This content was uploaded by our users and we assume good faith they have the permission to share this book. If you own the copyright to this book and it is wrongfully on our website, we offer a simple DMCA procedure to remove your content from our site. Start by pressing the button below!
Część I. Wprowadzenie do programu Dreamweaver 4 Rozdział 1. Co nowego w programie Dreamweaver 4 Rozdział 2. Dostosowywanie programu Dreamweaver do własnych potrzeb Rozdział 3. Dreamweaver i HTML Część II. Podstawy kodu HTML Rozdział 4. Praca z tekstem. Rozdział 5. Połączenia i nawigacja Rozdział 6. Praca z obrazami Rozdział 7. Zagadnienia związane z projektowaniem stron WWW Część III. Zaawansowane formatowanie dokumentu Rozdział 8. Definiowanie układu strony za pomocą tabel Rozdział 9. Definiowanie układu strony za pomocą ramek Rozdział 10. Korzystanie z warstw Rozdział 11. Formularze Rozdział 12. Korzystanie z kaskadowych arkuszy stylów Część IV. Zarządzanie witryną Rozdział 13. Okno Site i organizacja plików Rozdział 14. Publikowanie witryny, obsługa plików i raportowanie Rozdział 15. Opcje pracy grupowej Rozdział 16.Biblioteki i szablony Część V. Zastosowanie multimediów Rozdział 17. Animacje z liniami czasu Rozdział 18.Animacje Flash Rozdział 19.Tworzenie skryptów JavaScript w programie Dreamweaver Rozdział 20. Wstawianie obiektów multimedialnych Część VI. Tworzenie witryny dla zaawansowanych Rozdział 21.Rozszerzenia i Extension Manager Rozdział 22. Definiowanie własnych obiektów i behawiorów Rozdział 23. Skrypty i języki oparte o znaczniki Rozdział 24. Witryny korzystające z baz danych Część VII. Dodatki Dodatek A. Skróty klawiaturowe Dodatek B. Zgodność z przeglądarkami Dodatek C. Co jest na płycie CD
O Autorach Anne-Marie Yerks jest autorką, instruktorką, artystką i projektantką grafiki i interfejsów graficznych wykorzystującą w swojej pracy oprogramowanie firmy Macromedia. Wykładała język HTML i projektowanie stron WWW na uniwersytetach George Mason University i George Washington University. Aktualnie zajmuje się projektowaniem witryn sieciowych dla Uniwersytetu Michigan. Jest współautorką wielu artykułów prasowych oraz dwóch książek na temat Internetu. W tej chwili opracowuje animacje sieciowe, które zostaną udostępnione pod koniec 2001 roku. John Pickett to dwudziestolatek studiujący informatykę na Uniwersytecie Utah. Jest także współwłaścicielem małej firmy internetowej, Blurred Vision Studios L.L.C. (http:///www.bvstudios.com), zlokalizowanej w Salt Lake City, Utah. Językiem HTML zajmuje się już od piętnastego roku życia, a od dwóch lat interesuje go przede wszystkim tworzenie biznesowych witryn WWW. Program Dreamweaver jest mu znany począwszy od wersji 2. Blaine Tait jest instruktorem w Durham College w Ontario w Kanadzie i prowadzi różnorakie kursy komputerowe, w tym języków HTML i JavaScript, tworzenia animacji sieciowych przy wykorzystaniu programu Flash, projektowania interfejsów sieciowych oraz oczywiście obsługi programu Dreamweaver. Blaine kieruje także własną firmą projektowania stron WWW i zastosowań multimediów – Omnidirectional Studios – która mieści się nieopodal Toronto. W ofercie firmy są także propozycje opartych o komputery rozwiązań dla biznesu, w tym skład komputerowy i projektowanie stron WWW oraz tworzenie zaawansowanych prezentacji multimedialnych (animacji Shockwave i Flash, obiektów 3D, animacji, dźwięku cyfrowego i ekomercji). Blaine stosuje program Dreamweaver na co dzień. Korzysta także z innych programów firmy Macromedia, takich jak Flash, Fireworks i Freehand, stanowiących uzupełniający się system pozwalający na tworzenie i obsługę stron WWW. Matthew David już od sześciu lat zajmuje się multimediami i technologiami sieciowymi. Jest współautorem książek „Dreamweaver Bible”, „Flash 5 Magic” oraz „Flash: Visual Insight”. Regularnie publikuje swoje artykuły w magazynie „Multimedia Development and Design” wydawanym przez Element K Journals. Przygotował ponad tuzin kursów sieciowych, jest także naczelnym instruktorem w Allen Interactions. Niezależnie od pisania, Matthew prowadzi także konsultacje w zakresie sieci lokalnych. Laura Gutman od trzynastu lat zajmuje się projektowaniem grafiki komputerowej, a od dziesięciu także tworzeniem multimediów. Wcześniej była skrzypaczką, pisała książki techniczne, studiowała prawo oraz działała naukowo. Uzyskała stopień doktora filologii angielskiej na Uniwersytecie St. Andrews (Szkocja). Obecnie mieszka wraz z psem, papugami i mnóstwem komputerowych zabawek w Albuqerque w Nowym Meksyku. Nie będąc związana z żadną firmą, zajmuje się rozbudową i projektowaniem multimediów oraz stron WWW, działa także jako konsultant w tej branży. Prowadzi również wykłady projektowania stron WWW i multimediów oraz programowania na Uniwersytecie New Mexico i w Caliente Media Center (jest to jedyny w
Nowym Meksyku ośrodek szkoleniowy posiadający certyfikat firmy Macromedia). Znajdziesz ją w sieci pod adresem http://www.rocketlaura.com.
O redaktorze technicznym Eric Lerner jest kierownikiem działu obsługi technicznej w firmie Macromedia. Działa w firmie od 10 miesięcy i regularnie spotyka się z zespołem pracującym nad programem Dreamweaver, pomagając rozszerzać możliwości programu. Przez ręce Erica przeszła nie tylko ta książka, lecz także dokumentacja programu Dreamweaver 4 i wiele innych opracowań dotyczących programu. W przerwach między instruowaniem współpracowników odnośnie stosowania programu Dreamweaver i rozśmieszaniem ich, Eric zajmuje się czytaniem, podróżowaniem i nauką snowboardingu.
Dedykacja Ann-Marie Yerks: Dedykuję książkę Lianie, Alexowi i tym wszystkim studentom projektowania stron WWW, których wyobraźnia tworzy świat, w którym codziennie klikamy. John Pickett: Maryanne, za Twoją cierpliwość i zrozumienie. Dzięki, że byłaś przy mnie na dobre i na „mniej dobre”.
Podziękowania Ze strony Anne-Marie: W pracy nad tą książką pomagało mi wiele osób. Specjalnie gorąco chciałabym podziękować Mamie, Ann Bailey Glasgow, i Babci, Lottie Bailey, za ich wsparcie. Także Tacie należą się podziękowania, bowiem to on wiele lat temu nauczył mnie DOS-a. Dziękuję kuzynowi Christopherowi Davidowi Baileyowi za udostępnienie biura w Good As Gold Investments, kuzynkom Karen i Amandzie oraz ojczymowi Rickowi Glasgow. Nie napisałabym tej książki, gdyby nie inspiracja współpracowników i wieloletnich kolegów, takich jak ludzie z George Mason IDO (Jacquee, Chris, Ronnie, Randy, Saba), którzy sprawili, że podjęłam się tego zadziwiającego zadania. Pomogły mi w tym także subskrybentki grupy dyskusyjnej DC Web Women (niech rośnie w siłę). Podziękowania kieruję też do moich przyjaciół. Dzięki: Heather, Kenneth, Wendi, Amy, Laura, Christy, Barry, Paula, Michelle, Justine, Stacy, Dawn, Emre, Hajer, Yousef i reszto imperium. Dziękuję Britt Funderburg, Eddiemu Jamesowi, Marcowi Kleinowi i Ericowi Harshbargerowi za eksperckie rady i przemyślane odpowiedzi na moje liczne pytania. Oczywiście podziękowania należą się również Wydawnictwu New Riders Publishing, a przede wszystkim redaktorowi Johnowi Rahmowi oraz współautorom tej książki. Myślę, że tworzyliśmy wspaniały zespół.
Ze strony Johna: Praca nad tą książką pozwoliła mi poszerzyć własną wiedzę. Chciałbym podziękować wszystkim z New Riders. Stephanie Wall, która zauważyła, że mam coś specjalnego do zaoferowania. Lindzie Bump i Johnowi Rahmowi za poświęcenie mi w trakcie prac nad książką wielu godzin. Dziękuję za cierpliwość i pomoc w pracach nad realizacją projektu. Chcę także podziękować Anne-Marie i Blaineowi: praca z Wami to była czysta przyjemność i wspaniałe doświadczenie. Specjalne podziękowania kieruję do Laury Gutman, która odważnie zastąpiła mnie w napisaniu rozdziału o obiektach i behawiorach. Chcę także publicznie podziękować Alowi Sparberowi, który, jak przypuszczam, cieszy się ogromnie, że książka wreszcie powstała, i że w związku z tym przestanę go nachodzić. Firmie Macromedia chciałbym podziękować za pośredni udział w stworzeniu mi tej szansy oraz za przygotowanie tak wspaniałego i odmiennego od innych produktu. Tylko tak dalej! Szczególnie gorąco dziękuję rodzicom, Jeffowi i Cherie, za materialne wsparcie w trakcie prac nad projektem, oraz mojemu małemu (no, nie całkiem małemu, lecz niewątpliwie młodszemu) bratu Bartowi: nieustannie mnie rozbawiasz. Podziękowania kieruję także do krewnych, szczególnie do Dziadków, w tym także do niedawno zmarłego Dziadka Douga, który nauczył mnie marzyć. Chcę też podziękować Mike’owi Charo, mojemu długoletniemu przyjacielowi i partnerowi w biznesie. Dziękuję również Reedowi Shermanowi za wprowadzenie mnie w bezmierny świat Dreamweavera i stworzenie możliwości zabłyśnięcia. Są jeszcze Blake Atkin, Robert Agnus, Mike Strange i Paul Strange – im także muszę podziękować za przyjaźń, wsparcie i nieustanne służenie radą. Joe, Lisa, Alisa – Wam dziękuję za przyjaźń i pomoc. Dziękuję wszystkim, którzy uważają, że im też należy się poklepanie po plecach. Wreszcie chciałbym gorąco podziękować mojej wiecznej miłości, Maryanne, za nieustanne wsparcie i miłość, jaką mi daje. Mam jedynie nadzieję, że dzisiejsze poświęcenia zaowocują w przyszłości. Z niecierpliwością oczekuję tych owoców! Wiem, że myślisz, iż chcę, byś przeczytała całą książkę, aczkolwiek jeśli tylko dotrzesz to tego miejsca i tak będę usatysfakcjonowany. Kocham Cię!
Dedykacja Od Anny-Marii Yerks: Dedykuję tę książkę Lianie, Alexowi i wszystkim studentom projektowania stron WWW, których wyobraźnia przywołała do życia świat, w którym przemieszczamy się codziennie klikając. Od Johna Picketta: Za cierpliwość i zrozumienie mojej ukochanej Maryanne. Dzięki za trwanie przy mnie w dobrych i „mniej dobrych” czasach.
Podziękowania Od Anny-Marii Yerks: Wiele osób pomagało mi w trakcie pracy nad książką. Szczególnie chciałabym podziękować Mamie, Ann Bailey Glasgow, oraz Babci, Lottie Bailey, za ich wsparcie. Równie mocno dziękuję Tacie, Elderdowi C. Yerksowi, który wiele lat temu nauczył mnie obsługi DOS-a. Kuzynowi Christopherowi Davidowi Baileyowi dziękuję za udostępnienie biura w firmie Good As Gold Investments. Dziękuję także kuzynkom KAren i Amanndzie oraz ojczymowi Rickowi Glasgow. Nie napisałabym tej książki, gdyby nie wieloletnia inspiracja ze strony współpracowników i przyjaciół, jak tych z George Mason IDO (Jacquee, Chris, Ronnie, Randy, Saba), którym zawdzięczam skierowanie mnie w tę zadziwiającą tematykę, oraz tych z listy dyskusyjnej DC Web Women (niech zawsze rośnie w siłę). Podziękowania kieruję również do moich przyjaciół. Dzięki Wam, Heather, Kenneth, Wendi, Amy, Lauro, Christy, Barry, Paulo, Michelle, Jusine, Stacy, Dawn, Emre, Hajer i cała reszto imperium! Britt Funderburk, Edie James, Marcu Klein i Ericu Harsbarger – Wam także należą się podziękowania za fachową radę i przemyślane odpowiedzi na moje pytania. Oczywiście chciałabym także podziękować Wydawnictwu New Riders Publishinng, a szczególnie redaktorowi Johnowi Rahmowi oraz współautorom tej książki. Myślę, że tworzyliśmy wspaniały zespół. Od Johna: Dzięki tej książce miałem niezwykłą okazję pogłębienia swojej wiedzy. Chciałbym podziękować wszystkim z Wydawnictwa New Riders Publishinng. Stephanie Wall, która zauważyła, że mam coś specjalnego do zaoferowania. Lindzie Bump i Johnnowi Rahmowi za poświęcenie mi wielu godzin w trakcie realizacji projektu. Dziękuję za Waszą cierpliwość i pomoc. Chcę też podziękować Anne-Marii i Blaine – praca z Wami była cudownym doświadczeniem. Specjalne podziękowania kieruję do Laury Gutman, mojej bohaterce za napisanie w moim imieniu rozdziału o tworzeniu obiektów i behawiorów. Chcę także podziękować publicznie Alowi Sparberowi – wiem, że zakończenie prac nad książką cieszy go przede wszystkim dlatego, że przestanę wreszcie go dręczyć. Firmie Macromedia dziękuję za pośrednie stworzenie mi tej możliwości oraz za sam produkt, tak wspaniały i tak odmienny od innych. Róbcie dalej dobrą robotę! Chciałbym podziękować moim Rodzicom, Jeffowi i Cherie, wspierającym mnie finansowo w trakcie realizacji projektu, oraz mojemu małemu (prawdę mówiąc nie takiemu małemu, lecz niewątpliwie młodszemu) braciszkowi Bartowi – rozbawiałeś mnie nieustannie. Podziękowania kieruję do wszystkich krewnych, a szczególnie do Dziadków, w tym do niedawno zmarłego
Dziadka Douga, który nauczył mnie marzyć. Chciałbym podziękować Mikowi Charo, wieloletniemu przyjacielowi i partnerowi w interesach. Reedowi Shermanowi pragnę złożyć podziękowania za wprowadzenie mnie w rozległy świat Dreamweavera i stworzenie okazji, by zabłysnąć. Ogromne podziękowania należą się Blake’owi Atkinowi, Robertowi Angusowi, Mike’owi Strange i Paulowi Strange za ich przyjaźń, pomoc i dobre rady. Joe, Shane, Zack, Lisa, Aliza – dziękuję Wam za pomoc i wsparcie. Wszystkim pozostałym, którzy uważają, że także zasłużyli na poklepanie po plecach, dziękuję i poklepuję. Wreszcie chciałbym podziękowania złożyć mojej wiecznej miłości, Maryanne, za jej nieustające wsparcie i miłość, jaką mi daje. Mam jedynie nadzieję, że dzisiejsze poświęcenia zaowocują w przyszłości. Oczekuję tej przyszłości z wielkim podnieceniem! Wiem, że przypuszczasz, iż chcę Cię skłonić do przeczytania całej książki, ale będę i tak zadowolony, jeśli dotrzesz tylko do tego miejsca. Kocham Cię!.
Wiadomość z New Riders Ty, Czytelniku tej książki, jesteś naszym najważniejszym krytykiem i komentatorem. Cenimy sobie Twoją opinię i dlatego chcemy dowiedzieć się właśnie od Ciebie, co robimy dobrze, co moglibyśmy zrobić lepiej, w jakich dziedzinach oczekujesz pojawienia się naszych publikacji. Czekamy na wszelkie mądre słowa, które chciałbyś do nas skierować. Jako naczelny redaktor Wydawnictwa New Riders powitam wszystkie Twoje uwagi z radością. Możesz przesyłać je faksem, pocztą elektroniczną lub zwykłą, aby dać mi znać, co podobało Ci się w tej książce, a co nie, oraz jakie kroki powinniśmy podjąć, aby nasze książki były lepsze. Umieść w swoim liście tytuł książki, jej ISBN, nazwisko autora oraz swój numer telefonu lub faksu. Z całą uwagą przeczytam Twoje uwagi i przekażę je autorom i redaktorom, którzy pracowali nad daną pozycją. Niestety nie będę w stanie pomóc Ci w rozwiązaniu technicznych problemów odnoszących się do konkretnego tematu z książki, a ze względu na znaczną objętość korespondencji, którą otrzymuję, nie zawsze będę w stanie odpowiedzieć na Twój list. Dziękuję. E-mail: [email protected] Adres: Stephanie Wall Executive Editor New Riders Publishing 201 West 103rd Street Indianapolis, IN 46290 USA Odwiedź naszą stronę: www.newriders.com Na naszej stronie znajdziesz informacje o innych naszych książkach, autorach, z którymi współpracujemy, aktualizacje książek oraz pliki do ściągnięcia, promocje, fora dyskusyjne umożliwiające bezpośredni, internetowy kontakt z innymi użytkownikami oraz ekspertami, a także kalendarz targów książki i innych wydarzeń z branży wydawniczej, w których uczestniczymy. Mamy nadzieję, że od czasu do czasu będziesz odwiedzał to miejsce.
