii voxog xaxi%Evsv b^,C%kriv noi{IE'0LV ovxs cpihyv, xhs'jtx?) ds XE vvxxog afisiva, rd(?<joi' xig x' E'TILXEVOGEL, O0ov E7tl Xdav %m0LV.' OKOXE o voxog xalg xov oQOvg xoQvcpatg %axi%EEv o\ilyl}.it\v xolg ^\v jtoi(i£0t,v ov TtQO0Z 71 'A(JL0xaQ%og xsd-vrjaxag, av afins'dIOV 0vAijGojtEV s'vxsa VEXQCOV. 'A&r[voxXEot>g dh iv xa nsol 'O^YIQOV 7taoaxrjQ^0avxog, oxi ta phv xxsivaxal iavxov o Ns'oxao vTCOj3dXXsi., Xiyav TO dh xsgd'og i'diov noiElxai xav GxQtxtuaxav EV xa ovXTJ0EXE, 6 Xaioig 'OfirjQixdv slvaC <pr)0i xov xfjg sg^fjvuag xagaxrrJQa, ag iv xovxoig *• o.XXoi [isv — sxa0xog' (E S7S) • E'SEI ydg dsd(i7]vxai,, ag HEixFovxai r\ dvanaXiv. xal ndhv * ctXl' ays&' — navteg' (5 139) 'vvv JIEV •— 0XQCCTOV' (2J 298) xal dXXa%ov- ovds ydg aXXag dxftdfei NeGXCOQ, aXX vno yrigag SOLXEV d7tEigfjxs'vai. Tavxa 6 /lidv(iog. A. H 135 0£cc ds noXtg xrjg "HXidog, of ds xi\g 'Agxadlag, nag' r\v b 'lugdavog gsi. dXXd xal 7] &sid naga&aXa00i6g E0Ti xa} Idgdavog ov% bgdxai itoxafiog avxofri. afieivov ovv

115

rag ZiiSv^.og • 3>ijpa xal Undgxt] xul AagSdvov ccpcpl ovxa yag xal <&£Q£xv8r]g iGrogst. A. & 535. 6. 7 <m ijj roiStoug fet tovg y Gti%ovg \IEVEIV, oig to dvxiGiy^a itagdxEitai (535—37), ^ Tovg i ^ g tpftg (538. 39. 41), ols a[ Gxtyfiul nagdxEivxai. Elg yag xr\v avxrjv yeyQa^fie'voi stol didvoiav. iyxQVVEt, SE (taAAov 'AQIrovg dsvxEQOvg 8ia TO xavyjrjituxixcjTiQOvg sivai koyovg. 6 81 Zqvodorog xovg itgaxovg y ovde sygaTa avxu dh Kiysi, JCEQI tmv <5zi%av xovxav 6 ztudva xal o 'AQL6x6vixog. 8LO OVX EygctipafiEv ta ^JLSV^IOV. A. Vid. Friedl. Ariston. p. 152. K 53 Alavxa6 \IEV /ti8v\i,og xr]v'AQh6zttQ%£iav ygccq>rjv Kdysi, Ai'ccvts Svixaig. 6 8h Tr\hs(pog Isysi, xccxag EiQrjxtvai tov /Ji8v}iov. ov yap sit' dpcpoxEQovg xovg Alavxag 6 Mevs'laog Tts'iiitExcu. A. JRT 397 7] IJSTJ- xal yganxEov ou'tcog xal a&etrjXEov xovg 0tl%ovg, EL XL X9V iti6x£vtt,v 'A^oivia ta 8ia8s%uxijv 6%okr\v iv xm XEQI XOV (iij yEyovivui jtAet'ovg Ex8o0£ig xrjg 'Agi,6xaQ%£Cov SvoQ&aGEcag xovxo (paGxovxi. xul Ttagd 'Agi6xo(puvEi 8B rj&£xovvxo. iv 8h talg 'AQLOXCCQ%ov iyiyQuitxo si r)8r]. Tavxa 6 didvfiog TIEQI xav Sxi%av xovxav. A. Herodian. II. pros. A 441 a 8£lA'• ovxag 8E (SC. a dfitAa) xal'AQi6xaQ%og Eygaipsv EX nkijoovg, cog f'f«g avxfj xo %oxr\gtov. 6 SE ®ga% ZliovvGiog nugaxElGQ'ai q>r]Gt TO Grj^iEtoi', oxi Sia nuvxbg tovg ftsovg Gvvi6xr]Gi Ttivovxag xal xavxijv 8*

116

— A —

aQiGrrjv diaycoyrjv a%ovxag, XQog TO iv 'OdvGGsia c ov yaQ sycoyi xi cprjiii xilog %aQiEGXEQOV slvai, TJ b'tav svfpQOGvvr] fisv exy' (Odyss. i 5). Tavxa 6 /liavpog 6 'AqiGxovixa A. Pro 6 'JQIGTOKiysi UEQI tijs ygacprjg t^g 8i%a66i. vixa lego Ojxoicog cum Lehrs. Ar. 32. Duentz. Zenod. p. 4 Ta uvxa 'AQi6xovt,xog a xal 6 ^didvfiog kiyei . . . T 76. 77 T0161 ds xal IISXESIJIBV aval <XV8QCOV 'Ayupe'tivcav avxo&ev i% sdQrjg ovd' iv (idGoiGcv avaGzag. ovrcog xal nag' 'AQiGxoyuvsi. iv de MccGGalicoxixf) xal Xia*xolGi 8' aviGxupsvog ngoGscpr) XQEICOV 'Ayans'^vcov {irivtv uvuGxsvaicav xal vcp' skxsog aXysu itaG%cav'. ovtog 6 Ai8v\xog. A. (ii 663 zHSvpog- jtaA« ydg, ov SE.. V.)

A. 8. 6 ZijvoSoxog 6q>c5cv sygaqiEv. A. Cf. Apoll. Dysc. de syntax, p. 167 Langii spec. comm. Horn. II. in Philol. IV 4 p. 709. H. Duentzerus Zenod. p. 5 nostro, Friedlaenderus Aristonico tribuit. 73. o Gtpiv ovxag dia xov ivog G. A. 91. ivl Gxgaxtp- 'A%at,cov, ovx svl Gxyaxtp GxaQXELOi. o^ioiag xal ij ZJaGiye'vovg xal r] 'g xal r\ Zrjvodoxov. ALV. Fallitur Nauck. Arist. Byz. p. 33. Frustra Voss. sched. crit. I p. 173 Duentzer. Zenod. p. 105 ivl GxQaxai tuentur. Cf. B 82. 97. Aotftoto (iuQsiag %EiQag u(piZ,Ei • AavaolSiv dsixiu loiyov ancoGEL. ovxcog ai 'A()i,Gxd()%ov. xal i\ MaGGaXiaxixri Ss xal rj 'Piavov xov avxbv sftEi, xgortov. HOIXEV ovv i\ ixiga ZtjvoSoxov slvm rj *ovd' b'ys HQIV Aoijioto (iaQEiag %stQug d(pE%Ei\ A. Adde schol. Townl. not. ad Dawes. misc. crit. ed. Kidd. p. 480. Pro Aristarcho pugnant Lehrs. Ztschr. f. Alterth. 1834 p. 139 Bergk. ibid. 1846 n. 43 Duentzer. Zenod. p. 143 etBekkerus, adversantur Voss. sched. crit. I p. 174 Spitzner. II. X X I 548. H)8. ovdi xi na slnag snog ovd' ixilEGGag-

—

A

—

117

ouTcog at 'AQiGtdg%ov xal ij 7AgiGtoq)dvovg- xul sGtiv ificpatixbv to OVTE dig Xsy6(isvov. A. Cf. 533, qui locus merito impulit Nauckium p. 44, ut hoc quoque loco Aristophanem et Aristarchum ovts-ovts scripsisse arbitraretur. 117. ovTOg Gmv at'AgiGtaQ%ov, ov SirjQTj^ie'vcog Goov, akkct Gmv. Cvvadsi xal TO *VVV ftot 6aig ainvg oA.s&Qog' (Od. s 305) • e0&' onov de xal diaiQel ' 6oov 8' avsvsvGe (II. Ft 252). A. Cf. schol. Harlei. Odyss. % 268. 120. ro \BX>60EXs'AQi6tttQ%og yQCKpsi dice dvo 6. iyeo de £va6t<5tK and tov [leMovtog, cog «|«re, ol'6sre, xtt%u$y\0so SitpQov. A. 124. dice rov o xal v TIOV avxl zov nc!>. ovrcog xal ij £c30iys'vovg xal rj 'Agrtrocpdvovg. A. 142. eg- Sia TOV v 'AQC6tttQ%og iv 6' EQEtag. A. Cf. 309. Aristarcho Lehrs. 1. 1. p. 140 adsensus est. 157. 0XIOEVXa- 0xi6avza dia tov a> 'AQi6ta(>%og A. Wolf.proll. p. CCXLII in mediocribus lectionibus numerat. Lehrs. c. 1. adoptat. 162. ipoyrjOa' 'Iaxag TO Efi6yr]0a at 'AQiGtdgxov. A. h. e. Aristarchus legit fioyriGa, ut schol. A II. I 492. 169. <&&ii]vd' • ovtag 0vv ta 8 at 'AQt0tdQ%ov, &ir]v8'. xal rj Zr}vo8otov ofioicog. A. Duentzer. de Zenodot. p. 72 ante xal rj Z. excidisse tivsg 81 %(0(>lg tov de probabiliter coniecit coll. schol. Reg. et Amst. ap. Heyn. IV p. 63 Cram. A. P. I l l p. 275. Vid. Ribbeck. quaestt. Zenod. p. 17. 203.

o n xaglg tov ff TO L'STJ. Didymus ovtca xal t]

'AQI0TUQ%OV.

A.

204. 'J(>t0taQ%og 81 ygatpEi tEA.EE0&ai, OVT«T£KEG&at,. ABL. 241. OVTOJS 'AQiGtaQ%og tots 8' ovti. A. 258. ot TCEQI (lev (iovkriv Sia tov v povlrjv, ov 8ia tov i. ovtag 'AQi0taQ%og xal iv trj itokv6ti%(p. A. Aut

xal ante iv delendum, aut Seleuci nomen post xal revocandum videtur; cf. 340. Ceterum ineptiunt B. L. Herodianum in Aristarchi locum, ut aliis locis compluribus, substituentes.

118

— A — 2 7 3 . %VVIEV

OUTOJg fj 'AgiGTag%ElOg dlk TOU £, %V VISV,

cog ' avtdg iitsl xoG^fj&Ev'. A. (II. F 1). 298. na%ri6oiiaiovrag did TOV T] ^iax>]GO[iai, ow <Jm row £(J (ia%E60o^ai, xal i) MaGGuhcotixr) xal y\ 'Agyohxi\ xal rj £iva%ixr\ xal i\'Avxi\ia%ov xal rj 'Agi.6T0(pavovg. A. 304. (ia%e66a[iEva)xal tovro oftotrag ta HQOXH(ia'vra Sia tov 7} a£,ioi 'AQL6taQ%og, Iv $ fJiaxfjGa^Eva}. A. Cf.'fl 377. 309. Cf. 142. — 323. Ovrag x£iQ°S &ys(iev 6zaQ%og (Pluygers. p. 7), iva to dv'Cxov svdfjlov y. fiolov yag E0tai, iav xara Gvvctloicprjv A. Cf. Wold. Ribbeck. quaestt. Zenod. p. 7. 332. ot)da t c 8ia tov i ovds ti, xal rj KvitQiog. A. 336. o GcpcS'C- dia TOV svog 6 o Gqxa'i opoicog ta * xal &C6Q7I%7, o yaq

fa

oi> (II. E

460)

AL.

340. aitrjVEO g~ EEIEVXOS iv tfj nokvOt(%co ygdcpEi, (
350. ovtcog an EL go vu, ovx oi'vo7ta, r]'AQiGtdg%ov. A. 381. ETCEI [idla of (pilog V}EV Uihevxog cprjGiv (g>£add. Ribbeck.) iv xfi Kvngia xal Kgrjtixfj- inei gd vv Oi (pikog rjsv. xal ©Eccyivrjg <5' ovtco TtgotpigEtui. anlfravov yag ro 6 Si vv Xiav (pikog fjsv. A. 404. |3t'jj, ov did tov v (iirjv, 'AgiGtug%og. A. 423. As'ysi 'Agi6tag%og ixl) rov a trig Ihiddog vno[ivfyatog to [ilv [ist' dfiv^iovag iit dfiv^iovag, o idti itghg dpafiovg, dyad'ovg, to ds xatd dalta avtl TOV iitl Salxa. ovtag yag vvv "Ofiygog ti&Eixsv. sviot, ds TCOIOVGI (fort. (istanoiovGi, ut A 593 T 114, quamquam noiovGi est etiam O 626) (ista dalta, b'nag r] avxotg avto&sv to (istd int. igavrai dl xal nXsiovsg alloi tav noirjtav tt] xatd avtl trig inC. Zloqjoxl^s 'iy
—

A

—

119

%o[icu.' ovxcog Sh SVQO(ISV xal iv trj MaGGaliwxixrj xal EivaitLXfi xal KvTtQia xal 'Avtmu%EL(p xal 'AQiGtocpavelco. KalliGxQaxog ds iv x

Cf. Stoll. Antimach. p. 112 A. Nauck. Aristoph. Byz. p. 43 n. 45 R. Schmidt, de Callistr. Aristoph. p. 320 [14] ed. Nauck., qui n. 36 cf. iubet Lehrs. ann. Darmst. 1834 p. 143. Post dfrezytisig indicavi lacunam. 432. 'AQi6xaQ%og iyyvg, oiov 7ilr\6iov, ov%l ivxog. A. Zqvodoxog vq> svxsg. A. 434. 'AQi<SxaQ%og cupivxtg, Of. Friedlaender. Aristonic. p. 52 c Ceterum hoc ex Didymo et Aristonico coaluit.' 435. itQOEQvGGav dia xov e, itQOBQSG0av, ov dia TOIJ v TtQOSQvGdav, xal rj 'Agyofoxr} xal f] EvvaTtixi\ xal rj 2Jc36t,ys'vovg. A. 447. tspij'v, ov xksixrjv, si%ov a[ *A(>i6TaQ%ov. A. 464. 6%lay%v' indcavto'Ag£(5xaQ%og 'laxag nd<5avxo. A. 484. psta GTQUTOV 'AQi<JtaQ%og xaxd, ov (isxd. xal ' ^ i ^ o s s^rj xatd Saira' (A 424). A. 519. "HQT], OX' dv ft' iQsd-rjaiv 'AQiGTttQ%og X6"HQTI xax' ev&sidv <pr]6i,v, ov xaxu doxwqv, Iv' fjm vxav [is f'ps•fritffl v\ "Hga, roxs i%&odo7tr}6ui (is i(prj6Eig. A. 522. ov%l ybji (?£, dlkd firj trt, at 'AQiSxaQ%ov xal at dXXai 6%sdov ndoai diOQ&c66Eig. xal ^rjTtoxs ix ntQMiGov to %i rtQogxELxat, rag inl xovxcov cft-jj xi q>6(lov d' dyooevt' (II. E 252), ' firj xi (tot, r\vxt itaidog' (if 235), fitj ti ov tavxa txaGxa disigeo' (550). A. 553. ovx' sl'QO(iai ovxs (isxalia • ourcjg at 'AQI6xaQ%ov xal r\ 'Piavov xal at 'AQioxocpdvovg. xal sGziv i[icpaxixov dig leyofisvov to ovts. ot ygdyovzEg OVSE p,£xalXa xaxcog yQacpovGiv. A. Cf. 108. 585. iv %£IQI xi&£f ovtcog al'AQiGtdQ%ov iv %EIQC, ov 7tl7]&vvxixc5g iv %SQGLV. oftotcag xal fj MaGGalicaxixrj xal r\ HcoGiyivovg xal rj 'AQiGtotpdvovg. Gvvadsi ds xal to i7iMpEQO[ievov c nadriGaGa de naidog i8i%axo jffipi xvitsllov' (596). A.

12(1

—

B

—

593. xivsg 8s fisxanoiov0iv ig Arjfivov dkk o rrjg %Qrjtai top toiovtoj 6%v\\i,axi r i v 8' sitE0' 'ilxsavm* (IJ. © 485), * xdit%s0sv iv xovirjai' (II. O 538), (&ofj iv vrj'i 7tiori0iv' (15, 624). ov'xag 'AQi0xa.Q%og. A. 598. olvo%6sim ovrcog OIVO%6EL 'AQi6xaQ%og 'laxag. xal iv tfi 'AQyokixfi xul MaOGafoaTixfj xal Avti(ia%sico xctl iv trj Zrjvodotov xal 'Agi6to(pavovg. A. 607. r\%v 'AQi<}TUQ%og to rjx1 XaQ^S T°v i ypaqpfi, xal /liovvGiog. itaQdtid'atcct, Ss 6
B. 12. TIav 6 v 8trj • ovtag diet tov v to %av0vSiri 6 'AQI6tciQ%og. xal xa jcagajtk^eia tovtoig *av6T7\6ov' (K 176) XKI *xu%a 8' av6Tr}0£6&at, sfiekksv' (B 694). xeev tccig itkeio0t, ds xal %aQi,e0tsQaig tav ix8o0Ecov [itdvttj xata GtQatov] ovtcog sl%ov. A. 35. 6 (iev ZrjvoSotog dia roii £ yQayst [aitsftftisto], o xal apsivov, oC de akkoi dia TOV a. B. ib. ds kiii • ovtcog 'iavixag (laxag) to kins. A. 52. (iovlrfv at itksiovg xal %aqii0tatai di%a tov v $ovki\. xal r\ 'AQi0tocpdvovg. iv ds talg xoivaig iyiyganto xal trj Zrjvodotsia (iovkrjv. a0tsiotSQa ds r\ %aqlg tow v xal 'AQi0taQ%siog. A. 111. Vide supra p. 112. 125. 'AQi0taQ%ov ke%sig ix tav v7CO(ivrjiidtcov iav xal T« itaidia xal rowg Tcgsofivtag aQi&(i^0ea0iv, ov firj yevcovtai b'001 rj^sig. tovto di ioti xatoixidioi xal Hvavkot. xal iv 'OdvC0sia (§ 265) c %a0iv yaq i%i0ti6v s0xiv £xa0xa,' ca0sl xaxukvyia naga xrj vr\i. A. 127. 6 'I%iav dice xov v sxa0x ov. 131. avdQEg saOiv iv xfj ixioa tcov 'AQi0taQ%siav £VQO[isv SVS10LV xal Kakki0toatog ovtoig iv tm negl 'Ikiddog yQutpei, xaxfaitsg xal to'rmsig 81 (ia%6(is0»\ OLHSQ t inixovQOi svetfisv' (II. S477), nag' o xal 8i%fi yodyofisv. A. 133. Ikiov iv totg xux' 'AQi0xo(pdvrjv V7io(ivrnia0iv 'Aqi0xd^%ov "lliov iyiyQaitxo. xal prJTtots afisivov s%si. A.

—

B

—

121

164. 6oig 8' dyavolg%rapls tov 8 sl%ov ai %UQLB6olg uyavolg. xal rj 'AQi6toy\v. EI%OV SE xal ai yaQii<5%axai ovtag UVEV trig Zrjvodotov, oj yga(pEi 8tor QEfpisov ($a6i, Xrjcov. inl 8s tov 'Ayapefivovcc dvacps'QEtai 6 Xoyogm 816 cpf]0t, C 8s s (itjtiEta Zsvg.' A. 205. TO 8C5XE 'Iaxag. ovtag 'AQb6taQ%og. A. 221. rra'- xdv talg 'AQL6tag%ov ix8o6E6i 8v'Cxag to ta. x'dv rid 8E tav naXaiav vitopvrjiiatav ovtag E
[225. tio 8' avtE- ovtag 'Agi6taQ%og. ZrjvoSotog 8s 8ice rov tjv. V.] 258. 6 (ilv 'Agi6TaQXog si Se ri, 6 8s ZtjvoSotog EI x ezi. o itQoxgitEov. f] 8s JSivamxT] EI%E' xi%"l\6o\xai rag t o iidgog HEQ, dvtl tov- a'g vv nsg aSe. rj 8s MadOufacotixrj• vStsgov avtig. ij 8s xata ( P t A ^ o w iv

davuolGiv. B. Cum his cf. quae supra p. 113 ad h. 1. ex A notavimus. ib. xL%r^6o^iaf ntokspuiog xi%sioyi,ai. ygdfpEL. A. 266. ovTrag afAgiGtagypv sxtpvysxal sativ rj XQ-ij0ig 'O^,f}Qixi] tijg l£%sag • n£Qi0trt6i yap ivCoxs td%og ' cpvysv rjvia' (U. 23, 465) xal *sxyvys %st,a6g° (E 18). A. 278. ovtag 'AoL6tag%og 8t,a rou t %toKCitOQ&og. akloi Se 8ta tov s, ovx ogfrag. A. ib. dva 6s' 6- ovtag 'Agl6tuQ%og, rtvsg 8s %aglg tov UQ&QOV xaxag.

300.

xal

A.

TO 7j ite'ov

8ia row f] 'Agiatagxog.

A.

H. e. varia lectio fuit si. 330. xeivog &' ag- [ovtmg'Hgadiavog Sia tov &.] Didymus 'AgiGtaoxog Se Sia row t. A. 347. ^ovlE-vao' • ow ($ovleva6i,(v) al'AQiGzao%ov. A,

OfFendit h. quoque 1., ut A 202, vocula oti, so-

122

—

B

—

lemnis notarum Aristonici index. Itaque aut excidit Aristonici animadversio, aut ort cedere loco debet particulae ovtcog. Cf. Friedlaender. Aristonic. p. 67 e nisi potius Didymi est.' 355. 'AQi6xag%og xal xd vTto^iv^fiaxa did xov E nqiv xivd %EQ. A. (ov xakcog add. BL.) 377. did TOV 7] ai 'AQi0xdo%ov fta^iftfaftaiJ''. xal EGXIV ofiotov TCO c(ICC%TI<]OVTCU TISQI 6eto' (F 137). A. Cf. A 298 304. 397. vide supra p. 113. 415. jiQrjecci- iv r«ig nktlGtus Sea tov k Hal at 'AQi6raQ%ov. dvvaixo d' av xal dia tov tavrov drjhovG&at., cog ixsi^iv 8' ave[iog %Q^GBV [IE.6ov i6tCov' (A 481) A. 420. rovto xal /U'ijtg vitoxEitai dia TOV a tmv vnoftvrjfiaTC37'. xal soxiv i^KparixmreQa (cf. A 108. 553). ov %SIQOV d' dv SI'TJ TTJV ixkoy^v ix&eivai. aXX oys dixto (iev IQCC, Ttovov d' aXCaGtov b'(ps XXsv, olov afcia £<3rj[iaiv£v, WGXB le'yeiv xovg [lavxeig, ort de'Sextai, toiot;zov fievxoi novov avrog ijv^ev, ov ovx av exxkivsisv. yslolov yaQ av •jjv, si (irj enoiei xovxo. A. Vide num legendum sit xovxo xal Xofog vnoxsixai, cf. B 397 F 57. Pro rotiro rescriberem xovxa, nisi illud etiam in B 397 exstaret. 427. inaOavTO'AoiCTaQyog 'Iaxcog jcaGavxo. A. 435. Quaere p. 113. ib. iyyvaki^Ei8ia TOV t,xb eyyvaXit,ti aVAQi&xaQ%HOI. xal 'AnolXdviog de 6 'Podiog 6[ioiK>g nootpsQExai, xal f] '/4Qi6xocpdvovg. A. 447. did xov cov dyrfgav tj 'AQi6xdo%Eiog- xal etiu naQaitkriGiov TO 6%fj{ia xco c vfisig d' s6xov ayrjQG) x' d%avdxa XE' ( P 444). OV'TWS xal rj 'AQi<5xo(pdvEiog. A. 462. ovxag xaglg xov i dyakkopsva 'AQiGxaQ%og, 'iv' fi xd ed-vt} dyukkoybsva. evioi de 7CQ0<Sxi&ia6i x6 t, itQog xo OQVi&av dvdyovxeg TO dyakk6(ievai. xal koyov xivbg e%ovxai. A. 494. of.' •&' 'TQirjV ov naQs'kafiov 0VV8E6(IOV XOV ts, dkk' b'vxcog %aQEka(iov ®vglav xfjv nokiv, ovx EV ds. uno

—

B —

J23 T0V

t0

yctg TgiEcog xal t] 'VgCa ovxtog 6
cf. 733. 517. <&caxricov' T« toiavta (Jt^ojg iv xalg'AQLGtdQ%ov svQi(}XO[i£v, xal dice tov a ^ o x c t ' o v, xal dice row i\ &> a xv\av. AD. 579. ovtag t] ire'ga tmv '^QiGtaQXSiav, xal s'0n %a.QisGtega 'iv d' avtog iSvOEtovaQona %akxov avSlOCOV

% 5,6 IV dh (ISXEJtQSJlE

rjQC3£(j6lV,

OVV EX

ClQl-

axog Etjv, noli) ds nk£v6xovg ays Kaovg.' r\ yaQ aixiaxov SiaitQEHEiv Sia tov £$rjg anodbdoxai, OVVEX' agi6Tog srjv, Ttokv 8E nXsioxovg ay£ kaovg. oftot'rag SI xal Zrjvodoxog ygdcpsi. A. [665. TO (isv 'OfirjQixov s&og /3^ cpEvyEiv itgocpEQExai. alV oys 'j4Qi6xag%og ov [lEXE&rjXEv, akk' ovxcog ygd(pEt,, (irj cpEvycov.] 707. ovrrag at 'AQ^XCCQ^OV offta, ov dice xov Q agu. 733. ovxag xaxa dotixrjv 7ix(o6iv xolg d£'A(ii6xaQ%og, cjg ngoxsixai. A., cf. 516. 744. 4r)[ioxg(vrjg dyvor\Gag A1916 it £ G 6 iv Eyoacps xaxcag. A. Vulg. Al\tiy,E66i. 751. £Qy' ivE^iovxo'Iaxc5g xo vdfiovto 'AgiGxaQX°S- A. 7b'9.ov'xagcpEQ taxog, ov y £gt E Q O g,ai'AQI6XO.QIOV . A. 798. oti'trag uVAguSxugypv v\8r\. xal iv xolg xgog Keofiavov ofioiag 7igo
(r 184). A. 801. ovrog itgotl [TO] aCtv, ov it£gl a6tv, "va ciaiv ig%6^,Evoi itgog XY\V TIOXIV. b\x,oiag xal ZrjvodoTog xal 'Agi0xoq>dvrjg ygd<povOiv. A. 865. av£V xov i Tvyait\ ts'xE Xi^ivr} ij xaxa 'AgiGxag%ov EI%E diog&aGig. oi ds itsgl Xaigiv xal 4t6dcogov xai xivsg tav xad-' rjfiag ngoGxid'EaGi to i, iv' y

124

— r

—

EUL rvyccir) re'xs, xaxag. fir}8E7torE ydg "Ofitjgog Mfivrjg ti'xvcc farogslv fiiaLOi 8i dow. A.

r. 18. avrdg 6 SOVQ£- 'Agi0ragxog avsv TOV ag&gov avvdg dovQS. ovrag xal fj 'AgiGrocpdvovg xal rj Kalh0TQ(XTOV, xal 0%s8bv ovrag xal at %aQiE0tarai. xoib'l%iav iv rra a itgdg rag £^rjy^0£ig opoicog nQOfpEQsrai. i%£i 8s TOV 'OfirjQixov xagaxrrJQtt xal rj 0vv ra UQ&QO} ygacpy, xaiitEQ ovx ov0a 'Agi0raQ%siog. 0vvt}&sg yag ra jcoif}Tfj STCI tav avrav (is'vovri, vnovoiav w«p«'%£tv, ag nsgl irsgov diaAs'yotTO, 7igo0d-£0£i ag&gov xal ft£TaAAaj;£t TOV 0vvd£0pov, ag snl rov KvxXmnog f xccd ds (iw vitvog ijgsi nuvdapKrcog- 6 8' igsvysro oivofiagsiav' (Od. i 372), ctvtl TOW xal igsvyEro. A. Cf. BL TO avrag itaga Zrjvo86ra xal rolg alloig ovx inaysxai TO ag&gov xrs. 51. xartjcpsCrjv ovrcag xazfjcpEirjv 0vv ta v wpohoyovv ai 'Agt0tagxov xal v\ 'Agi0toq>dvovg xal r\ ye'vovg xal rj 'Agyohxrj, xal (Jjjedov iv taig ovrag sixsv. t] 81 ZrjvoSorov X^Q^S r°v v xccTrjtpsitj. A. 57. £00o 8ia rcov 8vo 0 si%ov at 'Agi0TKgxov xal ov fiovov iv roig vjtofiv^a0iv slxov ovrag, dlXa xal iv ivioig Xoyog vjtixsiro, 6Vt ccvdloyov v\v to *£00a (iiv %Xalvdv TE' (Od. % 79) xal *s0 0ag\ xal fj Zrjvo8orov 8e ovrag slxs xal f] 'AQi0roq>dvovg. A. Duentzer. Zenod. 126. xal at 'Agi0rdgxov " a * V Zfjvo86rov xal r} 'Agi0zocpdvovg 3togq>vg£7]v slxov, OV (lagnagifjv. xal £0%i ngsnaSisrsgov xal ydg inl rav vv^igxSv 'gjaps' vcpaivov0iv ccliTtogcpvga' (Od. v 108). A. 193. xsyalfi'Agioragxog x£(palijv. A. (A (liluov 8s exorditur Nicanoris adnotatio.) 227. X£(pa\y\v rs- ovrag 0vv ra ri i\ 'Agi0rdg%ov xal t] 'Agi0ro(pdvovg. xal £0rvv £ixpga8i0rsgov. A. 259. ixilsv0s 8' iraigoigovrag rolg itaigoig xaxa 8onxy\v ai'Agt,0rdgxov. 0vvsq>dvsi xal y\ Zrjvo86tov. A. 262. ngoxgCvsi ft£i/ rqv Sid rov E ygaq>r\v $r\0sro, %kr\v ov (lErarid-rjOiv, dlla 8id TOV a ygd
—

z/

—

125

2 9 0 . ov'xoag dice xov r\ xb \\,a%i\GoyLui 'AgiGxaQ%og. A. 292. ovxag cei 'AQIGXC
A. 295.

'AgCGxag%og ctq)vsao^isvov

did xov o jcagaxa-

xixag- xal avee'loysi TO SX%SOV. aXkoi ds dia TOI? a. AV.

326. £xu6xcp' 'AQiGtagyfiS xaxec ysvixtjv ixdexov. A. 348. %aA.x6g- ovxcog 'AQi6xaQ%og- aXXot 6s dice xov v, %aXxov. ovxcog afisivov diu xov G yQaq>siv xalyuQ vGxsf QOV cpr}6iv 6 ds devxeQog CSQVVXO xakxm', avxl rovxadoQCCXI. AB.

352. Excidisse videtur de lectione Aristarchea dccfiiivKi et aliorum ddfiaGGov observatio. 362. aficpl d' « p ' cevra' 'AQi6xcco%og apcpl d' SQ' avxrj. xfi jtsQixe(paXaia. A. Adde V cci %ccQis6xeQai xal jcksiovsg ftfjXvxwg e%ov6iv. 373. xai

vv

xsv

SI'QV66SV

XS- iv

xi^'AQitixoycivovg

x-wi vv xsv i%siQv6sv, ov ftgVtoi iv xfi 'AQI6XOIQ%OV. AV. 402. xal xsv&i- 'AQiGxaQ%og (isxa xov i xal xsl%i. A. 406. ujtoeiTte xsXsvftovg''AQiGta()%og dnosixs dice xov x, avxl xov anoEiTis xal %captg xov G xsAsv&ov. Gsis d' av rtg, i\ sxiqa diu xov % TIO%SV Tiaga'dv. ovxs iv xatg 'AQiGxaQ%sioig, ovxs iv ixiga xav yovv i^,(psQO(isvov jtitpvxev. xal ov fiovov iv xalg ixdoGsGiv, aXla xal iv rotg Gvyy^dpiiuGiv a%a% anavxsg ovxcog ixti%-EVXCCI. JtQOG&riGsiv fiot doxra xal xyv 'AQIGXCCQ%OV XS"%IV ovrcag i'%ovGav c xijg ds slg xdg ftsovg oiJoiJ sixs xccl rtuoaXCOQSI, (ifj (iadi£ovGa slg avxovg. A. 415. 'AgiGraQxog 'laxag sxitayka (pikr]Ga. A. 416. sx&saiv xfj ixiga xav 'AQIGXKQXSIOHV a%&sci iyiyganxo. xivsg ds alysa ygacpovGiv. A. 434. TiavGaGd'ai- 'AgiGxaQ%og nuvSG&UI. A. 436. du[iuGd-jig- 'AgiGxaQ%og dafisirjg. A.

A. 3. icovo%6sixax' s'via xav V7co^vrj(idxo3v %6si (piosxui. oi ds (paGi Zr}vod6tsiov tivai TTJV iv pevTOi xalg ixdoGsGi %aglg xov v SVQCC^ISV. A.

ivavo-

126

—

/I

—

17. si 3' avxag- Sid xov nag aVAgiGxdg%ov si 8' av nag. iv 8s xf] xax" 'AgiGxocpdvrj si 8' uv tag Sid xov x. A. [ibid. yivoixoovxag 'AgiGxoqtdvrjg1 'AgiGxag%og 8s ns'koixo. V.J 137. egv(ia- ij ZiqvoSoxov xul 'A(ii6xo(pavovg ikvpa sl%ov, oiovsl sUkr/fia. A. 139. o i e r o g insygai.'£• TO ijtsygai/js %(oglg xov v. s'v 3d xiGi %ttkx6gygct(pEXglg xov a USTJ. A. Cf. Friedlaend. Arist. p. 2. 213. slXxsv'AgiOXttQ%og'Iaxag skxsv xal at nXsiovg. A. 238. 7j(isig 8' avx" • 'Agi
—

E —

127

527. i 7tsa<jv(i£vov *A(>iGxttQ%og did xov a dneGdniovxa xov IIsiQaa' iv dh xf\ EXBQU ineGGv5.W inl xov ®6avxog ke'yexai. 'dxonog dh xskeov i\ in £0Gv(ievov. A.

E. 60. ndvtaiv tfj irsQu tav 'AQiGt fisv — no&iovxag' xtL A. 249. ovxag 'AQi6xaQ%og i
Tgrnlovg' — LV.] [466. TCOiTjxolGt, Se AoiGxc(Q%og, ZrivoSorog ds notrjxrjGi. LV.]

128

—

E

—

[377. eveifizv ovrcog at 'AQiGtd()%ov BLV.] De 549 cf. schol. Od. y 489. [560.

dv'ixmg

TO ioixozeg

'AQiGxaQ%og

V.]

638. Friedl. p. 112 recte Aristarcho tribuit, dubitat Duentz. Zenod. p. 3 ; 13. 661. 'AQi6tuQ%og fisxd TOU V (teftkrjxeiv. A. 695. Ilekdycav IJtokefiaiog 6 TOV 'Ogoavdov did TOV 6 ZJeldyav. A. 700. ovrojg 'AQi6tttQ%og a^KpoTega diK TOIJ e izgotQc•KQVXO xal inl vrjcov keyst, yctgo vrs nQorQondSrjv sqisvyov inl tag vavg. A. 703. 'AgCctaQiog diet TOV « i%svdQi%av. A. 746. 6 UiSaviog avev TOV t, TO dd^vrj61, o de 'AQL6TUQ%0g 6VV Tip I. A. 757. xaQTEQu eQya- ovTC3g 'AQi6TaQ%og, ukkoi de sgy aid rj A a. A. 787. 'AQi6TaQ%og de xdx' ekey%iegTO de e%rjg di%ag, eidog CCQIGTOL xul eIdog ayrjroi. A. 797. 'AQL6xaQ%og T a ' j f t o , at de xotval XQC^EXO. [818. Gcov 'AQi6xaQ%og oecav ygdq>ei. LV.J 839. avdga x' aQiGxov dta TOIJ de ui'AQi0TttQ%ov, avdga

d'

KQICSTOV.

A.

857. 6 de 'AQt6taQ%og nixQri xaxd doTtxrjv. ev de xiCi TC5V v7to[ivr](jtdT(ov o&i GTekkeGxeTO fiixQi]. A. [872. xaQtegcc egya- ygdcpSTat %Qy dCdrika, o s6xi q>&oQoitoid L V . , cf. E 757.J 874. ovxag 'Agi0TaQ%og peta TOV d e , %d(tiv d' avdgeGGt. A. 881. at 'AQtGxdg%ov vjc£Qq>iakov, ov% vnegd-v/ i o » , aGjteQ at drificodetg. A. 900. (paQfiax' enaGGev 'Iaxcog cpaQpaxa %dc>Gev. A. [906. cag akkongoGakkog i\dy\ kekrjGxai, av itinovftedid TO £nog Zfjvodoxog dd-exet. B. 'AQiGTag^og d&eTet LX. Duentzer. Zenod. p. 9, 34.J Z. [4. HQOTEQOV eyeyQcmxo <(ieG6r]yvg norapoio Exad xal GTO^iaXi^ivrjg', vGreQov de 'AQi6TaQ%og xavTY\v

—

Z

—

129

yga% xogv&og ISVGGOVGI (is'xaita' (II. II 70) BDLV.] 54. dvxiog-

ovxcog 'AglGxag%og dia TOV 6, allot

ds

Sia TOV v. A v cf. B., qui vocabulo a/Uot substituit Zenodotum et adicit censuram brevem o xal afieivov. 1\. Vide supra p. 114. 76. oicovonolav b'% agt6T0g'A^dviog, rag 'AQC6raQ%og, itQOcpsQszat, xal tavrrjv rrjv yQacptfv, (iccvrig t' oicavoTtolog xs. sgyov ds to 6aq)sg siitelv Sio Si%mg. A. Corr. c3g'AQL6TttQ%siov jiQocpsQstai, coll. & 513. 96. a I' XEV 'AQiOxuQypg ag xav. A. 113. dt^cSg 'AQi6ta(>%og, xal Sia xov xs, b'fpga x £y<6, xal Sia xov av. A. 121. ZrjvoSoxog xal 'Aoiaxocpdvrjg Svl'xag iovxs. sv Ss xolg spiiQoe&sv etgijxapsv 'AQIGXCCQ%OV slvai xijv Svlxviv yQucpii\v. A. (LV.) 128. ovxcog 'AgiGxaQ%og, oiov xaxa(5s'(ir]xag xov ovgavov. Sio Sid xov v yadcpsi xax' ovQavov. A. 155. 'Iaxtiig xo xCxxsv 'AQiaxuQxog- A. 157. 'AgiGxaQ%og 'Iaxag xaxd (iqGaxo. 159. ydq {iiv ygdcpsxai ydg oi. A.

A.

170. rjvcoysiv ovxcag Gvv TO> V r\vaysiv 'AQiGrag%og- rjvcoyssv ydg. A. 171. 6 'I^icov sv xa nodxa TC5 %Qog xdg iS,fjyrjGsi,g TCQOcpsQExai ^IST' dpv[IOVI.

A.

174. 'AgiGxaQxog xal \siviGGs xal %slvit,s. A. 187. dv£Q%0[Lsva- ovxag 'AgiGxag%og, allot, Ss Sid xov s sit£Q%o[i,£vG). A. (desipit V.) 248. nag' aiSoifjg dlo%oiGiv ovxag AgiGxagfpg nag a IS oi rig. iv alia nag a [ivqGxfjg. A. 266. dviitxoiGiv ovxcog 'AgiGxag%og, 6 Ss 'HgcaSiavog (?) Sid xov rj dvCnxrjGiv. A. E sequente scholio apparet pro Herodiano restituendum esse Zenodotum: quae nomina quomodo confundi potuei'int e compendiosa scriptura explicatur. ds enim et t, facile permutantur. Itaque fit, 9 DIDYMUS.

130

—

H

—

ut simillima evadant t,r\vo et typo. Idem accidit © 378, ubi in BL est 'Hgcodiavog in V Zqvodozog. 330. si' xiva- 'AgiGxag%og b'v xiva. A. 354. OVTOJ vvv

a[ 'AgiGxdg%ov. A.

415. vaisxdcoGav 'AgiGxag%og did xov o vaisxoKtOav. A. 432. ovxcog 'J4QI6XC(Q%OQ dice xov i}, &tfr]g. A. 434. OII'TOJS 'AQiOxaQ%og apjiaxog, KcdAfaxgaxog dia xov t\ a(i(iuxr]. A. 437. 'AxQsidug6 'i&cov iv xa itgog xovg ^&sxr](iBvovg *A x Q s i d a jtQOipeQExai dv'Cnag. A. 475. 'A$l<SxaQ%og Sia xov 8, slits S' sitsv£diievog. A. [479. 'AQiGxaQiog ds naxgog y' b'Ss ygdcpsi. V.]

H. 5. iitsi v.s- ovxcog 'Agi(SxaQ%og• 6 UtSdviog ds sitrjv us, cog ' o u t ' av xsv'Agnjg'. AV6. skavvovxsgxax' svia xcov V7to(iv7]^,dxc3v SQS'GGovxsg. A., cf. v. 95. 7. xc6- 'A^iicoviog iv xcp itgog 'A&^voxks'a r o t ngocpsgsxcci itXr[d'vvxi'x,Gog. A. 8. (pKVtjxrjV ovxcog 'Agi0xag%og dvixcog. A. 12. Ivtis dd' 'AgiGxug%og Ivvto Si. A. 32. v(luv d&avdxrjGc Zrjvodoxog d&ocvdxo 16iv. iv [livxoi xrj 'AgiGxocpdvovg vpZv diKpotigrjaiv sl%s, xf] va xod xrj "Hga • ovx dni&dvcog. A. 41. dyuGSd^svoL'AoC<SXttg%og did xov o dyaGGoA. Abhinc quae leguntur verba Aristonici sunt. 64. 'AgiGxag%og Ttovxov, did xov v, xal vn' ccvxfj, xrj ipgixi. ailoi ds Ttovxog vit avxov. A. 73. vfitv ftfv ydg saGiv ai 'AgiGxdg%ov ovxaq vyiiv d' iv ydg saGiv. xal sGxi xo s%rjg • vfitv d' svsiGi ydg, r\ • iv vfiiv di siGi ydg dgiGxijsg. A. 95. sv xiGi xcov V7to(iv7}fidxcov vsixs 6vsidit,cov s£,(a xov t, aGxs xcerd GwaKoitpiiv vostG&cu TO vyisg vsixss. A. 110. dvd ds G%io-'Agi(}xag%og dvd d' avG%so, dvdG%ov di. A. (AgLGTKQxog xal 'Hgadiavog. dvd d' iG%so. V.)

—

H

—

131

127. Friedl. Aristonic. p. 129. 130. cpiXag a vet j j e t p a g - iv xalg i^xaGfidvcag 'AQIGxaQ%ov (iccQsiag %EiQag, rag ^s^aQfjiis'vag vno yrjQag vvv xal dvGMvqxovg. dXXa%ov ds xdg s^QafiEvag ((ia(>eiag %stQccg STtoiasiv'. (II. A 89) A. 145. VTtocpd-dg- — 'AQi6ta.Q%og Se
171. itEit(iha6&£• 8ia rov 6 itsitdkaG&s, 186.

8i%c5g, all"

E%EVCCQL^E.

A.

ovrcog 'A(>i6T<xQ%og xal ' ov Sici rov %. A., cf. Z 266. OZE drj §' %%QVXO xal a l l '

ore

dij rov ixavs. A. Cf. B. 517. A 142. 171 E 132.181.787 Z 76. 113 & 311 I 7. 192. 'AQiGTUQypg dvvco, akkoL ds Svm. A. 197. AQiGxuQ'Xpg dice r o v X iXoiv. A. 198.

dia xov i EI%OV at 'AQL6XUQ%O'V.

TJ 6E 'AQL6xocpd-

vovg OVSE fisv CdQEir}. yi^ixiqvxo 8E xal TtaQu 'AQiGzocpdVEI xal Zqvodoxfp. A. 213. ovrcog 'AQiGTctQ%og (it(lag. A. 214. 'AgyELOL (idy syri&Eov 'A()CGxaQ%og 'AgyEiOL (ilv iyrt&Eov. A. 238. (3c3v ovxcag ai 'AQLGxdQyov jiciv Gvv xa v. r] 'AQiGxoydvovg fiovv. xivhg ds h%K> xov v /JoJ, xal [irjjtoxs 7ti,d-avc5g, dvxl xov /3o'«. A. 241. dti'ia [islTtsG&ai, "AQI^'C- 'AgiGxag^og GVV xa v dri'tav TtXyj&vvxixcag. A. 272. 'AgCGxaQ%og- a Git id' EviftQiiiyftslg. A. [alip'' ovxag 'AQiGxag%og ovx atp. %Q£ia yaQ xd%ovg xrjv GaxrjQoav. V.J 304. ivx^7]xa'AQiGxaQ%og d\d xov % ivxfirjxtp. A. 336. 'A()i,GXttQ%og- xvppov x' d{iq)i, did xov x. A. 353. 'AQiGxagxog EXXEXE'EGQ1' bva dv ftij. A. 359.

si

d'

EXEOV

ovxag

di%a xov d, si EXE'OV.

'AQiGxaoypg EI 8'

EXEOV,

A.

409. 'AQLGxaQ%og xs&vrjdxav, aXkoi 8s xa v. A. 428. TtvQxa'Crjg- ovxag ai'AQLGXKQXOV xaxd 9*

XE&VEI,coysvixrjv

132

— © —

ai 8s Z)]vo§6xov xvQxa'Cy^ xai k'Gxi %agiiGx£QOV, ag TO 'iv SE nvgfj vndtrj vsxgbv Q-sGav' (?P 165). A. 436. ix -xsdCov iv xfj xaxd 'Agt-Gxocpdvrj ovxag iyiyganto iv TIESLCO- teal (I^TIOTE a^isivov tovto. A. 443. %r\v xcov Q-EWV uyogav IJOETOUV of TCEQI 7Lr\v6§oxov xal 'AQi(5to(f>avr] xai avrog 'AQC
451. 'AgcGtccQxog oOrjv, teste BL.) o6ov.

akkoi

SE (h. e. Zenodotus

A.

452. TOIJ d' ETCilrjOovrai t o % syd' %c3Qlg TOV T£ iv totg 'AQt,<STUQ%ov to syri. nat' ivia 8s tav v patcov TO 8' iycS. A. 475. 'AQiGTaQ%og dia TOti o av8ga7t68oi0i. A. 481. 7tQiv TtiEELV TtQiv K£iipco • 'Agi0tccQ%og [IEVCCI JIQIV

AEIIIKD.

A.

7. 'Agi<}TaQ%og &f cov. A. 10. aitdvEV&Eiv tfj 'AgiGtofpccvovg cc ZrjvoSoxog (IEXOTCIO&E.

A.

23. ngoqiQ a v E&E Aot (if 'AQiGxaQjog Sta xov a Xco(ii. IIxoXEfiatog 8h 6 xov 'Ogodvdov dvxl xov TtgoGca ygdcpEL. A. 35. cag Gv KEXsvsigovxcog 'j4QLGxuQ%og, aXloi ds si Gv XEXSVsig.

A.

55. AQiGxuo%og 8id xov o oitli^ovxo. A. 81. EV xiGi tcav vn,o(ivi](idxcov i8a (ivaxo. A. 103. ona^Eiovxcog 'AoLGxaQ%og ojcdt,Ei. 6 Sh 'Itycov iv aXXco LXCCVEL. A. irtsiysi. 109. 'AQLGXUQX°S' y.o\Lsixcov. A., coll. 113 V. xo ds xofiSLXrjv 'AgiGxag%og (isv xo(i£itcov, ZyvoSoxog 81 xo137. 'Ag£GxciQ%og cpvyov, aXXoi ds cpvysv. iv aXla 8E TO cpotvtxo Evxa. A. 157. ovtag Sea xov a xgd%s at 'AQLGXU.Q%OV. A. 163. 'AQiGxccQ%og dvxixs'xv^o. A. 164. aXlcog- xovxovg xai 'AQiGtotpdvrjg rj&ixfjGEV. A. Fort. r

© —

133

191. ocpQcc Aa/3ft>ft£v- ovxa)g 'AQi6xaQ%og, alloi 8S ai'xs Id^co(isv. A. 213. 8i%c5g ai 'AQi6xdg%ov EEQysv xal S'QVXEV. xal xb 6V ccficpotsQnv 6r}^ccLv6[i£v6v sGxi xoiovxo- rav 'A%aiav oGov anb xov xsi%ovg r) tdcpQog SQ^SV, inXtjQ-vBV opoicog iMiav xal avdgcSv 6vveA.avvo[is'va>v xal GvvsLQyofis'vcov vnb xov "ExtoQog. A. Quae sequuntur fortasse Aristonici sunt propter praesens tempus yQacpsi, Z^vo'tfoTros ds yQacpsi tcov ^'OCJOV EX vrjtiHv a no itvQyov Taq>Qo g segysv, quamquam inter Aristonicea non admisit Friedlaenderus. 235. IJTTOV av tpr]6iv 'AQiGtaQ%og oveidiGnxov elvai, SVTIEQ ovTWg iyeyQccitro '"Ex XOQO g, co drjxvdog'OXvfini,og ttvtog ond^st,.' rj&STrjTO ds xal naga 'AQt,6toq)dv£i,. AV. 246. anoAs0&cci' 'Ag£6TaQ%og aTtolsbti&ui. A. 270. j3a|3 Aijjtft • 'AQL6taQ%og $z$Xv\xoi. A. 290. oi TISQI ZrivoSoxov xal 'AQiGxcxpavr] 'i%%a. A. 296. ovxag at 'AQIGXCIQ%OV dice xov y Ssdsypivog. A. 304. Ai0v[if] &EV 'AQi6xaQ%og Ai6vjirjd'ev, xal v\ Zr\voS6xov xal rj 'AQitixocpavovg. 311. dt,%aig xov ybsv afiagxs xal to'-fr' a^agxe. A. Cf. H 186. [325. ov'trag %ojQig tov i artoEQy ei. V.] 337. "ExtoDQ 6' ev KQCOXOLGL- aCAqi6tdq%ov fjaglg xov v"Exxc3Q ds HQOSXOIGI, xal £6xiv, 6 8h"ExxaQ sitl rovg jtQcixovg copft«. A. 349. (6 Zqvodoxog ygatpsf Fogyovog b'fipax' s%cov 6 8s "OfiijQog %(OQlg xov v Kir^s (}()oxoloiyov"AQ7]og. ysi <xrj 8' inl [isv Fogyco' (II. A 36), <x>g UaTtqxa, 816 Xeysi FoQyovg ag Ztaityovg.) Hucusque Aristonicus, qui fortasse cum Didymo coaluit. Abhinc Didymus 'AQiOxag%og 8s y(td(p£i Gvv xa i ol'pax' E%av. xaC q>u.6i itaga xr\v olftof y£y£Vfj6d'<xi^ xccg bSovg xal xa oQfirjfiata. «t (IE'VXOI nlELOvg xav 8rj[ico8mv £i%ov Fogyov g ofipax' E%av, olg 6vXXap,$dv£i xal xb allaypv l&yoybEvov 'tij 8' ETII yb£v FoQyca fiko6vQG)itig' • %ak£%bv ovv TO GatpEq SITIEZV. A. Duentzer. Zenod. p. 4 erroris manifestus est; a Didymo totum scholium esse profectum statuens. 371. 372. Aristonicus a%-Exovvxau dvo 6xi%oi —

134

—

& —

MitoQovptv. Didymus ovde TCCCQCC Zqvodoxa rjGav. L. Friedlaenderus et hoc loco et 3S5. 528. 557 Aristonico suo totum scholion vindicat, minus caute, ut I 23. 24. 25 declarat. Nee non I 416. 668 K 497 N 808 nobiscum facit. Atque versus suspectos a Didymo non sine verbo dimissos esse testes stint inprimis schol. O 33 71 668 T 327 SI 269. [378. 'AofcxaQ%og itQocpave'vxe, tog *%\r\yivxE XEQUVva' (455) dvixcog- 6 de Zyjvodotog yrj&rJGei itQoyavsl6ag idav sg SOVTCOV axovtav, 0v0tslkcov trjv zsXevraiav, nuQo^vxovag TtQoysQoiLEVOg [ier' sxtdescag tov a. EGXI de axQurov /ICOQLOV, ag TO ^layixag vfovg.' (Pindar. 01. I 89) V.] 67taviov 3s tOLOvto naQa ta jtoirjTTJ. A. 385. Aristonicus a&etovvvai — navrev%iav. Didymus ri&etsi 6e xcd 'AQi6to(p<xvi]g. Zr\vodotog 8e ovde eygeccpev. A. 389. ntolepalog 6 rov 'Ogoavdov ev tip iteqil tov 'OfiT]QLXOV xaQaxrrJQog Sice tov v itQocpeQSTai Id^vro. %ai iativ OVK ddoxtfiog 7] yQatprj. AV. 405. sXxs' aTtah&rjGee&ov iv rfj exSQa xtov 'AQI<3XUQ%OV eXxe uitak9"ri<5ovTai. xal \ir\itoxe XQEIXXOV tec elx-q aitaXxfrfiovxai. A. 408. 'AQL<5xuQ%og' b'xxi %EV ELitca. A. 415 — at dh 'AQI6XUQ%OV dice xov rj, rj XEXE'EL TCEQxal yaQ b Zsvg (pt\6L • x6 ds xal XEXsksayLevov eGxcu. A[BL.J 423. ad Beg dt,' svog d 6 'AQuoxa^%og. A. 428. ukkag- [b'xt] ovxcog vco'C %a>Qlg xov v. A. Delendum esse b'xi apparet inde, quod et ovxcog sequitur, quo vocabulo ad Didymum trahimur, et diplen positam fuisse affirmat Aristonicus in praecedente scholii parte 7 quod nonnulli scripturam vcalv amplecterentur. 441. ovxcog 'Aol<5xttQ%og /3 afioidi. A. 449. XOIGLV j t o ' t o v 'AQI6XCCQX°Q totov ( t o r o v , xal XIVK e^Kpaoiv. A.

513. xovxav dag

IlaQ^EvCaxog iv xa> a agog KQaxr\xu A.

'AQI0XKQ%'ELOV ygcccprjv nQocpEQEXui XECVCHV. at 'AQi6xo<pocvovg TCE'GGOI. A.

—

/

—

135

(526. ovtag rj yQacpq £v%opai ilnofisvog, ov TO svavtiov. A.) 528. Aristonicus dd-sxsixat, — SI'QTJXEV. Didymus 6 ds Zrjvodotog ovds sygaqiev avxov. A. (538. ovrcog dia xov et TO si yccQ sycov cog, xal TO uyijQcig dice TOP a. A.) 557- Aristonicus: d&sxsixai •— evdCav. Didymus ovx icpsQovto ds ovdh naga ZfjvoSota. rj&Erei ds xal 'AQKJXOtpdvrjg. A.

I. 4. avs^ioi' f] AgMizocpdvsiog ccvd(ia dvixcog. A. 7. s%evsv 8i%cog, xal dia totJ a, e%evav. A. 18. (idya 'AQiotuQxog Gvv ta G peyag ABL. 23. 24. 25. TtaQci Zrjvodota ovx ECpBQOvro ot tQsi'g- xal 'AQiGtoqxkvqg ds TI&STSI. ALV. Haec Didymus. Aristonici sunt quae sequuntur inde ab a&etovvtai, — sAuTT(6{iu6t,v et r] SiJilrj —• zJiOfiijdrig. Hoc loco et A 78—83 meo iure supra usus sum, ut schol. ad & 371. 2. 385. 528. 557, alia in duas partes distribuerem. 33. 'Agi0TUQ%og Sia xov r\ [luxqGoiiat,- A. 36. ovtag 'A(>i6tu()%og rjfihv ve'ot, rj8s yegovteg. yQcc(p£6%-aL 8s (pr\Oi xal 'tjy^tOQsg yds (is'dovtsg. A. 57. ii [irjv dux rov s ai 'AQi6taQ%ov ij psv. A. 66. 'AQi6TaQ%og dice xov a cpvA.ccxt7}()ccg TOVS cpvXaxag. A. 73. al^AqiGxa^jfiv ovtcog si%ov dia tov y«'p, %oki6iv yap avcc60sigs%su di %i 'OprjQixov xal rj dia ds, nohs'sG6i d' ava66sig. A. 78. dlaQQalGsi 6V svog Q al 'AgiGtaQ%ov. D . 86. a(i' s0tsi%ov 'A()i0Ta()%og a(ia 0tsi%ov ' K(3g. A. Leg. 'Iaxmg. 88. doQTtov 'AQi0tao%og [IETCC TOW « doQita. A. akXcog • dice TOV a doQXa ai 'AQI0TCC(>%OV. axaiQog ds Zrjvodotog yQutpov ti&svto ds daira ftalsiav aronov yaQ v zovg JIS'V&SI arAijTco xr\v ipvyriv (}s(ilr)(iEvovg. A. 89. dolls'ag'AQi0xaQ%og d.Qi0xiag. A. 109. u.its\jLvftE6yLr\v OVTOOS 'Aqi0%a^fpg. A.

136

—

I

—

112. nentd-oifiew 'AgiGxag%og neni&co^Ev s'0ri yag ni&copev. A. 128. a[iv[iova Aristonicus. 'AglGxug%og de fi«ra xov G u[ivpovag. A. Cf. hoc de loco sane quam memorabili Lehrsium apud L. Friedlaender Ai'iston. p. 156. [a[iv[to v«• ovxag 'Ag(Gxug%og. Zrjvodoxog de d(ivfiovag. V.J 132.'AgiGxag%og- xovgri BQiGijog, inl de fisyav. A. 155. 'AQlGtaQ%og riiitfeovtai. A. 158. S(irj 9-7\ xa • %aqa ZrjvoSota xal 'AffiOxoipuvu jcafiep'fr^To. A. 167. 'AQi<}Tct()%og iyca, allot ds iycov. A. 197. IlKQyiEviGxog de nQOfpigettti, inavetov rj^steQovde. A. Post de exciderunt fortasse verba cog'AQi6raQ%eiov yQarpriv. Cf. ® 513 (I 140). 203. xEQKie- di%a rot; g 'AQiGxocpdvrig. A. %coglg tot; g iis'iivrjTccL xal 'Hgadiavog. L. 212. ev xi6i ygacptxcu avxag in si TCvgog av&og anenxaxo, nav6axo de cploi,. yeloiov de Ttvgog av•9-og, cog godav av&og, xov TtOLfjxov TO nvg dEivoTioirjGavvog. A. allag- eviot ygd(pov6tv avxag in si nvgog av&og ansnxazo, Ttaveuxo, de cploi,. 6 de 'Agi6tag%og xavxrjv ngosxgivev. S'VIOL ds ygdfpovoiv avxag in si a ax a nvg epag^yaxo, navGaxo de fj0lv 6 'AgiGxag%og, el eyiyganxo 'aip inaGavxo', Iv o0ov xagiGaG&at xtp 'A%IIIEI yevGaG&ai (tio'vov xal (irj slg xogov ia&ietv xal niveiv Is'ycovxai,, all' o'ftog vno negixxijg evlafielug ovdsv ybExiQ-qxEv, iv nollalg ovxag evgcav xr\v ygatpiqv. A. 225. ovx

enidev

etg- 'AgiGxag%og de %ag\g xov G. A.

— I —

137

Quamquam et reliqua scholii pars Friedlaendero p. 160 recte videtur ex Aristonico et Didymo coaluisse. 270. oxmag AQi0xaQ%og [istcc xov 6 <x(iv[iovag. A. 274. AgCGtaQiOQ- xovQrj (cod. %ovQrjg) fJptffijtg, snl ds [isyav opscoi' ofistxoci. A. 297. — ovxcog yuQ 'AQi0xaQ%og tL^i]0covxKi, ag ilsvGavtaL. A. 299. did xov SXSQOV X to (i etccXX^^avTi

cci 'AQLGXCCQ-

%ov. A., cf. 210. 310. XQCCVS03- 'AQi6taQ%og cpQovseo. A. 317. ftst' avdQCIGLV 'jQt6ta^%og sn' KV§QKGI. A. 322. ovrag 'Ai<S%aQ%og 7toXsfit^st,v XCCTCC TO anctQip(pecrov. A . 324.

Sia xov CCQK yQa<pov0i,v au 'AQI0TCCQ%OV,

xaxag

d' a Q a o i. at ds eixcuoTsgcci, xaxwg d i % & o t. A. 349. 350. iv tip itsgl 'Ifaddog xul ^O8vG<SEiag 6 'JIQLGTUQ%og 7tQO(ptQStai xal ijXaGsv CXTO'-IH TcupQov, xal iv t
Vid. Friedlaend. Ariston. p. 163. 416. «A/lcjg' ovds jcagcc Zr^vodorco icpSQato. A. 446. ij/Joi ovta ovrcog die: xov a xccl o at 'AQi0xct.Q%ov.

A. Deinde Aristonicus. 455. ovxag dice rov s scps00s0&ai,. A. 464. zliovv0iog 6 ®QS£, ev rra repog Kqdxy\xci dm xijg CmtodQO^icig cprjOl ysyQccfi^s'vov avxio covxsg (isxa&sivcu xov 'AgL0xaQ%ov dfiqilg sovxsg. A. 472. vn' ai&ovay SLU T % iv 7tQod-E0sc3g iv al&ov0ij oil 'AQI0XKQ%OV 0VVCC6SL xcd TO s^rjg 'ccklo 6' ivi

A.

138

—

I

—

488. yovvsGGi' ovxmg did xov s, yovveGGi- s%si fie'vxoi Xoyov xal f] did tov a yovvaGOi. A. 492. 'AoCGxao%og nolla ndftov xal nokkd ftoyrjGa. A. 509. svi,aiiivoio'A$iGxaQ%og SV%Opevoio. A. 510. k'qd SGXSV

'A^fiaiviog iv ta

TISQI rav VTCO Illa-

zcovog (leTevrjvsyiLsvoav i% 'O^iriQov dice tov £ nQoipEQerai, e(>s£ev. AL. 551. ovS' sdvvavto' iv tfj 'dQiGroycivovg ovd' s&eIsexov. xccl BGXIV 'O(irjQix6v 'ovd' s&els itgoQeeiv (II. 0 366). AL. 564. 'j4Qi6tttQ%og o fiiv, on avx^v. A. ore, OVTCJ ZTJvodotog, %QoviwSg. AL. Lego b'xs Zqvodoxog %QOvix<x>g, ds o fttv, on uvxrjv. Duentzer. p. 4. 574. r o v de Kv66ovto ovxcog 'AQC<5xctQ%og ds ki6do' erog k. A. 580. dia xov g rpilrjg yfjg. ovzcag cci 'AQI6XUQ%OV. ds on sklslitSL 7] stg, Iv TJ sig agoGiv. [?]) A. 584. xaaiyvrjxaixaxct xo &r]Xvx6v xaQiyvqxai ai 'AoiGxaq%ov. s%si ds Xoyov xal r\ dice xov o- xcexce yao "O^tjQov TtXsiovg sldlv ddskepol za MeksayQca • c ov yaQ sx' Oivrjog (isycckrixoQog vis'sg r\6av, ovd' <X,Q EX avxog er], &ccvs ds %cevQ-6g Msks'ayQog' (II. B 641). xal evkkriitxixag (isxce tc5v UQGBVOOV xal tag adslcpdg axovGxe'ov roQyr\v xal ^JfjidveiQav. A. [BL.] 602. 'AQiGxaQiog s%l dcogcov, o sGxi [lexce dmQcov. A. 612. 'AQi0xaQX°S ds ftij fioi Gvy%si &vfiov svl 6X1]&S66l,V. A. 632. 'AgiGxaQxog did xov yd- xal [idv tig ys xa6iyvr\xoto, o saxi xaGiyvqxixov. A. 634. did TOW ij ai 'AoiGxdq%ov xe&vrjaixog. A. 639. ovtag enl tfJGi s'v dnddaig, e'nl taig Assfiioi. A. 654. ovtcsg 6(iv$ai. AQiGtaQ^og olds xul trjv cpki£,ui yQa(pr\v. A. 657. 6jcsC0avtsg' iv tfj SXEQU t&v 'AQi6xdg%ov ksitpavtsg, xal iv Ttolkatg tc5v aQ%aicov. AL. 681. iv tfi izsQa xav 'A. did TOV « G a rag, xd%a naqd xb GaaGipsv (230) xal rj£ Gaa&rjvai (II. O 503) • %ofjxai

— ds^ xal ixsivaovv. A.

K

—

139

«aoov d' dvivsvGsv'

(II. 77 252) di%c5g

(dllag- 'AgiGxaQ%og aoag xal aaag. A.) 688. roiiroug ds tovg ert^ovg 'A$i6xo%og firj d' ocpsAsg. A. 700. sv ti6i zc5v vTtofivrj^iixtcov dice row a dvrjxag' xal

ECTLV 'O^irjQix^ nag

ccvrjxug.'

i\ yquyi\

TOVTOV

AL.

K. ? 1. 7tccQut,Tr]Z£ov ds rovg yQucpovtug, dv f'tftt xal Zrjvodorog, cjAAot [iev, r\ xal rovg bncoaovv ^ovXofievovg daGvvEiv. h'Gtv ydg 6 Ttot7\%7\g •jiUQuXEMtLxog rcSv U.Q%Q(X)V. A B .

Aristonico Friedlaenderus tribuit recte, Duentzerus Didymo. 32. ovtag 'j4Qi6TUQ%og dia TOV V dv6rrJ0cov. A. 38. otpvveig—difjQfjfievcog ai'AQi6%aQ%og TO OTQVVEEig. A. 41. sGrau' yQayEtca sGrtv, xal EV alia sl'rj. A. 46. Q"rj%' LEQ016iv sv tiGi T03V V7to[ivr][idtav Ei,%' IEQOLGIV, 6 'l%iav iGxC ygdcpEi. A. 48. xb ds in' Tjfiaxt, 'jQiGxaQ%og diet xov v, iv fj^axi, 6[ioiag xa '{irjvl d' iv ovla' (B 24, 118). 51. 52. d&Exovvxai—doli%6v. Aristonicus. xal 'AQIGxocpdvrjg UQorjd-EXEi. Didymus. Cf. © 371. 2 Friedlaenderus p. 172 Aristonico tribuit. 54. inl vr\ag- 'AQi6xa.Q%og it a yd vrjug. A. 79. iiiEXQaitE • 'AQiGx<XQ%og in Experts. A. [115. ELrtSQ- ovxag ai'AQLGxd(>%£LOi. xiveg ds sixuL V.j 124'. 6 'I^iav [isy' iniyQsxoxal {irjnoxs rj 'A %£iog ovxag £i%sv. A. 127. r\yEQESGQ-ctL • did xov & at 'AQIGXUQ%OV rj

A. 129. l | c o xov xov xig oi. A . 1 3 0 . %aQig xov G inoxQvvsi

xal dva'ysi.

A.

140

—

K

—

146. alk' eitev 'Agl<3xaq%og ^rapig tov v, all' ens'. A. 153. iv xfj 'Agi6xocp(xvovgk 6avgcoxrjg ag JtXq&vvrixag. A. 159. di%cog 6 'Agi6xag%og sygso aal 6'gGso. A. 161. okiyog d' I t i ' 8ia xov e, oXCyog SE XS ai 'AQiataQ^eioL. yg. ds xccl oXiyog d' aito %a pog SEQysi. A. 169. (pilog- 'AQi6toqxxvrig rsxog. A. 176. uv6rrj6ov ovzcog dice TOV IJ av<3TTJGOV UI'AQI0TKQ%OV.

A.

225. SL'TZSQ re- [r] diTtAij, OTI] 'AQl6tag%og sl'jrsg xi, xal of eoro r^g (J^oA^lg. A. Inclusa uncinis aliena sunt. Cf. K 445 (Ariston. A 72) Lehrs. Arist. p. 17 not. *. 240. (afrexEtxut — f} ds Siitlfi) • ovdl iv xrj Zrjvodoxov 8h fa. A. Novissima verba cur Didymo vindicarem dixi ad® 371. 253. (a&stetxai, —) • ZrjvoSoxog ds (leg. cum Bekk. Friedl. ovdh) eyQcupsv • 'Agi0xo(pdvrjg q&sxei. A. 258. aXXofpov 'AQi6xaQ%og a2.oq>ov. A. 291. ovxca %G)Qig xov 6 7taQi6xao ecu 'Agi6xag%ov. Z,y\v6Soxog itagiSxao %u\ TCOQE ^ v d o g . %G>Qig de xov 6 xul CCL TtXsiovg sl%ov. A. 306. ovrtog 'AgC6xag%og o'i xsv agtGxoi ea6f 6 ds Zfjvodotog avxovg of (poge'ov6iv ufiv(IOVCC IlrjkEitava. '/4Qi6xoq>dvfjg xalovg ot yoge'ovGiv. A. 321. avaO%so- dca xov o at'Agi,<3xaQ%ov. A. 332. ovxcog xal diu xov s TO STtd^ioGev aVAgiSxdg%ov. A. 336. Cf. vers. 347. 341. ovTo'g r o c 'AQi6zaQ%og ovtog xig- apoXoyovv xul at, nXsiovg. A., cf. K All 343. xaxaxE&vsitaxav 'AQiaxaQ%og XE&vqdxav. A. 346. Ttagacp&airjGi,' ovxcog 6%sdbv cd itaGai. A. 347. (Aristonicus.) 6 ds 'AQl0ta.Q%og enl vrjag, avxl xov %ox\ vy\ag (Didymus). A. 349. « g aQ(xq)covrJ6avx£- ovxcog'AQL6xaQ%og aal [ittGxov ovds'v, si 'OdvGGs'cog ilitovxog [lovov 6vX'kY\$df\v rag aga cpavqdavxs. avvTiOsg yag avxm TO TOIOVTO. iv yovv xfi TtaganoxayLico na%ri xov IJoGsiScovog siTtovxog povov 'xoia yag rot vca'C &eav STII.XKQ'QOQ-CO SLJIEV Zt]vbg inaivi\6avxog' imyigsb (xco [ihv ag' cog sinovxs [LEX' a&avaxovg

—

K

—

(II. <2> 287). iv fiivxoi Ittig

141

xf] 'AQi6xo(pdvovg

£TEQ(DQ BfpSQEXO ' ( O g StfKt'-

OvS'

xal <xl-

a7Cl»7j0£

aya&og zJ lOfitjdrjg. il&ovxEg 8' BXKXEQ&E T OlJov iv VEXV £06 I xliV&^X7}V.' A. 344. £7tiSQafi£Trjv 'j4QiGrccQ%og £ it edpKjxa'rijv. A. [359. to 6Q fiy&qoav 'Iaxc5s.\ A. Vocabulum 'Iaxag lectionera Aristarcheam innuit, cf. A J 62. 464. 598 B 205. 427.751 T415 ,4 213.329. 517 £900 Z 155. 157 M420. 362. 6 r e 6vvS£0^iog ovx y\v iv rotg (sic) 'AQiGraQyov. A. 387. (^ dtnkrj •—•) • iqd-h£t, xal 'AQi6xo<pavrig. A. 391. r[yay£v 'AQL6xo
5

^£ JX.£TK TQC3£GGIV. '

A.

Verba ^ Sntlr]

oxi proscri-

benda esse viderunt Lehrs. Friedl., cf. v. 225. 461. avEGxs&e' yQ. ccv£6%EXO. Sequitur Aristonici scholion. A. 463. 'AQiGxccQiipg iTttdcoGo^iEd-u^ 'iv fj SaQoig xi^i']60[l£V. A.

465. v f o ' o 1 ' <3i# QLXTJV

ovv xm v \KV qi%i\ v. A.

477. ovtog xoi- ovxcag o « o ' g t o e avco SI ovtog xig. A. Cf. K 341. 489.srAr\%£i£• ovxcog'AgiGxaQ%og, allot, dh nltft.uGxE.A. 497. ovt£ iv Zrjvodoxa, ovx£ iv xfj 'AQi6xocpavovg i
di%cog, VI/JOV xal viftoGs.

A.

513. irtEprjGEXo- ovtcog 'AQiGxaQ%og, allot SE ETIE(irjGaxo. A. [534. TtciQa ZrjvoSoxa ds ovx i\v 6 6xi%og. V.] 538. 539.

XUTU

(pQEva- 'AQiGxaQ%og [i£xa

'AQyEicov xal

UVEV

o[ XOV I.

aQi6xoiA.

'AQL0XUQ%OS

142

— A —

546. ovxa Gtpas Sia rod s xal JCOQSV 'Iaxag. [ovxa xal 'AQiGtaQ%og xal 'HgaSiavog.] A. Novissima Didymus scribere non poterat. Similis huic locus est & 249. [579. 8t.cc xov o u
sGxi xa-

A. 13. 14. — xal itaQcc 'AQt,<jxo(pavsi 8s rjd-sxovvto, Zrjvodoxa 8s ov8s rj6av. A. 26. iv xri'AQiCTOcpctvovg 6^sgSaXs'oi 8s sXsi%iiavxo. A. 28. ovrrag 'laxcog (TO?) GxrJQi%sv. A. 38. EH' ccvxov- ovxcag'AQi0xaQ%og. yQacpSTui 8s xal s%^ avxa. A. 40. ovTOJg at'AQi0xaQxov Gvv TOJ p, aiiq>i6XQS(ps'sg. xal xa vjcofivritiaxu 8s Gvficpavsi, Xs'ycov (?) 'sv [isv sivai 6a>[ia xov Sgcixovxog, xsyakag 8s xgslg itsQiJtenleyiievccg alk-qkuig. rjTtdxvjvxai ds ot %coQlg xov p yQacpovxsg £§ SXSLVOV 'xij 8 snl ftav roQyco (Ho6vQ<37iLg sGxscpdvcaxcu. (36). A. [55. icp&ifiovg xsipaXccg' ovxag cd 'AQIGXUQ%OV. V.] 72. ovxag 'Aoi6xaQ%og r\ v6[iivr) xccg xscpalag I'Gug si%sv. iGoxifpaXog ijv avxolg fj (icixV' ^ ^ o t ^ f ' %6aS d vGybivi] xecpaAug s%ov. A. 76. fix1' 'AQiGxaQxog %wptg xov i to rjx<- A. 78—83. TOi»TOfg xal 'AQiGxocpdvrjg rj&sxsi.. icaoa 8s Z?;voSoxa ov8s syQacpovxo. A. Cf. I 23. 24. 25. 92. Bi^voga' 'AQuGxaQXog BidvoQa. A. 94. — Zr]vo8oxog 8s avxiov xal 'jQLGxocpdv^g. A. 101. (irj j5' 'IGOV Zrjv68oxog s£co xov Q ^rj 'iGov. ftij s'lMps'QEG&ai 8s cpfjGiv 6 'AQiGxaQx°S vvv iv xotg UoGSLdiitiiov sjtiygd^iiaGi. xov BrJQiGov, akX' iv xa Xsyoybs'va GCOQG) SVQSLV. svkoyov 8s cpyGiv shsyxofisvov ccvxov uitaksltyai. A. 103. sovxag 'AQiGxocpuvrjg sovxe. A. 123. Zf]v68oxog avxl xov 8al'ovog yQacpst, xaxo-

q>Qovog, svxsXag. A. (cf. B.) Poterit autem etiam ab Aristonico profectum esse. Cf. Duentzer. Zenod. p. 5. 128. tpvyov

ovxag 'JgiGxaQxog, allot 8s
—

A —

143

129. ovxcag ivuvxiov. A. 132. Zv\v68oxog it oil d 8' £v'Avxi\id%ov %ax gog. A. 135. graovg- 'AgiGxoqidvrjg grara'. AV[138. ZrjvoSoxog ygdcpsi xuxocpgovog. V.], cf. 123. 144. ^QiGxag^og ovtfag egsiGsv. A. [ovdei igsted-rj. ovxag ccC 'AgiGxdg%ov. V.] 146. 'AQI6XCCQ%OS alrjlag.

A.

179. 180. (a&£TOvvtcu — ) . Zfjvodorog ovx yQ 'AQi6T0Gi xal d-rjQ svriJGi. A. 348. fis'v ovx £ g' ZrjvoSoxog dv'Cxcog ^LEVOVXE. A. 356. itQorjd-EXEt. 'AQiGxo, oxi yguTCxsov 'xs'log xdxa xaigiov' (439). ZrjvoSoxog 8s ygdcpEi fravdxoio'. A. Possunt haec Dindliv (
144

— A —

455. ovxag 'AQi6xu(}%oq did xov ft, §(i' si' xs ftdva. li de did xov n in si xs &dva, ygafi^axiGxcav. A. 457. slkxs- 'AoiGxagxog e'kxs. A. 458. cilice ds oi 6jtaG&s'vrog- ovxag'AQIGXCCQ%Og oi, alficc de UVXGJ TCJ 'OdvOGsi. || Zrivodotog ds yQucpst, alp a de ov 6jtu6&s'vtogyivsxai 8"s TO iavtov, o ov% apjto^ft. A. 466. Lxsto g. D. 686. Aristomc.\\'AQiaxocpdvr]g de %Q£iog xal acpulexo.A. 688. 6'q>sikov ovxcjg 'Aoi6xccQxog o cpe L A.o v • akkoi de ocpskkov. A. ['Agi0xao%og ccysikov. V.J 705. — Zrjvodoxog ovde eyoucpev. A. 764. •— Tj&exovvxo xal nagu AQiGxocpdvei ot i&. B. 773. yirjQi exrjS' 'Aoisxaoyjag (irjQia xais. A. 782. rj&s'ksxov Zqvodoxog r]&sksxrjv. A. 831. dedidd%&cci- Zv\v6doxog dsddoftai, A. 838. l o r Zujvodoxog did xov r\ srjv. A. 841. Geio fie&7J0co- Zrjvodoxog Getf dfiskrjGcj' noiTjxixaxegov de xo exsgov. A. Haec quatuor verba nos commovent, ut Didymo tribuamus lias adnotationes, quamquam Aristonicus eisdem de lectionibus dixisse putandus est.

—

M —

H5

M. U . s'jtlsv ovxcog 'AoiGxuQiog. AB. [jQiGxctQ%og ETCIEV GVV rip v, in xov sitelsv ovyxonrjv ifisvog. Zy]vo8oxog s'nls, (add. lv r\) anoxoitri xov ETtlsXO. V.J zo. GWE^sg AQiGxaoypg urn AgLGTOCpccvijg ot« TOI5 SXSpov v. A. 3 0 . OtlTCOg 'AQ£GXttQ%Og S7ZO17JG SV. A.

44. avxtof yQucpstai avxCov. ovrag yag '/4Qo<JTuQ%og. A. [avxlov KiGGOvxKf ovxag'AQl6xccQ%og. V.J 46. ayqvoQitjovxtag %(OQlg xov i 'AQiSxa^og- saxi yccg rt ayrjvoQia. A. 54. 7i SQL' ^AQLSxofpKviqg ['AQioxuQypg V.] diu. AV. 59. eGficcirj' v\ Zrjr/odox£i,og %<xl 'AgiOxoyuvaiog %cc{}^aia] [xa^ijiairj V.J' %ul yap iniyeQEi 'i'v^' ovjzag effxi •Ha.xu$Y\\L£vai ovdh {id%£GQ-ca'. (65) A. 66. Aristonicus. || Zt]v6doxog 8s XKI 'AQiGTorpccvrjg i%-

%fjag. A. Deinde Herodianus. 67. ai [IEV yccg §£• 'AQi<5TO
75. Z/jvo'iJotog did TOV T xcog av sya sin a. A. 127. Zrjvodotog xaVAqiGxofpdvr\g dvlxcog anavxa, QS ttQlGXa, VIS VJtSQ &V ft CO , XlEXfjV.

dvi-

A.

142. ovxcog 'AQC<5xuQ%og sovxsg xuxd xr\v cv&siav. A. [sovrsg at Ttlslovg. V.J 147. ovxcog iv dndsacg 8s%axui. A. 153. oi JIEQI Zv\v68oxov XdsGGt, rofg U&oig. A. 159. ovxng 8id xov o QE'OV. 'O[ir}Qi,n6v TO GxWa- A. [161. 'AQi6xuQ%og fiallo\i s'vcov, allot 8s $ulX6ft£vai. V. jiallo^isvabovxco Zijvo'doTog V.] [171. cog OL y • 'AgiGxagiog cog OL8E. V.] 175—180. ^ £ T O W O 8s xal nagd 'AQiGxocpdvsi. nccgd Zrjvodoxm Sh ov8s sygdyovro. A. 2l\.i7H,7tkr\6G8t,g- OII'TOJS 8id xov n, iiti nl^GGEig. A. 10 DIBYMUS.

146

— M 2 I S . ogvig

%ov.

A.

rjk&s

[%COQI$ trig

%G>Qlg x>]g TiQO&eGsag al '/JQIGX<XQsnl

al 'AQLGX(XQ%OV,

xal 'Axxixng

E%E-

T£tV£ TO OQVIQ. V . J

231. Ilov kvd d(ia- al AQiGxa^jov xaglg xov v, jrapa xrjv avukoyiav. Zr]v6doxog 6s xal XafiKikeav Ovv ta v. Ilovkvdufiav. A. 240. in' 'AQysicov

TIUQU Zrjvodoza vri 'AQyticav.