Kontakt z nami Idź na naszą stronę www.newriders.com i wejdź w połączenie Contact, jeśli:
Masz uwagi lub pytania dotyczące tej książki.
Chcesz zgłosić błędy, znalezione w książce.
Masz własny pomysł na książkę i chciałbyś napisać ją dla New Riders.
Chciałbyś otrzymać od nas jeden z poradników dla autorów.
Jesteś ekspertem w dziedzinie informatyki oraz komputerów i chciałbyś zostać recenzentem lub redaktorem technicznym.
Chciałbyś zająć się rozprowadzaniem naszych książek.
Jesteś nauczycielem lub instruktorem i chcesz przeglądnąć nasze książki pod kątem ewentualnego ich wykorzystania jako materiałów pomocniczych. W tym przypadku, podaj w obszarze treści listu swoje nazwisko, nazwę szkoły, wydziału, adres, numer telefonu, godziny pracy, aktualnie stosowany podręcznik, świadectwo rejestracyjne, dołącz także prośbę o przesłanie przykładowych egzemplarzy lub dodatkowych informacji.
Prześlij nam faks Jesteśmy do Twojej dyspozycji pod bezpłatnym numerem (800) 571-5840 + 9 + 3567 (proś o New Riders). Jeśli jesteś spoza Stanów Zjednoczonych, dzwoń na numer 1-317-581-3500 i proś o połączenie z New Riders. Jeśli wolisz, możesz korzystać z tego numeru: 1-317-581-4663, Attention: New Riders. Wsparcie techniczne Chociaż zachęcamy wszystkich użytkowników, niezależnie od wstępnego poziomu ich umiejętności, do sięgania po nasze książki i pełnego z nich czerpania, chcemy nadmienić, że książki kierowane są w założeniu do czytelnika posiadającego już pewien poziom wiadomości w danej dziedzinie. Założenie to znajduje swoje odzwierciedlenie w zwięzłej i skrótowej postaci niektórych kursów. Wydawnictwo New Riders dokłada wszelkich starań, aby wydawane pozycje były jasno napisane, starannie przetestowane i zrecenzowane oraz reprezentowały najwyższy poziom edukacyjny i twórczy. Nasi klienci są dla nas najważniejsi – dla nich właśnie prowadzimy to przedsięwzięcie – nie możemy jednak zagwarantować, że każdej z tysięcy osób, które kupią nasze książki, będziemy w stanie pomóc indywidualnie odpowiadając na wszystkie jej wątpliwości i pytania dotyczące kursów i tematyki. Zachęcamy czytelników potrzebujących pomocy w wykonaniu ćwiczeń i przebrnięciu przez określony zakres materiału, a także tych, którym pomoc jest niezbędna natychmiast, do korzystania z wszelkich zasobów sieciowych, takich jak na przykład listy dyskusyjne.
Wstęp Gratulacje! Sięgając po tę książkę, otworzyłeś się nie tylko na dwadzieścia cztery rozdziały jej zawartości. Stworzyłeś także okazję, aby ulepszyć swoją stronę WWW i podwyższyć poziom własnych umiejętności jako projektanta stron WWW poprzez sięgnięcie po program Dreamweaver 4. Jeśli zastanawiasz się, dlaczego akurat ta wiedza ma Ci być potrzebna, spójrz na inne strony WWW, które teraz pojawiają w Internecie. Zauważysz bez trudu, że dominuje tendencja do interaktywnego współdziałania z użytkownikiem, często za pośrednictwem animacji Flash, DHTML i JavaScript. Stwierdzisz także, że mnóstwo naprawdę użytecznych informacji dostępnych w Internecie pochodzi z baz danych i jest prezentowanych dzięki skryptom Cold Fusion i technologii Active Server Pages. Żaden z tych trendów nie jest nowy. Internet od samego początku ewoluuje w kierunku środowiska konfigurowanego przez użytkownika. Jeśli nawet pojawiają się nowe pomysły, to i tak wyrastają one ze starych korzeni. Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, narzędzia programowania niezbędne do stworzenia kompletnej strony WWW, są dostępne dla wszystkich, nie tylko dla programistów. Co więcej, narzędzia projektowe, dzięki którym możliwe jest przygotowanie naprawdę wspaniałej strony WWW, także stają się osiągalne powszechnie. Choć nic nie zastąpi wiedzy i talentu, pozwala to usunąć niektóre przeszkody i ułatwia życie projektantom i programistom. Dzięki programowi Dreamweaver 4 i egzemplarzowi tej książki wyzwania stawiane przez programowanie i projektowanie są łatwiejsze do pokonania. Godziny prób, błędów i frustracji przeobrażają się w czas przyjemnie spędzony nad przekształcaniem własnej strony WWW w pokazowy przykład formy i funkcjonalności. Instruktorzy znajdą w naszej książce wszystko, co niezbędne, aby nauczyć studentów tworzenia i rozbudowywania stron WWW. Ćwiczenia, pytania testowe i podsumowania składają się na solidny program nauczania. Książka jest także idealna dla tych użytkowników programu Dreamweaver, którzy samodzielnie chcieliby nauczyć się obsługi programu w domu lub w pracy.
Jak korzystać z książki Potraktuj tę książkę jako źródło inspiracji i narzędzie pomocne w nauce programu Dreamweaver 4 oraz jako poradnik korzystania z zasobów. Każdy z rozdziałów dostarczy Ci wiedzy niezbędnej do wykonania określonych zadań. Ćwiczenia lub ich zestawy, dołączone do każdego z rozdziałów, zilustrują zastosowania funkcji programu Dreamweaver, a zawarte w rozdziałach podstawowe informacje, pytania testowe i podpowiedzi przyspieszą proces realizacji ćwiczeń.
Dołączony do książki CD-ROM zawiera pliki niezbędne przy wykonywaniu ćwiczeń. Przed przystąpieniem do pracy, skopiuj pliki na dysk twardy swojego komputera. Pozwoli to zapisywać je i wyświetlać w przeglądarce.
Jak zorganizowana jest książka Książka podzielona jest na siedem części. Poszczególne części poświęcone są określonym aspektom procedury tworzenia strony WWW lub omawiają konkretne zestawy funkcji programu Dreamweaver. Choć nie musisz czytać książki w porządku chronologicznym, rozdziały danej części warto przeglądać w kolejności ich pojawiania się, aby podążać za wątkiem logicznym. Oto lista części książki i ich zawartość:
Część I. Wprowadzenie do programu Dreamweaver 4 (rozdziały 1-3). Zostały tu przedstawione i zilustrowane podstawowe pojęcia dotyczące projektowania i tworzenia strony WWW w programie Dreamweaver 4. Punkt ciężkości położony został na omówienie interfejsu programu. Przeczytanie tej części książki zalecane jest początkującym użytkownikiem programu Dreamweaver, a także tym, którzy program już znają, lecz chcą w pełni wykorzystać wszystkie nowe opcje i narzędzia wersji 4.
Część II. Podstawy kodu HTML (rozdziały 4-7). Ta sekcja omawia podstawy tworzenia dokumentów HTML w programie Dreamweaver. Poruszane są tu kwestie takie jak formatowanie tekstu, umieszczanie w dokumentach obrazów i ich wyrównywanie. Znajdziesz tu także omówienie struktury witryny w aspekcie połączeń i nawigacji. Ostatni rozdział tej części poświęcony jest podstawowym zagadnieniom projektowania stron WWW i prezentuje ich proste rozwiązania.
Część III. Zaawansowane formatowanie dokumentu (rozdziały 8-12). Po zapoznaniu się z podstawami, następny krok, zgodnie z logiką, prowadzi do zaawansowanych sposobów formatowania dokumentu. Wyjaśnione tu zostaną wszystkie tajemnice kryjące się za terminami takimi jak warstwy, tabele, linie czasowe, formularze, ramki i kaskadowe arkusze stylów. Szczegółowo omówione ćwiczenia wraz z solidnym ładunkiem podstaw teoretycznych pomogą Ci podporządkować sobie wszystkie te sprytne techniki i w pełni je wykorzystywać.
Część IV. Zarządzanie witryną (rozdziały 13-16). Webmasterzy, zatrzymajcie się tutaj! Ta część książki omawia dostępny w programie Dreamweaver bogaty zestaw narzędzi zarządzania witryną. Nawet jeśli jesteś mistrzem w obsłudze systemów UNIX lub Windows NT, nie zaszkodzi wznieść się na nowy poziom efektywności poprzez skorzystanie z narzędzia śledzenia zmian (Design Notes), szablonów, bibliotek i opcji pracy grupowej (check-in i check-out). W tej części przetestowane zostało narzędzie znajdywania i zamiany, dzięki któremu w kilka sekund można zaktualizować witrynę.
Część V. Zastosowanie multimediów (rozdziały 17-20). Przez wiele lat animacja i dźwięk nazywane były przyszłością sieci. W tej części książki przyjęto założenie, że przyszłość stała się już teraźniejszością. Zawartość sekcji przeznaczona jest przede wszystkim dla użytkowników programów Flash, Fireworks, JavaScript oraz innych dodatków stosowanych do tworzenia animacji i efektów specjalnych. Jeśli nie masz w tej dziedzinie żadnych doświadczeń, nie przejmuj się. Ćwiczenia są tak skonstruowane, że wprowadzą
Cię w temat. Omówione są tu także zalety i wady korzystania z różnych plików multimedialnych.
Część VI. Tworzenie witryny dla zaawansowanych (rozdziały 21-24). Dreamweaver 4 to jedno z pierwszych narzędzi tworzenia stron WWW, które generuje poprawny kod źródłowy strony i umożliwia jego edycję. W tej części książki zajmiemy się akcjami, behawiorami i rozszerzeniami programu Dreamweaver. Ćwiczenia nauczą Cię przyporządkowywać obiektom behawiory, instalować rozszerzenia i rozwiną Twoje umiejętności rozwiązywania problemów. Znajdziesz tu także informację na temat UltraDev, czyli profesjonalnej wersji edytora Dreamweaver. Do tej części powinni sięgnąć wszyscy zainteresowani utworzeniem witryny e-komercji.
Część VII. Dodatki. Książkę zamykają Dodatki omawiające skróty klawiszowe, kwestie kompatybilności przeglądarek oraz zawartość CD-ROMu.
Co powinieneś wynieść z lektury książki Im lepiej poznasz program Dreamweaver 4, tym pełniej wykorzystasz tę książkę. Zawartość tego tomu to efekt kumulatywnego wysiłku autorów, projektantów, programistów, wydawców i wielu specjalistów z innych dziedzin. Cel, który nam przyświecał, to stworzyć pełny opis programu Dreamweaver 4 i zaprezentować czytelnikom wszystkie możliwości programu w ich nowym wymiarze efektowności i interaktywności. Teraz realizacja naszego celu zależy od roli, jaką książka odgrywa w Twoim sukcesie twórcy stron WWW. Jako Twój asystent w procesie nauczania, przewodnik po zasobach i wreszcie źródło inspiracji, książka może być zarówno punktem startowym, jak i metą. Mamy nadzieję, że przetworzysz pracę, którą wykonaliśmy w wygodną stację obsługi, miejsce, do którego nieustannie będziesz wracał, aby załadować akumulatory przed dalszym przekuwaniem marzeń na wirtualną rzeczywistość.
Rozdział 1. Co nowego w programie Dreamweaver 4 Być może przyjaciel powiedział Ci o nim, może poznałeś już jego wcześniejsze wersje, a może jest to narzędzie, z którego musisz korzystać na zajęciach w szkole. Niezależnie od tego jak lub dlaczego, trafiłeś na jedyne chyba na rynku narzędzie tworzenia stron WWW o takich możliwościach rozbudowywania go i dostosowywania do potrzeb użytkownika. Zespół opracowujący Dreamweaver z firmy Macromedia ciężko pracował od chwili wypuszczenia wersji 3 programu i w obecnej wersji to widać. Poprawiło się wiele – począwszy od lepszej kontroli przez rozbudowę rozszerzeń i ich obsługi, po nowe narzędzia ułatwiające pracę z kodem HTML, skryptami JavaScript i elementami CSS. Zanim jednak sięgniesz po program, poświęć chwilę, aby poczytać o wszystkich nowinkach i ciekawych opcjach oferowanych przez Dreamweaver 4. W tym rozdziale omówione zostaną następujące zagadnienia:
Pływające palety
Kod źródłowy
Projektowanie
Opcje pracy grupowej
Zarządzanie środowiskiem
Pływające palety Pływające palety to nie nowina w programie Dreamweaver 4, aczkolwiek niewątpliwie warto o nich wspomnieć. Większość z nich można łączyć, a więc tworzyć z nich okienka zaopatrzone w zakładki. Taką właściwość posiadają następujące palety: Assets, Behaviors, Code Inspector, CSS Styles, Frames, History, HTML Styles, Layers, Reference i Objects. Zakładki poszczególnych kategorii można przeciągać między oknami. Wyjątek stanowi jedynie paleta obiektów (ang. Objects Panel), jeśli wyświetlana jest we własnym oknie. Inne palety można przeciągać do palety obiektów i tu przycumowywać, ale nie można przeciągnąć palety obiektów
do okna innej palety. Dreamweaver śledzi wszelkie zmiany i zachowuje ich efekt w kolejnych sesjach. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w rozdziale 2, Dostosowywanie programu Dreamweaver.
Kod źródłowy W nowej edycji programu Dreamweaver, znakomicie poprawiono możliwości edycji kodu źródłowego. Począwszy od umożliwienia edycji dokumentów innych niż HTML, po dodanie programu uruchomieniowego skryptów JavaScript – Dreamweaver pojawił się na placu boju gotowy, by konkurować z wszystkimi specjalizowanymi edytorami tekstowymi, od których wcześniej był zależny. Teraz ma własne edytory.
Zintegrowany edytor tekstu Niezgrabne i nieefektywne narzędzie jakim był w poprzedniej wersji HTML Inspector zostało przebudowane w doskonały edytor kodu źródłowego o szerokich możliwościach. Dostęp do tego narzędzia masz zarówno z poziomu menu Code, jak i w palecie Code Inspector. Nowy widok Split pozwala wyświetlić stronę WWW jednocześnie w dwóch widokach: projektu i kodu źródłowego. Zintegrowany edytor automatycznie stosuje wcięcia do kodu HTML i JavaScript oraz zawiera propozycje schematów kolorystycznych, które pomogą Ci wizualizować określone elementy dokumentu. Dreamweaver automatycznie otworzy także pliki XML i skrypty JavaScript w widoku kodu, co pozwala od razu przystąpić do pracy. W ustawieniach programu (Preferences) masz także możliwość zdefiniowania dodatkowych typów plików, które można otwierać w tym widoku. W widoku kodu zachowujesz dostęp do obiektów programu Dreamweaver i innych opcji menu. Dodatkowe informacje na temat tej poprawionej opcji znajdziesz w rozdziale 3., „Dreamweaver i HTML”, oraz w rozdziale 4., „Praca z tekstem”.
Widok kodu i projektu Widok Show Code and Design Views umożliwia jednoczesne zaprezentowanie kodu źródłowego i projektu w jednym oknie. Kod można wyświetlić i optymalizować w górnym lub dolnym panelu, a drugi z paneli wykorzystać do przełączania się między projektem a zawartością strony. W poprzednich wersjach jednoczesna prezentacja kodu i projektu była możliwa tylko w przypadku korzystania z wielu monitorów. Temu trybowi pracy poświęcony jest rozdział 3.
Moduł uruchomieniowy JavaScript Nowy program uruchomieniowy JavaScript niewątpliwie uwolni wielu programistów od bólu głowy. Masz w nim możliwość wstawiania w kodzie punktów kontrolnych i śledzenia w przeglądarce Internet Explorer lun Netscape Navigator wykonywania skryptu w czasie rzeczywistym, krok po kroku. Jest to nie tylko doskonałe narzędzie do usuwania błędów, lecz także narzędzie dydaktyczne. Pozwala zobaczyć jak poszczególne przeglądarki radzą sobie z
interpretacją i obsługą funkcji języka JavaScript. Rozdział 23., „Skrypty i języki oparte o znaczniki”, omawia to narzędzie szczegółowo.