A.

276. vsixog'AQiGxaQjog vlxog Sua xov i jiovXfxat, yaQ kEyeG&ca. xijg vixr\g xr\v rjxxav. A . 277. TCQO jioavx£• xax' ivict xdv v%o\k,vr\\xaxK>v TIQO| 3 « O V T £ , oto;' TiQO^aCvovxsg xal a^iEijiovxfg xonov sx xoJIOV. dt-xoog ovv. A. 281. Efijtsdov ovxcog al 'AQI6XU(>%OV sfiTtsSov rj dh MaGGakiaxixy\ aGitEtov. A. 283. 'AQLGxaQ%og diu xov ov I axovvxa. A. cf. VL. 318. otmog axkEEg at 'AQLGXCIQ%OV xal al %uQii6xEQai, A. cf. praec. scliol. 330. ovxmg AgCGxaQ%og ayovxs dv'iKag. A. 340. ovxag 'AQcGxag%og naGag yaq in(p%axo. A. Praeterea vid. Friedl. Ariston. p . 2 1 1 . "? 34S. EX TckrjQovg xov

GvvdeG^iov

xal

XEL&L

GxuQ%og. A. [yQ. xaxei&L. V.] 350. xal 'AQiGxocpcivyg rj&Exet,. A. 3S2. ovxag al AQidxaqyov xal al sr/UtWg, aptpoxE'QIJGIV.

QIJ £%oi avrjQ,

iv de xalg xotvoxiqaig

%ELQC

Aqi-

%SIQEG'

yE xtj

sxi-

oiztQ EXIVEL xijv io%vv xov Ai'avxog. A.

404. OUTKIS OVSE

dia

j r p o al AQLGx<XQ%ovy i] ds xoivrj

r] 81 dia 71 Q6. A . 407. ie kit EX o' ovtrag dux xov % al 'AQIGXCCQ%OV, 'ov%l

ds Sia xov d is'kdsxo. A. 412. 'AQiGxKQ%og E<pa(iaQx sex E, akloi XEIXOV,

akkoi

dh icpopaQXEixE.

420. oi'rtog Tts'kaGd-sv 123. okiya

6E

iqioficiQ-

A.

'Taxmg. A. Cf. K 309.

ivl %coQKf

Ziyvodoxog

okiyrj

inl %co-

QV- A42S. ox a Zrjvodoxog oxsa, xal £^i(pau'£i 'OfifjQixov %aQaxxrJQa. xal yaQ alkali
—

N

—

147

435. ot>TT03g psxd xov v dvsixs'a, s%a vsCxovg, TO I'GOV avxoig ditovsjiovGa. apsivov 8s\ (pqefo, dsixe'a, xov svxsXfj. sv 8s xm jtQog TO Ssvmvog 7iaQu8o£,ov TtQocpsQsxai d{is[iq>£cc [iici&ov. A. 445. 450.
'JQIGXCCQIOS eGTrjxet, %a>pls TOV t. A. xal 'AgiGxocpavriq fattst, Zqvodoxog de ovds syQ<xDuentzer. Zenocl. p . 37 12. p. 5. ovxcog Siu tov s (peg si. A. ovz

dv

xig

p,iv

SQVX axoi, <xvxi/5oXi[<3«?•

'AQi0xaQ%og- ov xs'v xig piv £Qvxa%sv a vxifto lr\ Sag. A. 468. ox Qvvovxiovxcag diu xov o ox QVV ovxi. A.

N. 2.

itaQu xfJ6L Zrjvodoxog xcel AQtOxotpdvifig TtSQt xfjai. (irjTtox' ovv 8i%c5g. A. [xivsg TCQog xrj<3i, V.] [Zrjvodoxog ds oxsfisv. V.] 6. 'AQI6XUQ%OS %aolg xov xi dixaioxaxav uvQ-QaitC3V. A. 8. ov faQ oy' ccd-uvuxav 'j4Qi6xov. A. 12. in7 KKQoxdx'rig xoQvq/ijg'jQi6ro(pdvrjg TtlrjQ-vvxinag in' axQOxdxrjg xogvcpfig. ovx diti&avov db JJ %(x>Qlg xov ft yQ<x<prj, Udov dvxl xov Ed^iov. x\\v yuQ Saaxr]v TO opog <pr]6l TtaQadrjUovad-cci. A. 28. 'Ao{,0xu.Q%og rjyvoirj6av, alloi ds y\yvolv\6sv. A. Deinde Aristonicus eadem de re. 51. s%ovGi- 'jQiGxocpdvrjg 6%r\(Sov6tv 6[ioiag xa *7iaQfiEV£x' OVTOL drjQOv Efis 0yj\GovQiv 'A%caoC.' (151) A. 59. di%i5g'AoiGxo(pdvr}g, xal xexoycog xal xexonag. iv 8s TJJ XCa xvX'Avxi\id%QV xsxoitcov.

A. [ai 8s AQLGXCCQ-

%ov 8t,%c5g, xsnonag xul x sxvcpagV.} Leg. 8i%ag 'AQLGXUQ%og. Duentzer. Zenod. p. 11, 47. 71. ygdcpsTcci, xal I'd-ficcxu. ZrjvoSoxog 8s xal 'AQL6xaQ%og I'x^ata. A. 92.nijvsXsoov 8id xov o'AQiGxoydvrig, U^vilsov A. 103. 'AQiGxaQ%og % a Q8 a I iav, ixlloi 8s noQSaXiav.A. 107. ZqvoSoxog 8e xal'AQi6xoq>dvt\q vvv 8s ixdg %6Xiog. A. 10*

148

—

N

—

11."). iv xiGi xav v7top,VY\pdtav did xov re, dxeGrui T£ dvxl xov dxEGxai xoi. A. [144. gtiu dislEvGsG&cci. ovxag'AgiGtagxog, at SE gsia d' ilEV0E0frai. V.] ? 166. Z>]v6dotog ['Agi0x<xg%og V.] guv£ijg«. A. 148. Ab rjyi'6r]6s — dnonsGrj videntur Didymi esse, praesenti enim utitur Aristonicus, cf. v. 172. Friedlaender. p. 216 tamen Aristonico vindicat. 179. ovrcog 'AgiataQiog evixcsg, alkoi ds xoQvtpfig. A. 191. OVTOJI; ai 'AQtOzaQxov %Qooq, G>$ loyog- (lovksrai Si dti]QrjoQ-ai rijv svQ-slav. [ZrjvoSotog ds ygcupti %Q(og.] A. Inclusa vide ne Aristonici sint. (19S. aiya- Zrjvodozog alys. B.) 222. 'AQi0TU(>%og fisra tov y, vvv y' al'riog. A. ['JgiGtO(pdvrig vvv 8' a IT tog. V.] 225. ovtcog did rov v dvSvexai at 'Agi6tdg%ov. A. 229. OTE {lE&ie'vcu i'drjai- ygdysrai xal ofri fiE&lT]Gl

71 6 V OlO.

A.

237. Zrjvodotog [%al ^4gi6TO(pdvr]g V.] pit}. A. 245. itsgl 0tijd-E6OiZrjvodorog xui ' Eltl 6%"q&EGGl. A. 246. 6 Zr\v68oxog xul 6 'AgiGtoydvrjg dvxC TOV nft)v ivg ygdcpovGi dovgl xlvxog. A. cf. Duentzer. Zenod. p. 5? 19. 257. Zrjvodoxog xccx£i]%a[iEV, did xo %al iv xolg E(iTCQOG&EV (J66j o £,vv£r]%E Xs'ysiv. A., nisi leg. v\ di%lr\ — E%EGXOV [rj 8s dvayogd, b'xi Zr\v68oxog xxe\. 287. ovxag did tov yd GwdsG^ov ai 'Agi0xdg%ov. A. 289. ov'xcog 'AgiGxag%og ovx av did xov a, at 8s xoivccl ov XEV. A. 315. xat' Evia xav V7ioybvr\\k,dxav ot jiiv udrjv idGov01, o E0xi nogE0ovGiv, xai inl tov JJoosidavog (Od. f 290) all' k'xi piv [iiv cpt]^i u8t}v ildav xaxoxrjxog dia xav 8vo aa nagixeixo sdav. fiagxvgsi xal to (a0Eiv iv Tgoiii xa%iag xvvag' (II. A 817)- ovtag 'Agi0xag%og. A. 318. xsivav ovxag Ttlij&vvtixcSg ai'AgiGtdgfpv. A. 'Ag{0xagiog dintovg, dlloi dh ddntovg. A.

— 347. Zsvg (lev dga. A.

N

—

fie'v ga- ov'xng'AgiGxag%og, allot,

149 ShZsvg

348. 'Agi6xo(pdvr]g ov 8' b'ys. A. 358. xoi- ovxcag 'AgiGxocpdvrjg, allot SE o L A. 359. in dficpotEgoiGiSi%rog'AgiGxag%og, xu\ sri dlIv\loi6iv. sv Ss Si' KficpoTSQav TO leyopevov, oti 6 IIoGsi8mv xctl 6 Zsvg vov TCOIE(IOV rfj "EQL8I avvsdrjdav, TO nspag rrjg syt-dog xal ndliv TO TOU nolsfiov lafiovreg xal snalld^avTccg lit d^icpotsgoig, (SSTCSQ OI xd afifiata %OLOVVtsg, To'df BTtl rods, ovtag 'jQt6Tccg%og. A. W. Ribbeck. quaestt. Zenod. q. 28, 4. 363. Ka^7]6o&sv svdov iovrasv rfj ' 'Exdflrjg vo&ov viov iovxa. xal xd%« dv s'Crj af xax' ayvoiav xr\g Kufiifiov. A. z 364. iisxd xleogAgiGto(pdvr\g xaxd xliog. A. 367. ditcoG i ji s v Agiaxugypg dvco GE^IE V. A. Cf. V. 383. Eilxs'AQi(5taQ%og slxs. A . 3 8 4 . tfl&sv d[ivvxcoQ- 'AgiGxagjog rjld1' £ittxp,vvx rap. A. 399. avxdg o y' dGd-^iatvav 'Agi6tag%og %
A.

415. t'o'vTK did xov i at, 'AgiGxdg%ov. A. 423. ovxcag Sid xov e cci 'AgiGxdg%ov 6xsvd%ovxE, ov Sid xov a GxEvd%ovxa E%\ XOV vsxgov (ysloiov ydg), all' ETtl xcav ^aGtatpvxav. A. 443. 7tEliin,t,Ev ovrmg Std xov t, 'Ag(Gxag%og xal 'AgiGxocpdvrjg. allot Ss its IS'{II,%EV Sid xov %. A. 446. ovxcag 'AgtGxag%og (ZrjvoSorog V.) Sr\ xi ftev, %wglg xov G. A. 447. OVTCJ Sid xov o 'AgiGxag%og, ZrjvoSoxog Sid xov a. A. [449. I'St]g- ovxca ZrjvoSoxog. 'AgiGxag%og SE iSt] Sid TOV t V.] 'AgiGxagiog %G>olg xov G i'Srj. A. 450. Vide nos p. 23. Velsen. de Tryphone p. 66. 456. 'Agi0tag%og r\ xcva, dlloi S\ EI xiva. A. 465. ovxoog G%eS6v ditaGai E'%a^ivvofiEV. A. [xivsg i. V.]

150

—

N

—

4S5. ovtcog al 'AQI0XUQ%OV dice tov n Eitl -fr dvxl rov ivl iH>fta). xal %aGai ovxcog £i%ov. xal EV 'OSvo0eia eei yap iycov ovrca vs'og eilrjv tco d' iiti •fruftrJ' (jr 99). Zrjvodoxog de 6pr]lixirjv Gvv ta v sygacpsv. A. 499. s^o%ov allcov ovtag diceTOT}V S\O%OV aicaot ds e%o%ov allcog. V.] tiai. A. [ot de si,o%oi allcav, 502. ngtitog-

TJ 'jQidtocpdveiog

HQOG&SV

xul (tjj-

itOTS fiihxiov. TtQotsgog yaq av EITCEV. A. 541. ovtcog 'AQb6tciQ%og %G)Qlg tov i. svtoi ds AIvslug d' AcpuQrjcc. A. 546. a no- ZrjvoSorog Sid. A. 551. Zqvodotog xal 'AQL6to(pdviqg 8ia tov a j r a p a Ctccdov. A. 584. 6(iaQt7jtrjv 'AQi6tuQ%oq 6 [iaQtrjdijv, wg tfit'jdijv. A. 594. ovtcog fj p' E%E (letu. rov t at 'Agi0taQ%ov. E6TL yUQ, 3CK-91' o' (IEQOS HatSt%SV, « g £JTt tOV cT] Q

(II. M 389). nveg 8s avtv

ISs

yV-

TOV t yp«9)0VT«g

rijg %eiQog §E'%OVT<XI TO Isyopevov,

trjv %ati%ov0av

TO TO'|OV %Elqa. A .

599. EvdtQOfpa^AqiGtaQiog sv'Gtgscpsl, ag aito TOV £v'0tQ£q}rjg. A. 609. KKI £El7t£to- ZrivoSotog [leya d' ^lueto. A. 613. icplnovtoovtcog 'AQiGTaQypg- allot 8s acpixE6&ov. 'Agiatocpdvrjg SE Kf ixaefl'ijv. A. 617. ovtag niGov al 'Agi0tdQ%ov d\a TOU O, cog E'XEI z

ei>g tmv sx %EIQC5V (ie'lecc QE'OV'. (M 159) A.

627. nag' uvtfi' 8t%mg al 'AQi0tdo%ov, ^at 8ia TOV E, Jteg avtfj. A. 657. 'ArtollcovLog 6 'Podiog iv tip TtQog ZrjvoSotov Eg dicpQOV ava&Evr Eg- A. 692. ovrco Me'yrjg £%Qlg tov v, Gcpi- 'AQI0xo(pdvi]g de Gvv xa v. A.

— 3 —

151

[730. Zrjvodoxog d' 6 Mullaxrjg 7iQO6xiQ-rj(iiv alia 6' OQ%rj<jTvv, srsQa xifragiv xal doidrjv. V.] [732. xi&si voov voov xi&si, ovxag'jQiOxotpdvtjg. V.] 733. nolloi'Agi6xo(pdvrjg no 116 v. A. 785. £(i(ienac5rsg ovxag 'AQ(GxuQ%og, allot de ftE — liaaxsg. A. 797. ofTcog fierce zov 6VV8B6^IOV & eo use la d' 6[iudm. A. 808. Aristonicus. |] Didymus xcd 6 'y4()i0TaQ%og Isya JISQI TOI) 6ti%ov ovTag, on iv ZrjvoSozeooig icpEQETO. A. 810. 'AQLOtufijpq avrcog, allot, ds ovtcjg. A. 821. ZjjvodoTog fiovyr'jiE St,a xov v\- 6 ds 'AQiO%aQ%og dice rot; « , xaf/x. ETIEI yaicov ag inl TO •XIEZGXQV 6 jioirjxrjg

li

A.

1 6 . TtoQfpvQ

i]- iv xfj ZYJVOSOXOV

itoQcpvQSI

did r ^ g

si.

A. 17. ourrag ovd' « p « xs dice xov %i at 'AQiOxaQ%ov. A. 36. 8i%<Sg at 'AgiGxaQyov (IUKQOV xul jcollov. ZrjA. vddoTog xcd 'AQi6xocpdvr]g Ttollo'v. 37. 'AQi6XKQ%og
8 s id CD- iv xfj 'AQiGxocpdvovg dsidiu. A. rag- 'AQi0xo
72.

ccxolov&ov

b'xs'. A.

ovxcog

at

'AQI6XUQ%OV

xai 'ydset

b'xs

did

yuQ b'xe itgocpQnv'

xov

to

£. c

xul

EGXIV

oidu ds vvv

152

—

8

—

89. at Zr^vodoxov SX%S'QGSIv, ov xakkeityeiv. xal TtafiiGxrfiiv rjftog. A. 95. — xal 'AQi<5xo
ovxa ovtag

Zrjvodotog. 'JiQi6taQ%og

tivsg

Ss f ' f t o f o ,

Ztjvodotog

ds

r

iv' IJ ifisio-

ovx operas. A. 125. at 'JQI0T<X()%OV stereo v TCFQ, iv' fj ravta ds v(iag elxbg eide'vai axrjxootag, ei alrjd-fj Xe'ya. al ds Srtfiadetg rag stsov itEQ. A. 148. y\ 'AQi6%o(pttvovg dt.cc xov 8s'~ o66ov d e'vvsa^iXoi. A. 157. 'AQi0zaQX°S nolvnidaxog, OLXXOL de xokvniduxov. A. (Quod nleag aygoixov videtur alteri schol. A.) 162. Aristonicus. [] Didymus dyvotlv de rtjv diucpoQav nvtov q>rj6iv AQiGTao%og. A. 177. Zrjvodorog xal 'Aoidxo(fdvi\g xakovg x al [lepccAo iig. A. 181. AQi6taQ%og £dvrj xcd uQaovit]alloi ds £a>vr]v xal agagviav. A. [202. o% iis 6<pol<5i- 6vv rfj sv al 'AQL6XCCQ%OV. V.]

[203. dice xov a 'PeHag at ^AgiGxdgyjov. ovxtog xal 'Aqi(Sxofpdvrjg. A. 208. xelvav Gvv xa v 'Aoi6xor]6i,v eivui, si xeivevg %aga%si6a6cc xrjv ipv%qv. sy%aQsiv ds xal {isxa xov v, sC xsivcav TO xrJQ nsiGaGa. ov dsl de %svi£s<3d-ai snl xaig TOJV rtxea(Sscav evaXkuyaig. A. 213. •— 7tQor]d-£xsi de xal 'Agiaxoq>d.vrig. A. 216. sv d' 6 agiotvgsv xiGt xcov VTtOfivrjfidxav yd' 6agi6xvg. A. 223. 'Ao{,6xaQ%og fis'da, alloi de sa. A. [sip- ovrag AgiGxaQiog, Zy\v6doxog ds (isGa. V.)

— 8 — 229. 6STO.

Zrjvodotog xal 'AQb6xo
xal

(Honors K^IEIVOV.

235. Aoi6xaQ%og %UQIV.

153

%UQIV

Efirj-

A.

Eidea-

at ds drjpadEig

Eldia

A.

2 3 6 . ovxag- M ' 6
299. XCJV K STCi^aiTjg- Zrjvodoxog xccl 'AqiGxoffdvr\g s%a) xov %s 0vvde'<j^.ov xav ini^air\g. A. 304 — 6. — rj&stovvto naocc Zvjvodoxco. A. Duentzer. Zenod. p. 5. 310. jisxs'nsLxa' ZiqvoSoxog xal 'Aoi6toq>dvTjg [isxo-

A. 316.

TtEQinoo%vd-£Cg- TtEQiGGcog %v&Eig. 6 8e 'iilav TtEQirtisx&Eog. A. 317—27. xal 'AQi6xoaviqg TCQorjQ-exn. A. 322. 'AQi6xuQ%og Mivcov ['AtttxcogY.] <5vv xa v, Zrjvodoxog jjopig TO?; v. A. 340. ZrjvoSoxog xal 'AoiSxofpdvyjg ETC si vv r o t svadEV EVV YJV. A. 349. ovxag 'AoC6xao%og EEoys xov Zlla xal xr\v"Hoav. EV di xi6iv UEIQE xal EEQ7CE dia xov it. EV ds trj Xia "xave. Zrjvodoxog' Iv' ccito i&ovog ayxat,iG\frjv. A. 351. axiauttov Zrjvodoxog Enijiiitxov. A. 376. e%y 'AQLGxuQ%og dice rr]g EL Sitpftoyyov s%ei. A. ibid. — Zrjvodoxog ds Ttoorjd-EXEi. A. 382. . . . ivia da xav vjtofivrjfidtav daxsv avxl xov xal ssnv EVtpQudEGxsQov. A. (L.)

154

— 8

—

[380. ovtcog did xov a yQanxsov xd vvGGav. A. Friecllaeiid. p. 236 rectius Aristonico tribnisse videtur. 397. SQSXOsv xiGi xcov v%o\x,vr\\idx
OGGT]'

£§ca xov x CCL 'AQI6XCU)%OV.

ovrcog nal Z I J -

vod'orog xal ^AqiGxo(poi.vr[g. ctkloi x6<5 6r[. A B . 412. (is ^KTJXS im ovxcog e}-<x> xov v ^sjiXijx £ t , xal avev xov s. ZtjWiJorog xal AQi6xo(pdvrjg Gvv xa v, fis{il)]X£lV. A . 416. 'AQiGxotpavqg de xov d' ovziv' E%SL frQuGog 6(JTtg idrjtai. A. 418. COXK- 'AglGxaQ%og mxv.

A.

allag. r\ ds MaGdafaazixt] xal v\ XCa can a. A. 127. ZrjVoSoxog dice tov x xav x' aXXav. b*iy\XXaxxov ds ai 'AQIGZC(Q%OV, dxi]Ss6av xal axrjds'Gaxo, axrjdedxcog £6%0V. A. 437. dia rotJ s at 'AQIGXCCQ%OV xal at nXsiovg, aas(isGGsv. Zrjvodoxsiog ds S'GXIV rj Sice xov a ajts'fiaGGsv. 43S. xcj 8e o t oGGs- ovT(ogAQiGtaQ%og, aXXou ds xad ds oi oGGs. A. [445. Zrjvodotog jtag' b'%frris V.] 456. ovxcag xo^iGs %cdolg xov v. A. [464. 'AQ%e'Xo%og- 'AoiGxa^fpg ccvaXoyoaxsoov xov Ao%iX6%ov, mg (Dsos'vixog, Msvs'Xaog. V.] fiova

469. <x{iv{iovi IlovXvdd^avxiIlovXvddfiavxa. A.

Zrjvodoxog

474. avxa yaQ ysvsrjv ay%iGxa saxsf cpdvrjg avxa yaQ (ja cpvqv ay^iGxa soixsv. 485. Aristonicus [| Zyvodoxog ds ivl agfjg, rag sxel * ipsio ds drJGev aQrjg.' A.

a^v-

'AQIGXOA. (isydgoiGiv

499. 6 ds cprj xddsiav avaG^mv 6 (isv Zrjvodoxog xal xov d s xal xov q> Y\ syxXivsi, Zva xo <pr] xavxov v7iaQ%r] xa cog xal xo {isxaXa{i[iccv6[isvov xoiovxov fj, 6 ds cog %codsiav dvaG%cov nstpguds xs TQCOSGGIV. 6 ds 'AQiGxaQ%og ixdt£,d[isvog TO scpr] f>rj(ia opoicog xco sjir} doxEi dQ-sxslv xov

—

O

—

155

OEVXSQOV Gxiypv, oitEfi ovx dvayxcilov. %OIY\XIXOV yag s'&og TO nolldxig j«u TO avto inavalafifidvsGdui. noog 8s xov Zr\v6Soxov vyudg dnocpaivETKi ixttvo, ott 6 jroiijTijg ovddTtoze oids TO qo f; «i«Tt TOV rag, oi 8E [iax' avrov, SGTIEQ 'Avtina%og xal of stfpt KaKM^.a%ov. A. 505. oi)v V7]v<5ivr\v6i. A.

ZijvddoTos

Jtai 'AQitiTocpavrjg iv

O. 10. 'AQL0TOEQETO xTEivofi ivovg. EGXIV S^,(paXlXC3TEQOV TOV T £ I Q 0 ft S V 0 V g. || A B .

49. 'AQiGTOtpdvrjg ft?T« TOIJ 0 poconigq>Qadi6TS(>ov. A. 50. uQ-avaTOiG

ad-avdroiG i &E01G1.

i xad-i^o

ig-

iv

xalg

OVTOg

xal EGTIV EVeixaioTEQaig

A.

53. OVTCJS dta TOV yi ixEOv ys xal AQiGToq>dvrjg. A. bQ—77. xal Ttagd 'AQiGTOcpdvsi r\\fixr\vto. A. 64. ovtrag avGTY\GEI ov ai 'AgiGTaQiov, Tivsg 8s dvGTY\GEIEV 8id TOV £. ZrjvodoTog 8e dito TOV ci7^Ast(J£ra 'A%iIfjog' emg TOV *liGGOfisvrj TifirjGai' ov8' blag syQaqisv. A. 71. 'AgiGTaQftog 8s"Iliov sxjtsQGcoGiv. A. Cf. BL., iibi pro Aristarcho Ttvfg 8s — yg. 72. ovTcog 'Aoi6Ta()%og %c3Qig TOV G xava. A.

De 79 V. cf. Lehrs. ap. Friedl. Aristonic. p. 241.

156

did

—

O

S"2. ovxag 'AoiGxaQ%og ev&' xeov dvo JJ (lEi'Oivr\ i]Gi re.

— eirjv A.

fierd

xov

v,

xal

S6. Quaere p. 115. 94. ixeivov 'AQiGxag%og xeivov 'Iaxcog. A. 104. xax' EVIU xcov vjto{ivr]{iuTCi)v ays QOV E'OV ra. A., 114. oii'tog Hal 7j 'AQi6TUQ%ov xal %aOai snog rjvdct, ov 7tQoar\v8a. A. 123. dice TOU EZSQOV d at 'AQi0TaQ%ov. A. (7t8Qtd6 eLGctticc.) 134. rj 'AQi6ro(pav£iog XKXOV fie'ya nddi, Zfjvodorog Ss d'solg [isya Tcrj{ia. A. 139. roi) ye1 Zrjvodotog xal 'AQi<5toyavr\g xov de. A. 147. 8. xal 'j4Qt,6Tocpdvfjg TVQOII&ETU. A. [162. 'Appaviog si SE (iov. V.]

179. jroA£ftt£(ov Zqvodorog dick xov t,. A. [? V.] 1S7. ov'tog 'AQi()Ta()%og dice tav dvo x. A. 197. 'AQi(STaQ%og (Hit EQOV, ot de sixaioTiQOt, yqa(pov6i XE'QSIOV, 'A^i6tog}dvrjg xdkkiov. A. 207. Etdfi' Zrjvodotog dia %ov n sl'itr]. A. 211. 'Agi<}TccQ%og (ts'v ys, aXXoi de per xe. A. 231—235. — xal TtaQU AQiGxotpdvei ri&Etovvxo. A. 232. OCPQ' av 'AQi0taQ%og TO r. A. 240. ovtiag 7AQi6taQ%og dice xov s EGay EIQEXO, naQaxaxixag. aXKoi de eGayeigaxo did xov a. A. 252. b'tyEGftai- 'AQi<3xaQ%og t§ EG 9-ai. xal ovx sGxiv H%aQig 7] yQa<pr\. A. 272. EGGEVOVXO'AoiGxaQ%og EGGsvavxo did xov «, xal aitaGai. A. [277. Zrjvodoxog ygdcpei xsicag V.?] 301. Zrjvodoxog xal 'AoiGxocpdvrjg Aiavxs dv'Cxag. A. 307. (pifidg' yAoi6XttQ%og fiificav. A. Quae ex Ari-

stonico breviata Duentzero Zenod. p. 4, 17 videntur.) dX (}i(5cov ndGai EL%OV, Zr\vodoxog (ioav. e'nsl xal s%rj 'STtl d' avxog dv'Ge \xd\a (is'ya' (321). A. 395. sv XIGLV dxEGfiat' • ovxag de xul'AQiGxaQ%og. A. 398. ovxcag 'AqiGxaoypg eitog rjvda. A. 417. AQiQxaQ%og %coQlg xov G yQacpEi vrja, JCQOEITCE yuQ c xco ds HEQI (iiclg vrjog e%ov %6vov'. A.

—

O

—

157

450. 8i%ag 'AgtGxaQxog, xal [sfisvip xal-ie^Evav. A. [451. ojue-frf 'AgtGxoydvrig HQOG&E ygatpsi,. xal EGXI [idllov e/vloyog fj ygacpri. V.] 459. ZrjvoSorog (id%r]g, allot 8E ^d%y\v xul'AgiGxo(pdvr\g 8s [id%7}v. A. 470. dyupoxEQa ygafpEGftal (piqGLV 6 'AQiGtaQ%oq, itQprjv xal TtQwlov, tavxov ds it, sxaregov ari^aCvEG&ai. BVQOftfv de xal iv6tQOCpov yeyQa^s'vov^ xal e'%si nva inCraGiv. A. 531. rjyaysv « | 'E(pvQi]g- iv alia riydysr' «'£ 'Ecp v Qfjg. Fortasse Didymeum est; sequitur enim Aristonicus. 'Ev alia in scholiis Didyraeis legitur Z 248 © 103. 137 T 62 Q 535. 586 (27 265). 563. %aQig xov 6vv8sO(iov sygacpev 'AQI<JTUQ%OS aido(le'vav dvdgav, itdvrag Iva aGvvdexogyevopevog 6 loyog Tils'ov re SiaGTti xal (idllov S[uprjvi]. allot de (istd row $ av 8 avd^cSv. A. 601. 'AQidtofpavrig (sic) ^ills'laxag. A. Nonne 'AQCNon offendit Nauck. Ar. Byz. p. 42. [610 —15.—ovde ituQa Z^voSoxa de v\Gav ol TIEVXE. V.] 621. av%i\v ovrag 'AQLGTUQ%OC; ^ETCC Tot; v, xfjv %iTQav. A. Of. BL. ? 626. •—EVLOL ds dyvoovvtsg notovGi deivog dy\xr[g' aIX' ov 8EL yQaq>£LV ovxag. A. Friedlaenderus Aristonico tribuit p. 254; mihi Didymeum videtur propter vv. EVIOL 8E •KOIOVGI {^.ExaitoiovGi ?); cf. A 423.

645. xa% evia %av avriygdcpav %aQig rov n dlxo. di%65g 8s TO GTQE q>&Etg, Sid tov a xal 8id rov s. A. 694. dl'GGmv yQ. a't^ag' 'AQtGxaQ%og dvxiog 8id xov G. A. dgoev 'AQiGxaQ%og aGsv, %aglg xov Q. A. 712. Inde ab 6 8s /itovvGiog haud scio an verba Didymi sint. Non accedit L. Friedlaender. p. 255. 714. neGov ovxag Sid xov o TCEGOV. A. 737. ov [isv Tig- 'AQiGxaQ%og%aglg xov G ov (ie'v xi. A. 741. ovxag 'AQCGXUQ%O$ GVV xa i [isiXi%Cri- A.

158

—

n

—

n. [5. 'AQi'GxaQ%og ygdysi £,sv sv

xa

16. did

&d[i (ir)6 sv

nvvfrdvEGxtciL, EITCSQ axxstQEv. xov

ov yd$ av

e'nh}-

V.J

r] xs& vy\ to x » v at 'AQIGXKQ%OV.

A.

[21. ITfj^scog its' ovrco JJzoks^alog. of Se VTCO(ivrj^ari6cc[.i£voi '/axo5g. V.J 25. idQitiTocpdvTjg e^co rov CIQ&QOV fifv Tvdeidfjg. A.

31. Excidit Didymi adnotatio de voce cdvaQsrri, servata tamen in A Aristonici (p. 256 od. Fr.) animadversione, quaiu si cum schol. BL comparaveriy, non nogabis, opinor, in BL Didymum expressum esse; 6vv&£t6v eGxu nagcc &t]Xvxov, mg ro vipayoQi] (iiGoyvv7]7 O7CBQ ccyvoovvxsg yQU(pov6iv aivaQEXTjg, tv' 'fi o ^o'Aoj, o noks'^iiog xccl e'ft&Qog xfjg rj Ss §(,%(£ xov G avayvaGig AQiGxaQ^stog eGxi. Leg. cpovGiv ai'v' ctQsxrjg. [35. o n t o r 'AQiGxKQ%og ds yQCKpei, o n -rot. V.J [50. r\v xivcf '^oiCrap^og si' xiva, riv' y rjdtxoaxfQov si xul oidcc, (prjGt, xiva {iccvxsiuv, alk' ov q)QOvxit,a> avtf/g. (lEuvijxui, Ss xijg {lavxslag iv xaig Xixctlg. BL.j [53. drj- 'AQiGxuQ%og xCg. V.J [59. ft st avccGx r]v sv rrj MaGGaliwxMy KKI xfj 'Piavov {isxavuGXEiv, KU\ anovovGi xrjv BQiGiqtSu ... V. 6 (liv 'AqiGxaQiog yQcccpsi ft SXKVCCOXTJ V, xal rtQog TI'/I'

Bt3iGr]t§u dxovsi.. o ds HQadiccvog nxl. BL. Cf. Aristonicum in A. Omnia in his turbata sunt.J 71. ovrrag svavXovg dice xov v. A. 76. O7t6gm sv xiGi xcov VTio^ivrjfidxcav snog. A. 106. yQtt(pEG&ai (prjGiv o AQiGxaQiog nal xvnxsxo 8 aisl KwitqxxXuQ sv%oiiqxa did xov sr, ovu sv. (5ovk£t(u yaQ Xiysiv xul

xd (pa X a QCC xuva%i]v EL%SV. A.

120. ovxag'AQiGxaQ%og %EIQE, %toQ>lg xov I'laxcog. son y«Q sxsiQE, sig anoQov XCC&LGXI] xd tTJg ft«^g, ag E'%HV firJGaG&cd. A. 127. laijv — sv xfj MaGGaAicoxixf] E'QO^V. A. 140. Zrji'odoxog xovxov ('dsxyJGag rot)g £l~rjg ovx syQcccpsv. A. 143. di%(5g1 xfci r«ft£ xal TIOQS. A.

—

n

—

159

156. itdvxagZrjvodoxog Tidvxt]. A. 161. ZrjvodoTog ds kaipuvxeg, £[i7tlriG&siGiv avxovg sind^av, ov xalag . . . ABL. 175. ov %ttolg xov x ov xinsv 'AQi6xaQ%og, ovxco nal 'AgiGxocpdvrjg. A. 188. s\dyay sv qxaoagd s- ovxmg xal 'AQi,0toipixvi]g, cpcong S e. Zrjvodorog de it Qocpocog 8 s, A. 207. 'AQiGtttQiog 'la-nag Q-a^ia @at,s%£. A. 223. ccyE(S& CCL • Zrjvodorog nal'^iQLGxocpdvrig 16vxi. A. 221. oxi- ovrwg 'AQtCxciQ%og oxf allot de dice xov s oxs. A. Cf. BL. 228. oti'rcog 'AQt6xccQ%og xo §a dice TOW svog Q. A. [234. 8v6% BI^IBQOV oi TCEQI ZrjvoSoxov vtolvrnduxog xxe. V. ?] [237. Z?^d<5'oTog ovds yQacpet,, 'AQiCixocpdvrig dd'srst. V.J 252. di%(5g yqcKpsxai, nal ooov xal Gaov. A. 254. ovxcag a % i %• v\ x s dice xov a. A. 261. — rj&e'rei xal 'AQiGxocpdvrjg. A. 'j4oiGxct.Q%og e%ovxag dia xov «, nal anaGai. A. [272. — Ue'lsvxog de dQ-exel. V.] 2S1. Cf. V. 290. 'AaiGxaQ%og 'Iccxag d^irpl cpo(irj&Ev. A. [313. 'AaiGxo(f>dvr\g v cpoQurj&E vxa dvxl xov vjio%aQYiGuvta- nal ovn a%aaig rj yQayri. BL.] Brevis censura. Didymum sapit7 cf. O 252. 353. ovxtog at xs &f}Xvncog, at b'isg. A. [365. oxs xs Zsvg- b'xav en xrjg ai&spog 6 Ztvg sxxsivi] laikuTta. sv ds rotg v%o^vr\^.aGi naxd doxinrjv i]v kaliani, tv' rj b'xav 6 Zsvg sv lailani naoaxsivtj xu j . LV.J 379. uvexv(ifialLCt£ov ovxag 'AqCGxagiog a van VJIov did xov a. ov yaQ sxdoxoxs xd tjvv&sxa (isTcagd xolg'IcoGiv. dlloi ds dvsnv(i(5alia£,ov. A. 406. slxs xcoglg xov i 'Ag{.GxuQ%og nal s^i]g (409) cog six7 in dtcpQoio. A. 430. nsnlr\yovxsg . . sv xrj ixsga rcov 'AqiGxdq%ov.

A. Cf. V.

160

— n

—

445. ovxag t,o&v at 'Agi0xdg%ov, ait' sv&Eiag rov £rav " rj XE t,ag ccfievrjvog sa' (II. £ SS7). A. 450. 'Agi0xag%og tpilog ioxi, allot, Ssyilov ioxi. A. 467. (Joxet (Jta rozmav avy%Ei6^ai rj Siacpogd xov /5K/Ufv 3<«l ovrKffat • ^i^lr\xai yag 6 Ilr^duOog. xal (ifaots ygutprj xig eqpf'pfro, Si' ^g xo xrjg lsi,eag~0vvrjd'sg itpvlaaasv "O^iriQog- ov yaQ av uvxo aitccQUfiv&rjXOv u'AQi0xa.Q%og ucprjxev. iv xoivvv xfj &ilrjpovog ovxag scpegsxo C6 ^6 77ijSaOov "qlaGsv 'iitnov'3. KGXV yccQ OXE iitl xi\g nlrjyrjg to ijlaaev XSLXCCI, cog inl xov 'Agyxov (II. P 517) (%al §dlsv 'Agrjxot.0' sixcc ' vsiaigy d' iv yaGxgl 8ia t,aGxY\QOg HUOCEV.' dt,a psvxoi xov v yganxsov xo devxSQOV 6Q(ifj&Eig. A. Hariolatur V. 488. dia xov v, iv Eiliito Ss06i, at 'Agi6xaQiov. A. \ygd(pEXtti i% slliTtodE66ied ds nlsCovg dcccxovv. X.] 504. ovxag 'Ag£6xag%og EIKE %coglg xov (., %al i%ovxo ovxcog dia xov %. A. 507. dia xov E itTtsv, inEidr] xa ugpaxu xcov avuxray il£icpi)-r}6av, rjgrjfMoQ-rjeuv. Zqvodoxog dh Sia rotJ o

li%ov.

A. [L.J

515. 'Agi6xag%og xo 7tlfjgsg dxovsi ndvxoti£. Zrjvodorog itavxsg a%ovELV Sia xov E~ (TIUVXOGS cog Ttdvxo%tv V.XE Herodiani esse videntur coll. L.) A. 522. 'AgiQxag%og ovS' ov j r a t ^ o g . A. 526. ovxag Sia xov 7j at'Agi6xdo%ov naxux E&vrjaxi. A. 559. dll' EI^IIV iv xf] 'Piavov all' sv fiiv. A. [613. iv xfi Exiga xcav 'AgiGxdg%ov ovx icpEQExo xa&dna%% iv SE xrj Sevxiga aloyog (? ojislog) avxa Ttagsxsixo. V.] 633. ovrcog o g a g E I A^giGxag%og, sv noiv o gagsv. A. 634. axovq'Agi0xocpavr]g diixt]. AV. 636. apsivov EI%SV, <prj0lv 6 'Agi0xag%og, EI iyiyganxo flocoi> Evjioiyjxdav, «|o xov xi 0vvdi0{iov, IV' fj givdg (iocov. A. [iv SE XIOIV svgoyLEV gvvav XE fiotiiv XE naxa xo Ttlrj&vvxixov. A.J 638. 'Agi0xag%og xaxa Soxixtjv, UagTCrjdovi Sia. A. 648. ix nlrigovg xal xsivov at 'Agi0xdg%ov. A. 668. ovxcog 'Agi0xag%og Ea gnrjS6vi xaxa SOXIXIJV. t xdQ-rjgov xo ulpu. (ifaoxs SE ZtjvoSoxog

—

P

-

161

xovxovg. nagdXoyov ydg xov dnsv&rj xoiavxa 8iaxovei6frai. A. 707. oi> vv xoi- 'AgiGxagypg ov vv no. A. 774. 'AgiGxag%og Sia xov a doxvcpiXi^EV. A. 775. 'AgiGxag%og 6 S' iv Gxgocpd Xiyyi, Gvv xa v. A. 810. noxs- Sid xov x ai 'AgiGxdg%ov xoxe, cog rav xoxe IISXEXCOVXCDV xfjv xoiavxrp> aGxf}6t,v, wGxe xov avrslavvovta avaxgs^ai and xov d%rniixxog. A. 842. ovxag dice xov s, 6s 7tgo6Ecprj. A. 854. ix TtXrigovg xo dafisvxa 'Agi<jTUQ%og. A. 858. diu xov i] xo xs&vrjdixa 'AQi6xccg%og. A.

P. 20. Ttogddkiog27. OVSE

Sia xov a at 'Agitixdgxov.

£• Sice xov

xi

OV8E

A.

XE 'Agt6xag%og.

A.

[34. h'v xiGi xcov V7tO[iV7]iictxcov -rj xa%M xi6sig.

V.]

Cf. E 857 if 95 © 81 I 700 K 46 N 115 £ 216. 397

n 76. 41. xax' svicc 8E XCSV vitoiivrjiiccxcov Sia xov % iicl dqgov, 6[ioicag xm ? ETtl dqgov Si [ioi aicov' (I 415). A. 42. 'Agi6xag%og uiitpoxEgu Sia xov S, yS' ezA,xijg yds

^'

— P —

162

i, dkld TO dgGsvixov povov, 816 siitsv dg0svi%a ag~ &g

TO£> rj.

6aaarjg

A.

149. dice row v [i£&' Sfiikov. naga 8s Zi\vo86%a [ie&' 6[iilov. xal Koyov s%su avtl row s%a 6(iiXov. A. 161. ovrog 8ia TOV Y} TS&vrjas- -A. 171. a nono i • JICCQCC Zr\vo86ta a3 nsitov, ovxaxag. A. 173. jcaga ZiqvoSotay vvv 8s Cs's%
Xrjog. V.J A . 215. Zr}v68oTog b'tgvvsv. A. 229. xs&vetrarw dia xov v\ 'Agi6xag%og. A. 213. (tav 'Agi6xag%og xaxa Soxcxrjv xdvrjg 8IK rot) £• ygdepstui xal 8ia xov v\. A. Cf. V. 264. e'v xfj xaxd 'Agiotocpdvr) (5s(igv%r]. A. 268. s
—

P

—

163

[TO fJQSt, avEv tov i nuGca sl%ov. V.] 607. ovtag 'AQCGTUQIOS tol 8' s^orjGav. Vide p. 112. 631. icpsirj- Sixcog, xal icpelr]. A. 637. o? nov SSVQ'ovxcog 'AgCGxtiQxog, akXoi 8s ot nov vvv. A. [xaxcog. V.J 681. ovrag 'AQiGtccQiog tdoixo, xa o6Gs drjlovori. Cf. BV. 721. fiEvovtsg' 'AQi6xouvv\g dv'Cxag [isvovxs. A. [751. ovde xs piv. 'AQiGxoqxxvrjg ovds xC (iiv. V.J

2. 10. 11. iv xfi Piavov xal 'AQtoxocpavovg ovx r^Gav o( jS, fCrag iitel ovx r^v MvQfiidav 6 IldxQoxlog- Aoxqbg yap ij6iv 6 AQi6xuQ%
164

—

2

—

53. ivC- 'AgiGxo(pdvr]g ini. A. 100. dta xov a'Agea 17 'AgiGxdg%ov xal EGXI TO KSyofisvov • Sfiov dh eddrjGe TO aleJ-rjTrJQce ysvEGfrai TOW "Agsa, xccfr' ov ancolsto. an svdsiag tijg 6 "Agscog, cog 6 77agsag. 'IleiQtw viov' (T 484). eV (Je TOIJ dxatoriQoig ryjg j3A«/3ijg, Mfi xat 'H6io8og (aQrjg aXxrfjQa' (ttdxal xccxcoGeag ecpi] (scut. 29. 128). A. 124. adivov ovxag AgiGTag%og, allot, 8s dSiv. (sic) A. 142. dyogsvGax'nagd Zrjvodota dyogsvGai- xal vnocpaivEb %6 Ofifjgixov s&og. A. 171. rj AgiGxdg%ov xaxd ysvix^v Tlaxgoxlov snd\LVVOV. A. Abhinc incipit Aristonici adnotatio a Friedlaendero p. 284 male omissa Lehrsio obtemperanti ad II 522 p. 267. 182. xCg ydg Gs' rj sxs'ga xcov 'AgiGxdg%ov 8ia xov x, tog tag Gs. {irjnoxs Ss dpsivav rj ngozsga, %ago6ov Gvvq&sg 'Ofujga and xov ydg agxsG&ai,. Cf. Nauck. Aristopli. Byz. p. 63 n. 88. A. 198. avxag naga Zr)vo86xco xal'AgiGxocpdvEL 8id xov o a-uTo'g, tv' fj- avxbg %aglg b'nlav [xal loyov S%EI %agisvta] xal ovx aloyog EGXLV rj ygacprj. A. 207. rag 6s' OT£ xanvog lav s'g aGxsog at&so' ixrjtai,' ot 7tsgl diovvGiov xov ®gaxd (paGiv 'AgiGtag%ov ngrixr] xavxt] iga^iEvov xfj ygaqjfj (isxa&sG&ai, xal ygdipcu rag 8' b'xs nvg snl TCOVXOV dgntgsnEg al&ig' LXTJxai. [xal ydg axonov, yr]Gi, %vg sixd^EG&ai xaitva V. | tficpaxixcog xo iv noliyiat nvg iitLxs&ev TOJ 'A%LIIEZ nagifials %a iv nols^iovfiEvr] aTCXOfiEva. A. 210. aGxsog ix Gcpsxsgov Zi\v68oxog aGxv noxl G(psxsgov. A. 213. 'Agscog- 'AgtGtag%og"Agsm. A. 222. a^iExgcog o Zr\v68oxog on a %alxEi]v, ov Gvvslg OXL nagankriGiov EGXI TO G%rjjia xm *xlvxog 'innoSdpEia' (B 742) xal «d-Egfiog dvx^' (hymn, in Merc. 110). A. Fortasse Aristonici est, cui tribuit Friedl. Duentzerum Zenod. p. 4 sequi malui.

—

2

—

165

265. (laxrjaezuLiv dUa> [laisGG sxai. A. 317. dia zov G dxaGcu dvSQotpovovg. A. [321. %%'vi- 'AQiGxuQ%og ydg 1%VSVEL. V.] 364. jrrag 8ij i'ymy' • nugd 81 Zr]vo86z

r\. A. 499. ditoy>%i\i E'VOV Ttagd ZrjvoSoxa ditoxxa\i&vov xal iv zcclg %\ti6zaig, xal EGZIV OVX anL&avog TJ yga91J. A . 502. •jtaQcc Zrjvo86za xaVAgiGzocpdvEL dpcpozs'gca&EV y\ MaGGafooozixrj aftyo tsQiafrsv EitCnvvov. A. 506. at 'AQiGzaQ%ov aftot/SijiJdv, ag xlayyn\86v. xazd xd\iv zrjg yfoxiag. A. 526. 'AQiGzoq>dv7]g SvlxcSg tEQ7fo(isvo}. A. 528. nc&sa xuld- itccQccZTJVOSOZCO iteSv (isy' olav. A. 537. ts&vsiata'AQiGzuQ%og ts&vrjaza.^A. 538. £ift« 8' b'% • iv vrjMaGGafoazixfj slpd z' 1%E. A. 540. xatatsQ-vsiazag'Ag(GzaQ%og 8iu zov TJ. A. 549. ovtag 'AqiGzugyog zs'zvxto, 'Iaxcog. A. 557. e%co xov 1 EGZ^XEI at 'AgLGzaQ%ov, allot, elGxr\xn. A. 563. aQyvQsrjGiv

ZrjvoSozog agyvQEOiGiv.

A.

166

— £

—

565. in' avxiqv noiQa Zrjvodoxco eg avxrjv, ml s%si koyov rj yQacpr/. A. 568. 'y4QiGTCCQ%0g Xak<XQ0l6 I Xa\ 7t ksXXOlG I. A. [(isXirjdia xagnov ovxag a['AQIGXCCQXOV. V.] 570. naga Zr\vod6xa kivog d' vno xalbv aside. || 6 dl 'AQl0zuQ%og fiovhatcu (ifj %i\v xoQdtjv Is'yea&ai, ulka ye'vog %i v[ivov xhv kivov, GXIJISQ el s'Keye • naiccva rjSev rj xi XOLOVXOV. did Y\ 8inlr\. A. Coaluerunt, ni fallor, Didymus et Aristonieus. ISIam naga Z.v\vo§6xa Didymum sapit. Aliter sensit Friedlaend. p. 289; mecum Duentzer. Zenod. p. 4. 576. TtaQct Zrjvodoxa dice (jadeckov 6 ds 'AQioxotpuvr\g 7taQK Qadakov. (juduhov tie axovOxsov xov SVXQK(Suvxov di' vipog. cprjal ds 4t,ovv6iog yQucps6$at, xul dovaxfisv xaxa xo ovdexegov, cog xal xov nevxava nsvxccev. A. 579. iv xfj ixsQa xav 'AgiSxccgxov dvo itgcorrjCi (iosGGi. nciQcc ds Zr]vod6x(p xvavs'a ds ks'ovxs. A. 581. xov de- naga Zyvodoxa) t o t l g de, xovg ks'ovxag, to ds ekxezo xaQlS TOv <•• A. 592. AQiadvy naga Zrjvodoxcp AQuridvrj. A. 597. 598. ovxoi de ovds naya 'Aqi6xo(pttvei rfiav. A. Correxit Friedl. Ariston. p. 290.

T. 17. eleqxkuvftev ovxag 'AQiGxayxog, alkoi de e%ecpaav&r]. A. 27. ovzag AQi6xaQ%og dice xov i\ 6a%v\ri. A. [30. akaXxelv 'AQiGxotpavrig dkakxEfiev. V.] 41. TjQwag- itag' 'AgKixocpccvei xai'Piccvco eg it] gag. A. 56. iv de xf[ Xia b'veiay iyiyganto, iv xr^ MuOficcliaxixfi apeivov. A. [62. Xa^iaikecov de yQatpei e7Ct^,t]vi6avxog. V.] 70. ovxag 'AQi0raQX°S ^*« T°v v cevtIOV. A. 75. ccnei7iovxog- 'AgCGxagx0? ^Iw tow o aneinovzog, xul at nkeiovg. A. 67. 77. Vide p. 116. 79. uxoveiv ovxag 'AgiSxagx0?•> «AAot de axoveil ev. A.

—

T

—

167

80. 'AQi6xao%og iniGxafisvm JCSQ iovxi. A. 86. nag' 'AgiGTO(pdvEi xal vrj Xia vsixeiovGcv. A. 90. Ij-ra TOV v aC 'AguGTugxov alia TL XE gi^ai(ii. ygdcpExcct SE xal xar evta 9sovg Sice ndvxa TEIEVTU, did Tovg #£oi)g Ts'Aog ndvxa lafifidvEi,. iv de xmi freovg dt,u ttavxa xe'xvxxai. 92. xij (lev

ovxcog '4QiaxaQ%og, allot ds xij$ (IE'V. A.

95. 'AQi0TccQ%og Zsvg aaaxo. xal ovxcag iv unaaaig, Zsvg aOaxo. xal son, TCOI'TJXIXCOXS^OV. iv di xitii xav e(xaioxsQcov Zrjv a6axo. A. 96. itaga AQiGxocpdvsi alia vv xal TOV. iv Se tij Xia tpdfiev E[i(ievai, ri&ixag. A. 105. allag. maocc A^tGxo(pdvu E%tn xov & ot « t f t « TOg. A .

117. iv xfj Xia [itfg. A. (189. Te'rag — iv de xalg eltcaioxiQaig y,sxd xov

IIEQ.

B.) Friedl. Nican. p. 256 Nicanori -vindicat minus recte.

327. xal Agi6xo(pavrig nQorjd-ixst, xov 6xi%ov, cog q)rj0i, KallC6TQaxog. TO XE y«p inl itaiSog xofiidfi liyEGdui dvGxaxxixag si! %ov exi ^raat, xal xavxa {iujdh HOQQCO xijg EXVQOV xEi^evfjg, vnoitxov, xo XE ^EOEiS^g axatocog nooaEQQiitxai. TEXfi^QiOv de xijg diaaxsvrjg xo xal ixigcog yioeG&ai xov 6xi%ov, El Ttov k'xi t,coEt ye nvQrjg E^iog, ov % axE'IELJIOV.' A. Hoc scholion Didymi esse mecum sentit L. Friedlaend. in Ariston. p. 295. 333. ovxcag !^pt
376. 'AQi6xag%og TO XE xaisTai. A. 386. ovTeog Evxs'AQ£0xcco%og- 6vviGxalxai di xb r\vxE, xal Sua xov E si'Qrjxai. naga 81 'AQiGxoyavsL xtp d' COGTE. iv SE xalg anb xav nolsav xav S' avxs. A. ovxag you-

168

_

r

—

nxiov xa d' £ M £ , Zva 7j aGsl nxsod did xr\v xovcpoxtjxai^aQ-Ev 8E TO ag. JIQOXEQOV dh ygdymv 6 'AQi6xaa%og xa d' EVXS xal xaxd GvGtoXrjv 6s%6(ievog dvxl xov rjvxE, ag ETCL row 'evr' oQsog xoQvyrjGi' (T 10), [isteyQaipEV VOTEQOV ta d' avrs i(i(pati,xc6r£QOv vojifaag euvai, vxaxovo[IE'VOV rov ag, a>g xaxsi 'xcuQOGEav 8' o&oviav aitokEi^Etau' (Od. r} 107). A. Insunt Didymea, quamquam verba hominis ipsa non servantur. 3S7. ovds iv alXaig rfiav o[ W&STOVHEVOI,. A. 393. ovxag dice TOV O %Evyvvov. A.

T. 12. ovtag

dice rou i to idviytif

xal

XEKELOV TO

A. 28. 'AQt6taQ%og xal de xi dice xov i. A. 35. 'AQi6xaQ%og XS'XUGXKI, OV did XOV O xixcetixo. A. 57. avxceQ SVEQ&E'jtQiGxctQftog Iaxag UVXCCQ

A. 59. nohvnidaxogovxag 'AQi6xaQ%og noXvnidu, akhoi SE TtoXvniddxov. A. 62. dkxo- iv akkop d^xo. ovxag xal rj MaGGuhaxixiq. A. 77. [idXiGxd ye' 'AQiGxaQ%og (idliGta £, [idhGru avxov. A. 84. ovxag dice xov i vniG%Eo. A. 114. 'AQi6xaQ%og TO rj CCQ&QOV Exdi%Exai. Zrjvodoxog dh itsQie'GTtuGE xal ityCkaGEv, (jrj[ia ixds^ce^isvog, 6(ioiag xtS 5ij xal xvavETjGiv' [A 528) xal olov xov 6xl%ov psxajtoiEl, r\ d' cefivdig xakiGaGa Q-Eovg QEia £a'ovxag, Eq>rj 6s £tg EV GvvayayovGa TOi)g &sovg. rjyvofjGs ds\ ag 6 ov XQ-fjxai xa ^ (jijfiaxi iv ceQ%ij hoyov, aklce xoig imls'ysi. xal xovxa ye nao' avxa diaq)£Qsi xov eqpij, on TO [IEV xal TtQoxdxxExai xal xmoxaxxExai. 'AoiGxaQ%og 6s v\ 6' upvdig Gxr\GaGa, xal ai itksiGxai. A. [V.] 138. aQxaGi- 'AoiGxaQ%og XQOXQIVEI XTJV did xov a yQatprjv, yQaqjEGftai ds cprjGi xal did xov v\ a$%rfiiv. A.

Cf. V. 156. 'AQiGxagxos 'Iaxcog idftitEto.

A.

—

T

—

169

188. rj 'Piavov xal 'Agi0xoq>dvovg (ioaiv sni, ovx i g . A. Adde AB EV rrj Xia 8s fiocov s%i. 195. ovTag 'Agi0xag%og EQveG&cu %tt>olg tov 0 s. A. 228. 'AgiotaQiog all' ore 8s, allot, 8s all' OTE drj dice roii r\. A. Cf. B. 255. OWES 'Agi6TttQ%og, nolla rd ts xal ovxi, %d tE'talg dlri%eiavg ovta xal prj. td de (pavlotEQa tcov dvxiyQaycov it ad £%EV TOVTE'6XIV dlvj&rj. A. Cf. AV. 259. ovxcog at 'AQi0rd()%ov • diaiQEXs'ov xo GaxE'C, xal Iaxag xo slaOOE. xal xo Suva 8E e|ca xov E dno xov diveid&ai, 'Sivatrjv cpoQeovaa' (II. N 407). A. 263.

QELU- 'AQI6XCCQXOS £%& T°v

t (isa.

A.

[303. AQiGxaQ%og yQatpEi, ocpga ftij d(pavxog yEvsrj d{ifj&Evxog olytai. Paris.] 306. i]%&r)QE- nagd 'AQiGxocpdvEL ijx&aigs. A. 308. at SLK rc5v TIOISQOV ICnovxat si%ov dvxl xov ys'vcavxai. A. 331. xaC [itv <pavri6ag- jtagd Zqvodoxa xai ynv VELXEICOV, naga'Piava xov xal vsuxsCmv. A. 332. dxs'ovxaovxcog EV aitaSaig dxsovxa depgovxtGxovvta. A. 346. tip 8' icpsrjxa' sv alia tip Etps'fjxa. A. Recepi7 quod adiungitur schol. Aristonici. [385. ovxag "TSfjg 8id tov d, trjg AvSCag' "Tlrig 8E xrjg BoLcoxiag. B.j [395. dv\\>,olsovxa- ovxagAgi<5tag%og. tivsg 8s /l-tfiIs'ovxa. B.J 414. ovxag xaxa ysvixy]v TtagaiGGovtog. A. 426. *Agi(5tag%og o u d ' av EXI 8rjv, did tov av. A. 471. ivE7tgt]0sv V0V\0£V. A. Vid. W- Ribbeck. Zenod. quaestt. p. 6. [481. itQo0&' ogoav. Zrivodotog %coglg tow # itgo0' bgoav. V.]

170

—

0

—

I. 'AQiGtocpdvrjg ygdcpsi (ioov. I I . SVVEOV

A.

EVIOI xcov xaxa noksig VTJ%OVT\

A.

62. ix nliqQovg xov xai GvvdsGpov 'AQi'oxaQ%og. A. 73. TOVTOV iiQOGxi&saGi xivsg ov (psgoyisvov sv xaig allot xagypv. SV ds xiGi %ai p ' okocpvQO(isvog. A. £ yav liGQopevog. 84. 'Af}i6%a.Qypg 'Iaxmg daxs. A. 86. — Eviai xav nara Jioleig ava<36B avxl xov avuGot ds %(OQig. Gti. A. ^AQL<Sxa.Q%og 6vv too v TO avaGGstv, ova aloyag yuQ TIEQI IlrjddGov cog jtSTiOQdqfisvrjs ' nsQGs ds JvQvrjGGov xa.1 nrjdaGov' (I 1 92), si fif] a$a q>airway TtsTtOQQ-rJG&cu (iev HQOXEQOV %r\v nrjduGov, avsiXr\(fivu.i ds nakiv %i\v uQ%r\v xov "AXxr\v. V.] 106. ovxag dia xov o anaoai ovxcag. A. 110. Cf. p. 112. 122. di%(og, xelGo xal rjGo. A. ib. ovxcog dia xov v ax si Irjv u'nadat. A. 127. 'AQiGxoq)dvrjg dia xov a rag %s (payr\Giv. AV. 130. 'A^iGxaQyog dia xc5v vnoyLvrnidxcav 'AgiGxoqxxvrj cprjGl Gxi%ovg ? | r^sxTtpisvai cog •x,aQsybfiXr\d'ivxag vno xav clitoQovvxcov, dia xi 6 7iora[idg ogyifexai, xaixoi Gcupcog avxov Ks'yovxog xr\v aixiav • Bdv&og STIEI %S%OXG3XO daixxafie'vcov ai^rjcov, ovg'A%iksvg sddit,s xuxa QOOV ovd' S'AE'UIQSV (146) si yaQ s(iXaGcpi]prid'ri 6 ltoxapog, eXeysv av xovxo Jtpog Htiav %ai"H(paiGxov. xal xo di]&d: cog ov% OfirjQixag xsipsvov aixicovxat, \nr\noxs (is'vxoi xal 6 'AQiGxag%og avyxaxs'&ixo xfi a&ExrJGsi, jn^d'ev dvxsmcov xm 'AQiGxoydvsi. A. 131. A()i0xaQ%og no I sag. evioi ds noksig. rj&s'xsi ds avxovg AQi6xo(fdvr\g. A. [V.] 162. 'AgiGxaQ%og anoxoitryv slvai (iovkstai xov afiaQxr\dr\v, o SGXIV afia. dio xal %eo(>lg xov i ygdcpsxai. sv de zfi MaooalicoxiKfi ° ^ ' a^iaQxr] dovQaGcv apcpco, xal Aoyov £%ei. A. 172. evioi (isGGOTtaysg dia tov y ovx sv~ (lovksxai ksysiv scog [isGov TtaXXofisvov. di7 ov xo Gcpodgov xfjg 7taQiGxrj0iv. ovxcog AQiGxaQyog. A.

—

$

—

185. ovxcag ds xaxd doxixr\v exysyacoxi %ov. A. 190. Cf. B.

171 au 'AQIGZUQ-

191. AQiGzaa%og s%co zov ds- XQECGGOV avzs. A. 195. ovds- 'AoiGzaQ%og OVZE. A. 217. ovzag did zov ys, ifie'&sv y slaGag. A. [ziveg nsku6ag. V.J 246. 'AQi6xuQ%og ex divrjg, allot EX A ^ i / ^ g . A. Cf. V. et Aristonicum apud Friedl. p. 309. 249.

ovtag

8s

TCOVOIO

at 'AQIGZ<XQ%OV dia

rov

%.

'AQiGtocpdvrjg ipovoLO, xcel loyov S%EI. A. [262. owrrag cp&dvsi dta zov EXE'QOV £, ov tpd-ave'si. B. Suspicor dC%a rov.] 265. OQfiqGeis- ygdcpszai xal oifirjoELS. jtQoxQivet de zrjv dice zov Q ygacpijv yAQiGtaQ%og. AVB. [282. sv zfj MuGGalicozixij EIQX&E'VXU.

V.J

303. EG%EV 'AQiGxaQ%og dia zov i iG%sv. A. 319. V. di%ag ovv i\ yooupr) sc. eilvGco et llvGco. | 321. — o ds 'AQiGzag%og did zov v avis']-ai avzl zov akkslai. ABV. 347. 'AQiGzaQ%og dv^tjgdvrj. A. pszd zov v — 'AQIGzocpdvrjg ds ygdipszai a Lip' e^svaivsiv. V. Cf. Nauck. Aristoph. Byz. p. 38. 351. at EX zav noleav 7jds xvitaQcav sl%ov. A. 355. oiizag %voir\" E'V ZIGI ds Qinfi- A. 363. xviGfjv ovzag 'AQiGtaQ%og. allot de A. ibid. Aristonicus, deinde ygd<povGi ds xivsg xviorjv Gvv xqi v ovxag ydg xal 'AgiGxaQ%og, xaC q>rjGiv, oxi dvx\ xov X7]x6fisvog, b'nsQ iGodwayiEi xa xijxav. xviGrjv ds ndv xo ni^islsg. A. Adde B. 397. ovxcog 'AgiGxaQ%og itavoipiov xb olovsl navogaxov xal lafiTCQOv xal inupavs'g. A. Cf. B. ; ubi Antimachea lectio notatur vnovoGtpiov. 442. ovxcog ivxuv&cc [isfivrjai- dmlij yccQ rj XQ^Gig. A. 446. ygdcpsxai nolEi, cog 'AQiGxocpdvtjg. A. 454. ovxcog AQiGxuQ%og xr\lsda%dav ai d%b xcav itolsav

ftrjlvTSQaav.

A.

172

—

X

—

455. yQccqisTca uito XE^E'IISV ovaxcc. A. Cf. Aristonic. 492. ovxag *o ivx QOTtaXi^o [IE'VTJV did TOU I>. A. [513. vslxog Tthri&vvxixcac; vsixsu ai 'Aai0xd(>%ov.

V. Cf. B.] 530. btQvvav ovtcog 'AQ(0xuQ%og E%OJ xov e OXQVaXXov ds OTQVVtav. B. 535. ovrog 'AQi6xaQ%oc; ETIUV&S[IEVCCL dice tov v, olov avu&euvai. twfg ds rcav xata noAsig en' at/j fte'iievai. A. £% aip &e[isvaisv aXXa ETtuv^i^Bvai. A. 558. ovxag 'IXv\'iov 8ia xov X avxl xov 'ifoaxov. 6 de KQUxrjg 'iSijiov, xo 'Idalov. A. 573. dt« xov a nuQdaXig si%ov aVAQi6xaq%ov. A. 575. E x ABDV apparet Zenodoteam lectionem reiectitiam xvvvlay^ov a Didymo secundum Aristarchum proscriptam esse. Vid. Aristonic. p. 316. — W. Ribbeck. quaestt. Zenod. p. 23. [576. o[ and xcov Ttoteav qi^ci^Evog rig. V.] 586. uvsQEg sifisv E'V xutg HAELOGLV ovxcog icpSQEto uvdysg svetfisv xul ^r\TtoxE ov xcclaig. A. (aXkcog- ev akXm- avdQsg svEifisv. A.) [587. ovxcog ai AQM>XKQ%OV o'i xcel itQoGQ'E' E'V XL6I ds xcov slxaioTEQcav oi xs itQod&s. B.| [600. Kvxa yelp ixdsQyogovxag 'Af>o<3xctQ%og, alXot, Ss avta yaQ Q1 sxecsgyog. B.] 607. itoXig 8' BfiaXijto' itccQa 'AvTi[id%ca xul 'Piavm nvkat d' E\x%Xr[vxo. A. 611. edaOccv 'AQiGxaQ%og svxxixcag Gaco^ai dvxl vav,

XOV 0UCO0EI.SV.

A.

X. 2. di%(x>g UVETI>V~XOVXO xctl ujisipv%ovxo- %aQiE6xsQa ds rj did xov v. A. Qf. B. 36. oiixcag AQi6xuQ%og iax^xsi avsv xov i. A. 42. 'AQiGxccQ%og i'doisv. A. (tivsg sdoivxo yqdtpovGiv svxxLxmg. B.) [45. Cf. # 4 5 4 rrileSandcov xivsg &tjkvxEQaav, diet xo Arjuvov xal "I[IJ}QOV vito ftrjAsiav all7 ovx sig xavxag fiovov EitaXovvxo, V.]

—

X

—

173

48. ovxag'AQiGxaQ%og dt,a xov x rou'g, allot 81 ovg. A. 51. at uitb -Ttolsav v. A. 69. nvlaaQovglaxag. A.

Ttccidl (ptltj

avxl xov

naidl

'AQiGxuQ%ogfrvQaagovg,%-vQotpv-

73. ovtcog 'AoiGxaQ%og dice rav dvo rj (peevrjr]. A. 83. otrrrag dice tov t, si! itoxi r o t . A. 85. ieiv ovtrag 'AQIGTCCQIOS, aXXoi ds lav. A. Cf. B. 93. EVICU ds rmv xatcc noksig diet TOV V OQS6XSQOV %al uvrl TOV [isvrj6i doxsvr]. A. sv ziOL xoiv ccTCo TIOKEOV

OQECtEQOV KVdQK doKSVOl. A. 108. 109. 118. 121.

xepdiov at Mara avdga nukhiov. A. xaxaKTsCvavtadt-iag, xal xuxuxxsivavxi. A. 'jdQi6taQ%og ctnodaOGs<S&ai diet xov s. A. [V.] oiitcog xaQ^S ^o^ S aXXa xir\ ftot. A.

129. 30. oxxi xcc%i6xa- iv alloig oqiga xd%i6xa. TOVTO ds xxL A. Recepi7 quod ab xovxo ds Nicanoris scholion incipit. 197.

cc%oGx(>s'il>et6xs

xal naQaGxgsi>a6XE,

%ag. A. 198. ovxag dia xov e itsxaxo.

di-

A.

202. V7cs%£
yQ. xal dlsg,

xal ovxag EI%OV at %aQis6tE-

oai. A. [294. ixalei[301. ituXai

aC xav noXsav «'j3o'«. V.] TOTE- naQOi&s

ye. EV ds xalg slxaio-

XEQaig Tia'hai xoye. V.] 315. xalaial %Xsiovg dsivai. A. 324. yaivsxo d' rjxlrjldEgsv xiGt xav vno^vrj(idxav (palvsv ds xlrjidsg, iv' rj xav X£v%e'av, xa XSV%Y\ ovx Exakvitxs xrjv lavxavitjv, all' ETIOIEL yalvEG&ai. A. [(pauvEto ds xhrjidsgsv xiGi tpalvov ds fj xlrji'dsGiv. V.] 336.

E/LX^GOVG'

aixag-

EIXIJGOVGI

ot TIEQI 'Avxipaiov

xaxag.

A.

inl TO

174

— W — 411. 'AQI'0XCCQX°S 0[ic6%oixo ccvxi xov afiv%oLTO. 416. xrjdoiiEvoi

A.

3i£Q- ovxcog at 'AQI0TU.Q%OV, XUCTIEQ

odvvcofisvoi xccl avxoi. A. [430. aSLVOV- 'AQi0xaQ%og a&Qoov. V. (?) Cf. W 17.J [431. xi vv (ist'opai; ovxcog AQi0xaQ%og, itmq ^(Jofiai; TO de alva xexovGa cog to dvaccQiGrotoxsid. nveg 6s

. V. Cf. B.] 'AQCctaQ%os §ia tov v\ ^tjofiai, ^idGOfiai. A. 468. ai'AQiaTao%ov /3aAfi S£0[ictra, atds xoival %is. A. 475. K^TCVVTOdice xov e 'AQIGXUQIOS E\X%VVXO £[iiyivEto, xcel s'nl rot) SaQitridovog c uv&ig S' ifinvvv9rj' (E 697). A. 478. xaza dcofia- m XOIVOZSQUI svl oi'xa. A. 491. 'AQi6taQx°S ovdstsQag nccQsiu. A.

18. ovrcag 'A(tl6Ta(>%og ovv %a> 6 in'

av8^o(po-

i
39. 'AQi6Tcc(}%og xe'A.svGav, itX^vvrixag. A. 77. iv xiOv xcav •jtoXixixav ov yaQ h'xi. A. (ov [ihv yaQ' yQ. ov yccg £xi. A.) 81. iv xfi'Piavov xcel AQi6xo<pavovg svrjcpBViav diet xov cp, sv xa afpivep %QC3^,ivcav^ cog Kle'uQ%og iv xalg ykcarzuig. A. 88. Kjitp' a6xQuyu.\oi6i %oAraO1 sig- at itltiovq xcav xuxec avSga K^,q>' aoxQaydkrj6iv igv0ag [6gi00«g V. an iQi00ag ?] • xctl s'0riv 'IavixaxsQov. ' AoxQayukai 6 "Eqaxog ei0i (taviai xs xal xvdoipoio'. 'Avuxoicov. A. 106. b'AQi0TUQ%og iq> £0xrjxei %G>oig xov i. A. 111. Didymus xaxa ds •jiokhu xcav avziyoacpav ovQTJag COXQVVEV Igra xov re. A. 117. noXvnidaxog' ovxcag 'AQi0xctQ%og, a'AAot 8s %oXvTCiddxov. A. 120. ovxag dianlitJ00ovxsg dta xov r] a[ 'AQIOTKQ%ov ctvxl xov SiaxvjcxovTsg, or'AAot dh 81 ait 110 00 vx eg 8id xov 1. A. 135. Herodianus. Didymus sv xi0i 81 xaxasiKvov XE0xiv {How 'AofcxuQxog 8s xaxaslvvoav.

xov-

Aristonicus. A.

175

169. xd itoXla xcov vnojivrjiidxcov did xov £ dgstd. xal xd%a dito xov SEQEIV. A. Cf. V. 198. %c>(>lg ds xov v TO i'Ajj, ob ds VITJV % E<S6EVO V T O , avxl xov 0Qnq6£t,£v oC avspoi xaisiv. xv\v vXtjv. AV. EV uMtp vlti %s Gsvcciro. OVTMS de xal e%a rov v vlrj. A. 206. eg yatav eg Srjfiov, tog at uno rc5v xokscov. A. 244. sv «AAco- ccvtog itav avtl xov avtog s'yaiv. A. Recepi, quod praecedit Aristonicus et perversitatem Alexandrini cuiusdam grammatici sapit. [259. xal jiuQcc 'AgiStotpavsi rj&ETtjTai TOVTO. V.] 273. Sixcog 'AQL<jtaQ%og Ssdsy[ta'va xal d

A. (V.) 287. aysQ%-ev ovtcog '^ptffrap^og, aklou ds &EV. A. alltog. ovrag iy£Q&£v dice rod s aV oiov rjysQd-ri6aV) aviGxrfiav, cog ag/jg ^xai Q d 307. 'AQi6xagyog dl evixag idi'Sal-ev, s'nl xov TI06B1dcavog, ZintBiog yaQ. A. Aristonici adnotationem his verbis continuat Friedl. p. 3 3 1 , qui nescio qua caussa impulsus svixag proscripsit. Mihi contra ipsum illud ivixag ad Didymum nos ducere videtur. Cf. B 169 A 672 M 79 N 179. 317. eQe%&o j*. ivv\v EQixro^Eviqv, o iexiv vtjv, ag TO 'ftvpov sQex&eov' (s 83) avxl xov EEgyofiEvrjv avxl xov SvvExoiisvrjv. A. [331. %\ XEV 6rj{i.a (jaoxoio- 'A(>i6xaQ%og SxLQog Erjv vvv av Q'E'XO xEOfiar' AxiA.A.Evg' nxk. V.] 361. Sgofiovg nkri&vvxLKag AQl6xaQx°S- A. 374. i(p' cclog- ovxcog 'AgiOxaoxog. al ds nlsiovg ay' a X 6 g • xal prpioxs Xoyov EXEI. A. 414. 8i%(Sg icpa^iagxElxov xal A. [417. dice xov SXE'QOV d x6 vnoSSEiCavxsg. V.] [421. x<x>Qov unavxa'AQiGxocpdvqg x™a E'VEQ&EV. V.J 422. xjj- AQiOxaQXog X^QiS ™v r r\- A455. ovxmg 'Iaxcog xexvxxo 6 'Agi6xaQxog. A. 461. XEi6s- Zrjvodoxog xal'AQiaxocpdvrjg xst&f xal E6XLV uvaXoycixEQOV. A. 463. ovxcog diet trow v\ vvv S' ovitr\ 'AgiGxoipdvrjs. A.

176

—

Si —

464. at 'AgiGtdg%ov nantaivstov. A. Cf. V. 483. VEIXEI agiGtsAgiGtag%og vslxog dgiGts, ag <sldog ZgiGts' (T 39). A. [493. xax.olg' afisivov dvt avtov ygatpsiv dva\rtQoelns ydg %aks7toiGiv. B.] 548. ovtcog did tov G q>ilog itaGai EI%OV. A. 568. %SIQC yQ- %sQ6C. || r\ 8s dixXrj . . . A. 604. oi ds JISQI yAvri(ia%ov vorj[ia ygdcpovGiv avrl tov vo'ov. A. 622. ivSvGBaf 'AQiataQ%o~g sodvGEai. A. ovrag icdvosat 6%ESOV ccxaGai' ovSinots yuq "O tij iv avtl tijg stg %s'%Qr}tai. AB. 635. itdXfj- 'AQl0TaQ%og 6vv tm v ndXfjv. A. 691. ovtag e$03 row i ifftTjxstv. Usti Ss 'Favixov. A. 759. sxyeg'%aga ZrjvoSotp ex frog'. A. [792. SQidtfo'eGfrcu •— iv ds tiGi tc5v vjcofivrjftdtcov yQucpstca EQi^rjGccofrcu. V.] [806. 'AQiGtocpdvqg ds ovta ygdcpst, • bititotEQog XEV TCQOG&EV Eitiyodtyag %goa xaXov (pO")]^ S7i£vi,dfisvog did t svtsa xal cpovov UVSQCOV'. V.] 854. rjg a$' • iv aXXv> rjg ydy ygdcpstcci xal <3g ydg. xat svia ds dfjGsv it6da. A. 870. 71. iv tfi MuGGaXiaxixfi c 6nsQ%6yiEvog d' 'dga MrjQiovrjg inEQ-^xat' o'CGtov ro'^ca.' iv ydg ituGiv E%E (yaQ %EIQE6GIV £%sv V.) ndlai, cog IQ-vvsv.' iv ds tfj xatd 'Avxi\ia%ov ovtag- *6n. d' a. M. s^sileto to%ov %EQGIV. (i&iQVGE TSVXQOV to%ov, %EQGI d' oCGtov i%sv ndlai ag L'&vvsv.' V.) 6 (isvtoi 'AgiGtag^og did tav V7to^ivr]^,dr
TOV MY\QI6VI\V

sxGna6ai fi\g

tov

TEVXQOV

%sigog TO TO|OV. xal ydg xoivov xav dyavi^Ojiivcav avto elvcti, Sansg tov diGxov. A. 879. ovtag AgiGtag%og did tav dvo G. r) ds MaGGaidG&ij. A. [<x>g ' 6 dl voGcpi UaGfrslg' (A 80). V.]

a. 6—10. ngoriQ'Etovvto ds xal nagd 'AgiGtotpdvsi. A. [7. ai dijficidsig xal Tid&sv sgya. V.] 20. 21. ov'tcog alyCda xgvGEifjv a['AgiGtdg%ov. nsgl

— avxov ixdlvnxE

&

—

177

xr)v %Qvafjv alyiSa. xal {irjnoxe Ofirjiya vecpog apyixaXvilia VQVGEOV'

QIXCOXEQOV "TOLOV XOI

(S 343). A. [28. E'IVEX dxrjg- ovxag 'AgiGxagxog. xo ydg k'vsxa xov dnokoyovpe'vov iuxiv. V.] Of. tamenLehrs. apud Friedlaend. Ariston. p. 341 schol. Eurip. Tro. 968 R. 30. ij oi noQ s (ia%Xo6vv7]v aAsyeivrjv nag' 'AQLGxocpavEL xai XL6L xav nohixixav ij of X£%aQi6y,ivtt SCSQ' o v 6 [i 7} v E • xal xa%u [icMov ovxcog civ E%OL • a&sxei yuQ 'A(ilt5xaQ%os Sice XYJV fia^loevvrjv xov aw'^ov. A. 33. yq. ov vv nod' vfitv (cod. vpZv). A. Sequitur Herodiani adnotatio. 53. 'Agi6xaQ%og vSfissasd-scofisv diet xov &s. A. 71. Friedlaendei-us Aristonico, Duentzerus Zenodot. p. 2, 4 Didymo tribuit. 82. xrjgu cpegovGa- sviao xmv xaxa jrdAftg 7tij(iu (psQonfla, axoiiov yug in lyfrvcov XTJQU Xsysvv. A. 85. iv xrj xuxec 'Piavov og xd%' sfishlsv. A. 97. el6avufia6af T) 'AQI6XC<.Q%OV t%ttva$a6ai, xal KI nXsiovg. A. 109. r) 6E MaOGuXiaxixr) OXQVVOVOIV. ovxag xal r) XCu. A. 110. 'AitoXkodcaQog xal 'AQrjxddt]g xal Neoxs'lrjg xal AiovvOiog 6 ®ga\ dia xov x xr)v ICQ6%-EGIV ygdyovOL xal daGvvovtii TO a, iva r] Ttgoedjcxa, avartQ-ujfit. oi Ss %coglg xov x Eyqaipav xal £i\>i\a6av xo a, Iva xavxbv V7iaQ%rj xa TCQOidllm, olov didafiu, TtQOGnsvda. ovxag ds xal Zrjvodoxog xal 'AQi<JxaQxo$ &v xolg jcgog Kapavov. A. 125. ovxag 'Agiaxagiog ivixcog iv xhiGCrj. A. 148. ovxag 8ta xov v, olov. A. [164. xonQog — 'AQfcxag%og a nod 6 g xxi. V.) 192. ovxag 'AgC6xaQ%og xE%dv8t] dia xov rj, avxl rot; xs'xavds. i) 8s MaG6a\iatixv\ xsxev&si. A. 'AQiGxag%og xE%dv8EL. A. 198. 'AgidxaQXog avaysv i%a xov i. A. 200. xal dfiEi^sxo'AgiGxaoxog xal dviqQSxo. A. 214. ovxag in si ov s, insl ovx avxov. ai .81 xoival in si o vxi. A. DIDYMUS.

12

178

— & — 215. HQO- ovxag %<»QIS TOV 6. A.

241. '^Qi6xaQ%og r/ 6voGa6&\ i^idjiipaGd-E xal liGaa&s. (HovlExai Ss Is'ysiv, ipol 6vllv7tf]06(i£voi xal ov%l sxaGxog idiov xaxov voplt,£i xrjv "Exxooog anakEiav. A. 253. xatrjg)6vEg — ovxag 'AQi0raQ%og, xal afieivov. %"t]Xv>iri yap 7iQ06r}yoQia 6v£idi6ai rovg viovg ^Q-£Xrj6£v, oCovd xaxr\(p£t,ai. KQcctqg [IEVTOI, xat7)(ps£g yQcupn. A. 269. ovx r\y nccga ZrjvoSotm 6 6%C%og. A. 292. ta%vv — EV ukl

lov.

EV xiGi no xov

ov

xax EQVXEI-

afisivov

A . A d d e V . 'Piavog xolov, ot ds xonov xxL 604. viEEg yQacpsxat xal viEigdi%ag ovv. A .

ds %6-

—

& —

179

636. Ttccvacined-K- ovxcag 'AQiGTaQ%og dvxl TOV dva7iavac6iis»a. dnganag yaQ TO kiysiv TOV nalauov xaojico(i£»u. A. (cf. AV.) 648. ovzag 'AgiGxa^og GxoQaGav dvlxcog. B. 663. 'AQLGTUQIOS [idAa yccQxal ov (idkcc da. A. \diog pet Ace yccQ, ov da. V.J 70J. aoXUOT • 'AQI6TUQ%OS aOTsaT''. A. [8ix
2. Hypomnemata in Homeri Iliadem. 1. Schol. Horn. II. A 399 Zavg jiaQaAuficov TTJV iv ovQava dioixrjGiv jteQiGGajg TJJ nuQQri6ia f'^p^ro itokku av&dd'i] Sia7CQa66o^avog. Iloaaidav da xul "HQCI ncd 'Anollcov afiovkovTO UVTOV drjGavTag v7tQTuZ,u.L. ®axig da dxov6u6u TIUQCC row jraT^og NrjQa'ag (i\v yaQ jtavrtg) TV\V Zlibg aniflovArjv aenavGa nQog avxov inuyofievr} Alyaiava yojiqTQOv TCOV aTufiovhavopavav d-acov. r\v da &aAd66iog Saifiav ovxog KUI xov ituxaga nosaidciva xaxa^gdjievav. dxovaag Se 6 Zavg QaTtdog Trjv ^ev"HQav av xolg za&' avtov axQa'(icc6a, IIoG~eid<5vL da xccl 'Anokkavi xr\v %aqd d-yjtaiav ifyyiGuTO. TJJtie®a'ri,8t, rrjv 'A%vlla'ag xiaig td fiaxd T<XVTCC ata^iavaaTo. iGxoQai ztldvpog. AD. 2. (Schol. Horn. 11. B 519.) Steph. Byz. 106, 8 Meinek. cfrcoxidog, ijv "OfifjQog KvjidQi66ov (pt]6i did 'AitollaviaTO nokkdg e%aiv xv7tccoiG6ovg, cog 4idv[iog. Cf. Serv. ad Vergil. Aen. I l l 64 vol. I p. 187 Lion. 3. Steph. Byz. 250, 23 West. E-qGa^ov — ziiSvpog da vrjGov avvr\v (prjGiv. Spectat ad Horn. II. B 853. Cf. Eustath. 362, 8 Apoll. Rhod. Arg. I I 942. 12*

180 4. Ammon. de diff. verb. p. 89 ed. Valck. Arjxovoy slv dux xov r] xa\ kirovgyeiv dia tou i dicupsQei, cprjal ^Jidvfiog iv (I'lkiddog. xo fisv yag krjxovoyEiv TO xa krjxov yuQ <pa6i, TO dr^ioGiov c krj'ixov vovxo', TO 8E hrovgysiv nccxa ke'ysiv. Valck. p. 144 ksLTOVQysiv dice xov EI — KEIXOV emendatius scripsit, qui horum vocabulorum difFerentiam docte illustrat. 5. Ammon. p. J47 %lafivg xal %lalva diucpsQEi, xa&6 8ia Z/idvfiog iv vno(ivi]fiati /3 'IhuSog. rj poQr^ia, %ka^ivg 6E MCCXESOVIXOV ET7] tav rjQa'Cxcov 6vo^,aad-Ei6«. ZJan og. jdiacpEQEtv cpr)6L xal ta 6%nj(iuu. rj flip yag iXalva tETQuyavov {(fqelv) [(idtiov, rj di %ka(ivg Eig TE'IELOV JCEQI za xdza Gvvrjxzca xal rovg %Qr\6ap,iitokv xal an' dlXrjXcov duCzdvai. 7tQ06uy£zat 'AQI, vA.aQ%ov, TLoKi^ava, ozi nokv diafpEQOvOiv. Valcken. 1. 1. laudat Salmas. in Tertull. de pall. p. Ill Hemsterh. Poll. X 124 n. 58, quibus Prell. Polem. p. 149 addit Wyttenb. Plut. I p. 307 0. Mueller. Doriens. II p. 266 Archaeol. §. 337. Cfr. etiam A. Ruben, de re vest. II c. VII p. 162 sqq. — E commentariis igitur Didymeis fluxisse videntur scholl. AL ad Horn. U. B 183 %kaiva rj zExgdycovog, %ka^ivg dh ij stg o£t) krjyov6u. 6. Schol. B ad f 379. 80. Continetur hoc in scholio IvGig dnogrjiiaxog cuiusdam a Didymo profecta. r)6iv, zo Ey%og *rjt%d-r ircoGiov.' AvEtai dh ano xov s&ovg- dvo yuQ Q (pEQEuv vEvopHSfiEvov i\v, a5g %o'k'ka%ov kiyEt,itdkkav (II. Z 104). dvo dovQec xuxa OXQazov m%Exo itdvxt] 7. Schol. AD ad /I 475"Id7jd-Ev — didvpog

dh Ttdvxa

181 xa ogr] I'dctg Uyu and xov dvvaefrtu an avxcSv navxa {nXsloxa D) xa&ogav. Eustath. p. 500, 43 laxs'ov 8s b'xi xaxa zti8v(iov"l8fj ov ^IOVOV r) Tgalxri, «M« nav b'gog, eg ov tec xvxXa idxlv ISsiv, ag xal 'A%elaog %&v VSCOQ nal 'Slxsccvog. Hesych. L'dag- ddog xul rtdvtu xa v 8. Schol. V. ad K 428 ayxvAoxo%ot,xal nag tptfilv (77 287) e og Uaiovag rjysv irtTtoxoQvOtccg', et fifj aya itsgids^ioi rfiav, cog TevxQog. dCdvpog ovv xovg TO|CJ xal ayxvly %Qay,Evovg ayxvXoxo^ovg 9. Steph. Byz. 1, 3 M. = 5, 21 W. "Afiioi — 8e ©gaxiov e&vog tpyjaiv (? N t>). 10. Steph. 12, 8 M. ^ 7, 37 W. aito ds xov Ku$axv\66bg
182 roiovtov slvai- EV Ss itollav avSpaiv O/U'ACJ nag av xig ovxag %Qa^,Evog ij Ei'itoi tf nag ot dxovovxsg axovosiav; ovtag A iSvuog. 13. Schol. ad II. T 90 xr\v Si Sid 6 yisv 'AtixaXavixrig •7t£Qi66r]v rjyEitat, 6 ds ^Jidvfiog 6rj^iccivEiv to iJtoAot;, cog xal SiaksCtrig (al. dirjlirrjg), 6 SioXov aficcQtdvcov, tj Si' iuvtiig itccvta TEXEI. B. 14.

Schol. ad II. T 116 alo%ov E&EVEXOV JiSvpog tai (pEQEXvdrjv [ilv Xsyovta avrrjv tr\v nilonog v. 'HGioSog 8s 'jQti^av [Avnftiav V.] TJJV 'AyLfpif g KTiotpcdvEtai. AV. Cf. tamen subsequens scholium, unde apparet sub 'Hdiodog vitium latere. 15. Schol. Horn. II. X 126. 7 p. 592 Bekk. ovx «'<m, qpij6iv, uvtixQvg 'A%i,llEG>g SiTjyEiG&ai, bnoiovg civ HCCQQS'VOI xccl rji'd-Eoi. OL yaQ naXcciol %k EKXiftE^Eva fiQECpiq 7CCCQCI SQVGXV i] TiEtQuig £VQi6xovT£g iv6{ii,£ov sx Tovtav yEysvrjix Toiovtov Ss iysvEto rj vnolriipig. |] ot rtuXcctol 0&ai. i%Q
Svfia. ABD. Cf. Odyss. x 163 c. schol., schol. Platon. p. 414 Bekk. Unger. parad. Theb. p. 443 s. v. Odrysii. 16. Schol. ad II. £1 640 4CSvpog dvxl xsiyjiav S%QC5VXO. V.

cprj6iv, oti

%6QX®

Haec sedecim e Didymi in Iliadem hypomnematis fragmenta supersunt, quibus auctoris nomen est appositum, sed his longe plura in scholiis Venetis latere non est quod moneamus. Equidem mihi dubium non est, quin loci ad unum omnes, quibus in fine additum legitur v\ IGXOQIU rtctQu xa dslva, nee non ii, in quibus Aristarchi Is&ig commemorantur, Didymo nostro originem debeant.

183

3. Commentarii in Odysseam exegetici et critici. 1. Nicanor ad /3 260 lav enl &ivl &al(x66i]g- eav Katie dotLZfjv yQacpyzai TO @INI (iQaiecag (Harl. (iQ«%v) St,aaz£kov(iev enl TO iviv xal ta §!~rjg Gvvdittofisv. eav de cdtiatixt] (•#), cog rprjai z/idvfiog yQacpeiv'AQiGtaQ%ov, peta to %-aKa00rig diaOteKov^iev. Q. Harl.

2. Schol. Pal. Q. ad d 797 zlidvpog oQeveOd-cu trjv

Ss 'A

Tlr}VEA.67ir}v i] 'AVCCQXLCCV • NCLVTIXCOV

8E Qitl>avTog avvrjv Eig &ccAa<56av Sice itoivi\v TLaha\LY\§ovg 'Ev vno Ttrjvelojtcov avrrjv (SCO&EIGUV ovzag ovofiaa&^vai. ds £7rtft£()K?fta5 Tot; *Mijviv asids Q-sd' II^VSXOTITJV avtv\v Eustath. (prjOi kEXi%&ca TtaQa to jte'veo&cci to kajiog.

1422; 7 — 62, 45. Tzetz. Lye. 792. Ap. Eustath. ad a 329 est 'A^isiQaxTjv ij 'AQvaxCav, ap. Tzetzen 'AQvaCav. — Q. ov yag snl iiEQiO^m. Ad haec Buttmannus p . 171 adnotat 'Mediol. e Q.
Penelopes fabula dixi in comment. IV, 1 p. 5. 3. X 509 ex SXVQOV Uxvgog e'0zl %6lig Jokoniag. Q. Vind. 133 vulg. Buttm. Add. p . 577 conferri iubet et. m., ubi | 'OSv66siag legitur. 'Quod nisi obiter in comment, ad § observavit Didymus corrigendum ap. etym. I.' Etiam anonymus ad et. Gud. p . 1033 St. adnotat, hodie non exstare hoc scholion in libro laudato. Locus etymologi est

184 p. 653, 26 St. ExvQogij vrjGog, insl dgyiXcidrig liytt, xal Isvxoysatg. Gxvgog yag r] AuTvitrj. 4£dv(iog iv vno\nvy\\xa%i % 'OdvGGuag- ai dgyiXcideig cpavlcu e(g xccQitav avsGEig, fMjAo/3o'rot ds, xafraitSQ Uxvgog xal at Ksyofisvai 'AqytvovGai. (Slqog). Hesych. Sxvgognofagr\ vqaog tf katVTtri. ExvQog aQydadijg (sic Guyet., cod. agyiolidrjg) • Jv6i[iu%og %i\v Xatv7cr}v. Lysimachum intellego Coum, quo de Erotian. p. 10. 104. 360 Frz.; VO6ZG)V scriptorem intellegit Stiehlius in Philol. IV 1 p. 106. 4.

Steph. Byz. 116, 5 M = 52, 35 W. dldvpos ds VTtotivrjiiccTfeav trjv v (libb. ft) tfjg 7O8v6Guag q>Y\Giv ' %-ovGut, ds dGiv oxrco (slGiv r\ Eehd. del wr\ V. 'fort. z / ' Meinek.). In schol.ad h.l.quattuortantumArethusae dinumerantur, quibuscum consentiunt Aristarchi glossulae ap. Io. Tortell. Aretin. orthogr. fol. 39 col. 2 (Venet. 1501) 'Sane in glossulis Aristarchi super X I I I odissea Homeri librum comperi quattuor in diversis mundi partibus fuisse Arethusios fontes, unum apud Syracusas, alterum apud Smyrnam, tertium in Chalcide et quartum in Ithaca.' Neque plures novit schol. Theocr. a 117 p . 843 Kiessl. Eustath. 1746, 58 Hesych. 'AgiQ-ovGaXQIJVTJ iv 'Id-dxrj xal iv Uixsfaa, iv rj 6 iv tf\ "HfaSi QS'COV nota^iog agyvQiov xofii£,eiv vsvo^iiGrai. Idem KVTIQK- r\ iv Eixskia xgyvr) 'AQBxtovGct. Sic enim Phoenices Arethusam appellabant, teste Curtio in M. Pinderi et I. Friedlaenderi Beitrage fiir altere Miinzkunde I p. 234, ubi de Arethusae typo in numis Cilicum satraparum agit. Cf. Ulrichs in Mus. Rhen. V p. 482. 3 an. 1846/47. 5. Schol. ad | 6 Buttmannus p. 577, 8 ex et. m. p. 603 (664) 50 adauget his: TtsQiGxsntoi (« 426) 'i%tgiGxi%x(a ivl X^Q'p'' — TCO vipY]la, odsv iorl TtSQiGxii^aGd-ai, dice ro vipog xal unideiv. i] OQSV EGXI TO H£QLI idslv. TJ negCGxsntov, o ttg dv xatavocov fravficcGeiEv, olov oq>ga yi-

185 vn(uu (fol (TO ? Tt) nsQidy.fnxov naiyvi'ov 'AQ6wor\ (Oallim. epigr. V 7. 8). Jt8v(iog iv vno(iv^(iati § 'O8v0Gsiccg. ovxcog evQov iym slg xov r&Qov. 6. Orus et. Gud. 54, 17 dviyva^fav avxa.Q sfiol 8EO(lov ((isv add.) dviyvafiipav, dvxl xov avikvGuv b'tav yaQ de6fi£vov6L xcc 6%OLVIK xarc(xa[i7iT£6Q-ca reels GvfupoQais. d dh nal avoQd-ovrai,, b'tav uvaXvrjtat,- (sic) ya.Q TO KlaSm 'yvccfiitzots ayxi0tot6i' (s 369) TOtg iisvoig xai c a v s y v a ^ a v yag artavxag' (B 14). avayvK(irjj(xt, ovv el-aitkcoGai xal xo xcc ysysvrjfis'va (Ssde[lEva) avakveai. z/ C8 Vfiog iv VTCo^vrjiiaxi 'O8v66£ictg (§ 348). 'SIQOS. (Ritschel. de Oro §. 25 ; 2 p. 71). Et. m. 103, 31. 7. Et. Gud. agsTfj' aiQExri xug icixiv, tjv aigovvtai ndvzeg. ovxa /Ji8v\iog iv vno\xvr]\iaxi (? 'Odvaesiug). Eadem exc. Koes. e cod. Paris. 2630 p. 186 Stz. Orio p. 1, 8 et. cod. Angel. 9 p. VII 5 ed. Ritschel. Bonn. 1846/47 Bekk. aneedd. I l l p. 1449.

Suid. s. v. %afo'q)QOvog hue non pertinet. Docuit enim nos Gaisfordius cum hac glossa in codicibus male coaluisse sequentem Xalzs'vtEQog, quam Bernhardyus Suid. II 2 p. 1587 recepit quidem, sed rcct'e uncinis circumsepsit, ut ex di8v\n,og male repetitam. XaXi(pQ(ov dixit Horn. Odyss. x 530 Musaeus 117 (Schneid. lex. Gr. II 632). 9. Bekk. aneedd. I 380, 20 EVIOV (ilv xo inaiQEtifrai xal %aiQEiv SccGscog a£iov6i nQOcpEQEGftcci. rO(irjoog- r\ Q akveig, b'xilgov ivixt]6ag xbv ccl^xrjv; TO 8E kvaslo^au ipiXag, olov eog EcpaQ1', TJ d' alvovo' ans(StfSatorag 6XEQ7JXI,X6V E%OII to a. /lidvybog 8s dficpoxEQu 8u0Ecog. xal yuQ xo ahsuivEG&ui 8a0vvov6iv OL 'Axxixol xal mxvxcc xa xoiccvxcc, aiiig Sfia^a afivol 'Alaslg KXVSIV. XXS. Cf. schol.

186

— cc —

Soph. Elect. 135. — Haec observatio fortasse ad Odyss. 6 333 spectat. a. 38. 'EQiLEiav Ttepipavxeqixn£(i4"xt£' dv'ixag yap . . . ovrcog ds xal '4Qi0xo(pdvr]g xal Zrjvodoxog. Q. Corrigenda haec ex Harl. Ils^^avrs dvCxcag 'jQKjxocpdvrjg xal Zrjvodoxog, qui praeterea haec adnotat: r\ Ma66ahcaxixri yQacpei, nipipavxE MaCag EQixvds'ag (sic) dyladv v io v. [52. oXootpQovogij yifQanto xata trjv aQ%alav yga(pr]v oAoo'gjpov, o iotiv oXooyQcav slzd tug ^n) vorj6ccg 7tQ06£d'r)xs TO og. vulg. Pal. Q.j cf. 275. 85. 'Qyvyirjv sv rfj xccr' 'Avt((i«%ov 'Slyvlifjv ygd(pEtca. dictcpEQOvGi ds oi tonoi. xr\v (isv yag 'Slyvytuv ivTOS Eivai itQog 'EsnsQav, fr]v ds 'SlyvlCav xata KQ^rrjv HaCodog <prj6i xsZG&ai. xov 'SlyvXiov. rjd' 'SlyvXvj. vij6ov dh zavtTjV o[ xalovg xaXovdcv. Pal. Q. Harl. 95. s%iy(jiv EV rfi xuzu Piavov (cod. CCQIVOV corr. Porso.) ygafpEtai XaflyGi. Harl. 99. 175 Aristonico tribuere malo 7 109. 174. 300 Herodiano. 171. oitTtoCrig OIXELOXEQOV

d'• 'AQi<}XaQ%og oTtTioir\g

onto Ev[iaiov

av XiyEivxo

(sic),

XE. "Aklcog. did sv XMSIV

ovx s
186.

rtQorj&sxovvxo

ds VTCO 'AQi6xo(pavovg.

xax'

ivicov dl rcov avxiyQaqxxtv ovd' i(p£Qovxo. Q. 204. ov d' si'jtEQ XE' KAA' EIIIE'Q XE GidrjQsa ddGfiaxa h'%r[<}i
232. Aristonici videntur. Cf. 251. 244. vvv d' ixEQcag (iovlovxor\xoi i^ovXsvGavxo. XLvlg dl yQayovGb E^KXOVXO &EOI avxl xov fi£X£(ialov. £%£L {IE'VXOL loyov xal xo sjiovlovxo v\xoi E^ovle.vGavxo, ag xo c TQC36I d' £jiovl£xo vixi]v' (H 21). E. Q.

— P — Cf. Schaefer. ad Greg. Cor. p. 192 Hesych.

187 ifiolovxo-

ifiovkovxo, i(5ovA.sv6avTO. 254. SEVEIiv xfi xaxcc 'A(>i6xocpdvr}v iyiyQanxo Sevrj, %v ij jrpog xov Tn]l£[ia%ov 6 loyog- ccMcc [irj %oXAovg SEZ (Buttm. corr. nollov SEL), xal TO JTOAAOV 6vvK7it7j (leg. -Ei) %m dsvrj. JI,?JWOT£ SI apEivov ?} dux roii si yQa.q>£iv. xal E0tLV oiov rrjg <xQ%aia<; yQa^ifiariKfjs sv xt xal xovto xc5v vnolsXEimiEvav. Q. 261. ocpQcc oCsl'r)' Z,v\v68o%o%-'6q>Qadasifj. ikiy%stai ds ix xov ETCO^IE'VOV , alka TtaxrjQ o[ 6C5XEV. Harl. 337. oiSag- TO (1. xtp) oiSug ovx sxQ^Garo. — Zrjvodoxos yQatpsi EidsLg, xal 'AQL<5xaQ%og ov dv6%EQaivst, tfj yQatpfi. Harl. 356. 'j4QL6xaQ%og d'h tx&Exsi a^Sbvov liyav avrovg £%EIV iv ^Ikiadi xal sv xfj xol-sia xcov fivrjGxrjQcov. Q. Harl. iv de taig %uQi£0x£QaLg yQacpatg ova i\Sav. 424. EVLOi' 8r\ TOTE xoiinqGavto xal v%vov SCOQOV EXOVTO.

fiExanoifjd-fjvai ds cpaGiv v%o 'AQi6xo(pccvovg xov Gxi%ov. E. Q. Harl. iv de tfi 'AQyofoxjj jiQoGxs&Eixai,. E. Q.

7. Quae in Q. leguntur possunt Didymi, possunt Aristonici esse. 41. tjysiQaZrjvodorog rjysiQE. E\iy%Exai Ss dia xov paXiGxa d' i[i£. £%Qrjv yao EITIEIV avxov. 42. ysXoiog {-oicag Pors.) ygdrpsi, Zrjvodoxog TJIOVK (sc. ccvxl TOV ayys}.iy\v) aito xov CCLELV, O ioxiv OLXOVEIV. Harl. 45. o pot xaxov £pns6EV 'AQiaxocpdvrjg• o ftot xaxa £(i,7C£0£. TO ds o ftoi, avxl xov b'xi (lot,. Harl. Q. cf. Buttm. p. 52 adnot. 46. Soid- 6 {lEV 'AoiSxo(pdvY\g xaxmg Ttlrj&vvxixag ygd
188

—

/j

—

de xrjv [isv yQcctptjV ovx afieifisi, TO de olov dxovei TO" ne'v&og xov itaxgog xxe. Q. Harl. 81. Z^VO'^OTOS da ygatyag (yQa<pav Harl.) ddxqva freQfiu isav ixKikvxs xrjv iieyaA.ei6xt]xa xov 6XL%OV. Q. H. 96. Mcanorem redolent. 123. 'AQiGxoydvrjg (iiozog te zsog, -^ oi ^ivrjazijQ eg sdovzat. Q. Cf. Buttm. p. 59. Nauckius Ar. Byz.p. 39 pro r\ of coni. xai, poetaeque restituendum esse suspicatur (iioxovg ze zsovg. Dubitat Schneidewinus in nuncc. erud. dotting. 1848 p. 802. 134. vulg. Aristonico vindicabimus, ut 137 Harl. et 312 E. Q. 152. O00OVZO- BV zfj 'Piavov SGGCCTO (odSavzo em. Pors.), avxl xov o6(Jav KCIX xXqdova enoiovv. Harl. 156. KTtBQ- 'jQi0zo(pavr\g ovzag ygd
—

V —

189

%eva, Xv i] iveGxag dvxl fidUovxog.] Harl. Pro Herodiano vide ne Zenodotus restituendus sit. 244. jcavs'fisv 'Piavog ygdtpsi xal navaxai, xal loyov S%H 8LU TO XOV (idvtiv EIKELV «cpQa&pE&' &g XEV xaxaitavGo^tv', oi 8h xal avrol nuvs'o&eav (168). xal to
(pilot oqpp' v\Cu (scr. fju) (ps-

QOdHE&u. xal £0TL xi\g VEcaxEQccg '^xd-idog xo ovxeog QEIV.

Gvvai-

Q. Harl.

V7. TisvtKxoCioi d' EV ixa6trjm ovxa> Sta xov a TO TtEvxaxoGtoi 'AgCGxaQ^og . . . Q. 8. TIQOV&EVXOyQKfpExai xal JCQOV%OVXO. 'AQi6xaQ%og UQOEC%OVXO ta &ea, olov %aQEl%ov . . . E. Q. Hesych. ngov, ivi%ovxo. ibid. EKO.6X0&L- 'jQi6xuQ%og xal 'Hgadiavog sxd6xoQ-t,, EV ExaGxw xoncp XXE. Q. Apparet hinc Didymi adnotationem quandam de Aristarchi lectione exstitisse; quae aetatem tulerunt videntur ex Herodiano excerpta. 10. c Art's farchus el Herodianus alter altero modo xaxuyovx' r}8' et xaxdyovxo id'.' Pors. ex H. 11. 6x£llav ot 7tsgl Zqvodoxov GstGav aECgovxEg. XOXE 81 GECOVGLV, OXE &EXrjGa6t, yalaGai xo aQ^EVov. Q. 24. a(8ag 8' av via dv8giovtra 81 ot xaxa 'Piuvov (cod. 'Jgiavov, em. Pors.) Harl. Pro ot malo at.

190

— y —

4J. %Qvoi
6%E86V

%
TOt. Q.

71. Aristonicum mihi exaudire videor. 178. ivvv%iaf ai Ptavov ygafpovGiv ivvv%ioi. Harl. Cod. aigsiavol yg., em Pors. 199. xal 6v, "A!Ki\iogm Ttagk 'AgLGtotpavei TtQoq&edvo OTC%OI. in yap rov loyov Tfjg 'A&Tjvag (« 301) s'v&dde. Q. (Harl.) 216. Harl. Aristonico tribuo. Vid. Duentzer. de Zenod. stud. Horn. p. 30. 96. 7. Idem statuo de v. 228 ; qua oblata occasione retractabo, quae de corruptis verbis 81 i'oag in schol. ad 230 protuli in Philolog.VII p. 374. ExciditZenodoti nomen post 6 6xC%og. Hie enim scripserat e coniectura si (irj &iol cog e&a'koisv. IlsQirjQEi retineo. 246. cc&avctxoig- 'AQiSxoqjdvTjg evixag u&dvaxog. Harl. Suspectum mihi Aristophanis nomen. Cedere iubeo Aristarcho. 289. 8i%ag 'AgiGxag^og kbyeav SE, xal Xiys'av xs. Harl. [290. 'Agioxag^og ygdtpst, xQOcpoevxo (corr. Pors. XQOq>£ovxo e vulg.) avxl xov rjv^dvovxo. Harl.] Hesych. XQOcpoEvxa et xgoqjiovxai exhibet. 303. 4. Harl. Q. sv XIGI xav EKSOOECOV ova i\Quv. Quae sequuntur Aristonicum scripsisse res ipsa loquitur. 304. Sdd(i^ro • 'jigC0xaQ%og ds'djitjvxo, c5g rj nkri&vg dnovt'ovxo (O 305). Q. Harl. 307. aij) cm 'A&IJVULCOV ZqvoSoxog aip and 0axrjav. 'AQi6xKQiog uip ait' 'A&^vaiijg, ag EXSI (fj 80) 'LXEXO

8' sig MccQcc&tovu xal EVQvdyviav 'Ad-qvrjv.' Harl. 327. avrov 'AQi6xag%og avxog. Harl. ?335. Zrjv68oxog rapto. Harl. 367. AgCQxag%og xgeicog. Svvatai 8E xal %QElog. Harl. ?368.

insl

6a yovva&'

XEOV

LXEXO

8c5[ia-

Z,v\vo'8oxog

ixdvEt,. Harl. Q. Duentzer. p. 113.

EHEI

xd

—

d —

191

378. ayskEiT]- 6 ds Zrjvodoxog nvSs6trj. Harl. ?380. Zyvodoxog• dlld ccvaeo' HE'UIQE. H. Dubius etiain haereo, utri tribuam 400. 401. 443.

%SQ6r

ivixag

%EIQI,

al 'AQI6XO.Q%OV. H.

453. e AvC0%ovx£q Aristarchus. Lege dvE'%OVXeg.' Porson. 'AvElovxsg Buttm. p. 114. 486. of dh 7tavrj{is'()Lot, 6 slov t,vyov 'AQHSxcxpccvrjg •yQucpeid'Etov avrl xov E'XQE%OV, sixa %vydv a\iv\6i^ SGXEQ inl xrjg OVQ vijog TO rijg Evitkolag ificpuivExcu, dice to cT^g ds Qirjg XExaft' isxia 7tovxonoQov67jg' (A 11), ovtco xcel sal XOV 6WE%ovg SQO^LOV xav lititav xr\v ddidlsinxov avvOiv xrjg oSov 6Tq\iaivEi xo osiov %vyov. Q. H. d. 1. Zijvdo'OTOg dl yQuqsEi xaixu£66uv uvxl xov uaXa[iivd-codrj. doast ds KaXXC^xayog £vx£XV%y\KEVui xfj ygcccpfj 6L' av cptjGiv (L7inovg naixdtvxag an 'EvQaxag ttofiiaat,.'

Q. Harl. 37. 6 6' ix iisyuQOLO- 'AQL6xaQ%og i%a xijs EX TTQO&E6Emg, 6 d£{i{i£yd()oio ^E^-tpiEi. fiovXsxai yap kiysiv did (isydgov. Q. 39. Xvoav • ovxag ygdtpst, 'AQi6xuQ%og. Harl. (XvGav Pors.) 62-—64. '•'YI&EXOVV 'A()i6xo(pdvrjg xal ZrjvoSoxog, id e scholiis colligo.' Pors. 70. itv&olafr' oi aXlof ovxcog ZfjvoSoxog. 'AQCOXUQ%og ds Ttvfroiaxo allot (sic Pors., cod. dlld), %(*>Qlg xov &Q&QOV.

123. «ft' 'Ad^i]6xrj%Qi6vlld$ag xo 'AdgrjGTr}, rag 'HQadiavog xal 'AQi<5xctQ%og. Harl. Alii apec dQa
192

—

d —

'Anollcovog, cog xal 'Htiiodog {ICCQTVQSL1 si {irj — oidev. B. Q. H. Haec, nisi misere depravata sunt, omni fide destituta sunt Didymoque abroganda. Zenodotus enim Mallotes Paeeonern falso pro Apolline accepit. Cf. Lehrs. Arist.p. 181 Duentzer. Zenod. p. 24 L. Priedlaend. Ariston. p. 116. Itaque vide ne Aristarchi mentio ad antecedentia verba pertineat scribendumque sit — (iotccvcSv. 'AQi6TaQ%og. Z,I\vodozog Se 6 MaXKcoxr[g yQciysi xti. 260. Herodianus scripsit. 285. Q. ab Aristonico profecta esse suspicor Harl. servasse Didymi verba ovx (av)ecpsQovto ds 6%E86V iv ndeaig o[ nevrs. %a yag rrjg $La&e6sag ipv%Q&. 336. vsrjyEvdag'AQi6TUQ%og vsoysve'ag. Q. H.? Lobeck. parerg. p. 661. 353. scpst^iscov fiovkexui (iev Xs'ysiv ftvOLcSv, uGa[ii6v7]g Xifiivt minus placet. (De lana marina Wagnerus I p. i 6 apponere poterat disserentes Reisk. Const. Porph. p. 466 ed. Bonn. sq. Anselm. Banduri. ad Const. Porph. de them. I p. 286 ed.Bonn. coll. Procop. de aedif. I l l Ducang. Gl. Gr. nivvwoTQiyjK.) ?370. i] <J' ifisv cty%t 6zu6u- Zrjvodotog r\ SE avto[isvfj. Harl. E. 420. avtig- 'AQi<3taQ%og, avrog. Harl. 441. KEi&i drj uivor uto g ko%og ETZXETO- at ovg • svfra %(£v) alv orarog, cog to 'ivd'cc xs loiyog srjv' (© 130). Q. Pal. Harl. ?465. 'AQL6taQ%og EQEsCvsLg yQtttpei, ovx dyoQsvsig. Pal. 495. xcavyE ftuvov at 'AQIGTCCQ%OV Sdfisv. Harl. 5JJ. raj 6 [LEV ev&'• iv ovdEfit-a icpEQEto. xed Mav EGtvv EvvEkrig. ^ccv^daaifiEV d' av, ncog JICCQE'A.C(Q-S tov

Pal.

193 553.

•$£

ftavcav

iv anccGaig ^EXEIXO.

Harl. xov VCCQ

icos slnovxog, (Sn) Svo ftoVot dxaXovxo (496), ysXoiag t,7)XEi dnoXofisvov. Pal. Q. 599. 'AQL6xuQ%oq av di XE. Harl. 618. fog do'ftog- ccvxov xov puGiXiag. ovxcog SE'AQCQXog xal xd vitofivqpaxa, o tsog (toxsog) dopog. Pal. 705. EG%EXO- at'AQLGtuQ%ov etixeto, avxl xov iysvsxo. ysloloL yap EIGLV o[ yQuyovxsg E6%EXO. H. P. Q.

712. ovx old' si! xig piv r\ xCg ynv 'A$i6xuQ%og Sia xov t]. Harl. Quae sequuntur Nicanoris sunt. 727.

KvrjQEi4>avxo

ftvEllai-

r\ XCCQIEGXEQCI xav

'AQi,0xaQ%ov xul aklui nollal ovxcag. Pors. 785. iv voxCip- 'AgiGxocpavrig Eivodia (Pal. recte svvodtcj), ag av xig sl'jtov iv oda, EXOI^ITJV sig xo Ttlsiv. Pal. B. E . Q. Harl. Cf. Buttm. schol. Harl. & 55 Nauck. Ar. Byz. p. 45. 788. XELX' KQ' aGixog- 'Piccvog xsix' ag' avavSog, nal EQXIV avvr] %aQt,E6x£(>u r\ ygacpi]. Harl. Pal. £.

34. %a>(ng xov x i at XOIVOXEQUI. Harl. ij^iaxi, Eixo6x(p. 43. Ad Aristonicum refero, ut 124. 80. ovd' si' xig- 'AQi6xaQ%og OV8E ijxig. Pal. Harl. 'AQitixaQyog^ vaisi, bgiGxixag. Pal. Harl. ' E r a n t igitur, qui legerent vaCoi.' Pors. 83. dice xov E 6x£va%r}0iv ai 'AQi6xocpctvovg. Pal. Harl. 1 2 7 . xQiitoXa'—tivsg

8E yodcpovGi,,

vsia

ivl

XQL-

nvla, ovx EV. P. H. Q. Addidi propter censuram Didymeam ovx sv. 132. E/LGug- ZrjvoSoxog i Id Gag yQaysi, ot 8E EXGag. 7Coitjxix(6xEQOv yaQ (Q. fisv). sl<Jag (ilv (Q. yap) TO GvGxQEipccg, iXdGag SE XO ix %£LQog itkq%ug. Q. Pal. Harl. Cf. Duentzer. 1.1. p. 133. In Pal. cum sit i? Ss iXs'ag, in Harl. IXGag, rj §E i'Xag, recte Porsonus suspicatus est: v\ ds fortasse: rj SE 'AQiGxoydvovg b'XGag. Reliqua sic restituo: xal EGXI noiTjXixdxEQOv. sXGag [isv yaQ XXE. Cf. schol. H. P. ad 7] 250. DIDYMUS.

13

194

—

£ —

136. 'jQt0taQ%og dyrigav. Harl. 156. ufiTCSTQtjGiv cd'AgiGTaQiov. Pal. Harl. 168. 'Agt,6xoq)dvr)g LXOIO. Pal. Harl. 179. «AAo- 'jQi6T0(pdvrig ulkoig (Nauck. p. 39 probabiliter coni. a'/Urag) ygdcpsi, olov 6a&iv \IEV EJIE, iv 81 xolg 'dkkovg xccxov (tot n fiovUveiv. Pal. Harl. Q. De versu 185 dubius haereo. 217. 'AgCsxaQ%og slg avtcc, at XOLVOTSQCCI slg ana (cod. Big eoJfta, corr. Pors.). Pal. Harl. 232.

(at)

'AQL6X<XQ%OV scpvneQ&s

at

SLIMUOTEQCIL

i 71 £ & r\ x E v. Harl. 240. Herodiano Didymus suppeditasse videtur, ut 231. 391. 247. Aristonicum produnt. 253. ETtriyxEvid£6v ovrag 'AQiGragiog, 'Piavog Si inixaviSsg (f. iji£XTctvid£6i), rjyovv talg (iczxQalg xccl iit£XT£TK{i£vcag. In Hesychio legimus: 'E7tfjyavidEg- £%iqvvy^ara. Fortasse hue respicit lexicographus, quem avayQarprjv vavtixav ovofidtav expilasse docet ipsius glossa 6Tfj[ltt. 272. iisogcovti' yg. xal EI6O QO W via. di%c5g at 'AQI6taQ%ov. Harl. cf. Pors. 294. TO 8' aid-QfjyEVE'trjg 'Piuvog xal 'AQiezcxpdvrjg aiQ-Qriysvs'qg ksyovSw. P . H. Q. Nauck. p. 47. 314. £7t£6Gv[i£v ov 'AgietaQiog £Tti<3<Sv\\,£vov. P. 315. avtog HE'GE- 'Piavog avro v (id Is. TO XV^LK 8rjkovotv. xal afiEivov. Harl. 327. ovx iv£q)EQ£to EV xolg nleCoGi. 'jQi6taQ%og 8s TCEQI [IEV %y\g d%t%v\6£ag Siard^Ei, ygdcpEi 8E did TOV V VTCESvCazo- iv 8E TIGL avsSvGato. SOIXE 8h 6 Gtiypg tx xmv V6XEQOV EtgrjiiEvav into tivog jiaQE^E^iiio^ai, avxij 8 KI/J ig novxov £8v6aro xv^iaCvovxa aid-virj Eixvla. P. H. Q. ibid. p. 209. ygufpEtai xal notrjv, ittffiiv. afisivov 8h %COQIQ XOV v iv 8orbxy. Harl. Haec recepi, quod ad h. v. Aristonici et Didymi observationes aetatera tulisse videntur, illius in schol. vulg. p. 208 6vv xa v yganxiov, huius in H. P. Q. '

—

% —

195

346. 0TBQVoiGi- dt,%ag ai 'AQL0XUQ%EIUI. P. H. Exciderunt verba xai 0XEQVOIO xai GXEQVOIGI, quae a Didymo de more addita esse probabile est. 393. Had. 422.

iv tfi 'jQiGxocpdvovg xal'Piavov 'AQL0TCCQXOS

ygdfpsi

slv

akl

iitl

axe

xvuaxoc. it ok la.

H.

Recte Buttm. ola xs. Nam P. Q. Aristonici observationem continent. 431. S7cs06v(isvov 6 'I^icov uitsGGvybavov. H. 458. s^Ttvvto SLU XOV E. Harl. Didymus scripserat ovtcog dice TOW £ 'jQi6taQ%oq. Cf. cschol. II. X 475.' Pors. 459. Zijvodorog «JEO SO, TJ xovvrj ano e&sv. Pal. Harl. 477. e§ ofioftev Ttecpvatas' iv rotg v%o\Lvi\\ia6iv y syum tag. Harl. 490. avoi- 6 'IUcav avrj. Pal. Harl.

1. xu&evdsZrjvodorog sxu&evd£• (cod. corr. Duentzer. Zenod. p. 60, 39 coll. y 402.) 2.

EIGEV

8S

2J%SQif]- £%ca xov

v

al '

ov% ag tivsg iv Z%EQir^. P. H. (E. Q-) 10. &ECJV 'Puavog &solg. Harl. 29. KccMiGXQKtog ds %CCQIS, uvrl xov %agd. 6ai dd q}fj6i xov 'Jgtfxoyavrjv qxixug. P. H. Nauckio aut vitiatum aut commentitium videtur p. 39, quod me non intellegere fateor. 44. UI&QH- 'Piavos at&JQ- p - H. 46. r6 k'vf 'Piavbg tfj svt, JT^OS xi\v uiykrjv. P. H. 57. 'Piavog E(po7tXi6Eiuv, ov Sjiasg drjlovoxt,. H. P. 74. 'AQLGTocpavrig (peQOV yQccq>Ei xctl xaxE'&TJXKV, OI SacSsg- H. P. Scripsit igitur XOVQTJI. Nauckius p. 39 xovQcci genuinam fuisse lectionem suspicatur. 89. Herodianum sapiunt. 106. MsyaxlEiSrjg aygo (isvcu nai%ov0iv ava 8qia naiitaXoEvxa. H. P. 108. QEld t£- ovrag Sid xov xi m 'AQI0XUQ%EIOI xai <5%£§OV TtaGUL. P . H .

131 Variain lectionem non propinat. 13*

196

—

n

—

132. 'Piavog ccvTccQ fiovGt. Pal. 137. Gpsgdaleog— Zr]vodoxog ds agyalsog, xaxag. P. H. 144. Aristonici videtur. 201. disgog- ovrag xov i,avxa 'AoiGxuQ%og. 6 ds KedMGxQaxog ygdcpsi dvEQog, 6 inixovog, naga xr\v dvrp' ijxot, xaxoxaft-qxixog. H. E. Q. P. Hamb. Prelleri p. 30. Hes. dvsQog- iniJtovog, [xol^rjQog]. 207. xov vvv Kct.lH(5xQttXQg xa fiiv (cod. ftaV, corr. Pors.) Harl. 244. Redolent Aristonicum, qui Alcmanis etiam in libro jr. <5. IX. E 774 T \ 38 meminit. Eidem tribuo 275—288. 256. TtaxQog ifiov- b'xi iv %UGL (psQSxca ifiov, all' ovx £ft£v, b'fiag snC xivcov 6 ZijvoSoxog snl to %SIQOV ftai. Q. H. Duentzer. p. 74. Fortassc ini xivav in sitimutandum erit. 264. Isjitij S' ei0iQ-[ifj- — Ilerodiani animadversionem excipit Didyniea 'AQLOxocpccvrig SE GVV xa G ygd(pEL i'G&flT]

TtKQU XOV LG&llOV. B . Q.

289. 'AQCGXUQIOS GV 3' cax'. (pro ad'). ZrivoSoxog f'ftsto. Harl. r Debebat «ft£o'. Pors. GV d ad snd&e_v afisivov yQccysiv ifiolo, ccno xov s[isv (ifiov). xo yccQ S^IEIO ano xov s^isv a6vvttgd-Qov ys'yovEV. Zr\v6Soxog i^isio, xul insxQdxi]GEv. Q. Duentzer. p. 74 suspicatur Zenodotum scripsisse ad' UQ E^ISIO £,vveg snog. Vide tamen, ne scholion spectet ad v. 290 naxgog ifioto, et post ETtEXQdxfjGsv excideiint verba rj 'AoiGtaQiEiog. 297. dapux' a
n13 et 3J J manifeste ab Aristonico profecta sunt. 22. ova av jtot- 'AgCGruQiog r\ §d (ioi. P. H. Immo i| 9« w ,

ut est in Hesychio r\ §d av

CIQK av.

(«p«

Sv).

—

n —

197

41. ij QK ov ailvv Zfjvodorog ij ecpidiv d%lvv OVK si. s'v yaQ xotg £&je (143) tpifiiv xal TOTS Si] f avTotg (sic P . H. pro avToio) %dliv p ' t o &EGyatog ar]Q. Duentzer. p. 93. 74.^ at %aQis'OTSQ(u j)at r' £ J cpgovsyGi. itQeitcodsg yaQ avrfj tag ngog Tovg avdgag sQudag Sialvsiv taig yvvai\L vnsQ^LfiaGTSov de xal rot- KUL • jyfft T' £X5 (pQovs'r]6i TO. itqbg Tovg avSgag veixscc Kvsi. P. B. Q. 80. VTtoTOTCsvsTai (sic) 6 Tonog, ag xccl XatQi'g (con: Boeckh., codd. Xdoqg vel Xdoig) cp?]0iv iv diood-MTixoZg. H . P . 149. ovTag (recte Pors. ovTcog) sniTQSipetsv UI'AQI0tttQ%OV. P . H. 199. iv TOig'AQi6Ta.Q%oig (sic) K « T ' ovgavov, [tV 17 trtav zata xov OVQCCVOV]. P . 215. ^o$)jr^(Jaf sv TIOI yqcccpsTat, deirtvrjSai d' ovnco de SQCC OVX KQCGTOV. Pal. Recepi ; quod ex usu scholl. Ven. II. ad ev tiQi subaudiendum est vTtonvrniaGi vel To5v v7CO(ivrj[i(xTCDV. Schol. Pal. voluit, ui fallor SsiitvrjGcu. doQTiov d' ov7ta Syce OVTS CCQI'GTOV. Cf. a 116. [217. ZrjvodoTog so yQayst,, avxl TOV savTrjg. P . c Pors. ex Harl. ^ZtjvodoTog so. Anne alii legebant f#£v?" Buttm. p. 264. Non accedo. Alii legebant ixslsvadv eo. Cf. Hesych. eo. Scholion ex Herodiano fluxit. Cf. Bekk. aneedd. I l l p. 1145. 6. Duentzer. coni. sov p. 58.] 221. iviitA'qticKf&ccf avTfj (IS'VTOI noiriTinaxsQa, rj ds 'jlQt6TKQ%ov spJtXrjtiftyvuL. P . H. 222. 251 fortasse Aristonico debemus. 235. In verbis Pal. schol. 'Iaxag TO TSV^S latent vestigia Didymi, ut in Pal. ad 250 EX set 06 s, ^ e 5 g h. e. jcat BXSU66E xal sxidaGGe. Sed quid sibi velint verba Pal. schol. to Ss 7t£Qi£%svE di%cog non expiscor. Ambigo de 301. P . H. 289. dvGETo d' rjs'liog- stg 8V<SLV EXHVETO. 'AQL0TaQ%og yQcKpsi SslkEto, 0 EOTIV slg deikiyv SXMVETO. ngb dv0[iav yuQ, cpyj6i, 6VVETV%S Tfi NuvSbnda 6 'OdvaGsvg. Pal. (Harl.) coll. E. Vulg. Hamb. p. 37 ed. Prell, Lectio Aristarchi unice vera videtur Buttmanno lexilog. II p. 192.

198 347. JC6Q0VVS- yg. noQ6avs, mae literae abscissae). Pal.

EV

xoig'AQi6x— (ulti-

55. votia'AQi6xoq>dvrjg vodia. Harl. Cf. 8 785. 67. xQE^iaGev <po gpiyyaovxcog cd 'AQI6X<XQ%OV (cf. Harl. ad 105). 'Agi6xo(pdvijg (8s)- 8fjOs(v) (pog^tyya (cod. yi). Harl. Nauck. p. 50 laudat. 81. 82. iv iviaig xav EX866ECOV OVX stpEQOvto. 8LO a&Etovvtai. H. 92. 6 'AQiGTOcpdvrig alijj' 'O8v6svg yQucpBL. H. Cf. i 485 x 395. 98. ''frvpov xsxoQyiied-cc Saitog, oi alloL. Sed vulgatam retinet Aristarchus.' Pors. 105. Cf. 67. 142. oi»T6 JAQl6xaQ%og ovxe 'AQrttocpttvqg ovts Zrjvo8otog iniotavrat tovTOv TOV GTI%OV. Harl. 163. Ambiguum, utrum Didymo an Aristonico debeatur: probability tamen huic adscripseris propter voc. 6r\[iet,ovtcu, quod Nauck. p. 50, 65 in o or][i£Lco6ai, mutabat. 251. Zijvddorog 7cat<satov SLJCSV, OV xaxcog. Q. H. Aut ov delendum, aut xaKmg scribendum. Similis confusio ad i> 310 notatur. 299. it&kovto- 'Piavog jre'Aoito (cod. nsXoi, em. Pors.) yQcctpsi. Harl. aQ-avatoiav 352. ncog av ey<6 6s Sdoifii. fier' & soldi- 6 8s ^A^ioxaQjpg nag av sv&vvoifii yQcupsb. oi 8E EICI TOTJ Srjaai, xxs. Q. Vulg. et. m. Aristarchum %a%

av o' tv%. scripsisse Barnesius vidit. Post oi 8i excidit, ni fallor, lectio ab E servata, eaque me iudice palmaria %cog av syd 6s cpsQi6xs fisx' a\favaxoi6i dsoLfii. Hanc enim respicit interpretatio xal 6v &Qa6vg, q>rj6lv 6 loyog, KXE et b'vxa [LOV noMov ysvvcaoxsQov. Sed quarta etiam, si quid video, lectio exstitit, cum schol. vulg. xal Gv &Qa6vg ogag, cprjolv 6 Aoyog interpretentur. Suspicetur aliquis tale quid lectum esse nag av syd 6' illovxa psx' a. 8., quae lectionis varietas facillimam explicationem habebit, si pro

—

i

—

199

in aliis quibusdam libris exaratum Cf. Ruhnk. Tim. 69. i'uisse dixeris %. a. i. <j' UXo^u. 355. %QSC(OQ- — '4QI6Z(XQXOS SE SE6(I,6V ygayEi. Q. Porson. ad v. 353. <Schol. %QBC3S et %Qsiag. 'Ag(<Szag%og tie du6(iov YQucpu sc. pro dsafiov.' Rectius opinor Porso scholion ad 353 retulit. 486. sfiLO66a,o- yq. ftLa6a. Harl. Haec recepi ; quamquam alibi sigl. y$. non curans. Latere enim Aristarcliea fidem faciunt Hesychii glossae (tioeeuo et EfiioaGao (cod. £j3t«(?«g). Legit Aristarchus (is (iioaeao, alii (i ifiiaaao. Hinc emendandum schol. Harl. §io6dao- yg. i(iia<Sao. 494.

Sokov

'AQI<J%CCQ%OS xal

'AQi6TO<paviqc; do Km

tpaaiv. Harl. Inter lectiones ambiguas refert Nauck. p. 43. 507. diat(irj%KL- 'AQi6t<XQ%og diaxkrj%ai, cog alla%ov 'tag (iev Eitsita SiaitXrjGaovTsg'A%aioC (II. W 120). Harl. 525. KaXXiGTQccTog- uatsi x a I & Q S 0 6 iv (sic), ag to a(ivvs'(isvai SQEGGIV (E 486). Harl. i. e., ut Guyet. ad Hesycli. coQEsg adnotat, KOQSGOI, , coniugibus. Inter ambiguas lectiones refert R. Schmidt, de Callistr. p. 15 = 321 N.

116. vrj0og S%£LXU Xa%£ta- ZyjvoSotog, zy\v figu%sia.v, (yQ(i(pst, diet TOW E, ilu%sia., Harl. Duentzer. p. 30 e Zenodoti yXaa6av E fluxisse putat. Cf. eundem p . 55> qui excitat Lehrs. quaestt. epp. p. 175 Mehlhorn. p. 192. Nitzsch. I l l p. 27. 145. xaglg roi; v TO OVQKVO^EV. Harl. 185. SiSiirjroovtcog 'Agi<SZKQ%og, o 8s AQiGzotpuvrig pijiXrjxo. Harl. Nauck. p. 40 Aristophanem XEX(IIJTO scripsisse suspicatur. 199. Gvv naiGi- ovv nuiSi 'Agiezug%og xal AQLarotpavrjg. Harl. Nauck. p. 41. 222. vaov 'AQi6tag%og valov . . . Harl. 283. via (IE'V pot- oiircog yAgl6zaQ%og. Harl. 329. VTCO noTiga'AQiGzoqiKvrjg vno xoitgov ag vno xoXnov, vno ftaA^g Si tv tpiqei. Harl. Nauck. p. 43. 44. 331. TtsitaXai^at'Agl<jtaQ%og •jtETCldo&ai. H.

— * —

200 c

Scr. neitaXu0&cuvelneitccXd6&cci:

vid. Eustath. p. 357,

52 Apollon. v. xdXog.' Buttm. p. 322. 387. TO ds skovxsg 'jQL0xuQ%og avxl xov e%ovxEg. Harl. In his siquidem varia lectio continetur, suspicor 'AQt(STKQ%og avxl TOU scribendum esse TO ds eAovteg iXovxsg, ut Aristarchus verbum elco, sMco pro dlia admiserit. 4 2 5 . KQ6sveg

oisg-

'AQiGtuQ%og

oisg

(sic). B u t t m a n n .

oksg. 4 8 5 . Tijv d' alip'- ty]v S' af, ovxcog Harl. Cf. x 395 & 92. Rectius forte aip Aristarchi, quam ulipu (Aristophanis?). 486.

&£[ic)6e

SE-

ot

(sic) 'JQ^TCCQXOV

frs'p,a6SV.

Vitiosa sunt, ac fortasse interpretationem solam spectant. 491. %Q7i0OovxEg- 'Piavog (cod. ' Govxsg. Mediolan. Harl. 540. Aristonici sunt.

41. ixtelsdavtEgZrjvodotog ixxslsovteg. Harl. 43. tdd' edaxsv ovrag 'AgiGtctQiog. alloi ds xd xal xdy aSaxs. Harl. [xal xdys ScaxEv'HQaSiavog. Harl.] 70. iiuXaKoiGt, uaftaitxo[lEvog STCE'EGGI- ZrjvoSorog ygdcpEi. H. Vid. Duentzer. p. 133. fialdxoiacv upsiftofievog • HO. TO ds oiGiv ^Aqi6XKQ%og Sia xov x. H. 116. Cf. r} 215. 124. 'jQL6xo(pdvr\g 1%%-vg 81 cog Ei'QOVxsg. Harl. pro TCEiQOvxsg vel GTCcdQovxctg. Cf. Cram. AP. I l l 465. Quid Aristarchus senserit, e schol. non liquet, sed Aristophanis sententiam illustrant BQ EI ds ygdcpExat, l%\tvg ag EiQovxsg dxEQrtEa daixa ipEQovxo (cod. reg), 6 vovg avxov ovxcog, cog lxd"ug avxovg 6vvEiQovxsg xal oQpK&ovg nobOvvxEg syEQOv slg xovg ol'xovg. Hesychius quoque Aristarchi lectionem respexisse videtur s. v . EiQovxsgliyovxsg, OnEiQOVxsg, in cuius voc. corrupto 67tsiQovxsg latet fortasse varia lectio nsLQovxEg. ibid. Jtivovto-

'jQi'6xaQ%og (pEQovto.

Harl.

—

x

—

201

130. O'L'8' apa- tovto [LEV i(ig>avtix6v. EVLOL 8S ygci<pov0bv old' ago, ncivtsg. KaXXidtgatog ds xal 'Pitxvog dta xov X, old' aXcc ndvrsg. Harl. c Hoc etiam coniecit Toup. Cur. nov. in Suid. v. KVEQQ^CCV, laudans rj 328 v 78.' Pors. 136. Harl. ad 160. 170. Harl.

avdriEGGa- 'jQi6taQ%o$ ovd^eeaa. Cf. Pal. Q. e 334. drj ya.Q [iiv Zujvodotog STJV ydg[iiv. Harl. ovncog rjsv 'Aqi0to(pdvr\g 8s ovTtcag sl%sv.

188. Pt,uv6g 87] tor' iydv &ov hiitov. Harl. (Vulg.)

ayoQfjv &£{ievog fista

[iv-

190. ca cplkov KalXiotgatog <prjOt,v cog vito tivog 6 Gxiypg (189) Ttgots'taxtm ayvoovvtog TO 'O(ii]Qix6v s&og, cog %-s'lsi aQisG&ttL and tov ydg. Harl. Cf. schol. Eurip. Phoeniss. 886 et Harl. Vind. 133 post (i 153. 193. H. 1. Aristarchi mentio Nicanori debetur. 220. sGtav 8' sivl d"VQf]Gf 'AQiGtag%og SGTCCV 8'

sv

TCQO&VQOIGL.

Harl.

239. Zrjv68otog x ccl Ttodug ygcicpEi. xctl sv cpcovrjv xs TQi%ag xs xal dip,Kg. Harl. Vid. Duentzer. p. 111. 242. nag §' axvlov 'AgiGxagyfig ovx olSs tov Gxi%ov. 6 8s KaXMtixgaxog dvx' avxov yocttpEi- navtog p,rjv vAyg EX id-si fiskLr)8£C£ xagnov. Harl. Q. V. Num ovxmg OLSE?

[268. Gcov 'AQi6tao%og ccvxl xov Gcoov. Cf. Soph. OC. 1210 ubi GCOLOV legitur, rectius e Didymi mente.] 281. ccvxcog- EVIOI avx' co. Vulg. Schrew. Recepi coll. X 93. Duentzer. 141. 315. Aristonico vindico Q. ; 320 Herodiano. 324. nui ft' o Ao cpvyoiiEvrj- 'AQiGxocpdvrjg xai ft£ XiG60(isvr]. xal sGxuv ovx a%a,Qig % ygacpri. Harl. Eustath. p . 1660, 4. Nauck. p. 45, 51 xal ds (is XiGGo^svq. Hesych. 7tuQaxctXov0a, dEOfisvfj. Nitzsch. I l l p. 136 Conicio 8Et8iG6o[isvri coll. x 296 rj ds G' vnoddsiGuGa xEXyGsxcu svvrj&rjvca.

202

— A —

329. 6 dh Zlidcomog
coni.). Q. Duentzer. p . 83 Zenodotuni oits aXuds, Aristarchum oXx'.sig aXads scripsisse haud improbabilitcr coniecit. 385. 'AQiGtccQiog Xv6a6d~' sraQOvg. Harl. 393. rc5v d' in [IE'V 'A^iSxofavr\g xolg d' EX (IE'V. H. 395. alip' sysvovto'AQi6taQ%og aty s'ys'vovro. H. (,'f. & 92 i 482. 416. noliv avrav 'AQi6tctQ%og TtoXiv avtt]v. H. 457. Q-alsQov • 'AQi6%ov.vy\g OtvysQOv yoov. xal OVK a%KQig i] yQcuprj. H a r l .

165. E x Eustathio patct Didymi ad h. 1. adnotationem quandam de Aristarchea lectione exstitisse. Buttm. p. 35 J. L

14. Kt,(i(LSQio3v • 'AQLGtaQ%og KEQJ5EQE'C3V. Harl. E Didymo profecerunt Eustatb. p. 415. 6 Hesych. et. m. 513, 45 scliol. Ar. Rann. 187 et scholl. vulg. ad h. 1. 16. 'AQLdTccQxog xal'AqiG%o(pavr\g xurudE'QKETat,. Harl. 26. Zrjvodotog %ECC^,TJV Pors. ex Harl. 38. vvficpcii r' rjt&sot t r ot ; (sic Pors. emend., cod. xai) jtttQu ZfjvodotK) xal 'AQiGtoqxivEt. rj&Evovvvo ag a0v[ig}(ovoi rtQog xa. E%r\g. H. 52. ov ydg 7tco EXE&anxo- EL aitotpaivEtai ovv xov d-avdxov avxov, Ttcag i^fjg d\6xd£wv (prjai, nag ij vno t,6q>ov (A 57); did 6 KalXCoxQaxog KQ-EXEL. si <pr}6lv oxi, ovx r]0&6(iE&a xov ftdvuxov did xo TCEQL alia d<3yoXEl6^iu. Q. 74. xaxxrjui(TJ) XOIVYJ xctxxrjai,, 'AQi6xu$%og xa%XEIKI.

Q.

93. Zqvodotog xlitx" avtag. H. Vulgatam praeoptat Duentzer. p. 141. 2 Nitzsch. I l l p. 129. Cf. x 281. 174. ov xaxiXELTtov 'AQiGxoydvqg ovg %ov. Harl. Nauck. p. 54 neutrum probans rag g conicit, improbante Schneidewino. Neque videtur codicem secutus Aristophanes novasse.

— A — 185. 'jQiatctQioq Tspevia. stonicus in H. et Q.

203

Harl. Notabat etiani Ari-

191. fjGxat,- ovxco ZrjvoSoxog, 'AQiGxag%og TJGZO. H. 196. 6ov notfiov yoomv at %aQMGxsQat, yoa<pal E%OVGIV Gov (sic Pors., cod. £6v) VOGXOV itod-scjv. H.

221. Herodianum sapiunt, ut 134 Q. p. 362. 502. 510. H. Vina. 133. 521. 597. [245. XvGs 8i- ZrjvoSozog dyvosi xov Gxi%ov. H.J 249. T£§£tg- ovtag 's4QLGTUQ%og, Ztpo'tforog de naxag T£%st (Pors. repeat), xvvss de av s fico Ato t evval ygdcpovGiv, OVK sv. Harl. 264. ijtsl ov ft sv 'dQiGtaQftog in si ov (iiv. Harl.

Hie igitur post vuiipsv incisionem statuit. Habet lectio, quo se commendet/Oftij^tjfoi' %aQaxzrj(ju, sed admitti nequit. 288. ovds t c 'A(>l6ta.Q%og ov 8' CCQK. H. 324. "jtQT£(iig EKta- 'AQiGtocpdwrig yQccg)£i"AQt£iiig

£6%sv. Harl. Nauck. p. 50 inter indubias lectiones refert. 359. 'AQiGtovpdvrjg nl ELOT E'QYJGI V %EQGIV. H. 385. aXXvdig aXXtj- 'AQiGta^fog 8\ ovtag, ag TO c iyuicpaXog 8s Sict Ont'og aXXv8ig «AAij[tJ'. 'AQiGro
em. Pors.) Harl. 400. dgyaXiav 'AQiOTOcpdvrjg XsvyaXsav. Harl. 435—440. a&£zovvrcu XUQU 'AQiGtocpdvei. H. Merito. Ceterum Nauck. p. 31 ad 458 aberrasse videtur, ubi de verbis EL %OV hi t,aov%og notant scholl. d^EtEitat, Sid to £Vf}&£g KTE.

461. ov yaQ it to- ov ydy nov at 'AQiGtd(>%ov. H. 498. Zrjv68orog st ydg iycov. H. Vind. 133, quae verissima lectio est et Homerico generi aptissima. Buttmann. p. 386 Duentzer. p. 142. 525. Coaluerunt in Harlei. cod. Aristonicus et Didymus.

Illius sunt itEQiyQaitteov

cog aTiQEiirj.

&VQ<X>(>OV yug

SQyov (diligit enim formas in rsov exeuntia), huius 'AQI<5tuQ%og ovn ivi) 8s xav v

OISE

xbv Gxi'%ov,

EVLCC

(Porso, cod. ivl, voluit

204

—

ft

—

526. 'AQLGXUQXOS b'vft' allot ndvzEg xaza 8ovQSOV X%7tov'A%aioi. Harl. E x infelici, ut videtur, coniectura. Homericum onim est EVQ-' allot ft£v navzEg. 540. yrjfrodvvr](ovzcog) %COQIS ZOV t , yrj&oovvi] (^AQt6taQ%og) avzl zov %aiQ0v6a. Harl. Recepi forma coramotus. 547. a&STtt 'AQt6zaQ%og. 568.—627. vo&evetat [is%(>i ZOV c ag dnmv b yisv avO'tg ESV 86fiov a'Cdog sl'Sco'. aaitot ovx ovvsg aysvstg rrjv g)Qa6tv. c Schol. ad Pind. 01. I 97 p. 37 Bh. versus ponens de Tantalo 583. 4 addit itlrjv si pr] xata xov 'AQL6TU(}%OV vo&a stol ta k'%r\ zavta. Cf. infra scholl. 570. 77. 93. 601. 2.' Buttm. p. 389. Adde 604. 635. £§ atdog-

'AQtorccQ%og s% atSsm

(sic Porso ; cod.

) . Harl. ft.

15. Z,r\v68otog youcpst ccHQOtatco Tv'fi/3c) Iva Tte'lotro. Harl. 22. Q. Herodianea sunt ; quibus uti poterat Nauck. Ar. Byz. p. 177 n. sq., 52 Q. Aristonicus scripsit. 53. 54. c Hos tamen versus CCQ-ETSL, ut videtur, Aristophanes.' Pors. Cf. 163. 4. 54. 8sovtcov 'AgtGtaQ%og ygafpet 818e'vtcov (sic Porso, cod. StSovtav). cog TI&E'VZ&V. Harl. Hesych. 8t8Evzav

8E0^,EV6VZ(OV.

11. ov xaza^atrj' 'AQt6zag%og ygacpEt ovx sitt(iatr]. Harl. Buttm. p. 402 ovd' Eitt$aiv\. 86. 87. 88. H. Q. Utrius sint non definio. 98. zrj 8 s1 'AQt6zocpuvt]g zr\v8E. H. 102. 7AQt6t0(pavrig TtlrjGtov yQayst. Cram. AP. I l l p. 479. ex Harl. — Schneidew. nuncc. erudd. Gotting. 1848 p. 802. Ttlrfiia allijlav (otv). Mihi Nicanoris ratio placet interpungendi nlviotov allr\lmv xai xsv 8to'C6xEv6£tag. 104. vicoTizEvst 8' avzov KalltCZQazog ag fia%6[i£vov zoig £7tEtzu. BQ.; sed 124—6 Harl. ab Aristonico profecta sunt. 163. Cf. 53. 4. Fortasse Aristonici sunt.

—

v

—

205

209. — Zrjvodoxog de e%si. Harl. Vind. 133. Vulg. sni, al. E3t£i, al. m . Cf. Duentzer. p. 128. Mihi SJIEI Aristarcheum videtur Herodiano probatum. 249. vipoG'- vtyo&ev, dt,%cag. Harl. ; exciderunt verba at 'AQIGXKQ%OV.

250. KalXlGxQaxog vnovoet xov GXV%OV Xsyav Gftca TO xaxog Tr\g ccQTtccyrjg. Harl. 252. si'dataovtag 'AQI<3ZUQ%OS. 6 de Ssikata. Harl. 256. xsxATjyaras. Cf. % 30. 284. «/lA' avtagZijvdiJoTOg alk' OII'TBJ 1 xccl sari rj&iKov.' Harl. 290. dt,ccQ(j(xi6ov61%a>()lg TOV <5, 8iu§{ta.iov6i. Zrjvodotog ds yQa(psi cpiXav aajojri eratQcov. Harl. Nitzschii caussa, qui I I I p. 400 dictQQaiovOiv Zenodoto vindicat, moneo7 hanc lectiouem Aristarcheam esse. 297. fit,at,sxe- Zyvodotog j}id£e6&' (sic Porso, cod. (5ux6&) olov (cod. oiov) sovta, ov vorfoag, ow noirjTixcog iG%rniaxi6xai. H. V. 133. 375. exxccjiEV 7}(iatg- ovxcog at 'AgiGxaQ%ov. H. 388. Zrivodoxog XQi%fra ft a lav. H. Vind. 133. 422. at 'AQIGXO,Q%OV xal al nXsiovg UQU%£. Zrjvodoxog

de iuUv. H. [439. Cf. 105 Q . ; non liabeo pro Didymeis.j 441. ra de dovQcc 'A^tGxaQ%og. H. v. 19. vrj &Q'~ 'AQl6xccQ%og vfju SB. H. 26. ftijpa Ss xrjccvxsg- ovrog 'AQbGxaQ%og. H. 31. Herodiamis debet fortasse nostro. 66. f} ixsga xmv 'AQIGX<XQ%OV ve'sG&ai, sl%s. H. in marg. pro vulg. yvvalnag. 96. (a 72) Nicanorem scripsisse autumo. 123. 'AQiGxaQ%og ft^jrco, %Qovinag (al. 1. ft^jtov), 8LO xctl STir\yays '3tglv 'OdvGrj' sygsGd-cci'. H. 152. fis'ycc ds Gcpiv OQOg- 'AQcGxoyavrjg ds yQcxcpsi fi,^ ds Gcpiv. avxiliysi de di' (sic corr. Nauck. p. 40 n.) V3to{i,vr][iuxcov 'AQiGxaq%og. Possis etiam uvuAsysi d' iv v

206

—

I

—

vnofivrjfiaxi. Idem Nauckius Aristophanem scripsisse putat [irjSs — aficpixdXvipov. Num yds •— d^ixakvi^ai ? 190. ofpQtt 11 LV avxov 'AQL6T0<pavrig avxm ygacpsi xul TO fiiv sill xr\g 'I&dxqg ri&rj6iv. Harl. Egregie Aristophanes. 230. Zqvodoxog xiGaG&ai. H. 274. i6ofiev S^O^IEV. xalzo EV'IAIUSI, duSovcu (didovvai.) %a(sic Buttm. p. 433, cod. TCQos'xojttEg). Q. H. Vind. 133. TICCQE'^OIIEV lectionem ab Aristophane in textum receptam fuisse ut credam aegre mihi imperabo. Aut in axovEi mutandum est, aut post ygdySL excidit ds [IEV, quod e Macrobio excussit Nauck. p. 58 n. 81. Cum didovvai pro didovai cfr. SiSsivcti pro dide'vai, quod fluxit a diSrj^ii, 6E0[1£VOI, (JEW. — Oeterum videndum, num ferri possit %UIQET' • UTCLQ xal dag' akig oi'Go^iEV, cog TO ndgoOTIEQ, et similiter in a 314 yd' ayXaa dcog' ukig ol'osiv, nisi all pro «Atg admitti potest 1 ).

>5. Zrjvodozog Ssifiaro olog. Harl. Duentzer. p. 121. 22. vTtoanxEVETO TICCQCC ZIJVOSOTCO. KtthMaxQaxog viHajiTEve xov 6xi%ov dice xi\v s%aQi&[irjGiv xcav %vvmv xal xo EJCI&EXOV. Harl. 1) ut sal fluit e satis; cf. nolXdxi, tovtcmi, fjranu, cttQEfia, avnXQV, fiaai (z= magis, mage). Ac profecto pro %
—

I

—

207

30. xsxXrjyarsg xul xsxAriyovxEg (sic) di%ag at i. Q. (Had.) Of. (i 256. 35. 'Schol. alXvStg alky, et og super ij.' Porso ex Harl. Voluit igitur nescio quis (Aristophanes ? cf. I 385) akkvdig allovg. 65. inl SQyov <xE%r]- EvpoQyov KE^y ovxag'A^iGzaQ%og. Harl. ? 112. Gxvcpog- dt,%c5g .. . B. 135. si' rig t o e ^LOxArjg a&axsl- ovrs yccQ r\ IlrjVEloiteia Tiavxa a(i(piEVvv6iv, ov&' ovzcog jtdvta Sice xovro ipEvdEtttL, ahXa. %al dta {IOVTJV nokXamg xQocpijv. Q. Dubitanter recepi. Sed Diodes, si a Tyrannione non distinguendus est, poterat a Diclymo adhiberi. Iterum Diodes laudatur x 457 N 103 X 208. 162. 188. 495. Malo Aristonico tribuere. H. 171. ZrjvoSoxog usivov (IE'V. Harl. pro OQXOV }XEV. 176. ovxi %£QEia, ov%fjGiv iyEGGato, ZrjvoSozog icpsiGaxo. Harl. 317. Piuvog ygdtpEi d%QidSiqv. Harl. 326. oGGci. o r naGai xoGGu el%ov. Harl. 328. inaxovGrj'j4QiGzaQ%og, 'AQiGxofpdviqg inaxovGai. Harl. Vind. 133. Cum Aristophane nostrae editiones faciunt, nisi quod SJICMOVGUI recte accinunt. Nauck. p. 41 n. suspicatur Aristophanem fortasse ^ds pro otpga exhibuissi'. 331. anoGne'vdav ovzag^QiGruQxog, of di Jioksig iTtiGitEvdcjv. Harl. Vind. 133.

208

__ o —

338. dvfjg- 'AQKSxoqsdvrjg dvi] s%i itijpa ye'vrjxai. Harl. Egregie, cf. Q 285. 343. 'Piavog (jcoyaAe'ov. Harl. 349. 'AQiGxocpdvrjg xscpccArjvd s. Harl. i. e. xe%ov, 6 ds 'AQIGXO(pdviqg itccQe&rjxsv, o nccl a^sivov. H. Q. Vind. J33. 488. KaKXCorquxog naQa ft' v\Ka(5s. H. Vind. 133. 489. Sfisvaf Kalki0tQarog i^svui. H. Vind. 504. 5. 6. rj&hei, 'A&tjfox^g cf. g 144 F 368 Z 71. 522. 'A()i6T0(pdv7jg xal 'Piavog si'vvadat, rag TO '•d-Qi£,l ds 7idvTu vs'xvv xuxasivvov' (Wl'db). Harl. Nauck. p. 47 n. probat. o. 19. uQ-stsi 'AQtStOfpdvTig. SVIOL rovg y vo&svov0iv. Harl. 31. 32. vnoitxsvsi Atovvoiog^ s%s\ xb fisv Sidtay^ov TO 6E ccjtotpttGeag ILSTE%SL. Q. H.

45. Aristonici videtur. 74. iv jro/Uofg ovx icpSQsxo. xal S6XLV 'HGiodsiog xy\g (pQaOsag 6 %KQUXXIJQ. st ds ds%o£fis&u ccvxov, %QO XCOV TIQO

savxov dvo 6xi%cav 6q>Eiksi y()dcps6Q-(u. H . Q . Vind. 133. 78. (Hr f] rj&sxovvxo. Gvyxi%vxv.t, ds TO dv'Czov xov u[icp6x£Qov. H a r l . 91. 'Videtur Aristophanes spurium censuisse'. Pors. ex Harl. 120. yQ. x«t^)i Evixdg. Harl. Recepi. Didymus, opinor, scripserat ovxcag ivixag at ^AQI6XCCQ%QV. Cf. 130. 128. 'AQiGxcc()%og XEiCxtai. H. 152. EiitsZv ovxag ELICEVV, OVX EITIEXOV. Harl. 244. A(MpiKQijov 'AQi6xaQ%og dice xov a, Zrjvodotog did xov 73. Harl. Cf. 253. Ribbeck. quaestt. Zenod. p. 23 Duentzer. p . 50.

— 293. aTtaiyCt,ovxa• Vind. 133.

Tt—Q

—

209

'AoiGxocpdvwg ina'iGGovxa.

Q.

o l / . ro (Je i& iloisv ovxcog ai 'AQIGXCCQ%OV (paGiv, xgiGGvllajiag xo e&s'Xa. Harl. 393. CCXOVS'HEV 'AQuGxaQiog axovsiv, ag svdsiv. H. 540. xaitEQ aliaoi'xag 'AQiGxaQ%og. Harl. Of. Buttm. p. 466, qui e Vind. 133 Alter, lectionem IUXXEQ alia protraxit. Alios IleiQaf oJ KlvxiS-q voluisse putat.

99. svl &v{ic5- 'AQiGtaQ%og snl &v(i<5. Harl. 101. 104. Aristonici videntur. Adde 152. 3. 281 (x 4). 195. d-s'lysi- t] xvxlixr] &Elyaig. Harl. 239. fiovvco- ad-Exsl /liovvGiog. H. 304. Pors. ex Harl. ?Ad id-vv, ut videtur, ovxag a( 453. (aitlCC/ovxo • ovxcog dia xov o. Harl. Q.

25. vittfoiri- 7] xvxlixr) iitrjotrj. Harl. 52. ayoQriv s6EIEVGOJIUC 'AQiGxaqxxvrig SIEVGOi. Harl. (Q.) Hie igitur ayoQrjvds elsvGofiai scripsit. 111. via- ovxcag 'AgiGxaQ%og. 6 ds Zrjvodoxog, ivSvxs'cog scpilei, diGsC xs itaxy\^ kov TIULSU. Harl. Vind. 133. "Ov naida corr. Duentzer. p. 86 n. 2, cui Zenodotea lectio arridet. 147. 160. 501. 603 uter scripserit, nescimus. In schol. 160, quod ol %aQis'GXEQOL et ot XOIVOXEQOI commemorantur, Didymum latere suspiceris; 603 Aristonico malo vindicare. 181. aQ-STEi xal 'dQiGxoqxxvrjg. Harl. 221. dliipsxai8LCC XOV &, cog xal ZfjvoSoxog, (alii (pMiiExai, aiolixag, alii %-MipExai r)xoQ). Salubre iudicium Duentzeri exstat in Zenodot. p. 60. Scholiastae h. 1. fides abroganda est. Debebat ovxcog dice xov -§•frUipsxai'AQIGxaQ%og, 6 ds ZfjvoSoxog (pliipsxai. 270. 'AQiGxuQ%og ivrjvo&av, at de xoival

Harl. DIDYMUS.

14

210

— o. t

—

379. sv&' 6 SESst,itrr]x£iv (Q. male — si) ovtco, SESEinvrjxEiv, avtl tov dedeinvrjxei. cog to ' foxst,)' si'Qia xati' {y 3S8). H. Q. 455. Cave, ne Didymo tribuas, quae Herodianus scripsit. 6. 6. ix ysvatrjgix ysvsrjg, St%c5g. Harl. 98. yuttxcav 7] yiioXlg %av(6v. Harl. 115. 116. 330 Aristonici vcrba continent. Ad 129 cf. Eustath. et Ammon. de diff. p. I 05. 196. Zr}v6dotog ygaqisi, Si' 'AygoSltvi. Vind. 133. Harl.; vulg. 8l<x frsuav. 229. rjd-dtsi xal 'j4Qt(iTcc(>%og. Recepi, quod imperfectum

Didymum prodere solet. 253. 7i sv Gvv T » i 'AQidtccQ^og xal 'AQ avtl tov T\EV. Harl. Legit igitur uterque cum vulgata TJ 385. Si' sx [leydgoio 'Piavog. Harl. 420. 'Piavog Ss ivl (i£yaQ0i6iv f'xjjAoi/. Harl.; vulg. 'OSvaijog. t.

4-12. Cf. it 281. 83. ijv it cog- 7i yQacpri, ta SE £txaiot£Qa (iTjTtiog. Harl. 113. %avtay ov (trjXa. 'Piavog a<5n, Eta. Harl. Sc. pro s^iTtESa Rhianus atiitsza, e coniectura. Recte habet vulgata ifiitsdu («^Aa, ut illud nominativi, hoc accusativi vice fungatur. 116. 'jQi<StaQ%og (ir) Ss (tot. Harl.; al. ^.rjS' ifiov. 130. rj&Etrjvtai X- (z/corr. Pors.) — sv Sh tolg nXst6toig ovSs sysQovto (sic Pors., cod. sq>£Qov). Harl. Priora Aristonicum, novissima Didymum redolent. 136. '0Sv6rja 7to&svGa'AQi<3taQ%og 'OSv6rj ito(cod. 'OSvGrja, corr. Pors.). 139. vtpaivov 'AQi6tttQ%og ixpaivEIV. Harl. 150. aKKvEGxov Sia tov v. Harl. Recipiendum duxi. 346. Videntur Aristonico deberi.

v—n

—

211

v. [?316. rji-v yg. git], o xal xgslttov. Vind. 133.] t "191 ex Herodiano profluxit. Cf. et. m. 49, 44 Eustath. 1944, 30 Lehrs. Ar. p. 311. ? 218. vulg. Aristonici et Nicanoris videntur. "296. tovto TO Ta'Aog tijg 'OdvGGelag (pv\6iv 'AQCGZUQXog xal 'AQLOTocpccvrjg. Q. Harl. Vind. 133 Vind. 5 Vulg. Eustath. 1948, 47. Quibuscum cohaerent 310 Q. Vind. 133 Vulg. lg.