Dodatkowe informacje na temat kodu Za nami już czasy, gdy traciłeś cenne minuty wyszukując w sieci lub grubych tomiskach atrybuty znaczników lub sprawdzając składnię wyrażeń. Dreamweaver 4 został wyposażony w rozbudowaną bibliotekę znaczników HTML, styli CSS i obiektów JavaScript, do których prosty dostęp daje narzędzie Reference. Jak pokazuje rysunek 1.1, potrzebna Ci informacja na temat określonego elementu może zostać automatycznie przywołana szybko i bez trudu. W rozdziale 3. dowiesz się jak to zrobić. Rys. 1.1. Paleta Reference
Skróty klawiszowe z możliwością dostosowania Standardowym wyposażeniem produktów firmy Macromedia jest edytor skrótów klawiszowych, zaprezentowany na rysunku 1.2. Pozwala on dowolnie definiować skróty w oparciu o własne ustalenia użytkownika, które uznaje on za najbardziej „sensowne”. Dreamweaver jest wyposażony w kilka zestawów skrótów klawiszowych, aczkolwiek możliwe jest tworzenie własnych zestawów i zapisywanie ich. Z rozdziału 2. dowiesz się jak tworzyć swoje zestawy skrótów klawiszowych i jak korzystać z istniejących. Początek ramki Uwaga Wszystkie odwołania do skrótów klawiszowych pojawiające się w tej książce dotyczą standardowego zestawu skrótów firmy Macromedia. Jeśli zdecydujesz się na korzystanie z własnych skrótów lub wybierzesz inny zestaw, odwołania mogę przestać być poprawne. Koniec ramki
Nawigacja w kodzie Dreamweaver 4 umożliwia programistom korzystającym z języka JavaScript szybkie przeszukiwanie kodu przy użyciu narzędzia Code Navigation, którego ikona umieszczona jest na pasku narzędzi. Narzędzie to dostępne w widoku kodu pozwala profesjonalistom w branży programowania efektywniej korzystać z języka JavaScript. Szczegółowa prezentacja tej opcji znajduje się w rozdziale 3. Rys. 1.2. Keyboard Shortcuts
Zmiana kolorystyki składni na bieżąco Dreamweaver 4 pozwala użytkownikowi korzystać z opcji bieżącego dostosowywania kolorystyki składni. Opcja działa w ten sposób, że określone elementy kodu HTML lub JavaScript pojawiają się automatycznie i w czasie rzeczywistym (w trakcie pisania) w charakterystycznym dla nich kolorze. Dzięki kolorom składni programista na bieżąco śledzi zmiany zachodzące na stronach. Zróżnicowana kolorystyka kodu pozwala także zorganizować kod w taki sposób, żeby nie było konieczne przeszukiwanie tekstu w celu znalezienia określonego elementu. Szczegółowe omówienie tej opcji znajdziesz w rozdziale 2.
Edycja dokumentów w formacie innym niż HTML Dreamweaver 4 może spełniać funkcję zwykłego edytora tekstu. Umożliwia edycję plików XML, JavaScript, ASP i innych plików tekstowych. Co więcej, program nie ingeruje w układ pliku, którego formatu nie zna. Dlatego można bezpiecznie modyfikować dokumenty ASP mając pewność, że kod nie zostanie zmieniony. Tymi kwestiami zajmuje się rozdział 3.
Pasek narzędzi programu Dreamweaver Pasek narzędzi programu Dreamweaver, pokazany na rysunku 1.3, został na nowo zaprojektowany, aby ułatwić dostęp do wszystkich najczęściej stosowanych narzędzi i poleceń menu. Pasek pozwala zmieniać tytuł strony, przełączać się między widokami i daje dostęp do najczęściej wykorzystywanych opcji. Opcje są różne, w zależności od wybranego widoku, co dodatkowo poprawia funkcjonalność. Uaktywnianie zarządzania plikami oraz wyświetlania i testowania poprawności stron za pomocą jednego kliknięcia to także wielka zaleta. Rozdział 2. opisuje pasek narzędzi w szczegółach. Rys. 1.3. Pasek narzędzi programu Dreamweaver
Projekt Edytory HTML typu WYSIWIG (What You See Is What You Get) stwarzają fascynującą możliwość bycia bardziej projektantem niż programistą. Z powodu tych wszystkich usprawnień obsługi kodu oferowanych w najnowszej wersji programu, usprawnienia projektowe zeszły jakby w cień. Ten punkt prezentuje podsumowanie wszystkich nowych opcji projektowych, które ułatwią Ci nieco życie.
Widok układu strony Widok układu strony (ang. Layout view) dostępny jest z poziomu palety obiektów. Jest to nowa opcja, która pozwala tworzyć tabele i zarządzać nimi w tak prosty sposób, jak w przypadku warstw. Po prostu klikasz i rozciągasz tabelę oraz jej komórki do żądanych rozmiarów, a Dreamweaver sam wyznacza najbardziej efektywny sposób uwzględnienia tych zmian w kodzie HTML oraz sam ten kod tworzy. Zdecydowanie obniża to poziom wiedzy niezbędny do poprawnego manipulowania tabelami. Ponieważ Dreamweaver pomaga zautomatyzować proces tworzenia tabel i konfigurowania ich układu, mniej czasu spędzisz na wyrywaniu sobie włosów z głowy siedząc nad złożonym kodem. Rozdział 8., „Definiowanie układu strony za pomocą tabel”, omawia tę nową, ekscytującą opcję szczegółowo.
Tekst i przyciski programu Macromedia Flash Teraz „wektorową” moc technologii programu Macromedia Flash możesz połączyć z prostotą interfejsu programu Dreamweaver, aby tworzyć tekst, który można edytować, skalować i wiernie odwzorować na wydruku. Dodatkowe style można ściągnąć z Macromedia Exchange lub przygotować samodzielnie. W rozdziale 18., Tworzenie animacji w programie Flash, nauczysz się korzystania z tego „wektorowego” cuda.
Edycja grafiki za pomocą programu Roundtrip Program narzędziowy Roundtrip oferuje możliwość edycji, optymalizacji i wstawiania obrazów na stronach WWW. Jedno kliknięcie przycisku umożliwia otwarcie obrazów umieszczonych na stronach WWW w programie Fireworks, udostępniając całą jego potęgę. Kolejne kliknięcie poprowadzi Cię z powrotem do programu Dreamweaver, ze zmodyfikowanym obrazem pod pachą. Uruchom Fireworks automatycznie i dokonaj optymalizacji swoich obrazów w taki właśnie sposób. Rozdział 4., „Praca z tekstem”, oraz rozdział 6., „Praca z obrazami”, omawiają szczegółowo możliwości programu Roundtrip.
Interfejs użytkownika w programach Macromedia Firma Macromedia zadbała o to, aby interfejsy poszczególnych jej produktów cechowała spójna i zwarta postać. Z tym pomysłem wiązała się nadzieja, że przyzwyczajenie użytkownika do określonego, poznanego już interfejsu ułatwi korzystanie z interfejsów innych produktów. Pomysł wspaniały, a jego implementacja doskonała.
Opcje pracy grupowej Czy próbowałeś kiedyś współpracować z wieloma osobami nad projektem dużej witryny sieciowej? A co w przypadku, gdy dwie osoby zechcą modyfikować jednocześnie ten sam plik? Czyjeś zmiany niewątpliwie zostaną nadpisane. A jeśli chcesz pozostawić kolejnej osobie
korzystającej z pliku jakąś wiadomość – zwrócić na coś uwagę lub poinformować o koniecznych poprawkach? No cóż, w kwestii opcji pracy grupowej Dreamweaver 4 idzie znacznie dalej niż jego poprzednicy. W wiele z tych opcji możesz uwierzyć na słowo, chyba że spróbowałeś korzystać z innego edytora.
Zarządzanie zasobami Wszystkie Twoje zasoby zastosowane w projekcie witryny są teraz zgromadzone w jednym miejscu, na jednej palecie o nazwie Assets. Umożliwia ona przeglądanie i korzystanie z obrazów, kolorów, adresów URL, obiektów programów Flash (co pokazuje rysunek 1.4) i Shockwave, plików multimedialnych, skryptów i szablonów. Paleta Assets prezentuje nie tylko same zasoby, lecz także szczegółowe informacje na ich temat. Najczęściej używane zasoby można przechowywać w zakładce Favorities, dzięki czemu jest do nich szybki i prosty dostęp. Rozdział 15., „Opcje pracy grupowej”, omawia szczegółowo paletę Assets. Rys. 1.4. Paleta Assets
Integracja z Visual SourceSafe Teraz masz możliwość zintegrowania Microsoft Visual SourceSafe z programem Dreamweaver. SourceSafe to oprogramowanie ułatwiające pracę grupową dużych zespołów, efektywne tworzenie i dokumentowanie projektów. Rozdział 15. omawia szczegółowo jego opcje.
Integracja z WebDAV Niezależnie od możliwości zintegrowania programu Dreamweaver z SourceSafe, możliwa jest także integracja z dowolnym serwerem wspierającym protokół WebDAV (ang. WWW Distributing Authoring and Versioning). Szczegółowe informacje na ten temat znajdziesz w rozdziale 15.
Site Reporting Narzędzie Site Reporting pojawiło się w najnowszej wersji programu Dreamweaver. Jak pokazują rysunki 1.5 i 1.6, Site Reporting to narzędzie przygotowywania raportów zawierających informacje o plikach. Z raportu dowiesz się, w jakich plikach zakończono wprowadzanie poprawek, gdzie umieszczono uwagi, jakie pliki zawierają zagnieżdżone znaczniki formatujące czcionkę, które można zastąpić jednym znacznikiem, gdzie brakuje tekstu alternatywnego, gdzie są nadmiarowe znaczniki zagnieżdżone, a gdzie znaczniki puste, które można usunąć, oraz w którym z dokumentów brak tytułu. Rys. 1.5. Opcje raportu Rys. 1.6.
Raport Wygenerowane raporty można zapisać, aby na ich podstawie wprowadzić później w pliku zmiany usuwające problem. Kwestie dotyczące raportów zostały omówione dokładniej w rozdziale 14.
Konfigurowalne okno Site W programie Dreamweaver można konfigurować najdrobniejsze szczegóły okna Site. Jak widać na rysunku 1.7, użytkownik może definiować widzialność, wyrównanie oraz inne ustawienia, zgodnie ze swoimi upodobaniami. Narzędzie Design Notes pozwala utworzyć nowe kolumny. Kolumny te mogą zawierać wybrane informacje o pliku, takie jak jego stan lub data zakończenia pracy nad nim. Rozdział 13., „Okno Site i organizacja plików”, omawia szczegółowo tę opcję. Rys. 1.7. Okno Site
Wbudowana obsługa poczty e-mail Zamiast dzwonić do osoby, która już zakończyła pracę nad plikiem, aby wróciła do niej, masz teraz możliwość automatycznego przesłania wiadomości e-mail z pytaniami lub instrukcjami. Ułatwia to ogromnie szybką komunikację z pozostałymi członkami zespołu za pośrednictwem jednego kliknięcia myszką. Rozdział 15. omawia szczegółowo tę możliwość.
Extension Manager Przedstawiona na rysunku 1.8 aplikacja Extension Manager, współpracuje z programem Dreamweaver oraz z Macromedia Exchange, umożliwiając instalację, czasową dezaktywację oraz odinstalowywanie obiektów, behawiorów, poleceń i innych rozszerzeń programu Dreamweaver. Extension Manager pozwala także instalować rozszerzenia w programach Flash i Dreamweaver UltraDev. Rozdział 21. nauczy Cię korzystać z tego narzędzia. Rys. 1.8. Extension Manager
Macromedia Exchange Ta zarządzana przez firmę Macromedia witryna daje, za pośrednictwem narzędzia Extension Manager, dostęp do rozszerzeń, które można zainstalować jednym kliknięciem myszki. Macromedia Exchange to miejsce, gdzie masz dostęp do setek obiektów, behawiorów, poleceń i innych rozszerzeń. Rysunek 1.9 prezentuje niektóre z nich. Rys. 1.9. Rozszerzenia DHTML/Layers
Extensions na stronie Macromedia Exchange
Zarządzanie oknami Dreamweaver jest aplikacją, w której praca odbywa się w wielu oknach. Każdy nowy dokument otwierany jest w osobnym oknie. Inaczej jest na przykład w edytorze Microsoft Word, gdzie różne dokumenty wyświetlane są w tym samym oknie aplikacji i tylko jeden z nich może być w danej chwili efektywnie modyfikowany (należy jednak zauważyć, że Word 2000 otwiera już każdy dokument w nowym oknie). Dreamweaver korzysta z palet, które można składać. Można je przycumować do innych palet, do okien lub do brzegów ekranu. Na rysunku 1.10 palety tworzą „mur”, co systematyzuje sposób otwierania okien przez Dreamweaver. Dreamweaver otwiera nowe okno dla każdego otwieranego lub tworzonego dokumentu i pozwala użytkownikowi dowolnie przemieszczać okna po ekranie. Często Ci się zdarzy, że jednocześnie będzie na ekranie otwartych kilka dokumentów. Dreamweaver obsługuje ten proces niezwykle elegancko, zachowując na pulpicie porządek. Rys. 1.9. Nowe okna pojawiają się w obszarze wyznaczonym przez pozycje palet Jaj widać na rysunku 1.10, okna otwieranych lub nowych dokumentów mają takie rozmiary, aby nie zasłaniały pływających palet.
Podsumowanie W tym rozdziale omówione zostały zmiany oraz nowe opcje wprowadzone w programie Dreamweaver 4. Mamy nadzieję, że ta zapowiedź możliwości programu zmobilizuje Cię, by stać się doskonałym projektantem stron WWW.
Rozdział 2. Dostosowywanie programu Dreamweaver do własnych potrzeb Zazwyczaj system obsługi aplikacji jest na tyle intuicyjny, że większość użytkowników radzi z nim sobie bez trudu. Czasami jednak może okazać się konieczna zmiana pewnych zachowań programu, poprzez dopasowanie ich do własnych przyzwyczajeń – dzięki temu zwiększy się Twoja wydajność pracy. W programie Dreamweaver większość funkcji można dostosowywać do własnych potrzeb. Nie musisz więc korzystać z arbitralnie zdefiniowanego środowiska pracy, lecz możesz zindywidualizować swoją kopię programu. W tym rozdziale zajmiemy się sposobami dostosowywania programu i omówimy:
Po tym krótkim wstępie, czas na kilka uwag: jeśli nie masz pewności co do zasad rządzących modyfikacją opcji, której konfigurowania będziesz się uczył w tym rozdziale, zacznij od zastosowania ustawień domyślnych. Ustawienia domyślne są zazwyczaj najbardziej intuicyjne. W przypadku ustawień, którymi zajmiemy się później, w dalszej części książki, staraj się nie wprowadzać drastycznych zmian, bowiem łatwiej będzie się odwoływać do pomocy (lub tej publikacji). W programie Dreamweaver istnieją dwa typy ustawień. Pierwszy to ustawienia zmieniające wygląd aplikacji (cukierkowy), drugi natomiast obejmuje ustawienia zmieniające funkcje i zachowanie programu.
Okno dialogowe Preferences Podstawowym miejscem zmiany ustawień programu Dreamweaver jest okno dialogowe Preferences, które można otworzyć z poziomu menu Edit. Wybierz w menu Edit pozycję Preferences lub zastosuj skrót klawiaturowy Ctrl+U. Rysunek 2.1 pokazuje rezultat zastosowania dowolnej z metod. Rys. 2.1. Okno dialogowe Preferences Od razu zauważysz, że ustawienia okna Preferences są podzielone na dwie główne kolumny. Lewa kolumna nosi nazwę Category, a prawa, zgodnie z domyślnymi ustawieniami, ma nazwę General. Wybranie kategorii w lewej kolumnie określa zawartość kolumny prawej. Sposób korzystania z okna dialogowego powinien być dla Ciebie oczywisty, bowiem znajdziesz w nim pola wyboru, przyciski opcji i rozwijane menu.
File Options Wybierając z listy Categories kategorię General wyświetlisz dwie grupy ustawień. Pierwsza, File Options, umożliwia określenie sposobu uruchamiania programu Dreamweaver oraz otwierania i zapisywania plików. Omówmy kolejno wszystkie jej ustawienia.
Show Only Site Window on Startup Przy pierwszym uruchomieniu aplikacji, domyślnie tworzony jest nowy dokument i nadawany jest mu tytuł o nazwie Untitled-1. Jeśli najczęściej zaczynasz pracę z programem Dreamweaver nie od tworzenia dokumentu HTML, lecz od obsługi witryny, w takim przypadku zaznacz to pole wyboru, aby program po uruchomieniu, wyświetlał okno Site z plikami ostatniej witryny, nad którą pracujesz.
Open Files in New Window Jeśli w czasie pracy nad dokumentem HTML przystąpisz do otwierania kolejnego dokumentu, Dreamweaver wyświetli otwierany plik w nowym oknie. Jeśli zazwyczaj otwierasz nowy plik wówczas, gdy stary już Ci nie jest potrzebny, wyczyść to pole wyboru, aby korzystać ciągle z jednego i tego samego okna.
Warn When Opening Read-Only Files Jeśli to pole wyboru jest zaznaczone, Dreamweaver wyświetli ostrzeżenie w przypadku próby otwarcia lub modyfikacji pliku przeznaczonego tylko do odczytu.
Add Extension When Saving Ta opcja powinna być zrozumiała dla każdego użytkownika sieci, nawet tego z podstawowym poziomem wiedzy o sieci. Zamiast stukać w klawiaturę, możesz wpisać w tym polu tekstowym rozszerzenie, z którym dokument ma być zapisywany. Domyślnie, Dreamweaver dodaje przy
zapisywaniu pliku do jego nazwy rozszerzenie .htm. Jeśli wolisz stosować bardziej nowoczesne rozszerzenie .html, to pole umożliwia Ci wprowadzenie takiego rozróżnienia. Nawiasem mówiąc, różnica między rozszerzeniami .htm i .html jest niewielka. W starszych komputerach nazwy plików miały ograniczoną długość. Standardowa nazwa składała się z ośmiu znaków, po nich pojawiała się kropka, a następnie trzy znaki definiujące rozszerzenie (np. nazwanaz.ext). W systemach starszego typu wystąpienie o plik o nazwie nazwanaz.exten spowodowałoby zwrócenie pliku o nazwie nazwanaz.ext, bowiem cała informacja zawarta po trzecim znaku rozszerzenia zostałaby zignorowana. W przypadku komputerów nowej generacji te ograniczenia nie obowiązują, a więc możesz korzystać z rozszerzenia .html.