I. Fortasse Aristonicus scripsit.

Haec fere sunt, quae e Didymi libris de Aristarclii recensione Homerica et hypomnematis Homericis aetatem tulerunt, in quibus ille componendis quibus instructus subsidiis et quale consilium secutus esset et quid assecutus esse videretur nemo melius et explanatius Lelirsio in libro de Aristarchi studiis Homericis c. II p. 18-—31 dixit. Operae vero pretium me facturum esse speravi, si non acquiescerem in apponendo indice illo singulis rapsodiis in cod. Venet. A subscripto itctQccxsi-Tcu tec 'AQLGTOVCKOV GT](lEia Kal %a /ILSVIJMV %BQ\ trig 'AQL0TCCQ%OV SiOQ&aGscog, tivk 8\ uul m trjg 'ifouxfjg rtQoGadiag 'HQaSiavov xal EX tcav NixecvoQog TtSQi Gziyprjg, transscribendisque pauculis,

quae Didymi nomine splendent, seholiorum fragminibus, sed si, quod in Herodiani prosodia Iliaca restituenda Lehrsius, in Nicanore et Aristonico unitis viribus Lehrsius et L. Friedlaenderus praestiterunt, huic ego simile quoddam, in quantum posset, ad restituendum Didymi librum conferrem, in eo etiam ultra subtilissimos illos decessores progressus, quod e scholiis quoque ad Odysseam contextis, in quibus quatuor scriptorum vestigia, quocumque pedem ponerem, obvia deprehenderem (Lehrs. p. 35 n.), Didymea protrahere studerem, protractis tamen locum post hy14*

212

pomnemata denium adsignareni, quod sclioliastarumOdysseae nullus se quattuorviris istis usum esse oditis verbis testaretur. Idem ego in diorthoticis ad Odysseam pertinentibus largiore, quam fortasse debebat, manu Zenodoteas lectiones inserui, quarum in Iliadis recensione maximam partem Aristonico deberi pcrspectum exploratumque est7 cum in Od. sehol. plane deesset formula ilia Aristoniceae incudis index on Zqvodozog yQacpai. Didymum enim facile cognoscimus e formulis ovzcog, <Jt%o5g, 'IccxoSg, xccl s6nv, svixcag, (ifaotE, fiilziov SE, cett. Deinde e consilio factum est, quod in utriusque Didymei operis recolligendis frustulis amplissimam earum glossarum farraginem scclusi, quae yQUfpEtcn in fronte gerunt. Nequaquam enim omnia scholia Didymi esse, in quibus yQctcpsxm legitur, et Friedlaenderi ad Ariston. p. VI et Wold. Ribbeckii sententia est in quaestt. Zenod. p. 14, licet verissime moneat Th. Beccardus in diss. de scholl. in Horn. II. Ven. A p. 9. 10, subtili iudicio de his glossis disputandum esse, cum permultas earum fragmenta perditae eruditionis Alexandrinae esse haud sit dissimile veri coll. schol. 3> 446 I 212. Sed ne id genus glossis aliis receptis aliis praetermissis rem pro arbitrio et defunctorie egisse viderer, satius duxi missas facere ad unam omnes, quamvis essent, quas ut prosci-iberem aegre a me impetrarem. e. g. ygdcpETUL legitur K 142 KIIPQOGLTJV — OQ(pvair}v (Nican. p. 204); K 336 am — itQoxi conf. 347. 385 $ 426; M 33 ty, Vet, — LEV (Herodian. p. 272 Lehrs.); #114 xaXvTttEt, — xuXvtpsv (Ar.); 8 119 T 403; O 656 coll. Dionys. Thrac. Philol. VII p. 378; -S S6 a© 1 ocpeXsg — ag otpeteg (Nican. p. 250 Apollon. Synt. 249, 29); T 100 coll. ?F 197; T 218—59; * 121 coll. 427; # 4 1 6 coll. T 40 V; 0 426 K 336. 347. 3S5; 0 522 coll. «F138; 'JM97 coll. T 100: — iv alXa% 195 coll. E 176. 426; T 402 ¥*" 701; ® 78. 102. 143. 279 £1 722 all. Usus quidem utraque formula ipse Didymus est. E. g. ad 0 535 sub iv alia latet Aristarchus: at aliis locis Z 248 © 103. 137 T 6 2 ^ 586 utrum vito\xvYifxaxi an uvriyQKipa subaudiendum sit, ambigas. Decessorum lectiones vel codicum varias lectiones Aristar-

213 chus ipse attulerat, 7 36 77 106 T 138 (yQaysefraitieeiv)

r\Gi ygdtpEiv). E contrario M 4-1 legitur ygucpExai dvxCov, ovxtog yuQ 'Ag(0raQ%og, e quo loco ne quid calidiore impetu usus concludas caveto, nam <S 446 est ygd(psrca jro'Aft, cog 'AQi<3xocpdvr]g. — Aristarchus intellegendus est in BL ad O 71 nvsg Ss (h. e. Aristarchus) ygdcpovGi, (ut F 4 1 6 O 363 eviot, ygdcpovGt, 3 255 emeu iV 541). Vice versa in schol. ad J 149 «v 8i xitii %cdxdg yqdcpstcu.

ov% ctQscixEi SE TCJ 'AQi<3%d(>y(p vides illos xivdg

ante

Aristarchum fuisse, ut nescias, quid decernas de I 212 A 391. — Formula y^dtptxai 8E xat utitur Didymus K 161 A 38 N 71. 229 P 234 # 265. rgucpExcu ds xal xar' svia semel tantum legitur ad T 90, ubi iterum quaestio suboritur, X(3v V7to[ivr][idxG>v an xmv dvxiygdqxav suppleas. Utrumque enim alibi legitur, hoc quidem rarissime, e. g. ad O 645 T 255, illud saepius numero, z/3 H 6. 452 M 111 N 315 O 104 77 41 et absque xaxd & 382; sv ds XLGI XCOV vnofivfj[idxav habes E 857 Jf 95 & 81 I 700 K 46 iV 1J5 # 216 397 P 34 77 76 JC 324. Quaeritur igitur, idemne valeat sv XLGLV (Lehrs. Herod, diet, solit. p. 138. 9) O 394 77 633 T 90 T 73 0 355 W 135 £1 373. 584? At iV 224 est sv £(.<>(, raJv uvtiyQacpav et .4 694. 737 O 622 in Aristoniceis occurrit rj diTthfj, oxi sv xiGi ygdcpEXcu, I 455 rj diTthrj, OXL Xbvlg ygdgiovai,; cf. A 142 B 458, q. 1. Aristonicus et Didymus coaluisse videntur. — 'Ev iviaig habes E 14 <& J 83. — Sola voce xivig admodum raro schol. A, saepissime V et BDL utuntur. Quodsi horum quidquid attigeris ulcerosum est, non multum vereor, ne in vituperationem incurram, quod, ne minore constantia rem administrasse videar, omnes glossas breviores omiserim, in quibus ygdysxai, ygd
Commentaries Didymi post Alexandrum Cotyaensem praesertim Porphyrius excussisse videtur, eidemque, ni fallor, debentur inter scholl. II. AD Odyss. QBEV ea, qui-

214 bus subscribitiir n i0xoQia naqa ra delva. Sed haec adnotasse sufficiet. Denique quod brevia Didyini scholia %alaia pseudepigraplia a Iano Lascari Aldo Schrewelio Alcmanno Barnesio editas non curaverim, spretas ill as I. A. Fabricio BG-I p. 284 — 9 A. GL Ferbero in diss. scholia graeca in Homerum, quae Didymo vulgo tribuuntur, generatim lustrante Helmst. 1770 4., neminem fore spero, qui mihi in opprobrium vertat. Vid. Bernhardyi Gr. litt. hist, succinct, vol. II p. 118.

5. 1. (>1. E inscr. avxrj r\ adij iv (isv toig edcc(pioi$ ov% fjv, iv de toig /Si8vyiov

v7tofivi][iK0iv

IltvduQov. De hoc loco explicatissimo dixit E. Leutsch. in Schneidewin. Philol. I p. 116 — 127. 2. Schol. 01. A 33 i7Cmo%aQiiav ds TOP vfj irtrtixf} %aicprjtii. (Vrat. A, recentt.) xaXcog de TO snC&atov ra fiaCikel dice TO iTtnoTQoyeiv, Xva dei%rj, b'tu ov rv%rjg yiyoVEV SQyov TO TCO (&£QEVix

rj0l 4£dv[iog xovtovg. TOTE yaQ O'IBQCSV 2vQaKov0Log xul ovSs TJV Akvaiog, Sg (p^aiv'AnokXoIJ . 6 dh 'AqiGxovixog K%ionl0xag Alxvcdov ovxa EvQOVTR

QCCXOV0IOV 6vo(i<x£,e0&(u.

Vet.

Vid. Boeckh. expl. Pindar, p. 106. — Cod. Rehdig., e

215 quo 0. E. Ch. Schneiderus scholia denuo edidit Vrat. 1843, Didymi memoriam non servavit. 3. 01. B 29 t,r\XBlxai^ oV TJV alxiav sv^dpsvog xa ®r\Qavi xa xdXXiOxa xaxdicav6LV xav %Quyjfrivxav dsivav altaixai xov zlla. xal 6 (lev 'AQC<5xaq%6g q>7j6i, did TO XExpt]xs'vai xovg xov ®^gavog Ttaxioag xaxd XTJV 'Podov, xcov axa6iat,oy,Evav, xal ovxa xqv sig xi]v cxEiA.a[is'v(ov. 6 dh z/t<Jvftog TO xfjg [(StOQiag sxxi&Exat, [iccQXVQa Tl^iaiov xov 6vvxa\avxa xa TTSQI xfjg ZlixsMag (fr. 19 vol. I p. 240 ed. Muell.) XQOWEQOfisvog. 7] de lOxoQia ovtag £%u. OrjQav 6 xmv 'AXQUyuvxCvav §a6i}.£vg rilmvi xa 'Isgcovog ccdeXcpa imx^Ssv6ag yd[i

Q&(X)6E XOV noXzyLOV o IloXv^Xog. 6 de ybY] (pEQdv yvpvoxsQov avxov xaxvjyoQELv inEiQaxo VECJXEQi6fi,ov. xal ovxa xov ©iqQava vTtEQayavaxxii}6avxa &vyaXQOS ccfia xal ya^§Qov 6VQQtj^at iiQog 'Isgava noXs^ov TiXXa, x

Boeckhius p. 65 ut sensu cassa nee quidquam novi continentia omisit, Schneiderus 1. c. p. 18 n. 7 e laciniis codicis supplevit xrid£0xr\v ovv ovxa, cprjtilv 6 /didvfiog, xov xa IIoXvfyA

216

e UI.LV ovtwg- HoXvt,Y\l(p xoivvv xa xov 'ieQcavog a (p
s%ovxa

QI£,CCV itQEiiEt, xov

Al-

y n xe {telseov XVQUV XE xvy%av£\x,Ev. Scliol. 01. J5 82 p. 72 Bckh. E6xi [isv xccl ovxco diaOQ-EV (STtEQ^axog E%OVXL Qi%av, sixa ait

%rjg- TtQEitEi xov Alvr[(5i8r\^ov.

o (cod. rjv, sc.

ixXlrjg CCQ-

diadxoX^v,

ut Schneiderus adnotat; possis y) xai ztoSvfios &no§i'%Exai. 'AQi6xaQX°S dh ovxag- b'&sv a7t£Q(iaxog s%ovxa (sic Th. Bergkius P L G p. 23 ed. II, Boeckh. s%ovxi, cod., qui voluisse videtur E'%OV , exhibet £%ov) qCt,av xov AivY\0i8afiov. ag x ix(poQav xavxrjv TtaQsXxov xo ^xvy%av£^,Bv' Itaque Didymus vulgatam lectionem codicum tuebatur contra Aristarchi lectionem s%ovxa a Bergkio i*eceptam. — Vide etiam Tych. Mommsen. in Mus. Rh. N. F . IV p. 549 et Schneiderum 1. c. p. 22 n. 3. noGig uitavtav

5. 'Pe'ag vitEQxaxog E%oi6ag & QOVOV

Schol. 01. B 140 p. 81 6 [IEV 'AQi6xct()%og jrofftog ygd
217 Fere, ut Didymus, locum graviter corruptum restituit Bergkius p . 24 ed. 2 ov naxi]Q £%si na'Cg 6 Fag EXOLJIOV TiuQEdgov, noaig knuvzav Ps'ag vjis'ozazov i%oCGag d-govov, eiecto avzm glossemate manifesto: nisi quod Didymus 6 navzcov arripiens hypovbato non ferendo ad itazrjQ (h. e. Saturnus, Plat. Cratyl. 404 A) retulit et fortasse Kgovog 6 Fag legit. Aristarcheam vero lectionem idem Bergkius fuisse p u t a t tav

'Psag

Tiavtov

ov

jtaxrjQ

VTCCCXOV

e%£b etol^iov

£%ei . . . . itaQsdQov

s%oi6ag avrm

nalg naQsdQOV

frpovov

xoGiog vel

6

ov

itav%axr\q

jroGtog, civ ncag

Psag

vnegxatov £%OL0ug ^po'vov (cf. Ed. Gerhard, ap. Boeckh. p. 81). Ac iure merito Bergkius avta proscripsit, TLAIC vero, quod similitudine subsequentis vocabuli TAG facillime pessum dari poterat, emendandum in yovog 6 Fag esse arbitror, ut vulgata lectio Kgovog explicatior fiat. Fac, ut verbis yovog 6 yag, a Didymo verbis 6 trig Frjg Ticilg expressis, superscriptum fuerit Kgovog, vides interpretamentum hoc facillime pro varia lectione accipi potuisse, praesertim cum non multum discreparent yovog et Koovog. 6. 01. F inscr. p. 91 t^XEltai, dice %C (it) Ail [iccUov ovtog r}v%ato, a ovzog 6 uycav avaxeizai, rj 'HQUXISI zm xuxccfiolsZ, alia AioS-xovQoig; (pa^isv ovv TtQatov, b'zi TtQog TO TtuQOV SIGLV avzol OL dioixovvzEg zov ayeovee, sneiza 0 ze Zsvg xal 'HQccxlrjg. 6 dh AQb<$xaQ%6g cprjtSi naqcc zoig 'AxQCcyavztvoig dt.« zifirjg eivcu tovg AioGxovQQvg xal natQia E&EO xal vvv avzovg %ov\6%-ai. 6 de Aidvpog [6ZOQIXQ3Z£Q6V q>tj0i dice to zov &i]QavK ava&EV 'Agysiov slvai. zi[ic5vzaL ds xaza zo "Agyog xal zrjv TIEXO%6VVII\GOV 01 AIOGXOVQOI. Vet. schol. § Ex cod. Vrat. A accessit gjjtfiiTat, xl Sr\nozE 6 IUvSaoog 'OXvyutiaxdv vpvov ygu(pav Ev%szat zoig Aiooxovooig nooGrjveZg zrj codij ysvd6&ai. E%QY]V yKQ aQa 'Hoaxlsu zov 8ia&£vza xov dycava xazaxakEiG&at. 'AQiGzaQ%og [IEV OVV xr\v anoQlav diaIvav zovg ftsovg zovzovg GcpoSga iv 'Axoayavxi
zee &£oi,svttt xbv

©IJQOOVU vix^GaL,

ci

218 Gvy%Qy\6ayievov xov IILVSUQOV £V%EG&CU tolg AioGxovQOig. of 8E\ o n 'HQKxkrjg dno&eovfiEvog rovxoig iitEXQETps xov dycora, rag nal avtog 6 IUvSaQog (pr\Gi. xfj 'AQiGxctQ%Eim 6 A tdvfiog {iciXkov itgoGxid-Exat,. Cf. Boeckh. explic. Pind. p. 135. 136.

01. F 54 'OpO-Gxno:, TT}'AQTS(U8I. TCEQI rrjg ' onQoq ygcupti. 'Og&aGia <5f, ort, OQ&ot slg GcozrjQ , ij op9-of Tovg yevopsvovg. xccl iv 'A&rjvatg id TO ifpov 8E ietiv iv KEQK[IEIXCO. xal ?r«p' 'Hlsioig 'O oiag 'AQtifiiSog LEQOV, rag (pr[<5i Aibv^og. Vrat. A. Cf. Hosych. s. vv. 'OQ&IU.. 'OQ&C36ICC Xenoph. Lac. -1, 10 Paus. I l l 16 Sext. Emp. hypotli. Pyrrh. I l l 21 Tzetz. Lycoph. 133J Meurs. Gr. fer. p. 87.

01. E 20 p. 123 Bckh. 6 "innuQug XiyEtai T«g Qv xav vdatcop S%ELV OV% ofiot'rag, akXcc xr\v [ilv yXvxslecv, XYJV ds nixQtxv, onEQ xQVTtxav 6 %oiy\xy\g defivovg 6^«TOi5g KiyEi. "innccQig ds noxafiog HiXEliag. (&r]6<jo xal KctjiuQivav, 'iv' "InftttQig uyxvkov SQTIEL. 'AQioraQ%og %aQiivai EV<}£V, ysixvia 8\"litnttQig avxfj, xaxcc TotJro (pdvat^ ETC! XOV GVVOIxiGfiov xoklaGQ-ai. v% avxov Gxadiav tfralducov vipiyviov (cod. vipinvQyov, quod Bergkius non debebat pro lectionis varietate habere) alGog. in si xcc (cod. insixa) Emx-qSEba xrjv olxo8o^i]v 8ia xov xaxccnlov ftQOGexofii&xo (cod. ^) , SGXE TIOIEZV GtuSlovg &ukd(iovg.

Sic

c

reliquiae

docti olim scholii ex Vrat. A' 7 quibus gemina fere profert alter scholiasta apud Boeckhiuin p. 122. Didymi explicationem amplexi sunt Libanius II p. 386 B et Boeckhius expll. Pind. p. 14'.l.

219 9.

01. g 55 dva.06s QaiGava' /Hb*v\i&g q>rfiiv, o n navxEg ot V7COfiviq^axi6(i^Evoi OuiGctvav cputilv elvai tfjg AQxaSCag jtokuv. avxog di (pr\Giv slvca tfjg 'Hliaiag xal TiaQCixi&Etm IGXQOV IGXOQOVVXCI iv xft TtifiTCxy xcov Hliaxc5v. r^xoi ovv TlivSaQog ipevdstai,, v dice to ti]v IliGav VTCO toig AQKUOI nots ytviaftai, fiutiiXwtiv cpiqsl xr\g <$>ai-

GavY\g. Vrat. A. Vilioris pretii, quamquam simillimum, scholion est vetus altorum. Lites veierum interpretura componit Boeckhixis expl. Pind. p. 157 Curtius Peloponn. I p. 340. 10. ib. 115 Osfivov &alog)'A)ixa'i8ttv ^jidvfiog (pr](5L jirj <3eA£,a6d-cu tov loyov tov y«Q 'HQUxAeu Q-dkog eiitev 'Akxa'iSav ano 'Aficpirgvcovog, og iqv 'Aknaiov %alg. s&og ds T

'268 El. 49 rotg %poVoig avr\KTai. vscorsgog yaQ 'OQierov 6 Ilvd-ixdg uycov. Tr. 1 o rgonog ava%Q0ViGyi6g- [israyeVEGttQog yaQ 6 EoXav. Ai. 1285 avrjxtcu rolg % (1. %QOt'OLg) ') rj iGxoQia rj TIBQI KQEOcpovtov. Neque notae istae

non adspergebantur, si quid poeta L'diov (OC. 1119. 1231. 1229. 1647) aiisus esse videretur et in adornandis fabulis et in novandis transferendisque vocabulis (schol. Eur. Hec. 1 Or. 1632 Hec. 285 Soph. El. 436 (151)); si quod vocabulum aut ita in deliciis haberet, ut eo abuti potius quam uti videretur (OC. 1329), aut admisisset dictionem solitariam (Phoen. 55), item si quo schemate saepe usus esset (OC 1676 El. 977), si quorum genera confunderet (Hec 365 Ale. 773). Adlinobatur Grjfisitov iiQog %y\v dia(poQav (Hec. 29), ngog %y\v avyno%i\v (320), fortasse wpoj tec ava (OC 1678), si quid deesse vel abundare videretur (Andr. 594 Unnsi OC 142. 152. 229. 250. 307. 405. 481. 662. 1291. 14S0. 1571. 1702 El. 317. 348. 495. 563. 668. 872. 1007. 1075. 1225. 1265 Phil. 3 nuQeXxEi, El. 42. 272. 1372 OC. 4OS). IStotabant consuetudinem uav VSCDTSQOV, El. 119 xcc jiccQU ra XQoGmza ^s%&s'vra, casuum enallagen,

El. 758 et quid non? (OC. 562. 237. 380 El. 1211 OC. 1621. 1574 El. 657. 1051.) Fusius dixi de notarum criticarum in Sophocleis exemplaribus usu, quo dilucidius appareret satis bona atque antiqua scholia nos manu terere ac iusto iniquius de scholiis in Sophoclem editis iudicasse Lobeckium ad Aiac. 58 p. 228, quo aequiores iudices se gerunt Bernhard. Grundr. A. gr. Litt. Gesch. I p. 386 II p. 820. 821 Lehrs. in Iahn. annal. phil. et paedag. 1828 VII p. 141 Wolff, de schol. La. 1813 8. p. !2-2.-» Dindorf. schol. p. XXXIV Schneidewin. in Iahn. annal. 1853 LXVII p. 501. Nam qui principals eorum fons habendus est, sive is Didymus fuit, 1) Erravit aut. scriba aut editor; % enim est %OQog, Bast. p. 849, cui adde confus. -/.UULXOQOVS et KallixQOVovs ap. Eur. Crespli. fr. IV et compeudiosam vocis XQV°OS scripturam X r . X ap. Eeisk. ad Const. Porphyr. p. 796 ed. Bonn., quae interdum etiam %
269 sive alms grammaticus Alexandrinus, non modo exemplis tragicorum id genus usus est, quae vel ab ipso Aristarcho vel discipulis eius compuneta essent, sed ea etiam aetate vixit, qua Graecae tragoediae principum fabulae nondum doceri desiissent, ut, quid et novare et mutare atque adeo peccare consuescerent histriones, quorum gratia nonnullae exemplorum marginibus appictae notae erant (El. 78. 190. 823 OC. 114. 1547), probe cognitum liaberet. Of. I. Richter. de Aesch. Soph. Eur. interpp. Gr. p. 21.—28. Quod si non modo de Aristarchi vel scholae Aristareheae curis Sophocleis constat, sed ad eiusdem etiam in recensendis castigandis explicandisque fabulis normam posteriores grammaticos so accommodasse ab omni dubitatione libera res est, hos inter grammaticorum filios cum Didymi quoque nomen appareat ceterisque omnibus caliginem quasi offundat, haud scio an futurus sit ullus, quin in meam suspicionem incidat ab hoc i p s o D i d y m o s c h o l i o r u m n o s t r o r u m f u n d a m e n t a i a c t a e s s e , cuius et memoria no vies editis vorbis, ut diximus, in sclioliis redintegratur, et vestigia locis aliquammultis, ubi appositum nomen non est, impressa esse videntur. Rectissime enim Valcken. in epist. ad M. Roever. p. 307 in schol. ad Ai. 841, ubi nunc e La. editur cpaGi pro vulg. cpiq<5C, Didymi nomen obliteratum esse suspicatus correxit ravta ds Aidvftog vo&svsG&ui (pi]<5t coll. schol. ad Ant. 45, vapulans propterea Lobeckio ad Ai. 841 p. 355. Neque ego scio, qua tandem arte leniore Photio 482, 1 mederi possim, nisi eiusdem Didymi nomine adscito Qaxx^siv TO diaiQtlv ra [iSQf] tijg (jd%ec)g, ryioi diuxoitxEiv, Sg cpyGi itaQ' EVQITttdri. Legerim ?r«p' EVQITICSTJ Z/id v fio g coll. schol. ad Ai. 56 Hes. Qa%%cav, nisi confusa dixeris Sophoclis et Euripidis nomina, qua de librariorum oscitantia solemni cf. Osann. ad Philem. p. 161. Deinde schol. OC. 1061 OtaxCdog in vo^iov sequitur in ms. diphthongus ov initium alicuius additamenti, quod non complcvit librarius, arbitro Petro Elmsleio. Nemo non videt hoc esse compendium vocabuli ovrcog cum ov confundi soliti. Bast. Comment, pal. p. 828. Simili errore in schol. ad Eur. Hec. 830

27(1

ed. Witzscliel. legitur ztidvfiog ov pro ovrcog. Rescribendum igitur videtur etiam in OC. 1061 ovtca zJ£dv[iog, qui oandem observationera suam recepit in lexicon tragicum, a Diogeniano Hesychii compilatum. Possis quidem, cum TCQog sequatur, etiam ovta Iliog conicere, sed obstat Hesycliii consensus. Tertio apud schol. El. 452 legitur didcnGt, yap to gwfta avrl xaivlug, quo loco nisi eundem usum vocabuli didcoai adinittere volueris, quo de Lehrs. Ar. 21 dixit, lenissima correctio erit ztCSvpog coll. SiSsvGt ap. et. Gud. davsiov pro z/tduftog. Accedit quod propter hunc ipsum vocabuli %afux usum Homericae consuetudini repugnantem (Lehrs. Ar. p. 125. 126) ab hypomnematistis huic versui to %l appositum fuisse videtur, quod quidem Grjfislov Didymum explicuisse arbitror. Possis tamen etiam suspicari anodidoaGi ut OC. 1578 vel aitodaGeig ut OC. 1464 (1526). Denique inquirendum est, nosti'i memoria lateatne in schol. El. 28, ubi cod. La. habet z/t . . . et OT. 899 'A(lct,l — ri /ft Gafir.

Inter argumenta, quibus Wolffius, ut principalem scholiorum fontem esse Didymum demonstraret, usus est, certissima refero, primum quod scholii OC. 1600 auctor lectores ad suum in Eupolidis Maricantem commentarium relegat (commentatus enim Eupolin Didymus est, ut probabile fecit O. Schneider, de scholl. Ai'istoph. p. 16), deinde quod schol. El. 135 de v. alvsiv Didymi nomine ornatum invenerunt Suid. akvsLV et Bekk. anecdd. 1 p. 380, denique quod e schol. OC. 1210 Gav avrl tov Geoiov cum Zonar. v. Gaiov comparatione colligitur, Didymum, qui in orthographia sua GCOIOV dice TOW I scribendum esse praecepit (cf. comm. Ill p. 5 Olsn. 1853), haec etiam verba potuisse scribere. [Adde Aristarchum ad Odyss. x 268, unde sapit Didymus.] Adderem his locis schol. Ar. Plut. 286 sv ZlocpoxKsi el'griTcu nsgl TOU jjfttv, ore xal ^QU%V sGn (cf. Elmsl. ad Soph. O. T. p. XIII Eur. Ino fr. 11 Ar. Aw. 386 Lys. 1081 Bachm. adn. ad Maxim. Planud. dial. vol. II p. 434), nisi scholion esset e cod. Paris, excerptum. De Sophoclis codicibus cf. schol. Aid. Ar. Plut. 493. Sed praetermitti non debent schol. OC. 712 coll.

271 Bekk. anecdd. 350, 25 (Bachm. I p. 38, 10) mea de lexi Didymi tragica (Soph. El. 727) dissertatione p. 104 et comm. Ill p. 14 (Olsn. 1853 8.); schol. ad OC. 947 coll. Hesych. ndyog et Bekk. anecdd. 212, 19; et schol. OC. 954, q. 1. ad collectionem suam adagiorum videtur respicere. Observari denique meretur scholiorum Soph, cum scholiis Euripideis, quorum partem a Didymo profectam esse scimus, consensus; e. g. El. 62 et Phoen. 752 eundem virum doctum interpretatum esse haud absone ex consensu statuas. Contendas etiam schol. El. 87 cum Phrynicho Bekkeri s. v. avroavtrig. Neque in hac caussa flocci facionda est exquisitioris doctrinae, quam prae ceteris scholia in OC. ostendunt, copia ita comparata, ut non modo ad aevum grammaticae Alexandrinum, sed ad ipsum Didymum literatissimum hominem nos ducere videatur. Neque profecto casui dandum erit, quod in indice scriptorum in scholiis La. laudatorum nullus appareat, qui Didymo posterior vixerit, Herodiani semel iniectam (OC. 195) mentionem si exceperis, quam conflato corpori scholiorum extrinsecus accessisse vero simile est, adeoque posteriorem Pio altero commentatore aetatem sapit. Scriptores vero indicati saepissime et poetae sunt, quibus Didymum operam navasse lucemque commentariis attulisse scimus, Aeschylus Aristophanes (Jratinus, Eupolis Euripides Hesiodus Homerus Pindarus Sophocles et rerum scriptores ab Alexandrinis grammaticis plus minusve excussi, quorum nos hodieque memoriam fortasse unius Didymi labori debemus, Androtio Ister Pherecydes Philochorus Polemo (Prell. Polem. p. 29) Herodorus Lysimachus Neanthes Phylarchus Satyrus. Sed de hoc argumento Wolffius p. 23. 24 abunde dixit. Gravissimum vero argumentum, cuius in hac de scholiorum fontibus quaestione summa auctoritas est, in eo positum videtur, quod, ut in dissertatione de lexi tragica exposui, plurimae vocabulorum explicationes, quas a Didymo profectas esse recepta in Hesychium Xi&g TQccyixrj probabile facit, iisdem fere vel paucis tantummodo immutatis verbis in scholiis quoque deprehenduntur. Atque haec caussa est,

272

cur primo loco de studiis nostri lexicographicis commentatus sini , ut lectores liuius capitis breviter istlmc ablegave possern. Hoc igitur loco praepositiones sumtionesque, quarum id consequens est, ut Didymum inter scholiorum fontes ponamus, deinceps enumerasse satis habeo. Sunt vero hae: 1) Didymus collectionem vocabulorum, quibus et comici et tragici poetae usi sunt, instituit, quam in brevius contractam Hesycliius farragini suae inseruit. 2) idem commentarios sive hypomnemata in Sophoclem Euripidem Aristophanem Cratinum Eupolin elimavit. 3) idem hypomnemata ilia ita, lexica cum elucubraretur, excussit, ut semet ipsum quasi compilasse videretur. 4) utroque opere scholia uti constat. Hinc me iudice efficitur, ut scholiorum Hesychiique consensus alio artificio explicari posse non videatur, nisi si sumas ab utroque Didymi arva depasta esse. Absonum enim esset inde, quod schol. TV. 1161 tragicura lexicon adhibeat, sic statuere velle, scholia La., quotiens cum Hesychio conspirent, ubique illam farraginem compilasse, primum, quod, quibus hypomnematum continuorum amplissimorumque commentariorum usus concessus erat, hi tardiore labore dispersa per lexici spatia vocabula evolvendi conligendique facile supersedere poterant, deinde quod consentaneum est, lexica turn demum adhibita esse, cum de interpretatione aliqua dubia con^ulenda essent, id quod factum videmus Tr. 1161 El. 451. Quod si lectoribus probavi, bona scholiorum pars, qua de supra in dissertatione de lexico tragico disputavi, Didymum parentem agnoscet, neque erit, cur addubitemus Wolffii Ritterique sententiam, e qua TO v%6\hvr\\xa a scholiastis citatum a commentariis Didymeis distinguendum non est, et ipsi amplecti, modo in hoc a Rittero longe discedamus, qui TO vitofivrfticc et v7io(ivr](LTi6an,evovg confundat. Nempe in hypomnemate laudati erant hypomnematistae, in commentariis Didymeis Praxiphanes Aristophanes Aristarchus alii, qui et s^rjyrjGafisvoi et analccTtavxeg of jrpo rjpcov audiunt. Itaque Didymi sunt Ant. 523. 1236 El. 451. 488. >Sed decessores nostri in

273

partes vocantur in scholiis ad OC. 388. 390. 681. 900, quos locos, ut non intellexit Ritterus, ita minus recte interpretatus est, quem tamen meliora edocere poterant ab ipso appositus schol. Pind. 01. V 55 et Hesych. ivagotpogoi xvvddlrj. Nimirum in schol. OC. 388 verba %gr]0{ids •— %fagug a nobiliore quod am grammatico, fortasse Aristarcho, in cuius verba reliqui iurarent onines, profecta sunt; quae sequuntur ab e(5ov>.6(n]v — nut,rjrov Didymum sapiunt, qui etiam ap. schol. Soph. OC. 1593 queritur f ccjiKQtvgov.' OC. 390 ev6oiag idem Aristarchus eiusque discipuli et probasse et explicuisse videntur (Hes.), OC. 681 vero integrum ex hypomnemate Didymi fluxit, iungendum cum OC. 684. Affert Didymus hypomnematistarum verba inde a rfjg 4q(ii}TQog —

UVEZXCU,

ab ore Si inde ipse continuat

sermonem. Difficilior enucleatu res est, Pius scholiastarum alter fons quid scripserit? Nam ne illud quidem constat, qua hie aetate et ubi locorum vixerit, quamquam comparanti mihi schol. Odyss. S 356 & 372 (S 65) iis accensendus grammaticis esse videtur, qui certain sedem aspernati, peregrinantes et scriberent et docerent, quales etiam Apio et Alexander Cotyaeensis fuerunt. Quaeri etiam potest, sitne Pius hie a Cestio Pio rhetore Graeco, cuius apud Senecam multoties mentio inicitur fortasse non distinguendus ; an natione Graecus patrium nomen Eusebii cum Latino nomine Pii mutaverit. Fortasse Pii est schol. ad Soph. OC. 1047 El. 4. 6. 7, neque, rhetor si fuit, improbabiliter ab eodem origincm ducere dixeris quaequae in scholl. La. rhetorem sapiunt, e.g. OC. 939. 916. 1254 Ai. 1055 El. 50. 526. 558. 998. 999. 1019 Tr. 118 (Isocr.). Dein cum Aristophanis grammatici de v. fxaoialiG^ata observatio a Didymo transscripta eo nos ducat, ut schol. ad El. 445 inde a verbis daxfEOav ol dgcavrfg usque ad sXsyov ad Didymi hypomnema referamus, e Pii commentario fieri potest ut scholii pars posterior deprompta sit, in quo Apollonius Rhodius IV 477 advocatur. Simile quid statuo de scholl. ad v. 711 et 745, quorum illud cum Hesychio conspirans Didymo, hoc Pio adscripserim, ApolloDIDYMUS.

18

274

nio hoc quoque loco uso. Didymi esse non potest schol. OC. 7IS coll. Ammonio NriQijideg. Lubricum etiam iudiciuin est de schol. OT. 616, in quo vocabulum apvva legitur, quo Lobeckius ad Phrynich. p. 23 negat ante Philonem et Plutarchum ullum Graecorum scriptorum usum esse: hoc enim utitur etiam schol. Eur. Phoen. 283. G53.

De scholiis Euripideis, etymologo magno et Suidae ignotis, quominus aequum facere iudicium possimus impedimur quidem hucusque ipsa sclioliorum condicione tristissima (cf. Bernhardyus hist. Gr. litt. II p. 886. 887), quorum in indigesta mole vilia Byzantinorum titivillitia ab exquisitiore Alexandrinorum grammaticorum doctrina discernere res nauseae plena sit; scholiis tamen ab Amatio Kampmanno (Dindorf.) Cobetio (Witzschel.) e codd. Vat. 909 Marc. Venet. 471 Neap. Borb. 165 II F 9 editis id effectum est, lit vel hebetior acies, qua tandem facie Alexandrinorum commentarii Euripidei fuerint, contemplari possit. Atque haec scholia, quorum duplex exstat rccensio, florem et colorem suum Didymo debere viri docti statim intellexerunt pronunciaruntque, Schneidewin. in nuncc. erud. Gott. 1847 fasc. 154 — 156 O. Schneider, in Philol. Ill 4 p. 757, qui 1. 1. p. 754 Brunnemanni quoque dissertationem inauguralem de auct. scholl. Vatic, ad Eur. Tro. Berol. J846 commemorat raihi non visam. Quibus prior C. Lachmannus in Mus. Rhen. I p. 317 Aristophanis Byzantii etiam observationum reliquias aliquot sibi reperisse visus hunc imprimis ad artem poetac attendissc suspicatus est. Quae subtilissimi critici suspicio, tamesti neque A. Nauckio Aristophanis sospitatori eruditissimo p. 62. 63, ncque G. Wolffio do scholl. Sophocl. Laur. p. 27 plane probetur, tamen quin aliquamniulta Aristophani Byz. debeantur, Callistrati, si quid video, studio ad nos pervulgata (Or. 304. 424. 1031 R. Schmidt, de Callistr. Arist. p. 19 — 325 Nek.), dubitari non poterit, qua in sententia etiam O. Schneiderum 1.1. p. 75S fuisse video (arg. Med. Bacch.

275

Tro. schol. Or. 488. 714. 1038. 1287 Hipp. 172 Ale. 238 Phoen. 886). Hae igitur Alexandrinae aetatis copiae cum in compendii formam atque ordinem redactae essent, gliscentibus annis ex perversa sequiorum grammaticorum sedulitate incrementum haud nimis laetum ceperunt. E grammaticis, quos additamenta ista anstetantur, Didymo aetate proximi siint P h i l o x e n u s (Phoen. 264) I r e n a e u s (Med. 222 ? 431), remotiores H e r o d i a n u s P h r y n i c h u s (Med. 1016) P l u t a r c h u s (Ale. 1138) H e l l a d i u s (Med. 610) L i b a n i u s (Phoen. 283). Huius scholiorum recensionis quis fundamenta iecerit, ignoramus. Ex subscriptione enim codicis Havn. Eur. Or. 1686 a Friedemanno edita in Seebodii misc. crit. p. 481 (MS. CCC Gu. m. 2 Flor. 6) et Tzetza haud ita multum lucri reportamus, quod qui ibi laudantur Eiiripidis hypomnematistae, Dionysius Crates Euclides, quamvis sine dubio Didymo posteriores vixerint, tamen baud scio an Libanii aetatem antecedant, ut hi ipsi secundae, alii nescio qui tertiae cuiusdam recensionis auctores habendi sint. Equidem in hanc suspicionem incidi, primam scholiorum compaginem Didymo, secundam deberi Alexandro (Androm. 17 Or. 1369 [6 VTtopvrjiiccTMjafiEvog, qui Didymus non est] schol. Arist. Rann. 864') et. m. 145, 2 aQ^idtsiov jtfE'Aog), qui Palamedis Eleatici aetati proximus sub M. Antonino Imp. fuit, tertiam denique, Byzantiis scriptoribus notam, post Dionysium Cratetem Euclidem absolutam esse, quorum aetatem ex schol. Horn. II. A 5 licet definire. Quamquam si Dionysius fuit musicus Halicarnassensis, huius et Didymi libris Alexander Cotyaeensis usus est. Utut est, hoc scholia attentius perlegenti sub oculos cadit, e duplice hypomnematum genere diversum consiiium secuto hanc farraginem conflatam esse, quorum partem alteram Euripidis obtrectatores, alteram laudatores merito dixeris. Atque hos quidem, qui divino quasi quodam afflatu concitati laudes poetae persequuntur, Didymi 1) Alexander igitur Euripidis vitae est auctor, quara Ritterus Didymo vindicat. 18*

276

aetati successisse putaverim, sobriores vero acrioresque artis existimatores, qui fortasse plus quam par est dc virtutibus fabularum Euripidearum detrahunt, e Didymi Lysaniaeque (Androm. 10) disciplina profectos esse. lam vero praestantiorum scboliorum Ven. Vat. Neap, principalem fontem Didymuni esse demonstrare conanti ante omnia lectorum mibi venia petenda est, si quae argumenta saepius usurpata facere non possum quin iterum atque iterum meos in usus convertam. Gravissimi igitur momenti cum in bac etiam quaestione hoc sit, quod nullus grammaticus saepius Didymo in partes vocatur, ne illud quidem vi caret, quod, si Herodianum et Phrynichum exceperis, nullus excitatur, qui quidem Didymi saeculum excedat. Aetate enim posterior est Aristophane Timachida Apollodoro Tarsensi Aristarcho Cratete Parmenisco Callistrato et Alexandro (si quidem Milesium intellegis Cratetis discipulum), qui in scbol. Med. audiunt oi jrpovjrojtx'Jj{lUTiCcciisvoi. Tertium argumentum inde repetas, quod, quae doctrinae vere Alexandrinae copia multiplex haec quoque scholia commendatiora reddit, ubicumque apparet auctoribus iis illustrandis accommadata, quibus Didymum operam dedisse scimus, ea fere Didymi hereditas nobis obveniat, cuius apparatus praestantissimos posteriorum grammaticorum amplitudine neque potuit ullus superare neque cur superaret caussam habuit, turn quia scriptores et interpretandi et recensendi ratio post aevum Augusteum plane immutaretur, turn quod commentatorum industria a poetis quos dicunt classicis ad Alexandrinos potissimum poetas, Apollonium, inquam, CallimachumEuphorionem Aratum Nicandrum atque id genus alios se applicaret, cum admirabili ipsius Didymi sedulitate id effectum esse videri posset, ut quos et poetas et pedestris orationis scriptores pertractasset, ii neque interpretis neque critici diligentia in tempus aliquod egere viderentur. Deinde si quam ex auctoritate, quam Aristarchi studia Homerica, imprimis quod notarum criticarum usuni attinet, ut in Sophoclis fabulis, ita in Euripideis recensendis habuerunt, de commentatore aliquo coniecturam capere licet, qui cum Ari-

277

starcho eiusque decessoribus intimam familiaritatem contraxerit, ecquis est, qui alium in animum inducat, quam Didymum, quern Aristonici in volumine suo de Aristarchi notis criticis comportando fontem fuisse e scholl. II. & 535 O 86 constat. Hoc enim nemo profecto serio contenderit, interpretem quendam Euripidis deteriorem id egisse, ut Aristonici volumina in Euripidis commentario perpoliendo adhiberet notasque ipse demum adlineret. Harum igitur notarum, quarum scholl. Eur. maiorem etiam copiam continent, quam scholl. Soph. Laur., numerum haud exiguum concumulare lubet, idem ut assequamur, quod nobis simili collectione in Sophocleis scholiis auctori suo vindicandis assecuti esse videmur. Med. 136 GsGrj^simxcii xb y a JU o v G a. 663 GEGrjfisicaxai de, eTtsl xb SEVQO %QOVI%OV EITIEV (Lehrs. A r . p . 140. 153). A l e . 773 dib xb %, b'xi noriJQcc aQ0avixcSg ei'Qrjvcu. H e c . 29 diavA.OLS' ccito fietacpoQccg si'gyjtaL, agog o aal t o % %Qog rtjv diacpoQixv. 285 GYI^LEICOTEOV SE, Zti xbv cpd-6vov vvv ETtl rov ftcofiov ri&rjGiv. 320 n Q EO(ivzai%b % TtQog %v]v Gvyxomqv itQEG^ivtEQai yap i'dsi, stoeiv (cf. Horn. II. O 656 JCQCOTCJV. nQars'eov. HQOtBQav). 3(>5 6sGy][i£iaxai §E, b'xi %r\v %-r\ksL<xv xccGiv STtoirjGEV. H i p p . 170 V R . xbv d' ixxojn'^oVG'~ XOVXO GEGrjfiEiwxut, xm AQLGxoqxxvEt,, b'xi xaixoi xa SXXVXX^KXL %Qoa^iEvog xb XQ0Gs'Q"i)iC£ itEQLGGag. O r . 81 %ia%Exai 6 GxC%og.

yaQ xb ovopa xfjg 'E^Evrjg, cf. Tro. 8S8. Androm. 106 [?] liXiovavg

xa ani]Qxi6^ivfp ccQid-^im EXQ^GCCTO. EIGI yaQ 594 TO ^, on (piliov -^ XEI-XEL xb Aia. 607 XQca&eig- GTJ^EICOXE'OV, b'xi XQta&eig EITIEV, ov /3/lij-

at vrjsg CCQOGX .

&sig (Lehrs. Ar. p . 78). Rhes. 41 % %vQaixf EI GXQccxbg 'A Q yb Xaog' xb %, b'xi Gvv&Excog uvayiyvcaGKExai uccl b'xi ova k'Gxiv EvginiSov

6 Gxi%og. 256 xaxoya{I(5QOV

OVX

axQijiag BIQ^XEV. OV yaQ 'Aya^s'^vav xy 'EXsvy yufujiQog. 424 oTt voGxov aTtXcag XTJV bSbv xal xbv nlovv Eiprj. 712 ipa(paQO%QOW

TO %, b'xi (palanQov avxbv EITCSV. Phoen.

52 Aug. i% ovdivi

KEIXKI xb sita&Xa

TCIST]. 77 XsiTtEi 6 xai.

rj ^ova x<x> EVQI-

361 (Barocc. 74) ovx oipui xav-

xbv elvai xccgfiog xal cpopov (Lehrs. Ar. p. 89). 973 Aug.

278 %QX£I ovrog 6 6ti%og. 6 yccg mKpsQo^evog TtEQixxog etixiv. Hec. 1 to %, <m i'diov KtGGEag %y\v 'Exdftrjv, 'O^QOV AV(lavTog avxi\v eiQTjxorog (II. 77 718 Friedl. Ariston. p. 269 Lehrs. p. 185). Hec. 4 to j , o n ot vscaxsgoi GvyyiovGi ®Qvyiav xal TQOICCV (Lehrs. p. 238 schol. II. 73 862 T 184 77 719 £ 291). Hec. 1255 ot VEMXEQOL fti) vorjGavxsg TO jrap' 'OfMjpra ' SEinviGGag, ag %Cg t£ xutsxtavs (iovv tnl qxxtvrj' (5 535). — dio erj^siazsov evxavfta TO *xavTOV as tovtov %EKEXVV s't,ccQa6' ava' V. (schol. Soph. El. 445). Or. 1632 0T6 xal ij 'EHvq xolg %u^at,o\iivQig xaxa dcclaxxuv inijxoog ioxcv xaxa EvQimdyjv 6eGrj[ieiax(u. VR. Or. 1610 iSiag 6 EvQimd'rjg ivtavxiGm xov 7OQE6XT]V E'XSI cprjai. Rhes. (289) 187 TO %, oxi Q-rjhvxag [?] "O(ir]Qog gdv&ov xal BaMov (II. 77 119). Phoen. 12 aGcpaMfexcu xr\v ovo^iaaiav xfjg rjQal'vrig, ensl oi TcaXaioxsQot E%ixd<5xv\v xaXovQiv xal "OprjQog (Odyss. K 270). Phoen. 71 o fisv EvQntidy\g xov 'ExeoxXia, o ds 2JocpoxA.YJg xov TIolvvELxrjv iisitpvu ol-

dsv iv OldtTiodi (schol. Soph. OC. 367), cf. v. 181. 834. 986. Perrara quidem in scholl. Euripideis etiam sunt Aristarchi vestigia Ale. 1164 Rhes. 537, sed vide quae dixi p. 262. 265. Proverbialis elocutio his locis notata est Med. So. 615 (Soph. Ai. 665 Zenob. IV 4) Rhes. 248. 505 Tro. 1044 Or. 475 Androm. 911 Phoen. 395. 438. Caussa notae criticae in anachronismo posita est Med. 235 Hec. 569 Andr. 724 (446) Rhes. 288 Phoen. 6. Denique versus Euripidis vel ad aliorum poetarum imitationem compositos vel repetitos vel comicorum aculeis punctos notabant scholl. ad Med. 473. 688 (Valck. diatr. p. 200 B) Ale. 785 Or. 221. 269. 730 Phoen. 171. 745. S95 [? Or. 226. 480. 543 Ale. 12 Andr. 100 Rhes. 105 Phoen. 186. 359. 781. 1194]. Neque omitti debet schol. Arsen. Med. 360 Didymi locus de histrionum impudentia novante querimoniarum plenus, undo probabibile est etiam in schol. ad Med. 231. 899 Or. 25S. 1352 Androm. 6 Phoen. 264 cett. Apollodorum Tarsensem ac Didymum loqui. Scholion quoque ad Or. 632, quod respiciunt Syriani Sopatri Marcellini in Hermog. rhet. scholl. IV p. 7 ed. Wz., mihi Didymeum videtur.

279 Ante a. 150 p. C. igitur absoluta fuit scholiorum collectio. OC ityiyiqxaC fortasse Dionysius Crates Euclides sunt. Neque minoris momenti scholiorum et Hesychii consensus existimandus est, quorum comparatione idem plane efficitur, quod rationibus inter se nexis conclusisque supra, quo loco Laurentiani interpretis Hesychiique comparationem instituimus, assecuti essc videmur. Quam comparationem a nobis inchoatam magis quam absolutam si quis indefessus ad finem perduxerit, non dubito quin sexcentis locis scholiorum et lexicographi concentum detecturus sit, hac arte explicandum ; ut ab illis Didymi commentarium, ab hoc Didymi lexicon in tragicos Graecos compositum transscripta esse dicamus. Neque C. Gr. Cobeti aciem iste consensus fugit, cuiiis cf. adnot. ad schol. Eur. Ale. 98, quocum conferri iubetHes. ccQSuvlai, ad schol. Andr. 166, quod Ionis, in quem Didymus commentatus est vocabulum, ap. Hesych. GaQov illustrando et emendando inservit. Adde Ale. 1001 Andr. 17 (195) Rhes. 416 coll. Hes. Gxotioi. %6gtog. vTtEQ&st. dpvGxig (Athen. XI p. 783 [1040] D). Subiungemus hie alios locos nonnullos, quos a Didymo profectos esse probabile faciunt doctrinae Didymeao colores, quibus alia quoque scholia, quorum fundamenta ille iecit, infucata sunt. Hue refero schol. V. Androm. 167" 'A%sl(pov ndv vdcoQ %oxa\xi6v tpctoiv, mg dQvv itav SEVSQOV xcel axQodQvu Ttdvrag TOVJ xagnovg. Haec enim Macrobio teste noster observavei-at in lexico tragico: — schol. VR. Hipp. 263 xal {iccgrvQEg sGovtai ot Socpoi, ELJISQ ivog tcav £ 60(pc5v £<5%iv anocpd-eyiia to (irjdiv ccyav, OTVSQ XiXavt avati&tttGiv, cog KgitLag- xal TlivSagog- Gocpol 8s xal ro fi,r]8sv ayav Finog r[VBGav iCEQiGGaq (fr. 255 Boeckh. 196 Bergk.). § to ds firjdev ayav ot (lev Xikavi tm AcMedaiyiovia avatt-d-EccGiv, ag KQttiag (de quo vid. cap. IV n. 9 hums libri), ot ds Haddfia, cog TO iv Teys'a STtiy tavt slsyev Zcadu[iog 'ETtrjQutov, b'g [i' (irjdEV ayav • %aiQa ndvta ngoGEGti v.aKd. 6 8h @eo
280

tendas Didymum ap. Clem. Alex. I p. 220 ed. Heins., nisi Heraclidis filius potius quam Chalcenterus Symposiacorum scriptor habendus est. — Eiusdem ordinis sunt schol. Androm. 1 rag 6 Al<s%vlog LGTOQII —• sv xoig S in memoriam vocat schol. Tro. 89 naQcup&EiQavTaav xcov svoixovvxcov xrjv KB%LV. — Schol. Or. 210 a nostro profectum esse conicias e Phot. 406; \ 9 nekavog. — Denique conferas schol. Soph. El. 139 povog &£oft(pala cum schol. Phoen. 237; Soph. Ai. 143 cum Phoen. 28; schol. OC. 14 cum Or. 382; El. 135 cum Or. 267; schol. Arist. Avv. 556 Hesych. IEQOV itoksfiov cum schol. Tro. 9 Cob.; schol. Acharn. 409 (417) cum schol. Or. 159. 161 (schol. Soph. Ai. 609 Ecpsdgog cum schol. Ar. Rann. 804; schol. Pind. 01. A 97 cum schol. Horn. Od. I 568 sq.; schol. Ar. Kami. 187 cum schol. Odyss. X 14). — Didymi loquendi eonsuetudinem sapit schol. Ale. 255 Eixr\ <pr]<3i (dice-) dsdoad-ui xu TCEQI tfjg iv xa 'A%igovxi TtogQ-fiEiag, quibuscum conf. Hes. 6gEC%Klxog. Idem cadit in Hec. 467 Cob. vno-

281 GvyyjEovGi ds trjv iv ix<xTEQ
%%E.

Huiusmodi exempla alia ab aliis et reperta sunt et poterunt reperiri: ego apposui quae et memoriae et perlustranti mihi collectanea mear prima sese obtulerunt. lam vero paullo accuratius pertexenda erit, qtiam supra primis tantum lineis adumbravi, de dissidentibus artis Euripideae existimatoribus disputatio. Diximus duas observationum series continuas tamquam fila duci, alteram candide, alteram iniquius de poetae arte iudicantem. Ac prioris quidem auctor alterius, quem respexit, aperte adversarium sese testatur. Schol. Androm. 32 Cob. oiyuvlag v7io\xvy\\ia%i0a\i.Evoi EyaaXovGi xm EvgiTtidtj (paGxovrsg EXI XQuyLKolg TtgoGanoig xcofiadiccv avxov St.atEd'Etod'Cit,. yvvamav XE yaQ vnovoCag %ax a%Kv\kav xat t,r\kovg xal lotdoQiug %al ukla oGu sig xca^iciSiav GVVXEIEI xavxa aita\a%avxa xovxo TO dQupcc nsQt,£tXrjq)£vai,, ay v oovvx eg. oGa yccQ eig xgayadiav GVVXEXEI xavxa it£QLE%Ei, %ov xfavaxov XQV NsontoXEfiov xal &Qrjvov JZijAscog iv xilsi, anEQ iGxi xQayaSiag: — VR. Androm. 724 EVIOL tpaGi %aqa xovg %g6vovg aivixxEG&ai xa nEko%ovvr]Gia%a. ov% avaynalov ovv xaxaGvxocpavxEtv xov EvQfjtidrjv, aXXa cpdGxsiv 7tlaG[iaxi xE%QrJG&tti,. Idem ad Rhes. 476 suum interpretandi conatum laudibus effert r\ 6E xaArj i%riyr]6ig avxt].

Ac locis fere innumeris vulgata Arsenii scholia adversus indoctos (anatSsvtovg), tela acuunt quos et colligere longum et h. 1. omittere prudentioris est, ne Byzantiorum lupinae pro aere veneant. Quod adnotavi propter schol. Eur.

282

Phocn. 283 vol. V p. 79 M. — Acerbe vitupcratur poeta T r o . 14 JJV%Q<X>S rjtv^oloyriGe.

36 ipv%Qag xm &eaxQ(p UQOO-

doatiysrcu (S56 Andr. 613) 1012. 1119 Khes. 165 yeXotov. Tro. 9S6 avoLXEtov xovxo rov vnoxsifiEvov. 1023 rj 'Exciftrj. 636 ov (Sxo%d%£xai xcov vitoxEipivtav

xzi. Neque in Medeam qui commentatus est poetae pcpercit. 328 [lEpcpovxai. ra EvQinidy. 446 snLla^dvovxm EvQinidov. 535 imlctyifiuvovtca rov STtixeiQ^avog (cf. Tro. 1003). 911 ov yag OLXELOV TM ngooana

(cf. Ale. 329. 363

Tro. 636). 57 6%fip,a Gohotxocpavig (Plioen. 283). S7 (jog 6 6zC%og. 889 OVK avayxauov r\v xavxa Xeyeiv. 97 a (pcova zuvt' SGXL xolg VTCO xijg rtQEOfivxtdog £LQrj[LEvot,g. 660 eveniyoQog sig xo keysiv Gocpog. V i n exempla e schol.

ad Alcestidem petita, animadvertas hos locos 225 M. (Androm. 1217 VR Hec. 240 coll. Didym. Andr. 867) Ale. 23S ovx sv.

xaxa

yccQ xr\v VTIO&EGLV cjg EOXI

nQuxxofiBva

del xavxa d'ecaQSiS&ai,, quae si Aristophanis Byzantii sunt; ut Lachmannus arbitrabatur, eius verba haud dubie sua fecit Euripidis cavillator. Ale. 797 ovx svloyag (vulg. ov Xoycci) xov i]QC3u El6r\yay£ ipiko<3o(povvxa, ov sdei xal aXhov cpilo6oq)ovvxog dt-unai^eiv. In cumulum aecedat Androm. 1054 ovdsv £tft' KJTOJAO'[irjv iyxalsl ^JtSv^iog xal ov (pr\Gi xov avxov iv Tta&ei ovxa Idysiv ' ovdev , q>Qovdrt jtev avdrj'. naQu x

locis si contonderis Didymum ad Eur. Andr. 329. 363. 867 dubium esse vix poterit quin ab hoc ipso grammatico, quidquid scholia ad imminuendas Euripidis laudcs afferunt, profectum sit, praesertim cum Sophoclis etiam atque Ai'istophanis Ach. 450 interpretes antiquissimi (Didymus?) nullam fere occasionem Euripidem vellicandi praetermittant. Ab huius igitur cavillationibus qiii tamquam in praesidio poetae collocatus artem Euripidis defendit; is Didymi commentarios etiamtum inspicere potuit (schol. Andr. 1054), id quod vetat, ne in labentis doctrinae tempora detrudatur. Post Didymicuras Euripidi operam dedisse scimus A l e x a n drum quendam, Lehrsio arbitro in quaestt. epic.p. 13 Co-

283 t y a e e n s e m , dcinde Soteridam Suida et Eudocia testibus, deniquo Dionysimn Cratctcm Euclidem. Ac Dionysium quidem Tzetzae non distinguendum esse arbitror ab hypomnematista codicis Havniensis. In eadem enim incude fabricata videntur, quae in schol. Andr. 32 Cob. afiticc— xQayadiag leguntur atque schol. Or. 1686 et argum. Ale. Cob. Sed difficilius est extricatu, quis iste Dionysius intellegendus sit. Musicum Halicarnassensem iuniorem esse statuunt Meinek. Com. Gr. II 1240 hist. crit. Com. Gr. p. J6 H. Keil. Mus. Khen. VI p. 130. 131, nee sine similitudine veri. Res enim et musicae et choricae tractantur in scholl. Or. 170—79 IV p. 314 Matth. Androm. 103? Hipp. 67 Cob. Phoen. 202 (V p. 59. 60 M.) Ale. 918 Med. 517, quorum quidem locorum novissimum par neque a Didymo abhorret. 'ETI£%CO.

Scholiorum Sophoclis Laurentianorum auctorem diximus praeter Didymi commentarium eiusdem etiam, neque vero Palamedis Eleatici, hi%iv tQaywrjv usurpasse (Tr. 1161), deindu hanc ipsam ksfyv in schol. El. 451 commentario i. e. TCO v%o\xvr\^axi ex adverso poni,ut suspicio suboriatur, idem aliis etiam locis esse factum, denique vitofivrjfiara sive rovg (TIQO) vjiopvriiiuTiSupsvovs a commentario (rra vn.) accurate esse distinguenda (schol. OC. 681), eademque a Didymo usurpari, ad verbum referri, refutari. Quodsi ita est, spero fore ut iuxta mecum omnes intellegant, veterum in Aristophanem scholiorum simillimam esse condicionem. Ac lexis quidem nco^uxrj plus vice simplici praeter commentarium in partes vocatur (vid. I cap. 5 p. 72 huius libri), schol. Plut. 313 Pac. 959, unde efficitur, ut ratiocinationibus saepius iam a nobis usurpatis hoc quoque loco admissis Hesychii et scholiastae consensum, quocumque pedem figas, obvium, inde explices, quod uterque Didymum semet ipsum de more expilantem adhibuit. Deinde quae in tempora Didymo anteriora descendunt commentaria (ta vTCOfivrj^ata) passim transscripta deprehendimus schol. A w . 124 — 6 (isv KaXlilia%og ygdcpav ovrag, Amv\nviaiq fiolttig, (prjOi. . . .,

284 xr}g 8i8a6xaMag ov (ii[ivr]xai.. iv 8 S iviotg xcov 6%oltxcov vito[ivr]fic6go v iv xotg v%o\xvY\\xa(5iv ovxa yi&ulho(p6(>oi avx\ xov igyatcu- &aXlov x' SQCq>o Qy\vcu- ot yccQ ysQovxsg xa xoiavxa iv aygop sv%EQEig 8' ELGXV %sql av (irjdsv h'ayfiv 6a(ELrtEiv) uvxoG%Edid£ovxEg (vulg. ano6%£8.) et q. s. doctissima, Hesychio haud ignota %-allo<poQovg TtQog ov8ev allo

%Qfi6L[iovg yj ftQog xo &dXXsiv (?&aA.A.ocpOQ£lv. Meurs.

Panath. 33 xov ftalXov). Idem iudicium efficeretur e schol. Vespp. 1003 (962), nisi Hesychium s. v. xQu%rjfoa mancum haberemus. Scholiastae verba sunt iv xolg V3to[ivyILttGi 8s yiyqajixai, TIEQI XCOV x(>a%Y\\C(ov oti'trcog" ta aito$a!'k6\x£va xav oipav, cog yuxQa Khsipovxog avxov. %£%Xavv\xai 8E. EGXL 8E xqajy\ki6v xi ($Qa%v xeXe'cog, 7taQa1tA.rj6i.0v xolg xvQrjfiioig, XOVXE6XI TUxvQoig, tolg ano xcov XQiftcov a.7to(lQEyiia6i, xolg a%vQoig. F o r t e t a m e n fortuna factum est, ut H e s . s. v. xvQrj^ia' (vulg. xvQiflia) xcov XQI&COV xa

ano^Qsy^iaxa apte hue comparari posset. Qua oblata occasione moneo nomen quoque Kvf}t]fiCcov in lexico Didymi comico exstitisse videri. Hanc enim in sententiam interpretor Harpocr. 117, 25 xal iv alloig 8E8r\lcoxat.. Cf. Alexin Athen. VI p. 242 D, ut noster non modo in commentario ad Demosth. de fals. leg. 433, 21 vel commentariis rhetoricis, sed in lexico etiam comico de voc. KvQrjjiicov dixerit. Quae cum ita sint, non dubito quin ad nostrum referenda sint etiam scholl. Ar. A w . 281 (coll. 1242 sir] 8' av ovv). 283.556 (coll. Vespp. 564 E6ie8lu6xaL 8' vit avxcav). 1075 Plut. 3S5 Vespp. 343. 352 praecipue cum schol. Ar. A w .

285 556 non modo ab Hesychio s. v. ISQOV nolsjiov, sed etiam a schol. Eur. Tro. 9 Cob. repetitum sit. Itaque res non prospere cessit Oscari Gterhardo de A r i s t a r c h o A r i s t o p h a n i s i n t e r p r e t e Bonn. 1850 p. 3 neganti id quod O. Sclmeiderus affirmaverat TA vno(iv^fiara ab auctoribus nostrae scholiorum farraginis ipsis inspecta non esse, sed ab auctore TOT v^to(ivq[iatog afferri. Ut enim auctor tov VTtofiv^ficctog Didymusne an Symmachus fuerit, in utramque partem disputari potest, ita ta vno(ivijfiara maturiore morte periisse, quam quae aetatem ad secundum usque post Christum saeculum perducerent, pro exploratu haberi potest. Infirmiorem etiam sententiam Dindorfius in add. vol. I schol. t. I l l p. 390 tulit (noslram scholiorum collectionem partim ex Phaini el Symmachi partim aliis qvibusdam scholiorum collectionibus esse composiU/m, inter quas, inquit, si nonnutlae fuerunl auclorum nominibus non inscriptae, profeclo non mirandum esi simplicis vTtofiubi vrjfiatos nomine, ubi una aliqva, velvTto^ivrj^dtcov, plures distinguendae erant, in scholiis nostris esse appetlatas, quemadmodum in scholiis Sophocleis interdum Didymi a'liorumve interpretum nomina apposila, aliqvotiens autem to vTCOfivrjuu

(ad Ant. 1326 El. 451. 488) vel rovg

vjto[ivf)(iati6K-

(isvovg (OC. 388. 390. 681) commemorari vidimus.' TA vnoiivruiatu enim, ut vides7 intellegendi sunt partim accuratiores commentarii ab ipsis gramrnaticis Alexandriae scholas habentibus emissi, partim in publicam lucem non prodituri fasciculi, scholae vel scholasticorum usui destinati, partim fortassis scliedulae a discipulis illustriorum grammaticorum, quorum interfuerant praelectionibus, futurum in usum conceptae. Ta STtiysyQafijidva 'Anohlavlov sc. hypomnemata (schol. Aw. 1242) exemplo esse possunt id genus saluberrimo. Mihi enim perquam simile veri videtur ; hunc Apollonium, non Rhodium, sed aliunde ignotum hominem, unum e quadraginta Aristarchi discipulis fuisse, cuius qualescunque observationes in hypomnemate aliquo literis mandaret; vid. schol. Ven. Rann. 357 ^,r\xE KQCIXIVOV [Gerhard. 1. 1. p. 22] Rann. 423 (191). 1148. 1294. 14S5, ut longe recedam ab 0. Schneideri sententia, qui p. 89,

286

licet intellegeret Apollonii adnotamenta ad Aristarchi studia Aristophanea se applicuisse, in universum tamcn hoc sibi affirmare posse visus est, cuiuscumque ista essent Apollonii, a Symmacho (!) ea esse tractata. ' Aristophanis etiaiu Byzantii observationes ad cognominem poetam spectantes scholiorum nostrorum auctoribus per discipulos maxime innotuisse' recte A. Nauckius Ar. Byz. p. 65 ex schol. Thesm. 917 concludit, poterat confidentius dicere per Qallistratum, quo ex Aristophanis discipulis neque maiorera ullus gloriam nactus est neque saepius in scholiis advocatur. Intellegis inde, quid sit quod in scholiis nostris huic Callistrato Aristophaneo Apollonius is, de quo modo diximus, obviam quasi obsistat, ut factum est in scholl. ad Rann. 804. 849. 1125. Alterum enim Aristarchi, alterum iuxta cum Timachida Rhodio Aristophanis sententias ac praecepta repraesentare merito dixeris. lam vero postquam vidimus, quid de commentariis istis, quos plurativo numero usi scholia xa v%o\iv'Y\\x,a%a vocant, statuendum csset7protinus ad solvendam quaestionem alteram cum priore ilia arete coniunctam nos accingemus, utcr TO vn6\xvy\fxa conscripsisse videatur, Symmaohusne, cui Schneiderus p. 57 vindicat, an Didymus cui idem abiudicat p. 18. Proficiscimur igitur etiam nos a schol. ad Plut. 1037. 8 antiquissimo xrjkia- -XO6MVOV xvxlo$ rj Oavlg TtXaxeta, £
TilaxeiK GaviSi. xxe. Hcmsterhusius nihil aliud suppetere ratus, quam ut de coniectura remedium arcesseret, p. 214 ed. Dinclf. legendum esse existimavit oxt, d' a[i(pi,^aXXexai, c

(imliigvum. aulem esse, signiftcationisque controversae, hoc scio',

Sclmeidero vapulans, qui, cum locum non tam medica manu, quam interprets acumine indigere sibi persuasisset, commentarii scriptorem hoc dixisse statuit * Scio locum nostrum ob voceni xijXia ab interprele Etipolidis cum simili quodam illius comici loco comparatum esse'. Vereor ne neuter com-

mentatoris mentcm assecutus sit. Aperte enim scholion hoc omnium antiquissimum ante oculos habuit auctor alius

287 recentioris, cum haec scriberet xtjlia E%EI [is'vxoi xa&' iavxo anoQov. iav dh xo iv Magma ngo6£k&ri, sv&a sig xv\Uav (p-qol xd xov 'TTiEQJiohov o<Sxd £[ifiE(5A.fj6&cu (bene haec cum schol. priore conciliat Fritzschius Act. soc. Gr. I p. 134], ccrtOQCOTsgov EGxau.fyrrjrsovovv. Itaque spondeo scriptum fuisse b'xi ds 6v{i(idkkETcu xa (vel TO) iv Magma EvitoliSog otda, e quibus sensus exsculpi optimus potest: { hoc scio locum comparari solere cum simili quodam Eupolidis EV Magma loco, quo Hyperboli matrem XI\UK similem fecit poeta'. (Simillimus locus est schol. Avv. 767. Possis etiam ov^i^kriTiov xm XTE, ut schol. Avv. 1562 oitsg Ovfi(pcavoxEQOv E6XI TCO TiccQcc Msvdvdga.) Nam si earn, quam Schneiderus elicuit, sententiam exprimere commentarii auctor voluisset, a more grammaticorum non desciscens, opinor, scripsisset omissa voce olda- 6v(i^E^lrixaL dh EV Magma EvnolLdog, quantumvis etiam sic perverso elocutionis genere scriptor usus esset. Etenim quae Schneiderus, suam ut caussam ageret exempla congessit schol. Plut. 9 Vespp. 151 Avv. 1738, ut satis trita sunt, ita alius plane generis. Haec enim volunt ' J)e his (fix/, expostii, senlentiam meam aperui in commentario Pindarico, Menandreo, Cratmeo'. Possit etiam ferri 'cum his memini me comparare'; at haec sententia vcrbis oxi dh Gv^^dkkExat olda recte exprimi non poterit. Utut est, requiritur in his talibus perfectum ft'pijrat, SLELhv\Ttxai, diagiGxui. At vereor cquidem no nihil aliud dicere voluerit scholii auctor, qiiam semet ipsum quid explicando huic loco salubre afferat non habere, nequo alios interpretes habuisse videri, quippe quotquot inspexisset omnes in eo acquievisse, ut locum quendam ex Eupolidis fabula Maricas inscripta apponerent, in quo idem illucl quaesitae significationis vocabulum xv\Ma appareret. Atque haec profccto redolent Didymi ingenium, qui in re incerta nihil discernere ausus ; dum inscitiam suam ingenue confitetur, quid decessores loco illustrando attulerint, adnotasse satis habet. Idem vero in lexico comico ad vocabulum rtjkia delatus earn, quam Hesychius delibavit, explicationem apposuerat xi\kia- 6-qlia iv r\ diafidxxExai, xa akevga TJ itEQupegEia KO6MVOV. Atque ne hanc quidem Didymi explicationem

288 deesse voluit, quisquis auctor est schol. ad Plut. 1037, cum dicit xoGxivov xvnkog ij 6avlg nXatila, dtp r\g «Aqwr« 1101ovGiv, iv de ta v%o\x,vY\\La%i ovxag- xte, uti idem bis in

scholl. Sophocl., Tr. 1161 El. 451 factum esse vidimus. Restat ut de schol. Venet. Pac. 758 pauca addam, quod caussam suam tueri arbitratur O. Sclmeiderus p. 18 Aafiiag OQX£LS' SQKGTIXOI yag oi oQ%sig. 4£8v(iog Ss . .. sidcolonoist de xivag OQ%si,g Aa^iiag. &rjlv yaq • ivtav&sv %ts. —• ovtcog BVQOV iv VTtOfivrjfiati. Hunc igitur locum

cavendum esse ne ad hanc quaestionem solvendam temere arripiamus, verissime perspexit Osc. Gerhard, p. 2 hoc primo argumento usus, quod7 quae vis insit in articulo ta accurate posito7 ea necessario absit a verbis schol. Pac. 758 Veneti ovrcag SVQOV iv vnojivrificcTi,. Accedit quod

totam de Lamia narrationem e schol. Ar. Vespp. 1030 hue irrepsisse non modo sententiae male cohaerentes clamant, sed etiam et. m. 550, 50 et Suid. II 1 p. 496. 497, qui nostris scholiis etiam turn integriores melioresque manibus terebant, comparatio extra dubitationis aleam ponit, ubi diversa locis leguntur e Duridis Libycis excerpta et adnotatio Aafiia- Q-rjQiov — ftrjhv yaQ. Manifestum me iudice est ista ovtcog SVQOV iv vno^ivrniati in fine manca vocabulo Zltprjxcov addito supplenda esse. Denique nescio quid sequioris aetatis elocutioni convenientius sapiunt haec verba oiiTog EVQOV, quod quidem additamentum etymologici potissimum auctores in deliciis habuerunt. Cf. e. g. Or. p. 18 ed. Stz. Itaque ego, qui scholio Plut. 1037 lenissima medela, ut mea fert opinio, peisanato operosis disquisitionum ambagibus facile supersedere possim, sic statuo, unum dumtaxat in scholiis, quae quidem hucusque innotuerunt, locum superesse, qui TO imopvYyxa h. e. certum quendam commentarium commemoret, hunc ipsum autem cetei'is praestantiorem inter Didymi opera recensendum esse. Quod si res ita comparata est, efficitur, ut integrum schol. Plut. 1037 conscriptum sit a commentatore satis antiquo, qui Didymeae aetati proximus eius commentarium (ro adhibere poterat, ra V7to[iv^(iata vero, a

289 Didymo, ut vidimus, commemorata in hunc unum commentarium transscripta fuerint. Itaque ad <m de avfificiA.Xsxai subintellego verba w o xav 7CQOvjto(ivrnMxti6ccnEvcov.

Hunc igitur Didymi commentarium suis interpretationibus quasi incrustavit Symmachus Atheniensis, id quod e schol. Ar. A w . 58 conicio, ubi quae leguntur verba snoitot

2jV[L[ia%og xal

z/idv[iog

itQOrtttQot,vvov6iv

e more

grammaticorum nisi hanc in sententiam explanari non possunt: D i d y m u s a Symmacho a d s c i t u s et ipse S y m m a c h u s 1 ) . Rectius igitur O. Schneiderus p. 98 § 19. 20 (Aw. 1001) Fr. Rittero Did. opusc. p. 41 et G. Bernliardyo Gtr. litt. hist. p. 998, quamquam non infitior contrarium e schol. Plut. 1130 ovxco xal zlidvfiog concludi posse. Haecenim hunc in modum interpretari possis, ut scholiasta, qui Symmachum Didymo consentientem conspiceret, his ipsis verbis indicaverit, nolle se, ne bis eadem recoquat, Didymum exscribere, ut factum esse vidimus etiam in scholl. ad II. Venet. Sed possunt etiam Symmachi verba esse, qui ad A w . 1002 aperte Didymi verba continuavit aut continuasse videri voluit, siquidem xa Ss £~£,fjg aSiavoTqta ipsius Didymi esse e schol. Vespp. 1300 Plut. 806 recte coniecisse videbor. Sed mine non id agimus, ut iterum rimemur quaestionem a Schneidero profligatam, utrum scholiasta in comportando volumine suo Symmacho Didymoque auctoribus usus sit, an Didymi copias ex illo demum cognitas habuerit7 sed ut fulciamus quod diximus, scholia insignioris doctrinae luminibus distincta e Chalcenteri commentario recepta esse, qua in re explananda, quis tandem dux O. Schneidero par potest inveniri itineris ? Primum igitur quos alios aliorum poetarum locos inspicere iubemur, ii omnes ad Didymum nos sponte abducunt. Schol. Plut. 9 ad Pindari commentarium amandamur his xa (ilv TIEQI XOV Ilv&lov XQinodog diayoQcog [6xoQOVfiEva iv totg JJtvdaQOv vpvoig 1) Lysist. 313 di'Sviiog Y-al KQUTegog li. e. Crateri psepHsmata a Didymo citata. Serv. Verg. Aen. IV 261. 'Didymus etNicander'. Schol. Apoll. Rh. I 1138. EvitoUq nccl /JiSvfiog. Schol. II. F 242 naga IloAf'firavt nut %ot$ v,vvXiv.otg — v.u.1 waqa 'AXv.y,avi. DIDYMUS.

'°

290 svxaiQcog rjfiiv Si,sClr]nxca (cf. A w . 1121); atque P i n d a r i

enarratoreni fuisse nostram in vulgus nottini. Schol. ad Yespp. 151 qui scripsit Cratini interprctom se prodit his usns verbis iv de totg TCSQI KQCCXLVOV diaQitixcti xxL Possis quidem cum Bergkio comm. de reliq. com. Att. p. 264 de Symmacho cogitare adhibito Herod, diet. sol. p. 397 26 = p. 139 ed. Lelirs., q. 1. ev XIGLV defenditur grammaticonim more praepositionem iv ea vi praeditam ponendi, ut sit 'miclorilule alicuhis nixus' (schol. Horn. A 258. 310 Philolog. I l l p. 453); sed Didymum Cratini quoque comoedias illustrate e lexico eiusdem comico clarissime patet. Ex eodem lexico, mihi crede, aecersivit Ilesychius etiam glossulam aivQoq' a%vQcov (Phryn. app. soph. p. 7 Lobeck. Phryn. p. 166); qua quos poetas spectaverit edisces e schol. Vespp. 1310 6 ds ayvgoQ nag' Evnohdi EV XgvSa ys'vsi,, o-jtov KCCI TO Tlldxavog 7CttQCMEixat it, 'AdcoviSog. Nostri vero in Eupolin commentaria extra dubitationem posita sunt. Cf. kuius operis lib. II cap. 13. Neque dubitari posse, mim Didymi an alius cuiusdam commentarii Menandrei citentur in schol. A w . 1738 EI'QTJXCU de zovxo iv Toig MSVUVSQEIOIS, 0 . Sclmeidero p. 15 et p. 98 facile adsentior. Quid denique de commentariis Homericis dicam diserte in schol. Plut. 589 Pac. 376 respectis? Suum in Holcades commentarium ipse citat in schol. Lys. 723 ; quod ipsi sine ulla dubitatione vindicandum esse in commentatione nostra de lexico comico evicimus. Hinc locos huic gemellos iuxta mecum Didymo tribues. Uno loco (schol. Pac. 1241 il-tjaxtti xal iv xatg inkoyuiq) quid faciam, non habeo. At schol. Plut. 550 cave ne minus feliciter ab Hemsterhusio emendate cum Schneidero ita abutare, ut violentioribus medici manibus admotis quaesitae sententiae accommodes. Verba scholii sunt haec (lullov av xig vitovorjeeisv EXSQOV ZiiovvSiov &Qa6v^ovlov xov KoXvxximg adsHipov, tf syyi0xa avyysvsoag sivca. xal iv rfj 'IktuSi 6ay> i<3% SQOV oi(j£v 7j Kara didvpov agsl'rigliyoL xxs. Dindorfius add. ad vol. I 185, 2 in vol. I l l 399 Schneideri dubitationes nullius momenti esse statuens locum intactum reliquit. Male hie quidem et vitiose, nee taraon prosperius

291 res Schneidero cessit Hemsterliusio praeeunte corrigenti p. 15 xrd iv rrjQVTccd?] (iv z/ijAtatfw, possit et iv 'IduCa) GaqjseteQov oidsv i] 'vtccv&a zHdvy,og. Statim enim, cum in hunc locum incidi, memoriae obversabatur locus simillimo scribae lapsu contaminatus in schol. Horn. Odyss. g iv 'IliaSi cpiyolv *ovd' EvQvta xre' (Apoll. Rh. I S8). Egregiam confusionem Buttmannus adnotaverat, Meinek. 1. c. coll. Gaisf. ad Ilesiod. in poet. Gr. minor. I p. 113 primus emendavit mg 'HktodcoQog h. e. cog 'ATtoklmviog. Gaisfordium et Bastium in comm. palaeogr. p. 834 in caussa simili antestatus est etiam Cobetus ad arg. cod. R. Eur. Ale. p. 25 Wzschl. Eandem confusionem obseryavi in lex. chrysop. bibl. Rehdig. I III n. 17. Scribo igitur xal 'Aitollcoviog GacpiatEQOv olSsv [rj] xavd (ys) zJidvpov, quam phrasin illustrabunt verba Eustathii in pr. Find. 60, 21 o'£ xul JISQictyovxai ^dlnSra dia TO av&QG>itixat£QOi, eivcu xal oKiyo[iv&tu xal (irjde %dvv S%ELV aGucpag xaxa ys ta alka. Cf. etiam scliol. Rann. 504 ^AitohXaviog ds ov xaxcog vnovsvoijG&aL q>i]Gi xa^iadslGd-aC xiva. (c Apollonius' Verslaendniss der Sidle isl einleuchtender im Verhaeltiiiss zu Didytnus1''). Ceterum meminerint, velim, lectores scholii Find. Pytli. VII4, ubi e coniectura haud improbabili scripsimus 6 de /lidv^iog 'AnolkcovCov ankovGtsQOv axovsi, (fr. 28). p. 227. Alterum argumontum a poetae interpretibus repeto scriptoribusque in scholiis laudatis, quorum plurimi iidemque saepissime respecti et ante Didymum fuerunt et ex Didymeis potissimum commentariis in alios poetas conscriptis inclaruerunt. Qui restant paucissimi numero non modo admodum raro advocantur, sed aliis etiam scholiis gliscente tempore sic adlini solebant, quorum fundamenta a Didymo iacta esse constat. Ab his igitur ut ordiar, H e r o d i a n u s cum T r y p h o n e et C h a r e t e antecessoribus num quae in scholia non irrupit? S a l l u s t i u s vero (PI. 725), cuius hypotheses etiam ad Sophoclis fabulas exstabant, C e p h i s o d e m u s (Aw. 1294), f'ortasse Didymo laudatus coll. Hesych. xaXaGiqig- %izav n^atvGr]^og, I r e 19*

292 n a e u s (Vespp. S95 Eqq. 694 et. m. 631, 2), A l e x a n d e r (Rann. 864), T e l e p h u s (Pint. 725), H e p h a e s t i o (Rann. 1295), singulis locis adliibentur. Ex his ignotus alioquin homo Cephisodemus; Irenaeum et Alexandrum, qui 1. 1. similia atque Timotheus nescio quis (Rann. 1490. 1501) enarravit, Euripidea etiam scholia praestantiora norunt; Telephum denique Porpliyriana quoque in Iliadem commentaria nsurpant. Neque Apio sive Mochthus bis terve in scholiis Ar. (Pac. 778 Eqq. 577) appositus (Rann. 963 de hippalectryone ? et Nubb. 144?) et Epaphroditus (Eqq. 1147 Vespp. 332) scholiis Horn, ignoti. Palamedem quoque, quern quattuor loci suppeditabant (Eqq. 916 Vespp. 708. 1103. 1.117), totidem locis in scholl. ad Apoll. Rh. deprehendere memini, quorum fundamenta Augusto fere imperatore iacta esse constat, quamquam non iacta a Didyrno, ut Ritterus somniat. Postremo nomino P h r y n i churn quater dumtaxat commemoratum quidem Nubb. 754 Rann. 862 Dindorf. t. II p. 105 Pac. 414. 617, sed inspectum, id quod Schneiderum fugit, saepius, e. g. Ach. 206. 209. 244 (Bekk. anecdd. I 39, 15). 271. 296*). His igitur aut Symmachum aut scholiastas testimonium denunciasse patet. Reliquos omnes, Callimachum L y c o p h r o nem E r a t o s t h e n e m E u p h r o n i u m A r i s t o p h a n e m Artemidorum (Apollonium Chaeridis f.) Timachidam Callistratum A r i s t a r c l i u m Ammonium Apollonium Seleucum Demetrium Ixionem C r a t e t e m Herodicum Apollodorum Tarsensem A s c l e p i a d e m A l e x a n d r i num Chaeridem Antigonum Antipatrum Dionysium (etj Zopyrum Nicandrum Tyi-annionem et tivas avccyQucpag IE^SCOV (Vespp. 494) per Didymum innotuisse Symmacho spondeo. Ac de Lycophronis quidem et Eratosthenis operibus tanquam consociatis unumque in corpus commissis abunde me dicere memini in capite libri 1 5 , ut multis refellere Schneider! opinionem non sit opus, qui p. 58. 86 Symmacho copiam observationum et interpretationum Era1) Schol. Ach. 205 compara cum Bekk. anecdd. p. 172, 30 Vespp. 155 cum Bekk. anecdd. I p. 220, 29.

293 tosthenis fuisse referat, nisus schol. Eqq. 958. Porro Aristophanis Byzantii Aristarchique recensiones commentarios commentariolosque quod attinet, qui potuisse fieri arbitraris ut Symmachus manibus tractaret suamque in collectionem ad verbum transscriberet (quam sententiam mordicus tenet Schneider, p. 58 coll. schol. Eqq. 752), quorum qualescunque observationes credibile est ne Didymum quidem e libris, ut verbo utar, originalibus potuisse protrahere, sed operosius hue et illuc circumspectantem e discipulorum demum libris undique conqtiisitis excussisse? Quas molestias cur post Didymi curas iterum proprio Marte exantlaret Symmachus, etiamsi copiosissimo illius apparatu adhuc uti potuisset, ut profecto non potuit, caussa me hercle nulla erat. A r i s t o p h a n e m igitur Didymus cognitum habebat partim ex Artemidoro Pseudoaristophaneo appellari solito (Rank. Hes. 103—9 Schneid. p. 93), cuius fide etiam Apollonius Chaeridis affertur Vespp. 1231, partim e Timachida Rhodio studia sua ad Aristophanis lexicorum imitationem componente, turn e Diodoro Aristophaneo (Thesm. 389), denique e Callistrato inter Byzantii asseclas facile maxime conspicuo ; A r i s t a r c h e a e sedulitatis imaginem sibi adumbravit primum Ammonio cathedrae diadocho usus, dein Apollonio, cuius supra memini, tertio Seleuco Homerico (v. Philol. I l l p. 436—59), postremo Demetrio Ixione Adramytteno, quern Aristarcho constantia summa usum oblocutum esse proditum est. E scholae Pergamenae grammaticis adhibuit Cratetem et Herodicum Crateteum, vel Herodici fide Mallotem. Quibus tertium addo Apollodorum Tarsensem (Rann. 323), egregium lyticum, e scholl. etiam Euripideis notum1). Nam 1. 1. integrum e Didymo fluxisse fidem facit Hesychius s. v. AiayoqagdLodcoQog (h. e. 'HfoodcoQog, corr. 'JnoMoSagoq)

6 TuQOevg avayiyvnGKii

%SQi6nav di' ayoQ&g %%L Quae Didymi lexico comico originem debent. Ex eodem Hesychio apparet aliorum triumvirum memoriam Didymo deberi, A n t i g o n i inquam (s. v. 1) Hoc nescio cur Schneiderus, qui p. 90 ipse attulit, p. 94 neglexerit.

294

Qg coll. schol. Aw. 300) C h a e r i d i s (s. v. coll. Vespp. 672 Atlien. XI p. 477 C) (Rann. 1060) A s c 1 ep i a d i s A l e x a n d r i n i (s. v. xolttxcxpoQOxleidrjg coll. Vespp. 592 Meinek. Com. Gr. II p. 394 Lelirs. anall. Alex. p. 445 sqq. — Nieandrum semel laudatum Eqq. 406, de quo vid. Meier, comm. Andoc. VI 3 p. vm, Demetrium Zenodoteum ad Pac. 123, Tyrannionem ad Rann. 1337 (Planer, p. S), atque Demetrium adeo Troezenium (Athen. I p. 29 A, si temporis rationem habeas, inspicere noster poterat. De Antipatri hypomnematis (Aw. 1403) a Koepkio non tractatis non magis liabeo quod dicam, quam quis Dionysius Zopyrus Aw. 1297 intellegendus sit. Rcstat E u p h r o n i u s , quern O. Schneider, p. 87 Dindorf. vol. Ill p. 391 Gerhard, de Aristarcli. praof. p. ill, imprudens grammatici satis ieiuni') laudator, recentiorem Didymo fuisse putant, equidem vero cognomini meo Radulfo de Callistrato p. 21 et Nauckio de Ar. Byz. p. 2 n. facile coneedo vcl ultra Aristarchi tempora reicicndnm ab Euphronide Aristophanis magistro non diversum esse. Cuius opinionis fulcimentum praeter ipsum interpretationis genus levissimum non infiraium hoc est, quod saepissime et in scholiis et alibi Euphronius iste cum Callistrato Aristophaneo ita consociatus appellatur, semel etiam una cum Artemidoro Aristophaneo, nee non cum Seleuco Aristarcheo et Callistrato2), ut per Callistratum eius memoria propagata esse videatur. Nam Plut. 385 KaXM6tQazog ds xal EvcpQomog tQaycodiag noirjtrjv cpa6i saepius iam hoc in libro adnotavimus sic verti debere: 'Euphronius, cui Callistratus testimonium denunciat et ipse Callistratus'. Accurate igitur auctor schol. Vespp. 602 EvcpQoviog (ilv — KulM6tQutog 8L Quid porro, ne de aetate hominis dubites, quod Callimachum in libro TCSQI OQVEOV Euphronio isti data opera oblocutum esse non inepte conicias e schol. A w . 766 EvOQ <pr\6i Tiannov

OQVSOV

tt eivui — KaXlt^iaiog • ov%

1) Qualos avzoa%iSia.'Qovxag appellare consuevit Didymus. Interpretationis vitiosae exemplum egregium habes ad Kann. 305 Aw. 873. •2) Plut. :SX5 Aw. 9:5). 998. 1378 Vespp. 60-1. GOO Phot. 105, 11 (Hes.) — Vespp. 113".) — Athen. XI p. -195 C.

295 avaygdcpco xov %dn%ov; quod ipsum scholion nostro deberi Euphronii sententiae adversus Callimachum patrocinanti Hesychius doccbit s. v. •jtdnnog- — o-qtxaivEi d\ xccl 6gvsov eidog. Similitcr Didyraus Hesychii 6 no lag- %i%aviOKog /3a#v's (lex. trag. Sophocl.) Euphronium secutus ap. schol. Ar. A w . 934 %ixg itccg' 'Ofi-^ga Xmagovg jtodag ovrcog unoSiSovai xivag cprjOi, (sc. unctos) coll. Eustath. Iliad. Hesych. Odyss. XV 332. Sed extra dubitationem id quod demonstraturi snmus ponere videtur schol. A w . 1379 xal Evcpgoviog (isv %al6v Eivca tov Kivv\Giav cpqGiv . . . . "Akkag. z/idv^iog [isv xvxXov, iitsl xvxUmv aG\x,dxmv noirjtrjg few, nvllov 8E, ETCEI %calog ijv. £i'gr]T
locum Chrysippus Lycophro Eratosthenesve poterant. Quodsi Euphronium quoque inter Didymi fontes numeremus oportet, non est amplius, cur de Symmachi meritis

296 iuxta cum O. Schneidero minis honorifice sentiamus, atque haud scio an Symmachi opera Aristophaneis fabulis navata, non maioris aestimanda, quain Pii Alexandri Dionysii Cratetis Euclidis Marcelli Zosimi Asclepii aliorum, omnino in eo substiterit, ut Didymi commentaries retractatos perpetuaeque quasi censurae subiectos passim adsutis additamentis augeret, ut Acli. 471. Namque hoc etiam calidius sumpsit Schneiderus, omnibus scholl. locis, ubi Symmachus alteri alicui obloquatur, adversarium istum intellegendum Didymum esse. Ut igitur uno alterove exemplo utar, schol. Eqq. 1143. 23 §Qt>Xlav i^aTtarco^Evog — Uvfifiuxog Se vnonivmv xti. priorem explicationem Didymi non esse Hcsycliius fiyvKXciv (sic) • v%o%ivmv evincit. Idem valet de Nubb. 862 Hes. a^a\ig. Ceterum Symmachus, siquidem Alexandrum euin, quern antestatur schol. • Rann. 864, Cotyaeensem Euripidis interpretem esse recte coniecimus, post tempora M. Antonini philosophi fuerit oportet. Ab hoc igitur Galeni Herodiani Phrynichi locos appositos esse suspicor. Tacite igitur Symmachus ipsas Didymi explicationes pro suis venditat. Transeo mine ad lustrandam poetarum rerumque auctorum in scholiis appositorum cohortem; cuius singuli manipuli eius ordinis ac pretii sunt, ut delectum eorum habuisse unus Didymus videri possit. Ac saepissime quidem advocantur e poetis oratoribusque ii ; quos commentariis illustrasse Didymum constat, epici Homerus Hesiodusque, e septem lyricis Pindarus et Bacchylides, tragoediae etiam Graecae principes tres, et e tragicis minoribus Io et Achaeus, deinde Phrynichus cEupolis atque Cratinus Aristophanes.que poetae' et Menander novae comoediae decus, ex oratoribus denique Demosthenes. Quo vero dilucidius patescat reliquos rerum auctores varios in his scholiis adhibitos esse eosdem, quos fere e Diogeniano Hesychii scholiisque ad Homerum Pindarum Sophoclem Euripidemque comportatis protraxeris, en tibi scriptorum indiculum subiungam literarum ordini eo consilio adscriptum, ut singulis nominibus eorum scholiorum sigla adlinerem, quae iisdem testibus essent conspicua. A n d r o scholl. Horn.

297 Pind. Soph. A n d r o t i o HPS. A n t i c l i d e s H. schol. Eur. Hesych. A p o l l o d o r u s HPSEHe. [Apollonius Acharnensis] A r i s t o c r a t e s S.? A r i s t o c r i t u s . A r i s t o t e l e s HPESHe. A r i s t o x e n u s IISHe. Calli s t r a t u s sive Menecles P. C a r y s t i u s S. C h a r a x H. C h r y s i p p u s HPEHe. C l e a n t h e s H. C l e a r c h u s H. Hes. C l i t a r chus Hes. C r a t e r u s C r a t e s (cf. L. Preller. Polem. p. 117, errant Hecker. in Philol. V p. 428 Schneidew. Iahrb. f. Phil. u. Padag. 1853 LXVII) S. D i c a e a r c h u s PSEHe. D e m e t r i u s P h a l e r e u s . Demo HP Hes. Dieuc h i d a s P. D i o s c o r i d e s . D u r i s HE. E p h o r u s HP Hes. H e l l a n i c u s HPSEHe. H e r o d o t u s PHS(E)He. H i p p o c r a t e s HS. I d o m e n e u s . I s t e r HPSHe. L y c u s P. N e a n t h e s SE. N y m p h i s . P h a n o d e m u s PHe. P h e r e c y d e s HPSEHe. P h i l o c h o r u s HPSEHe. Phocio? Phyllis? Polemo HPSEHe. P r a x i o . S a t y r u s HS. S o s i c r a t e s . S t a p h y l u s H. Suidas HEHc. T h e a g e n e s HP. T h e o p h r a s t u s HEHe. T h e o p o m p u s HPEHe. T h r a s y m a c h u s ? ThucydidesHPSEHe. Xen o m e d e s H. X e n o p h o HHes. His expositis facere non possum quin nonnullos scholiorum locos delibem, quibus aliqua cum aliis commentariorum in alios poetas Didymo tribuendorum locis similitudo intercedit tanta, quantam, nisi utrosque ab eodem auctore originem repetere dixeris, satis apte explicare vix possis. Contendimus iam schol. Rann. 187 (189) cum schol. Horn. Od. I 14 Kegfiegiovg, Rann. 804 cum Soph. Ai. 609 scpedQog, schol. Avv. 556 ISQOV %6XZ\LOV cum schol. Eur. Tro. 9 Cob., Ach. 417 (409) Xaxelv cum schol. Eur. Orest. 159—161. His adicias: schol. Ar. Plut. 21 s&og tov sig &sovg ajiiovru (STSipavovGd-ca — schol. Soph. OT. 82; cum

Plut. 210, q. 1. auctor legentes ad suum D a n a i d u m commentarium ablegat, cf. schol. Pind. Nem. X 114 de L y n c e o , Castoris interfectore; Nubb. 999 (1001) (IOQICCI — Soph. OC. 701 et. m. 590; 44 Hesych. Philolog. Ill p. 451; schol. Pac. 459 (56) de d i f f e r e n t i a noniinum'^pijg et 'EvvdSoph. Ai. 179 Lehrs. Arist. p. 181 Aristonic. ad

298 P 2 J J p. 276 ed. Fricdl.; Nubb. 1059 d e P c l e i c n s e — schol. Pind. Xom. IV 95 ; Kami. 103 aQe6x si pa— Soph. El. J475 Kami. 104 ao'/JaArc — schol. Eur. Hcc. 129 Cob. ct. m. nonig; Rann. 305 yalrjv OQCO •— Orest. 269 Cob.; Lysist. 44S TavQonoXov — Ai. 172; Ach. 417 TQV%IJ •— Tro. 49S Kmp. Hes. Digni etiam sunt, qui eomparentur loci: Plut. 586 TIixvov6cc — Didym. Sympos. fr. 6; Pint. 720 Zytjxriov 6'gog — Atlien. II p. 67 D ; Plut. 1022 ( S t a p h y l n s B a c c h i a m a s i u s ) — Apulei. orthogr. §. 12; Rann. 1340 (xQepjicifoK&iv) — Atlien. XIV p. 636 D Hes.; A w . 829 'A%-qvaia — Steph. Byz. 34, 1 Nauck. Ar. Byz. 213 n., cf. huius operis lib. I l l 5 b ; Ach. 70S 'A%aia — ct. m. 183, 34; Vespp. 191 ovov axicc — Harpocr. 151, 11; Vespp. 351 GsQ(pog — Phot. 507, I coll. A w . S2; Vespp. 494 yiqxELOV — Didym. Ath. IX p. 371 F Hesych. yrjtLOV, ytf&vov Eqq. 674; Pac. 1178 UvoTZTM, oivonxm — Phot. 321, 22; Pac. 869 coll. Ach. 1105 — Phot, 510, 15; et Eqq. 637 — Athen. I X p. 367 (Hes. vaTiv), uncle apparet in scholiis nostris Aristarclii Ci'atetis Seleuci mentionem obliteratam esse. Cf. Philolog. I l l p. 452. 453. 458. Superest, ut scholiorum cum Hesychio instituatur comparatio, quorum consensus quid ad Didymum faciat saepius diximus. Paucis defungar, potiora nonnulla apposuisse satis habens. Hoc enim caput qui ad umbilicum, ut aiunt, adducere voluerit, chartae prodigus sit oportet. Cetcrum hoc agens glossas Victor, non respicio, ut quae ex Hesychio demum compilato irrepserint. Contendas igitur Hesychium cum Plut. 701 laea 768 xaxa%v6^,axa (Ammon. cliff, p. 79 Harpocr. 10S, 5) 1122 olvovxxa Nubb. 1003 filla% et aTtQay^ioGvvrj (Nauck. Ar. Byz. 214 sq.) Rann. 810 (lEiayayog A w . 1110 sQEipopev (citatur Ionis Chii Agamemno) 1299 axvcpoxop-nog 1562 kuipu (Hes. Xatxy,a- — 0Qsy{ia) Eqq. 263 evsxola(5ri6<xg 137 Kvxho(ioQog 301 adexdxevxog 354 natialflaGa 422 u6%cova (cf. ind. scholl. Ienens. hibern. 1853/54 p. 4. 5) nvyaiag 433 xaxaitQot^r] (Hes. -stg) 1147 xrjpov, qui locus si quis alius maxime memorabilia est, vid. huius operis lib. I l l cap. 2

299 Eqq. 702 £(i7todi£,av iG%adag Pac. 1081 diaxuv\xa]vidGat,

coll. et. m. 267, 21 Pac. 1126 'Elvfiviov Lysistr. 665 Iv%6jto8eg. V e s p p . 5 aTto^iSQ^nqQiGai. [IS'QJISQCC 62 (.ivxxa)1208 (1164) SialaxcovcGov Thesm. 86 XQix-q tsvaofiEv 162 s. &eG[ioq>oQicov Aeh. 108 a%dvi] 159 xaxansXraGovxai v . eGxoQoStGfievog I 79 GXLKXOC 219 Aa%Qaxi8r]g 244 ixvi]QVGLV 272 QeMsig (schol. Plat. p. 441) 523 LL^aifra 1111 [it[iccQMg etc. Hi loci omnes ita stint comparati, ut alter alteri emendando inserviant. In cumulum accedat schol.

P l u t . 690 ag jtczQsiccg mv ocpig- — iGxi 8\ xo xoiovxov

el-

dog xccl EV xrj 'AXS^UVSQELU, ixnde Alexandrinum interpretem deprehendis. Quac seqimntur to 8s xoiovxov ddog svQiGxexai ev TOIJ isQoig xov /Iiovv6ov fortassc Symma-

ehus addidit. Etiam schol. Rann. 963 maris accolam produnt ; quamquam in his mihi Apioncm, cymbalum mundi, loquentem audire videor. Nee non schol. Avv. 1562 Eqq. 544 Didyrao abiudicaverim; quippe qnae peregrinantem grammaticum redoleant. Denique Nubb. 144 %ELQOV ovdlv {ivr][iovev0cu qui seripsit post Plutarchiim mihi vixisse videtur perpendenti, quod in schol. Eqq. 1013, ubi ov ieiQOV naQctd-iGd-ui, occurrit, Plutarchi verba apponuntur.

Commentarii minores.

4. C o m m e n t a r i us in Hcsiodum. Iulius Muctzell. de emend. Theogon. Hesiod. p. 290 c Didymus quoque Chalcenterus' inquit cin Theogoniam commentatus fuisse videtur. Laudant eius narrationein schol. Venet. et Cantab, v. 126. Ceterum quod tradit Fabric, bibl. GT. I p. 51S ed. Harles. Didymum istum scholiorum, quae supersunt, -auctorem videri Natali Comiti mythol. VI p. 633, inconsideranter factum est, nullaque utitur fide. Rem facillime deprehendenclam non pervidit Goettling. praef. Hesiod. p. XXXIII. Natalis verba haec sunt: 'Cum Ioannes Diaconus et Didymus sqq.' Nempe Didymum de more

300

saeculi appellat scholl. Horn, auctoreni, qui rem exposuit Odyss. I 582. Deinde quod Ioannem Diaconura nuneupavit, ubi schol. Hesiod. laudare vellet ad Theogon. 355, non consilio sed errore accidit homini laborioso facile condonando. Usus enim Natalis est exemplo Trincavelliano, id quod colligitur ex VI p. 577. Ubi cum allegoriarum corpus scholiis antiquis membratim fuerit insertum, difficile erat minus attento in errorem nusquam incidere. Cf. Nat. Com. II c. 1 p. 92 sq.' J.

Fata dd xoi HQMXOV (isv iyeivaxo ioov savxrj OVQKVOV . . . .

Schol. Ven. et Cant. 126 /USvpog tie TO ICON EATTHI Kara rov rfjs yswijtisag Xoyov \r\yovv Zxi xccl avtog &<j7tSQ avtrj iyevvyd-ri]. mg yccQ I'Gog ZTJV tpv6iu (sic coni. Nauck. Arist. Byz. p. 60, 83; vulgo xal 'AQIGXO'AfupitQvav yevvaiorsQov avxov Ttatda yavva, ov(vulg. ore, corr. idem) S7ttjv^i]d"r] ovQavog aGregosig.

Certius hanc mutationem stabilivit Nauckius in museo Rhenano. Fortassis etiam in Hesiodi opera et dies commentatus est. Testimonium quidem ei denunciat Proclus. 2. Proclus Hesiod. opp. v. 300 4idv[iog

8s ttorovgoig,

on xotov s%ov6iv iv xi] oDpa, %ttxa Ss 'AQioxoxs'Xrjv CCKBVXQOig, 'A^EQiag ds xaxovQyoig. (lovog de 'Haiodog a%a\ xij

6. 'Tito(ivrjfia BttK%vli8ov sxivLXCCOV. Ammon. de diff. p. 97 Valck. Nrjgd'deg tcov xov Nrjfrvyaxegav dicctpEQSt,. zJidv(log opotcog (?6(iokoysi) iv vito[Lvrj[iuxt, Bax%vXidov STtLVixiav (sic Fabric, pro vulg. iniviuav). ytjal ydg %axa Isi-iv ' slal xoivvv, oi (pa6i diacpEQSLV xag NrjQetdag xcov xov NrjQe'cog ftvyaxSQiov. xal

301 rag fisv ex zlaQidog, yvqGiag

a v x o v

ftvyatEoag

v

o

n

,

tag Ss si alKav qdr) (deest Eustath. Phavor. Eudoc.) xoiVOTEQOV Nrjgsidag xulEiGfrai. xal rag [lev (vulg. ft?) corr. Preller.) yvn\Giag v EIVUL (scribebatur xai, COIT. Vulcanius et idem Valck. animadv. p. 162 %E h. e. XXV) tbv agt,&(iov, jckdovg 8E tag aXXug. tavtct (pv\GL MvaGsag (legebatur MvaGEmv, quod certatim emendarunt Maussacus Meursius Vossius Fabricius) iv rofg JISQI tijg EvgcoTirjg tbv tQOTtov tovzov. aita ixxC&ETtti (subintell. Uidymus) dice fiaxQcSv xr\v Xi%iv, xal inicpsQsi, •xiQ'avag (Eustath. m&avov ovv) rag {lev EX fttag rrjg /tagldog yvrjSccorsQag tcov alkav ovOag NrjQscog dvQategag J.Eya6&ai, tag de GvvuGaxtovg (sic Eustathio praeeunte Oangius s. v. et Valcken. p. 98 n. 8J ; legebatur Gv^ixtovg) avta {lovov (malo avxo ^IOVOV) NyjQstSag. Idem fere praeeeptum recoquunt Eudocia Viol. p. 306 Eustathius Odyss. a 1945, 5 -^= 824, 23 Phavorin. Cang. gloss, med. et inf. Graec. v. avvetGaxtoi. Locum tractant Valcken. animadv. I l l p. 161—168 Neuius Bacchyl. fr. IX p. 18 coll. p. 9 Preller. de Mnasea in diar. antiqq. Marburg. 1846 p. 674 n. 680 n.; qui rectissime iudicat sic: 'Also gall Mnaseas elrvas bei Didymus, imd wahrscheinlich sind es getvohnlich dieses Grammatikers Excerpte (tvie bey Po/emo), dutch welche uns noch so viel von ihm erhalten ist.'

10. "lavog 'dyafis'fivovog eir]yr]xt,x6v. Commentarii in lords Agamemnonem meminit Athen. XI p. 468 D coll. Eustath. 1300, 5 daxtvlaxov ixneapa ovta xalovyiEvov naga "lavi iv 'Ayapipvovt • oiGSi §E SCOQOV aiiov dqa^-q^atog EXTtcifia daxtvkatov a%Quvxov IIVQC, IIEILOV fiiy' ufrlov, KaGtogog d' sgyov noSmv. l ) plv ovv axovsi TO KfMpntov TtotrJQiov, slg 1) Sic A. Marc. Venet. Eustath. 1300,5. Noinen est incorruptum, vid. Arrhian. IV 13 C. I. n. 1793 Pap. lex. onom. p. 136. Epimenides

302 o oiov XE rovg daxzvXovg SIELQEIV sxaxEQa&EV, akkoi 8s xo EV uvula xvjiovg £%ov, oiov daxtvlovg, tj TO £%OV O(« xd ZjiSdviu • Tcotijgia i] TO XSLOV. aiQavtov ds naQcc xo 'OfirjQiKov • 'UUVQOV xaxE&y\K£ ke'^rjra' ('J f 267) TO £7iLt7]dEi,ov Eig 4>V%Q(5V vdatcov vitodo%r]v r\ JtQog ipv%QonooCav Ev&stov. Xivlg 6s to %£Qag. 7t£Qi ds zrjv MoXoGaida

oi /3o£g vitSQcpvrj I6TOQOVVTCU

XEQCCXCC £%SLV,

XEQL av

rrjg xaxa6x£vrjg @£O7tO[i7iog latoQEl (Mueller, fr. 43 vol. I p . 2S5), eg av %i&uvbv zal avtov i<3yr\%£vcLL. TthrjGiov de tijg MoloGGiag rj 'latoog, EV t) 6 inl TIEUCC ayav (5E'XTIOV SE Asyscv, cprjolv o zlidvpog EV xa xov £%r]yr]xixa, b'xt jiaQrjxoviJEV 'OfiijQOV KiyovxogS' aficpt&erov 270). £do%E yaQ EXTtapa EIVCU, EGXV di yatoEiov EKTtEtalov kEfirjII>V%QC5V vitodo%dg, xcodEg inixrjdeiag iypv Jtpog vdaxav SwKTvXaxov d oiov xvxXa xv\v cpidkyjV xoiAorrjxa £%ov6ccv rj End %£Qi£Cky\%xcu xolg xav %iEvdo&£v oiov daxxvlav, (Jf. Hesych. I p. 880; cuius glossa SuuxvloSsimov pertinet ad Acscliyli Edonos (Wagner. I p. 30).

Steph. Byz. p. 529 ; 5 1 , jivnvaCa [naQ'"Iavi\. Haec vcrbfi fiog dd cpr]6Lv c or/, t-fjv jtvxvce av sir] Xiyav' sola Didymi esse suspicor, quainquam scio secus vidrri Meinekio. Pertractavi lranc locum in comment. I de lexi tragica (fr. 10). p. S9.

11. Aliud Didymi opusculum ab Atlien. XIV p. 634 E laudatur at TCQog lava avxE^fjfijGEig- xcd og £
303

g^ Xiyovxu. itivxE ye'vrj eivat, avXdv nciQ&Eviovg nqiSixovg XLd-ccQiGtrjQiovg xsXsiovg vitEQTsXsiovq. EIXEMEIV ovv SEZ nccQcc xco "lavi xov xi GVVSEG^OV, iv' y pdyadig avXog o TtgoGavXov^isvog xfi {luyaSi. fj yap [idyadig boyavov EGXV tpaXxixov, cog 'AVUXQE'MV tprjGi, Avdmv xs EVQrjfiK. dco %al rag Avdag t^aXxQiag cprjGlv slvcu 6 "lav iv xij O^i8id xovxmv c a l l ' sla AvSal ipuAxQLai TtaXat.&irav aoiSol xov \ivov xoG^i^aaxs XTX'. (Wagn. fr. trag. min. vol. I l l p. 30). Gustavus Wolffras de scliol. Laur. Soph. p. 18, postquam Aristarclio Didymum saepius eontradixisse monuit, haec addit: * eidemqiie tesle Athenaeo XIV 634 in Ionia commentftriis dvxE\v\yy\GEig opposuil'. In eadem sententia fiiit Gu. Kaysei*. hist. trag. Graec. p. 182. Quod me non assoqui fateor. Alii enira7 uti patct, Didymi in Ionem commentarii crant, aliae at ngog Icova uvxE^rjyrjGsig. Neqno Aristarcho idco, quod hunc quoque Athcnaous 1. c. loquentein facit Didymi discedente sententia continuo subiocta, oblocutus esse Didymus putandus est. Quod si indicare voluisset Athenaeus ; dixisset ; opinor, EV xaig itQog 'AQIGxaQ%ov dpT£&,y]yiJG£GLV. Diversa plane Meinekii sententia est ad Steph. Byz. p. 529 ; qui eo inclinat, ut TIEQI "lava scribendum censeat, "nisi, inquit, Jibri inscriplionem in lianc sententiam interpreter! malxeris, ut Didymus contra ipsum Ionem scripsisse eiusque dicendi yaws, certe vocobulorum quorumdam itsum, eensurae subiecisse cxislitnetur, cut quidem opinioni egregie favent ea quae Stephamis atlulil, quibvs adde Hesyciiii glossum GmiXov IlaQvuGGvav. "lav 'O(KpdXy ovx EV. GrtiXadEg yctQ XETQCCI, quae dubitare noli qu/'n e.v eodem Didymi libro peiila sint, quern, nisi coniectura fallil, ilerum ad paries vocal Hesych. s. v. Nv^Kpatov u%&ov xxs.' Atque equidem non inauditum est, grammaticos nonnullis poetarum, quos interpretabantur, vocabulis ofFensos, vituperationem suam non suppressisse: e. g. schol. Soph. Tr. 602 ovx EV schol. Eurip. Ale. 238 ovx EV 797 ovx svXoycog. Sed saepissime ovx EV grammatici est alterius grammatici sententiam improbantis, ut mihi non dubium sit quin ap. Hesych. s. v. GitiXov TlaavaGGiav post v. 'Ofi<paX>i

304

exciderit grammatici cuiusdam interpi'etatio minus loco conveniens. Acerbius enim, id quod memoratu dignum est, quam assolet, Didymus Ionis interpretem quendam anonymum castigat in Hesychio et alibi. Non ipsum Ioneni perstringi docet Hesych. E^Qani^o^sv — xivsg ajiBdo6av — nomcog. Unum novi locum, qui Meinekio suffragari posse videatur Eustath. W 270 p. 1300, 5 •— tog"lcov 6 3iot,7]tyjg v7iE{icpttivsi EV xa SKTtcopa daxxvlwxov a%QUVtOV

JlVQl,

Xttl OXL tySyETKl 6 ELTtCOV XTjV TOiaVTIJV

cpiixlrjv £X7tc3(ia. ^didvfiog yctQ 6 ygccjipuuxog Kot^Qiov

%uXxovv ccvtrjv oidev ixjce'ralov KTI. Sed ne hie quidem ad Meinekii senteiitiam fulciendam quidquam habet auctoritatis, cum eundem constet e Didymi commentario in Ionis Agamemnonem petitum esse. Quod vero caput est, av%E%y\yy[GBig Didymi ab Hesychio, cuius de fontibus satis constat, in partes vocari haud facile quispiam crediderit1). Cur denique TIBQX "lava scribamus caussa non est. Scripserunt enim veteres %a TtQog xhv Sslva vTionvrjiAKtcc, ut Porphyrius laudatur EV rotg itgog %ov TC^xaiov v%o\ivi]\k,u,6i, a schol. Platon. p. 438 Bekk. et ibid.

rcov itQog Ukatavog Ti^iuiov vit 'AQiGxotilovg avTi^Qrjeecov Fabric, bibl. Gr. VIII p. 53\). Quid vero? quodne ad Ionem quidem Didymum de magadide sententiam exposuisse certum est. Huius enim si verba essent continua, quae post VTtEQtslsiovg leguntur, Athenaeus iXXeuitELv ovv SEIV dixisset, nisi fallor, non SEI: quamvis non sim nescius de xi coniunctione quaestionem mover! etiam alibi, e. g. in scholio, fortasse Didymeo, ad Eur. Phoen. 47 vol. V p. 19 Matth. Cf. Mahnium de Aristox. Tarent. p. 136. lam vero quaerentibus ex me, ubi tandem 1) Ap. Hesych. v. NvfiipccLOV o%&ov vereor ne Didymi nomen infelici coniectura intrusum sit a Meinekio 1. 1. pro norujiov. Lego of 81 TZSQI IJoXificova — anovovaiv. Polemonis Arcadioa antestatur Didymus, cuius lexico tragico hunc quoque locum debet Hesychius. Ceterum et Plvcpag (TlvtpEiov et TvwpaC Hesych.) et Nvptpaiov o%&ov in Curtii Peloponnesiacis frustra quaesivi. Habet utrumque Mueller. Dor. II p. 4-13. Fortasse pro Ityopivus FXvcpag Hesychius voluit Xsovreiag yXvcpag, conf. Xsovwog noqog.

305 ipse arbitrer de magadide a Didymo expositum fuisse, respondeo ev xalg JIQO$ 'Irifiuv avxe^Tjy^Geaivl). Fuit cum 7T.Qog BA}TSINA suspicarer antiquitus scriptum extitisse, at nunc lenior ilia videtur, quam pracoptavi, emendatio. Batonem Sinopensem EV xolg HEQI "Iavog laudat Atlien. X p. 437 F , .cf. Westerm. ad Voss. h. Gr. p. 408 C. Nieberding. de Ion. p. 16 sqq. De simultate vero literaria, quam cum Ioba Didymus exercebat, certiores nos facit Suidas v. 7o'/Jag. Quae nostra emendatio si rem acu tangit, Didymus fortasse historiam Iubao freaTQDcrjv singulari libro impugnaverat, qui libro quarto de organis musicis disputaverat, cf. Mueller, fr. hist. Gr. I l l p. 481. 482. Atque liaec ipsa suspicio quodammodo stabilitur et. m. 201, 4 (HLTVQI- — 'Iofiag de xov Gxivda^jov ogyavov povGixov anoSiiScociiv xo de (HITVQI %OQdrjs (lifirjfia- ovx EV, ubi vides similiter atque in eo loco, unde disputandi exordium fecimus, apparere notam ovx sv, qua Hesycliius s. v. (ikirvQcov caret.

IT. De Acliaei Eretriensis fabulis nonnullis coinmentatum esse Didymum hand scio an concludi liceat ex Atlien. XV p. 689 B xov d' Alyviixiov (IVQOV (ivrjpovsv'av 'A%uiog EV cprjaiv (cf. Wagner, tragg. I l l p. 52 n. I l l [5]) ISaQyvQov T' eg %EiQa KvngCov kC&ov 8c3Gov6i xoCfiov iQL^dtav x' Ai'yvnxiav. (prjolv 6 ^JiSv^iog, %i\v xaXov^e'vrjv 0xaxxrjv^) kiyei 8ia xr\v G^ivQvav, rjv s(g Aiyvnxov xaxayo^evrjv xo1) Aliam viam ingressus est Tli. Bergkius, qui in sclieiiis de Stephano Byzantio compositis, quas Ottoni Sulmeidero eoncessit, proposuit sv toig 7rpog 'l£,iova oLvti'%rjyr]asaiv, cf. Zeitschr. f. A. W. 1849 n. 70 p. 554. Quod ferri posset, si de Aristophane comico ageretur. 2) Vocabulum hoc in mentcm mihi revocat Luciani locum praeter necessitatem coniecturis petitura III p. 230 Iacbz. dva'Qrjtovvzog yovv ifi,ov K<xi dny.Ttvv&avofisvov, TCOTS Si inl tag alysCqovg ccq>i£6Ii8&a T « S t o rjlsKTQOV, iyeliov of vavtai. Sic ABFK Aid. Keliquae TOS TO i\l£%tijov £%$t,8ov6ag. Possis otafZoveag. Sed ntique recte

habet lectio praestantissimi cod. Gorl. A. tag TO. Neque in altero Luciani loco huic simillimo iusta erat caussa, cur novissimus editor a libb. lectione recederet III p. 338 Iacbz. Mat Jctvaoio noqug tag DIDYMUS. 20

306

rcpog tovg"Ekkrjvag. Hesych. Gxaxxrjv TO aito p j yevopevov. Obiter opitulabor Achaei fr. 4. 9. 11 Wagn. Ap. Athen. X p. 414 C (fr. 4 p. 51) lego yvpvol TANSiOTNxeg q>aidv^ovg pQct%iovag h. e. yavovvtsg vel yavavxsg. Ap. Athen. X p. 427 G recte habet ayeiv, quod non debebant lacessere, neque ipse Wagnerus p. 55 neque eius decessores. Of. Pausan. ap. Eustath. 1399, 61 anecdd. Bachm. I p. 20, 19 xal uysiv avxl xov TZIVELV, OTCIQ vnaysiv sksyov of 'AXXIXOL. Denique, ut re vera Achaei versus sit Demetrio teste %CCIQ' a XccQav xre (cf. cod. Rav. Ven.), auctor scholii profecto non scripsit z/ijft^T^to'g tptjGiv 'A%aiov okov sivai i% rov Al&covog, sed, ni fallor, edidit /I.
C o m m e n t a r i i

in c o m i c o s

p o e t a s .

16. <&Qwl%ov KQOVOV

e^fjyritixov.

Commentarius Didymi in Phrynichi Cronum innotuit ex AthenaeilX p. 371 F o( ds xo yrjQ-vov. xakovfisvov TOUTO <paGiv sivui, ov (ivr}[iovsvei <&Qvvi%og KQOVO), OHEQ i%r]yovy,svog Sqa^ia ^Jidv^iog b'^ioid q>v]Giv slva Ta yy&va xolg keyofiEVOLg a[i7C£kojiQcc6ot,g. ta d' avxa xal ini&vkkidag (1. rHQ-vkhidccg) k£ys6&ca. (iVTjpovevei xav yij&vkMdav xal 'Eni%a.Q[iog iv ^ikoxxtjxrj ovxcog- 5 i v de GxogoSa dvo rov nlftov ovv. civaTtXrjaca \ uliv STtavxlovGetq vSgocpoQca nafidrm. Codd. AFEO rag zov, edd. rolov. Sic solet Lucian. I l l p. 579 o Mi&Q7]g ixeivos 6 MijSog 6 xi\v nuvSvv v.al %i\v ridqav. Luc. dial. mar. 10, 4 6 Si TT\V noQtpvQiSa ovroal HCCI t o SiccSrjfia. Georg. Sync, p.282 ed. Bonn. Tllaxav 6 T?)V CIQXCU'CCV v.a\i,a>Siav. Cf. lens, et Hemsterh. Lucian. t. II p. 440 Mattli. gr. Gr. II §. 427 b p. 788.

307

xal yri&vXUSttq Svo'. xal 'jQi6rocpdvr]g AIOXOGIXOVL xiqa • f rcov de yrj&vav Qi^ag e%ov6ag

dev-

Nostro igitur sua debet Hesychius s. v. yrj&vu- ccfi, oi de yfi&vllidag, o[ de (isyaXa XQOppvu, «AAot s. v. yrina- xQOfifiva, a xal yrj&va xalovvxai.

7. MavdvdQov. Etiam de hypomnemate Menandreo constat ex et. Gud. 338, 20 KOQV(iccvTeg daifiovsg ovrag, oitiveg ixd%Q-i]6av (pvlazxeiv xov /lia. jiaQa xo XQvfieiv xov Zlia Kogvfiavxsg uaxa •jtksovuGiidv xov o. rj ot xtjv KOQTJV xctxctfiuvTsg avayayslv xal firj vnoGxQEfpsiv. KoQvfiuvxEg, cog (iv&evExai, ott xaxsTCivev 6 Kgovog xa aito xrjg'Pa'ag xe'xva. ovxa /liSvfiogsv vnofiv^fiaxi Msvavdgov.

Timachidae commentarius in Menandri KoXaxcc emersit nuper ex etym. Sorbon. ad p. 490, 39 Gaisf., cf. O. Schneider, in diar, antiqq. Marburg. 1848 p. 792. — Nostri non oblitus est Meinek. quaest. seen. Ill p. 5 prolegg. Menandr. p. XXXIII sq. Commentarii Didymi Menandrei intellegendi sunt etiam ap. schol. Ar. A w . 1738 (1740) 1749 Vfiijv ca Vjis'vai' a • fidsxo ToiJTO sv xotg yd(i
Secus visum Meinekio Menandr. et Philem. reliq. p. 280. Cf. tamen O. Schneider, de font, scholl. Ar. p. 15, cui fa vet vocabuli «tpijr«t vis.

12. Ta TIEQI KQaxivov. (?) Grammaticos, qui quidem in Cratinum commentati sunt, non nisi duos cognovimus, Asclepiadem Myrleanum, de quo vide A. Meinek. quaest. sc. Ill p. 4 O. Schneider, de font, schol. Arist. p. 90. 107 Lehrs. anall. gramm. p. 441, et Callistratum Aristophaneum (R. Schmidt, de Callistr. p 325 ed. Nauck.). Huic Didymum, quamvis dubitanter 20*

308 addidit Th. Bergk. com. Att. reliq. p. 66, cui propterea bellum indicit O. Schneiderus p. 15. Huius igitur tibi verba transscribam: 'Eiusdem Didymi commentarios etiam in scliol. ad Vespp. 151 respici credo, ubi haec leguntur: tov fov oivov <paoi xcveg xanviav hiyto&ai. iv Sh 7CSQI KQKXUVOV Si,a>Qi6tai, on xov aiio&exov olvov i] xal nalaiov, did 'Ex<pavtidi]v Kanviav xalovoiv. Nam Cratinum etsi plures interpretati sunt grammatici, tamen equidem quemquam inter eos praeter Didymum ita simpliciter potuisse Cratini interpretem dici in Aristoplianeis scholiis praefracte negaverim.' Atque perpendenti inilii amplissimam glossarum Cratinearum egregie explicatarum farraginem, quae quin e Didymi lexico comico transscripta sint, dubium esse non potest, eiusdem Didymi extitisse commentarios Cratineos etiam extra omnem dubitationem positum est.

13. Commentarii E u p o l i d e i . Eupolideorum commentariorum, quorum de auctore aliunde non constat, auctorem Didymum fuisse ut putaret, ccrtioribus quam Fritzschius in quaest. Aristoph. I p. UG not. rationibus assecutus est O. Schneider, de scholl. in Arist. font. p. 16 sqq., neque G. Wolffius in diss. de Soph, scholl. Laur. p. 15 in aliam sententiam discessit, quamvis ea de re adhuc dubitare sciret R. Engerum aim. phil. 1841 p. 935'). Eem tamen conficit schol. ad Apoll. Rhod. IV 144 xca sv EvnoAiSi §s ovxag s'^rjyovvxai.' co QV^I^OKJI \iu6xi\us ifiB, coll. I 1139 alloi dl Qvpfiov xuXovaiv, cog Evnolug iv Buiixaig xal z/ idv ft o g. Meinekius enim, qui in liistor. crit. p. 14 pro xai scripsit cog, erroris manifestus est. Nulla enim his verbis xal didvpog sententia alia exprimi potest, quam Didymum etiam hanc ipsam dice xov v fQacpriv auctoritate sua firmasse adposito hoc Eupolidis 1) Lucae in diss. de Cratino et Eupolide p. 90 praeter Galeni hbros tris Trtpi TIZV naq' EvnoUSi ovo^drav -nolixi.yi.tav nihil araplins innotuit.

309 testimonio. Quodsi Didymum commentariomm in Eupolidis Bdntag auctorem deprehendimus; nemo, opinor, amplius dubitabit, quin ex eiusdem officina profecti sint qui praeterea afferuntur eommentarii in Maricantem et XQVGOVV ys'vog.

Schol. Arist. Vespp. 1301 (vol. II p. 529 Dindf.) 6 ds n%VQOg jrap' EVXOUSL EV X(>v6a yivsi, 6'jrou xal to Ilkdtavog nagaxsitat, s% 'Jdcividog. Schol. Ar. Thesm. 162 cckka%ov ds 6 /lidvpog
vfois.

Cf. Nauck. Arist. Byz. p. 64 n. 92.

Schol. Plut. 1037 ty\Xia- xooxCvov xvxkog ij aavlg nkatsia, it,ta %oiov<5iv. sv ds ta vjiofivtfuati ovtag ' tovto tt i<5tiv ovx oiScc. b'ti ds <}v[i(5cckk£t<xi sv Magixa Evnokidog oida. xaxsl ytxg trjv 'TnsQJiokov [irjtSQu trjkia Sixdfei, tr\ itkuxsia 6uvidi.' Difficillima verba Schnei-

derus p. 14 vereor, ut recte hunc in modum interpretetur: scio locum nostrum ob vocem tyjkia ab interprete Eupolidis cum simili quodam illius comici loco comparatum esse.'

r

Schol. Soph. OC. 1600 xal Evstokig Magixa- < akk' svfrv itoksag slpi, %-vGai yaQ [is dst xptov %korj z/^(t9jTpt.' sv&u dqkovrccL (q. 1. male vulg. drjkov ort), o n xal XQiog d-rjksia tr\ &SG> tavtrj frvstai. ovraj ds rtftar«t. Rectam

intellegendi viam praeivit Wolffius p. 15. Schol. Ar. Eqq. 938 sGti ds itokka xal nag' Evnokidi 6s0rj(isiaii,Eva ad Didymum nihil facere videtur, sed Heliodori metrici curas innuit Eupolideae quoque xako^stQia dedicatas. Hunc in sensum interpreter etiam schol. Ar. Avv. 42 coll. Eqq. 980, quae scholia Heliodori erunt, nisi Symmachi sunt metricis Heliodori observationibus utentis.

310 ^Q, De commentariis Didymi Alcxandrini xov laboriosi, et cognominis Didymi Cnidii in A r a t u i n , quos Victorium ad calcem comm. isagog. 'EgaxoGd: p. 117 secutus Fabricius BGr. lib. I l l cap. x v m p. 455 commemorat, aliunde nihil compertum habco. Commentarii

in o r a t o r e s

Atticos.

26. In A n t i p h o n t o m (?). Hermog. n. Id. j3 7 ap. Walz. rhett. Graec. I l l p. 385 dh 'Avtiqxovtog Kiyovxag avdyxr] TtQOELiteiv, o r t , xu&ditEQ 6 yQafifiatixog, alXoi XE cpatiiv ovx oMyoi xal /Udvpog agog de xal &%6 trig iaxogiag cpaivEtai, nksiovg ftev ysyovaGiv 'AvxLyavxsg, 8vo SE OI GOfpiGtEvGavtEg, cov xal Xoyov avdyxrj itoirfia6\Hti. OJV slg jtisv EGXIV 6 Q^XCJQ, OVICEQ OI yovixol tpEQOvxai Koyoi xal 6 asgl opovoiag xal ot d^ftijyoQixol xal 6 itoXtxixog xal oGa xoi.ovxoi.g o^iota. EXEQOS SE 6 xal XEQaxoGxonog xal ovEiQoxghqg isyopEvog yEVEG^ai^ ovitEQ oi TCEQI xrjg <xXr]&siag Xiyovxai koyoi. Sic locum Walzius dedit Spengelium secutus in synagog. techn. p. 114. Cf. Taylor, lectt. Lysiac. VII P. van Spaan p. 149 ed. Friedem. Westerm. hist. eloq. I p. 276. Didymus quo loco de Antiphontibus exposuerit, nescio. Fortasse in Rhamnusii orationes commentatus vitam etiam more solito breviter enarravit.

19. Commentarii in Demosthenem'). a. Harpocrat. 156, 10 Bekk. Phot. 441, 15 IIoKvGxQaxog- — aXXog S' av EIY[ IlokvGXQaxog, ov ^JrjfioGd-e'v^g livf]fiov£vsi iv f&iliitrtbxoig, Myav avxov noxs iv Kogivfta i,£vixov TQEfpEiv. (irjTtoxs (isvxoi, ivxuv&a Set yQcc(pEiv IIolvxgoitov avxl xov IIokvGXQaxov. nagcc (irjdEvl yag <prj6t,v 6 z/tdvjuog EVQtjxEvat, xov TIoAvaxQaxov v\yY\Gu}iEvov xov iv a IEVIXOV. \\ Tov IIOKVXQOICOV ftev ovv iv ry g (q 1) Cf. Meier. Midian. p. XV. — Hermog. de form. 2, 7 p. 447.

311 A., om. BC.) ray 'Ekl\\vixav

Ssvotpdvxog

SVQOV. cell' OVXE

xo %SVLX6V xovto stprjSev 6 ^Evoqxov tOEcpEG&ui vie ' VULCOV, ovts avtog 'A&)]vaiog r]v 6 TIoXvxQonog.

Locus Demosthenis legitur in Philipp. I 23 p. 46, 20 R., qui Polystrati iterum meminit in Leptin. p. 482, 26 R., quem ad 1. cf. Wolf. p. 302, 3. — Xenopli. Hellen. VI 5, 11. — Rehdantz. Ipliicr. Chabr. Timoth. vitae c. I. Harpocr. 151, 11 JIEQL trjg iv AslfpoZg zir\\io6^ivr\g iv ^>iXi,Tt%ixolg. zlidv^iog cprjGi tr\v q ovov Oxiag itaQOLfiiav 3iaQa7ce7iot,rJ0&(u vnb xov QrjroQog Xiyovxog MSQI trjg iv <del(poig 0%iug, ityeG&cci, d' avrr)v iril tolg TtEQL rc5v [iijdevog aS,icjv [icc%o[t,Evo[,g.

Respicitur Dem. de pac. 63, 25 R. Videtur Didymus hoc proverbium pluribus libris e. g. HEQI TtaQOi^nav tractasse. Cf. Hesych. II p. 764 schol. Ar. Vespp. 191 Phot. 338, 15 424, 6 Paroemiogr. I p. 439 Append. IV 26 Suid. Vocabulum jtaQajiETtoirjOQ-at illustrat Schaefer. ad Apoll. Rhod. I l l 158 vol. II p. 228*. b. Harpocr. 91, 3 c cchiog 8' ovrog, aGnsQ SCOIOKQUGCUV tiva (iov trjg novriQiag tfjg avtov xatadxsddoceg'. /IC8vfiog Si • 'ovtog %9sg xcd ngcorjv a iusQccdE TtQaypata trt{IEQOV (iov xata%Ei xcd i[ie jiQccl-ccb cpr]
Interpretattir grammaticus Dem. p. Ctesiph. §. 50 p. 242, 13. De v. icoAoxQaGia abunde agit Schaef. in app. critt. vol. II p. 85. Adde Meier. Andoc. comm. VI 13 p. 70 lex. Bekk. 258. J.2 Phot. 48, 1. Harp. p. 135, 8 oixiGxa avxl TOW (IIXQIS tivi otxqfiati z/^ftoefoV^s iv ta V%EQ KttjOiqxavtog. ixdXovv dh ol 'Artixol to vcp' 7]{icov ksyo^svov oQvi&otQOfpElov olxi6xov. \jQL6tocpavrjg nsXccQyoZg, Mstayivrjg Avgaig. ix TOUtav 8E soiXE nkavdiiEvog 6 z/idv(iog xcu to AY\^,OG%EVI~ xov itr}yEl6&UL. Phot. 319, 3. 9. Demosthenes vocabulo oixiGxog utitur in or. pr. Ctes. §. 97 p. 258, 21 R. et in Olympiod. 1170, 26, siquidem hunc locum Pollux innuit ® 39 p. 368 Bekk. Demosthenem, a quo Callinum ap. Stob. flor. LI p. 19 v. 15 respectum esse suspicatur Bergk. PLG. p. 314 ed. 2, imitati sunt Aelian. h. a. I l l 40; qui Didymeae explication^ fa vet, Phot. bibl.

312 cod. 138 Lucian. Dem. euc. 5 III p. 495 Rz. Alex. J5 II p. 223. Sententiam Didjmi etiam Ulpianus expressit ad h. 1. Ammon. p. 103. Cf. Schaef. app. crit. I I p. 148. Harp. 73, 5 sv& QvntuAr[^,oG%ivrig iv tm vney KtrjGiog inde Didymo obiciuntur, Didymeis adnectit verba lex. Bekk. 1. c. Adde schol. Bav. I I p. 504 Schaef. d. Harpocr. J47, 18 naQKGx^via^Jrj^oG&dvrig iv rci xuru MsiSCov. soixs TtccQttGxrjvicc xakElG&at, ag xal ®s6(pQccGtog iv x vopav vTCOGrj(iuivst,, 6 TCUQU vi\v Gxr\vv\v Kitodedsiyiiivog toitog taig sig rov ayavee nccQaGxsvaiq. 6 8e zJidvfiog tag sxatiQadsv trjg 0Q%riGtQag siooSovg otmo Dem. 1. 1. §. 17. — Eadem Suid. II J p. 92 Phot, p. 389, 22 schol. Bav. vol. I I p. 515 Schaef. — Aneedd. Bekk. I 292, 12 %aqaGxr\via sGtiv si'Godoi at stg tijv GXTJvijv dGuyovGai. GXTJVTJ d' sGtiv i] vvv AsyopivT] frvfiilr). Neque aliter et. m. 653, 7 Sylb. In Hesychio dolendum est quod vastioris lacunae voragine hoc quoque vocabulum

313 absorptura est. Interpretum tamen vices sustinere poterunt Suidas et et. m. 743, 30 Sylb. Gxrjviy Gxy\vi\ EGXIV rj JIE'GT) d"UQcc xov frsdxQOv, TiEOiGxi\via (Suid. TIUQUGX.) de xa EVSo&sv (S. EV&EV xal ev&sv) xrjg (is'orjg ftvQag (^ra'porg Hermann.) iaXxy\ xdyxelka • xal Iva Gacpe'GxsQOv eiitco, axrjvfj r\ (lEtcc %v\v Gxrjvijv sv&vg xal xd %£QiGxv\vi,a TJ 6Q%r\Gx()a.

Denique praeter Ulpianum ad Demosth. 1. c. aliquid lucis affert Alciphr. epist. II 4 p. 35, 5 ed. Meinek. (cf. p. 117) rjrig avta xccl xa iCQOGdTCBla 8iu<Sxevu£v%<x> xal TiEQifialkovGa <5e xi\v iSQttv xcav dQafidxav (?) xstpa^tjv Evayxalit,o^ab. Varias

vv. dd. de parasceniis sententias protulerunt. Cf. A. Meinek. comm. misc. fasc. I p. 45 Groddeck. in Wolf, anall. lit. II p. 113 Geppert. altgr. Buehn. p. 101 Bernhard. succinct, hist. lit. Gr. II 621. 6 Iul. Sommerbrodt. de Aeschyl. re seen. part. I p. xxn (1848. 4°) Wagner, in 'Auszug aus dem Bericht ueber die Verhandl. d. paedag. Section, Bresl. 1848' p. 10. Harpocr. 116, 27 xvpjiiov. /lr\\L06&ivr\g iv xa xaxec Msidlov. tlSog %i ixitafiaxog xo XV{I(5LOV. (prjtil de rtLfiqxeg avxo eivca xal Gxsvov xal xco G%Y\\iaxi, xc5 itkolcp, 6 xaXilxai xvfifttov. Vid. Dem'. Midian. §. 133 et p. 1156, 25 1157, 15 R. coll. Schaef. app. crit. Ill ad p. 558, 18 566, 1. — Vocabulum illustrant Hesych. II p. 376 lex. Bekk. 274, 28 Phot. 186, 11 Eustath. II. p. 580 ed. Rom. Pors. Eur. Med. 139 ed. 3 Lps. Macrob. Saturn, p. 561 Zeun. — Oeterum probabile est hoc vocabulum a nostro in lexicum etiam comicum esse receptum. Vid. p. 75. e. Harpocr. 136, 10 6 xdxco&ev vo^iog. VY\g EV xa xax AQt6xoxqaxovg. z/idv[iog c ijrot, rrjv fjXiaiav Keyst, o QrixaQ dia xo xcov SixaGtfiQiav xa \LSV avco xa Si xdxa oVofjagftfOm, 7] cha xo <3%r\^a xr\g iv roig a%oGi yQacpfjg fiovGXQoyqdov yEyQanfiEvrjg xov a%6 x<Sv b'xi yeef), g>?j
314 o;' xvQfitig ysygafifisvoi,, dsdijkaxsv Ev<poQiav iv xa 'A Qp ij STCSI, (ptjGi, xovg a%ovctg xal roi)g xvyfisig dvaix trjg axgonoleag slg to ^ovksvtrjQiov xal %r\v dyo^stsetrjdsv EcpidXtyg, ag cprjOiv 'Avafypsvrig iv ilinmxoig. Haec pertinent ad Dem. c. Aristocr. §. 28 p. 629, 16 Phot. 324, 21 Suid. s. v. Poll. H 128 p. 352 Bekk. — Schaef. app. crit. IV p. 28 sq. melet. crit. p. 78 vertit: 'das Gesetz unten auf der Seite'. — Cf. p . 23 not. et III p. 12 (Olsn. 1853, 8.). /. Harpocr. 180, 26 zJrj^06&s'vovg d' iv tip xut 'AQIGtoyEitovog Xe'yovtog ' OVTOg exposuit —

fiQtt%£cog. ot 8s "Iavsg EKtsivovtsg Xeyovoi cpaQfiaxov. OVTOL yuQ Sice xryv tav fla(>(iccQ(ov diouxtjGiv ikv^rjvavto trjg Sialixtov to jtcctQiov, tec (is'tQcc, Tovg %oovovg. drjhot xal '!%itavaS,. Herodian. apud Arcad. de ace. 51, 9 B accinit. g. Athen. XI p. 486D AvxtovQyslg' — tov Avxavog /1YI\LO 6%s'vy\g e'v ta JIEQI TOU Orstpdvov xdv xa nQog Tipod-sov v^QScog Ks'yav ovtag (qudlag AVXIOVQyslg dvo'. [abieci spuria.J oitsQ H-rjyovpsvog ZliSvftog 6 yQccfi^axixog tag into Avxiov (pi]0l xaxsGxsvaS[is'vag. i\v ds ovxog xo ys'vog Boicoxiog si- 'EXsvd-eocov, vt6g MvQcavog xov av§Qiavxonoiov, tog noXs'^iav cprjGlv iv a 7ZSQI uxQonolsag. || dyvosl d' 6 yQafifiatixog, b'tt, xov toiovrov 6%7]^,axi6(iov dno XVQOOV ovo\idtav ovx dv Ttg SVQOI yiyvofisvov, all' dno itolsav fj i&vav xtX. Eadem fere, sed in brevius coacta Harpocr. 122, 14 Avxiovgysig. Jr\fioed-svfjg iv ta 7CQog Tipo&eov. zUdvpog (prjGt, tag vnb rov Avxiov xaxs<3xsva<5\iiva.g cpidXag rot> MvQavog vlov V sigrjaftai. || dyvoslv Ss i'oixsv 6 yQapnatixog et q. s.

3J5 Cf. lex. Bekk. 277, 5 Phot. 234, 17 Suid. Locus Demosthenis exstat in or. contra Timoth. §. 31 p. 1193, 11 Bekk. De re cfr. Sillig. catal. artif. p. 249—251 Preller. in Polem. p. 36. 37. h.

Harp. 152, 26 jtEQiGxoi%oi.

z/vftLoGftivrig iv xti> (

7tQog NIXOGXQCCXOV %EQX XCOV'AQB&OVGLOV clvSocmoScov
XEvxv\qia ikamv •H£QtGxoL%av xaxixkaGav'. zSidvfio g ds xi ysvog iXaicov nEQiGxoi%ovg xaXel, ag <&iX6%ooog Gxoi%a8ag itQoGrjyoQEvOE. [| fiijjrors xxl. Pertinet ad or. §. 15. — Phot. 423, 16 Suid. — Cf. Philochor. fr. 62 Mueller. i. Harp. 74, 27 Suid. £%E'VI£E. /IrnioGds'vrig iv xfj nQog EvfiovXidiqv E(pe6Ei- 'Sia^E^krjxaOi yctQ pov xov TtaxEQcc, cog E%E'VL%E\ [irj7tOTe avxl Totf £,Evog ijv, xul ov%, cog zliSvftdff (pfjGiv, ccvxl xov ovx 'AtXLxcog diElsyexo, ctlka £,svixcog (fcevoig (jrmfxdiv dieliysxo Cram, anecdd. Ox. I I p. 290). Dem. Eubul. §. 18. Harpocr. 47, 20 ya^r\Xia/Jr\\io(5%-ivi]g iv xa itgog Evj5ovMSr]v icpsGEi xctl'l6cctog. xal /ICSvpog 6 yQa^^iax i v. o g iv (lEV xotg 'Io~cc£ov vno^ivrjii«0i (pn\<5iv sivat. yafirjklav xyjv xoig cpQuxoo6iv iitl ydfioog dsdopEvriv, TtKQati&i[lEvog XE%IV (bavodrniov, iv fj ovdsv xoiovxov yiyqanxai. iv 8s xolg sig zlr)(io6d-£vrjv 6 uvxog naliv ya^irjliav tprjolv ELVCCI XTJV sig xovg cpQccTOQCcg EiGaycoyrjv xav yvvaixcov, OVSEJIICCV KTIOSEL^IV xrjg ii,r]y^0scog nccQaxb&siiEvog. Or. §. 43. Lex. Bekk. 228, 4 229,12 233, 31 Suid. Hes. k. Harpocr. 163, 20 itcokoooi- z/yjiioGd-Evrjg 8' iv xco xaxu NsuiQCcg 'ij iv xfj clyoga ncokaGC xi artOTtscpuGiis'vcog'. cprfiiv avxl TOV TtoQVEvaGt, cpavsQag- itcoketv TO 7CCIQE%ELV S(XVX7]V TOfg ^OvXoyiEVOig,

O&EV X,ttl XO 7IOQ-

b'nsQ £6tl TtEQvctvcu,. \\ iya ds <pr](iL xtl. Cf. Dem. c. Neaer. §. 67. — Eadem exstant ap. Phot. 478, 21 Suid. s. v. VEVSIV,

25. Harpocr. 53, 25 zltSvpog 6 yQa[i^axt,xog TISQL XOVxov (iifiUov yQatyag cprjGCv, b'xi xo SsxaxavQai

316

iv ta XSQI trjg $>QVVI%OV Q-vyatQog dgxtEvGat EIQYJXEV. SexatEvGai psvtoL, tprjGLV, xvgi'ag iksysto to xa&LEQaGat,, ixsidfasQ i'&og •rjv 'EkXrji'ixdv tag Ssxatccg tcov %EQiysvofisvav toig &solg xa&LEgovv. \\"lGag §s xtk. Pertinet haec observatio fortasse ad Demosth. c. Androt. §. 77 vel ad or. c. Medontem. Ceterum de verbis JIEQL tovtov /StjSAto?/ yQaipag videsis quae dixi in comment. I l l p. 12. Harpocr. 140, 9 oGiov — cm da tec oGia ta drjfio0i« drjXob zlr)(io0d-£V7]g s'v tK> xatu Tifioxgdtovg Gacpag Stdds 6KEI XEQI tovtav • KK\ ta plv isgd, tag dsxatag tijg &sov xal tag TtsvtrjxoOtag tav aXXcov d-scov 6s6vA.rj>c6tag'. xal ftar' oUyct.' ' T « ds oGia a iyiyvsto rj^is'tEQa xExkotpozEg'. zlCSvfjoj 8e 'dt^cag, ytjfftv, sXsyov ro oGiov to ts IEQOV xal to ISieatixov'. Adde Phot. 352, 15 schol. Platon. p. 397 Hesych. Suid., qui cum afferat locum Demosthenis (or. c. Timocr. §. 66) dubito, num Harpocratio ex hypomnemate Didymi in oratorem conscripto h. 1. profecerit. •— Ceterum Ammonius p. 104 h. 1. Didymum non sequutus est, sed alium nescio quem, fortasse Apollonidem Nicaeensem. 1. Harpocr. 158, 27 it Q 6 % sputaAvSiag iv ta tfjv Mi^iSijfiov yQaq>^v, EL yvrfiiog, xal ^rjfio69-£vr]g sv ta itsol TOW 'Ayviov XXTJQOV. /Ii8vtxog 'fir/nots, tprjoiv, akka tivd iotvv imti^xia ta %QO trjg xatKfiokfjg. sial yap, ot ta n£\h%ta tav tifirj(idtt3v itaQaxata^dkXEG&at cpa6iv, tog Av6iag iv ta xata AitokkoSaQOV VTCOGrjfiaivst,. EL [irj aQa itQOnE^Ttta, ag zJfifioGd'E'vrig, TCQO ruiigag ns'vtE. talg ydg fisydkaig di'xaLg ovx TJQXEL yt,Ca rjfiEQa wpog tr\v XQL'GLV'. — Phot. 456, 27 Suid. m. Harpocr. 160, 5 jcgoGtaGia1 ^Jrj(ioG&Evrjg iv ta •nata 'OvqtOQog- *tavta ov%6[iokoyov[iE'vri HQOGTUGL'U'; dvtl tov (iorjdEia ag itgoiGtapsvov tLVog xul EJtDtovQOVvtog ta ddinov[isva. Al6ilvv\g iv ta %EQL tr\g noEGfiEiag • ag SEL ta trjg 'A&rpaiav axgonoAsag nQonvkaia iiEtEvsyxsiv stg trjv xqoGtaGlav Tijg KadpEi'ag*. didvpog ttjv 7tQO0taeiav

317 l XEZG&UI ccvxl xov TiQoGxuGscog, XOVXE'GXI xrjg v%

iviav

Dem. L: Onet. I 30 Aeschin. de leg. §. 105. — Phot. 461, 26 Suid. gl. 2.

20. Commentarii in Aeschinem. Harp. 142, 10 Ilatavi sig xal TlaLOviSai. Aiaxii'rjg sv xa xaxa Kxr)Gi(p(3vxog • c ox' iyQatyuxo Big 'AQELQV ndyov zJrjfiofisXi] xov naiumsa avsipiov b'vxa'. 4idv[iog yQanxEov sival cpiyoi IlaiavEu %coQlg xov i. ELGI de Sixxol drj^ioi I7ai.ccvis'cov xijs TluvSiOvCdog yvXrjg, ovg ZlioScoQog xak£l6Q-al <pr]Gi Tlaiaviiav xad-vjteQ&sv y,ui TIawviiav VTIS'VSQ&SV. byiotag 6' EituxEQov xav dqficov xov dr)[i6zr]v xcc2.El6&ai cprjGi Ylamviia. || dicccp£Qov<3i ds xxl. Bekkerus adnotat omnes libros Aeschin. c. Ctes. § . 5 1 habere IIcciavtEa coll. Boeckh. 0 . I. n. 522. 747. — Eadem inde ab Eial de Phot. 368, 8. Harp. 115 ; 13 KQavukXidai. AloyJ,vv\g EV xa xuxa Kxr\Gi(pK>vxog. ^fiSv^iog tfi\6i Sslv yQcc(p£G&c kidai. ovtca yaQ kEyEG&ai, t-rjv EV 0consvGi nXrjGiov yagav KgavydXXiov, ag xal Bsvayooecg EV 8 %QOVCOV IGTOQEI. Cf. Phot. 176, 14. Aeschin. c. Ctes. §. 107. — De hoc nomine cf. (J. Keilium in annal. Marburg. 1852. 3 p. 254, qui formam 'AxQayccWdca') a Papio admissam proscribit, contra duplicem statuit hanc KQavyccX(X)idcci et KQavuX{X)l8ca (add. ex Hes. KQccxaXidm) collatis (piuXsia et
318 Kgayufo'dai. Vid. etiam Bernhard. Suid. II p. 397, 1. — Vocabulis y epenthetico formatis addere Keilius poterat ea, quae Welckerus in syllog. epigr. p. 122. 288 Lobeck. in Aglaoph. p. 853 et in Techn. p. 34. 52 collegerunt reA.e6Ly£Qav, &aQyrjfoa,

@vydxEt,Qa, b'foog ofo'yog,

GiyaXosv-

xa, rvyrjg. De Phialea, Phigalea cf. Curtii Pelop. I p. 343, 27. Evyd^ijicov. In a^mv enim exeunt nomina propi*ia, non in ya^i^iav, ut 0ikd^ific3v Eur. Rhes. 913 £Q&tilicav Diod. Sic. I p. 336 NeiXd^fiov Nicet. Acumin. thes. ap. A. Mai. spic. Rom. IV p. 405 Uagccndfi^av (JTaQand^av) Paus. V 21, 15 Usgdii^imv Boeckh. C. I. n. 6284, 13 'itd'aXkd^fiav (?) bullet, dell, instit. di corrisp. arch. 1848 p. 75, quorum nonnulla debeo C. Keilio in annal. Marb. 1852. 3 p. 258. — Veteres grammatici ineptiunt ap. et. m. 137, 5 Sylb., cum in uQyiodovg, agyvipiog (scliol. Odyss. B. x 543), uyvoiu,

ygata, aQyKpovrrjg

agnoscunt y insertum. Recte enim statuit Hesych. in «pyLodovtog- isvKovg oSovrag s%ovTog, i ut aurium voluptati inserviretur esse additum, ut in %avfa6Sovg, Lit7tio%dQiirig, innioyaLxfig, xalXiovv^icpr} Lobeck. technol. p. 180. "Ayvoia

et avoia diversa significatione sunt vocabula, quamquam a librariis sexcenties permutata, cf. Sylb. Pausan. p. 855 Cas: Dion. Hal. AR. II 36 Grabb. Irenae. I 13 Heusing. Plutarch, puer. educ. 43, 4 Schneid. Plat. Civ. I p. 179 (Vindob. E.). De (tutu et ygala mihi non satis constat; fortasse de h. v. verum viderit Trypho. Cf. Hes. Qaixog-yQaixog, Qivog-ygivog,

yQrjvrog (leg. yQUjvotopog), TO Qr\vog Aret.

sign, diaet. II 13, 71 (Lob. techn. p. 298 n.), (javlogixyQavkog, aypoixog - aoixog, ayQVJtvog - dvitvog. Cf. censuram meam Tryphon. Velsen. insert, libro Zeitschrift f. d. Gymnas.-Wesen 1854 m. Februar. p. 131. tog.

Harpocr. 99, 13 ®VGTLOV Al6%lvv\g xara KvqGiyiavno fog e6xl rijg AltakCag, xaQ'd q>rj(3i 4C8v\nog iitayiutvQLOV ex rijg a NondvdQov rcov Aitcofoxcov. || ev tolg Azzimavolg 8id %ov % ®VTLOV EVQO^SV

Aeschin. c. Ctes. 122. De Atticianis antigraphis vid. F. G. Sclmeidewin. Philol. Ill 1 p. 126. 7, cui parum

319 videtur probabile Atticiana Aeschinis antigrapha e bonis libris fluxisse. Codd. h. 1. recte ©VXELOV, duo Bekkeri &vrsi.ov exhibent. De urbe Aetoliae sive Thystio sive Thytio cogitare nos noii sinit loci tenor. — Cf. Phot. 98; 17. 20 lex. Bekk. 265, 4. 6.

21. Commentarii in Hyperidem. a. Harp. 138, 14 6 Zv&vfiia — iv de xa sig xov xaxa /ti\\iadov xa iv xalg xotodoig cprjolv (se. Didymus) 'Exaxula, Snov xa xa&aQ6ia etpegov xivsg, a 6%v&v\iia xakhlzai. Evnolig z/ijftotg ' 6V %Qijv iv xalg XQiotioig xav xoig 6%v&v(iioLg TIQOOXQOJICUOV xfjg Ko'Afog KusGd-at, tsxQiyoxa*. Phot. 340, 2 Suid. Cf. lex. comic, p . 39. Harp. 70, 14 iksv&EQiog Zsvg. TTtSQidrjg *xa psv xoivvv ziu, co avdgsg dixaGtal, rj £%avv\xia ysyovs xov sAev&S(>LOV 7tQO6ayoQevs6&aL Sice xo xovg ilevd-EQOvg xr/v 6xoav olxodofi^GaL xr\v Ttk-qoCov avxov'. 'O ds zliSvfiog cprjOiv ccfiaQxccvsLV xov (jrixoQcc. ixXt]&f] yag ihev&SQiog dice xo xtav Mn]8ixdv aTCaklay"qvai xovg 'A&rjvcu'ovg. OXL SE iiayiyQanxtti yikv 6ax7jQ, ovofict^sxai, ds xal iXevd'iQiog, dijAot xal Msvavdgog. Schol. Plat. p . 466 xov Mrjdov encpvyovteg 'A&rivaioi idgv6avxo xov iXevfrsQiov ziia. TOVTOV de BVLOL xal 6a>xfJQa (puGiv. rifidxai de ilsv&EQiog Zsvg xul iv Hvgaxovouig xal TuQuvxCvoig xal nkaxaialg xal Kagia. Cf. et. m. 329, 44 schol. Ar. Plut. 1176 c. adnot. T. Hemsterh. p. 460 vol. I p. 350 sq. Dindf. Suid. b. Harpocr. 162, 16 Ilvd-asiaTTiEQELdyg TtQog'Anshkatov. UJCOQOV, Ttag and TOU'TOV iG^rjjidxLGxat. nagee rcoz/tdvfia. xal yap ov St' cov itaged'sxo 6 yga^fiaxtxog cov6[iaas xa JIvd-ia eogxrjv, cckla xov Ilvd-iov 'AnokXcova. Om. C , itv&axia B., nv&ia D additis his eogxtj xov IIvQ-iov 'Aitokkcovog. — ajro TOVTOV hand dubie vitiosum. Suspicor ano xov ITvQ-lov.

320

22. Co mm e n t a r i u s i n I s a e n m . Harpocr. 47, 20 yufDJfoa. Vid. supr. p. 315 et Harp. 143, 24.

23. (Jommentarius in Isocratem. (?) Harp. 28, 23 and ^.t,a&a>^dxc3v. z/tiJffio'g tprj6iv 6 yQa^i^axtxog ami xov ex xcov X£{ievixc5v 7iQO6odc3v. ixa6xa ydo frsa itliftga yr\g dnivspov, i± av (ii6&ov(ie'vai' m eig rag &v6lug iyiyvovro Saadvai. ov yctQ XCCT' tvod(jeiav s&vov xa [epsta, akku iu6&ovyL£voi. Areop. 29.

24. Commentarius in Dinarchum. (?) Harpocr. 124, 18 [ICCXQV Is to v. 4eivuQ%og ev r

F r a g m e n t a incertae sedis. Harpocr. 37 post 20 K cusxafaa — ovxa xal sdidvpog hue mihi non videtur pertinere, sed e schol. Arist. Plut. 1130 interpolatum esse. Harpocr. 96, 20 &sxrjg- ^irjitots frexiyv KsyovOi xov vnod'^xrjv xs&sixoxa, ovx &S -diSv^os xov siajtoirjod^svov. -^arovg yao eXsyov, (prjGi, xovg sianoirjxovg. Phot. 88, 4. Harpocr. 143, 24 itavSaiGia'Iaaiog iv xm ngog MsSovta. S0XL (isv xovvofia noXXaxig xal iv xfj dg%aia xafiaSia. itavSaiGCa Si iaxi xb %dvxa E%EIV acp&ova xal (irjdlv dxodoOig nsiv xfj Sairi. rj ydg xov /Iidvftov Cf. Phot. 376, 10. Harpocr. 171, 11 axQaxrjQ- AvxavQyog xcct7 AlofvQIOV. xa (liXQa SoxiSia xd iitdvcj xcov SOVQOSOXCOV XL&i(isva eksyov, Sg q>r]GL Ai§v\t,og. h'6xi tovvofia iv

321

Ba^vlavtoig 'JgiGxoipavovg. Cf. Phot. 545, 1 Pollux X 173 p. 446 Bekk. Harpocr. 176, 19 r o i ) g sxsgovg xgayaSov g aycovisvraiAvxovgyog iv xa ngog ^rjfiadrjv. /tCSv^og cprjGiv, on TtaQOifitcc sGxlv inl tcov aQpotpyiEvav xal GE{ivoTtoiovvxav iavrovg ngog xa ivavxia. Cf. Phot. 597, 3 Suid. 18. Ammon. de diff. -vocc. p. 98 ed. Valck. zJiSvfiog iv Ssxaxa grjxogixdv v%oyLVv\\x,ax(ov tpijGlv ovzcog " oxi SiacpsQovGi,v ai vrjeg xcov nkoucav xcc fiev yccg GXQoyyvku, at ds nanriQSig nal Gxyaxieixidsg. rs^Tjg de IGXOQSL iv ^Jiv.aim^,aGi xav itoki^iav ovxag • 'A Z,a.v§Qog 6 Mokoxxog vito xavxov %(>6vov, Taguvxivav avTOV (i£ra7te^ipa^evc3v ini xbv ngbg xovg fiaQficcgovg noXspov, B^enkevGE vavGl yitv itevrsxaidena, nkoloig 6B Gv%voig i%nayayolg xal GxQaxrjyixoig. Eandem rem tangit Eustath. II. p. 684, 29, ubi vulgo iv [GXOQIXCO (corr. Duker. ad male legebatur zlidv^iog Thuc. IV c. 116), quod scribae numeri denarii siglura non intellegerent, et cpaGi pro (prjGi. E x eodem p. 1408, 50 patet Aristotelis locum Didymo deberi {nagayayav %QrJGiv tavxrjv). Suid. I 1 p. 383 Bhdy. avdrjgcc (isgog xi xov XTJKOV, coGasg 7] xguGicc xal 6 6%sxog. zUdvpog qirjGi- *b'nag xo avco(ialov rov iagiov xfj xav avdijgmv xcu 6%Bxav cupcagoixo xaxa6xsvfi'. gl. 2. Locus incerti scriptoris. Sunt qui putent, Meiero de Harpocr. p. 69 obsecuti, lianc glossam ad Hyperidem contra Cononem pertinere, qui hoc vocabulo usus est teste Harpocr. p. 19,1 Bekk. Vereor ut recte. — Hesych. avdrjyudBg- ngaoicci, 6%BXOI xaq>gdSei,g (Bekk. anecdd. I p. 394, 16 avdeigudsg). Eustath. 1229, 48 Plut. Q. S. I l l 2. 3 Macrob. Sat. V I I 6 Theophr. C. P. I l l 20 Nicand. th. 576.

27. JBtog

®ovnvdi§ov. 1. Marcellin. §. 2 ©ovxvdtdrjg toivvv 6 Gvyygucpavg 'Ologov (iev TtgofjA&s %axgbg xrjv iitavv^iav s%ovtog cuto 'OX6DIDYMUS.

21

322

QOV xov ©Qaxcov fiuGikicog xccl ^r}XQog'Hyr]Gi7tvki]g, aicoyovog 8s xav svdoxiftmxdxav Gxgixtfjyav, kiyca 8rj xav 71EQI Mtkxid8r)v xul Kifiava. axsiaxo yaQ ix ncckcuov xa ysvsi Ttgog MikxidSqv xov Gxoaxi\y6v, xa ,8 s Mt,kxid8rj jrpog Aiaxbv xov 'roog av%el xo yivog 6 6vyyQ<xog EVQC-

323

Gxsxcu, drjXov bxi xov MiXziddov yivovg b'vxag. £,£vog yag ovdelg ixsl Q-anxEtaL. xal ZZoAfftow ds iv xa TCEQI dxgoicoAfOJg TOtitOtg (ICCQTVQSL. ysv^G&ai

EV&a Xal TlflO&EOV VLOV CtVX(O y£-

JCQOGVGXOQEI.