Update Links When Moving Files Ta lista rozwijana umożliwia wybranie jednego z trzech elementów. Pierwsza opcja – domyślna – to Prompt. Jeśli jest ona wybrana, Dreamweaver zawsze będzie pytał się o to, czy dokonać aktualizacji połączeń stowarzyszonych z przemieszczanym plikiem. Druga możliwość – Never – oznacza rezygnację z aktualizacji połączeń w przenoszonym pliku. Ostatnia pozycja listy – Always – skutkuje automatyczną zmianą połączeń, bez wcześniejszych komunikatów. Generalnie zaleca się wybranie opcji Prompt lub Always, chyba że dobrze wiesz, co robisz.
Editing Options Druga sekcja ustawień kategorii General okna dialogowego Preferences nosi nazwę Editing Options. Oto omówienie jej ustawień.
Show Dialog When Inserting Objects W przypadku wstawiania pewnych obiektów, Dreamweaver zachęci Cię do wprowadzenia dodatkowych informacji, takich jak na przykład nazwa pliku źródłowego obrazu lub informacja o formatowaniu tabel, w wyświetlonym okienku dialogowym. Jeśli zmienisz to ustawienie, informacje o obiekcie trzeba będzie wprowadzać ręcznie w oknie właściwości obiektu (Property Inspector) lub w samym kodzie HTML.
Faster Table Editing (Deferred Update) Aby przyspieszyć edycję tabel, Dreamweaver pozwala Ci wprowadzać w tabeli niezbędne zmiany, czekając z przerysowaniem tabeli aż klikniesz poza jej obszarem. Jeśli chcesz wprowadzane zmiany śledzić w czasie rzeczywistym, musisz wyczyścić to pole.
Rename Form Items When Pasting W przypadku duplikowania pozycji tego samego formularza umieszczonego w dokumencie HTML, ważne jest, aby nazwy jego elementów były jednoznaczne. Wyjątkiem są elementy o podobnych nazwach (takie jak na przykład przyciski opcji). Jeśli zaznaczysz to pole wyboru, przy kopiowaniu i wklejaniu Dreamweaver będzie automatycznie zmieniał nazwy elementów dodając do nazwy kolejne liczby – a więc nazwa zostanie przemianowana na nazwa2, nazwa3 itd.
Enable Double-Byte Inline Input Ta opcja umożliwia bezpośrednie wstawianie w oknie dokumentu znaków unikodowych (na przykład niektórych liter). Jeśli wyłączysz opcję, wyświetlane będzie okienko dialogowe, w którym będziesz mógł wprowadzać lub konwertować tekst. W takim jednak przypadku spełnione muszą być pewne warunki. W systemie Windows konieczny jest zlokalizowany system operacyjny i zlokalizowana wersja programu Dreamweaver. W systemie Macintosh niezbędny jest odpowiedni pakiet językowy.
Maximum Number of History Steps Według domyślnych ustawień, liczba kroków wstecz, które możesz wykonać, aby powrócić do określonego punktu w historii dokumentu, wynosi 50. Wprowadzając w tym polu tekstowym inną wartość, możesz umożliwić programowi zachowanie rosnącej niemal w nieskończoność liczby wcześniejszych stanów (górne ograniczenie to 99 999 stanów). Istnieje jednak praktyczny limit wyznaczany przez możliwości sprzętu. Ponieważ poziomy historii są ulokowane w pamięci RAM, wielkość tej pamięci decyduje o liczbie kroków historii możliwych do przechowania. Jeśli uznasz, że należy podwyższyć liczbę przechowywanych stanów, spróbuj odrobinę zwiększyć wpisaną w tym polu liczbę. Jeśli zaobserwujesz spowolnienie pracy systemu lub całkowicie przestanie on reagować, zredukuj liczbę kroków do ostatniej akceptowalnej wartości.
Object Panel Lista rozwijana Object Panel umożliwia wybranie postaci palety obiektów. Do wyboru masz następujące możliwości: Icons Only (tylko ikony), Icons and Text (ikony i tekst) oraz Text Only (tylko tekst).
Spelling Dictionary Ostatnie z ustawień General Preferences – lista rozwijana Spelling Dictionary – pozwala wybrać słownik ortograficzny spośród zainstalowanych. Jeśli nie znajdziesz na tej liście słownika dla języka lub dialektu, z których chcesz korzystać, masz możliwość ściągnięcia dodatkowych modułów. Oto adres: www.macromedia.com/support/dreamweaver/dictionary.html.
Code Colors Kolejna na liście Category kategoria to Code Colors. Umożliwia ona wskazanie kolorów, które będą stosowane do określonych elementów kodu. Gdy klikniesz tę kategorię, z prawej strony wyświetlone zostaną ustawienia takie jak na rysunku 2.2. Rys. 2.2. Ustawienia Code Colors Kolory kodu można zdefiniować na dwa sposoby. Pierwszy sposób polega na określeniu schematu kolorów, z którego będą korzystać wszystkie elementy kodu, jeśli nie zostaną wprowadzone dla nich indywidualne ustawienia. Drugi sposób to wskazanie elementu i przypisanie mu odpowiedniego koloru.
Background Ten kolor jest stosowany do tła panelu kodu i palety Code Inspector.
Text Jest to domyślny kolor wszelkiego tekstu dokumentu HTML, tak jak w przypadku wyrażenia: kolor tekstu. Tu oba wyrazy: kolor i tekstu będą wyświetlane kolorem zdefiniowanym dla tekstu.
Comments Ilekroć w kodzie źródłowym użyjesz oznaczeń komentarzy –
--> – znaczniki i tekst w
Tag Default Ten kolor zostanie zastosowany domyślnie do wszystkich znaczników HTML, o ile nie zdecydowano inaczej. Inne dostępne ustawienia kolorystyczne, Reserved Keywords (zarezerwowane słowa kluczowe), Other Keywords (inne słowa kluczowe) i Strings (łańcuchy), definiują kolory stosowane do określonych elementów. Jeśli chcesz być bardzo precyzyjny, możesz określonym elementom HTML i SCRIPT przyporządkować kolory indywidualnie. W tym celu zaznacz element klikając jego nazwę. Uaktywnia to przycisk opcji poniżej pola Tag Specific. Zaznaczając przycisk opcji tuż obok palety kolorów, uzyskujesz możliwość zmiany koloru. Wreszcie możesz także wybrać opcję uczynienia ustawienia kolorystycznego dominującym dla dowolnego tekstu zawartego między znacznikami.
Code Format Ustawienia Code Format (patrz rysunek 2.3) idą ręka w rękę z ustawieniami poprzedniej sekcji, bowiem umożliwiają dalsze dostosowanie układu i organizacji kodu. Rys. 2.3. Ustawienia kategorii Code Format Jednym z najważniejszych czynników wpływających na czytelność kodu HTML są wcięcia. Ponieważ postać kodu źródłowego dokumentu HTML może być bardzo swobodna, a konwencji regulujących ją jest niewiele, niewłaściwa organizacja kodu może uniemożliwić jego odczytanie. Stosując wcięcia nadasz dokumentowi przyjemny wizualnie układ, który pozwoli czytelnikom odczytać kod i zinterpretować jego działanie. Na szczęście można tak skonfigurować Dreamweaver, aby automatycznie wykonał całą operację formatowania.
Indent Pole wyboru Indent umożliwia włączenie opcji automatycznego stosowania wcięć w kodzie, zgodnie z wprowadzonymi ustawieniami. Use Lista rozwijana Use pozwala wybrać sposób tworzenia wcięć: za pomocą tabulacji (pozycja Tabs) lub spacji. Table Rows and Columns/Frames and Framesets Te pola wyboru włączają (lub wyłączają) stosowanie wcięć do wierszy i kolumn tabeli oraz do ramek i układów ramek. Jest to po prostu informacja dla programu, czy ma stosować automatyczne wcięcia do kodu definiującego tabele i elementy ramek, w celu nadania mu bardziej logicznego układu ułatwiającego czytanie.
Indent Size Pole tekstowe Indent Size określa rozmiar wcięcia. Podana w nim liczba określa liczbę znaków tabulacji lub spacji, co zależy od ustawienia wybranego z listy rozwijanej Use.
Tab Size Pole tekstowe Tab Size to ostatnie z ustawień tej sekcji. Umożliwia ono określenie wielkości tabulacji, w znakach spacji.
Inne atrybuty formatowania kodu Pozostałe ustawienia kategorii Code Format są oczywiste. Przyjrzyjmy im się.
Automatic Wrapping Pole wyboru Automatic Wrapping określa, czy do dokumentu ma być stosowana automatyczna opcja zawijania, a w polu tekstowym After Column podawana jest liczba nadmiarowych znaków w wierszu, poprzedzających twarde łamanie wiersza. Twarde łamania wierszy mogą być użyteczne w przypadku wyświetlania kodu w różnych aplikacjach. Zwróć także uwagę, że Dreamweaver wstawi łamania wierszy tylko wówczas, jeśli nie wpłynie to na postać strony WWW.
Line Breaks Kolejne ustawienie określa format łamań wierszy w Twoich dokumentach. Musi on być bowiem dostosowany do systemu, do którego plik zostanie wysłany, a więc inny dla systemu UNIX, inny dla komputerów Mac, a jeszcze inny dla Windows.
Case for Tags i Case for Attributes Listy rozwijane Case for Tags i Case for Attributes mają te same elementy: uppercase i lowercase. Wybór opcji zależy od Twoich preferencji i przyzwyczajeń oraz wymogów określonych przez protokoły pracy grupowej.
Case of Tags i Case of Attributes Pola wyboru Case of Tags i Case of Attributes pozwalają narzucać formatowanie zdefiniowane dla znaczników i atrybutów na wszystkie otwierane, tworzone i modyfikowane dokumenty. Dreamweaver zrobi to automatycznie, zanim więc uaktywnisz tę opcję, musisz mieć pewność, że tego rzeczywiście chcesz.
Centering Możesz wreszcie skorzystać z przycisków opcji sekcji Centering i wybrać znacznik stosowany przy centrowaniu obiektów. Do wyboru masz znacznik DIV, co skutkuje utworzeniem kodu
, lub znacznik
.
Code Rewriting Kolejna kategoria, której ustawienia odnoszą się do kodu źródłowego HTML to Code Rewriting (patrz rysunek 2.4). Ustawienia te określają sposób, w jaki program modyfikuje kod.
Rewrite Code Sekcja Rewrite Code ma trzy pola wyboru: Fix Invalidly Nested and Unclosed Tags, Remove Extra Closing Tags i Warn When Fixing or Removing Tags. W kolejnych punktach omówimy te ustawienia. Fix Invalidly Nested and Unclosed Tags Zaznaczenie tego pola wyboru włącza w programie Dreamweaver system aktywnej analizy kodu. Program sprawdza, czy znaczniki nie pokrywają się i czy są poprawnie zamknięte. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, przystępuje automatycznie do ich usuwania. Oto przykład niepoprawnego kodu:
Te znaczniki są niepoprawnie zagnieżdżone
. Ingerencja programu spowoduje przekształcenie kodu do następującej postaci:
Te znaczniki są niepoprawnie zagnieżdżone
. Rys. 2.4. Kategoria Code Rewriting Remove Extra Closing Tags Jeśli Dreamweaver napotka znaczniki zamykające, którym nie będzie w stanie przyporządkować znaczników otwierających, znaczniki te zostaną usunięte.
Warn When Fixing or Removing Tags Jeśli to pole wyboru zostanie zaznaczone, Dreamweaver wyświetli ostrzeżenie przed przystąpieniem do naprawy lub usuwania znaczników.
Never Rewrite Code: In Files with Extensions Ta opcja pozwala wskazać wyjątki w zdefiniowanych procedurach autokorekty. Jest ona użyteczna w przypadku pewnych typów plików, gdy nie chcesz, by Dreamweaver ingerował w kod.
Special Characters Ustawienia tej sekcji najlepiej pozostawić bez zmian. Wartości domyślne są najodpowiedniejsze, chyba że masz konkretne powody, by je zmienić.
File Types/Editors Dreamweaver ma wiele mocnych stron, ale nie jest pomyślany jako samodzielna aplikacja tworzenia stron WWW. Stworzenie nowoczesnej witryny sieciowej wymaga stosowania najróżniejszych plików multimedialnych, języków programowania i skryptów. Dreamweaver potrafi jednak dobrać program odpowiedni do edycji danego typu danych, aby uzyskać wysoką efektywność pracy. Za pomocą ustawień sekcji File Types/Editors okna Preferences (patrz rysunek 2.5) można określić reakcję programu na różne języki programowania oraz sposób obsługi plików graficznych, dźwiękowych i multimedialnych. Początek ramki Uwaga Jeśli nie podoba Ci się sposób ingerencji programu Dreamweaver w kod źródłowy Twoich dokumentów HTML, dodaj .htm i .html do listy rozszerzeń, gromadzącej typy plików, których kodu program ma nie zmieniać. Koniec ramki Rys. 2.5. Kategoria File Types/Editors
Open in Code View Pole tekstowe Open in Code View umożliwia definiowanie typów plików (określanych poprzez rozszerzenia nazwy), które chcesz wyświetlać w postaci kodu źródłowego. Umieszczenie tutaj rozszerzenia nazwy pliku spowoduje, że przy otwieraniu danego typu pliku Dreamweaver otrzyma instrukcje, aby wyświetlić dokument w widoku kodu, co natychmiast umożliwi udostępni kod do edycji.
External Code Editor To pole umożliwia wskazanie ulokowania zewnętrznego edytora stosowanego do wprowadzania zmian w kodzie źródłowym. Jeśli nie pamiętasz ścieżki dostępu do pliku, możesz kliknąć przycisk Browse i odszukać plik. Twoja wersja programu Dreamweaver jest najprawdopodobniej wyposażona w HomeSite (w przypadku komputerów PC) lub BBEdit (w przypadku komputerów Mac) – oba edytory są odpowiednimi kandydatami do pełnienia tej roli.
Reload Modified Files Jeśli w zewnętrznej aplikacji dokonasz modyfikacji kodu źródłowego dokumentu otwartego w programie Dreamweaver, musi istnieć mechanizm, który poinformuje program, w jaki sposób ma się zachować, gdy do niego powrócisz. To menu rozwijane umożliwia wybranie jednej z trzech możliwych reakcji. Opcja domyślna, Prompt, spowoduje, że odświeżenie zawartości strony zmodyfikowanej poza programem Dreamweaver będzie poprzedzone komunikatem pozostawiającym użytkownikowi decyzję odnośnie odświeżania. Opcja Always pozwala programowi automatycznie aktualizować dokument w oknie dokumentu, bez konsultacji z użytkownikiem. Wybór opcji Never oznacza brak zgody użytkownika na automatyczne odświeżanie dokumentu w przypadku jego zmiany.
Save on Launch Ta opcja umożliwia uaktywnienie automatycznego zapisywania plików przy uruchamianiu edytora zewnętrznego. Do wyboru są trzy możliwości: Prompt (pytaj), Always (zawsze), Never (nigdy).
Extensions/Editors W dolnej części okna znajdziesz dwa panele. Umieszczając rozszerzenie w lewym panelu i stowarzyszając je z edytorem z prawego panelu, możesz określić sposób zachowania programu Dreamweaver w przypadku, gdy w zewnętrznym edytorze będzie otwierany plik określonego typu. Aby dokonać takich ustawień, kliknij znak plus (+) nad lewym panelem. Wyświetlone zostanie pole edycji. Wpisz nazwę rozszerzenia (.XXX) pamiętając o kropce, która ją poprzedza. Dla danego edytora możesz jednocześnie podać wiele rozszerzeń – rozdzielaj po prostu nazwy spacjami. Zawsze możesz powrócić do wprowadzonych rozszerzeń i dokonać ich modyfikacji. W tym celu zaznacz rozszerzenia, a potem kliknij je raz jeszcze. Aby usunąć rozszerzenia z listy, zaznacz te, których już nie chcesz, i naciśnij przycisk ze znakiem minus (-). Aby stowarzyszyć dodane rozszerzenie z aplikacją, zaznacz je i kliknij przycisk plus (+) nad prawym panelem. Umożliwia to wskazanie aplikacji, którą chcesz stowarzyszyć z tym rozszerzeniem. Pamiętaj, aby wskazać plik wykonywalny (.exe)dla żądanego programu (kliknij przycisk Browse, jeśli nie pamiętasz ulokowania pliku). Wybierz plik i naciśnij Open – powinieneś zobaczyć aplikację prawidłowo stowarzyszoną z rozszerzeniem.
Invisible Elements Ponieważ każdy element układu strony przekłada się na niezwykle istotny kod źródłowy, Dreamweaver wyposażony jest w środki informowania o miejscu występowania tych elementów. Są to małe żółte symbole, które można bez trudu zauważyć w widoku projektu. Ustawienia
kategorii Invisible Elements przedstawione na rysunku 2.6 umożliwiają włączanie lub wyłączanie wyświetlania oznaczeń niewidzialnych obiektów na stronie. Zaznacz po prostu pola wyboru odpowiadające obiektom, które chcesz uwidocznić w widoku projektu, a wyczyść pola dla oznaczeń obiektów, które chcesz ukryć. Rys. 2.6. Kategoria Invisible Elements
Layers W przypadku warstw należy rozważyć wiele ustawień. Warstwy stosowane są już od dłuższego czasu, lecz nadal większość przeglądarek nie obsługuje ich poprawnie. Różne znaczniki, atrybuty, różnice w sposobach pozycjonowania, a nawet błąd w Netscape, który powoduje, że prosta zmiana rozmiarów okna zaburza poprawne działanie, wszystko to odstręcza od stosowania warstw. Należy tu dodać, że w pewnych sytuacjach warstwy są użyteczne – przede wszystkim chodzi tu o menu nawigacyjne. Korzystając z ustawień kategorii Layers (patrz rysunek 2.7) możesz określić sposób wstawiania warstw na stronie. Możesz nawet włączyć opcję automatycznej korekty błędu Netscape za pomocą skryptu wstawianego przez Dreamweaver.
Tag Wstawienie warstwy umożliwiają cztery różne znaczniki. Domyślnie, Dreamweaver stosuje znacznik
. Nie jest to jednak ani dobry, ani zły znacznik domyślny, bowiem to przeglądarka, w której strona zostanie wyświetlona, wyznacza stosowany znacznik. Rodzaj użytego znacznika zależy od sytuacji i efektu, jaki chcesz osiągnąć. Dopóki jednak skupiasz się na utworzeniu strony, która będzie oglądana jednym typem przeglądarki, lub decydujesz się na obie przeglądarki dołączając skrypt detekcji typu, najlepszym rozwiązaniem jest zastosowanie znacznika
, bowiem zarówno Internet Explorer, jak i Netscape Navigator rozpoznają go. Tak więc musisz podjąć decyzję odnośnie codziennych potrzeb i wyrazić ją tutaj. Dodatkowe informacje na ten temat znajdziesz w rozdziale 10., Stosowanie warstw. Rys. 2.7. Kategoria Layers
Visibility Ta lista rozwijana pozwala wybrać domyślną widzialność warstwy wstawianej do dokumentu. Ustawienia widzialności są wykorzystywane do wyświetlania lub ukrywania behawiorów warstwy i linii czasowych.
Width, Height, Background Color i Background Image Te cztery pola tekstowe umożliwiają zdefiniowanie dla nowych warstw ich domyślnych rozmiarów (wysokości i szerokości), koloru tła oraz wskazanie obrazu jako tła.
Nesting To pole wyboru pozwala określić, czy warstwa tworzona w obrębie warstwy istniejącej stanowi warstwę zagnieżdżoną, czy też spoczywa na warstwie wcześniej utworzonej. Jeśli nie jest zagnieżdżona, jest pozycjonowana względem strony. W przeciwnym wypadku względem warstwy nadrzędnej.
Netscape 4 Compatibility Jak wspomniano wcześniej, w programie Dreamweaver 4 istnieje możliwość automatycznej korekty błędu Netscape 4.x i wyższych wersji. Błąd ten powoduje utratę warstw w przypadku zmiany rozmiarów okna wyświetlającego dokument. Dreamweaver może dodać do Twojej strony funkcję skryptową, która wymusi odświeżenie zawartości okna w przypadku zmiany jego rozmiarów. Daje to pewność, że przy ponownym wyświetleniu strony, informacje odnośnie warstw będą nienaruszone. Zanim zdecydujesz się na umieszczenie w dokumencie takiej łatki, musisz mieć całkowitą pewność, że jest ona absolutnie niezbędna. Pamiętaj bowiem, że powoduje ona odświeżenie strony, co może powodować miganie obrazu.
Panels Jedną z kluczowych cech programu Dreamweaver jest stosowanie palet. Na paletach dostępne jest niemal wszystko. Palety przyspieszają także niektóre z wolniejszych operacji procesu tworzenia strony WWW (na przykład ręczne wpisywanie kodu i pisanie skryptów JavaScript). Ustawienia kategorii Panels okna dialogowego Preferences (patrz rysunek 2.8) pozwalają modyfikować wygląd palet i sposób dostępu do nich. Rys. 2.8. Kategoria Panels
Always on Top Domyślnie wszystkie otwierane palety rezydują na oknie dokumentu lub oknie Site programu Dreamweaver. Jeśli wolisz, aby niektóre z palet były zasłaniane przez te okna, usuń znaczniki z odpowiednich pól wyboru.
Show in Launcher Pasek szybkiego uruchamiania (Launcher) pełni w programie Dreamweaver rolę pilota zdalnie wywołującego daną paletę. Na pasku tym możesz umieścić wybrane palety, a dostęp do nich nie wymaga stosowania skrótów klawiaturowych i korzystania z menu. Aby wybrać palety reprezentowane na pasku szybkiego uruchamiania, musimy umieścić ich nazwy w polu tekstowym wyświetlanym w dolnej części okna. Aby dodać paletę, kliknij przycisk ze znakiem plus (+), i wskaż nazwę żądanej palety. Aby usunąć paletę, zaznacz jej nazwę i naciśnij przycisk ze znakiem minus (-). Wreszcie aby zmienić sposób organizacji ikon palet na pasku, zaznacz nazwę palety i skorzystaj z przycisków ze strzałkami w górę i w dół. Nawiasem mówiąc w dolnym prawym rogu okna dokumentu znajdziesz mini-pasek szybkiego uruchamiania, taki jak pokazany na rysunku 2.9. W przypadku wprowadzenia zmian w zawartości i układzie paska szybkiego uruchamiania, na mini-pasku zajdą podobne zmiany.
Rys. 2.9. Mini-pasek szybkiego uruchamiania palet
Preview in Browser Kategoria Preview in Browser (patrz rysunek 2.10) umożliwia wskazanie przeglądarek stosowanych do wyświetlania stron WWW. Wyświetlanie dokumentów HTML w wielu przeglądarkach, a nawet na różnych platformach sprzętowych, to rzecz nieoceniona w przypadku tworzenia stron WWW. Ponieważ Dreamweaver powala korzystać z przeglądarek podstawowej oraz pomocniczej, zadbaj, aby do testowania stron zainstalować u siebie przynajmniej przeglądarki Microsoft Internet Explorer i Netscape Navigator. Dreamweaver umożliwia także oglądanie stron w sieci lokalnej. Jeśli chcesz korzystać z serwera lokalnego, musisz mieć odpowiednie oprogramowanie serwera – ta opcja dostępna jest jedynie dla użytkowników Windows. Jeżeli chcesz wyświetlać dynamicznie generowane strony, takie jak .asp, także konieczne jest odpowiednie oprogramowanie serwera (takie jak Personal Web Server lub IIS). Rys. 2.10. Kategoria Preview in Browser Aby dodać przeglądarkę, naciśnij przycisk ze znakiem plus (+). Zostaniesz poproszony o podanie nazwy przeglądarki i ulokowania jej pliku .exe oraz o określenie, czy jest to przeglądarka podstawowa (primary), czy pomocnicza (secondary). Aby usunąć przeglądarkę, wskaż jej nazwę i naciśnij przycisk ze znakiem minus (-).
Quick Tag Editor W przypadku korzystania z edytora Quick Tag Editor (patrz rysunek 2.11), wprowadzane w kodzie zmiany są natychmiast implementowane w dokumencie. Jeśli chcesz to zmienić, usuń znacznik z pola wyboru Apply Changes Immediately While Editing. Ponadto, podpowiedzi wyświetlane w edytorze Quick Tag Editor wyświetlane są w postaci menu rozwijanego zawierającego atrybuty, a w pewnych przypadkach możliwe wartości atrybutów dla aktualnie edytowanego znacznika. Jeśli chcesz wyłączyć wyświetlanie tych podpowiedzi, usuń znacznik z pola wyboru Enable Tag Hints. Wreszcie możesz zdefiniować opóźnienie pojawiania się podpowiedzi na ekranie, przesuwając suwak Delay. Rys. 2.11. Kategoria Quick Tag Editor
Status Bar Ustawienia kategorii Status Bar określają zawartość paska stanu wyświetlanego u dołu okna dokumentu (patrz rysunek 2.12). Pasek stanu pozwala na szybkie wykonywanie powtarzających się czynności, takich jak na przykład zaznaczanie znacznika do edycji, zmiana rozmiarów okna, a nawet otwieranie i zamykanie palet. Rys. 2.12. Kategoria Status Bar
Window Sizes Pierwsze z ustawień to pole Window Sizes. Możesz tutaj określić różne rozmiary okna, które będziesz mógł automatycznie stosować do okna twojego dokumentu. Kliknij po prostu element, który chcesz zmienić, lub pusty obszar, aby wprowadzić nowe informacje. Konfigurując rozmiary okna do najczęściej stosowanych przez użytkowników, możesz lepiej rozplanować układ strony.
Connection Speed Dreamweaver umożliwia oszacowanie czasu ładowania strony WWW w zależności od przepustowości łącza. Korzystając z listy rozwijanej Connection Speed możesz wybrać przepustowość, do której chcesz dostosować swoją stronę. Rozwiń listę i wybierz po prostu odpowiednią wartość.
Launcher: Show Launcher in Status Bar To pole wyboru umożliwia wybranie, czy na pasku stanu ma być wyświetlany mini-pasek szybkiego uruchamiania (Launcher). Wyczyszczenie pola jest równoważne usunięciu mini-paska z paska stanu.
Posumowanie W tym rozdziale omówiono różne sposoby dostosowania programu Dreamweaver do własnych potrzeb, w tym metody definiowania ustawień, konfigurowania wyświetlania palet i paneli, wyboru przeglądarek do testowania stron WWW, korzystania z widoków, stosowania kolorów do elementów kodu, tworzenia skrótów klawiaturowych i korzystania z mini-paska szybkiego uruchamiania.
Rozdział 3. Dreamweaver i HTML Masz już podstawową wiedzę na temat takiego konfigurowania programu, aby odpowiadał Twoim potrzebom i upodobaniom. Mógłbyś już zacząć od wpisania kilku wierszy tekstu lub wstawienia prostej tabeli czy też mapy odnośników, aby zobaczyć jak program działa. Ten rozdział poświęcony jest podstawom korzystania z języka HTML w programie Dreamweaver. Zajmiemy się tym, co czyni dokument HTML unikatowym. Omówimy także różne sposoby tworzenia i edycji kodu HTML w programie Dreamweaver. Niech Cię nie zmyli tytuł rozdziału. Chociaż będziemy mówić o podstawach języka HTML, przedyskutujemy także najważniejsze metody manipulowania kodem HTML z poziomu programu Dreamweaver, co oszczędzi Ci bólu głowy i czasu w przeszłości, Zaprezentowana poniżej lista wymienia główne tematy, które będziemy omawiać:
Znaczniki i atrybuty sekcji HEAD i BODY
Różnica między znacznikami logicznymi i fizycznymi
Nawigacja między widokami projektu, kodu i kodu i projektu
Rozbudowany przewodnik programu Dreamweaver po HTML, arkuszach CSS i skryptach JavaScript
Korzystanie z opcji porządkowania kodu HTML
Korzystanie z zewnętrznych edytorów HTML w połączeniu z programem Dreamweaver
Podstawy języka HTML Gdy mówię ludziom z czego żyję, wydają się zdumieni. Niektórzy, przypuszczam, powinni być, ale w większości przypadków typowa reakcja jest nieco przesadzona. Odnoszę wrażenie, że ludzie uważają HTML za język „programowania”, trudny do pojęcia dla zwykłego człowieka, z którym tylko znawcy komputerów są w stanie sobie poradzić. Z drugiej strony, tradycyjni programiści, przywykli do języków C lub Perl, nie traktują HTML-a jako „prawdziwego” języka programowania, a tych wszystkich, którzy uważają inaczej, usiłują wyprowadzić z błędu. Tak więc, czym jest HTML?
HTML to język hipertekstowego znakowania (Hypertext Markup Language), który stanowi ustanowioną przez konsorcjum World Wide Web Consortium (W3C) specyfikację nakreślającą postać dokumentów prezentowanych w Internecie. Twórcy przeglądarek sieciowych sprawdzają za pośrednictwem języka HTML jak ich produkty będą wyświetlać strony WWW na ekranie Twojego komputera. Konieczność stosowania standardu wynika z następującego powodu: jeśli każdy z producentów oprogramowania zacznie stosować swój własny sposób prezentacji stron, nasza praca stałaby się nie tylko znacznie trudniejsza, ale jej rezultaty byłyby przypadkowe. Nieefektywny i rozdęty kod to inne efekty uboczne tego typu praktyki. HTML korzysta z elementów zwanych znacznikami, aby oznaczać zwykły tekst. Znaczniki nadają specjalne atrybuty i instruują przeglądarkę jak interpretować wygląd tekstu. Format znacznika jest następujący: To jest zawartość (jest parę wyjątków, na przykład przy wstawianiu obrazu niezbędny jest tylko znacznik otwierający). Wielkość znaku nie ma w HTML-u znaczenia. Aby lepiej zrozumieć funkcjonowanie języka HTML, spróbuj potraktować znaczniki HTML jako przymiotniki. Kolor obiektu, na przykład piłki, można opisać korzystając z takich przymiotników jak niebieska, czerwona czy żółta. Relację względem innego obiektu można z kolei wyrazić za pomocą słów takich jak: z lewej, z prawej, w centrum. Podobnie HTML pomaga opisać wygląd i ulokowanie tekstu, obrazów i innych obiektów na Twojej stronie WWW. W idealnym świecie narysowałbyś wszystkie swoje obiekty HTML w edytorze typu WYSIWIG (What You See Is What You Get) i uzyskał idealne ich odwzorowanie w dowolnej z przeglądarek. Niestety, w rzeczywistości jest inaczej. Chociaż Dreamweaver radzi sobie doskonale z pisaniem kodu HTML, który jest zwarty i kompatybilny z większością przeglądarek, czasami po prostu czegoś nie jest w tanie zrobić. Zdarzy się także, że będziesz chciał napisać własny skrypt JavaScript lub zmodyfikować fragment kodu, który od razu zostanie umieszczony w pliku HTML. Niezależnie od wszystkiego, możesz przyjąć za pewnik, że pewnego dnia staniesz przed koniecznością edycji kodu HTML, a kiedy ten dzień nadejdzie, powinieneś być przygotowany do niego na tyle, by poradzić sobie z podstawami. Z narzędziem takim jak Dreamweaver nie mogłoby być łatwiej!
Zawartość sekcji HEAD Dokument HTML składa się z trzech sekcji. Pierwszą otwiera znacznik , któremu podporządkowane są wszystkie inne znaczniki. Kolejne dwie w rankingu ważności sekcje to HEAD i BODY. Znacznik definiuje zazwyczaj stronę WWW jako taką, lecz nie zawiera nic, co miałoby być na niej rzeczywiście wyświetlone. Są tu jedynie opisy zawartości, niezbędne dla przeglądarek sieciowych i serwisów wyszukujących. W obrębie sekcji HEAD umieszczane są na przykład: tytuł, słowa kluczowe, opis, definicja zestawu znaków, a nawet atrybut automatycznego odświeżania. Jest to także idealne miejsce na skrypty JavaScript niezbędne do działania strony WWW. Dodawanie, edycja i usuwanie znacznika to w programie Dreamweaver bardzo proste operacje.