Sic locum scripsit Ritterus, qui etiam uncinis circumscripsit. Alii aliis medelis eum sanare conati sunt, quorum coniecturas collegit Westermannus: c b'xi "OXogog, ovx "OgoXog Grauertus p. 178; on OQoKog et infra OQokog et OQOXOV PG., cf. Sauppius in Act. soc. gr. 2 p. 429. Minus recte Prellerus Polem. fr. p. 39 vulgatam defendens lacunam esse statuit post X sic explendam ovx "OAopog, nam verum nomen esse "OXoQOg docet etiam inscriptio Athenis nuper reperta. Vid. Walz. ad Paus. I 23 ; 9 . ' — 'HgaSov Coraes ad Plut. Cim. 4 , quod probaverunt Schaeferus Kruegerus Ritterus. Vulgata lectio 'Hpodorov est, 'OXOQOV Sauppius 1. 1. p. 430 Westermannus biogr. p. 189. — • EVQiGxovtat, et ovrsg Iacobs. ad Anthol. Pal. 3 p. 922 atque alii, EVQiGxExai et b'vxog libri, oVtog vulgo, av Poppo, b'vxag cov Grauertus.' — Mihi legendum videtur "OooXog 6 %ax?\Q avxov eij>sv0t(u vel E<5%eSCa6xui, deinde ort yctQ "OXOQOg £(3xiv, et 'OXOQOV 'j4Xi{iov<Siog. I n t e r 'AXi\xovGiog vero et ngbg yotQ

excidisse videntur verba supra §.14 reiicula visa xal xsxpr)QIOV [isyiGtov voybit,ov6i. Pro 'HQCOSOV e vulgata lectione 'HQOSOXOV elicio TJQLOV 'OQOXOV. "Ovxog codicis et Aldi lectionem retinuerim. 3. Marcellin. §. 32 didvpog d' iv 'A&rjvai.g, ccito x^g cpvyrjg iX&ovxa fiiuCa ftavuxoo. xovto Si (jptjfft Zoijivgov IGTOQEIV. xovg yccQ 'A&rjvaiovg xd&odov dsdcaxEvat. xolg cpvyccGt TcXrjv rcov JjEiGiGXQaxtScov {IEXCC tqv rjxxav xi]v iv ZIXEXIU- rjxovxa ovv avxbv aito&avsiv (ilu xal re&rjvai iv rotg Kificovioig \xvq\xaGiv. xal xaxaytvaGXEiv E(prj xmv vofuavxbv ixxbg [IEV xEXEXEvxrjxivai, ini yi\g di xijg xE&acp&ai. rj yag ovx av ixa'd-ri iv xoig rtazgrioig ij xXifidrjv xs&slg ovx av ETV%EV OVXE GxrfXrjg OVXE i r \ x<5 xdcpa nQOGXEipivt) xov Gvyyoafpiag xovvo[iu. ccXXd SrjXov b'xi xd&oSog iSod-tj xoig q>svyovGtv, ag xal &iXo%OQog Xiysi xal jdrj^tQiog iv xoig ag-

21*

324

%ovGiv. iyco ds ZanvQOV XVIQSZV vofu£» Myoma xovxov iv ©gam] xsxsKsvxiqxivuL, xav uXyfosvELV vofiify] KQUWMOS avxov. xo d' iv 'IxaXia Tipcuov avxov xal aXkovg kiyuv xsiG&ai fiij xal G(podoa xaxayikaGxov n. Locus perdifficilis. Leviora codioum menda abstersit Bekkerus. Pro imyQccmiaxog Westermanmis mavult iniygaqirjg. KQUxinitog proscripsit Meierus comm. Andoc. VI 13 p. 62 reponens "EQ(ifJt7tog, quod Rittero placuit. Idem Ritterus verba rovto ds <pr\Gi Zra'jrupog [(SXOQSLV male parenthesis signo circumscripsit. Muellerus vero fr. hist. Gr. II p. 77 verba iv (dguxT] cedere iussit coniecturae suae iv OoQixa. Mihi equidem verba iya 6e — avrov loco suo mota transponenda post ftQO&sOfiiav §. 34 esse videntur. xovrov iv ®Qaxt] graviorem labern passa fortasse hunc in modum redintegranda sunt, ut orou'tij av&QaM scribamus h. e. s£,r}xovxovtr] av&Qccxi. Neque vo^rj sanum esse potest ; natum illud fortasse ex praegresso vocabulo vo(i££c3. Sed hariolari nolo. Pro KgaxiTtnog malim 4. His tribus locis Marcellinus D i d y m o testimonium xarudenunciat. P r a e t e r e a §. 14 «jro TOV'TOW OVV . . . .

ys6&ai q>rj0i xo ®ovxv6idov yivog Ritterus p. 128 AiSvftog supplevit ; fortasse recte, quamquam Aldinae lectio est (puGi. Codd. (pt]Gi, 5. Addo hoc loco ; quod alium commodiorem frustra circumspicio, Didymi fragmentum ad Miltiadis vitam pertinens, quod reperitur apud scholiastam Aristid. VUSQ xcav xsxx. p. 515, 17 Kipav Mthxiddov ys'yovs itatg- — HCCQCC XQSig (isv sipr]q)i0avxo ^jjqpoug ro (irj d-avdxtp fijftioJeai. Tisvxqxovxa ds taXavxa inQd^avxo. 4idv(iog ds q)rjGt,v, ov% ort ilaxdvi^sv, aKV oxi 'EXitivixy rfj adshyfi 6. Denique vitam Thucydidis a se conscriptam fortasse ipse Didymus respexit in schol. Pind. Nem. I I 19 p. 438 Boeckh. — ort sig Aiavxa

avicpsgs

TO yivog,

ag xccl

Mil-

325

tictd-qg xul Kifiav xal 'JXxi^idSrjg xal &ovxvdidrjg 6 GvyyQccg 6 'OAo'pou, ubi Boeckhius adnotat: c qui partim Eurysacidarum partim Phila'idarum gentis fuere, igitur ab Aiace utrique.' Superest ut paucis exponam, quibus caussis commotus coniecturas supra breviter enumeratas proxime a vero abesse statuam. Proficisci igitur liceat a loco quodam, quantum scio; hucusque a nullo dum editorum Marcellini respecto, Doxopatri, inquam, ad Aphthon. II p. 424, 19 Walz., in quo Marcellini nomine non addito excerptum e vita Thucydidis aliquod continetur olov ©ovxvdidrjg. syxco[iidGopsv CCVTOV, U7t6 psv s&vovg — caio de 7tQoy6v
326

rationes nonnullae sunt, quae cogant, ut has turbas non ab ipso Marcellino, sed a scribis librariisque motas esse credamus. Ac primum quidem §. 3 Didymo testimonium denunciator, ut hoc solum affirmet Miltiadem Marathonium ex Aiacis descendere prosapia, non ut una comprobet Thucydidem ab origine Miltiadis generatum: deindc quis est qui in animum inducat vitae auctorem, cuius haec sint §. 4 verba akl'

ov% civ slnoi

rig,

xi

UVTGJ

jtQog

®ovxvS(Sfjv; quique teste Doxopatro e testibus omnibus solus verissime aitiyyovov Miltiadis vocaverit Thucydidem, eundem quod debebat lectori stemma eius continuum haud solvisse? Quae cum ita sint, luce clarius est §. 14 verba and xovxov ovv — yivog excepisse demum gentiliciam a Miltiade ad Thucydidem usque continuatam successionem, cuius etiamnunc supersunt leviora quaedam vestigia his verbis impressa doxst ovv tiGiv . . . elvat tov MiknuSov iq d-vyatQidovg. Atque horum, quos tvvag vocat, testium opinioni cum vitae auctor ideo ut accesserit fieri non possit, quod Thucydidem Miltiadis aitsyyovov recte habuit, apparet hoc ipso loco deesse aliquid, accuratius puta descriptum stemma, quo tivig illi refutarentur. At quamquam certissimum est rem, quae agebatur, nullo argumento melius confici potuisse, quam adiecta Thucydidis genealogia, tamen vitae auctor hac fortasse ratione ductus, quod ipsum illud stemma non ab omni suspicione liberum videretur, tabulam addidisse gentiliciam, si quid video, satis non habuit, sed alia argumenta idonea ut afFerret studuisse summopere videtur. Atque argumentorum vim et auctoritatem primum id habuit, quod Thucydidis patri et Miltiadis socero Thracio idem esset nomen Olori, deinde, quod Thucydides in Thracia Scaptesulam prope fodinas haberet, postremo quod Thucydidis corpus enectum in Cimoniis sepulcris humatum esset. Ex his argumentis ei, quod secundo loco posui, ipse non multum tribuerim, quod Hermippo (§. 19) teste divitias illas historiarum scriptori uxore Thracia ducta accesserunt, quodque, si Doxapatro fides habenda est, §. 14, uti diximus, de Oloro neque de Thucydide sermo est. Sed primo ac tertio argumento gravissimo carere nullo

327

modo possumus. Verum enim, patri Thucydidis si, quod nonnulli affirmabant, Oroli neque vero Olori nomen erat, profecto de Thucydidis et Miltiadis cognatione actum erat. Apparet igitur, quid sibi auctoris vitae ad Didymum velit provocatio de reiectanea nominis "Ogolog scriptura. Quid multa? A mendis apertis liberandura est cap. 16. Ferri nequit vocabulum ieti. Requiro vel eipsverai vel io%sdiasrui, vel simile quid. OAOPOC formam genuinam esse ut demonstraret Didymus ad inscriptionem etiam nunc servatam sive columnae incisam sive sepulcralem titulumprovocavit. Itaque rescribendum est on yctQ "OkoQog EGXIV et q. s. •— lam vero cum pergat Marcellinus TCQog yaq xalg MthixiGi — 7tQO6i,0xoQel facile quis induci possit, ut suspicetur auctorem, cum semel columnae sepulcralis meminisset, tanquam in transcursu Cimoniorum etiam sepulcrorum mentionem fecisse. Quod ne cui probetur vetant verba 8i]lov ort xov MikzLudnv yevog ovxog. £,ivog yccQ ovSslg east &cc-

TiretKi. Continet enim §. 17 argumentum tertium sane quam gravissimum, ab anonym. §. 1 quoque ap. Westerm. biogr. p. 200 prolatum. En tibi TEX^QLOV (isyiatovl Pervenimus, quo voluimus. Ecquae, amabo, verba melius cohaerent, quam xal [idyiGzov %sn^ijQtov (yofii^ovGi)• ngog yaQ xaig MeXirfci, itvlaig — ftunxtTUi,? Quam verborum transpositionem nisi admiseris, neque yaQ habebit quo e linguae et rationis legibus iure referatur, neque [idyiGtov rsKfii]Qiov revera gravissimum erit argumentum. Qui Rittero in mentem venire potuerit, ut §. 16. 17 proscriberet, quamvis non modo §.16 Didymus laudaretur, sed Polemonis etiam memoria nisi Didymo alii deberetur nulli, haud facile dixeris. lam si dubium esse non potest quin §.17 etiam Didymum auctorem agnoscat, Corais coniecturam 'HQCOSOV pro vulgata 'Hgodotov, quamvis palaeograpbicis rationibus (Bast. p. 812) satis commendabilem, ab historia non satis munitam respuamus necesse est. Herodis enim Attici, quern constat originem ab Aeacidarum prosapia, Miltiade1) Cimoneque ducibus repetisse eque filiabus unam I) Fortassis Miltiades etiam Atticia et Paterius in anthol. Cephal. n, 588 p. 80 Esk. commemorati Herodis coguati fuerint.

328 Elpinices nomine nobilitasse, Didymus meminisse non poterat. Accedit, quod Herodem scimus in pago Marathonio sibi dilectissimo et voluisse sepeliri et esse sepultum. Reote igitur Westermannus biogr. p. 189 et Leutschius Philol. I 1 p. 129 Sauppio obseeuti 'OXogov pro 'HQOSOTOV rescripserunt. Iidem vero neglegere non debebant duo elementa rjQ, male truncati vocabuli rarioris TIQIOV reliquias. Lego itaque, servatis simul librorum lectionibns EVQIGXSXUI et ovrog, svQ-u dsixvvxcti r\Qiov 'OXOQOV, xal &ovxv8idov ttwpog ev QL
Transeo ad §. 32 — 34. Locus tractatus cum exemplo sit, vitae Thucydidis hac medicina opem ferri non posse, ut frustula nonnulla a proposito aliena proscribantur, quod corruptelae ex parte eiusmodi sint, ut nisi transpositione verborum admissa iis niederi non possit (cf. §. 22 H. Steph.), non amplius dubito quin eodem qualicunque medicamine ad emendanda capita 32. 33. 34 uti nobis liceat. Sunt qui narrent, Marcellinus refert, Thucydidem ibidem mortuum esse, ubi exul vixerit. E contrario Didymum Zopyro fidem non abnegantem tradere, Olori filium ab exilio reducem Athenis occisum esse, eundemque festivae aliorum scriptorum opinioni repugnare, qui in Thracum fmibus eum violenta morte perisse tradant, Timaeo vel risui dato, qui Thucydidem in Italia diem supremum obiisse hariolatus sit. lam vero inter verba iv tofg ct.Q%ov6iv et TO 6' iv 'ItuMa apparent verba molestissima sya ds ZCOTIVQOV kr\Qtiv voftt^oj xovxov iv ©Qaxf] xexElEvxqxs'vccL xxe. Quid?

Zopyrurn a semet ipso ita discessisse, ut Thucydidem in Thracia mortuum esse traderet, quern modo Athenis interfectum retulisset? Credat Iudaeus Apella. Unus Ritterus p. 12 locos pugnantes reconciliare conatus cQuae pravitas ; ut amoveatur, inquit, distingui oportet ut ego feci

329 vaxa

d' iv 'A$Y\vuig ccno xfjg q>vyrjg ikd-ovxa fiiaia &u~ (xovxo ds qpjjO't Zconvgov IOXOQUV). Scilicet hoc

unum a Zopyro Didymus contestatum accepit, v i o l e n t a m o r t e T h u c y d i d e m o c c i d i s s e , ccteroqui digressus in alia omnia.' Vereor tamen ne verum non viderit, scd verba misere iugulaverit. Quanto rectius Kruegerus Popponem secutus iv @Qaxr) emendavit iv 'Axxbxfi, quo etiam prudentior C. Muellerus fr. histt. Gr. II p. 77 iv OoQixij proponit. Possis eodem iure iv ®QLK6I,. At fugisse videtur interpretes primum quod h. 1. Marcellinus vocabulo XExeAsvxjjxe'vcco utitur, neque vero anod-avstv, turn quod pronominis demonstrativi TOVTOV iv ©Qccxtj usus offendit, pro quo avrov requisiveris, denique quod intellegi nequit, quid tandem Didymum commoverit, ut auctorem suum Zopyrum nimis superbe vituperaret, cuius narratio, etiamsi concedas ab eo verba conclamatissima zovzov iv @t3K%fl XErekzvxtpiivai profecta esse, tamen collato capite 31 veri quid in se continuisse videri possit. His perpensis a vituperatione satis munitus erit, si quis coniecturam proposuerit Goellero iam pridem probatam, neque Zopyrum neque omnino scriptorem Thucydides quo loco perisset contestantem induci, sed alium quendam, genus mortis qui contestetur, advocari. Quid igitur? Vocabuli ZaicvQog in UdxvQog facilis erit permutatio (cfr. Welcker. syllog. epigr. p. 213). Ac Satyrus quidem; de quo cf. Muell. fr. histt. Gr. I l l p. 159, Plinio teste iuxta cum Hermippo et Antigono Carystio vitarum scriptor nobilissimus inque deliciis omnibus habitus haud scio an h. 1. a Didymo non sit praetermissus. 'Ev @Qaxf] emendo in civQ-Qaxi, c carbunculo' coll. Poll, z/ ] 9 2 p . 188 Bekk. avftQal i6%aQa vnojtefadvog ^ Xevxrj iq VTzarftgog ylvxxaivav £%ov6a xal eQvfrqfia xal aiyrjdova 6vvxovov. Morbo -consumptum

esse Thucydidem etiam anonym, vit. §. 9 (Marcell. §. 44) affirmat. Neque mirum si tale quid Satyrus tradidit7 qui in opere TCSQL (licov inscripto tantum abfuit ut vulgarem famam sequeretur, ut rumores quosque vanissimos ac pene incredibiles summa credulitate arriperet. Restat, ut enucleemus quid sit rovxov? Hoc igitur ut assequare; ne-

330

cesse est ante omnia enunciatum iya ds — avzov e §. 33 expellatur reducaturque in locum suum post v. itQod-EGfiiccv §. 34. Habes pravitatis originem emendandique rationem detectam. 'Thucydides, inquit Marcellinus, annum aetatis quinquagesimum egressus, opere historico ad finem nondum perducto, discessit e vita.' Ab aliis alios ei aetatis terminos statutes esse verosimile est, e quibus, ni fallor, Satyrum nostrum testem produxit vitae longius productae. Lego igitur iya ds SCCZVQOV XTJQEIV vofii^ca i%r]xovtovtrj av&Qaxi zazslEvzrjxivai. Nunc demum explicationem habet, quod v. XTJQEIV utitur scriptor de Thucydidis annis in alia omnia discedens. Rectius etiam nulloque obstaculo impedita procedit oratio in praecedentibus xal xazayiyvaGxEiv zrjv svyfteiav sq>7] •—• TO d' iv 'IxuXia — py] Ocpodga xaxayeXaGxov fj.— Quae cum ita sint, non vereor ne cui audacius agere videar, si, quam bis aptissimam reperimus enunciatorum transpositionem, tertio etiam loco quoad fieri possit sanando tanquam certissimam medelam admoverim. Supra diximus verba %v\v noklrjv neQLOveiav nescimus quo casu intra §. 14 limites immigrasse, quamquam Doxopatro teste ab Olori mentione male divulsa. Quae verba quo loco expulsa sint ; cum caput 2 etiam luxatissimum sit, haud facile cum specie quadam probabilitatis divinaveris; licebit tamen hariolari. Fortasse e scriptoris consilio a participio e%ovTog (§. 2) pendebant 5 ©ovxvdidfjg — 'OIOQOV — nQO^Xd'E itaxgog, zrjv inavv(itav e%ovzog arco 'OXOQOV XOV ©Qaxaiv fiaOiliag xal ttjv %oklrjv nSQiovaiav xal za inl ©Qaxrjg xzr^iaxa xal ra. iv J£xunzr)6vlri (iszakla %QV6U (Doxop. xal %ov iv &Qaxrj nkovtov noXvv xal jt£Qiov6iuv^, xal (irjzgog Hyi\Gi%vhv\g^ ansyyovog de xzi.' Verba quoque itaQE6%E d' fjfilv zrjv akkcog ^zrjOiv xzi. e §. 1 in §. 14 irrepsisse videntur. Iungo cpQovovdi xakag. naQs'6%E de xtk. At ne sic quidem vitae initium sine offensione legitur. Quis enim est, qui ab auctore tantum non plane insulso profecta esse credat wjtiyyovog zav Evdoxlyiav Ozgazrjyav xzi. axslaxo yag — MiXztdSrjv xov Gzgazv\y6vl Quis unquam dixit: Thucydides e posteris fuit Miltiadis; originem enim a Mil-

331 tiade repetiit? Possis quidem ex his angustiis rescripto ex ickayiov pro ex mxAaiov te extricare; sed neque axeiato itQog xbv Seiva Graecum est. Deinde praetermitti non debet, quod Didymus altero loco, quo nobilissimorum Thucydidis proavorum meminit (schol. Pind. Nem. II 19), coxeiaxo non agnoscit, sed eodem atque Doxopater dicendi genere utitur eig Ai'uvxu ave'cpeos TO ye'vog, ibidemque Aiacis posteros enumerans Cimonem inter et Thucydidem A l c i b i a d e m inserit. Quern errorem Didymo imputare non ausim. Alcibiadis enim itQoyovoi Alcmaeonidae fuerunt (Sopater in Walz. rh. V p. 10). Inde subnata mihi suspicio est scholiastam Pindari pro xal 'Akxi^iaSr]g voluisse oi AaxXLudui, quamvis propensior sim ad credendum mala quadam fortuna subductum nobis una cum vera lectione nomen illius viri esse, qui Miltiadem et Thucydidem cognationis vinculis coniunxerit. Atque simile quoddam detrimentum verba axeiaxo yuQ — xbv z/to'g cepisse vident u r : ' axeiaxo yctQ [ex 7tuA.uiov] xa (iev . . . . irpog Mt,XTiddt]v, xa
haec quidem emendandi ratio admitti potest, quod cum linguae legibus repugnat, turn stemmati adaptari nequit. Itaque fuit cum nodum gladio solvere vellem resectis ulcerosis: ' ovxatg av%Ei xb ye'vog 6 Gvyyoaqievg ccvad-ev. axtiaxo 8e (sic vulg.) EX neckatov xa ye'vei %qbg Alaxbv

xbv z/tog.' Sed postea vidi, eandem sententiam, scholiasta Pindari Doxopatroque adhibitis, verbis dubiis lenioribus artibus inflari posse. ' Thucydides, sic vitae enarrationem orditur Marcellinus, Oloro natus est, qui cognomini Thraciae regulo et nomen et divitias suas debebat, ex Hegesipyla matre; idemque pronepos fuit Miltiadis Cimonisque, clarissimorum imperatorum.' Abhinc orationem his fere verbis continuasse Marcellinum consentaneum est: r Maioribus vero editus est Aeacidis. Thucydides enim, ut diximus (vel: ut vetusta fama fert), Miltiadis, hie vero Aeaci ; Aeacus Iovis fuit progenies. His atavis gloriatur historicus noster. Atque huius rei Didymus auctor est Pherecydi testimonium denuncians.' Fortasse igitur haec

332

sic scripta reliquit Marcellinus: — otiteyyovog <J« evdoxi{ux)TccTG)v 6rQatriycSv, Xs'ya drj TCJV HEQL Miltiudrjv nal Kifiava- (avscpsge de stg Aluxov to ysvog)(pnsicoro ya.Q BK nakaiov (loyov) ta yivet nQog MiXnaxov aTQurrj'yov, TOJ d£ MiXtiaSf] ngog Alaxov rov zliog. av%sl to ys'vog 6 6vyyQaq>£vg avad-sv. xcd tovtoig Rectirrit quidem in hac quoque loci restitutione inusitata ilia, quam modo furca expulimus, constructio aKsiato nQog tiva, sed fortasse ea Marcellino scriptori sequioi-is aetatis condonanda erit; nos hoc in lucro ponimus, quod particula yccQ post CQXSIOJTO obvia, a vulgata lectione in ds emendata, non amplius sententiam pessumdat, turn quod ix nalaiov koyov optimum sensum praebet, postremo quod Didymus noster haud plura contestari videtur, quam re vera contestatus est, Aeaci, inquam, Miltiadisque cognationem. En tibi promissam Thucydidis genealogiam. OLOKUS Thraciae regulus

CIMON

I

I

HEGESIPYLE nupta MiltiadI a. 515 (2)

MILTIADES

civis Halimusius

filius natu maior

uxor Miltiadis Attica (1)

filia natu maior Cimon E^inice Metiochus naiSiov 514 natus50't ^^^_ Olorus ?Hegesipyle? (natus 490) Thucydides natus 470/1 Timotheus

tilia, uxor Tliueydidis Melesiae Melesias (Athen. XI p. 506)

filia

Quod quidem stemma accuratiore quadam interpretatione vix eget. Thucydidis Halimusii pater et ipse Halimusius fuerit necesse est. Qui cum a proavo Thracio Olori nomen acceperit, fieri nequit ut filius natu maximus fuerit, sed absque dubio fratrem quendam maiorem habuit, cuius quidem nomen Atticum ignoramus. Per se patet patrem huius Olori indigenam Atheniensem e demo Halimunte fuisse, cui haud scio an Thucydidis vel Timo-

333

thei nomen inditum fuerit, inque matrimonium duxisse uxorem e prosapia Olori Thraciae regis, h. e. filiam Miltiadis et Hegesipyles, Cimonis sororem maiorem natu. Constat enim Miltiadi Hegesipylen nupsisse a. 515/4, Cimonem vero ante a. 504 lucem non vidisse. Atque filiolae huius, ni fallor, Marcellinus §. 12 meminit, vocabulo naiSiov usus, quod de Cimone non potest intellegi. Itaque Thucydides re vera ansyyovog est Miltiadis, quemadmodum Doxopater tradidit minus considerate xal Kl[i(ovog adiciens; fallunturque quibus vel vbdovg vel ftvyuxQiSovg vel cmoyovog audit Thucydides. Quod si lectoribus probavimus, mater eius; siquidem ei Hegesipyles nomen erat, haud dubie Cimonis ex Elpinice sorore filia fuit, nomenque Thracium ab ava accepit. Simul liinc lucem acceperit quod narrat Plutarch. Cim. c. 4, Thucydidem in Cimonio agro prope Elpinicen sepultum esse 7tuQu rov rijg 'EhTZivtXTjg zrjg Ktpavog adsXcprjg tucpov. Ceterum alter etiam Thucydides, Melesiae filius, Cimonis gener dicitur schol. ad Aristid. Ill p. 446 ed. Dind. Plut. Pericl. c. X I ; quamquam Thucydides Oloi'i f. in suis historiarum libris, in quibus locis aliquammultis cognominis illius mentionem fecit, cognationis et necessitudinis vincula non commemorat, quae ipsum cum genere Cimonis coniungebant. Haec hactenus. Plura quidem in promptu habeo emendandae et explicandae Marcellini Thucydidis vitae (maximam, si quid video, partem ex Asclepio sive Asclepiade sophista compilatae) aptissima, sed quae, quia ad Didymum parum pertinent, prudens omitto. Unum addo, ne anonymi Thucydidis vita, a Westermanno perpolita, macula inquinetur nullo negotio abstergenda, §. 5 p. 201 W. legendum esse

eld

de d ai e
de at Htl.

pro e£6l

Simili modo in Athen. II p. 71 B eig mv

TC5V ^QKJTCCQXOV

TOW yQamiccTixov

fiad-rjtdv

fortasse legen-

dum est: ft (tK^tGJv, coll. Suid. (Aristid. vit. ap. Westerm. p. 323, 32 X Ksys.iv 6tC%ovg). e

7. Didymi commentarios in Thucydidem nusquam rela-

334

tos legimus; etiani in sclioliis Thucydideis superstitibus nullum Didymi vestigium conspkitur, dum aliorura eius interpi-etum mentio inicitur, ut Antylli III 95 IV 19. 28 Asclepiadis I 56 Phoebammonis I 53' sunt verba Fr. Ritteri in Didym. opusc. p. 7. Ammonius tamen de diff. p. 131 eiusdem commentarios in Thucydidem novisse videri potest, cum dicit 6vn,pa%aiv xal E7Ct[ta%Eiv 6vniia%£LV [iev yag KEf0v6i to 6vv savtoig, cpf]6 ftog, sl'r' avrol inioiev jtoke^iioig, el'Q-7 STEQOI e OLEV, ijii,[itt%£iv (df), oxav rovg E%i6vxag afivvavrai povov. &ovxvSi8rjs iv vrj TCQarr] Xiyav * KEQXVQUioig av[i[ia%iav {IBV ov no/.rjCuO&m, E7ii[iay/,av dd.'

Locus Thucydidis exstat 1. I c. 44, cf. Duker. 1. c. p. 33 1. 33 Valck. Ammon. 1. c. Poppo Xen. Cyr. I l l 1, 23.

III. OPUSCULA GRAMMATICA. 1. Flagl OQ&oygaqiictg. Suidas vol. l i p . 1330 ed. B e r n h . haec t r a d e n s z / t dvftog 6 vs'og, 'Aks^avdQSvg, yQK(i[iaxix6g, og EGocpiGxsvGev iv 'PcSiirj. sygaipe m&avcc, TISQI oQ&oyftacpCag xal ahXu

itlslGxa xal aQiGxa nescio quern Didymum iuniorein in tabulas grammaticorum retulit, qui vereor ne nunquam vixerit. Ut enim editoris Halensis verba mea faciam, quis dubitet akha TtlstGva xal aQiGta Aristarcheo laudatissimo vindicare ? Accedit quod Eudocia nescit aXXa Jti.sl6ta xal aQiGtu. Deinde iti%ava non ignobilis cuiusdam ignotique hominis fuisse, sed illustrioris grammatici fidem facit, quod inter Apollonii Dyscoli opera comparent ap. Suid. l i p . 627 JCSQI r<3v jciQ-avmv zJidvpov, quod Bernhardyum fugit, cum TU&ccvd philosophi esse moneret Didymi Arei 1 ), non item fugit Fabricii aciem BG. II 3 §. 2 vol. I. p. 286. Hinc efficitur, ut proscriptis aut ab hoc loco remotis veiv bis, quae offensioni sunt zJiSv^iog 6 vs'og 'AXs^avSgsvg, yQa[i[iaTix6g, statuamus quae praecedunt VTIIQ xa yq> |3tjSAta arctissimo vinculo liganda esse cum sequentibus og iv 'Pci^if],

EyQarpE

rti&avd,

JCSQI 6Q-

\itsQi yeaygcccpiag Paris. Brequingy. p. 16] xal 1) Suid. diSvpog 'AQSIOS (sic pro codd. scriptura 'AzzTjiog rfA ex Euseb. P. E. XV 15 rescribunt Ions. Reines. Bernh.) cpUoaocpog 'AxadrMiuixog. ni&uvdi v v,ul aocpiGfidrcov Ivasig iv fiifiMoig $' tied alia 7ioXXtx,

336 nkil(Sta xai aQiGxu. Scripsit igitur noster TIEQL 6Qpiug Ilabet quidem etiam lectio USQI ysayQacplag quo sc muniat atquo commondet c. g. Steph. Byz. 32, 17 West. z/uJuftog §e TiaQccrid-ezaL %Qi]6iv eg 'E()uTO6d-evovg t o

'AKs-

i,avdQiTrjs (vide praeterea quae infra dicturi sumus), set! primum tenuiora sunt studiorum Didymi in geographia positorum vestigia, quam ut Parisini codicis lectionem vulgatae praeferre ausim. Deinde lectio yecoyQK
337

dum, utri potissimum libro unum alterumve fragmentum iure assignemus. Fragmenta orthographiae Didymi, quae reperiri potuerunt, haec sunt: 1.

Choerobosc. ap. Cram, anecdd. Ox. II p. 290 ^ECSVOI kiyovtai o[ ag%ovteg nagcc AaxEdai^ovCoig. fieieAofteg oC keyoyievoi [(idvtsg (cod. Kiyovtai ol pdvzai). tovto 6 'Slgog (cod. TO ogog) Sice tov i. — Hesych. I p. 714 (ieieXoitsgifiKvrsg, olg uvudov6i Aaxsdaifiovioi zovg vixrjyogovg. Adde Suid. s. v. Eustath. p. 1453, 10 Zonar. p. 382. Altera voce caret Hesychius, receperunt ipsam Suid. Eustath. 1453, 11, vid. Paus. Ill 11, 2 Boeckh. C. I. I p. 609 O. Mueller. Dor. II p. 128. 314. 542. De fisittoneg digna est quae conferatur docta Lobeckii adnotatio technol. p. 117 not. 17 p. 118 not., ubi desideratur tavkfjgovta tpavta. 'Hguxle'av (Hesych.) fortasse corruptum, et Syracusanorum el'sXog, quode multus est Pierso ad Moer. p. 196 = p. 145 Lps. (schol. Ar. Ach. 581). 2. Et. m. 137, 1 'AQy£iavta6iag noisiv, cog (puGiv AXstyav Ag%iag xal 'Agi0t«g%os. i] agiq}6vzt)g 6 (lEydXcc cpavzu^oiis-

vog. rag JiSvfiog xal TQvyav. Hinc suppleas fr. ap. Cram, anecdd. Par. IV 61, 1. Aristarchi igitur verba fortasse leguntur schol. p. 629 b, 35 Bekk. (Si 23) et. Gud. p. 73, 28 'Agysicpovtrjg (leg. 'Jgyicp.) 6 [leycclag (pavta^ofiavog roig oveigoig, rag didvpog xal Tgvqxov. Verum neque Plato vidit in Cratylo p. 403 B, unde lux effulget Hesychio s. v., neque vidisse putandi sunt quotquot stipat Velsen. 1. c. p. 92 praeter Pausaniam Eustath. p. 183, 12 Cram, anecdd. Par. IV 60, 2J (qui Pythonem draconem appellat) coll. Achaei tragici fr. 11 ed. Ulrichs. *"Agyv\v £jt£
22

338

Apud Homerum legendum esse apparet 'AgyeFicpovxrjg [cf. 'Aguyaxog, 'Ageipuvrig, 'Agei&vGavog], respicique fabulam ab Apollodoro I 6, 3 vol. I p. 23 Heyn. narratam xal xccTE0T7j6e [cpvkaxa add. Faber.] sdsAcpvvrjv Sgaxawav • rjfii&r)Q de i\v uvtrj rj xogrj. 'Eg(i-ijg de xal Alylitav ixxli^avxsg xa vevga qQpoGav xa z/u Xa&ovxeg. In epitheto vero Sidxxogog liaud scio an z/t(dg), Iovis, mentio lateat, sive interpretari malis rov z/tog OLXXOQU sive xbv z/tog axs6toQa. — De y epenthetico disputavi p. 317. 318 in comment. II ea particula, quae hypomnemata rhetorica (Aeschin. c. Ctes. §. 107 Harp. KguvyaMSai) continet. 3. Et. m. 372, 29 (et. Gud. 215, 32) eQSbnco- xal isysi, 6 z/t'dvftog, on dice rot! L Scpsils yQumv aico xi\g Ttotisag, 'AktfiCcav dl xal 'AnoXXdvLog Sia xov i nagu xijv noGiv (Cr. TIOGIV) Soxix-rjv. Cf. Nauck. Arist. Byz. p. 230, 3 Velsen. 1. c. p. 93, qui omisit schol. Ar. Acharn. 690 (682). Ed. Gerhardi opusculum, quod est *Ueber Ursprung, Wesen und Geltung des Poseidon' in Abh. d. Acad. d. Wiss. Berl. 1852 p. 150—198 doleo quod nancisci non potui. 5. Et. Gud. 49, 39 et et. Angel, ap. Ritschel. p. V 5 (lect. catal. Bonn. 1846/47) aficpixQijr] (sic), tj frcclaoaa.

339 de y\ nixQu. ij noxapog. EiQrjxai itegl QEEIV. EI'XE icaga tpofiov yuQ i[i3toi£t Totg nhiovGiv. cog yrfii di8v\xog. wq>siks diet xrjg Eig

»

I-

^

^

v

>

—

Qsiv ei'tE TIUQCC TO XQsiv. vns^ht\ 8e xm xavo xmv sig H v, xal dia xov rj yq. Emendatio facilis est: bis certe scribendum videtur sl'xs naQrjxxai TIUQCC xo QSIV, et pro tig

6(}og. Aliorum veriloquia enumerat Klopferus ad Nitsch. mythol. I p. 183. Futilissimum propinat schol. Odyss. y 91. 6. Cod. Vossian. et. m. 567, 40 a Gaisfordio p. 1611 not. allatus lixog- 6 %ivv\g xal drjitoxrjg. ij 6 EX kitavEtag t,cov. rj 6 iiil xrjg yrjg xoi^icifiEvog. kixog 6 svxskrig yixav xal aitoixilog. 4idvfiog TCCIQCC xo Isiov avxo Ae'yst 8ia xrjg EI. rj ds nuQccdoiSig dia xov t. ta Sia xov irog ano6XQB(pETai xr\v si, Glxog snaygodixog kixog, %aQlg xov xkstxog, 6 svSo^og xal xa nag' avxov. Cf. Cram, aneedd. II 238, 14 Herodian. sive Arcad. de ace. p. 78, 10 79, 3^—5 82, 10 ed. Barker. Ex eiusdem de i avExqxavr^xip quaestionibus haec supersunt fragmenta: 7. Et. m. 452,30 ^vqCxm • — 6 AiSvyiO g %captg TOV I, mSnsQ ano xov CCQE6CO ^s'lkovxog ylyvsxai xal f (isftvaxa KXEOvuapG) xov x xal \iExayovxai sig ivEGtcaxa, ovxco xal ano xov (ivd) (iv^0a xal ^va ftvifia yCyvsxai %vrfixa xal fivrj6xa xal ovx E%EI xo i. Cram, aneedd. Ox. I 196 xo pivxoi xal {H,{ivrjOxa 6 {ilv 4idv(iog avsv xov i. i) (idvxoi, ovx ijtEia&f} avtotg, EJCEI OL Aloksig &vai6xa xal (ivafaxa Kiyov0iv. Herodian. ad Horn. II. A 799 A. 'Multae voces nunc carentes iota subscripto in codicibus cum illo reperiuntur. E. c. graov1) pro gciov, v. Epist. TO

1) Hoc praeoipit Herodianns Arcadii p. 122, 2 ed. Bark. Lps.

22*

340

p. 82 et Wagner, ad Alciphron. I l l 9 [2 vol. II p. 39]: ka&Qa XQV<pa (tab. I num. J3) pro iccfrQa XQV<pa, v. ibid. p. 200:
Cram, anecdd. Ox. I 203 &QCOIGXCO- — didvpog %coQ)g TOV icoTa ano yccQ TOV Q-OQ^GCO fisXXovrog yevfjG&cu • cog TQCOGCO TQCOGXCO xal

de

(prjGiv ys~

dinkaGiaG^im TLTQCOOXCO,

OVTCO ftaQrjGa (I. Q-OQ^GCO) &QCOGXCO Gvynoitfig ysvo[i£i>r]g TOV

I (1. 7]) xal ju.£r«/3o/l^.

Huic scripturae Didymo improbatae obsequitur cod. Medic. Aeschyl. Choeph. 813 teste Franzio p- 387. — Non ignoro tamen referri haec etiam ad commentaries posse, cf. &Q(6GXCO yvd^ia Boeckh. Pind. scholl. praef. p. XIII et fr. 290 R. Schmidt. Callistr. p. 24 = 330. 9. E t . m. 7 4 1 , 25 G(6£w — TO Gatfa yja^lg row i Is'ysi (OGTISQ yctQ u%6 xov em TO xcc&rjiicu yCyvsTtu didvfiog' yiyvBTai £'£a), OVTCJ and TOV Goaco TO vyiaiva TilsovaGfiip TOV t, . . . . I 43 TO de Gaog (ekeyev 6 f t o j ) Sia TOV i yQcicpeTcii, cog uito r o v 6 Gag TOV GCD. TK yuQ aito TOV eig cog did TOW coog Gvv xco t, Mivag Mivaog, i]Qcog r}Qaog, ovxca Gcog Gcoog, cf. Zonar. s. v. Phavorin.

p. 1726; 11. 30 Philem. lex. techn. p. 147 Osann. Gcoit,eiv haud inauditum in inscriptionibus, v. Keil. anall. epigr. p. 115 idem in Philol. VIII 1 p. 177. Apud Aeschylum in Eumen. 232 cod. Medic, exhibet Gcoifav teste Franzio p. 402. Eidem scribendi mori obtemperat e. g. cod. Lucian. Vindob. 123 (B), ut vol. I p. 287 R. II p. 163 R., cod. Palat. Marcellin. vit. Thucyd. §. 56 Westerm. p. 199, 62. — Ceterum non inepte ex h. 1. concludit Gust. Wolffius de scholl. Soph. Laur. p. 18 a nostro profectum

341 esse schol. Soph. OC. 1210 Gav avxl xov Gaiov [schol. Odyss. x 268 Gav 'AQiGTao%og avxl xov Gaov]. 10. Choerobosc. ap. et. m. 230 ; 4 ytfdiov xQiav b'vxav xav noaxoxv'nav yfj xal yaia xal yea, EX itoiov rovrtov ysyove xo yr\Siov; Xiysu 8E 6 /Ii8v\iog, b'xi EGxl ys'a Sid xov £. xal sitEidri, ijvixa rj xskevxaCa GvXXa^i[ rr}g ysvixrjs TOV TtQCixoxvnov oc7to (pcovrjsvxog &Q%Bxai xal itaQaKriyti roj s to o (? rj tci o), TOTS yivsxcci dia xov diov rj naQayayr\ xal nQ06EQ%ExaL xaxa xv\v 7taQakr]yovaav xo i. olov %QaIfcog nQa^udiov, Xtfeag ks^sidiov, jSovg (ioog (iotdiov, vovg voog voidiov, ovxcog ovv yia ysidiov dia trjg at dicpfroyyov xal xat' ixxaOiv 'Arxixriv xov s slg r\ yfidiov dia xov rj xal i, aojtSQ Bixat,c3 ijxa^ov xal eidsiv jjSeiv. 11. Eustath. II. E 352 p. 1146, 58 <&Llrniav 8s to cVGag svxsksg XQifiwvbov rj %ka^ivdiov nakaiov itagoavxo ag xo Gxa^ivCov. (p-qal yap, rag Grafiviov dh xr/v 7iQ06a§iav Xsya. /118 v (iog 8E xal avxog ovxa doijagrav <pr]6i, ag akoyog EGxiv r) TtgonaQO^vxovog xaGig xov lr]8iov, el a[ 8ia xov IOV naoaycoyai, si (isv aGiv iv XQIGL f}gaovxai, &Qovog ftgovov frgoviov, •n,xv\ 7ixv%6g nxvyiov, ft 8E 8axxvhxal jrpo piug E%OV6L TOV tovov, olov ipafiiov, coxiov, EXI 8E xal xlaiSiov, itaiSiov, 8a8oov, ov dia xo 8iov ovxa ovds xavta, alia dia xov iov. XO yUQ

O TOV JtQ03XOXV7lOV

E0XIV.

El OVV, (pfjGlV,

EV tip

Ifj-

Siov daxxvlixrj r\ \i\ig, 8r\Xov ag jrpo (iidg acpEilsv S%EVV xov zovov. xal ovxa 7taQo£,vvEG&aiftEXrjGagxo AHl/ilON 6 Ai8vjiog unoGXEQEi avxo xal xov xaxa trjv jcaqadoGiv i. insi, cprjGi, Irjdog to nqaroxvnov, o xakov Xa8og q>aGiv, ag'AXxjidv • XaSog Eipiva (fr. 88 Bergk.), o EGXI- Xr\8iov ivSsdvpEvr] EVSISEQ. ano yovv TOV Xrjdog, <pr\Gi, ftij £%ovxog TO I ysyovog xo Xr\8iov ovd' av avxo s%oi xo i. Hoc fragmentum, cum iata TtgoGysyQafi^Evov caussa

agatur; non dubitavi hue admittere? quamquam aptiorem ex

342

fortasse locum in libro aliquo ICSQI ax^dtojv composito assignaveris. Vid. Velsen. 1. 1. p. 95. — Nostrum sequitur Herodianus pros, cathol. 1. XIII ap. Arcad. de accent, p. j iQ^ 8—15 e d. Bark, tec dice xov iov xQifiQa%sa t>;roxoQiGtixa 71QO71CCQO%VV£XCCI, xveviov, nxv%iov, nodiov, •9-poviov. si (is'vxoi r\ itQoatr\ xovtoav ftaxpa vitd()%oi, vneOtakfievav xav dice tov diov itccQTjyiievav, naQo£,vvetai, xksidiov^ naidiov, daidiov. ov y«p dice xov diov, alia dia xov iov. TO yuQ d xov itQaxoxvnov loxiv. sti Oytjxiov, %aQtiov,

[adde e D i d y m o rpco^iiov] cot iov

xts.

Egregie

vero hanc de prosodia diminutivorum nominum doctrinam tractat schol. Dionys. Thr. p. 793, 30 sq. Schaef. Greg. Cor. p. 28. Adde schol. Horn. iV71. —• Ceterum vereor ut Didymus verum viderit. Atticos certe i adscripsisse docet Aristoph. A w . 715, neque ipsum Alcmanem, quern antestatur Didymus, hanc literam expulisse fidem facit Hesychius, ubi hudog frustra quaesiveris, Xccidog vero invenies vol. II p. 413 Acwdog" Arjdog. xgifioiviov Bachm. aneedd. I p. 290, 1. Vocabulo tydiov haud raro utitur Philostratus cf. G. dear, ad VA. 'iV 19 p. 158, 7 VS. I 20 p. 513 Imag. II 18 p. 841 n. 14, qq. 11. codd. scriptura inter Xrjdcov hrjidiov Ivdiov Hdiov fluctuat. Philemo denique, quo Eustathius utitur, me iudice non est Aexonensis, quode cf. Meier, comm. Andoc. VI 3 p. vm, sed Byzantius, qui versibus politicis scripsisse videtur. Et. m. 563, 32 pro %Xttybvdiov nakaiov praebet %kuvida na'kttiuv. Hinc duo nascuntur politici versus1) [TO d'] EvtsVsg Q }} nalaiav

%Kavida [Irjdiov], cos Sxccjivtov ds xijv

dCav Xsycj, ut adnotavi in censura Tryphonis Velseniani in Muetzelli Ztschr. f. d. GW. 1854 p. 131. 1) Versus choliambicus latet in Eudocia p. 276 cpiloSo^uiv yaQ fiovov t o v r o v ov% o n X o i q \ a v e t X e v , uXXa 6 vpnXccKt Ig d n e 7ivi£iv, trimeter iambicus in Iulian. ep. XL p. 73 Hey], tig av (?) ipov yivoix' av u&XiaTHQog, ubi praestat me iudice aw' ipov, cf. Soph. Ai. 444 Ar. Nubb. 658 Iacobs. AP. p. 818.

343

2. n

aQ I

7t K & co v.

Hoc opusculum e solis scholiis in Homerum Venetis innotuit, unde Herodianum id commentario instruxisse comperimus (cf. Lehrs. anall. gramm. p. 418), quae simul caussa fuisse videtur, ut hodieque praeter dubia nonnulla ab etymologis servata fragmenta eademque, ni fallor, ipsius Herodiani industria nostro obnoxia ad nos pervagata nihil fere ex hoc opere aetatem tulerit. Accedit quod Herodianus Didymi nomen, quamvis ipsi plurima- eum debere persuasum habeam, admodum raro apposuit, adeo ut Lehrs. de Arist. stud. p. 34 adnotaret haec: (Forlasse debebat (Herodianus) saepius Didymum impicere'. Atque inspectum ab ipso esse, ne dicam transscriptum, luculentum supra exemplum unum e multis deprompsi fr. I X coll. Arcad. p. 119, 8—15. Alterum quaerentibus praebet schol. Aristoph. Eqq. 1158, ubi Herodiani nomine veneunt, quae Didymi verba esse in lexico comico pronunciata fidem facit Hesychius s. v. xrjfiog, cf. Arcad. 59, 14. 1. Schol. Horn. F 272 et. m. 116, 51 acoQXO- KQCO eexl to GrjiiavTixov xov apfio'^aj, ov 6 jtsAAcov (et. m. add. Aiokijcrag) aQaco, KOQiOtog rjQGa c @a'rtg afioiGiv in^QOEv' (II. O 167. 339) dvtl trot; i<prjQ(io0sv xal *%G>\x,a0tv aQ0ov anavTcc' (Odyss. /3 353) avzl xov s
7JQXCC, 6 3lOC&1>]Xl,x6g ^Qfiai,

VJCSQOVVXE-

lixog ijQiirjv, TO TQIXOV JJ^TO, 0v0xolfj dgxo (rectius et. m. 'lavixag xuxa 6v0xo\y\v <XQXO), ijtEV&EGei xov co acaqxo (et. m. add. SOUSQ sl&a Eia&a). ovxag 'HgadLavog iv xa /J (1. V7io{ivri(iazt,, possis etiam noiruiaxCa) xa nsgi

gf

1) Quid igitur? Credamusne Didymum etiam CUOQTO ab apeo to derivasse? Equidem hoc ut credam, quod non modo etymolo-

gus 1. c. his pergat verbis zivsg St Xeyovai zo l-nq^aro, sed etiam Hesych. acoQro. £V.qiy-ato suo loco, deiude loco non suo aa>tiT0m IZCCQTJQ-

TTJTO habeat, idemque £'COQTO h. e. rjoQto formam primigenam recte explicet vocabulis e'So^e, nqifiatai, mihi imperare non possum. Video

344

2. Schol. Horn. A 160 xeiv' • Myei 6 xs%vLxbg iv ra (cxna&dv cidisse videtur a, cf. P 2 0 1 ) vnofivrjfiaxi tov JIEQI A idvpov xd otyjxova qvixa ixfrAifirjxai xr\v ot-vvofievrjv 6v\Xa$i\v xal eav $ ij- tx&UfieiGa 6vXXajii] ij E%ov6a XY\V o\ilav $ga%EZa, f) ds onCoa ovhhafiri cpv66i fiaxgd, xa zo%£QiGita yovv vixa ituQctyyilyi,uTi yiyvstai nsQiGnapsvov. to 8y\lov (Heyn. d«A'). iv Ss TTJ 'O[iriQixfj 7iQ06cadCu ivavTLOVtai rovtca. 3. Schol. P 201 ^rjrsl 6 'HQadbcevdg iv xa a V7iofiv7](iaxt, xov jiegl 7ta&c5v ALSV^IOV negl xov a Ssil', itag Set xovi^siv uvxo, xai q>rj6i, • TtoKv de JIQOX&QOV nctQa ra itoirjxrj itixi xb x% avayvcoGtmg •
345 Herodianus. — Hesych. I p. 548 KQTCESOs06a- faoT byLccXv]. I p. 1442 sQnedo66aininsdog. I p. 548 DCQTCE86 sv 6{ia2.6v. I p. 548 aQ%Edi(5aim 6^aXi6at, idacprjcai. I p. 549 a Quid eg- 6ft«A«, xccl xgrjirtdeg r\ vjcodrjfiara AancovEg. I p. 1541 scpsdeg- imnsdov, ransivov, yafiai. Alia sciens praetermitto, e. g. 'Aq>QoShrj et. m. Gud. Angel, s. v. Cram, anecdd. Ox. I 37, 31 fisvdog et. m. 195, 49, ubi deinceps laudantur Didymus Herodianus Diogenianus, yeitav et. Gud. 122, 12 o%so(piv et. m. 645, 2 a xav Apollon. II 569, 15 Bekk. reliqua, quae secundum literarum ordinem digesta caput V efficient inscriptum: c Incertae vel dubiae sedis fragmenta.'

3. IIEQI

tijg naQcc 'PcanaCoig

avahoyiag

sive

De l a t i n i t a t e ' ) . Hoc opus a Frederico Ritschelio Didymo Chalcentero vindicari inde patet, quod in libello nitidissimo ' die alexandrinhchen Biblioiheken' p. 140 Heliodorum raetricum apud Didymum Prisciani II p. 394 Kr. laudatum ex hoc ipso loco ante Augusti principatum vixisse concludit. Ab huius sententia discedit censor libri in annall. critt. Berol. 1838 P. II p. 821 sqq. God. Bernhardyus in Suida I 1 p. 1330, 1, qui suspicatur totum argumentum, quod gl. /H8v\iog 6 Khccv(Jtog contineatur, ad Didymum iuniorem pertinere, cuius memoriam his fere finibus circumscribit zlidvfiog 6 Kl. 1Q. 'Ak. yQapii., og E0oy>i0tev6£v iv'Pd(ir}. eyQaipE ITIQI 6Qd-oyQacpiag, USQI tav rj^aQtTjfisvcav xtk. Claudium igitur Didymum TISQI rrjg TtaQu PcdpuCoig ctvahoylag scripsisse arbitratur. Huic accinunt Meurs. gloss. Graec. v. dyvccgiov, 6E6TSQTI,OV, Fabric, bibl. Gr. VII p. 57 Lersch. Sprachphil. 1) Cf. meam de Philoxeno dissertationem Philologo insertam IV 4 p. 666 sqq., in qua quae de aetate grammatici dixi non debebat sollicitare W. Ribbeck. de Zenodot. p. 5 , qui, si Philoxeni et Timothei dithyrambographorum Cyclopis meminisset, de Philoxeni glossis Homericis h. I. non cogitasset. — Adde H. Planer, de Tyrannione p. 29. 30,

346

I p. 94. 143—5 Graefenh. Gesch. d. class. Philol. I p. 425. Ego ad utrum concedam haereo. — Ad Prisciani 1. 1. adnotat Lindemannus: < Ac primum notandum ab initio ante vocem 4£dv{iog legi in cod. has literas YK, deinde pro nsgl trjg esse TIEPICTHC, ante vocem jtaga recurrere literam Y et post vocem avakoyiag rursum apparere Y, quod Putschius (perperam) pro numero libri habuit.' Haec ille. Litera ter adiecta Pythagorica Y quid sibi velit, docebit Villoiso diatr. p. 134 (2), sed K quid valeat non expiscor, nisi nota sit nominis KlccvSiog'). Quod si ita est, Suidae glossa zJidvfiog 6 KXccvSiog depravationes perpessa esse non videtur. Et Claudius quid em Didymus, quem a musico et grammatico, Heraclidis filio, non esse diversum suspicatus sum in comment. IV part. 2 p. 1 3, apte poterat lectores ad Heliodorum metricum iv ta nsgl (loveix^g amandare ap. Priscian. de fig. num. c. Ill §. 16. Sed Chalcentero hoc etiam opus vindicaturo favebunt grammaticorum aetate proximorum studia in eadem opera Graeca cum Romanis comparandi posita, Hypsicratis Seleuci Philoxeni Tyrannionis Apionis Irenaei sive Pacati Minucii Suetonii Tranquilli, quos recensui in dissert, de Seleuco Homerico p. 548. Accedit quod ap. Priscian. 1 p. 21 Kr. II p. 395 Kr. Didymus in Varronis consortium admissus est. 1. Priscian. I p. 21 [I c. 4] Kr. cUnde a plerisque ei (V) hoc nomen datur, quod apud Aeoles habuit olim digamma, id est van, ab ipsius voce profectum, teste Varrone et Didymo, qui id ei nomen esse ostendunt. Pro quo Caesar hanc figuram ^ scribi voluit. — Tortell. Aretin. de orthogr. fol. 4 'Habebant antiqui Aeoles literam hanc, quae, quia duplicis gamma figuram detinebat, ut nunc detinet, digamma a plerisque ex nostris cognominata fuit, a nonnullis vero sibi [?] hoc nomen datum fuit, quod apud Aeoles prius habebat, videlicet vau' et q. s. Vid. Ritschel. de Varron. disciplin. libris p. 27. — 1) Cf. Eoeper. in Zeitschr. f. AW. X 1852 p. 436. 437.

347

Claudius Didymus si librorum de latinitate auctor esset, quae de Claudii novamine disserit Priscianus ita narraret opinor, ut Didymum ipsum sequi appareret, qui imperatoris inventum praeterire silentio vix posset. Cf. Torrent. Casaub. Lips, ad Sueton. Claud. Caes. c. 41. 2. Priscian. XI 1, 1 vol. 1 p. 515 Kr. cStoici enim quomodo articulum et pronomen unam partem orationis accipiebant, infinitum articulum vocantes, quem grammatici articulum , ei quoque adiungentes etiam infinita nomina vel relativa: quod etiamDidymus facit tractans de Latinitate.' Cf. Apollon. de pron. p. 4 Bekk. Lersch. Sprachphil. II p. 41—43 R. Schmidt. Stoic, gramm. p. 39—42. 3. Priscian. VIII 17 §. 96. 7 vol. I p. 429. 'Sciendum tamen, quod videmur in praeterito perfecto plerumque barytona quoque Graecorum imitari in commutatione consonantium, testeDidymo, qui ostendens omnia, quae habent in arte Graeci, habere etiam Latinos exemplis hoc probat. Nam, quum primam coniugationem dicunt barytonon, quae tres cognatas habet consonantes, id est fi % aogioxov h. e. praeteritum infinitum spatio temporis utrum paulo ante an multo sit perfectum, ut ) (unde xQvmw, hoc 2 em. codd.; quod prob.) exQvipa, skeiipa, alelya rjAsiipa, nos quoque in praeterito perfecto •— •—, cum in praesenti in bo vel po desinat verbum, plerumque in psi facimus praeteritum perfectum in tertia coniugatione, ut scribo scripsi, nubo nupsi, scalpo scalpsi, repo repsi' et q. s. Tractavi hunc locum in comment, de Dionysio Thrace. Cf. Bekk. anecdd. II p. 6387 30 sqq. Timoth. Gazae. TISQI Gvvtal ap. Cram. AP. IV p. 242, 27 — 243, 3 Macrob. de societate Graeci Latinique verbi p. 796 ed. Zeun. 4. Priscian. de fig. num. 2 §. 9 vol. II p. 390 < Sestertius

348 olim dupondius et semis, id est duo librae et semis, quasi semistertius, quo tempore denarius decussis valebat, hoc est: post duos sequens tertio loco est semis. Hoc quoque secundum Atticos et Ionas, qui v\\ii<5v tgkov dicebant pro 8vo ijpiGv teste etiam D i d y m o , qui hoc ponit ostendens in omni parte orationis et constructionis analogiam Gxaecorum secutos esse Romanos, unde et Herodotus in I historiarum (§. 50) ijtobsito — rj(n,tdlavrov. idov Si] ovv (sic Lindemannus; cod. El JOT AIONIIION-) sln&v ds'xa %aIdvtav ysyevrJGd-ai rov XE'OVTCC1) xutaAdyu E%ELV sfi , XOVXEGXIV ?|

5. Priscian. de figg. numer. I l l 16 vol. II p. 395 post locum e libro Varronis de lingua latina quinto (p. 47 ed. 1) Scr. v.axa Xiyu. Atque naxa pro ««i Menandro etiam in scholl. Hippocr. ed. Daremberg. v. oda^vofioi restitviendum esse video McJta xov Qvnov | Xi%vog nicov 'rjSa^ad'' COOTS ft?) nuiv. JI'QCOV non expedio; TO fi^ rag tQi%ug nescio utrum %0}xi{V Tyij;o's an sit TJI?;TKS ^pt^aS2) Qui paulo post eadem pagina laudatur Dardanus, hand dubie idem est atque Aa^Saviog iv xa nsgl atcc^jiaiv, cui testimonium dermnciat Laurentius Lydus de menss. p. 62 ed. N. Schow. Cuius loci si memor fuisset F. Osannus, cum praefaretur ad Apulei. orthogr. p. XVIII not. 2, non expulisset Dardanum locoque cedere Didymo iussisset. Iterum eiim antestatur Priscian. II p. 393. Ac fortasse ap. Suid. s. v. 'AqioroSrjfiog pro davaov (E., Bernhardyus dioysvtavov) legendum est /JagSuvov. Alios Dardanos habes ap. Cicer. Acad. IV et Philostrat. V 5. 2 p. 567. — TISQI ava&fKav Diodoriis etiam disputavit teste Diogeniano ap. schol. BL. Horn. II. p. 167 a Bekk. (SK TCOV Jioyeviavov trjs tniTOfiriq 'Eli.riviv.iov ovofitxTtov.) Diogeniani libri inscriptionem cognoscimus e Montefalconii diai'io Italico p. 214 in xasv dioyiviavov TJJS £7[irofirjs xdv Ovarjativov (sic) iXXr\vi%mv do. Falitur enim Rank. Hesych. p. 66. 128. 143, qui hv. xov scripsit, neglexitque siglam do. Voluit nempe scriba OO h. e. ovojiclxmv. Cf. Bast. o o Comm. pal. p. 827, nisi, quod suspicetur aliquis, notam NN h. e. vo, vv liiaiiaxcov perperam intellexit ac pro OO habuit. Fortasse Vestinus etiam de mimis scripsit. Ceterum P a m p h i l o ab ipso V e s t i n o breviato baud scio an usus sit a u c t o r s y n a g o g e s B a c h m a n n i , quern M e t h o d i u m esse suspicor ( m e d i c u m ) ab etymologo saepissime in ce, semel a Tzetza schol. Lye. 1050 p. 919, 9 laudatum.

349 Bip.) excerptum his pergit verbis: 'Didymus etiam ea conlirmat. Koyiag.

4idv{iog

"imvsg

xal

iv xa %EQI Tt]g JIUQCC 'Papuioig 'ATXLXOI

rd

dvo

ijfiiGv

f^iGv

ava-

XQCXOV

fjg' (Archiloch. fr. 85 p. 486 Bergk.) iv xti> {lovGixijg inityigsi XQLXOV TJJILTCOSIOV avxl xov dvo yj(ii6v nodsg. xal xaftokov, oxav (iovAavxm txQi.d'[i6v xiva Srj^ovv xal poQiov xi TIQO6)CSI(ISVOV, to bpcovvpov xov dgiQ-pov aisl xov nlsovd^ovxog Accftovxeg xo b'Kov (paaiv, olov xa ?§ rjiiiGv sjidopov rj^nGv <pa6iv, xov snra s^dofiov, 6g fiovadi nlsova&L xov st,, xo o^icovv^ov Ka^ovteg. xal 'Pcofiaioi de evQsd-rjGovxcct, xovxm %qd^,EVOi xa 0%-rj(ictTi. xa yag dvo ijfuffu agaaQia, GEGxigxiovy, cpaGiv, xov fihv Grj xo ijni6v dtj^ovvxog, cog iv TOO Gfj^ioSiov^i GijGxovag Gy]Gxov7tla, xov

ds XEQZLOV[L XO XQIXOV, xal S'GXLV rj^iGv

xa. 8E %E&ia Gy\G%EQXia HOIEI SiaxoGia nsvxijxovxa SfjvaQia doyvga (cog avxoi KiyovGL, drjvaotov nagd xo dijva iG%t][iaxiGiiivov), dixa dh %ovGa, KJIEQ xal fw'/Ue vovfi^cag (paotv. xo Se GfjGxovag GVV&EXOV EGXIV dno xov Grj xal XOVJI xal xov ag aGGig. xal h'Gtiv tjniGv Gvv aGGuQia,

XQIXOV.

XOVXEGXIV

yovGiv

Sv

TJfllGV

aGGUQLOV.

COGHEQ §E fj{lidc^,VOV

i.E-

avxl xov rjfii^edifivov, ovxag xal ovxoi Gr\7ckEovdt,ovxog xov (?.'

'AXXLXOI

4. Hoc opere quale argumentum persecutus sit hodieque sciri in tanta testimoniorum penuria nequit. Inscriptionem solam servavit Suidas l i p . 627 Bernh. Si quid hallucinari licet, crediderim niQ-avd (probabilia) Didymi circum interpretationes historiarum fabularumve probabilissimas versata esse. Cf. schol. Ar. Plut. 210 TO 8E TtL&avov xov Koyov imvEvorjxai. Quamquam scrupulum inicit, quod Apollonii opusculum Didymeo huic superinstructum ap. Suid. interiectum medium est opusculis mere grammaticis.

350

5. Ultimo hoc capite nomen solvam, quod supra dedi, pollicitus additamento aliquo disputaturum me esse de studiis Didymi in geographia positis. Hue pertinere videtur pi'imum liber %EQ I

Kafia<j6ov,

cuius meminit Stephanus Byz. p. 12, 8 ed. Meinek. and ds xov Kafiaxr}6og otexai ztidvfio g xaxa SvyxoTtrjv TO (sic coni. Meinek., xov RV) Ka^uoaog. aofag 6E xov 'O&Qvoveoog, TISQI i\g fiifiklov b'Xov CvvEyQUijis. 6Etai de iv xa JCEQI avxvig koya xovro i(>EvSog. At ogo ut

credam singulari libro de Cabasso urbe a Didymo disputatum esse, vix mihi imperabo, sed earn potius commentarii in Homeri Iliadis librum XIII compositi partem, in qua de v. 363 Ka(iq66&£v k'vdov s'ovxa (edit. Argolic. 'Exdjirjg voQ'ov viov sovru, quae scriptura placuit E. R. Langio, cuius apparatus Homericus penes me est) commentaretur, in tantam amplitudinem excrevisse suspicor, ut fere iusti libri ambitum expleret. Quam opinionem confirmat loquendi usus de verbis (lijiMov oXov mihi observatus. Sic Doi'otheus Ascalonita in Gvvayayt] l££,£a>g 'Axxix-qg, cuius librum CVIII laudat Athenaeus VIII p. 329 D, tantum operae insumpsit teste Porphyrio ad Horn. U. © 90 sig i^yrfiiv xov nag' 'OfirjQtp xfoiSiov, ut nisi iusti voluminis finibus interpretatio ista circumscribi non posset. Recte enim Coraes pro oKov (iiov S'SE'TIOS, quae lectio est cod. B., rescripsit oXov (iifiMov, assentiente R. Ungero in parad. Thebb. p. 433, qui de solenni vocabulorum (iiog et /3i/UtW confusione pluribus exposuit. Deinde Neoteles nescio quis eodem Porphyrio ad Horn. II. ® 328 auctore 7CEQI rijg xaxct TOi)g riQaag xo^siag totum librum conscripsit. Hoc quoque loco vulgata scriptura est oAov /Jtov, quam adversus Valckenarium, qui oAijv j3t/3Aov coniecit, defendit Wolf, prolegg. p. CXCIII (cf. L. Mueller, de oZjtog et ol'firj p. 2. 3). Ipsum Didymum de vocabuli dexccTEvGai significatione librum conscripsisse auctor est Harpocr. 45, 5 Bekk. Aidvpog 6 ygaji^iaxixog TISQI rowrov flifiMov yQaipug, quo

351 loco fortasse 6'Aov ante BiBkiov incuria scribae excidit: at hunc non singularem librum fuisse, sed part em commentarii in Demosthenis or. c. Medont. longius exspatiantem, ex Harpocratione patet. — Fortasse etiam y\ %EQ\ tcav a^ovcov rdv Uokavog avxiyqucpi] jrpog 'AGxkrjiciddrjv, quam Plut. vit. Solon, c. 1 commemorat, e commentario Demosth. c. Aristocr. §. 28 (Harpocr. 136, 10) seorsim, ut itam dicam, edebatur. — Ceterum 6'Aog et BiBkog vocabula nectere consueverunt scriptores Graeci recentiores: e. g. Clemens Alex. Strom. V p. 751 C OTIOV ye xcd oka BuBkua •— ETtideixvvvxai. Theophilus in fragm. Seguier. Steph. Byz. %EQGIV salg ©socpikog okag iyQatyato BCBkovg. Dionys. Halic. de Thuc. iudic. IX 6 okrj yag 7] Bijikog ovrca Gvyxe'xojtTCu. Dionys. techn. p. 126 ed. Schott. di' okov tov BuBkCov dioixovpevog dt,oixrj6iv nva toiavtrjv. — Itaque e Didymi excursu aliquo, ut more loquendi recentiorum editorum utar, ad librum Iliadis XIII 863 fluxerunt haud dubie quae referunt Steph. Byz. p. 344; 12 schol. V. p. 368 b, 26 et. m. 482, 25. Quodsi libri JCEQI KaBuG6ov meinoria non sufficit, ut Didymum inter geographos nomen professum esse affirmemus, iure nostro dubitabimus, num tres loci alii, in quibus ethnograplius ad Alexandrinum grammaticum provocat, ad huius opera aliqua geographica an commentarios (rhetoricos) respiciant. a. Steph. Byz. 486, 9 M. Oivovg noki%viov Aaxcovixrjg, ag ^AvdQoxiav xal zJiSvfiog. Of. Curtii Peloponn. II p. 263. 321 (Athen. Deipn. I p. 31 C) '). b. Steph. Byz. 34, 1 zJiSvfiog §£ yrjatv, b'zo'J&r]vuiug kiyovGiv ccvxl TOV 'Attixug. 6 de <&Qvvi%og avv.%nxov <prj0t.v eivcu xi\v qxjjvrjv xal Q-avfia^Ei, nag 6 I&EQEarrixcorarog av %Qrjrtu. Cf. Antiatt. Bekk. 77, 5 v, OVK ^Axxixr\v. Cf. Ritschel. de Oro p. 58 Nauck. Arist. Byz. p. 213 not. c. Steph. Byz. p. 72, 6 dlSvpog ds 1) Qui apud eundem Athenaeum citatur p. 31 D Alciphro Maeandrius mihi suspectus est, sed latere videtur MaiuvSqiog 6 MiJ, quode dixi in comm. de Tryphone p. 34.

352 XQrjcSiv £% Egaroad-svovg

TOt> (sic R V TO A) '^ke^avdQirrjg.

Lo-

cum Cyrenaei in Bernhardyi Eratosthenicis frustra quaesivi. Horum praeceptorum quo referam tertium non habeo, primum suspicor Stephanum e commentario aliquo rhetorico, secundum ex hypomnemate in comicum aliquem poetam transscripsisse. Sed longe alia ratio est aliorum locorum Stephani trium 655, 5. 20 695, 3 ed. Meinek. ['j v a y (> a

S rj (i a v.]

Scriptores de pagis Atticis atque ipsa Athenarum urbe qui literis consignaverunt, Preller. Polem. p. 170 sqq. Meier, de Harpocr. p. 63. 64, Didymi nomen, nescio quid agentes, in tabulas non retulerunt, quamquam Stephanus Byzantius, qui p. 635, 20M = 283, 27 W his verbis ej testimonium denunciat zJiodagog Ss xal /liSv^iog Tgivs^Elg avaygdcpovGi xov 8rj[i0V) KaKU^a%og 'Exdly TgivEfisiav, Chalcenterura quoque iis accensere videtur, qui pagis Atticis accurate recensendis operam navaverunt. 'Avaygdcpeiv enira, cuius verbi significationem illustrant O. Schneider, de scholl. Arist. fontt. p. 92 A. Nauck. Aristoph. Byz. p. 237, proprium est scriptoris literati eius, 'qui indices quosdam condat eorumque ordinibus hanc vel illam rem inserat.' Itaque L. Prellerus Polem. p. 41 sq. e verbis schol. Ar. Avv. 646 avaygdcpsi 8s Toi)g izavvfiovg xav dr^iav xcd (pvXav IIokEfKov (fr. IX) vel singularis opusculi vel amplioris operis particulae probabiliter elicuit inscriptionem 77oA£^cavog avuygayir) xav ETtcovvfiav zcov dijftrav xal
demque aut huic similis fuisse videtur libri inscriptio a Diodoro compositi, quode cf. Preller. I 1 p. 170—173. Atque recensum ilium pagorum Stephanus iterum atque iterum respicere videtur, quamquam hodieque haud facile quispiam gravioi'ibus quam ex usu verbi avaygaqieiv petitis argumentis redarguet eum, qui ex hypomnematis Didymi rhetoricis Stephanum profecisse contenderit. Steph. Byz. 635, 5 ( = 2 8 3 , 13 W) TQIXOQVV&OV oydsreQag fiog xal sdiodcogog, /liovvdiog aQ(SEvmc5g, EvcpoQicov Avxcog. sati ds drjfiog rijg AlavtiSog (pvA.rjg.

353 Meinek. coll. 618, 4 XQIXOAVV&OV RV XQIXOQV&OV Meurs. — Euphorionis fragmentum in collectione Meinekii est CXVIII p. 138. — Schol. Arist. Lys. 1031 qui scripsit aut Atheniensis fuit, aut aliquamdiu Athenis commoratus esse videtur. Fortasse a Symmacho Atheniensi profectum est. Steph. 695, 3 M 310, 30 W Xolagyogovxco Aibvftog xal zJiodagog, z/iovv6iog 8e XokaQyalg xal itXt^vvxixtog f [ICIQTVQEI. Spectare haec potuerunt vel ad Demosth. 40, 6 vel ad Arist. Ach. 855, ubi schol. 6ij^og 'Axxixr^g o[ XoAagyeig xrjg 'Auapavxidog
Ad eundem librum suum, si quis exstitit, fortassis ipse Didyinus lectores amandat in schol. Soph. O. (.'. 712 p. 71 Elmsl. 6 yccQ Kokavog [wjtevg covo[idG&r] nag' ag S^S&S^TJV aitiag dice rov "ASqaSxov. Sic cod. Laur. et Triclin., y.axa

'AvdQoxCava R. Br., qua re motus hunc locum inter fragmenta Androtionis recepit Mueller. I p. 374. — Gr. Wolffius de scholl. Laur. p. 32 cAuclorem', inquit, 'fortasse quis olim cognoscel. Quamquam eae (caussae) possunt quidem ad v. 711 exposilae fuisse, sed ah epilomalore esse omissae.' Ex-

posuerat has caussas, opinor, in tabulis pagorum Atticorum. Of. Bachm. aneedd. I p. 38, 10 meamque de lexi tragica dissertationem p. 104. — Pagorum Atticorum gnarum praebet se auctor quoque schol. Soph. O. C. 1061 (ubi pro ov, quod in MS. Elmsleio teste sequitur, legendum est ovrco [JiSv^iog] vel ovro) [77tog]) et glossae Hesychianae Oiatidog . . . ot" ds and Oi'ug xov dr^iov xccxcag, ov yccQ syyvg

usixai.

Quae mihi quidem e Didymi lexico tragico petita videntur. — Denique pervelim edoceri, utrum in avaygacpfj an in commentario in Ionem tragicum (nam av 7tg6g "lava (leg. 7ra/3«v) nullas unquam fuisse in commentatione II p. 303 idoneis, opinor, cvici argumentis) Tcvxvog mentionem fecerit. Steph. Byz. p. 528 sq. M. liysxai xal Tlvxvaia \na$' "Iavi]. zliSvfiog de tprjOiv, oxi xr\v nvxva av si'rj le'yav1). Similis quaerendi caussa est de schol. Arist. A w . 836 zliSv^og (pr\Gi xo nslagyixov xsl%og irii 1) Verbis av £t'r] liycov in argumento simili utitur auctor schol. Soph. O. C. 1030 p. 49 Lps. DIDYMUS. 23

354 nargav xsiaQ-ai et schol. Pind. Nem. II 19. Vid. et schol. Eur. Phoen. 159 V. Ccterum in hoc libro conficiondo saepissimo quidem, uti par est; a Didymo consultos esse- decessores, Polemonem, inquam, Diodorum Callistratum sive Meneclem probabile est, sed non infimae notae fontcm ci fuisse suspicor OQt,6fiovg rijg jiokeag laudatos a schol. ad Arist. Aw. 997 (998), si quidem hoc scholion non potius a Symmaclio Atheniensi profectum est, quam a Didymo. Locus ille nequc Meierum fugit de Harpocr. p. 63 n. 355, neque Prellerum de Pol em. p. 175, qui tamen ogiG^iovg irjs nolsmg suspicatur columellas fuisse terminales, in quas ilia verba insculpta fuisse videantur, quac inde adnotaverit eorum aliquis, qui composuerat Atthidas. 'OQi6^ovg qui scripserit praetor Teucrum (Cyzicenum?), ab Athenaeo X p. 455 laudatum, nullum equidem novi scriptorem, neque Teucri opus versui adstrictum chorographicum argumentum persecutuni essc videtur. Tamen, si quid video, OQIOfiot T. n. minime columellae fuerunt, sed liber aliquis fortasse suasore et auctore imperatore aliquo Romano Athcnarum amantissimo conscriptus, cuius parontem ipsum Didymum divinarem, si scliolii auctor pro verbo yiyqanxai vocabulo EL'QTJTCU , quod solemne est auctoris lectorem ad aliud suum scriptum amandantis, usus esset. At, cum nusquam proditum esse legamus grammaticum nostrum tag Imagag xal aoiSifiag AQ-r\vag adiisse, onlnino nobis intcgrum non est, ut in hac caussa scholiis Sophocleis Aristophaneisquc iis abutamur, in quibus Athenarum mentio iniecta sit, praecipue cum et Symmachuni Aristophanis interpretem Athenis oriundum fuisse e schol. Ar. Ach. 145 constet (0. Schneider, p. SI) et Pium altcrum scholiorum Laurentianorum fontem (Ritter. Didym. opusc. p. 37 Wolff, p. 24 Suringar. hist, scholiast. T. II p. 242 Teuber. de Servio Honorato p. 51 Iul. Richter. de Sophocl. etc. interpr. p. 82 Wolff. Prolegg. p. CCLIV) rriultas studiorum gratia peregrinationes suscepisse compcrtum habeamus e schol. Horn. Odyss. o 356 %• 372 [? 6 65 p 124 Buttm.l

355 Haec hactenus. Didymi memoriam ap. Steph. JJyz. 7, 3 "Afiioi 106, 8 'Anoklavva 562, 23 £t]6ajiov ad hypomnemata in Iliadis libros II et XIII retuli. N e d o n t i s fluvii quo tandem in libro mentionem fecerit, (vid. Bekk. anecdd. I l l p. 1393) integra caussa est. — Quae cum ita sint, nullus dubito quin codex Paris, ap. Brequing. aut falsa tradiderit inter opera Didymea librum nsgl yeejygacpiccg enumcrans, aut, quod vero est simillimum, verba ista non modo corrupta sed suo etiam loco mota sint infra apte inserenda: z/ttffftoff 'Ake^avdQEvg \TISQI yeagytag •JJ] ysaQyaca ev j3ijih'oi.g t£. Ac fortasse etiam ulterius progredi licet, ut verbornm 6 vt'og — teal avxog yQCfifiatiJcog (Eudoc.) patrocinio arrepto scribamus
23*

IV. OPUSCULA AD HISTORIAM FABULAREM ANTIQUITATES HISTORIAM LITERARUM PERTINENTIA. 1. Bevy

16TOQ1U.

Havrjv L6T0Qiav') a Didymo scriptam esse dixi p. 10, meminitque nostri inter auctores historiae fabularis Laevinus Torrentius Suet. Tiber, c. 70. Verbis \£vn\ Cexogia utuntur Sextus Emp. adv. gramm. I 278 xcc sv %evaig iaxogiaig xstpsva 1} alviyfiaxcoSag sxcpsgofisva xavx sotiv a%QH\Gxa et Artemid. onirocr. IV 63 p. 379 Reiff. slal xui Ttaga Avx,6 rrjg toroQiag, schol. Apoll. Rhod. II 1248 p. 256 Schaef. Eudoc. Violar. p. 346 'HgoScogog ^svcag nsgl xmv dstifieav rov IJQO^iTj'd-eoDg ravra. Schol. Eur. Androm. I p. 30 ed. Witzsch. tog 6 AiGyvXog — sv xolg gv%iv, evfra xal | a 1) Didymi libium |fV«t lazoQiai inscription fuisse snspicatur Bruecknerus 6 ficraapir/js. At singularem etiain numerum in usu fuisse Ptolemaei Hephaestionis docet iazoqia itccQu8o£og sive lax. Kaivrj et Dionysii iatOQia TCCUSIVTIIUJ. Cf. Vit. Galactionis Martyris et Epistemes ap. Fabric, bibl. Gr. VI p. 52'.) et inc. auct. brev. enarr. clironogr. ad calc. Georg. Codini p. 128 ed. Bonn.

357 vmg i0xoQel 'JvdQai[iovog avtrjv liyav, schol. Eur. Med. 1384 (1377 Matth.) NeotpQav de Zsvixcararov «Yl6vri yug teXEvtrjeat, (iddova), schol. Eur. Rhes. 36 p. 34 Kampm. Mvcc6s'ccg 6e ^svtxaxSQOV uyriyeZxai tec nsgl xov Tlava. Ptolemaeus, Aristonici grammatici pater, Eudocia Viol. p. 360 et Suida Vol. II p. 526 testibus scripsit xa naga

TOO 7tOLrjxfj (nsgl

xcav XCCQCC xav

Ttoirjxcov E u d o c .

B. Em.) l-s'vcag (h. v. male om. Westerm. biogr. Gr. p. 275) tdTOQOvjievcc. &e'vr]g %cd naQado^ov iuxta ponit schol. Eur. Phoen. 1019 vol. V p. 218 Matth. Est, ubi idem fere valeat (Sixag [(JTOQIIV, cf. schol. Eur. Androm. 24 Tro. 450 Phoen. 1.116 V p. 235 et naQa %v\v idtoQiav e. g. schol. Eur. Tro. 391 Rhes. 504 Androm. 108. 224. 607. Ac tragici poetae Grraeci si quae naga %v\v i<5%OQiav dixerunt7 ea castigasse videtur Dionysodorus iv TCO HBQI tcov jtaga Totg tQctycpdolg rjfiuQxrjiiE'vav, cf. schol. Rhes. 504 Cob. E contrario famam vulgarem qui sequerentur dicebantur ano [axoQiag Aafipdveiv, cf. schol. Androm. 18 p. 32 Witzsch. coll. 10; %ev-rj iGtogia ex adversa parte stat rj Sia 6x6^arog xal Stjfiddrjg iGtogia. Plut. Sol. c. 8 Aelian. V 4 III 45 schol. Eur. Ale. 1 p. 25 Witzschel. Collegit igitur Didymus Grraecorum fabulas obscuras abstrusas reconditasve, quales quidem et poetae et grammatici Alexandrini venandi erant studiosissimi, ut operosa ista doctrina non modo ipsi sese iactarent, sed aequalibus etiam posterisque interpretibus quasi aenigmata solvenda proponerent. Ac profecto arduum plenumqixe spinarum opus aggrediebantur, quiqui reconditarum historiarum rimare recessus feliciterque respondendo ad conclamatum illud nov xtixtti; se accingebant. Multarum literarum laude, talia qui moliretur, excelleret necesse erat. Neque vero Didymus in colligendi opera sola acquievisse videtur, sed fortasse aut universam historiam fabularem, ut Lobeckii in Aglaoph. II 994 n. verbis utar, ad hisloriae similitudinem traduxit, aut ex indigesta veterum fabularum farragine eas tantum congessit, quae pragmaticae isti, quam vocant, interpretation! prae ceteris responderent. Hinc non inepte explicabis insignem, quo et Lysi-

358 machum') Alexandrinum et Mnaseam Patarensem amplexus videtur, amorem, de qnibus acerbe quidem sod vcrissimo iudicavit L. Prellerus Polem. p. 180 et in diar. ant. stud. Marburg. 1846 p. 676. 7; cf. R. Stiehlium in Philol. IV p. 99. 110. — Ac fortasse Didymus, in historia fabulari prae ceteris versatus, auctor est schol. in Eur. TMed. 169, quo Timachidas vituperatur, e'nl xa -JTQ6%EI()U TCKGIV evey%eig^ i. e. quod fabulas omnibus notas tragicorum interpretationi accommodarit. Fragmenta huius operis fortasse plurima latitant in veteribus Homcri Pindari tragicorum interpretibus Graecis, quibus auctoris noraen non sit appositum. Certae sedis hacc sunt: 1. Georg. Sync. p. 162 A = 306, 2 ed. Bonn, xal xa zlavdrjv, f'| % 6 IlfQ0evs- Ile()(S£vg xag xal Snl HeQGag S0TQC(T£V6£, xrjv dh Pogyova fvfioQ(pov dice xakhovg i%i6tco(5uv rovg frectTag, tog doxsiv. ZliSvybog fprfiiv iv £,e'vr] i f f t o Qia xcd naQUTi&stcu zov 6vyyQacp£(x xav%y\g.

Rerum scriptor, cuius noster apposuisse testimonium dicitur, ni fallor, Herodorus fuit, cf. Natal. Com. myth, p. 935, quamquam etiam Alexander Myndius Eudocia teste p. 50 TKQI FoQyovog scripsit. Cum hoc fragmento, ni fallor, cohacsit alterum apud Stephanum Byz. p. 459, 16 Meinek. d' OQog %r\v MvxaXryv y>rj<jiv, end at koinal FOQen' ol'xxm coni.

S'JII %6x(o (Rhed. cod. inixoxcovxo,

A. Meinek., at inxorjvxo (el enxoavxo) A. Nauck.), Stephan. ap. Eustath. B 869 p. 368, 26 eid xov OQOVQ rovtov (ivxd^ievai xrjv xeg)aktjv Medov6rjg uvexalovvxo. Ab interpretatione fabulae Didymea non abhorret Lucian. de dom. 19 vol. Ill p. 313 Icbz., quem ad locum quae scholia adnotant IV p. 239, ea aperte nostro accepta referunt oxi at FoQyoveg xccklet xal evfiOQcpia e"£,i6x
xovg av&Qanovg. Cf. Bachm. aneedd. II p. 321, 15 Plut. 1) Praeter voaxwv Hbros composuerat Lysimachus etiam 0rj§aiY.a dS^ quae hue imprimis pertinent. Cf. Voss. hist. Gr. p. 4(>4 ed. Westerm. Gisb. Cuper. obss. I c. IV Valcken. schol. Eur. p. 12 n. 38.