Znaczniki META Znaczniki META przekazują przeglądarkom i serwerom sieciowym informacje o stronie WWW. Boty wyszukujące także je interpretują. Informacje te to dane o autorze, słowa kluczowe, czas odświeżania i strona kodowa dokumentu. Znaczniki META powinny być umieszczane w sekcji
HEAD. Ponieważ dla mniej doświadczonych użytkowników zasady korzystania z nich mogą nie być całkiem czytelne, Dreamweaver bardzo upraszcza całą operację. Zanim omówimy szczegółowo wszystkie kwestie dotyczące znaczników META, zobaczmy jak wyglądają w kodzie: Untitled Document <meta name=”keywords” content=”oto , słowa, kluczowe, dla, wyszukiwarki”> <meta name=”description” content=”Ten znacznik zawiera opis dla botów wyszukujących.”> <meta http-equiv=”refresh” content=”60”> <meta http-equiv=”Content-Type” content=”text/html”; charset=iso-8859-2”>
Powyższy kod to prosty dokument HTML. Jedyna zawartość „ekranowa” tego dokumentu to białe tło (zostanie to wyjaśnione w punkcie omawiającym sekcję BODY). Atrybut NAME podaje informację o stronie, natomiast atrybut HTTP-EQUIV określa typ informacji nagłówka HTTP. Atrybut CONTENT podaje natomiast zawartość opisywaną przez atrybuty NAME i HTTP-EQUIV. Wiemy już co nieco na temat znaczników META, zobaczmy więc jak Dreamweaver upraszcza proces ich definiowania. Aby wstawić znaczniki META, skorzystamy z palety obiektów (Object panel). Paletę obiektów można wyświetlać i ukrywać wybierając w menu Window pozycję Objects (lub stosując skrót klawiaturowy Ctrl+F2). Paleta umożliwia wstawiania na stronie najróżniejszych obiektów, w tym znaków, nagłówka, formularza, ramki, niewidzialnych obiektów oraz znaków specjalnych, a także innych elementów HTML. Znaczniki META oraz inne elementy sekcji HEAD można dodawać z poziomu menu Insert wybierając pozycję Head Tag. Początek ramki Uwaga Panel obiektów możesz dostosować do własnych potrzeb, tak jak inne elementy składowe programu Dreamweaver. Temat ten jest omawiany w rozdziale 21., „Rozszerzenia i Extension Manager”, oraz w rozdziale 22., „Definiowanie własnych obiektów i behawiorów”. Koniec ramki Skupmy się na kategorii Head palety obiektów. Aby wybrać kategorię, rozwiń menu, które znajdziesz u góry palety. Kliknij ikonę określonego obiektu lub przeciągnij ten obiekt na otwarty dokument. Twoje działanie spowoduje wyświetlenie okienka dialogowego, w którym możesz wpisać dodatkowe informacje – na ich podstawie Dreamweaver będzie mógł wstawić znaczniki META. Początek ramki
Uwaga Jeśli po kliknięciu obiektu okienko dialogowe nie pojawi się, powinieneś sprawdzić ustawienia kategorii General okna Preferences, a dokładniej stan pola wyboru Show Dialog When Inserting Objects. Pole to powinno być zaznaczone. Jeśli nie jest, zaznacz je lub wyświetl zawartość sekcji HEAD wybierając w menu View pozycję Head Content. Umożliwi to zaznaczenie elementów i dokonanie ich zmiany z poziomu okienka dialogowego ich właściwości (Property Inspector). Inny sposób wyświetlenia zawartości sekcji HEAD polega na wybraniu Head Content na pasku View Options. Koniec ramki Ćwiczenie 3.1 Wstawianie różnych typów znacznika META Znaczniki META mają niezliczoną liczbę odmian. Możesz wprowadzić dowolny typ danych dla znacznika META, ale poprawna interpretacja znacznika zależy od przeglądarki i serwera sieciowego. Część I. Wstawianie znaczników META Aby wstawić znacznik META:
1.
Kliknij ikonę Meta na palecie obiektów.
2.
Wybierz z listy Attribute atrybut Name.
3.
Podaj w polu Value wartość atrybutu – w tym przypadku copyright.
4.
Wpisz w polu Content tekst Copyright 2000 Blurred Vision Studios L.L.C. jako zawartość.
5.
Okienko dialogowe powinno mieć postać taką jak na rysunku 3.1. Naciśnij OK.
Rys. 3.1. Okienko dialogowe Insert Meta Część II. Wstawianie znacznika zawierającego słowa kluczowe (obiekt Keyword). Ten obiekt wstawia znacznik META ze słowami kluczowymi, z których korzystają boty wyszukujące. Niektóre z botów przyjmują tylko określoną liczbę słów, ważne jest więc, aby dobrać „treściwe” słowa kluczowe, w pełni opisujące stronę. Słowa kluczowe wprowadza się w polu tekstowym Keyword, oddzielając je przecinkami. Aby wstawić znacznik META dla słów kluczowych: 1.
Kliknij na palecie obiektów obiekt Keyword.
2.
Wpisz słowa kluczowe freeware, shareware, programs, download w polu tekstowym Keywords.
3.
Jeśli na swoim ekranie widzisz to, co na rysunku 3.2, kliknij OK.
Rys. 3.2. Okienko dialogowe Insert Keywords
Część III. Wstawianie znacznika META zawierającego opis (obiekt Description). Ten obiekt umożliwia dołączenie krótkiego opisu na temat strony. Wyszukiwarki także korzystają z tej zawartości, aby katalogować Twoją stronę. Opis strony – w postaci pełnych zdań – wprowadza się w polu tekstowym Description. Aby wstawić tego typu znacznik META: 1.
Kliknij na palecie obiektów ikonę Description.
2.
Wpisz tekst stanowiący opis strony, na przykład: Download John Pickett’s favorite software, including CuteFTP, Internet Explorer, and more!
3.
Rysunek 3.3 pokazuje jak w tym momencie powinien wyglądać ekran Twojego komputera. Kliknij OK.
Początek ramki Uwaga Odwiedź stronę J.K. Bowman’s Spider Food Web pod adresem www.spider-food.net, aby dowiedzieć się jak lepiej wykorzystać wyszukiwarki. Koniec ramki Rys. 3.3. Okienko dialogowe Insert Description Część IV. Wstawianie znacznika META powodującego odświeżenie strony (obiekt Refresh) Ten znacznik META spowoduje odświeżenie strony po czasie zdefiniowanym w polu tekstowym Delay. Przyciski opcji sekcji Action pozwalają wybrać między odświeżeniem strony wyświetlanej (Refresh This Document) a załadowaniem nowej (Go To URL). Jeśli tworzysz stronę z wiadomościami, która jest aktualizowana co 30 sekund, może być celowe zautomatyzowanie odświeżania co 30 sekund lub co minutę. Jeśli natomiast przeniosłeś swoją stronę na nowy serwer sieciowy, ale nadal pod starym adresem gromadzą się odwiedzający, możesz ustalić czas opóźnienia na 10 sekund, a następnie skierować użytkowników pod nowy adres URL. Aby automatycznie odświeżyć stronę lub załadować stronę spod innego adresu URL: Początek ramki Uwaga Zachowaj ostrożność definiując czas opóźnienia przed odświeżeniem strony. Wartość 0 (zero) spowoduje natychmiastowe odświeżenie. Stanowiłoby to dla użytkownika niewątpliwą niedogodność i skłoniłoby go do porzucenia Twojej strony. Podobnie, nie jest dobrym pomysłem zmuszanie użytkowników do podziwiania komunikatu, że strona została przeniesiona pod inny adres, ale za chwilę zostaną oni tam skierowani. Przyjmij jako zasadę, że w takich sytuacjach rozsądne przedziały czasowe to 5-10 sekund. Koniec ramki 1.
Kliknij na palecie obiektów ikonę Refresh.
2.
Wpisz w polu tekstowym Delay wartość 7 jako czas opóźnienia przed odświeżeniem strony.
3.
Wybierz jeden z przycisków opcji w sekcji Actions. Wybranie Refresh This Document spowoduje cykliczne odświeżanie strony, co n sekund podanych w polu Delay.
4.
Jeśli wybierzesz opcję Go To URL, musisz podać także adres URL, pod który ma się skierować przeglądarka po n sekundach podanych w polu Delay.
5.
Rysunek 3.4 pokazuje okienko dialogowe Insert Refresh. Ekran Twojego komputera powinien wyglądać podobnie. Naciśnij OK.
Rys. 3.4. Okienko dialogowe Insert Refresh Część V. Wstawianie znacznika META zawierającego informację o katalogu (obiekt Base) Ten znacznik umożliwia zmianę katalogu, względem którego wyznaczane są ścieżki względne. Ścieżka jest definiowana w polu tekstowym Href. Istnieje także możliwość wskazania celu, do którego pozycja ma zostać załadowana (lista rozwijana Target). Jeśli chcesz, aby wszystkie połączenia na Twojej stronie były otwierane w nowym oknie lub w tej samej ramce, określ to tutaj. W ten sposób nie będzie konieczne definiowanie celu dla każdego połączenia osobno. Aby wstawić znacznik META zawierający informację o katalogu: 1.
Kliknij na palecie obiektów ikonę Base.
2.
Wpisz adres http://www.mynewsite.com/old/, względem którego wyznaczane będą ścieżki względne.
3.
Jeśli chcesz, wybierz z listy Target cel, aczkolwiek w tym ćwiczeniu powinieneś po prostu pozostawić to pole puste.
4.
Powinieneś uzyskać efekt taki, jak na rysunku 3.5. Naciśnij OK.
Rys. 3.5. Jako cel połączeń, możesz wybrać _blank, _parent, _self lub _top Gdyby „prawdziwa” ścieżka http://www.mynewsite.com/old/docs/webpage.htm, ścieżka przypisana przez znacznik META miałaby postać: http://www.mynewsite.com/old/webpage.htm. Część VI. Wstawianie znacznika definiującego połączenie (obiekt Link) Ten znacznik ma zupełnie inne funkcje niż znacznik definiujący połączenie między dokumentami i umieszczany zazwyczaj w sekcji BODY. Służy on do określania relacji między dokumentem a innymi plikami zewnętrznymi. Najczęściej jest stosowany do dołączania pliku zawierającego arkusze stylów. Aby wstawić taki znacznik na stronie WWW: 1.
Kliknij na palecie obiektów ikonę Link.
2.
Podaj ścieżkę dostępu do zewnętrznego pliku i jego nazwę. W tym ćwiczeniu jest to: styles/textfont.css.
3.
Możesz podać identyfikator ID. Jest to specjalny identyfikator pliku zewnętrznego, do którego ma prowadzić połączenie. Na razie jednak pozostaw to pole puste. Możesz także nadać plikowi tytuł (pole tekstowe Title) – jest to krótki opis pliku, a jego rola jest podobna jak rola tytułu w przypadku dokumentu HTML. To pole także pozostaw w tej chwili puste.
4.
Możesz także zdefiniować atrybuty Rel i Rev. Atrybut Rel określa relację z dołączanym plikiem. Możliwe wartości tego atrybutu to stylesheet, contents, copyright i index. Wpisz stylesheet, aby wskazać relację z arkuszem stylów. Rev określa dokładnie odwrotną relację i ma identyczne wartości jak atrybut Rel. Pozostaw to pole puste.
5.
Powinieneś uzyskać efekt taki, jak na rysunku 3.5. Naciśnij OK.
Rys. 3.6. Większość atrybutów zwyczajnie nie jest potrzebna – jedyny wyjątek to atrybut Rel
Wstawianie skryptów Umieszczenie w kodzie źródłowym strony WWW skryptów to najlepsza metoda, aby interakcję z użytkownikiem przenieść na kolejny poziom. W połączeniu z arkuszami stylów, JavaScript i inne języki skryptowe stanowią podstawę tego, co nazywamy dynamicznym HTML-em lub DHTML-em. Odwiedź witrynę WWW firmy Microsoft (www.microsoft.com) i powędruj po jej stronach, aby zobaczyć DHTML w akcji. Początek ramki Uwaga Chociaż skrypty można umieszczać zarówno w sekcji HEAD, jak i BODY, zaleca się, aby wszystkie niezbędne skrypty pojawiały się raczej w sekcji HEAD. Ta technika będzie stosowana w tej książce. Koniec ramki Gdy staniesz się ekspertem, będziesz mógł skorzystać z wielu oferowanych przez Dreamweaver sposobów umieszczania skryptów w kodzie HTML. Zazwyczaj będą to skrypty JavaScript lub VBScript, aczkolwiek w przypadku korzystania z programu Dreamweaver częściej są to skrypty JavaScript. Początek ramki Uwaga W Internecie znajdziesz setki wstępnie przygotowanych skryptów, z których możesz korzystać na swoich stronach WWW. Procedurę kopiowania skryptów i wklejania ich kodzie ułatwiają w programie Dreamweaver specjalnie zaprojektowane skrypty zwane rozszerzeniami, które automatyzują cały proces. Te z rozmachem zaprojektowane skrypty umożliwiają skonfigurowanie wszystkich akcji i właściwości niezbędnych do funkcjonowania skryptu, w przyjaznym użytkownikowi środowisku graficznym (GUI). Rozszerzenia zostały omówione w rozdziale 21.
Koniec ramki Ćwiczenie 3.2. Wstawianie skryptu JavaScript lub VBScript Zanim przystąpisz do wstawiania skryptu do kodu HTML, sprawdź, czy wyświetlana jest paleta obiektów (wybierz pozycję Objects w menu Window lub zastosuj Ctrl+F2), i czy wybrana jest kategoria Invisibles. Aby wstawić skrypt: 1.
Umieść punkt wstawiania w tym miejscu strony WWW, gdzie chcesz wstawić skrypt, a następnie wybierz na palecie obiektów obiekt Script. Okno dialogowe Insert Script można także wyświetlić wybierając w menu Insert pozycję Invisible Tags, a potem pozycję Script w menu podrzędnym.
2.
Musisz teraz określić rodzaj wstawianego skryptu. Na liście rozwijanej Languages masz do dyspozycji opcje dla JavaScript i VBScript. Jeśli nie znasz numeru wersji języka JavaScript, wybierz po prostu pozycję JavaScript. Tak właśnie zrób w tym ćwiczeniu.
3.
W polu tekstowym Content możesz teraz wpisać kod skryptu. Będzie to skrypt JavaScript firmy Macromedia pozwalający na wstępne ładowanie obrazów. Oto on:
4.
Okienko Insert Script powinno prezentować się tak jak to z rysunku 3.7. Naciśnij OK.
Rys. 3.7. To narzędzie wstawiania skryptów JavaScript jest odpowiednie dla początkujących użytkowników, docelowo jednak należy się nastawić na ręczne wprowadzanie skryptu bezpośrednio do kodu HTML Aby wprowadzić zmiany w skrypcie, sprawdź, czy umieszczono znacznik obok pozycji Invisible Elements, w menu podrzędnym Visual Aids menu View. Teraz kliknij ikonę skryptu w swoim dokumencie i przejdź do okna właściwości skryptu (Property Inspector). Możesz w nim zmienić język skryptu (lista rozwijana Language), kliknąć przycisk Edit, aby ręcznie wprowadzić zmiany
w oknie edycji kodu , oraz określić, czy skrypt będzie wykonywany po stronie klienta czy serwera (lista rozwijana Type). Możesz także dołączyć skrypt zewnętrzny podając nazwę pliku w polu Source lub wybierając samodzielnie ten plik, klikając ikonę folderu obok tego pola. Niektóre starsze przeglądarki nie rozpoznają skryptów. Aby to obejść, powszechnie zaleca się umieszczanie skryptów w znacznikach komentarza. Dzięki temu starsze przeglądarki pominą kod skryptu zamiast wyświetlić go jako zwykły tekst lub też zwrócić błąd. Dreamweaver pamięta o tym w przypadku własnych skryptów, ale jeśli ręcznie wpisujesz kod, musisz sam zadbać o umieszczenie w komentarzu. Oto przykład: <script language=”JavaScript”> To koniec komentarza
Początek ramki Uwaga Jeśli chcesz dołączyć skrypt zewnętrzny, pozostaw pole Content okna dialogowego Insert Script puste. Dodanie „pustego” skryptu umożliwia zdefiniowanie połączenia z poziomu okna Property Inspector. Podobnie, jeśli chcesz skorzystać z napisanego wcześniej skryptu, i decydujesz się na dołączenie go jako pliku, pamiętaj, aby wyczyścić pole Content. Koniec ramki
Sekcja BODY Rzeczywista zawartość strony WWW – a więc to, co widzi użytkownik – znajduje się w sekcji BODY dokumentu HTML. Jest tu niemal wszystko, na co napotykasz odwiedzając witrynę sieciową, a więc tekst, obrazy, tabele, itd. Dreamweaver robi doskonałą robotę umożliwiając Ci skupienie się na projektowaniu strony zamiast dłubać w skomplikowanym kodzie. Projektowanie w programie Dreamweaver jest tak intuicyjne, że jeśli coś można umieścić na stronie WWW, to na pewno metoda jest bardzo prosta.
Znaczniki logiczne i fizyczne Definiując zawartość strony WWW musisz wiedzieć, jakiego typu znacznika chcesz użyć. Są dwa typy: znaczniki logiczne i fizyczne. Znaczniki logiczne (lub inaczej stylu) definiują relację względem znaczników najbliższych na stronie. Natomiast znacznik fizyczny jest specyficzny, bez względu na to, jakie znaczniki go otaczają. Przykładem jest rozmiar tekstu. W przypadku zastosowania stylu logicznego, użyłbyś znacznika . Styl fizyczny wymagałby użycia
wyrażenia, na przykład takiego: . Wybór między nimi jest sprawą smaku, czasami jednak, przed rzuceniem strony na pożarcie głodnym i niecierpliwym użytkownikom Internetu, warto wiedzieć jaki efekt zostanie osiągnięty. Chociaż style fizyczne mogą do pewnego stopnia być pomocne w realizacji celu, określenie pozycji elementów strony w punktach lub pikselach przy wykorzystaniu arkuszy stylów daje większą kontrolę nad wyglądem tych elementów. Arkusze stylów omawiane są w rozdziale 12., „Korzystanie z kaskadowych arkuszy stylów”. Pytałem wielu twórców stron, czy wolą style logiczne, czy też fizyczne. Większość odpowiadała, że jeśli nie arkusze stylów, to style fizyczne. Istnieją nieliczne wyjątki, gdy style logiczne są niewątpliwie niezwykle wygodne. Weźmy przykłady kodu z tej książki. Można je bez trudu zapisać korzystając ze znacznika frazy . Znacznik ten wpływa na kilka różnych elementów formatowania wprowadzanego przez Ciebie tekstu, co jest zdecydowanie bardziej efektywne od stosowania zestawu znaczników fizycznych. Początek ramki Uwaga Dreamweaver nie obsługuje automatycznego wstawiania wszystkich znaczników logicznych stylu. Jeśli decydujesz się na korzystanie ze znaczników logicznych, które nie są obsługiwane przez interfejs programu (dotyczy to zresztą wszystkich takich znaczników, nie tylko logicznych), musisz albo ściągnąć rozszerzenie, które rozwiąże ten problem (o ile takie rozszerzenie istnieje), albo ręcznie wpisywać kod, korzystając z dostępnych w programie Dreamweaver metod. Większość z tych znaczników, których Dreamweaver nie chce wstawiać automatycznie, albo nie jest obsługiwana przez najpopularniejsze przeglądarki sieciowe, albo została wycofana z najnowszych specyfikacji języka HTML. Edycja kodu HTML jest omawiana w kolejnych punktach tego rozdziału. Koniec ramki Wybór stylu jest w istocie wyborem. Oba rodzaje znaczników mają swoje zalety, mają także wady. Nie należy ich jednak traktować jako przeciwstawnych sobie sił, lecz jako odrębne narzędzia, które mogą być wspólnie użyte do utworzenia poprawnej i efektywnej strony WWW.
Komentarze kodu HTML Każdy programista powie Ci, że komentowanie kodu jest niezwykle istotne. W przypadku złożonych programów i podprogramów, komentarze pozwalają podzielić odpowiedzialność między członków zespołu. Źle napisane komentarze (lub ich brak) zaowocują nocną bezsennością i bólem głowy, gdy parę miesięcy później będziesz chciał coś zmienić w swoim kodzie. Uwaga powyższa dotyczy także kodu HTML. Chociaż komentarze w kodzie HTML nie są tak żywotnie istotne jak w poważnych językach programowania, są jednak użyteczne. W komentarzach zawarte są nie tylko uwagi i wyjaśnienia, lecz także informacje ukryte. Często klient nie chce, aby na zamówionej przez niego stronie WWW pojawiała się informacja o autorach. W takiej sytuacji ewentualni klienci odwiedzający tę stronę nie znaleźliby adresu firmy, która stronę przygotowała. Dzięki komentarzom, można na początku kodu HTML umieścić krótki tekst z odpowiednią informacją. Tekst ten, jako ukryty, nie będzie wyświetlany w oknie przeglądarki, ale wszyscy zainteresowani będą mogli go przeczytać wyświetlając postać źródłową strony. Początek ramki
Uwaga Dreamweaver wyposażony jest w narzędzie Design Notes, które bardzo przypomina komentarze HTML, lecz jego rola ogranicza się do poziomu lokalnego. Użytkownik lub grupa osób współpracujących nad projektem mają dostęp do tych uwag z poziomu programu w efektywnie sformatowanym oknie. Narzędzie Design Notes zostało omówione w rozdziale 15., „Opcje pracy grupowej”. Koniec ramki Ćwiczenie 3.3. Wstawianie i edycja komentarzy Poprzedni przykład był może zbyt daleko idący, ale cel był jasny. Umieszczanie komentarzy stanowi dobrą metodę biernego reklamowania się, wyjaśniania stosowanych technik i prezentowania informacji, które nie powinny być wyświetlane w oknie przeglądarki. W tym ćwiczeniu wstawisz do kodu komentarz, a następnie zmienisz go. Aby wstawić komentarz, będzie Ci potrzebna paleta obiektów – sprawdź, czy jest wyświetlana (wybierz pozycję Objects w menu Window lub zastosuj Ctrl+F2) – a na niej kategoria Invisibles. Teraz wykonaj takie oto operacje: 1.
Umieść punkt wstawiania w tym miejscu strony, w którym chcesz umieścić komentarz, a następnie wybierz z palety obiektów Insert Comment. Okienko dialogowe Insert Comment można wyświetlić wybierając w menu Insert pozycję Invisible Tags, a następnie pozycję Comment w menu podrzędnym.
2.
Wpisz w polu tekstowym Comment tekst komentarza: This page was designed by Blurred Vision Studios. Check us at: http://www.bvstudios.com/.
3.
Twoje okienko Insert Comment powinno prezentować się tak, jak okienko z rysunku 3.8. Naciśnij OK.
Aby wprowadzić w komentarzu zmiany, sprawdź najpierw, czy umieszczony jest znacznik obok pozycji Invisible Elements w menu podrzędnym Visual Aids menu View. Następnie: 1.
Zaznacz ikonę komentarza w dokumencie.
2.
Kliknij w polu Comment okienka dialogowego właściwości (Property Inspector) i zastąp tekst bvstudios.com tekstem level67.net. Efekt tej operacji prezentuje rysunek 3.9.
Początek ramki Uwaga Chociaż zajmujemy się tutaj komentarzami umieszczanymi w sekcji BODY, nic nie stoi na przeszkodzie, aby umieszczać komentarze w sekcji HEAD. Czasami rzeczywiście twórcy strony zależy na umieszczeniu komentarza na samym początku kodu (tak jak w przypadku komentarza z autoreklamą). Znaczniki komentarza jako jedne z niewielu mogą być umieszczane nawet przed znacznikiem otwierającym , niemal zawsze pierwszym znacznikiem dokumentu HTML. Nie wpływają one w żaden sposób na układ lub wygląd strony, a oglądającym postać źródłową umożliwiają zapoznanie się z komentarzem już na wstępie. Koniec ramki Rys. 3.8.
Komentarze nie tylko mogą pomóc w reklamie Twojej pracy, ale także w przypomnieniu sposobów rozwiązania określonych kwestii, gdy w pół roku później będziesz wprowadzał na stronie zmiany Rys. 3.9. Zaznacz ikonę komentarza w dokumencie, a w polu Comment okna właściwości wyświetlony zostanie tekst komentarza
Atrybuty strony Nowy dokument otwierany w programie Dreamweaver nosi domyślny tytuł Untitled Document. Jedną z pierwszych rzeczy, od której zaczniesz projektowanie strony WWW, będzie najprawdopodobniej zmiana tego tytułu na taki, który będzie wyświetlany użytkownikom w trakcie ładowania strony. Jeśli jesteś nowicjuszem, należy Ci się krótkie wyjaśnienie. Tytuł strony WWW jest wyświetlany w górnym lewym rogu okna przeglądarki wyświetlającej stronę WWW. Rysunek 3.10 pokazuje, o co chodzi. Inne atrybuty, które być może będziesz chciał zmienić, to kolor i rodzaj tła (obraz jako tło) lub kolor połączeń. Okienko dialogowe Page Properties umożliwia takie zmiany. Rys. 3.10. Zwróć uwagę na tytuł strony. Strona zaopatrzona w tytuł sprawia zdecydowanie bardziej profesjonalne wrażenie, niż Untitled Document Początek ramki Uwaga Jeśli nie wiesz jeszcze, jak nazwać swój dokument, możesz ściągnąć i zainstalować rozszerzenie Paula Madara AutoTitle Untitled Documents, które automatycznie przekształca nazwę dokumentu w tytuł strony. Być może nie zawsze efekt końcowy będzie najszczęśliwszy, ale i tak lepszy niż tytuł domyślny. Zawsze możesz wrócić i zmienić tytuł później. Ściąganie dodatków, ich instalacja oraz stosowanie omówione jest w rozdziale 21. Koniec ramki Istnieje kilka metod wyświetlenia okienka dialogowego Page Properties (patrz rysunek 3.11). Można zastosować skrót klawiaturowy Ctrl+J, wybrać pozycję Page Properties w menu Modify,
lub kliknąć prawym klawiszem myszki dowolnym obszarze okna dokumentu, wolnym od obiektów (wyjątek tu stanowi tekst, o ile nie jest umieszczony w tabeli lub obszarze innego obiektu), i wybrać z menu kontekstowego pozycję Page Properties. Początek ramki Uwaga Klawiatury nowej generacji są wyposażone w specjalny klawisz, który działa tak, jak prawy klawisz myszki. Jeśli kursor znajduje się w „otwartej” przestrzeni okna dokumentu, możesz nacisnąć ten klawisz i korzystając z klawiszy ze strzałkami nawigować do pozycji Page Properties. Wspomniany klawisz nosi nazwę klawisza aplikacji i jest ulokowany z lewej strony prawego klawisza Ctrl. Klawiatury starszego typu mogą go nie mieć. Koniec ramki Rys. 3.11. W tym okienku dialogowym możesz zdefiniować wiele właściwości, w tym także tytuł strony Oto lista atrybutów dostępnych w oknie Page Properties:
Title – jest to tytuł strony WWW. Gdy przeglądarki sieciowe interpretują Twój dokument HTML, umieszczają zawartość tego pola na swoim pasku tytułu. Także serwisy wyszukujące korzystają z tytułu strony, aby wyświetlić notkę o Twojej stronie WWW. Tytuł jest najczęściej dołączany jako tekst opisujący stronę. Sposób definiowania tytułu strony w kodzie HTML jest następujący: <TITLE>Tytuł Twojej Strony.
Początek ramki Uwaga Teraz, w wersji 4 programu Dreamweaver, tytuł strony możesz w dowolnej chwili modyfikować bezpośrednio w oknie dokumentu. Pierwszy sposób polega na skorzystaniu z paska narzędzi. Sprawdź więc, czy pasek jest wyświetlany (wybierz pozycję Toolbar w menu View). Wpisz następnie żądany tytuł w polu Title paska narzędzi. Oto inny sposób: umieść znacznik obok pozycji Head Content w menu View (lub kliknij ikonę View Options na pasku narzędzi i wybierz pozycję Head Content) i kliknij ikonę Title. Tytuł strony staje się wówczas dostępny w inspektorze Property (wybierz pozycję Properties w menu Window, aby je wyświetlić). Z tej drugiej metody możesz korzystać także, aby zmienić inną zawartość sekcji HEAD. Koniec ramki
Background Image – ten atrybut umożliwia wskazanie obrazu jako tła strony. Dopuszczalne formaty pliku graficznego to GIF, JPEG, a nawet PNG. Jeżeli rozmiary obrazu są mniejsze niż zawartość sekcji BODY, tło zostanie złożone z powtórzeń obrazu – kafelków – ułożonych poziomo i pionowo.
W tym miejscu niezbędne są pewne wyjaśnienia. Jeśli nie chcesz, aby tło strony zostało złożone z powtórzeń obrazu, możesz (i musisz) zastosować kaskadowe arkusze stylów (CSS). Arkusze CSS zostały omówione szczegółowo w rozdziale 12. Składnia wyrażenia definiującego obraz jako tło jest następująca: . Jak widzisz, ten atrybut pojawił
się w znaczniku . Pewne atrybuty (takie jak te, definiujące tło strony) muszą być umieszczane w znacznikach HTML i nie korzystają z własnych znaczników. Modyfikują one bądź rozszerzają pierwotną funkcję znacznika nadrzędnego. Podobnie, nie wszystkie właściwości strony definiowane są w znaczniku , ale ponieważ sterują wyglądem całej strony, umieszczane są właśnie tu. Początek ramki Uwaga Korzystając z kaskadowych arkuszy stylów możesz narzucić zakaz składania tła strony z kafelków. W rozdziale 12. dowiesz się, jak to zrobić. Koniec ramki
Background – ten atrybut definiuje kolor tła strony. Kliknij próbkę koloru, aby rozwinąć paletę i wybrać kolor tła. Skorzystaj z próbnika, jeśli chcesz kolor pobrać z elementu na ekranie. Możesz także stworzyć własny kolor, wybierając ikonę System Color Picker. Paleta kolorów domyślnych zawiera kolory bezpieczne, obsługiwane w Internecie, które powinny wyglądać mniej więcej tak samo na każdym komputerze. Aby wybrać kolor z innej palety, rozwiń menu, które znajdziesz z prawej strony palety (klikając przycisk ze strzałką), i wybierz jedną z możliwości: Color Cubes, Continuous Tone, Windows OS, Mac OS lub Greyscale. Tylko kolory Color Cubes i Continuous Tone są w pełni bezpieczne. Jednak umieszczenie znacznika obok pozycji Snap to Web Safe sprawi, że Dreamweaver automatycznie będzie wybierał bezpieczny kolor najbliższy żądanemu. Kolory są reprezentowane w kodzie HTML przez liczby szesnastkowe, a składnia definicji koloru tła jest następująca: , gdzie #000000 to szesnastkowa reprezentacja koloru.
Początek ramki Uwaga Możesz korzystać także z tekstowych oznaczeń kolorów, wprowadzonych przez Netscape w wersji 1.1 przeglądarki Netscape Navigator. Zalecane są jednak kody szesnastkowe, ponieważ nie wszystkie przeglądarki interpretują oznaczenia tekstowe. Koniec ramki
Text – ten atrybut określa kolor tekstu na stronie WWW, nie będącego tekstem połączenia. Kliknij próbkę koloru, aby rozwinąć paletę i wybrać kolor tekstu. Składnia wyrażenia określającego kolor tekstu jest następująca: .
Links, Visited Links i Active Links – tutaj możesz wybrać kolory połączeń tekstowych na swojej stronie. Ustawienie Links określa kolor wszystkich nie odwiedzanych połączeń. Active Links to kolor wybieranych połączeń, a Visited Links, kolor połączeń odwiedzonych. Składnia kodu definiującego kolor połączenia jest taka: . Kolory pojawią się dopiero w oknie przeglądarki. W oknie dokumentu programu Dreamweaver wszystkie połączenia będą miały kolor taki jak połączenia nie odwiedzone.
Left Margin, Top Margin, Margin Width i Margin Height – te ustawienia umożliwiają zdefiniowanie w pikselach wartości marginesów, które zastąpią wartości domyślne ustalane przez przeglądarkę. Microsoft stosuje marginesy lewy (leftmargin) i górny
(topmargin), natomiast Netscape korzysta z atrybutów określających szerokość (marginwidth) i wysokość (marginheight). Składnia wyrażenia definiującego marginesy strony WWW jest następująca: . Pozostawienie tych pól tekstowych pustych oznacza zaakceptowanie wartości domyślnych przeglądarki, które rzadko są równe zero. Aby zostały zastosowane marginesy zerowe, musisz im tutaj aktywnie przypisać wartości zerowe.
Documect Encoding – jest to strona kodowa dokumentu, która określa kodowanie znaków na twojej stronie WWW. Domyślne kodowanie w większości przypadków to Western (Latin 1). Po zdefiniowaniu nowego typu, konieczne jest ponowne załadowanie strony. Składnia wyrażenia definiującego kodowanie znaków jest następująca: <META HTTP-EQUIV=”Content-type” CONTENT=”text/html; Character Set”>. Dodatkowe informacje na temat znaczników META znajdziesz w następnym punkcie.
Tracing Image, Image Transparency – pierwsze z ustawień umożliwia wskazanie obrazu stosowanego jako „kalka” strony. Z kolei suwak Image Transparency pozwala dopasować przeźroczystość obrazu, aby odróżniał się od zawartości strony. Kalki w połączeniu z warstwami to szybka i prosta metoda tworzenia stron WWW. Została ona omówiona w rozdziale 10., „Korzystanie z warstw”. Składnia wyrażenia HTML jest w tym przypadku następująca: . Kalka nie jest wyświetlana w przeglądarce – stanowi jedynie dla projektanta strony WWW punkt odniesienia.
Document Folder – nie jest to opcja, którą można modyfikować. Jest to po prostu informacja o folderze lokalnym przechowującym bieżący dokument i ścieżce dostępu do niego. Informacja ta pojawi się dopiero wówczas, gdy dokument zostanie zapisany. Modyfikacja ulokowania dokumentu jest możliwa w oknie Site. Rozdział 13. „Okno Site i organizacja plików” dostarczy Ci więcej informacji na temat zarządzania plikami.
Site Folder – nie jest to opcja, którą można modyfikować. Jest to po prostu informacja o folderze lokalnym przechowującym pliki witryny i ścieżce dostępu do niego. Podobnie jak poprzednio, modyfikacja ulokowania folderu jest możliwa w oknie Site. W rozdziale 13. dowiesz się jak definiować folder witryny.
Edycja kodu HTML W programie Dreamweaver dostępnych jest kilka sposobów modyfikacji kodu HTML. Dokładnie rzecz biorąc istnieją cztery podstawowe metody, z których trzy odnoszą się do aktualnie stosowanego widoku strony. W programie masz do dyspozycji trzy widoki: projektu, (Design View), kodu i projektu (Code and Design View) i kodu (Code View). Aby przełączyć się do innego widoku, kliknij ikonę żądanego widoku na pasku narzędzi lub wybierz w menu View odpowiednią pozycję: Code, Code and Design lub Design.