359 de fluv. XVIII 6 p. 36 Huds. et. ra. p. 504; 1 Conon. ap. Phot. bibl. p. 139 ed. Bekk. Schol. Horn. II. B 198 (D) Perseum Iovi Mycalensi templum dedicavisse narrat. 2. Georg. Sync. p. 161 D = p. 305, 11 ed. Bonn. Tavv^rid\\v 6 TdvxaXog agitdoag vtov tov Tgaog vn' ccvxov xate7toXe^teito tov Tycoog, cog CatOQei zli8v(iog xaK&uvoxXrjg (h. e. uti Phanocles refert, cui Didymus denunciat testimonium). (iarr]v UQU xov zliog mg alexov xovxov ctQTtdoavxog

6 (ivd-og xaxaipevdexcu. Cf. Euseb. ad a. 42 Ehudi a. Abrah. 657 col. 182 Augustin. C D . XVIII 13 p. 345 ed. Lnd. Vives. Paul. Oros. I 12 p. 41 ed. F. Fabric. Colon. 1582 'quorum Tantalus rexPhrygiorum Ganymedem Trots Dardaniorum regis /ilium cum flogiliosissime rapuisset, maiore conserli cerlaminis foedttale delinuit, sicut Phanocles poeta confirmed, qui metximum helium ob hoc fuisse commemorate sive quia hunc ipsum Tantalum ulpote asseclam deorum videri vult rap turn puerum ad libidinem Iovis familiari lenocinio praeparasse, qui ipsum quoque /ilium Pelopem epulis eius non dubitaril impendere.'

Cf. Th. Moerner. de Oros. p. 57. Mnaseas etiam ap. schol. Horn. II. Y 234 p. 559 a, 7 Bekk. Ganymedem tradit auctore Tantalo raptum interque venandum interemptum in Olympo Mysiae monte prope Iovis delubrum sepultum esse '). Satis prolixe hanc fabulam Herodianus etiam narrat in vita Commodi p. 29 ed. Steph., a Natale Comite mythol. p. 306 compilatus, suppressa tamen auctoris, unde sua hauserat, memoria, TltGGivovg {JIsGivovg H. St.) Ss ovofia KVTCJ. XY\V de nQoGniyogiuv Xttfislv tov tonov i% TOV ntGovzog aydl\x,atog s% OVQUVOV xul nQcatov exsiee dcp&rjvcu (H. St. 6(pQ-svxog). ag de TIUQ' etsooig svQOfiev, "iXm xa <&Qvyl %m TavxceXa xa AvSa TI6XE[IOV ixel yeveodai Xs'yovGiv, oi (ilv n£(>l odav (opcof vel OQiG^idrcov), ot de TIEQI XOV Favv^Sovg aQTiuyfjg. LGOQQOTIOV de enl noli) tijg [id%r]s yevo^ie'vrjg exasv netieiv ixavovg xul trjv 6vp<poodv b'vo^ia dovvui 1) Eiusflem fere commatis sunt quae Kustero Suidas s. v. "ihov [vol. I p. 2 p. 980. 7] ex Ioanne Antioclieno transscripsisso visws est coll. Cedreno p. 120 Ioanne Malela p. 07. 8 Scalig. ad Euseli. p. 41.

360

xa %coQia. evdcc xal xov FavvprjdrjV [aQitcKj&e'vxa] acpavfj yeveG&ai Xoyog dv&sXxovxav avxov tov ddsXcpov xal xov EQCCGXOV. ayavovg ds yevope'vov xov adpuxog ex&sia6d-fjr(u xo nd&og xov [isigaxtov stg ftv#ov xal xi\v
361 o[ ds fiax' d-fjvca i'ao) iv xa vaa xov Aiog JiQog ti^v. avxov anoOtakivtsg 3ioii]0avTtg avxa 6OQOV s&rjxav avxov ETtiyQccipavTeg iv avxa • Tgaog (taCiXsvg 'Aaiag 6vv &v0ia xbv Evrccvd'a %EL{IEVOV ravvfir^drjv viov avtov avE&Eto Aii. xovxo 8\ ETtoifjGEV 6 Tuvtcikog jtQog d-BQansLav xov nuxQog avxov. OVK i\v yag sdog "Eklv\<5i %-KTIXELV gvdov IEQOV oi'xov lefyavov \tvv\xov avQ-Qcaitov 8ia TO fir) xoivovti&at. xa &Eia. tavxa dh 0vv£yQail>ccxo 6 6o(pC3xaxog 6 iGxoQixog %QovoyQo«pog. 3. Ioann. Malel. p. 86, 17 iv avxolg Ss toig %Qovoig 6 xs^EGxrjg 6 ^.v6xixog a&A.ovg noLVjGag anEk&cov iv xfi Ai$vr\ %03Qcc CVVE^KKE xa 'Avxe'avt, xal avxa ovxt, (IV6XLXCO, Jtobovvxi de yr^Cva xivct, xal vixr[6ug avtbv 6 'HQU.xkijg iqiovEvGEv avxov. ootig 'HQcexkfjg {isxa trjv voOco pXrj&elg ECCVXOV «tg TIVQ sficcXs %K\ ixeksvxa.

XEQI V OV

zHdv/iog 6 60(po3XKtog 6vvsyQc»l>uxo. Cf. Augustin. C. D . XVIII 12. 4. Ioann. Malel. p. 166, 14 de Diomede narrans xal iitavsX&cov {IEXCC rrjv vixi\v xrjg Tgotag ixl TO idiov avxov (laovx idE%&ri into rrjg idCag TCoXsag ?j Tijg Gvyxkiqxov aAA' avx£6xr]0av avta iv SvvdiiEi Tto^Efiovvtsg. ds, oTt r\ yvvv\ avxov i\ Alyiaksia xaxaOxsva^Ei avxa d-dvaxov, o')g jtogvEvQ-siGa v%6 Tivog 6vyxlrjtixov avtov, o6tig xal avd-fcxato avxa XQaxatcog, opoiag ds axovOag, otc inogvEvQ-r] into xov Oi'axog, vior} TOV NavnkCov, dia tov ngbg avxr\v sgcoxa aoAAco 0%IE'VEL avxsfidavxa, xad'ag 6 0o(p6g ztCdv^iog H-S'&EXO, KQO0£0%7]xdg dh 6 zJiofirjdrjg tovg rjysfiovag xal %d0av tr\v 'Apysiav faqav av&i0ta\xivY\v avxa, (it) dwa^isvog de aitEk&Elv [i7]dh inl xi]v AixaXiav, trjv ISiav avtov ^a0i'kdav, ag Kv0ag avtfjg TO (la0ikEiov, 7taQa%aQi]0ag fqv idtav avtov (la0ikslav a7t£%aQ7j0EV, aito%lEV0ag inl ty\v KuXafioiav %aQav. xal xtifei nofov EXEI ita^akiav, 7]v dv6[iaOEv 7A^yvQi%%y\v

xte.

Cf. Augustin. de C. D. XVIII 16. Videntur hae fabulae ad unam omnes, quas sequiores

362

cum Graeci scriptores turn Latini ita narrant ; ut cuncti unum fontem attigisse labris videantur, quasque Georgius Syncellus miscellaneis suis (totg 67toQadrtv) inseruit, e Didymo fluxisse. Etiam Augustinus de civ. Dei 1. XVIII c. J3 connectit fabulas de Gorgone de Antaeo de Ganymedis raptu de Apolline nomio de Perseo alias, quas Syncellus Cedrenus Ioaimes Antiochenus et Malela nectunt. Ac suspicor equidem latinos scriptores Varronis de gonte P. R. opus, Graecos Didymi historiam peregrinam compilasse. Hoc certe Ioannes Antiochenus ap. Mueller, hist. Gr. vol. IV p. 540 testatur, ubi haec leguntur c Cod. Paris. 1630 fol. 231 ano trjg ix&sGeag 'ladvvov 'Avtio%iag rrjg %QOVCOV — ag (prjOi,v ajto fiCfilav MaGsag Ac Ev6e(5iov naimiov xal /JiSvpov xal STEQCOV', illud ipsius

Augustini vcrba probabile faciunt. 5. In hoc Didymi opere probabile est exstitisse etiam fabulam de Luna a Pane corrupta perquam reconditani, quam quo auctore retulissct Vergilius ne Valerius quidem Probus vir literatissimus iudicare potuit. Macrob. Saturn. V 22 p. 567 ed. Zeun.: Apud Vergilium, inquit, Pan niveo lanae muiwre Lunam illexisse perhibelur: c in nemora alia vocans munere sic niveo lanae, si credere dignum'st,' et rcliqua. In hoc loco Valerius Probus vir perfeclissimus nolat, nescire se hanc hisloriam sive fabulam quo refer at auctore, quod lantum virum fugisse miror. Nam Nicander huius est auc/or historiae, poela, quern Didymns grammaticus omnium quique sim quique fnerinl instructissimus fabulosum vocal. Locus Vergilii

respicitur Geo. Ill 391 sqqv cf. Serv. II p. 281 Lion. Prob. II p. 369 cod. Veron. II p. 309 Mai. Adde Philargyr. t. II p. 399 — 'Fabula sic est: Pan cum Lunae amore flagraret, ut illi formosus videretur, niveis coloribus se circumdedit, atque ita earn ad rem veneream illexit. Huius opinionis auctor est Nicander, nee poterat esso, nisi Graecus'. Nicnndro utitur Didymus etiam aliis locis: cf. e. g.

363

Harp. 99, 13 Scrv. ad Aen. IV 261 I p. 275 Lion. et. m. 14S, 8 (Suid. I 1 p. 3S3 Bhd.?) 6. Ex eodem Didymi volumine fluxerunt etiam; ni fallor, quac de sexto quodam Apolline Magnetis tilio, nostro teste advocato, tradidit Clemens Alex. p. 14, 5 Sylb. 6 de didv[iog

6 yQafipccTuidg tovroig exzov ertiq>EQ£t, xov Mayvrj-

zog. Cf. Oicer. de nat. deor. I l l 3 §. 57. Alectora Magnetis norunt schol. II. B 756. Sol vero vocitatus est Alector sive Elector.

2. Msta^OQtpdGsig. (?) 1.

Itaque haec quattuor fragmenta non dubito quin ex eo, de quo agimus, Didymi libro profecta sint. Lnbricum vero iudicium est de schol. ad Horn. Odyss. d 797 (Pal. Q.) Eustath. p. J422, 7 [62, 45] zJidvpog de '^ jCQo6ayoQ£V£Od'ai %r\v IlrjveloTtrjv

ij 'AvaQ

•ij 'AQvaxiuv Eustath., 'AQvalav Tzetz. Lye. 792) Navnliov ds QLipuvxog avxi\v e(g ftccXutrav Sia noivrjv IlaXa^dovg VTCO nrjveXoTtcav c.vtrjv owd'stGav ovtcog avofiaG&rjvai. Su-

spicor Didymi fontem esso Lysimachum fortasse a Mnasea Patarensi citatum. Hie enim non prius audita multa de Ulixe eiusque prosapia narravit. Cf. Athen. IV p. 158 D Eustath. Odyss. XV 118 p. 1796, II (Stiehl. 1. c. p. 107). Verum tamen haec Didymus num in Homerum commentatus an in libro aliquo historiam fabularem continente tradiderit, sciri nequit. — De Penelopes nominibus quid statuam fluctuat animus. ^A^aQaxivq, nmlieris nomen a flore fictum; occurrit ap. Alciphron. cp. I l l 37, quod hie in censum venire posse non videtur. 'jQvaiog Ithacensis mendici Iri fuit nomen Odyss. VI 5. At quid cum Iro Penelopae ? Natalis Comes Mythol. p. 935 'Agvaia derivat ab UQV£L0&CU , * quod earn nottenl educctre, cum <XQV tiG&at, refulare et abnuere signified.' Deinde pergit: ' Mox deposito

364

priore Arnaeae1) nomine filiam Penelopen vocavit, ut testatus est Herodotus ('? Herodorus) in Us, quae scripsil de Perseo et Andromeda2). 2. Didymarchum fi£tafioQ(pc36scov auctorem, quem ap. Antonin. Liberal. %y p. 100 ed. Teuch. inter fontes suos de Batto recenset Pamphilns lib. I, aliunde non novi. Neque I. Gr. L. Mellmann. in comm. de causs. et auctt. narr. de mutatis formis p. 89 habet quod tenebras pellat. Mihi Didymarclius iste semper fuit suspectus; quem Didymo nostro a Pamphilo saepissime expilato cedere iubenti non multum obnitor. Facile condonari librario potest error scribenti pro eo, quod Pamphilus voluerat, z/t/t'^ffAOg 'AQi<)taQ%ELOc-), quamquam in comment, de Tryph. p. 37 Bastium comm. pal. p. 782 secutus negavi siglam aQ 'AQiOrKQ%£toq posse valere. Accedit quod ap. Antoninum Didymarchus ille in consortio apparet et Nicandri, cui supra diximus Didymum saepe denunciasse testimonium, et Antigoni, quem nostro comitem adiungit schol. Ar. Aw. 299 Hesych. II 217 XELQVIOS Erotian. lex. Hipp, p. 12 Frz. Cf. schol. Eur. Phoen. 159. — Valcken. Ammon. p. 92 Didymarchum admisit. 3. Restat Didymus ap. Serv. ad Verg. Aen. Ill 64 vol. I p. 187 ed. Lion. * Dicta autem est cyparissus, ut Didymo placet, ait6 rov xvsiv %UQCGODJ h. e. ab aequaliler pariendo; quod et ramos pariat aequaliler el fruclus.' Quaeritur, 1) Tantas dissipare caligines difficile est. 'AQVCtla, si vera nominis forma est, derivabant fortasse ab uqvsiG&ai (coll. Horn. Od. it 126 rj 9' ovx' aQVSizai

ozvySQOv ydfiov),

ut alterum 'AQVCO, quod e

Tzetz. Lye. 644 protraxit Tzschirner. de nom. in &l exeuntibus p. 17. — Nisi legendum est 'A%aqvavia. Sic 'Ap$qu%lav, Augeae filiam, novit Eudoc. p. 48. 2) Andromedae Euripidis fr. 126 Wagn. ex Aristophanis Thesm. 1098 petitum, quode Meinek. in diar. Marburg. 18-10 p. 1085 dixit, ablegans leetores ad Euseb. PE. p. 854 A ante oculos habuit etiam Procop. Soph, epist. cod. Vatic. CCCVI Suecae reginae n. 139 p. 228, cum dicit sl'&s ynvOLfirjv IltQOsvg vTtontiqog dsqcc repveov (fort, crf&equ).

365 quonam e tanta Didymorum cohorte Servius h. 1. teste utatur. In censum enim venire posse videtur Didyrcrus Alexandrinus iunior Georgicorum scriptor, quode cf. Needhami prolegg. Geop. vol. I p. LVII ed. Nicl. Hie enim expilatur Geop. XI 4, inque eiusdem libri cap. 5 ad verbum fere leguntur Graece, de quibus latine commentatur Servius 1. 1., dtrrov <xl fisv dice xrjv tsQijJiv,

XVTCUQISGOI ovofia

e%ov6iv, %aQixsg

xvitccQLOGob de Sia xo XVSLV

nuQiGovg

xovg xs xXadovg xal rovg xaQiiovg. Quibuscum Niclas conferri iubet Eustath. II. B p. 274 [207] XVEL nagicovg r] xv7iuQi66og xkadovg. At hoc argumentum nullum est. Parum enim credibile est ipsos rei rusticae scriptores, Didymum Florentinum Cassianum; alium aliam fabulam intexuisse; quas ad unam omnes eiusdem auctoris esse foetus stilus clamitat. Ac Needhamus quidem Nicolausque Nestoris Larandensis ex Lycia suspicantur has fabulas esse; quarum nonnullae hie legantur vol. I p. LXIII (cf. Haller. bibl. Botan. T. I p. 47), Lambecius contra; cui nos calculum addimus, Pamphili Aristarchei. Haec enim Galenus Simplic. VI praefat. p. 68 pr. 69 pr. ovtco drj, inquit, xccl Iluiiyilog inoiY}6axo xr\v itsgl floxavcSv itQccyficcxeiav all' txsivog fihv ei!g xs (iv&ovg ygadov xivag i^xQaitExo xau TLvag yo7]T£iug Alyvitxiag Irj^ddsig «ft« XMSIV incodalg

xxi. Atque ipsa ilia, quod memoratu est dignissimum, de cupresso fabula est Aegyptia Graecis accommodata condicionibus. Quae enim Geoponicorum auctor de filiabus Eteoclis tradidit, eadem de Cyparisso puero Aegyptio narrat Tzetz. in schol. ad exeg. in Iliad, p. 138 ed. Herm. Kvita.Qi00og agalog YJV vsuvicixog Alyvuxiog^ ov TCSOOVrog xal aitonviyivxog iv cpQECtxL oC xcc&' alpcc xov viov rrjv XVJCCCQLGSOV, [irJ7iG> xaXov^is'vrjv %V7taQi60ov, slg ovofia xov ddvdQOv xaxc3vo^dxa6i,v. Fontem Pamphili Didymum

fuisse a verisimilitudine non abhorret. Accedit quod, uti recte observat Niclas vol. II p. 789, 1, tota fabula de Daphne in scholiis Homeri (D) verbis narratur iisdem. Itaque, ut dieam, quid sentiam, Geopon. XI caput IV (vol. II p. 796 sq.) a Didymo Chalcentero videtur profectum; Didymi Alexandrini iunioris est cap. V de plantations cu-

366

pressi. Egrogie vero fragmentorum par (1 ct 3) favot coniecturae nostrae supra propositac, praeter %dvrjv 16x0Qiav altcrum etiam opusculum idemque similis argumenti composuisse Didymum, (i£xa(ioQq)co0eig inscriptum. Haec fere habui, quae de libro ^.e'vTjg tixoQiag commcntarer. Superest, quo certius persuadeam lcctoribus satis ieiunum futilemque se fabularum enarratorem in his libris praestitisse Didymum, neque eosdcm maioris pretii fuisse, quam Palaephati personati libellum de incredibilibus, ut transscribam quae ap. schol. Eur. Mod. 276 vol. V p. 357 Matth. de Medeae liberorum interitu somniat Didymus, atrocis infanticidii crimine studens ut Medeam absolvat: xr]v yap Mrjdeiuv kiyei (sc. Creophylus) SiaxQi(lovGav iv KoQiv&

zrjg 's4%Qaiag "Hgag, voyiioaOav xov naxsga avxtiv (pQovxislv njg OoxrjQiag avtav. rovg 81 KQEovxog olxdovg aitoxxEivavxag ccvxovg Siadovvai loyovg, Zxi 7] M^dsia ov ftovoi/ xov KQE'OVXO. akka xal rotig iccvtTJg nuidag ansxteive. ytyovivai de naQtcnkfoiov [iv&evsxat, xal nsgl xov "ASMVLV. Cf. Ioann. Antioch. in Muell. h. Gr. IV p. 542. Insignis etiam ad comprobandum, egregio favisse Didymum fabularum explicationi quam dicunt pragmaticae satis illi ieiunae etiam ille schol. Eurip. Cobet. locus est, in quo Paridis iudicium unde fictum sit exponitur Anticlide et Chrysippo auctoribus, si quidem recte suspicamur schol. ad Eur. Androm. 276 p. 36. 37 Witzsch. esse Didymeum iviot. de (cf. Varro ap. Au^ustin. C. D. XVIII 10) dieipsvdd-ai cpaGi (hoc verbo certe utitur Didymus ad Orest. 876) xr\v XQIGLV tav fteav, xa&dnsQ yQatpei 'Avxixlsid^g (cf. Meier, comm. Andoc. VI 3 p. VII n. 131). XQICC ydo £0xi xdv e%L%aQimv yvvaia xci ft'g xi\v xrjg ev[iOQta in eadem scholii parte excerptum liunc in modum eorrigo "iStjg dsrj Ttorf firjXo-

3G7 GLTtitog (cuius testimonio utitur Didyraus otiam ap. Baclim. 65, 11 v. KI<X6XCOQ) 6S av 'H%mmv dsxdxw (cod. q&Lxa i) xov IJCCQIV xii'cov Set [idllov avx£%£6&m, no<x6xrj6sag yj £Qnxixrjg {-mv Nauck.) ij j}cc6ifoxrjg (cod., (icc0iA.eiag Nauek.), vevGai avtov fia/Uoi/ slg xa £Qaxixa xccl ovxag xov TCSQI xQLOeag [ivd-ov ovvxsd-ijvKi. Cf. schol. Phoen. 687 vol. V p. 153 Matth. — Talibus igitur explicationibus fabularum et tritarum et reconditarum undecunque congestis (ex Anticlidis, puta, Mnaseae Herodori Philochori Ephori Istri Lysimachi Nicandri Chrysippi libris) quin £,tvrj i6X0Qia Didymi referta fuerit non est quod dubitenrus; quod argumentum attigimus p. 280 in ca operis nostri de Didymo conipositi parte, in qua de vcteribus tragicorum interpretibus Graecis egimus. — Ceterum non abs re fore iudico hue transscribere Quinctilian I . O . I 8,19 'Nam qui omnes eliam indignas lectione schedas excutil miilihus quoque fabulis accommodare operam polest. Atqtii plcni sunl eiusmodi impediments grammaticorum commentarii vixipsis, quicomposuerunt, satis noti. Nam Didymo, quo nemo plura scripsil, accidisse compertum est, ut, qnum historiae cuidam tamquam vanae repugnaret, ipsius proferrelur liber, qui earn continebal. Quod evenit praecipve in fabidosis usque ad deridicula, •quaedam el/am pudenda: unde improbissimo cuique pleraque fingendi licentia est, adeo ut de libris totis et auctoribus, ut succurrit, mentiaiur Mo, quia inveniri, qui numquam fuere, non possunt. Nam in notioribus frequenlissime deprehendunlur a curiosis.' Cf. Athen. IV p. 139 C, ubi haud scio an Sta to srAij-frog ferri non possit, verumque sit BifihoXdQ-av dt-a xo Irj&og, deinde £6X1. yag xo TC^TjQ-og. Quid multa? Ecquis his perlectis dubitet quin Didynras in historia fabulari ipse tradiderit TQorpov (cod. co) ay (sic cod., non expiscor; fort, ayvov) iv vdnaig \ arrjvrjv (cod. ay^vvm ii\ a TJJ'V, deinde trjs "iSrjs perperam e praecedentibus iteratum) xqiolvybniov aqfia. [x v v— vv — v—v— | i-'atrjcav • Svixaig. Hes. TQIOXVJIv v v v — v]. Hes. ozr'irrjV mov Sq/ia- TO in TQICOV oXv^TtidScov (aw) s&vypzvov, cf. Hes. ffiTyog tQinttQ&tvov. — Certamen pulcliritudinis mnlieram primus Cypsclus urbc ad Alpheum condlt.a instituit, Nicia teste in Arcadicis ap. Athen. XIII p. 009 E sqq.

368 earn fabulam, cui tamquam vanae (duil/evafiewif), ni fallor in hypomnemate aliquo, repugnaverit.

3 et 4. Librum 6v^7(oatov nomine inscriptum edidisse primus P l a t o videtur, ad cuius imitationem se composuit X e n o pho (Athen. XI 504 F) et fortasse reliqui, quorum nomina recenset Plutarch, symp. quaestt. prooem. lib. I p. 612 D, Aristoteles Speusippus Epicurus Prytanis Hieronymus Dio Academicus. Atque A r i s t o t e l i s 0v(i7to0iov inter scripta Stagiritae enumerat Diog. La. V 1, 12 Athen. XV p. 674 F ; TIEQI (jvGGiriav ij av[ino6i(ov vitae auctor p. 404 Westerm. Cf. Eudorum Acad. ap. Stob. eel. II 7 p. 50 Heer. De Speusippo cf. Ions. S. H. Ph. p. 55 ed. Dorn. Ant. Maleckium de Academ. vet. p. 20 sq. Innuit Plutarchus Speusippi librum Tllatavos iceQL$sutvov, qui Diogeni La. Ill 1, 2 laudatus scrupulos iniecit Ionsio 1. c. neque Plutarchi memori neque T i m o n i s libri inscripti 'AQXSGLIUOV itSQidsinvov Diog. La. IX 115. E p i c u r i symposium iterum alleat Plutarch. Sympos. Ill 4 ; 1 et non posse suav. viv. g sec. Epic. c. 13 adv. Colot. 6 Athen. V p. 186 E 187 B 177B 179D 182 A Diog. La. X 1, 17. De P r y t a n i d e quae sciri possunt collegit A. Meinek. anall. Alex. p. 6. H i e r o n y m u m suspicor memoriae tradidisse; quae diem natalem Halcyonis Antigoni filii celebrantes amici inter pocula dissererent; cf. Diog. La. IV 6; 17. Dionem nisi e Clem. Alex. IV p. 380 D. Heins. eque Ciceronis Academ. IV 4 cognitum non liabeo. Cf. tamen Ernestii Clav. Cic. s. v.; qui addit ' Cic. ep. ad Div. IX 26 Coel. 10 Strab. XVII p. 1174.' — Hominis literatissimi A r i s t o x e n i peripatetici Gv^mxa (Sv^Ttonxu longa premeret oblivio7 nisi notitiam scripti deberemus industriae unius Athenaei XIV p. 632 A (Mahn. de Aristox. p. 118, qui vertit 'in miscellis coni'iva/ibits' Boeckh. Min. p. 79). Apud eundem Athen. IV p. 162 E laudantur P e r s a e i C i t t i e n s i s Gv[iitozixol dt-dAoyot, et XIII p. 607 AB Gv^norixcc vno^vq^axa. Cf.

369 Diogen. La. VII 1 n. 2 et Koepk. de hypomn. Gr. p. 18 (Berol. 1842. 4.). M e l e a g r i Cynici <5vp%o<Siov laudat Athen. XI p. 501 C. 'Carmine tale argumentum persecutus est H e r a c l i d e s P o n t i c u s , qui in lescharum libris doctorum hominum syssitium finxit, qui nodosas de rebus grammaticis et historicis quaestiones alter alteri proponerent et propositas solverent'. Meinek. analect. Alex. p. 378. Atque ipsius A t h e n a e i datjrvoaogoMJTij's, quaestiones P l u t a r e hi convivales, Lucianique Convivium sive Lapithae doctorum manibus teruntur; contra invidit nobis fortuna Cv^inoGiov illud, quod H e r o d i a n u m grammaticum aliquamdiu Puteolis commoratum conscripsisse e Steph. Byz. s. v. Aiv.uiaQiHa cornperimus, cuius indolem argurnentumque parum recte perspexisse Matterum (l'ecole d'Alex. p. 282) verissime monuit A. Wettin. in accurata comm. de Herod. Gramm. partic. p. 5 (Hal. 1842. 8.) addens: *Grammaticum, si quid video, hoc in libello arlem eiymologicam alque facete factitasse censeo, et ita quidem, ut omnes res, convivio inserviunl, deduceret, id quod facile intelleges, si menta quotquot supersunt comparaveris. Or. et. m. 138, 4

iocose quae frag%v\-

Ao'g 137 ; 31 neXcoQig 151, 18 ruQi,%og 167, 19 rjitccQ 108, 6

ipsdvog 118, 18 tyaXltiv 37, 15 (iolfiog. Cram, aneedd. Ill p. 399 rjdog.' Cuius opinionis fautorem nactus est solidissimi iudicii virum K. Lehrsium in anall. Gramm. p. 419, cuius integra verba transscripsisse iuvabit: c— elymologisch erortert zu sein. ebenso wie diess mil den Ausdritcken, die auf Speise mid Mahlzeit Bezug haben, im Symposion geschah; denn so viel ergiebl sich dariiber cms den Bruchstilcken bei Orion. Bass ausdrilcklich angeftihrt rvird (Steph. Byz. dixaiaQ%£ia), er habe es in Puteoli geschrieben, beslatigl wohl, was der Tile vermuthen Icissl, class es rvirklicli dramatisch in der Form war. Auch Didymus halte ein 6v\k,%o6iov (voluit Qv^,%oGiay.a) geschrieben. [Anlass wie Stoff zu solchen Zusammenfassungen nach Gegenstiinden gaben den Grammatikern wahrscheinlich die nach Gegenstiinden geordneten Lexica, solche besonders, welche die seltensten und schwierigslen Worler bolen, wie Aristophanes

von Byzanz.V DIDYMUS.

Exstitit etiam qui fingeret scriptas s 24

370

lag 6v[LH00iuxds') M e l e s e r m u s A t h e n i e n s i s sophista teste Suida vol. II 1 p. 763 Bernh. Eudoc. p. 301, 6v[inoxMovg vofiovg A r i s t o t e l i s S p e u s i p p i X e n o c r a t i s affert Atheu. I p. 3 F V p. 186 B ; G n a t h a e n a e Athen. XI p. 485 B. De anagnostis ad mensam ad erudita veterum convivia adhibitis, lectionibus convivalibus, gryphis et quaestionibus proponi inter pocula et consultationibus suscipi solitis egit G. S t u c k i u s in praestantissimo opere antiquitatum convivalium ed. Tigur. 1582 LB 1695 III 17, 18. 19 I a n u s q u e C o r n a r i u s de convivalibus vett. Graecc. moribus ac sermonibus ed. Bas. 1548. 8., uti perhibet I. A. Fabricius bibl. antiq. p. 564 et p. 572. Egregie idem arguraentum novissime persecutus est K. Lehrs. de Aristarchi studiis p. 214—219, qui omnium instar est. Unum addam. Mireris, quod inter scriptores 6vpnoGiav a Plutarcho commemoratos non comparet D i d y m u s noster Plutarcho haud dubie bene notus. At vero ov ft£ Iq&sig, Plutarche, quippe qui probe noverim morem istum grammaticorum sequioris aetatis abiectum antecessorum abutendi laboribus, reticendi nomina. Solent nimirum ex eorum, quos laudant, scriptis fere nihil decerpere, plurima sublegere iis, quos quasi per transennam praetereuntes vel uno loco antestantur vel inspexisse se prorsus dissimulant, cf. fr. 1.2. — Sic verba posuit/ nomen reticuit Aristoxeni Plut. Symp. I c. 6 p. 623 E, indicante G. Mahnio p. 1J5. 1. Steph. Byz. 314, 6M 6 xontxqg ®ifiiog,
genere cf. Plut. symp. V 1 p. 224, unde simul auctorem huius fabulae deprehendimus P h y l a r c h u m (Brueckner. de Phyl. fr. p. 45) scriptorem fabulosum atque ob id ipsum 1) Quid clifferant inter se avftnoTiiid et aviuioa'iay.ci docet Plutarch, quacstt. II praef.

371 a Didymo Chalcentero lectitatum saepiusque numero citatum. Iiunc igitur ipsum vel Didymum adiit etiam Plin. h. n. VII 2, qui, quamquam ne uno quidem loco Didymum inter externos auctores refert, gemina narrat. Praeterea cf. Hes. s. v. ©ijists, quo loco Salmas. exx. Plin. p. 47 emendat ®ipsig yo-qxag nvsg. Apud Plutarchum codd. fere omnium lectio est ©^/Mg, quod non correxit Brueckner. 1. 1., Qvfisig habent edd. Bas. Xyl., ©ijiieig vel &l(hoi proposuit Vales, emendd. V 8 ©i(it,oi, Luclit. et Mueller, fr. hist. (Jr. I p. 354. Thomsius locum oniisit. De loco Thiba Pontico ab Amazone, quam Hercules interfecit, dicto cf. Arrhian. Nicomed. ap. Eustath. ad Dionys. Per. 828. Inter populos effascinantes Nasamones quoque numerantur ap. Herod. II 33 IV 105. Cf. Lobeck. Aglaoph. II 1196 coll. 972 sqq. 2.

Et. m. 651 [718], 35 oxoXia %a Ov^Ttotaca a(S[iava4idvpog ffnqoiv diacpogovg ETv^okoytag sv y 6v(inoaiuxcov. Cui ibidem Ori opponitur explicatio 1 ). Didymi exemplum secuti et Athenaeus XV p. 693 F •— 696 E et Plutarchus Symp. l i p . 155 Tauchn. de scoliorum poesi nominisque etymologia disputaverunt. Didymus vero de scoliorum veriloquio iteravit in libro negl IVQIKCOV TCOLI]ttiiv, nisi mavis ap. et. m. 651, 85 zJodvpog — sv TCO IZEQI noifjicov xai 'HQaSiavog iv y 6v[i7co<}iaxojv. —Dicaearchi ap.

Suid. et schol. Lucian. pro laps. vol. IV p. 116 ed. Iacbz., Aristoxeni et Phyllidis musici ap. eosdem, Artemonis Cassandrei ap. Athen. XV p. 994 prolatas nominis rationes quin Didymus apposuerit, non est quod dubites. 'Titofivrjfia TZSQI TOU GaoUov {IS'TQOV scripsit Tyrannio grammaticus testibus Suida et schol. Ar. Rann. 1337, quem Amisenum esse statuit H. Planer, de Tyrannione grammatico Berol. 1852. 4. p. 8. 3. Steph. Byz. p. 305, 1 ed. Meinek. Htig- Sij^og Aa.1) Ex Didymo rlucta esse quae Eustatliius ad Odyss. 7) p. 1574, 12 R de scolii veriloquio perhibet suspieatur Iacobsius teste D. Hgen. isquis. de scol. poes. p. XCII.

24*

372

Tcmvixfjg xal xrjg KQiqxr]g nokig. odsv i)v Mv<5av slg tav into, aocpav %Qtj[iccxi£,av'Hxstog, ov itEfiv^tai IJXdxcov sv xa ngaxayoQa Xrjvs'a TOVTOV slitdv. zJCSvpog 8E <>v(iitoOiccxav dsnuxa 'Hxstov ccvxov KKXSZ. ~Hxig, 'Hxetog h. 1. debentur 0 . Muellero Dor. II p. 453 etMeinekio: cf. Pausan. I l l 2, 11 VIII 12, 8 et. in. 24S, 34. Locus Platonis exstat p. 343 A. Steph. = §. 82 p. 582 Heindf. De Mysonis patria cf. Aeg. Menag. ad Diog. La. vol. I p. 286 sqq. Huebn. — Ceterum Stephani verba mihi vix admittere lectionem 'Htstov videntur, sed efflagitare Oixalov. Vereor enim ne Didymus, qui cum Mnaseae scriptis sv ta nsgl xQrjdpcov ap. schol. Pind. 01. II 70 laudati intimam familiaritatem contraxerat (cf. comm. Didym. IV 1 p. 358), hoc fretus auctore vulgaris famae contemtor csse maluerit. Saepe enim quaesitum est ; mim OITAIOC an HTEIOC fuerit My so, cf. Diog. La. vol. I p. 78 Huebn. Accedit quod Didymum Platonis adversarium fuisse etiam aliunde cognovimus. 4. Stephani verba (cf. eundem p. 692, 15M) cum fidem faciant a Didymo in d e c i m o Symposiacorum libro mentionem iniectam esse de septem Graeciae sapientibus, hue etiam referendum mihi videtur non sine specie veri fragmentum haud exile a Clemente Alexandrino servatum Stromat. I p. 220 D. Heins. (LB. 1626): to fuv ovv rN£l®I CATTON of psv Xlkavog vnstl^aai, Xajiailiav ds sv xa> TCSQI d-ecov ©aloi}, 'Agi<5xoxily\g ds trjg TLv\riag. dvvaxai de rrjv yvco6iv syxalsvs6d-cci (isx ovx SGxi yaQ uvsv xijg xcov b'lcov ovGiag siSs'vai xa SEI dij xrjv yivtGiv xov xoO^iov TtokvjiQccyfiovrjGcu, dt.' r\g xul rrjv xov uvfrQCOTtov cpvGiv tcaxa^iadsiv t^s'orai. nahv ccv Xilavt xa AaKsSai^iovCa avaq)SQ0v6i, TO MHztEN AFAN, UxQcixcov de sv xa KBQI svQrjfidxav Uxgaxod'^fiip (Mueller. fr. hist. Gr. II p. 369 coni. '^QiGxodrnia) xa Teyedxrj JCQOOUTIXSI, TO unocp&syyitt. /Ii8v\n,og de Zolavt, avxo avaxi&r]6iv (Suid. ct Eudoc, p. 387 Museum Pio-Clement, vol. VI tab. X X I I ) , COGTISQ ctiis'Xei Kleojiovla to METPON

373

APICTON (cf. Suid. et Eudoc. p. 272). xo SOV 'O^IJQ

(Odyss. #351), of ds TIEQVAQLGXOxili\ Xilavog ccvxo vo(ii£ovOt,, zJidvyt,o$ ds &alov q>r]0iv tlvai xrjv TtccQcu'vseiv. snuxa ag-ijig TO TIANTEC AN&PSlI1OI KAK01 ij 01 nAEICTOI T£IN AN&PSinilN KAKOI1) (di%as 7®Q ^cp£p£T0;t ^o avxo aTioy&eyfia) of TISQI Ewxadav xbv Bvt,dvxiov Biavxog XeyovGiv slvav • xal TO MEAETH fLANTA KA&A1PEI2) nsgiavSgov xvy%avBiv ^ovXovrai, 6(ioic5v anoqi&sy^axa. Simul hinc discimus, Demetrii Phalerei opera cum parum probabile sit ipsius Ioannia Stobaei manu versata esse, unde ille horum notitiam acceperit, e Didymi, puta, Symposiacis sive integris sive ab Alexione in brevius coactis. Equidem non dubito quin haec septem sapientum apophthegmatum farrago a Stobaeo 1. 1. nobiscum communicata tota e decimo libro evpnoQicmav originem repetat. Vides insuper quae ap. Stob. in fronte ponuntur septena apophthegmata singula eidem sapienti a Didymo tribui apud Clementem, ut erroris manifestus sit Gaisfordius codici optimo (A) in transponendis Pittaci Mitylenaei et Thaletis Milesii no1) Stob. flor. 1. 1. oi itluotot. av&qaiioi Hanoi. 2) Idem 1. 1. jMsXhrj TO ndv.

374

minibus non obsecutus. Cum Didyrno facit C. Iulius Hyginus fab. CCXXI, cui nescio equidem cur hoc caput abiudicet Schefferus p. 176. Aliam famam secutus est Ausonius Burdigalensis, licet in Pythagoricorum scriptis multum versatus, in Ludo VII sapientum p. 149—164 ed. Mannh. ot G. Cedrenus. — Ceterum hoc etiam Plutarchus cum Didymo commune habet, quod passim VII sapientum sententiose dicta respicit, e. g. Sympos. I l l , vi 3 Thaletis OVTCCO xcugog et ovxs'xi xaiQog. (Stob. Flor. LXVIII 29.) 5. Diogen. La. V 5, 6 4tdv[iog d' sv 6vpito6iaxoig xal XaQLtofilifpaQOV xal Aa\i%Exa (sic) xalEidQ-ccL avxov (Demetrium Phalereum) tpr\6iv CCTCO tivog ixaigug. Rem eandem tangit Athenaeus XIII p. 593 E. F <4ri(irjXQt.og dh 6 (paXrjQEvg Aapjiixovg rfjg Sa^iCag sxaiQag iqaoQ-sig rjds'ag di' avxrpj Aafinixco itgoayyoQEvexo, Sg cprj6i z/t'w AX o g, ixaXsito de xal XaQiTojils'cpccQog. Certatim viri docti Athenaeum ex Diogene emendarunt ac novissime C. Mueller, fr. histt. Graec. vol. II p. 361 : vereor, ut recte. Quid enim impedit, quaeso, quominus pugnantes testes hoc pacto sig ev avvsld-elv cogamus, ut a Diogene Didymum; ab Athenaeo Alexandrini grammatici fontem narrationisque auctorem Diyllum Atheniensem appositos esse statuamus? Utut est, £HE%(X>. Cf. Aegid. Menag. I p. 553 Huebn. Suid. I 1 p. 1245 Hesych. Mil. § 17. 6. Steph. Byz. 200, 18 W = 452, 8 M. Jidvaog 6' ev OvfiTtoGiaxoig <prj6LV, ort nQaxov Askeyriig ixaXeixo ano xav svoixovvxav AsXe'ycov, sixa FlixvovGa ano %av ixsl mxvcov xal ort ixet TtQcaxov nixvg stpv. o[ yaQ (lacunam v. ^Axfqvaloi Ez. Spanheim., v. MtkriGioi explet Meinek., possis etiam sy%aQioi) iv xoig Q-£6(io<poQiot,g %ixvog xXdSov vno xr\v Oxifiadu (lacuna in V.) xal ETCI xa xrjg ztrjprjxQog [EQU xdvov itLtvog xiftEO&ai (lacuna, excidit fort. vo\ii%ov<5LV vel E&og e'xovGt,) Sia xo aQ%alov (ayvsvEIV ? M.) xrjg ysvESEcog. fisxa dh xavxa ano "Avaxxog xov Frjg xal Qvyavov dvoficcGd-rj 'AvaxxoQia,

375 De Thesmophoriis Mileti celebratis cf. Aristoclem. Nys. ap. Parihen. Nic. erot. p. 307 Meinek. Cereris Milesiae mentionem faciunt Valer. Max. I ], 5 et Lactant. Inst. div. II 7 p. 176 Gall. Vid. etiam Spanhem. de usu et pr. num. diss. IV p. 269. 270. De Anactoria, Mileti nomine, cf. Paus. I 35; 6 VII % 5 Eustath. Horn. 21, 23 Laur. Lyd. de mens. p. 94 Schow. Unde genuina lectio videtur ap. Maxim. Tyr. I 24 p. 478 'Avaxxogia MihjGia (Sapphus haec fuit arnica) pro ea ; cui Suidas favet 'Avayoga. Cf. Neuium Sapph. p. 7 et N. Heinsinm, qui ad Ovid. Her. XV 17 Bersmannum secutus contra Naugerium amplectitur lectionem A n a c t o r i e pro Amythonc. Anactoram Penelei filiam novit schol. II. N 92. — E Didymo haud scio an Plinius h. n. V 31 sua hauserit: ' Miletus Ioniae capul Lelegeis ante el Pityusa el Anactoria nominata.'

Hoc

certe mirum est, quod ne in uno quidem libro h. n. Plinius ad Didymum provocat. — Nostrum sequuntur, ni fallor, schol. Ap. Rh. I 185 vol. II p. 22 Schf., sod recens est scholion Ar. Plut. 586 vol. I p. 87; 19 Dindf. 7. Clem. Alex. Strom. IV p. 380 D (Heins.) = 523 B Sylb. val \ir\v zlccov 6 cpiXoGcxpog ') slv<ji,dixr]v xtva. yvvaZna Ltixogel dt,' vjceQ^oKfjv aidovg avxa %ixavi <&iXcax£QCCv r) ds7 oitoxe /iaAAot daiivai xrjv nvslov, inavu6tskXeGd-ai xov %ixava, xa&otiov xa yvfii'a TO VSCJQ sOxsnev, dxa xux' okiyov avQ-ig uviovGuv S7tsvdv0a<3&m. ri yccg ov%l xal (iocGavovg rjveyxsv avdgiiag Aiaiva 3) r\ Axtixri 0VVSI§VLU avxfj xolg a/i
376

(Duentzer. epic. I p. 3 I I 1) xxi. K8QV<SI ds oi loiitol xcov noirjxav xrjv 'AraXdvxrjg sv ftrjga axvrrjxa xal xt)v AvrixXsiag 5) (puXoaxogyiav xal xr)v 'AXxrjGxbdog cpiXavSgiav xrd xrjv MaxagCag 6) xal tcov 'Taxuv&idcov ') svrpv%iav. xC dai] ov%l ®eava 8) fih> r] Ilv&ixyoQixrj stg xoGovxoi' r\xtv axi\VQv xa 'EnixovgEia Ecpilo6o(p£i, xa&axEQ Mvla ") fj ©savovg d-vydtrjQ xa FLvxtayoQEia xal ' la ) rj xa TIEQI ZliovvOiov yQaijja^Evrj. at yag xov KQOVOV 13) ETtixlrj&svxog &vyax£Q£g %aGai Sialexrixal ysyovaotv, ag cpi^Oi &ilav )3) 6 Siaksxxixog sv xco Msve^fVoj, cov xa ovofiaxa •nagaxid'Exat xade' MEVS^EVT] Agyiia &f6yvig 'AgxE\ii6ia TLavxaxXsia. HE^vrjfiai xal xvvixrjg Tivog, 'lnnaQ%ia ds u) ixaXslxo rj Magmvitig r\ Kgdxrjxog yvvrj, E(pJ j) xal xa yvvoydfifia E'V xf, noLxCh] txiktto. 'Agrjxrj lb) dh r\ 'AgiGxinnov Kvgy\va'iy.Y\ xov Mrjxgodidaxxov £%ixKr\\fivxa inaidsi^iv 'AgiGtbTcnov. naga UkdxmvC x£ £(piko6o(povv AaGxfivEia 16) rj 'Agxadia xal 'Afyo&ia l6) rj 0Xtaaia. 'A6naoCag ") ydg xrjg MilvjGiag, nsgl f)g xal ot xcofiixol itoXXa dr) xaxaygdov<3iv, JScoxgdxrjg fiiv anl~ XavGEV £ig cpiXoooipCav, IlEgixXijg dh £ig grjxogixrjv. naga%i\ino\Lai xoCvvv xag akXag §ia xo [irjxog xov Xoyov firjxs xccg noLrjxgiag xaxaXiyav ls ) Kogivvav 19) xal Mviav fj xal Zlancpa rj xag f^coygdcpovg, xa&aTiEg Eigr]vrjv 20) XTJV Kgaxivov &vyax£ga xal 'Ava^dvSgav 2I) XYJV NsdXxovg, 22 ) Sg (prj6i '/tiSviiog iv 6vpno6ia%olg.

F. Ritterus Didym. opusc. p. 8 verba nostri a nagajis'nTtopai incipere videtur statuere. Mihi secus videtur. Scripsit haud dubie idem auctor, a quo profecta sunt verba •xagaitE^Tto^ai xoivvv xxL,

etiam quae praecedunt fiEfivr]-

iiat xal xvvixrjg xivog xxL Quid multa ? inserere placuit Didymo Symposiacis suis tractatum aliquem doctrinae ex-

377

quisitioris luminibus splendentcm de mulieribus, quae insigni quadam et ingenii et morum virtute, pudicitia, inquam, fortitudine constantia liberorum coniugumque amore ceteras praestitissent. Huiusmodi selectorum exemplorum collectanea, quibus e. g. Hyginus fab. CCXXI — CCLVII sqq. refertus est, imprimis aevi Alexandrini et Augustei polyliistores in deliciis habuerunt, ac pro temporum istorum libros componendi fertilitate sat multa pepererunt. Commeniarhts. 1) de Dionc philosopho et ipso 6v(i~ xoGiuxcov auctoro dixi p. 368. 2) Philoteram intellego Ptolemaei II Philadelphi sororem, quade cf. Lycum ap. Mueller, fr. hist. Gr. II p. 374. 3) de Leaena scribit Plin. h. n. VII 23 Athen. XIII p. 596 F. 4) Telesillae meminerunt Pausan. II 20; 7. 8 Polyaen. VIII 33 Suid. s. v. Socrates Argivus ap. Plut. de mul. virt. o. 4 Mueller. Dor. I p. 173 Neuius de Telesillao et Praxillae reliqq. 1843 4. Bernhardyus Grundr. d. gr. L. G. II 541. 5) Anticliam, quade Eustath. ad Horn. Odyss. A 196 agit, non omisit Hygin. f. CCXLIII, neque idem Alcestidis oblitus ibid. 6) Macariam laudibus efferunt Eur. Heracl. 500 Paus. I 32 schol. Ar. Eqq. 1141 Eudoc. p. 284. Inter philadelphos et hanc et Hyacinthides deinceps recenset anonym, tract, de mulier. e cod. Escor. ap. Westerm. Paradox, p. 219. 7) de Erechthci filiabus, quae proprio nomine Virgines (77apd-svot) appellatae a nonnullis cum Hyacinthi Spartani prole confusae Hyacinthides vocabantur, cf. Phanodem. fr. 3 ap. Mueller. I p. 366 Philochor. ap. schol. Soph. 0. C. 100 fr. 31 p. 389 Demosth. epitaph. 1397, 19 Rsk. Blum, ad Lycurg. Leocr. p. 122 Apollod. Ill 15, 4 Demarat. ap. Clem. Alex. Protr. c. 3 p. 12 Sylb. Euseb. PE IV 16 p. 157 Stob. flor. T. XXXIX 33 coll. Vales, ad Harpocr. p. 262 Hygin. f. XLVI. CCXXXVIII Suid. JlaQ^voi. Hesych. s. v. Apostol. XV 84 Heyn. Apoll. Ill p. 865 antiq. Aufsaetz. I p. 96. 8) Theanus responsum pudicum commemorat Stob. Flor. T. LXXIV 53 Menag. ad Diogen. La. VIII 43. 9) v. Diog. L. VIII 1 n. 22. 10) cf. Diog. L. X n. 3. 14 Menag. vol. IV p. 617 Lps. 11) cf. Menag. hist. mul.

378 phil. vol. IV p. 623 od. Lps. 12) ibid. p. 624 sq. 13) Diog. L. II 10 n. 7 Menag. vol. Ill p. 435 IV p. 614 ed. Lps. Philo dialecticus intellegendus est Carneadis magister, vid. Fabric, bibl. Gr. II p. 822. 14) hanc respicit Eratosthenes ap. Diog. L. VI 5, 5 VII 1. 2 (Bernhardy. Erat. p. 195 sq.) Menag. vol. IV p. 88 ed. Lps. 15) Diog. La. II 8 n. 5. 7 Menag. vol. Ill 408 ed. Lps. 16) Dicaearch. ap. Diogen. Ill n. 31 IV 1, 5 Menag. obss. vol. Ill p. 505. 17) Menag. vol. IV p. 596 'Bergl. Alciph. ep. I 34 p. 202 Wagner. Gottleb. ap. Plat. Menex. 2 p. 22.' 18) hanc vocem saepius adhibere Didymum lectores admonui in comm. de Didym. I, 5 p. 77. 19) scribendum videtur TTJV xai. Suid. Eudoc. p. 303 Lucian. muse. enc. 11 Bernhardy. Grundr. tier gr. Lit. Gesch. II p. 539. Sic in Hygin. praef. p. 8 ed. Scheff. fortassis legendum: Axenus qui el Acheloi/s. [Ap. eund. CCXX pro: 'quibus Saturnus secus videtur iudicasse' lego: 'Saturnus e c i u s ' h. e. 'aequius.' ibid. CCXXXVIII ferri nequit Munckeri lectio: '(id e) Callisthenes Euboeam filiam.' Suspicor: Iobates Calli(... filius) Sthenoboeam filiam.' Sic solet mythographus.] 20) cf. Plin. h. n. XXXV 11 sect. 40. Sillig. catal. artif. p. 162. 234. 24) de hac apud reliquos scriptores altum est silentium. Sillig. 1. 1. p. 43. 22) Sillig. p. 291. *8. Et. Gud. 124, 2 ysQcov 'Als£,i(av sv ry ijtiTOfiy row (1. rcov) /tidvpov 6v^ifiCxtmv (pr\Glv ovtco- ex xav EQLGrdvov (1. 'Aqi6to(pdvovq) TISQI av&Q<6nov ysvdasmg xal avEadem Ammon. p. 35 ed. Valck. etym. Angel, col. 18 p. VII 24 Ritschel. Egregie hunc locum tractat, ut assolet, A. Nauck. Arist. Byz. p. 88 — 99. Uv(i^,i,nta qui collectanea sua inscriberent, fuerunt quidem sat multi scriptores, e. g. Simonides, Herodicus Orateteus, Philemo Aexonensis, Aristoxenus, Seleucus, Callistratus, Porphyrius, Pamphila Epidauria, Acacius; Achilles Statins, Epiphanius Petraeus; sed uti notissima sunt Symposiaca Didymi, ita Symmicta nisi ex h. 1. non nota. Repono igitur 6v\x%o-

379 (Siaxcov, nisi suspicaris plenum libri indicem fuisse (TiSft^txxa av\xTtoGia%a, quemadmodum Aristoxeni Tarentini liber inscriptus fitit Gv^ixxa (jvfiTtonxd. Ceterum adeant velim lectores diss. nostram de Didymo I 5 p. 71, ubi coniecturam proponere ausus sum in schol. Ap. Rh. IV 973 legendum esse xc3[iixfj li%st xrj x' t] 6v[ifiixtcav.

Neque nunc huius me poeniteret coniecturae, si eonstaret, id quod minime constat, re vera Didymi Chalcenteri esse GvfMoGtcatd. Certe aptissimus erat in Symposiacis locus conclamato illi, aurichalcum quid esset, uitOQfipaxi,. Observes mihi, quaeso, Didymi verba xcav sixrj diadsSo^ivcov xul ro-Jtro, unde effici videtur eodem capite, quo quaestionem illam dri aurichalco solvendam sibi proposuit, etiam de aliis mirae naturae ignotaeque originis metallis expositum fuisse, e. g. de electro stimmi sandarache andricelo. *9. Agmen fragmentorum claudat Clem. Alex. Strom. V p. 415 A (Hems.) eocpov yag TO %Qij6&ut, rfj 6v[i(ioXixfj q>Qcc0si de%iaig, q>t]6lv 6 yQafi^iccrixog z / i S v ( i o g , xa) TO yvaQiGai TO dia xavtrjg Sfj^ovfisvov —• jiadv fisv yag xovg 0Qvyag TO VSCOQ
in quibus quota post appositum Neanthis Cyziceni locum pars e Didymo sit liausta pro certo affirmare non ausim. — Symposiacis adscripsi hanc quoque laciniam eo commotus argumento, quod ^rjt^fiatK id genus, quid esset (iedv, quid t,uip etc., gratae profecto grammaticorum mensis super coenam interque pocula esse potuerunt quaestiones. De (isdv cf. Lobeck. Aglaoph. p. 836. 883. Haec igitur novem e symposiacis fragmenta aetatem tulerunt. Nullus tamen dubito quin plura adhuc in Plutarcho Diogene Laertio et Clemente Alexandrino latitent. lam vero gravissima quaestio nobis solvenda est, utrura haec decem volumina — tot enim minimum fuerunt — re vera ab Alexandrino grammatico, id quod axgixC perhibere doctos viros (cf. Suid. I p. J330 Bernh. Beccard. de scholl, Horn. Venet. A. p. 30. 31) video, an ab iuniore

380

quodam cognomine profecta sint. Scriptorum cohortem, quibus testimonium denunciat noster, si reputaveris ; Phylarchum, dico (fr. 1), Aristotelem Stratonem (Ephori adversarium) Cleomenem Sotadam Byzantium [Demetrium PhalereumJ (fr. 4) Diyllum Atheniensein (?) (fr. 5) Danaidis poetam [Eratosthenem] (fr. 7) Neanthem Cyzicenum (fr. 9), iusta profecto causa non videtur adesse, cur haec volumina abiudicemus Chalcentero, quern de altero etiam aquae nomine sacerdotali Acheloo, proinde ut fr. 9 de (leSv, sententiam luculenter exposuisse scimus in lexi tragica. Hoc etiam ad Chalcenterum nos duccre videtur, quod fr. 2 Didymo opponitur Orus Milesius, quem cum illo• saepius rem habuisse scimus, vid. Ritschel. de Or. et Or. p. 73. Neque disputationis argumenta in capitibus 1. 2. 5. 6. 8 tractata quidquam offensionis haberent 3 sub iudice relicto. At primum, ut in ingressu commentationis observavimus, praeter Herodianum et Athenaeum si qui ov[i7io<}iaxu scripserunt, ii philosophi et sophistae fuerunt, deinde scrupulum iniciunt fr. 4. 7, quae mihi quidem adversus Didymum Chalcenterum auctorem strenue pugnare videntur et redolere potius Pythagoricae familiae philosophum, quam grammatieorum filium. Quodsi semel monitos mecum sensuros esse lectores persuasum habeo, licebit sine ambagibus pronunciare, quo me ferat iudicium. Suspicor enim Gv\x,no<5iaxmv auctorem esse Didymum, Heraclidis filium, grammaticum pariter atque musicum nobilissimum, Neronis aequalem, quode Suidas et Eudocia haec referunt: AL§v\wg 6 rov 'Hgaxlstdov, yQa^ifiatixos, og distQiips TtccQu NSQCOVI, xal E%QrjaKXb6axo (?) [num e%QrjuaTL<Se IlT®jrOQLx6g'?] fiov6ixog % r)v Xiav xal ^()6g jxslrj iTtitrjdeiog, (cf. Bekk. anecdd. Ill p. 1449). Hunc non inepte Fabric. BGr. VIII p. 355* Pythagoricum fuisse philosophum conicit eum, quem iterum atque iterum laudat Porphyr. in Ptolem. ] Harm. p. 210 ed. I. Wallis. opp. math. vol. Ill ed. Oxon. 1699 (HEQI o^oiot^tav) p. 191. 193. 209. 210. 212 (TTSQI tijg diacpoQoig tcov 'J(>t,GTol~sv£iav

xs xal IJv&ayoQsicov) Clem. Alex.

Strom, p. 226, 39

3S1 (Heins.) neyl Ilv&ayoQLxijg (piloGoyiag'), cf. Fabric. B. G. I p. 488. Stob. eel. eth. p. 15J (pisql ccLQiGEag)2), cf. Heeren. de fontibus Stobaei vol. II 2 p. 189—192 ? qui, cum plurima-ecl. eth. II c. VII ex hoc libro transscripta esse suspicatur, fallitur. Nam teste Eudocia p. 272 C el sin u s etiam Eudori nlius scripsit avvayayrjv 8oy(iccTav naorjs aiQEOscog
umentum persecuti sunt, enumerat Fr. Ritschel. de Orion, gnom. part, deperd. Bonn. J 839/40 p. XI. — Hanc coniecturam si probaveris, facile intelleges, quid sit, quod fragmentorum pars altera eaque maior grammaticum, altera neque ipsa spernenda philosoplium baud contemnendum prodat ad Heraclidis et Aristoxeni musici exempla se eomponentem. Scripsit Tarentinus ille musicus ac pbilosophus omnigena eruditione imbutus 6VH(IIXTCC 6v{LTtozixa et Gv\i\iixxa vnojiv^ata a Sopatro sophista in brevius redacta (Phot. cod. CLXI p. 103 Bekk. E. Koepk. hypomn. scr. Gr. Berol. 1842, 4. p. \ 1), Didymus avjinoGiaxa (et) avfifiizTK ab Alexione breviata, unde cave ne profecisse augureris Stob. Flor. Oil 28 ix tijs zJidvpov 'ETtizo^irjg (Trine, deest locus A). Librorum de comparationibus auctor fuit Aristoxenus teste Athen. XIV p. 631 E (eV TiQwra 6vyxQi6sav); scriptor oftototTj-rcov Didymus, imitatus fortasse S o s i b i u m Laconem (Athen. XV p. 690) et regem I u b a m (Athen. IV p. 170 E). Vitam Pythagorae

o

aliorumque (iiovg descripsit et USQI nv&ayoQixcSv anofpec1) di&vjioq Ss ev ta n. II. cp. 0iavd> rrjv Kgotcovtanv xrjv yvvaiiicov cpiloaocpijoui Kal noijuiata yQuipui IGTOQSI. 2) Fuit etiam alius D i d y m u s A l e x a n d r i n u s m u s i c u s et geometra coeous, qui sexto imperatoris Constantii anno vixit, quo tempore Antiochia terrae motu prostrata est. Huius meminit Georg. Cedren. hist, compend. I p. 522, 11 Bekk. et Anna Commena Alexiad. IX 10 vol. I p. 460 ed. Schopen. = P a r . p. 266 B v.a»anSQ hsivog

6 4iSvi.iQg-fiov6LX.7is KCLL yecofistgiag zlg C£KQOV ii.rjXv&sv.

('{.

etiam S. Maxim, in Dionys. Areopag. T. I p. 188 ed. Corder. Par. 1633 fol. atque omnino Fabric. BG. VIII p. 351. Ceterum mirura, quod etiam Didymus Coecus scripsit de impari numero sive septenario. coll. Hioi'onym. apolog. pro lib. adv. Iovian. Cum hoc Suidam con fudisse Didymum Heraclidis equidem non ausim contendere.

382 Gsav egit Aristoxenus; TIBQI Ilv&ayoQixrjg yikoGoyiug et USQI trjg diaq>OQdg tav 'AQ. xal Ilv&ay. libros composuit Didymus. lam vero ad singula etiam capita procedat institutus comparationis ordo. De scoliorum etymologia disputare vidimus Didymum fr. 2, eandem materiein tiactavit Aristoxenus p. 181 ed. Mahn. Mysonis Hhenei, euius mentionem facit noster in symp. fr. 3, Aristoxenus meminit iv tolg 67tOQK$rjv p. 120 Malm. Discedit autem in hoc fr. a Platonis sententia, cuius malignitatem castigat Aristoxenus in commentariis historicis p. 113. Cf. quae infra dicturi sunras de schol. Plat. Legg. p. 448. Denique Aristoxenum constat scripsisse USQL tQwymdoTtoiav, jt£Qi avl>]T03v inque vitis musicorum etiam excellentium vitas enarravisse, e. g. Telestis Selinuntii p. 92 §. 26 Malm. Quod mihi perpendenti non solum Symposiaca Didymo Chalcentero abiudicanda videntur, sed volumina etiam TISQI XvQixav itoirjtav sive TCEQI noirjrav, licet obstare videatur Didymus ap. schol. Arist. A w . 2] 7 coll. Orione p. 58, 7. Haec volumina passim laudat et. m. 690, 35 (nQooadlai) 111, 9 (w>vog) Orio 155, 22 58, 7 — 14 (elsyos)' et. m. 327, 1 et. Gud. 180, 16 {iksyEla) schol. Plat. Legg. 448 (de Theognidis patria), q. 1. animum advertit siticpvo {tevog tip Ilkaxavi, cf. fr. 3. Accuratius haec persequar in comment. Didym. IV 9, 2. 12 p. 400 Didymi Chalcenteri sine controversia scholion est Eur. Hipp. 263 vol. V p. 439 Matth. de auctore apophthegmatis ii-qdlv uyav. At h. 1. reperies auctores eius laudatos Chilonem, Sodamum Tcgeatam, Sisyphum, Pittheum: de Solone vero ne gry quidem. Cf. schol. Horn. II. K 249. Neque apophthegma %als7ia ta xala, quod Didymus Chalcenterus in proverbiis (p. 398) teste schol. ad Plat. Cratyl. p. 237, 6 Soloni tribuit, inter apophthegmata eius apud Stobaeum Flor. 1.1. apparet. Diximus adHoraclidis etiam patris, cuius k£G%ag supra attigi, exemplum Didymum se composuisse videri posse. Quod si verum coniecimus, fortasse Didymus Heraclidis filius a Didymo Claudio non distinguendus est, in qua sentcntia Bernhardyus etiam ad Suid. I p. 1330 fuisse videtur, legendumque apud lexicographum iiti-

383

rjv rtiiv 'HQanKsCSov lE6iav pro xav 'HQaxksavog.

For-

tasse scribam imperitiorem fefellit compendiosa scriptura r

Tav

Y.XS ~-

V. Bast. Comm. palaeogr. p. 881 sq. His expositis superest, ut sententiam meam aperiam, quomodo potuerit fieri ut Didymus in symposiacis symmictis (si quae fuerunt) fr. *8 ad Aristophanis Byzanlii 1 TIEQI ovofiaaiag rjXnaav tractatum ) deferretur. Poterat vero me iudice nptissime vel co loco, quem pertractandis Solonis rebus sententiisque destinaverat, vel si quo capite de numero septenario exposuit, eo commemorare Solonis etiam elegias illas, fortasse suppositicias, in quibus aetatum quoque mutationes per septenarium fieri carmine demonstratum est. Cf. Clem. Alex. VI p. 494 AB. (Th. Bergk. PLU. p. 346 ed. 2 fr. 27). Atque singulari quodam capite ab auctore nostro septenarii numeri virtutes praedicatas esse verosimile est collato Hygin. CCXXI. II. Ill, qui primum septem sapientes eo quo noster ordine, deinde septem lyricos, postremo septem opera memorabilia recenset. Ncque offendit in fr. * 9 additum vocabulum 6 yQa^axmoq, cum Suidas testetur inusicum etiam philosoplmmque Didymum, Heraclidis filium, clarum grammaticum fuisse, ac perquam credibile sit Clementem haec verba eo consilio apposuisse, ut hunc Didymum, quisquis is erat, ab Areio Didymo philosopho distingueret. Insignem vero doctrinam in homine, Didymi Chalcenteri sectator qui fuit prolesque Heraclidis Didymi amantissimi, non est quod miremur. — Cave denique ne hoc argumento contra Didymum iuniorem utare ; quod fr. * 9 auctor Neanthe Cyziceno teste usus sit a Chalcentero saepius adhibito. Scrlpsit enim Neanthes HQCC' XEI.

et TIEQI IIv&ayoQixav

et HEQI tsksrcov, e quibus libris phi-

losophum musicae studio imbutum verosimilius est profecisse, quam grammaticum Alexandrinum. C. Mueller, fr. histt. Gr. vol. I l l p. 5 sqq. 1) In cod. Bodlei. olim Meerm. Auct. II 11 fol. 78 v. exstant ovofiata rmv ns&rjXiKMrioicGV zov dv&Qojnov. 'HXiutcci TOV avfrqajitov. ztiaqioQa't rjliKicov Kara nldrog. Cf. Cram, anecdd. Par. IV p. 177,

20 sq.

3S4 Quae cum ita sint, apparet quam longe a vero absit Fr. Ritterus in quaestione de vita Thucydidis prinia p. S. 9; qui ; postquam ex his novera a nobis transscriptis locis quattuor tantum apposuit, haec addit: f Ex eodem opere, cum alia nonnulla, quae Didymi nomine refcrantur, delecta existumes, turn ea, quae doclus ille literalor de Theognidis origine el patria proposuil teste schol. ad Platan. Legg. I p. 630 A.' Volumina enim Gv\nto6iaxa et nsgl IVQDCCOV Tcoirjtav inscripta cum iu-

nioris Didymi esso demonstratum sit, ac praeterea liaud fallaci coniectura Didymi de Theognidis patria sententiam in scripto de lyricis poetis pronunciatam esse statuerimus, vides horum librorum in diiudicando de auctore vitarum Thucydidis, Sophoclis Aeschyli Euripidis quaestione nullam prorsus esse vim atque auctoritatem. Unde simul efficitur, ut prolixiores istas vitas partem aliquam Symposiacorum fuisse — id quod per se parum est probabile — praefracte neganduni sit7 nisi harum quoque parentem Didymum iuniorem potius quam Chalcenterum agnoscere malueris.

5. 6. 7. 8. L. Annaeus Seneca in epistula LXXXVIII, ut liberalia studia in bonis non esse nee ad virtutem per se ducere doceat: cNon pulas eum reprehendendum' inquit,
patria Homeri quaerilur, in his de Aeneae matre vera, in his libidinosior Anacreon an ebriosior vixerit 2 ), in his an Sappho publicafuerit3), el alia, quae erant dediscenda, siscires. 1) Cf. Fabric. BG. II 1, 8 vol. I p. 258. 2) Cf. Bergk. Anacr. p. 18 et 27 Bernhardy. Griech. Lit. Gescli. II p. 502. 3) Cf. Bernliardy 1.1. p. 490 Neuii .Sappli. p. 0 sqq. Apud Atlien. XIII p. ;)t)9 E lacunam vocabulo (lixaytvtati-qa supjileo. Ceterum Tli. Beecard, de sclioll. in Homer. Iliadem Venetis (A) p. 31 (Berol. 185(1. 8.)

385 / mine,

el Ion gram esse vitam nega!'

l i a e c ille, cui gramma-

tici his similia quaerentes vapulant, ut etiam Bioni ap. Stob. Serm. 8 a Iusto Lipsio laudato vol. II p. 384. 5 ed. Gron. Ac de vera quidem Aeneae matre si quidem serio Didymus vel per historiam peregrinam vel in peculiari aliquo libello quaesivit, desipuit fortasse pervagato isto grammaticorum morbo correptus cum insipientibus. Quamquam haud diffiteor Senecae leetionem, quamvis libris scriptis ad unum omnibus probatam, suspectam mi hi videri * de Aeneae matre vera.' Matrem, quod sciam, universa antiquitas agnoscit Venerem, sed de morle Aeneae dubitatum esse compertum habemus: cf. Horn. II. T 307 schol. vol. II p. 562 Bekk. Eudoe, p. 76. 77 hymn. Ven. 197 Strab. XIII p. 608 Agathocl. Cyzic. ap. Fest. p. 269 ed. Muell. Cephalo Gergith. et Hegesippus Mecybern. ap. Dionys. AR. I 49 Heyn. exc. I l l ad Vergil. Aen. XII vol. Ill p. 843 ed. Wagn. Liv. I 2 Aurel. Orig. c. 14 Hygin. f. 251 Iuvenal. Sat. XI 63 Tibull. II 5, 43 Heyn. Ovid. Met. XIV 600 Ludov. de Vives ad August, d. civit. dei XVIII 19 vol. II p. 379. 80. — Lycoph. Alex. v. 1234 Aeneae matrem KaaxvCccv vocat, h. e. Venerem, cf. I. Potter, comment, vol. I l l p. 1463 ed. Muell. Quod vero derideretur a Seneca reliquarum quaestionum triga non erat, cum falsis eum opinionibus divulgatisque per comoediam comparationibus occurrere cupientem quaesivisse neque assensum iis esse, ut scite adnotat Neuius p. 6, hinc fieret probabile, quod quaesivisset. Sic ille librum de patria Homeri fortasse eo consilio scripsit, ut eorum conatus reprimeret, qui Homerum Thebaica vel Romana civitate donarent, cf. Horn, vit. ap. Iriart. p. 233 e cod. Matrit. 67 Eustath. II. p. 4; 16, quos inter etiam Aristodemus fuit Nysaeensis grammaticus illustrissimus. Vid. Mueller, fr. histor. Gr. Ill p. 307 col. 1. Smgulari libro de patria Homeri egit etiam Hermogenes Smyrnaeus, v. Fabric. BG. XIII p. 181 Boeckh. C. I. 3311 Mueller, fr. histor. Gr. I l l p. 522 sqq. has quaestiones in Symposiacis locum habuisse suspicatur. tius jiovuflt(3J.ot fuisse videntur. DIDYMUS.

25

Mihi po-

386

Pertinebant tales disquisitiones quodammodo ad earn historiae literariae partem, quam nos biographicam vocare consuevimus. In quo scribendi genere e veteribus, multi tudinem librorum si spectabimus, baud facile quispiam Chamaeleontem superaverit. Vid. indie, ad Athen. p. 1838 Dindf. Propius tamen ad finem, quern sibi in literarum historia condenda nostra aetas constituit, Didymus in opore castigatissimo nsgl AVQIHCOV composito accessisse putandus esset; nisi Lie ipse liber, ut in comment. IV part. 4 suspicatus sum, Didymo potius Heraclidis filio musico nobilissimo, quam Chalcentero attribuendus esse videretur, quamquam Bernhardyus 1. 1. II p. 537 lectorem ad §. 107, 7 p. 447') relegans Pindari interpretem ab auctore libri de poetis lyricis Graecis non distinguit.

9. 'Quid et qua ratione iam Graeci ad literarum historiam condendam elaboraverint' brevi exposuit E. Koepkius (Berol. 1845. 4.), ex cuius opusculo hue imprimis faciunt p. 13—16 disputata. Itaque partim XSQI %oii\%av in uniyersum, partim TIBQI XvQinav noijjtav (quo indice inscriptus Didymi liber num pars fuerit amplioris operis de poetis compositi ab Orion, et. 58, 7—14 laudati nee ne, quaestio est expeditu difficillima) libros condiderunt Glaucus Rlieginus Diog. La. IX 7, 6 Plut. de mus. X p. 654 R. Harpocr. 129, 6 Bekk. testibus, cuius opus fuerunt qui ab A n t i p h o n t e profectum esse arbitrarentur teste Plut. Antiph. p. 28 ed. Westerm., C r i t i a s aegl Tioirj-criiv xul 6o<pav, nisi fallimur cum Muellero fr. hist. Gr. vol. II p. 70, Darn a stes S i g e e n s i s Suid. Eudoc. p. 127 P h a n i a s E r e sius Athen. VIII p.352C, D e m e t r i u s P h a l e r e u s Diog. La. II S, 9 Eustath. et schol. Od. y 267 Suid. p. 1245, D i o u y s i u s P h a s e l i t a Eudoc. p. 308 anonym, vit. Nicand. ap. Westerm. biogr. p. 61, Lobo A r g i v u s Diog. La. 1 10, 7 Mueller, hist. Gr. Ill p. 27, L y s i m a c h u s 1) Idem in eo falsus est, quod duo duntaxat e libro nsqi Y.cov TTOirircov composito fragmenta aetatem tulisse affirmat.

387 [?] C y r e n a e u s schol. Hesiod. p. 31 Gaisf., Metrodorus Diog. La. X n. 1 Plut. non posse suav. vivi s. E. ; D e m e t r i u s B y z a n t i u s Athen. XII p. 548 B XIV p. 633 B X p. 452 D Diog. La. V 6, 4, H i e r o n y m u s R h o d i u s Athen. XIV p. 635 F Mueller. 1. 1. II p. 450 n., Theod o r u s Diog. L. II 103, D e m e t r i u s Magnes Athen. XIII p. 611 B Harpocr. 102, 18 Bekk., cf. Moller. homonyinoscop. p. 901 Ions. SHP. I p. 13 Clinton, fast. hell. I l l p. 189. 199. 544 Meier, comm. Andoc. IV p. ix. VI p. 6S; L y s a n i a s C y r e n a e u s (JISQI la^onoifav) Athen. VII p. 304 B XIV p. 620 C, E u p h o r i o (TCSQI (isXoTtouov) Meinek. anall. Alexx. p. 29 p. D e m o s t h e n e s T h r a x , qui Demagetae Heracleotae de dithyrambicis poetis opus in brevius eontraxit, Suid. Valcken. opusc. II p. 216 Muetzell. Theog. Hesiod. p. 290, A r i s t o x e n u s T a r e n t i n u s (UEQI avfajtcov, P y r r l i a n d e r (TCSQI avXif}xav) Athen. XIV p. 634 D. His igitur accedit D i d y m u s ab E. Koepkio iuxta cum aliis omissus, cuius quot investigare licuit fragnienta operis QI XVQLXCOV

noirjzav haec sunt:

1. Orio p. 58 ; 7—15 s'Xeyog 6 &Qrjvog Sia TO 6V avrov %ov %-Qr\vov sv Isysiv tovg %atoi%o^iEvovg (sic Ruhnk. Callim. p. 239 Ern., vulg. %ov vel fj%ov). SVQSTTJV (vulg. TIJ, et. Gud. retg) dh TOV slsysiov (Gud. xfjg sXsyeoag) (paalv (h. v. add. Larcher.) ot {lev %ov 'AQIIXCIJOV OC de MC[IVEQfiov oi 8E KalUvov * nalai6xEQOvr). odsv (Gud. add. xa(,

quod fortassis addendum esse suspicetur aliquis, inventorum mentione in iinem capitis detrusa) 7tEvta^,ErQov ra (Gud. TO T]Q) 6WYJ71T0V, ov% 6{iodQupovvTa )

tfl

TOV 71QOTEQOV dwdflEl,

CiXX* OiOV

(Gud. 6VVEX-

itvEOVTcc xcu (om. Gud.) <3v<5^Evvv\xtvov (avvKitocfi. Gud. Larch, reg.) xaig xov xsXevTrjGuvxog xv%aig (om. Gud.), of dl VGXEQOV TtQog anavtag dtatpoQcog (adiuyoQCog Ruhnk. Larch.), ovxa /lCdviiog EV TCO IIEQ\ itonqxav. Viam

novissima verba emendandi munit Procli chrestom. ap. 1) Suspicor excidisse snl xav f aocpav t] v.al. 25*

388 Phot. bibl. p. 319, 10 Bekk. Eandem sententiam verbis paululum mutatis nostri testimonio affirmat et. m. 327, 1 iksysla —-ziidvfiog ds, on dice xovxo xa rj^aixa (Gaisf. rigaa) Enrjdov, cog Tievtupsxgov nal XSLTIOJIEVOV xov ijQcalxov (TIQOJOVG:.), (ii^ov^evoL %v\v anoQ-vqexovxcov aitonavoiv. aid yaQ fiovoig vsxQolg ndXai fiSsto ngog naQaivsGuv xal TtuQafivQ-iav zdv avyysvcov xal yCXcov tot; TS&veaxog. Neque abhorret et. Gud. 180, 16, quamvis in Didymeis corruptum, praemissis his: zlr^ioltav ds iv ta nsgl i naQtt to ev ksysiv rovg xeftveaxag r\ naga xo shsyov &Qrtvov, quae haud scio an ab ipso Didymo apposita invenerit etymologus. — Didymus Chalcenterus ap. schol. A r . A w . 217 %ov yccQ avlov

slsyof ot ngog avkov ado^isvoi ftgrjvoi. 7itv&i,{wv VTieiXrjyd-ai,. Cum iis, qui ab £ ?

Atysiv derivabant, Hesychius facere videtur vi\Xiya&Q1]va rj deivci. Neque defuerunt qui Asianam vocabuli originem statuerent, ut nuper factum est in annall. Marb. 1853 X I p. 88 D, q. ]. P . Boetticher Halensis coll. Aric. p. 34 N. 21 slsysCa ex Armeniaca lingua derivat, explicatque carmen ad organon elegn cantatum (elegn •-= xuluyiog, elegneay = xaXdfiivog [ccvXog]). 2. Schol. Plat. Legg. I p. 630 A p. 488 Bekk. itsgl &e6yvidog xal rfjg xax' avxov i6toQittg a^ifpL^oMa nolXrj syiyvBto xolg nakcaoig. %cu oi {/LEV cpaSiv avxov ex Meyagscav yEyavfidd-ai rijg 'Jxtixrjg. ovxcog 6 zJidvpo xtp nXaxcovi cog TittQMixoQOvvxi^ oi §s oxi sx Differentiam nullam esse monet Bernhardyus lit. Gr. hist. II p. 367 Didymi haud oblitus. — Usum verbi TCCCQI0XOQSIV illustrantSchneidewin. Ibyc. p. 384, qui conferri iubet Pint. plac. philos. II 24 (fabulam narrare), Meinek. ad Steph. 258, 2 (v. Ritschel. Or. p. 59), qui schol. Theocr. a 117 Horn. II. B 745 Phot. Bibl. p. 82, 20 apposuit. Adde schol. Horn. B 612 Apoll. Rhod. II 160 p. 133 Schaef. {"obiter narrans' Corrad. ad Cic. ep. ad Att. VI 1 T. I p. 598 Graev.) II 752 p. 504 Damasc. Platon. p. 380, 5 ed. Kopp. = p. 257 cod. Hamb. Hoc vocabulum fortasse expulsum

389 est voce TCQOGIGXOQEL ap. Marcellin. vit. Thuc. p. 129 Ritt., quamquam co utitur etiam Eustath. vit. Pindar. 31 Odyss. 1669, 58. Ac liceat nobis quoque, cum civis Megarensis h. 1. iniecta mentio sit, 71KQIGXOQEU> , Caecilium etiam Calactinum, quode vid. Egger. Longin. p. LX1I—LXVII Mueller, hist. Gr. ITI p. 330—33, Megarensem dici ap. Iriart. catal. codd. Matrit. p. 83, qui haec scribit: c In excerptis ex et. m. auctorum elenchus Suidae praefixus abludit nonnihil a vulgato m Evys'mog Z^coGbfidg Kuixttiog (isos

yugevg (sic) GixeXicoTrjg ixloyr] li^eav xaxd GXOL%EIOV. ' Huius nomen obliteratum esse in Ammonio de diff. p. 112 s. v. nsLQuGxrjg non pervidit Valckenarius. KAINEIAOC est KAIKIAIOC sub v. Q-frapo'g a Lysimachida appositus, cuius nomen fere ubique depravatum a librariis est in Ksxtjhog vel Kixivov vel xaxsi vel na . (Nam App. Phot. 676, 23 legendum videtur nivdmov Kaixihog Is'yei xcd avujioXov d ? 3. Et. m. 777, 9 v^ivog' Kara GvyKOTtijv vnofiovog rig ra'v, xccd-o £igv7to(LOvr]v (leg. vn6[ivr}0iv) ocul \xvr^y\v ayuxng xav iTtccivovjiEvcov 7tQaZ,£ig xccl dgsxag. Ks^coQiSxai Sh iyxafiiav nal TtQoGodicov (vulg. -coSicov) xal eitaivav, ov% cog xaxiivcov [17] ovxav v(ivcov, all' avxidiaoxs'lkovxaL mg sl'dfj itQog yivog. ygdcpExcci y«Q vfivog itQoGodiov (v. 7tQo6aSmg) vfivog e'yxa^iiov v^vog nccLavog xccl xcc Sfioicc. (Haec voluit etymologus, vulgo corruptelis scatens circumferebatur locus his: yQ. 81 vpvog TTQ. — xd ouoia. diKGxs'lXexcu ds cog sl'dfj uno yivovg all' dvxi§w6x£Xlovxai.) itqo6o8ia yaQ 'A&rjvaUu TtQoGiovtsg (Orio TtQOiovxsg) vaovg ij fico[ioig itQog xov avlbv rjdov, xov de vpvov %Qog m&uQav. ovxa zit8v[log sv xa> JCSQI kvQixcov TtoiTjxcov. Haec etymologus, quo copiosior Orio 155, 22 inter verba ovxcov vavav et -KQQG6Sia ydg 'J&qvccioi haec exhibet all' ag yivog d%b el'dovg. ndvxa yaQ sig xovg vnsQE%ovxag ygacpoaevce vpvovg d%o~
390 VTtsQO%atg (sic Sturz., cod. iv xolg vn.) tec yEvixa xal xa siSixa (cod. idixd, corr. id.) xal xa. XVQICC 6v6[i<xta, COOXE fi)J 7lQ06U&l:[lEV0V

XOV EldiXOV

U7t6 XOV yEVLXOV

VQEl6%ai

xo EISIXOV (cod. iSixov), cog iitl 'Ofi-rJQOV • %oiy\xy\v yap avxov EiSmag ^.EyofiEv, xcel Q-eiov OXKV Mycofiev (cod. 0(i), tdicag XOV V7l£QE%0VXK VO0V{l£V ETcl XOV XOiVOV Sia XijV V7t£QO%>]V.

ovtoi

xal v^ivov

ISCag kEyo^iEV dia xr[V 6s\t>vo%Y\xa xal itE-

QIXXCOV ( v u l g . JCEQI TCOV) uXkcav vfivov

ovxav.