Widok projektu (Quick Tag Editor) Widok projektu (Design View) to nie tylko widok domyślny dla otwieranego dokumentu HTML, lecz także, jak się wydaje, najbardziej popularny z widoków. Oferuje bowiem twórcom stron WWW wybitnie projektowe środowisko pracy. Zapewnia więc efektywną pracę także i tym, którzy nie radzą sobie dobrze z kodem HTML, jest również użyteczny przy wstępnej fazie projektowania strony WWW i przy jej aktualizacji. Widok projektu jako taki nie udostępnia bezpośrednio kodu HTML, lecz Dreamweaver wyposażony jest w specjalny edytor – Quick Tag Editor – dzięki któremu nawet przy pracy w tym trybie możliwe jest wprowadzanie zmian w kodzie HTML. Początek ramki Uwaga Chociaż widok projektu jest widokiem domyślnym dla dokumentów HTML, w przypadku plików innego typu, ustawienia określające ich domyślny sposób prezentowania są inne. Na przykład pliki źródłowe JavaScript (*.js) otwierane są domyślnie w widoku kodu. Odpowiednie ustawienia są dostępne w oknie dialogowym Preferences, dla kategorii File Types/Editors. Tryb zmiany ustawień został omówiony w rozdziale 2., „Dostosowywanie programu Dreamweaver do własnych potrzeb”. Koniec ramki Początek ramki Uwaga Dostęp do edytora Quick Tag Editor jest możliwy we wszystkich trzech widokach, ale omówienie tej kwestii najlepiej pasuje do punktu poświęconego widokowi projektu. Koniec ramki Aby uruchomić edytor Quick Tag Editor, wybierz pozycję Quick Tag Editor z menu Modify, zastosuj skrót Ctrl+T lub kliknij ikonę Quick Tag Editor, ulokowaną przy prawej krawędzi okienka właściwości Property Inspector. Quick Tag Editor ma trzy tryby edycji, zależnych od aktualnie wybranego fragmentu kodu HTML: Insert HTML, Edit Tag i Wrap Tag. Choć Dreamweaver zazwyczaj trafnie wybiera tryb edycji, możesz przełączać się do pozostałych stosując skrót Ctrl+T. Początek ramki Uwaga Skrót klawiaturowy Ctrl+T to jedyna droga prowadząca do kolejnych trybów edycji kodu HTML edytora Quick Tag Editor. Pozostałe metody stosowane do uruchamiania edytora zawodzą, bowiem Quick Tag Editor znika, gdy uaktywnienie przenoszone jest w inne miejsce. Koniec ramki Quick Tag Editor można ulokować w dowolnym miejscu ekranu – wystarczy kliknąć jego pasek tytułu i przeciągnąć. Jest to pomocne w pewnych sytuacjach, ponieważ Quick Tag Editor zazwyczaj pojawia się nad aktualnie zaznaczonym elementem lub nad kursorem. Wyjątek od tej zasady stanowi otwieranie edytora z poziomu okienka dialogowego właściwości Property
Inspector. W tym przypadku okno edytora pojawia się obok okna właściwości. Chociaż większości użytkowników może to nie przeszkadzać, niektórzy nie lubią, gdy lista Tag Hints zasłania zaznaczony element (ustawienia edytora Quick Tag Editor można dostosować w okienku dialogowym Preferences, w kategorii Quick Tag Editor – informacje na temat tego okna znajdziesz w rozdziale 2). Początek ramki Uwaga Aby przełączać się między widokami projektu i kodu, możesz stosować skrót klawiaturowy Ctrl+Tab. Musisz jednak być w jednym z widoków, aby przełączyć się do drugiego. Koniec ramki
Tryb Insert HTML Tryb Insert HTML to tryb domyślny, w którym zgłasza się Quick Tag Editor w przypadku, gdy wywołany zostanie bez wcześniejszego zaznaczenia elementu. W oknie edytora wyświetlane są tylko oba nawiasy ostre – otwierający i zamykający. Możesz tu wpisać same znaczniki, znaczniki z atrybutami oraz zawartość. Po wpisaniu, naciśnij po prostu Enter, a kod zostanie wstawiony do dokumentu. Ostatnio wstawiony znacznik i zawartość zostaną wyróżnione. Jeśli przerwiesz na chwilę pisanie, pojawi się lista Tag Hints, pokazana na rysunku 3.12, z propozycjami adekwatnymi do tego, co już wpisałeś. Po wpisaniu definicji znacznika i zawartości, nie musisz wprowadzać znacznika zamykającego. Quick Tag Editor zrobi to sam, co dodatkowo upraszcza zadanie. Ten tryb można stosować do wstawiania znaczników, które nie są automatycznie umieszczane w kodzie przez program, na przykład otoczonego złą sławą znacznika <marquee> (znacznik ten występuje na liście Tag Hints). Początek ramki Uwaga Kliknięcie w obszarze projektu jest równoważne naciśnięciu klawisza Enter. W tym przypadku jednak kod nie zostanie podświetlony. Aby zamknąć Quick Tag Editor bez wprowadzania zmian w kodzie, naciśnij Esc. Przełączając się między trybami edycji edytora za pomocą skrótu Ctrl+T, pamiętaj także, że spowoduje to wprowadzenie zawartości edytora do kodu HTML. Koniec ramki Rys. 3.12. Lista Tag Hints to cena pomoc, jeśli nie pamiętasz wszystkich dostępnych znaczników
Tryb Edit Tag Jeśli zaznaczysz element i wywołasz edytor Quick Tag Editor, pojawi się on domyślnie w trybie Edit Tag. W trybie tym, w przeciwieństwie do pozostałych trybów, prezentowany jest zaznaczony znacznik wraz z atrybutami. Aby zmodyfikować wyrażenie, zmień po prostu atrybuty oraz
zawartość i naciśnij Enter (patrz rysunek 3.13). Podobnie jak w trybie Insert HTML, kliknięcie w obszarze projektu spowoduje wprowadzenie modyfikacji do kodu. Tryb ten jest szczególny użyteczny przy wprowadzaniu atrybutów, które nie są obsługiwane przez Dreamweaver. Tak więc, możesz automatycznie wygenerować podstawowy fragment kodu, a następnie ręcznie, z poziomu edytora Quick Tag Editor, wprowadzić atrybuty, których Dreamweaver nie obsługuje. Rys. 3.13. Edycja połączenia przy wykorzystaniu edytora Quick Tag Editor Początek ramki Uwaga Inny sposób wywołania edytora Quick Tag Editor w trybie Edit Tag polega na skorzystaniu z menu kontekstowego. Wskaż żądany znacznik, kliknij prawym klawiszem myszki i wybierz z menu pozycję Edit Tag. Koniec ramki
Tryb Wrap Tag Jeśli zaznaczony element to niesformatowany tekst lub obiekt, Quick Tak Edytor zamelduje się w trybie Wrap Tag (patrz rysunek 3.14). Znacznik, który wybierzesz i umieścisz w polu definicji edytora „zawrze” w sobie zaznaczony element. Jeśli na przykład zaznaczony został tekst: To powinien być tekst pogrubiony,... ale nie jest, naciśnięcie Ctrl+T umożliwia szybkie zastosowanie pogrubienia – wystarczy po prostu wstawić między nawiasami B (). Gdy naciśniesz Enter, zaznaczony tekst pojawi się jako pogrubiony. Rys. 3.14. Znacznik, który pojawi się tutaj zawrze w sobie zaznaczony element Początek ramki Uwaga Jeśli zaznaczony fragment zawiera otwierający lub zamykający znacznik HTML, Quick Tag Editor pojawi się w trybie Edit Tag, a znacznik nadrzędny zostanie zaznaczony. Koniec ramki
Widok kodu i Code Inspector Chociaż to miło korzystać z szybkiej i niezawiłej metody wstawiania i edycji kodu HTML, którą udostępnia Quick Tag Editor, umiejętność radzenia sobie z większymi blokami kodu pomoże początkującym lepiej zrozumieć wszystko to, co dzieje się na stronie WWW. Z kolei dla
użytkowników przyzwyczajonych do tworzenia stron WW w edytorach tekstowych, takich jak Homesite, BBEdit czy innych, jest to łagodne przejście do świata WYSIWIG. Początek ramki Uwaga Tu uwaga na marginesie. Dreamweaver jest teraz wyposażony w debuger JavaScript, który może być pomocny w rozwiązywaniu problemów ze skryptami. Narzędzie to zostało omówione w rozdziale 19., „Tworzenie skryptów JavaScript w programie Dreamweaver”. Koniec ramki Dreamweaver udostępnia dwie metody prezentacji kodu HTML (w rzeczywistości cztery, jeśli doliczyć widok kodu i projektu, który stanowi kombinację dwóch widoków, oraz edytor Quick Tag Editor). Pierwsza z nich to Code Inspector. Narzędzie Code Inspector było już obecne we wcześniejszych wersjach programu. Nowością w wersji 4 jest natomiast widok kodu. Zarówno widok kodu (Code View) jak i Code Inspector mają ten sam interfejs i funkcje. Różnica polega jedynie na tym, że Code Inspector pojawia się w samodzielnym, pływającym po ekranie oknie, a widok kodu to podstawowy interfejs edycji. Początek ramki Uwaga Coraz więcej projektantów zaczęło korzystać przy projektowaniu stron WWW z dwóch monitorów. Jeden monitor pokazuje stronę w widoku projektu, natomiast drugi służy jako pulpit prezentujący palety i inne narzędzia. Tu mogłoby się znaleźć miejsce dla okna Code Inspector. Rosnąca popularność pracy na dwóch monitorach w pewnym, aczkolwiek mniejszym, stopniu jest wynikiem pojawienia się w programie Dreamweaver nowej opcji – widoku kodu i projektu. Tym widokiem zajmiemy się w następnym punkcie. Koniec ramki Aby przełączyć się do widoku kodu, kliknij ikonę Show Code View na pasku narzędzi lub wybierz pozycję Code w menu View. Bezpośrednie przełączenie między widokami projektu i kodu jest możliwe także przy pomocy skrótu Ctrl+Tab (pamiętaj jednak, że ta metoda jest skuteczna tylko wtedy, gdy jesteś w jednym z widoków). Aby otworzyć okno Code Inspector, naciśnij klawisz F10 lub wybierz pozycję Code Inspector w menu Window. Do dyspozycji masz także ikonę na mini-pasku szybkiego uruchamiania. W widoku kodu (lub w oknie Code Inspector – te terminy mogą być stosowane wymiennie, a rozróżnienie wprowadzono jedynie w celu wyjaśnienia), można wstawiać obrazy i inne elementy HTML w taki sam sposób jak w widoku projektu. Jednak zamiast obrazu w postaci graficznej, widzisz go w postaci kodu HTML. Zmiany wprowadzane w widoku kodu nie są natychmiast implementowane. Aby zobaczyć ich efekt, musisz skorzystać z jednej z metod:
Nacisnąć F5.
Zastosować skrót Ctrl+Spacja.
Kliknąć ikonę Refresh na pasku narzędzi lub w oknie właściwości Property Inspector.
Przełączyć się do widoku projektu klikając ikonę Show Design View na pasku narzędzi lub stosując skrót Ctrl+Tab.
Menu otwierane ikoną View Options na pasku narzędzi udostępnia najczęściej stosowane w widoku kodu polecenia. Polecenia te są dostępne również w menu View jako menu podrzędne Code View Options. Oto wyjaśnienia funkcji poszczególnych pozycji:
Word Wrap – określa czy kod HTML ma być obłamywany do nowego wiersza, gdy osiągnięty zostanie brzeg ekranu. Ta opcja jest używana jedynie jako narzędzie ułatwiające zrozumienie kodu w trakcie jego edycji lub przy prezentacji postaci źródłowej strony WWW z przeglądarki sieciowej. Obłamywanie kodu nie wpływa na sposób wyświetlania strony.
Line Numbers – powoduje wyświetlenie numerów wierszy na lewym marginesie okna (patrz rysunek 3.15). Opcja jest użyteczna przy rozwiązywaniu problemów z kodem.
Highlight Invalid HTML – powoduje zaznaczenie kodu uznanego przez program za błędny.
Syntax Coloring – powoduje zastosowanie do elementów kodu kolorów zdefiniowanych w kategorii Code Colors okna dialogowego Preferences.
Auto Indent – automatycznie wprowadza do kodu wcięcia zdefiniowane w kategorii Code Format okna dialogowego Preferences.
Rys. 3.15. Jeśli zajmiesz się na serio pisaniem skryptów JavaScript, numery wierszy staną się Twoimi najlepszymi przyjaciółmi Inna użyteczna możliwość dostępna w widoku kodu to nawigacja w kodzie, do której dostęp daje ikona Code Navigation. Ta znajdująca się na pasku narzędzi ikona pozwala na nawigację między funkcjami JavaScript umieszczonymi w dokumencie. Jest to szybka i efektywna metoda poruszania się po kodzie JavaScript.
Widok kodu i projektu Stosowany w widoku projektu Quick Tag Editor jest w większości wypadków wystarczający, ale czasami pojawia się konieczność edycji całego bloku tekstu lub zestawu znaczników. Nieustanne wywoływanie tego edytora byłoby w takiej sytuacji dokuczliwe i spowalniałoby pracę. Podobnie, jeśli jesteś nowicjuszem w świecie znaczników HTML i nie bardzo wiesz do czego „to” w rzeczywistości służy, to analiza kodu źródłowego HTML może być pomocna, aby nauczyć się czytać i analizować kod. Niestety nieustanne przełączanie się między widokami projektu i kodu jest czasochłonne i nużące. Aby z tym skończyć, w wersji 4 programu Dreamweaver pojawił się jako novum łączony widok kodu i projektu. Umożliwia on bezpośrednią kontrolę nad projektem i kodem HTML prezentując stronę WWW zarówno w postaci WYSIWIG, jak i kodu źródłowego. Aby przełączyć się do widoku kodu i projektu, wybierz w menu View pozycję Code and Design lub kliknij ikonę Show Code and Design View na pasku narzędzi. Obszar roboczy okna zostanie wówczas podzielony na dwa panele. Domyślnie, kod HTML wyświetlany jest w górnym panelu, a widok projektu w dolnym.
Aby przełączać się między panelami, możesz korzystać ze skrótu klawiaturowego Ctrl+Tab, lub pozycji Switch Views menu View (pomocna jest także myszka – wystarczy kliknąć w żądanym panelu – przypis tłum.). Istnieje także możliwość zamiany miejscami obu paneli – innymi słowy panel projektu można przerzucić na górę. W tym celu wybierz z menu View pozycję Design View on Top lub z rozwijanego menu Options dostępnego na pasku narzędzi (patrz rysunek 3.16). Rys. 3.16. Opcje dostępne w widoku kodu i projektu Dostosować można także wzajemne proporcje obszarów zajmowanych przez panele widoków. Wystarczy za pomocą myszki przeciągnąć pasek je oddzielający (jest to linia pozioma wyświetlana bezpośrednio pod paskiem przewijania (o ile on jest) w panelu widoku kodu). Nad paskiem wskaźnik myszki zmienia swą postać, co jest wskazówką, że można dostosować wysokość okna. Kliknij więc i przeciągnij pasek w odpowiednie miejsce. Nawet jeżeli dokonujesz edycji strony w widoku projektu, wszelkie zmiany są natychmiast odzwierciedlane w kodzie prezentowanym w panelu widoku kodu. Jedną z największych zalet tego widoku, a szczególnie dla tych, którzy dopiero rozpoczynają swe zmagania z językiem HTML, jest to, że po wstawieniu obrazu, zastosowaniu do tekstu pogrubienia, czy też po jakiejkolwiek innej operacji, widok kodu aktualizuje się natychmiast, co pozwala zobaczyć fragmenty kodu wstawione w każdym z kroków tworzenia strony. Niewątpliwie jest to pomocne przy nauce języka HTML. Modyfikacje kodu HTML w panelu widoku kodu nie są już tak natychmiastowo przenoszone do panelu widoku projektu. Możesz wprowadzać w kodzie zmiany, ale na efekty zaczekasz. Aby je zobaczyć, musisz odświeżyć panel widoku projektu w taki sam sposób , w jaki to robiłeś w widoku kodu.
Paleta Reference Z biegiem czasu niewątpliwie nauczysz się wielu znaczników HTML, niezależnie od swoich wcześniejszych doświadczeń. Jednak zapamiętanie wszystkich to sprawa trudna. Nawet jeżeli wszystkie poznasz, to na pewno próba opisania ich jednakowo precyzyjnie stanowiłaby pewne wyzwanie. Dodaj do tego jeszcze niezliczoną ilość atrybutów, elementów CSS, JavaScript i innych języków skryptowych, z których masz możność korzystać, a uzyskasz setki, jeśli nie tysiące elementów do zapamiętania. Większość osób potrzebowałaby najprawdopodobniej słownika, aby pomóc sobie w uporządkowaniu wszystkich możliwości. Dreamweaver przyznaje tu słuszność i udostępnia całkowicie swobodnie pływający po ekranie, lecz zintegrowany z interfejsem programu, szeroko rozbudowany słownik i przewodnik po HTML-u, języku JavaScript i arkuszach CSS. Aby do niego dotrzeć, wybierz pozycję Reference w menu Window lub zastosuj skrót Ctrl+Shift+F1. Rozmiar czcionki możesz kontrolować, wybierając pozycję Small Font (mała czcionka), Medium Font (średnia) lub Large Font (duża) z rozwijanego menu otwieranego w prawym górnym rogu palety Reference. Początek ramki Uwaga
Na pasku narzędzi znajdziesz ikonę Reference – ona także zaprowadzi Cię do palety Reference, w której automatycznie pojawi się opis aktualnie zaznaczonego znacznika (lub punktu wstawiania). Koniec ramki Jak skorzystać z palety Reference: 1.
Wybierz książkę, z której chcesz korzystać. Masz do wyboru: O’Reilly CSS Reference, HTML Reference i JavaScript Reference. Wyboru dokonujesz z listy rozwijanej Book za pomocą myszki lub klawiszy ze strzałkami. Klawisze PgUp i PgDown są także obsługiwane.
2.
W zależności od wybranej książki, możesz teraz wybrać z listy styl, znacznik lub obiekt i wyświetlić na jego temat informacje.
3.
Po wybraniu elementu z książki, wyświetlony zostanie jego ogólny opis (patrz rysunek 3.7, na którym pokazany jest opis znacznika