(Vides ho-

moeoteleuton, quod dicunt; caussam esse? cur lacunosum habeamus et. m.) %E%aQi6xai SE xav TtQOGodCav xal xatu TOVTO £6xi• xu pEV iiQOGodia, xcc&a xal XE%lr}xai jtQoGLOvxsg

xxL Cf. Procl. ap. Phot. 320, 15 ed. Bekk. [schol. V. Horn. II. N 227]. 4. Et. m. 690, 35 itpoffmSCau (sic) TCUQK XO vaotg i] (5a{ioig ngog avlov ad£iv. dice (leg. a

xai, quod vocabulum etiam Hesychio I p. 677 restitui Soph. O. T. 723) ds xav VJIVCOV, b'xu rovg vpvovg Etixcoxsg udovGiv. ovxa /ICdvpog iv xa 5. E t . G u d . 446, 51 %aiavEg%aqa to TtavGa itavcav xal xaxa xQOJiijv xov v Eig' L. xal ovTrtag 6 /diSv^io g. Cf. et.

m. 657, 3 Procl. p. 320, 21. Tot igitur loci supersunt, in quibus Didymei operis TtsQi XvQLxav %oiy\xmv compositi memoria facta est, tenuis ilia profecto atque oblivioni proxima, si quis investigandi, quae oculis sese quasi subtrahunt, vestigia opera fessus in his acquiescere fragmentis satis habuerit. At Procli chrestomathiam grammaticam cum reliquiis Didymeis apud Orionem Thebanum, Procli teste Marino vit. Pr. c. 8 magistrum, servatis vel obiter comparantibus nobis non potest non primo statim intuitu se obtrudcre, quae inter utriusque placita intercedit, similitudo tarn mira ea tamque manifesta, ut nostri TZEQI %oiy\xav tractatuin primarium atque adeo unicum non modo Orioni in locis aliquam multis, sed etiam Proclo Lycio in duobus prioribus chrcstomathiae libris

391 fontem fuisse non sine maxima veri specie suspiceris. Mecum facit Bernhardyus in Grrundr. d. Gr. Lit. II p. 455. Atque rem ita se habere iure colligimus ex Orionis etymologique magni cum Proclo consensu in explicandis etiam aliis [isAetfi observato. Hie ipse Procli cum Orione consensus impedimento mihi esse videtur, quominus cum Valesio Boissonadio Osanno et Welckero in epic. cycl. p. 7 auctorem chrestomathiae Eutychium Proclum Siccensen statuam, quode cf. Iul. Capitol, in Antonin. c. 2 Trebell. Poll, in Aemil. tyr. (Casaub.) Apulei. de orth. §. 43 Alex. Aplirod. ad Arist. soph, clench, p. 4, 6 Fabric, bibl. Gr. IX p. 365 ed. Harles. Proculus Siccensis erat in latinis grammaticis. Etymologus enim, quamquam p. 327, 38 ad Procli chrestomathiam provocare videtur, tamen ipse hunc librum non inspexisse putandus est, sed Photii excerpta transscripsit p. 319 a 8 sqq., ut quaecunque apud ipsum de variis carminum generibus leguntur eum non Proclo sed Orionis Thebani copiis debcre appareat. At Proclum ab eodem Orione totum pendcre absurdum esset statuere: poterat enim Lycius philosophus haud dubie, quem librum Orio magister eius inspexerat, eo et ipse uti, excerptis Orioneis contentus esso non poterat, cum ad magistri consilium veriloquia tantummodo carminum a Didymo congesta spectarent, ipsius vero laborem reliqua etiam, quae disputaverat Didymus, proxime attingerent. Itaque ex eodem fonte hausit uterque: quo efficitur ut quae communia sint utrique et et. m. e nostro fluxerint, adeoque lacuna Procl. p. 321, 2 coll. 320, 1 ex etymologo 311, 25 syzco^ia suppleri possit. Suspicor igitur Didymi verba exaudiri ap Procl. 320 a 25 sq. (coll. et. m. 274, 46) 320 a 33 (et. m . 6 ( ) 7 ; i__4) 321 a 26 (et. m. 776, 36) 321 a 28 (713, 13) 321 a 30 (et. m. 454, 50 Serv. Verg. eel. V 14). Quodsi a vero non abhorret, hos Procli libros ex aliqua parte Didymi quasi epitomen esse, licebit, opinor, ex his ipsis augurari, Didymei operis quale tandem fuerit consilium, qui ambitus, quae dispositio pertractandique materiem ratio. Singula igitur carminum genera tractaturus hanc sibi videtur legem statuisse, ut primum cui officio praestando

392 singula genera inservissent poetis edissereret, deinde ca in species divideret subdivideretque, in singulorum etymologiam, inventores primos, historiam atque antiquitates inquireret, denique tanqnam ordinibus sive xuvoGi factis, reliquis poetis minorum gentium obiter memoratis, principes enumeraret, eorumque, quantum fieri posset, %ai yivog zal nuTQidug xai nvag sm psQovg jrpofi;«s, ut Procli verbis utar p. 3J9 a 20, persequeretur. Hinc factum ut fr. 2 ad quaestionem de Theognidis patria solvendam recta disputandi via deferri posset. Haud inutilis igitur videtur quaestio esse, nihilne ex hac ipsa eius operis parte aetatem tulerit, in qua de patria melicorum, ortu, carminibus rebusque gestis exposuerit. In qua solvenda pro re nata prae ceteris animum advertunt Eudocia Suidas sive, qui utrique communis fons fuit, Hesychius ille Illustris in onomatologo, quem Symposiaca etiam adhibuisse vidimus. Ex bis scriptoribus collectos /3t'oi;g ivQixnv Antonius Westermannus vitarum scriptoribus Graecis minoribus inseruit (lib. II p. 89>—116), qui tamen capita V. XIV. XXXV non debebat admittere, quorum priora duo e schol. Arist. Ach. 1150 Lys. 1237? tertium ex Athenaeo XIV p. 616 F 617 B in Suidam irrepserunt, ab Hesychio vero haud dubie afuerunt. E reliquis vitis pro temporum ratione Didymus enarrare non potuit vitas Mesomedis hymnographi et Marciani metaphrastae (XVIII. XXI), enarrare potuit, si tempus spectas, Parthenii grammatici Nicaeni, sed aut non scripsit, utpote grammatici, aut ex parte duntaxat quae Suidas et Eudocia p. 357 referunt, propter Hermippi Berytii, qui Hadriani aequalis fuit, appositum testimonium. Berytium enim neque vero Callimachium intellegunt cum Reinesio A. Meinek. anall. Alex. p. 255 C. Mueller, hist. Gr. I l l 45 not. Sed quae restant lyricorum vitarum enarrationes ita comparatae sunt omnes, ut a Didymo scriptae esse, sive is Chalcenterus fuit; sive musicus Pythagoricus, temporis ratione habita potuerint. Hoc moneo Philetao Coo malle me quidem inter grammaticos locum concedere, praesertim cum Suidae verba haec sint: y^aiifiatixog ug KQixixog, sed non audere tamen

393 Westormannum vituperare, cum sciam et CalHmachum Cyrenaeum et Coum Philetam egregiis elegiarum poetis accenseri apud Proclum, ut Quinctilianum taceam. Neque hoc vituperaverim, quod septem quos dicunt sapientes lyricorum agmini addidit Westermannus, ut qui non sim immemor eorura, quac scripsit Bernhardyus in Grundr. d. Gr. Lit. Gesch. I I p. 357 (Zusatz), quamquam Suidas s. vv. Klsofiovlog, IleQtuvdQog, Tlittuxog, SoXav Diogenem Laertium expilasse videtur, nisi etiam Laertius usus est Didymi •XSQI Ttoirjtcov voluminc, cuius quidem symposiacis eum usum esse constat. Commemorat igitur Suidas ex iis, qui TCQO TQCO'CXCOV inclaruerunt, Musaeum et Olympum, qui jrpo 'OfiTjQOV, Thaletam Cretensem; deinde ex Homeri prosapia Terpandrum Arnaeum ; post hos: Olymp. (xy) Simonidem Amorginum xt, A l c m a n e m Laconem kvgixov. IVQIXOV. xr, Arionem Methymnaeum [A/3 Pittacum] sXsyoTtoiov xal u.vIs Tyrtaeum It, ^—vg AH

Mimnermum Colophonium ilsyonoiov. Stesichorum Himeraeum IVQIXOV. PERIANDRVM

PlTTACVM

Sapphonem MZ

kvQixi\v.

(vff) SOLONEM CLEOBVLVM

(al.

c/3 (ye) A n a c r e o n t e m Teium I b y c u m Rheginum vd S i m o n i d e m Ceum | | 3 . or,) Timocreontem Rhodium vr]

IVQiXOV.

kvQixov.

LASVM Hermionensem

Theognidem Megarensem (Phocylidem Milesium Hipponactem Ephesium Corinnam Tanagraeam P i n d a r u m Thebanum

394 B a c c h y l i d e m Ceum ]\lelanippidem I Melium Melanippidem II Critonis Philoxenum Cytherium Antigenidem Thebanum

IVQLXOV. KVQIXOV. (IOVGLXOV

xal av-

XaSov. Timotheum Milesium IVQIXOV. Sotadani Maronitam i,aiifloyQa<pov. Supersunt Theano Locris (X) et Eueni (XI), quos omissos ab Eudocia iram Suidas Hesychio debeat (XI ex Harpocratione delibavit) dubito. C. XXIV de Myia habet Eudocia p. 357, sed ea quo tempore vixerit ignore Desiderantur, quod raircris, Callinus et Archilochus. Itaque hae poetarum vitae imm a Didymo profectae sint necne, certius sciri posset, nisi ipsa Theognidis vita apud Suidam pessime habita esset. Quid quod lexicograplius falsam traditionem secutus Megarensem appellat poetam xav e'v Utxskca MeyaQcov? id quod aperte Didymi testimonio ap. schol. Platonis Legg. I 630 A repugnat. Sed fortasse lacuna foedatus est hie locus ea arte sanandus, ut auctore Harpocratione p. 95, 4 Bekk. post MsyaQsvg adicias. verba ano xav TiQog xrj 'Aftixfj Maydgcav, nolltrig de ttav EV Uixslia Meyagav, quae librarius homoeoteleuto deceptus facile omittere poterat. Hoc constat Suidam s. v. ®ioyvig turbatum esse. Eudocia vel duobus locis Theognidis meminit p. 227 et 232. Accedit quod vitas apud Suidam exstantes perlegenti hoc non potest non animadversione dignum esse, quod in compluribus septem sapientum mentio inicitur, quod quantum in nostram rem habeat ponderis docet comment. IV 3 p. 372 et p. 384. Sic T y r t a e u s dicitur 6vy%Qovog tolg t, xA.7]&st6i (Xoqpoij ij xal naXaioTEQog, M i m n e r m u s vixisse fertur aid rfjg kt, oAuftjtiddog, og nQotSQsvfiv xav t, dotprnv, S a p p h o yeyovviu Hutu %r\v ;i/3 6lvjj,mddcc, ore xal 'Alxalog i\v xal UtrfiiyfiQog xal TLixxaxog^ L a s i vero Hermionensis quo loco meminit, addit xiv\g xovxov GvvaQL&ibOvOi -roiTg £
395 Gocpaiv av e t s. v . Z,6lav:

s6xi ds xal o u r o g slg xav £

ovo[ia£o{ievcQv 6o(pc5v, neque intellegi possunt, nisi ex ampliore quodam opere desumpta putas. Affine est, quod s. v. AXx^dv legitur §<5xi ds xal sxtgog 'AXx^idv, slg xav XVQIXCOV , Sv rjvsyxsv ij Mssarjvrj. H a e c profecto suspicionem inovent lexicographum volumine quodam JCSQI XVQIXCOV nonqxav emisso usum esse. Neque omitti debet,

quod locis nonnullis auctor vitarum P y t h a g o r i c o s scriptores sequitur, ut s. v. 'Alx\i<xv Archytam ap. Chamaeleontem Athenaei XIII p. 600 F, s. v. Aaoog Aristoxenum ap. Diog. L. I p. 27 Huebn. (Bergk. exx. critt. VI p. VI Roeper. Zeitschr. f. AAV. 1852 p. 454) et Aristarcheum se prodit Cratetem castigans s. v. ^Ak%\kav XKTCC 6S TOV KQciTrjta TttaCovra (quod vocabulum non erat cur vexaret interpretes, cf. schol. V. Horn. II. T 307 schol. Aristoph. Kami. 1469). (6.) Addimus h. l. ; ne quid omisisse videamur, grammaticum TISQI IVQIXCOV ap. Boissonad. anecdd. Gr. IV p. 458 e cod. 2551, quern editor Didymo usum esse suspicatur: IVQLXOI Ss slGiv ovtot • 'Alufidv, 2rr}6i%o()og, 'Ahxaiog, "ifivxog, 'AvKxgemv, Sificovidrjg, IICvSaQog, Bax%vk{dfjg. ovxa ds 7iQO0rjyo^svQ-rj6av dice TO 7tQog XVQKV ads6&ai xa •KOiriiiaxa uvxwv. did dst xavra 7tccQ* ccvtotg (sic). di xa sv avxoig ijtoi diet xo and xsXsiav a.(paiQsl6%'at, XQO3V, y,cd yug rj^sig xa and xsleCmv a(paiQOV^ieva ^islrj xalovptv, -q and Mslag (Boiss. corr. MtMag, cuius

meminit Apollod. Bibl. II init.) xov 'Slxsavov Qvyaxgog, xafra AvGaviag (py]Siv, r] Ttag' oGov \xilixi naganliqaCav xijv rjdovrjv. dvvaxai <Js %al dia. xd XQOV[IK adrj xal { opcovviicog Isys6%'ai. v.a\ xcoku dh dfioiag, ensidrj fir] xslsiov ioxi [le'xgov. xcov ds codwv at piv SLGL jttovo6xgo(poi, ai 8s tQi-aSixaL xal {lovoCxQcxpoi, {ilv «f Uarttpoi xal 'Alxaim xal 'Avaxosovxi dia xgiav tf xs6<3aQcov xciXav mQiG^s'vrjV s%ov6ai rrjv xaxatixaoiv xal vno j Sieigyopsvai, XQiaSixal ds at 6vva6x6<Sat ex xs xal avxMjXQoyov xal snadov. xe'xkr]xai ds Y\ (ihv xa&d cprjijt, Ilxoksfiaiog sv xa TCSQI azcixt,xfjg jtonj(>£03g, dia

396 Toi>g adovxag nvxXc) xivei0&ai 7teQi xbv (ico^iov, xctg rrjv xov ijAt'of (cod. (iiov, corr. Boiss.) xivqSiv ccvxi(StQOcpog ds naga TO aiiu6x(>i(povxag avxovg svQv&fMog xirjviGGovxo ds diu rovxov xi]v xov r/Xiov xivrjOiv, rj xrjv ivavxiav ovrog doxeixtS xoGfia TtoieiO&ai. inadog de, BTteidrj i6xd[isvot, infiSov, did xovxo xo k'fi[iovov xai OXSQSOV xf\g yfjg naQi<jxc5vxsg (cf. Galen. T. I p. 556 ed. Bas. Cratand. 1588). XvQa xoivvv nQO07iyoQsvd-ri dice TO IVQ-QOV v%o 'EQ[IOV dsdoG&cu xijg xloitijg xcav /JoaJv TotT 'j4n6lXcovog, xad-ansQ qirjolv EvQLTtbdrjg iv 'Avxi07Cr[ (fragm. 28 Wagn.) f Xv^a /SocJv QVOK (sic) e^s^QvGaxo.'

At haec quominus a Didymo profecta esse statuamns, impodit iniecta Ptolemaei memoria, quamvis haud negaverim Ptolemaeum fortasse Didymi de lyricis poetis volumine usum esse. De Lysania, qui testis producitur, cf. Thrigium in Cyrenaic. § 93 p. 354 sqq. Quid scripserit accuratius exposuit Aelius Festus Aphthonius p. 241 ed. Graisf.: ' fta'Aog autem, quod ex his nascitur, dictum putant a Meline Oceani filia, quam primam IV chordis usam affirmat Lysanias.' Hue pertinet etiam Cram, aneedd. Ox. I p. 285, quo de loco dixi in dithyr. p. 85. •— Eiusdem Lysaniae meminerunt, ni fallor, Suid. s. v. 'EQaxoG&dvrjg. Diog. La. VI 5, 23 Athen. VII p. 304 B XI p. 504 BXIV p. 620 C schol. Voss. Horn. II. I 378 Herodian. II. 77 558 (Wolf. prol. CXXXVI Lehrs. Arist. p. 323) et. m. 779, 9 ? 257, 36 Eustath. 1099 (1075) Bas. annal. Heidelb. 1817 p. 425.

10. IISQI

' Tn libris proverbiorum Didymus, quos concinnaverat tredecim, superiorum videtur narrationes saepe dissonas et absonas convellere instituisse. Id quod vel ex inscriptions claret. Helladius Photii p. 865, 22 Hoeschel. [cod. 279 p. 530 a 10 Bekk.] on zlC8v^,og XSQI naQOi^iLmv dexaxQia (5i.(5liu Gvvxfxain [xul] i t p o ; t o i l s negl naQoiynav Gvvxtxaioxag sitiyQaipag avxd.' Schneidewini sunt verba in praef. ad paroem. vol. I p. xiv. Cf. Suid. Zr\vo$iog.

397 1. Hellad. ap. Phot. 533 b 17 Bekk. ow naooi\iiav dvai xov dst-iov vnodfioQ-at, noda, cpy]6l ydg 6 IloA.s'[ic3v, ag [ICCXVQEI v 716 dtj [i a dgi6x

EQOV

e£g

xov d' aQiGxegov <Jidv[iog, *d£%iov

noddvnix

vit,tiv. tig

Qa.?

5

Cf. Zenob. I l l 36 Bodlei. cod. Gaisf. 332 Suid. Iamblicb. 12 p. 338 Kiessl.' Leutsch. Nauck. Aristouh. Byz. p. 236 Prell. Polem. fr. 01. 2. Zenob. II 31 (vol. I p. 41 L et S) avxa xavtpCCVTT] xaxtExai %axa xcov agdr^v oxiovv ^.v^iaivofiEvcov.
398 xaxoixovvxag QCCV £%£IV

ovxco Ae'ys6&ai dice TO i.iy,cixTSiv xal

XUVXrjV.

Breviora exliibent Phot. Suid. A Didyrao discedit priore senteiitia arrepta Plutarch, cent. I 34 p. 326 0. Muell. Dor. I 102. Cf. p. 34. 5. 6. App. Prow. IV 26. 29 vol. I 439. 440 ovov 6XLCC et o|jog E
Cf. Schneidew. ad Simonid. p. 19 sqq. et ad Zenob. VI 38 vol. I p. 172. 462. 8. Mich. Apost. Cent. XIX 41 p. 241 Elz. TOQCOVTJA L8 v ft o g (prjGiv, 6'TI naQoiyiCa eGxlv STCI XCQV aQfio^ofis-

vcav xai 6e{ivo7ioi,ovvxcov iavxovg jrpog xa ivavxia. '100XQttXiqq de cp-y\Gi jtoluv sivai iv ®Qaxrj. Cf. nott. Diogen.

V 43 ed. L et S. De Mich. Ap. XVIII 40 p. 227 cf. lex. com. p. 46. (9. 10.) Omitto sciens schol. Ar. Nubb. 133 Musur. et Tzetz. Chiliad. A'HI li. 159 p. 297 Kiessl., qui Didynram ipsum non adierunt, sed Zenobii nostri farraginem expilarunt.

399

11. XCOV d%6vav

xav

Uolcovog avTiyqatpi] %Qog

Pint. Solon, c. 1 vol. I p. 161 Sinten. 4i8v[iog

o

yQccfipccTMcdg iv xi] USQI XCOV d\6vcov xcov 2,6lco~ vog uvxiyQCMpfi TCQog'JaxXrjitidSrjv &i.?.oxlt'ovg tivug xi&eixs As%iv, iv r; xov ZJokcova naxQog EvcpoQlavog dno(paCvsL TtaQcc XTJV TCOV aklmv do£,uv, oaot. jxiyLwqvxai Zolavog. Et,t]X£6xidov ya.Q avxov anccvxeg b^iakmg yeyovsvat, liyovGiv. Execestidae filium appellat Diog. La. I 45 Plut. Sol. 1 Diod. Sic. exe. \rales. vol. II p. 551 Wessel. Lucian. D. M. 20, 4 I p. 238 Icbz. Vid. Aegid. Menag. obss. in Diog. L. 1. 1. vol. I p. 203 Hbn. •— Asclepiadem, contra quern scripsit Didymus, novimus ex et. Gud. p. 355 XVQjist.g . . . . 'AaxlriTtiudrjg ds iv xoig TCOV u\6v
p. 940 et. m. Suid. Cram, anecdd. II p. 455. Eundem respici sunt qui suspicentur in schol. ad Arist. Nubb. 37 xal 'AGxkrjTtiddrig 6 'A Xsh,av d Q ev g xovg xaxa drjfiov ixQiovTccg (prjOtv. Cf. Lehrs. Herodian. scr. tria p. 446. — Seleuci Homerici librum Didymo ad manus fuisse probabile est.

12. IJEQI

xrjg

KixaQavog

TtoXixstag

a /3 y d e g.

Didymum Iubae regi litteratissimo, Afro Varroni, saepius obtrectasse dixi in comment. I et II. Idem adversus Ciceronis libros, quos de republica composuerat, parturivit, aut, ut Plinii verbis utar, abortus fecit. Testis est Aminianus Marcellinus XXII 167 16 c Inter quos (Alexandrinos) eminuit Didymus mulliplicis scieniiae copia (sic Vossv MS. copti, Gruter. captu7 Vales, scriptis, al. coepti, Angel. Mai. praef. ad Cic. remp. vocabulum omittit) memorabilis, qui in Mis VI libris, in quibus nonnumquam imper-

400

fecte Tullium reprehendil, sillographos imilatus scrip/ores maledicos, iudicio doctarum aurium inciisutur, (// immania fremenlem leonem putredulis vocibus (camis) catulus longius circmnlutrans.' Horum librorum, quorum memoria fere obliterata est, meminit praeter Ammianum unus Suidas s. v. TQccynvkkog

. . . .

JISQI trjg Kixegcovog

nokitsiug,

avtiki-

yei ds TCJ 4idv(i
[13.?] [Didymi Alexandrini marmorum et lignorum quorumvis mensurae, gr. ex Ambros. cod. cum latinis Angeli Mai notis et interpret, prodiit Mediol. 1SI7. 8. ad calc. Iliad. Commemoraverat iam I. A. Fabricius B. G. XIII p. 141 lib. VI cap. IX Didymi Alexandrini TIIQI TCOV iiaQpaQcav xal navxoCav £,vlav ^8XQr]asmg ex Anatolio MSto in cod. Bavarico 238.1

V. DUBIAE SEDIS FRAGMENTA. l. Bekk. anecdd. I 374 aXdatag — xard de ccTto tov tolg dkaGxa 7t<x6%ovo~iv ina^vvsiv. Ukertus in Abhandl. d. sachs. Gesellsch. d. Wissensch. I p. 108 *ctlu0TG)Q heisst der Daemon, in so fern er Frevei straft.' Idem conferri iubet Aesch. Pers. 351 Soph. OC. 788 Plutarch, p. 1582. 1621 Cic. 34 Q. Gr. 25 Athen. II p. 63 Inscr. Triop. p. 4 ed. Salm. p. 22 ed. Vise. Paus. I 30 Suid. s. v. MiX^rog Poll. V 26 § 131 Hes. et. m.

to

2. Et. m. 178, 3 cod. Par. 2630 acpsv og — rj ansvog 7 pi] p] sv Ttsviu,, dkl iv 7C£Qiov6ia %Qrnid.xc3v.

3. Et. m. 179, 13 Gud. 97, 37 Cram, anecdd. Ox. I 37, 11 et. Angel, col. 12 p. VIII ed. Ritschel. 'Aygodltri—6 ds z/Cdv fio g ftuou ro afioov %r[g dicdtrjg- TO yccg |3 TOW (p ovyysve'g ioxiv. drjXov sx tov tovg Maxedovag tov (J>ifa7tTCOV BiUnnov xalstv %al tov (pakauQOv fiaXaxgov %al tov Ke(pakf]v6v KsfiaXi^vov xal TOi)g (frgvyug Bgvyag xul TOVJ avdpovg dia TO tpv6av (pvGr\tag b'vtccg (ivxtccg. %al"0^,yiQog' ' (ivxtdav (xve'pav xat£drj6E zslEV&ovg.' di%cag Ss i] ajiooSCaitog- 6'tt, dst avtfi dice nccllog %Xidrjg, rj b'ti xat£%6fievoi tfj &EU aflQoi xal nolvtEkslg. ovtca zliSvpog. (if. et'. m. 195, 36 Biooia. Valck. ad Hdt. VI 45 p. 547 DIDYMUS.

26

402

Sturz. ad Maittair. dial. p. 184 (140 A) dial. Alex. p. 25 Lobeck. Aglaoph. II p. 1213. 4. Et. m. 195, 49 (isvdog— 4£8v[iog 8s 8sQ(iatK /3oEvdsa t] to. sv8iav TJ^ILV TCKQE%OVTK. Hesych. (ts'Sog- (sic) 0tE(i^a %i xal [(idtioy yvvaixslov. Poll. VII 49 p. 285 Bekk. fisvdog, xal xofog xal ayalfiu.
Et. m. 247, 56 Gud. 134, 30 ddvsiov ~ d's to %QOVL£OV %QEog. naqa to Sijv ddvog xal ddvsiov. TO dt'doffO'Kt (ista aviug.

ij

Hesych. I 1411 Enm^sliaTtccQufioliov tijg jg k'Gti de TO dxolov&ov ta trjg xaradixrjg ti^ri^iati b'cpXf)fta, mg zlidvjiog to sxtov fiSQog TOI5 tifirjfiaTog, ot ds to ds'xcctov. Cf. Boeckh. Staatsh. I p. 388.

403 9. E t . m. 6 4 5 , 2 b'%sG
xfjg b'%sGt xal OQEGI doxixrjg

xav

b'xu xb

ysyOVSVUL CCTtO

nAvjQ-vvuKcSv xax'

sitiv-

QsGiv xov (p. Cf. Zonar. 1491 Phavor. eel. p. 334, 24 Velsen. de Tryph. p. 52. Pertinuit haec observatio fortasse ad libros itsgl na&av. 10. Apollon. Bekk. aneedd. II 569, 15 ci xav — ysysvrjGd'at ds oi (lev TtaQcc. itKi,Qi,xfjv excpc}vr]6t.v, cog zlidv(iog eq>7}, xal %UQuXa(i(lttVEL cevtb itaQa TO srrjg (ista (io-

QIOV TOU o xkrjtixov. Scliol. ad Plat. apol. Socr. I , n 106, 13 Bekk. 4i8v(iog ds TO TtkfiQsg eivcci <prj6iv o3 etav, ayvosi d', ag cato tov ETt]g r\ xlrjuxi] istiv Eta xal 4COQIxag e'xav. Cf. Suid. s. v. Hellad. Chrest. p. 6 scliol. Ar. Plut. 66 Eustath. 24, 17. L. Doederleinus in aphorism, gramm. lex. crit. (Erlang. 1848. 4.) ra' xav a nominativo irriEig, Nauck. in Mus. Rhenan. 1848 p. 343 ab a taXav derivat (cf. Hes. CJ itov = oi niitov). Cf. A. Velsen. de Tryphon. p. 49. 50, qui in Philcmone p. 220 pro z/«Vap%og recte Didymi nomen restituit. Ibidem pro itaga KtrjGupavtt

fuit, n i fallor, 7taQa%Qr\GLV (piXovvrsg

(~= 7CaQa%Qca-

(isvot,). Contra 4idv(iog expulit zliofiov in Bachm. aneedd. 285, 11 animadvertente Prellero in Polem. p. 117. Alias corruptelas eiusdem nominis supra attigi: SiSsvei, ds (is , IlivdaQog. 11. Choerob. ed. Gaisf. vol. I p. 75, 20 —• to (isvtoi Ni8o3v tco Xoya tav n,£to%ixav 8t,a TOU vt XUVEI KoQivva, olov Ns'Sovtog. oi 81 itEgl zliSvfiov xal 'Axicava 8icc tov a xUvovGiv avakoycog, olov Ns'8avog (Bekk. aneedd. I l l p. 1393). Steph. Byz. 471, 15 xlivsxai 8s Ns'Sovxog. Tzetz. ad Lycophr. v. 374 Curt. Peloponn. II p. 155 sqq. p. 193 ? Jio8cogov xal 'Anlcava, cf. Ritschel. Alex. bibl. n_ 32. p. 145. 26*

404

II1. Phot. 194; 1 KvipsXiSdv dvd&ri(ia iv ' (Suid.) iv $«<%» (Plat. Phaedr. p. 236 B) — ag'JydjeAvTog iv TCJ 71SQL 'Olv^niag tpijolv ovxag — zllSvpog ds xataGxsvdsat, xov xoXoGGov q>v\6iv FIsQiavSgov, VTIEQ xov xijg tQvyfjg xal xov d-gdaovg inL6%siv xovg KoQivdiOvgxal yuQ ®eo
Serv. ad Verg. Aen. IV 261 vol. I p. 275 Lion.: c Dicit etiam Plinius in naturali historia (XXXVII 9, 37) multa esse iaspidum genera, in quibus etiam fulvum commemorat. (Hoc et Didymus et Meander affinnant.)' 'Didymus et Nicander' h. e. /lC§v\Log naQaxidsxai Mxavdgov, indysxai pagrvQiov Nixdvd'Qov, ut et. m. 148, 8 Harp. 99, 13 Macrob. V 22. 13. Clemens Alex. p. 569 A. aocpov yd$ xd %QilaQ-m xfi

405 fj cpQutist. ds^iag, <prj6lv 6 ygafi^atiHog p Cf. p. 379. xal to yvcoQLGca to dice tavtrjg drjlovptvov. 14. In scriptor. gnom. edit. Froben. 1521 Basil, inter virorum illustrium sententias leguntur p. 172 etiam haec:

didvfiov zlidvfiog TO eidsvai tiva, on ayvotl, Gocpuag e6riv, tinsv, ag xal to eldevai, b'ti rjdixrjGE, dixcuotivvrjg. 15 Stob. Serm. I p. 5, 45 ed. Aurel. Allobr. 1609 fol. 6%t]xi\v uQstrjv,

ov% b'ncog aitcctij&rjg, akk'

b'nag

atps-

Ba6iXsiav d-eov lextiov trjv xatccdtKGi,v tcov xcttu tovg ftelovg vofiovg (iiovvteov. Ua6a itQaxtixf] txQett) sv TCO yivtGftai xal ovx iv TCO yeyovsvai, TO sivai i%ai. ib. VI p. 11, 25 to. (isv axov6ia ccjiaQt^fiata xal 6 vofiog 6vy%aosi xal -frfog nagoQu g>iXciv&QCO7iog av xal ovx aitrjvrjg xal tav exoveiav.

Verum tamen hae laciniae cum non magis ad Didymum Chalcenterum pertinere videantur, quam quae Ioannes Stobensis in floril. tit. CIII 28 tx xi\g zlcdvfiov 'ETCIto[irjg- a verbis inde trjv d' evSai^ovCav — slg to te'log

excerpsit, frustula his similia apponere supersedebo in S. Maximo Confessore et Antonii Melissa exstantia. Cf. Fabric, bibl. Gr. VIII p. 833. Quorum altera pars fortasse a Didymo Pythagorico Neronis aequali (quode Heeren. in comm. de font. eel. Io. Stob. p. 189—92 dixit), altera a Didymo Alexandrino Coeco profecta est.

INDEX FONTIUM.

Ammianus. Marcellinus XXII, 1(5, II) p. 5. 8. 399 Ammonius de cliff, vocc. p. 35. 378 p. 70 238 p. 89 180 p. 97 300.301 p. 98 321 p. 131 334 p. 147 180 Anecdota Bachmanni I 18, 10 23 36, 16 86 65, 11 82 72, 5 103 172, 10 79. 181 Anecdota Bekkeri I 334, 1 23.401 349, 6 86 374, 26 82 380, 25 185 471, 19 79. 181 II 569, 15 (Apollonius) . 403 III 1393 403 1432 81 1449 185 Anecdota Boissonadii IV p. 458 395. 396 Anecdota Crameri Oxoniensia et Parisina passim laudavi, nihil tamen continent ea, quod non aliunde etiam innotuerit. [Antonius Melissa I 16. 33. 48. 50. 56] 405 Michael Apostolius proverb. XVIII 40 47 XIX 41 398 Appendix proverb, cent. IV 26 311 29 398

[Anuleius minor de orthogr. § 12] 260. 61 Athenaeus Deipnos. I 30 D . 77 II 56 D 75 67 D 76 70 C 88. 2 12 IV 139 C . . . . 8. 44. 76 IX 371 F 306 368 B 10 392 F 7fi XI 468 D 80 477 E 75, 3S> 481 F 75, 40 484 F 75, 41 486 CD 314 487 C 73 501 D 42 [XIII 593 F] 371 XIV 634 E . . . . 11. 89 636 D . . . . (78) 250 XV 689 B 305 Choeroboscus I p. 75, 20 ed. Gaisf 403 81, 33 81 Clemens Alex. (Colon. 1688) admonit. p. 17 D 363 Strom. I 300 B . . . . 372 309 C . . . . 381 IV 523 B . . . . 375 V 599 A . . . . 379 Diogenes Laertius V 5 n. 6 . 374 Erotian. lex. Hippocr. p. 12 . 24 Etym. Angel, ed. Ritschel. p. V, 5 338 VII 5 185 VIII 17 111. 401 19 80

407 fasc. II p. VII 25 . . 378 Eustath. Thessal. p. 362, 8 . 179 Etym ; Gud. s. v. djicpiTQitrj . 338 501, 43 86. 181 aviyva^ipav 185 684, 29 321 185 871, 23 77 2. 27 1039, 37 80. 181 . . . 111. 401 1146, 58 341 % 8 0 1300, 5 304 (iovxolog 402 1344, 44 76 (tilovrj . . . . praef. p . X 1408, 50 321 ysytovsiv 402 1422, 7 183 ysitcov 402 1430, 61 88 ysQcav 378 Georgius Syncellus p. 161 . 359 ilsysiu 387 162 358 iqiirco 338 [Gnomici scriptoresed.Froben. 28 Basil. 1521 p. 172] . . . . 405 307 Harpocratio ed. Bekk. p. 28, 23 320 •naiaveg 390 37, 20 320 Et. magn. 137, 1 337 47, 17 315 145, 42 246 20 320 146, 39 41 54, 5 315 148, 12 344 25 20 178, 3 401 70, 14 319 179, 13 111. 401 73, 6 312 183, 34 80 74, 27 315 195, 49 402 87, 8 312 208, 15 402 91, 3 311 224, 14 402 96, 21 320 230, 4 341 99, 13 318 247, 56 402 115, 13 317 327, 1 387 116, 28 313 122, 11 314 329, 47 319 124, 18 320 345, 3 41 134, 2 84 357, 56 41 135, 11 311 372, 29 338 136, 10 313 429, 43 37 138, 11 39 452, 30 339 14 319 456, 49 340 140, 9 40. 316 489, 5 76 142, 10 317 492, 52 28 143, 26 320 645, 2 402 147, 21 312 664, 50 184. 85 149, 22 40 668, 23 76 151, 11 311 690, 35 390 152, 26 315 718, 35 371 154, 22 40 72Q, 25 184 156, 10 310 741, 27 340 158, 12 40 42 340 27 316 755, 40 46 160, 9 316 777, 9 389 162, 16 319 788, 4 47 163, 21 315 Etym. Voss. p. 1611 ed. Gaisf. 171, 12 320 ad p. 567, 40 341 176, 20 321 Eudocia p. 133 2 180, 26 314 305 301 Euseb. Chron. a DCLXI . . 359 Helladius, vid. Photius.

408 Hermogenes de formis I I 7 . 310 Hesychius Milesius § 19 . . 2 Hesychius @QIKSXXOI,

. . . .

imo§ei,ia

29

402

HOgffCOUg

30

AuitEQGcu Xianiv

29. 87 31

ALfioSaQieis

. . . .

3 4 . 3 9

Moavvoiv.iv.a (icc^ovoiista Mv-KSQi'va . ^ [Nv\itpaiov 6%&ov] . 89. olaizioTT] Saiit.av.6g

rgonog

. . .

31 35 90 35

3 5

Biavyy^qiov 36 GKiv&aQLQsiv 36 Hieronyni. epist. ad Marcell. 1 Ioannes Antiochenus cod. P a r . 1630 fol. 234 362 Ioannes Malela p . 81, 8 ed. Bonn 360 86, 17 361 166, 22 361 [Ioannes Sarisberiensis metalog. p- 79] cf. Fabric. B L . I l l p. 548. Isidorus Hispalensis origg. V I 7 8 Lactantius div. instit. I 22 . 220 Macrobius Saturnal. V 18 . . 84 22 362 Marcellirms vit. Thucyd. p. 125 ed. Ritter 321 128 324 129 . . . j 322 132 323 [S. Maximus Confessor ed. Combef. P a r . 1675 I I p. 531. 549. 579. 583. 600. 60fi. 649. 651. 660. 662. 672] . . . . 405 Michael, vid. Apostolius. Orio etym. p . 1, 8 18") 58, 14 387 156, 7 389 185, 26 80 33 80 Rufinus in Hieronym. . . . 1 Photius myriob. p. 530 A 10 ed. Bekk 396 533 B 19 397 lexic. 68, 19 37 194, 1 403 234, 17 315 321, 23 38 340, 10 30 352, 19 40 389, 22 312

406, 22 10 423, 17 315 424, 7 311 436, 14 40 441, 15 310 455, 10 40 456, 27 316 7 462, 4 31(i 478, 21 315 483, 21 -11 507, 1 37 583, 18 (add. 571, 16) . 46 597, 3 321 640, 2 314 Plutarch, vit. Solon, c. 1 . . 31)9 Priscianus instit. gramm. I 4 vol. I 21 Kr 346 VIII 17 — 1 420 . . . . 347 IX 1, 1 — I 515 . . . . 347 defigur. num.2,9 — II390. 347 3, 16 — II 395 . . . . 348 Proclus ad Hesiodi opp.300 . 300 theogon. 126 300 Scholiasta Apoll. Rho,d. I 972. 66 1139 69. 308 II 43 66 IV 144 308 1058 69 1618 71 Scholiasta Aristidis p. 515,17. 324 Scholiasta Aristophanis Ach. 1089

l

1100) • ' V A w . 13 17 431

258

^os 251 251. 260

58} 149J 2171

251

1

2V> 25

302

307 f 439 j 5301 701} 73TJ 768

8161 824 V 835J 8361 876 095! 1001 f 1112

1113J

~

253 19. 253

253

2t>1

409 1121 127 1 j 1284 j 1295K • • • 1296 I 1298 13(39 1528 16841. . . . 1687 (

363 255

256

171lJ 1738 Eqq. 963 . Lys. 313 . [Nubb. 133] Pac. 759 . 831) ' • 929) 959 . . . 1253 . . . Plut. 9 . . 313 . . . 388 . . . 550 . . . 720 . . . 1012 . . • 1037 . . . 1130 . . . Kami. 13 41

307 257 258 398. 248 257 258

[1238] J Hecub. 719—21") 8301 870 f 1005 J Med. 149 17 n

243

s; a

™

360 j

Or. 1369

245

PLoen

-™f

73 1748) 258. Tio. 989 240 1071 72 Schol. Horn. Odyss. 412. 413 246 2-17 247 309 247 II. ^ 3 9 9 . . .

248

6

• • • ~4I)

B 111 (183) 258 397) 435) (519)1 853 ]

245 HI 89. 243 § d I v

260~| 797 } 509) 408)

| 6

\

10 379 d 475 Z

10171 1055} 1332J Thesm. 31 86 . 169 . Vespp 151 804 } 10741

250

. . . . . .

. . . .

259 79 260 309 308

1099 f • • ' • 1217J 259. 1349 1428 5chol. Eurip. [Alcest. 255] Androm. 329 . . . .

259 309 259 243 242

71

l

(B)

1 8 4

m 1 U 17>, l l ]

in 180 181

114

H 135[ €> 535 seq.l K 53 \ . . . . 397 J 428 ^441 N

,R, •

3 IS . 185 . . . . 17(1 112 180 113

r

249

183

1

(363)( 450) O 86) (717) P 607 T 7 6 . 77 81 90) 116) * 110

114

115 181 115

181

181 ni>

181 112 11(> 181 182

112

410 X 126. 27 182 £1 547 112 640 182 (663) 116 Scholiasta Pindari 01. I 26 . 239 33

214

20 70

215 239

82 i 140f

216

II

21b

VI 54 VII 47") 571 89j VIII inscr.)

233 234 ooc iib

ix 95 ) X 94) XI inscr Isthm. I 521

2 o fi 237

III inscr 54 V inscr 20 . . . . . . . . VI 55 115 158 JVII 34 153 159 VIII inscr. ) IX 34 }

60! ,o 2 3 8R 217 67 r 218 II 18) 214 Scholiasta Platonis apol. Socr. 218 p. 106, 13 403 Cratyl. p. 309 398 Legg. p. 488 388 219 Scholiasta Sophoclis Aiac. 83) 403} 242 1225J 220 Ant. 4 . 241

XI 171 83 XIII 27

,ao 223 224

43 J

Pyth. IV l 4461 454}-

V 76j

VI

80 4

VI 35/ VII 4) VIII 1131 IX 177 I 207 ( X 56; XII 45 Nero. I inscr. \ 7 \

36 J

II 19

III 1} 71 IV 3) 11 95^ 15ll 153J VI 30)

45) O 4 2 722f ~™ O. C. 1561 237 \ 241

221

763J 1600 . 309 Tr. 1162 . 91 Schol. Stobaei eclog. phys. p. 1044 Heer 80

226 Seneca epist. LXXXVIII . . 384 Servius ad Vergil. Aen. I l l 64 IV 261 404 227 240 Steph. Byz. ed. Meinek. p. 7, 3) 18, 2O? 1B1 *"' 12, 8( 34, 1 351 72, 6 67 R 228 106, 8 179 116, 8 184 240 305, 4 371 314, 6 370 229 371, 4 181 452, 8 374 229. 324 459, 16 358 486, 9 351 529, 5 89 230 562, 23 179 635, 5 352 231 21 352 695, 3 353 232 [Stobaeus floril. CIII 28] . . 405 [eclog^ II 14] 381 Suidas alvsiv 185 l66 gl. 2

321

411 'Anniaiv 5 'Aitollcoviog zlvayioXog . 335 yctjiTjUa 315. 320 /HSvfiog '-'.4 sXsvd-iQiog 310

s&vi&v 6$

315 . 396 TIovriKog

&Qia

.

8 258

'Iofiag . . . 5 KvipsliSmv dvd®ripci . . -104 314 39. 319 OBLOV

316

nttQueiir]vitt 312 nilavog 40 wfpt trjg iv /Jelijioig oxiag 311 n£Qiaxoi%oi 315 noSoy.aY.w.71 40 ncokoiaiv 315

qf

TZQOOtUGlU g l . 2)

Tlvtafeiv TqaymlXog

40 „.„

) '

. . . .

' "

47 sqq. 5. 400

stsgovg TQcryadovg 321 314 ] 185 [Th. Cantipratanus discipl. schol. p. 1276] cf. Fabric. BG. II286 Tortellius Aretinus orthogr. fol. 4 346 Tzetzes Chiliad. VIII 159 . . 398 Zenobius cent. prov. II 31 vol. I p. 41 L et 8 397 IV 20 vol. I p. 89 . . . 397 VI 38 172 . . . 398 Zonaras s. v ocoog 340 ceternm neqne hie continet quae aliunde non innotuerint.

INDEX RERUM ET VERBORUM. (Res ab ipso Didymo tractatae cruce notantur.)

181 •}• Ameracis eadem quae Pe-

f Abii •jJf -j-

Acliaea Cereris epitheton 80. 1 A c h e l o u s ndv VSCOQ . . . 85 axvQog 306 dycc&o&Qyoi L a c e d a e m o n i o rum magistratus . . . . 23 aysiv i. q. p o c u l a d u c e r e . 306

nelope 183. 363 f Amphibia Stheneli uxor . 182 f 'AfiffizqCtri 338 avdyeiv zovg %Qovovg 276 sq. -j- dvayvafintco 185 dvayQaepri vavziKcav ovofud-

•J- dy-nvlozo^oi 181 f a Sell' 344 •{• | Adonis 366 fv AdrastusinColoneoclivol04. 353 •}• f arjSrov tibia 86 -j'AriSav Minerva Pamphylioram 86 fabulae Aegyptiae . . . . 365 | Aeneae mater Castnia . . 385 •j- Aeneas ubi mortuus sit? . 385 •J- Aeschyli Persarum recensio altera 250 | f Agatho poeta 260 •}• I al&ijQ 89. 243 -{• -j- alnlov 76 aifidxr] ? (cf. Hes. SQxdxr] • ^ cpvlav.r'i) 98 f txlaOTcoQ 82. 401 | Alcaens fidicen . . 260. 309 Alexander quidam, Euripidis vitae scriptor . . 275 n. 283 -j- 'Als^avSqCzris 352 Alexio Didymi epitomator . 378 alii

| -jf t

XCZQL

206

aXmaprjs Alis "A Ing alv.aia «Ma> . %

•}• A f i w ' a

e t A'QrjOia

92 223 71 185. 270 .

. . .

397

ra>v in H e s y c h i o i n e s t A n a c t o r i a sive M i l e t u s . dvaliyeo&ui legere . . . A n a x a n d r a N e a l c i s filia .

. 194 . 374 . 24 . 376

dvdrjga 321 avQ-gccnL et ®qdiirj confus. 329 Anteros grammaticus . . 9. 10 Anticlia 376 AnticlidesinterDidymifontes 367 dvziSiceazsllco 98 Antigonus grammaticus 27. 364 Antiphontes plures . 310. 386 ctcoQto (aga>)

3l3n.

amxQzi [6%vz6v(og, dvxlzov dTtrjQziafisvcog Ven.] • iTtiQQrjfia <M iativ, cog dfioyrjzi, TtctQcc zo ditrjQtiafiivov «at nlrJQig. %£%$rjzai Si avzus 'HQOSOZOS (II158, q. 1. libri omittimt, post %llioi inseruit Wesselingius) Xsytov 'and rovzov itel czdSioi (sicRav. Bekk. anecdd. I p. 418, 10, exdSia Ven. Laur. ® Aid.) o (scr^re) UXUQZI'

%al <&e-

QSXQdxrjg iv Kganazdloig ' cpgdoov fiot" unuQzi Srj7iov lfi ( l

413 fisiv E a v . Aid., 7t(>oXct(l(6v Venet., TIQOOXU(}EIV Bekk. anecdd.) [ovviovvfisrrj Xi£ig - t!o& o'xsydq Hal XQ°VIY.OV iici^qri^a STJXOI, cog v.al KuXXip,a%og (JZQXI&ZV

a ^gdXXn, sic Von.) Ven. addit]. — Kal FlXdxcov (Lys. p. 215 C) snl xov vvv c rjSri noxi aov rj-novact Xiyovxog nal SQXI dva-

[upvT}6%0(iui..' xavxa SK xcov z/i8vfiov TZSQI Sia(foqdg Xs^scog. (sic codd., Siscp&OQviag Dind.). Seclusi hunc locum p. 20 fr. 3 , et in indices relegare malui. Nam ccnuQTi, sive o^vxovmg s crips eris sive fiuqvxovcog UTKXQTI, corruptis vocibus aecenseri profecto non poterit. Conicias igitur Didymi etiam opusculum exstitisse, cui index esset TZEQI diccyoqag Xs^Ecog, ut Ammonium et Eraninm Philonem 71£QI Sia<po!J
240

?f aries Cereri immolari solitus 309 Aristarchus tragicorum poe-' tarum intorpres . . . . 262 Aristeas gramniaticus . . . 25 Aristocles Kliodius . . . 25 n. Aristocles Messenius (Walz. rhett. VII p. 240) . . 20n. Aristodemus Nyssenus . . 385 Aristonicus 6 Aristophanes Byzantius . . 202 Aristoxenus Tarentinus 308. 387 -J- aQ^cixsiov [islog 245 •(• Arnacia vel Arnaea, Pene183. 303 ; lope -J- ayvzCu macellum 41 f aqneSoiaaa 344. 5 ctQXTjQia

27

•{• articulusinfinitusStoicorum. 347 ab articulo pendens accusativus 306 n. X AQ siglum 364 Asclepiades Alexandrinus . 399 -j- dayuoXi-ci^LV . . . . 247. 320 t Asopi plures 230 Asper grammaticus ? . . 9. 10 -J- Atabyrius mons 220 A&rjvcci. nominis permutationes 38 n. •{• 'A&r]vaitt yvvtf (cf. Varro ap. t Augustin. C. D. XVIII, d) 351 •}• ccviQct Atticis obtrudere Didymus ausus 258 f ccvxa %ava> proverbium . . 397 •j- acpsvog 401 -j- arplaexov, aplustre 79. 80. 181 ' 8 (§8ixos) . 401 P phialae . 43 •j- ^«pc;xf i,-, farina depsta . . 44 (ittBiliSsg 55 •J- Battus Gyrenes conditor . 227 f fisSv, aqua sacerdotalis . . 379 f §s(8iot 337 •j- §ei£Xo?iig 337 -{- §sX6vrj praef. X •}• fisvdog vestis nocturna . . 402 Bi§XioXd&ag Didymus appellatus 8 f pXipdfav 253 f fiov-AuXog 402

Apollonius grammaticus Aristarcheus . . 284. 285. 291 29 'AitoXXmvioget'lXiddi confus. 291 -j- PQUSXXOL 337 f Budidae et Budio . . . . 233 250 cataracta . . . . 88 f Butalio UQezrj 1^5 -j- Cabassus sive Cabacessus urlis 181. 350 Arethusae octo numerantur 184

414 f did i. q. Siolov Didymo viCaeoilius rhetor et grammadetur 182 ticus Megarensis . . . . 389 SiduxoQog 338 Camarina -18 Sidlveig, SiaXsXvih&vtoq . 03 n. Capnias 308 dtSsivcci., SiSovvaL, didajcaprae Caricae 30 Gopsv 206 de caprarum pilis . . . . 30 Didymus Chalcentervis, ^roCardopio quis? 250 vrjQog 8 Castnia Aeneae mater . . 385 — (SijlXioXd&ag appellatus . 0 eertamina varia 220 Cimonis et Elpinices con— grammaticorum eruditiscubitus 327 simus 8 %alsittt xd %aXd 308 — quo nemo plura scripsit 7 %a(>ixo$Xi
4J5 Didymi sententiose dicta 404.405 — eius nomen corruptum . 403 — de eo qui scripserint ante nos 1 — Areus 335 — Claudius Heraclidis f. 345.346 — Cnidius mihi non notus 310 — iuniorAlexandrinus grammaticus a medico et rei rust, scriptore non diversus 3 — Coecus 381 — geographiam non scripsit 350 sqq. Didymarchus 364 Dio Academicus 368 f Diomedes Argyrippen condit 361 Dionysius Crates Euclides 283.275 t Doricum melos 239 SoQ7t7\GTOg 8QU£,<6V q u i d ? £ abiecta

. . . .

53 57—59 32 sqq.

syKaipiv.CS aXog f |

if yXcoaaa &fyos

58

x<*>Qis

256

. . . . . . .

252. 387

elegn, KaXafiog

388

•j- sXiGTCig, Xiemg t sXsv&iQiog ZEV'S

31 319

f 'miaict (ei'X-rj) •j- rjjj,£QOKccXXss, lilia f ripi-

259 . . . .

37 349 312

in schol. Venet. Aristarchum innuit . . . . 1 7 5 f k'vzsa quid? 225 ivtsa Luciano restituitur . 225 iv iiJ7ioXvG%Cx(pyQd(f>£i2'd(). 117. 118

f icoXonQaaia 311 Epaphroditus lexicon Sophocleum non condidit . . 29 n. f rimdXrjg

febris + lnl$8ai

incubo,

f\itCaXog

51 n. 41

S7ti(itt%£iv — cuj/.ftajjsfj' dif-

ferunt 334 Epimenes grammaticus . 301 n. canes immittere . 45 •}- tnoTiog a Didymo fictum . 251 \ into^cXia 402 •J- iTHonidig n o n ivconiSsg . . 41 •j- igsinco et derivata . . . . 338 •J- rjQ(Sg 224 21

lo7tu&aTO 312 Eteoclis filiae in cupressum mutatae 365 'Hug, pagus Laeonicus 371.372 Eteusne an Oetaeus Myso fuerit? 372 Euclides grammaticus . . 275 Eudemus Argivus . . . 17 n. Eulogius scholasticus . . 27n. Euphorio 387 Euphronius grammaticus 294.295 E^VtjE 315 fabulae Aegyptiae . . . . 365 fabularum in Geoponicis auctor quis? 365 foenum in usum valli adhibitum 182 y epentlieticum . . . 317.338

yaji^Xia 320 Ganymedis raptus . . 356 sq. ytjdiovh&betiota subscriptum341 ysymvscv y&itav yseyf'ptfiot

402 402 75

ysQcov

378

yrj&vov 306 Glaucus Kheginus de poetis scripsit 386 yXovg latro apudLydos audit lOOn. yXcSaoa xcoqlg rsiavezui . . 256 yovog 6 Pag Saturnus intellegitur 217 Gorgo in fabulis*) . . . . 358 de v. ygdcptTcu in schol. Venet. disputatur 212 hemerocalles 37 Heracleones gramniatici . 47 n. Heraclides Ponticus Didymi discipulus 5.8—10 Heraclidis lescharum epitome (?) 3 Heraea 228 Hermogenes Smyrnaeus de Homeri patria 405 Hercules et Antaeus . . . 361 Herodiani et Zenodoti nomina permutantur . . . . 129 SsvTEQOl iltlflSQlGflOl . 183

— symposium — Ttsgl na&iov diffvpov — furta

369 . 343 343

*) p. 133 ©349 tolle vitium yovog pro Voqyovog.

416 Herodorus inter Didymi fontes 358 •j- H i e r o

inm,oxccQ!H]S

• • •

- ^

Hieronymus Rliodins de poetis scripsit f Hipparis et Camarina . . •{• Hyacinthides •}• hymni notio Hyperechius orthographiam edidit | Hyperidis error de love liberatore notatnr . . . . 'Icnoig in scliol. Ven. Aristarcheae lectionis index . . •}• i'dai, montes

f Kvpfitov 75.313 •f KvvccQog, rubns canimis . . 88 -j- HvvctQog aKav&a 242 Kvvva scortum 61

387 218 377 389 •j•j336 -j319 f 141 181

f

•J- i'vu fir) = JMJ 2-11 } Illyrii T r i b a l l i 256 •f- I r e n a e Cratini filia . . . . 378 Iuba I I Mauritaniae regulus 6 . 1 1 . 305 66.67 f I'ovXog

•j-

•JI

•}• IupiterLapersiusnonLaprius 221 {• — £i.sv&SQi.og 2toxriQ

. . 319

-j- — in Iovem Thetidis beneficia 179 f iaspidum genera 404 "iwvct et'loiflav confus. praef. p.X •naC, et . 246. 289n. 294. 344 KCCI k'an Didynram sapit in scbol. Ven 212 -j- Ktivva&Qu 76 •}• Kaitviag Ecphantides, w.unviag vinum 308 f

KCZQVKH7]

28

•xcetccycovia&tig de gradu deieotus 10 narccXsysiv i. q. uvayqucptiv denotat 376,18 •j- K0CT£llvO7lUG&(Xl

46

f •Jj-J-j} t f •j-

KVIKXQCC Arethusa

.

. .

.184

fS 59 Qqfi 284 Kvzraqoi, favorum cellae . 45 KvipsliSiav dvdd"i^fjia . . . 403 Laas de lapidibus scripsit . 87 Xa§q(6viov poculi genus . 75 Lampeto, Lampito h. e. Demetrius Phalereus . . . 371 Lamia 257 lana marina 192 Lapersae, Dioscuri . . . . 87 Lapersius nonLaprius Iupiter 22 t Las oppidulum 87 latronemyXovj
oiv fliov scripsit . . .

48n.

TiccTQog xavQog •J- 6 K u x a & s v v d f i o g f xftV'

106 •(• XvyiafioC 249 . . . . 3 1 3 Lycus scriptor 24 344 Xviiog et avxog confunduntur 24

-j- y . £ i Q v X o g ,

. . . . 2 5 2

y.rjQvXog

f KSQofidvqg, Pan t

249

HI(1C6QLOV

75

t HdfSaM.u 248 f Kcd-ovQog dictio solitaria . 366 KoUog

236

%

f HOLvu ovojxata quae? t v.o%ig KOQHOQOg -j- y.OQG<XKig TQayog

f KoQvfiuvztg •J- KQUvyulidui f mXkog

. .

,-inspectum

71 76 45 30

307 317 250

f Avv.i,ovqyug 314.315 Lunam illexit Pan . . . . 362 f Lynceus'Castorem interficit 236 Lysanias Cyrenaeus . 387.396 Lysimachus Alexandrinus 358 n. — Cous 184 — Cyrenaeus 386 f Macaria 377,6 f (idyaSis 88. 303 f Magnes Apollinis pater . 363 •j- Mammacythus fatuus . . . 250 -j- fidvtjg, Nldvr\g 74 J X 340

417 Medea infanticidii liberata Medusae caput fistaycoyo'g Meleagri fratres Melisseus Cretensis diis sacrificavit Meletides fatnus et Meline et noistv sae Metrodorus Methodius medicus mologus Midias "OQZVE,

crimine

-j366 358 57 •}• 138 primus f . . . .221 250 •j396 I •jconfu118.157 387 I f et ety348 n. f 255

Mileti nomina . . . . 374.375 Minerva equestris . . . . 1 0 4 fiLV&a et Mintha Suadelae filia. 72 fttC'&rafiaro: 320 Mnaseas Patarensis . . . 104 fioXyog CO Molones duo 248 Mosynoeci Ponti gens . . 34 musicae artis rudimenta . 250 Mycale mons 358 Mycerina sive Sais . . . . 35 Myso num Oetaeus an Eteus 371 sq. Nidcov, mvog fluvius . . . 403 Nestor ex Triphyliaca Pylo 227 Nestor Larandensis . . . . 365 vrjsg et nloiu diffemnt . . 321 NrjQiWsg et Nerei filiae differunt 301 Nicander fabulosus . . . . 362 viv vi plurativa positum . 231 vizdqiov vox nihili . . . 217 notae eriticae a Didymo appictae 263—209 — in scholiis Euripideis 227 sqq. — in scholiis Sophocleis 262 sqq. nutricii, alumni, &QSTIZOI . 7 Nvficpcciog o%&os, TXvcpcu Xsovxsiot, 90 Ogylia (1.1. fortasse o KaXXCfiaxog v.aXsl vel of naXaiolv.aXovGi.v scribendum) 186 of 258 O(KIGHOS

6'AOJ*

fiifiXCov

350

Olorvis Tlmcydidis pater, non Orolus 322 Olymp. V Didymus Pindaro 211 vindicabat ovov a-Aia 398 <pog ZcprJTTSiov . . . 76.398 o^vd-ofiia, februa . . 39.31(.> verba in onx7]g exeuutia . 39 Opuntius 255 oracvilum Laio datum . . 239 OreusPyliorum bello abHercule vulneratus 222

f oqeCxalxog I Orestes v

70. 71 243

t ogaatfi, ^ oxsocpi . . . . . 402 Teucri oQiGfioi, et OQiOfiol rrjg noXecag -}• O r n e a e o p p i d u l u m

354 . . . . 251

f OQQog

249

I Orthosia

218

oqzvyoft-iJTQce f

77

oaiov . . . . . ' . . . ovdh xaGTtdXrjV ovz' cczrjg IXZZQ

40.316 53 242

ovx. sGxiv, OVA BvXoyaig, ovv.

zi refutantis . . . 54.65.303 ovzcog fiovcog 112 •J- ov Xiog dXXa Kiog . . . 250 •j- fopKxiafstJ', metu expallesceve 45 •j- cd 'zav (ab Erijs) 403 •j- Uuiavia 317 •j- paeanis veriloquium . . . 390 Pamphilus 365 f P a n Lnnam illexit . . . . 362 •j- mxvSaiGiu 320 •j- TtUQaGitTJvba 7tCtQC£q)&£lQ£l-V

313 8lUq>&£lQ£lV

quid? 15 sqq. f Paridis iudicium . • • 306.367 388 naqiGzoqsiv I'1 . . . . 103

f f

naqoipCg Patroclus Myrmido

•j-(•j-J-

itSLQCi an nfiQa? 241 niXavog 40 Pelasgicon ( 251.354 IleXiaocpovog 226 Penelope cur Arnaea nominata sit 3<>3

311

•jolvottrai Atheniensium magistratus 38 j Oenus oppidulum Laconicum 351 -joicovwv (iaedsvs fastigium 225 •j-

DIDYMUS.

OKJWGJTTJ, fimus ovillus, non lana sucida 35

7l£QlGH£7lXOg

184

nnql rijg tv JsXcpoig Gxiccg 311 Trfpi'crot^oi 315 Persei historia 358

27

418 Pessinus 359 f Phaesana Elidis oppidum . '-'19 Phanias Eresius 380 Phanoclis amuros . . . . 359 •j- cpuQficmds, cpaQj^d-nog . . . 314 •jf Phea 115 Philemo Byzantius versus politieos condidit . . . . 342 f f Pbormisius 249 •j- phrasis symbolica . . . . 4 0 4 •j- Phrynichus comicus . . . 248 -[• — Stratonidis filius, impe258 rator — grammaticas . . . . 93 n. 292 7ci&avd Didymi grammatici opuscuhim 349 Pindari Nem. XI a Didyino f ad Scolia relatum . . . 237 — 01. V iv xoig idacpioig 214 ovv. J\V — tripus 240 f Pitynsa, Miletus 374 Pius grammaticus . . 273.35-1 jrAijafog et krj&og confusa . 307 •j- TioSoKatmr] 40 •jTtolizi-noiregov

. . . .

f Polystratus, Polytropus f jcoeqswjii's f

IIOGUSCOV

93.94n.

. 310 252 338

GCtKHOTtiJQCl

f £a(i,iaxdg zqonog

2d§

22. 23 22.23 50 . 35

§x

salsamenta Alexandrina . . 2n. Saturnus yovog 6 Fag . . 217 Satyrus etZopyruspermutati 320 — mirabilia sectatur . . . 329 Scyros Doloiium 183 Scholiorum Euripidis duplex recensio 275 — corpus quando absolutnm ? 278 •— principalis fons Didymus 274—283 Scolia 371 scriptores Didymo sedulo lecti 2!)7 — de orthographia . . . . 330 — de poetis . . . . 386—387 — symposiacarum quaestiouum 368 . . . . 378.379 50 septem sapientum apophtbegmata 372—374 — aetas in computatione temporum respecta . . 394. 395 Sergius Servius Serbius Seraeus Serenus eonf. . 20 n. f GSQcpoi, formicae alatae . . 37 f Sesamus 179 f aCalig 76.77

•j- -nailmai 320 •j- Pramnium vinum . . . . 77 Praxiphanes (Dexiphanes) grammaticus 201 -j- TtqrjyoQtaiv 254 •j- GIGV)M§QIOV 36 ProclusDidymum compilabat 391 f aiGvqcc, GiGVQvce, Giavg 63—65 f TtQOtuovia, mellitae placentae 40 f ahzTj fausta amantibus avis 253 •j- 7CQOn£[l7lT(Z 316 j i i ' , OHCtQi£a> . . . 36 jrpo'j et TUQC permutantur . 2n. 183 TIQOBLBTOQZIV quid? . . . 389 255 f nqoaoSia 390 -• Socles et Socleides idem . 233 •j- Tifioozaaia 320 •j- Solo Euphorionis esse tra-j- Ttgoacpavzov 90 sq. ditur 399 Ttzccico i. q. ayvoco in scho•J- owjco abicit iota adscriptum 340 liis d e n o t a t 395 \ Gaog non B(Sog scribatur f pugna ad Helorum . . . . 235 oportet 340.341 nvnnalj,, ifv-Knai, . . . . 54 Soteridas grammaticus 283.336 f TLv&asia 319 f Sphettii, Spbettium acetum 247 Pyrrhander 387 GToraTTj unguentum . . . . 305 f TLyMala, nvv'S, . 89.302.353 ?•)• Staphylus Bacchi amasius 260 •j- QaxerQov, latera 41 f Gzqay'% 09 Quxiazrjg Dioni Clirysostomo •j- BTqsvyofiai 69 restituitur C)f) •j- GTQatrJQ, tignum 320 f Rhodus tetrapolis . . . . 219 GvfiflciiXitca 287 f Qupflos, Qvpfiog 09 '£ . . . . 51 f ovfifiaxscv et s-rtifiax^iv differunt 334

419

f f f -Jf

Symmachi grammatici aetas et auctoritas 290 Symmiota Didynii Alexio breyiavit 378 av^[iiKta avfiitoaia-nd . . . 379 Symposium qui scripserunt enumerantur 368 evv£%tag %£za%£v 95 ovQfiai'cc 258 Tantalus Ganymedem rapit 359 Telesilla 377 Teucer Cyzicenus . . . . 354 zsvzd^m, Tavrdgco, meditor 46. 47 Telluria 228 rixa%£

avv£%(ag

. . .

9itrjg

f

320

23

Trypho grammaticus . . . 6 — et Euphronius conf. . . 295 T in codd. puncti vices gent 346 f

6 386 388 217 215

353

352

T(JOJUK?J Is^ig

309 240 229 309 377

TQMO'QVV&OV

f TQivsjjbus

95.281

f trjXia quid? f tibiarum cantus f Timodemus ab Aiace originem ducit f ®a^Qsf.ii$ov HoXoiog . . . \ Theanus responsum pudicum Theo grammaticus Didyrni socius Theodorus depoetis scripsit f Theognidis patria . . . . •f Thero Argivus •f Theronis condicio prospera f

Thucydidis stemma . . . . 332 f — origines 321.322 f — in Cimoneis sepulcris cippus 322 t — mors 323 f Thystion Aetolorum . . . 319 Timachides 358 f Torona Thraciae oppidum 398 •J- zovgSTSQOvsTQayaiSovgayo]vitlxai . . .' 321 Tranquillus Didymumrefutat 400

vfirjv ft), ifiivai' m . . . 307 vnoiivrjfict, zd e t vnofivrifiaTlGCi[l£VOl Vel 7tQOV7tO(lV.

vel i'%t]yr\zai differunt 272.283 into [ivrificcxLOTdg Didymus zovg nQOvito\xvy\\ii,aziaaliivovg dicit 261 f Vau 346 versus orationi pedestri immixt! 342 •}• veteres binis hastis armati 18(1 vetus scriptura 106.232.234.237 -|- unguentum Aegyptium . . '305

f ®?j(3afot et 0rj§ayiv£ig differunt 238 %sva>g IGXOQSLV . . . . 356.357 f ®t(3fts,Thibii effascinantes 370sq. 8-1 •f &vijoKa> non ftwrjotio) . . 339 •f- i,7jQaXoi(f>£LV f &QIOV 258 f ipdlvi 81 -j- &QWtjKU> n o n &QO30KCO . . 340 Zenodotus Mallotes . . . 192

27

INDEX SCRIPTOEUM A DIDYMO LAUDATORUM. a) in r e c e n s i o n e Home306 * 1. 127. 130. 131. 249. r i c a (p. 112—179). 317. 446 ¥ S 1 (259) 421. -161. Ammonius Alexandrirras Z 76 H 463. 806 Si 6—10. 30. 7 I 540 O 162 T 365. 386. Athenocles Z71 (B 408 coll. Athen. Apollodorus Si 110. IV p. 177 E). Apollonius Rhodius N 657. Callistratus A 423 B 131 T 18 Z Aretades SI 110. 434 # 255. Aristarclras quavis pagina lauda- Chaeris B 865. tur; eiusdem hypomnemata ex- Chamaeleo M 231 (T 62). citantur A 423 B 133 (221) (355) [Chares Z 4.] 798 r 57 A 3 A 40. 101. 391. Crates Mallotes * 558 Si 253. 277 N 115. Demetrius Ixion A 423 B 127. 192 Aristophanes Byzantius A 91. 108, r 18 Z 171. 437 H 5 0 103 K 124. 298. 423. 553. 585. .598 B 124 S 316. 52. 164. 192. 435. 801 T 18. 51. Democrines 744. 57. 126. 227. 373 A 17. 137. Diodorus B 865. 142 Z 121 H 32. 198. 436 & 10. Dionysius Sidonius A 423 B 192 290. 304. 513 I 23. 158. 203. E 7-16 S 40. 551 K ill. 153. 169. 240. 253. — Thrax I 464 E 207. 576 SI 110. 306. 349. 387. 391. 497 A 13. Dionysodorus B 111. 20. 78—83. 0-1. 103. 135. 179. Editiones 219. 515. 516. 686. 764 M 26. at v.ux' SVSQU X 108 W 88. 40. (54?). 59 (67?) 127. 450 N Antimachea A 298. 423. 598 (B >. H. 12. 71. 92. 107 (222) 237. 416) JV 59 (# 397) 607 X 336 245. 348. 358. 364. 443. 502. 3* 604. 870 Si 753. 551. 613.713. 732 3 36. 40.44. Argolica 4 298. 435. 598 r 51 15. 58. 95. 114. 148. 177. 203. N 363 O 44. 208. 229. 236. 250. 299. 310. 317 Chia TV 59 S 349. 418 T56. 87. —327. 340. 400. 112. 416. 474. 96. 117 T 118 & 109. 332. 505 0 44.40. 134. 139. 197.231. Cretica A 381. 151. 159 (? (301) IT 25. 175.188. Cypria A 332. 381.423 (E416). 223 (237) 313. 631 P 178. 234. at STJ^OISHS E 881 # 125. 235 26 1. 368. 721. 752 .£10. 11.53. Si 7. l'.IS. 100. 466. 502. 526. 5)7 T at SL-Kcuotegai, [ 324 O 197 £ (30) II. 80. 96. 105. 327 T 188, 100. 376 T 95 X 301.

421 at v.oivai B 52 zl 170 E 707 M 481 W 461. 759 Si 110. 512. 382. 404 N 289 X 408. 478 725. SI 214. b) in f r a g m e n t i s (cf. p. Massiliotica ^ 9 7 . 298. 423. 585. 297). 598 .B 258 M 281 £ 418 O 44 Tl 59. 127. 502. 538 T 50 Acusilaus 85 T 02 <5 102. 282. 870. 879 S Aeschylus . . . . 88.245.(249) ^109. 192 (304). Alcaeus 260 bis at nlsiovq %al %aqdarsQai B Alcman 341 12. 52. 164. 192. 190 T 18. dfiuQzvQov . . . . 218.312.315 51. 292. 302 z/ 213 M 318. Amerias Macedo . . . . 300.301 «f TcoUxi%a( T 30S * 11. 86. Ammonius 225.255 351. 454. 535. 556 X 51. 93 Anacreon 303 Anaximenes 314 ; (294} tF 206 iJ 30. 82. ij nolvatixog A 258 z/ 335. Androtio . . . . 251.351.(353) Rhiani A 97. 553 13 59 Z 10. anonymi versus 242 11 T 11 T 188. 331 $ 607 »F Antigonus 252 81 SI 85. 584. Antimachus 162 Sinopica A 298. 423. 435 B 258 Apellas Ponticus 404 (E 416). Apollodorus Atheniensis . . . 236 rivig trwr v.ctft' ijfi«s E 865. — Cyrenaeus 244. 245 Neotelcs Si 110. Archiloehus (249) 349 Parmeniscus ® 513 / 107. Aristarchus 20 (97) 215. 216. 217. Philemo B 258 IT 467. 229. 230, bis. 232. 249 [Philoxenus T 481 ?] Aristoderaus 234 Ptolemaeus Epithetes B 111. Aristophanes comicus 85.251.253. — Oroandae E 136. 695 0 23. 255. 260 bis. 307. 311. 321 — grammaticus \0. 70. 260. 378 389? 71 21. Aristoteles 70. 256. 300. 321. 372 Seleucus A 340. 381 (77 272). Aristoxenus 302 Sosigenes A 91. 124. 435 T 51. Asclepiades Myrleanus . 42 (229) Theagenes ^ 381. Zenodotus A 91. 97. 169. 598 B Atalantarum scriptor . . . . 255 39 52. 190. 225. 258. 579. 801 T Autoclides 70. 223 51. 57. 126. 259 A 3. 137 E Bacchylides 227. 263. (416. 466) Z 121 H Callimachus . . . . 215.223.224 387 32. 198 0 10. 109. 290. 304 Callinus 230.253 (378) I 23. 88. (128) 158 .£240. Callistratus 226.(250) 291. 306. 497 (534) A 13. 7 8 — Chaeris 372 83. 94. 101. 179. 219. 451. 515.Chamaeleo 238 705. 764 M 11. 59. 127. (161)Chrysippus 372 231. 150 IV 2. 71. 107. 191.237. Cleomenes 258.(324?) 245. 257 (446?) 447. (449) 485. Craterus . . . 40.70 546. 551. 609. 702. 808. 824 Crates grammaticus 29.42 S 16. 36. 37. 40. 89. 114 (118) Cratinus 366 177. 208 (223) 229. 236. 259. Creophylus 236 299. 304. 310. 322. 340. 349.KV%QI,U Demetrius Ixio 250 351. 398. 400. 412. 427. 437. 323.372 469. 485. 505 O 44. 64. 134.— Phalereus 388 J39 179. 207. 307. 459. 6 1 0 — (Demoleo) 223 615 n 140. 188. 233 (237) 507. Diphilus comicus 371 515. 668 P 149. 171. 173 (214) (Diyllus) 243 368. 392 456 S 34. 142. 198.Duris Samius 306 364. 385. 400. 466. 477. 485. Epicharmus 492. 499. 502. 528. 563. 565. Eratosthenes grammaticus 42. 44. 570. 576. 579. 581. 592 T 331. 45. 46. (250) 352

422 Eubulus comicus 247 Euphorio 314 Euphronius grammaticus . . 252 Eupolis 69. 249. 254. 255. 260. 309 bis. 319 Euripides 85. 88. 225. 231. 396 Heliodorus metricus . . . . 349 Hellanicus 322 Heracleo 47 (Herodicus grammaticus) . . 250 (Herodorus) 358.364 Herodotus 35.348.(364) Hesiodus 164.192.232 Hipponax 253.314 Homerus A 89 . . . . 131—133 481 122 528 168 B 139 114 572 236 641 139

r I

10 * 137 E 18 252 397 477 * 697 878 887 H 21 235 0 485 / 169 415 ^36 753 817 *M389 IV407 730 S343 O538J 62)j JI252 358 776 P444 517

us

168 122 121 119 221 120 174 114 160 186 119 120 113 161 133 114 148 150 169 229 177 1 iM 20

117 113 113 122 160

* Stellulam apposui versibus in libro de Aristarchi recensione Horaerica sine dubio tractatis, quamvis taceant scholia Veneta et Harleiana.

695 243 2292 113 •298 1H 460 118 481 232 T 92 170 484 164 $270 302 287 140. 141 366 138 X164 236 ?F120 199 267 302 465 125 ft 77 236 * (3 144 146 y 332 256 388 210 * E 290 148 292 223 * 305 117 * 342 155 t 265 120 ?7 107 168 232 225 i 5 116 372 124 X 11 191 ft 240 . . ' 161 v 93 114 108 124 I 384 233 •a 79 124 99 (q. 1. postHarl. add. N 485) . . 150 a 332 103 v 204 249 Lycophro 42.44.45.46 Lysanias Cyrenaeus . . . . 395 Lysias 316 Mnaseas (104) 239. 301 Menander 319.320 Metagenes 255.311 Mimnermus 387 (Neanthes) 379 Nicander 318. 344. 362 (cf. 363) 404 Nico 74 Parmeniscus g-rammaticus . . 244 Phanocles 359 Phanodemus 315 Pherecrates 19 Pherecydes 115.322 Philetas grammaticus . . . . 80 Philistus 219 Philocles quidam 399

423 Philochorns 315.323 Phryniohus 88.255 (Phylarclius) 370 Pindarus 88.134.255 Plato comicus . 252.255. 300.397 — philosophus 372.388 Polemo . . 44.220.314.323.397 Posidippi epigrammata teste Aristarcho 142 Pytliaenetus 233 Simonides 215 Sophocles 20(22)67 Stesichorus 70

Strato 372 Theopompus 70.302 Theophrastus 36. 67. 88. 224. 242. 404 Tlmcydides 334 Timachidas 248 Timaeus 215.219.220. 225.229.235. 324 Timocreo Rhodins 259 Xenagoras 317 Xenopho 76.311 Zopyrus (Satyrus?) 323

Tryphonis Grammatici Alexandrini Fragmenta

Read more

Aeschyli Tragoediae Quae Supersunt, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Mimnermi Colophonii carminum quae supersunt

Read more

Epicurea (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Aristotelis Ethica Nicomachea (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Grammatici Latini, Volume 4 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Read more

Catulli Veronensis Liber (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Adversaria, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Grammatici Latini, Volume 6 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Read more

Grammatici Latini, Volume 2 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Read more

Fragmenta pseudepigraphorum quae supersunt Graece: una cum historicorum et auctorum judaeorum Hellenistarum fragmentis

Read more

Early Victorian Cambridge (Cambridge Library Collection - Cambridge)

Read more

Aelii Aristidis, Smyrnaei, Quae Supersunt Omnia, Vol. II, Orationes XVII - LIII

Read more

Cambridge Retrospect (Cambridge Library Collection - Cambridge)

Read more

Later Victorian Cambridge (Cambridge Library Collection - Cambridge)

Read more

A History of Greece, Volume 7 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

John Stuart Blackie: A Biography (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Euripidis Tragoediae Priores Quatuor (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Hellenistic Military and Naval Developments (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

The Republic of Plato, Volume 2 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

The Fragments of Sophocles, Volume 3 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Aristotle: Rhetoric, Volume 2 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Introductory Studies in Greek Art (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

A History of Greece (Cambridge Library Collection - Classics) (Volume 2)

Read more

A History of Greece, Volume 10 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Aristotle: Rhetoric, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Pella (Cambridge Library Collection - Archaeology)

Read more

Schumann (Cambridge Library Collection - Music)

Read more

Dynamics (Cambridge Library Collection - Mathematics)

Read more

Euripides, Herakles, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Read more

Recommend Documents

Tryphonis Grammatici Alexandrini Fragmenta

Informazioni su questo libro Si tratta della copia digitale di un libro che per generazioni è stato conservata negli sca...

Aeschyli Tragoediae Quae Supersunt, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Mimnermi Colophonii carminum quae supersunt

This is a digital copy of a book that was preserved for generations on library shelves before it was carefully scanned b...

Epicurea (Cambridge Library Collection - Classics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Aristotelis Ethica Nicomachea (Cambridge Library Collection - Classics)

CAMBRIDGE LIBRARY COLLECTION Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Grammatici Latini, Volume 4 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Linguistics From the earliest surviving glossaries and ...

Catulli Veronensis Liber (Cambridge Library Collection - Classics)

CAMBRIDGE LIBRARY COLLECTION Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Adversaria, Volume 1 (Cambridge Library Collection - Classics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Classics From the Renaissance to the nineteenth century...

Grammatici Latini, Volume 6 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Linguistics From the earliest surviving glossaries and ...

Grammatici Latini, Volume 2 (Cambridge Library Collection - Linguistics)

Cambridge Library CoLLeCtion Books of enduring scholarly value Linguistics From the earliest surviving glossaries and ...